చతుస్సూ�త్రి� తరువాత.....

"....యత్రిరాజమ్ భజ యత్రిరాజమ్ భజ యత్రిరాజమ్ భవ భీరో...

అంట్సూ పాట మంద్ర స్థా� యిలో శ్రా� వ్యంగా వినిపిస్సూ% ంటే మామయ్య గారింట్లో* అడుగు పెటే.ము, అమా/, నాన్నగార్సూ, నేన్సూను.

మామయ్య: రండి రండి ఈమధ్య మనం కలుసు కోవడమే అరుదయి పోతోంది, ఏమిటి విశేషాలు

అమ/: మామయ్యా్య! (మామయ్యను అమ/ క్సూడా మామయ్య అనే పిలుసు% ంది, అరవ వాళ్ళకి అఱవై వావులు కదా) మా వాడికి ఈ మధ్య కొత% కొత% ప్రశ్నలు వసు% నా్నయి, నేను అప్పుQడప్పుQడు సమాధానాలు చెపQడానికి ప్రయత్రి్నసు% ండగా ఆమధ్య ఏదో సందర్భంలో భగవదా్ర మానుజుల శ్రీ�భాష్యం ఊసు క్సూడా వచ్చి]ంది, అప్పుQడనిపించ్చింది మీరు ఆ శ్రీ�భాష్యం ముఖ్యమైన విషయ్యాలను మా వాడికి అర�ం అయేటటు* సరళంగా చెపQగలరేమోనని, మా మామగారు బ్రత్రికి ఉన్నప్పుQడు మాకు నేరు]కుందికి అవలేదు, పాపం ఆయన చెప్పేQవారు దీపం ఉండగానే ఇలు* చక్క పెటు. కున్నటు* నేను బ్రత్రికి ఉండగానే నాలుగు విషయ్యాల్సూ నేరు]కోండి అని, కాని, ఆ అదృష.ం కలుగలేదు, ఇప్పుQడైనా మీ దగ్గర ఓ నాలుగు మంచ్చి విషయ్యాలు నేరు] కుందామని మిమ/లను పా్ర రి�దాq మని వచ్చే]ము.

మామయ్య: ఎంత మాటమా/, ఆ మహానుభావుల వలననే కదా, మన కుటుంబాలలో మన ముఖ్యంగా నాలాంటి వాళ్ళకి నాలుగు సంస్కృతం ముక్కలు వచ్చి]నది, అలాగే చెప్పుQకుందాం,

అమ/: కాని మామయ్యా్య, మాకు పెదq సంస్కృతం జ్ఞాz నం లేదు, శ్రాస్త్ర పరిచయమ్సూ అంతంత మాత�మే, నేను ఆడుదానిని అవడం వలన శ్రాస్త్ర విషయ్యాలు కాలక్షేప ర్సూపంగా సేవించడం క్సూడా అభ్యంతరమేమో, అందుచ్చేత మీ దగ్గర చనవుతో అడుగుతునా్నను, ఈ చదువుకోవడం కాలక్షేప ర్సూపంగా కాకుండా

మాటలాడుకున్నటే* మీ దగ్గర నేరు]కోవచ్చా] మనకు సమయమున్నప్పుQడు, అలాగయితే విషయం తెలుసుకోవడం మాలాంటి వాళ్ళకి సులభమవుతుంది.

మామయ్య: విషయం మీద, విషయం చెబుతున్న వారిమీద విషయం లో చెపQబడుతున్న పరమాత/ మీద, విషయ్యాని్న అనుగ్రహించ్చిన భగవదా్ర మానుజుల మీద భకి� శ�ద్ధలకు లోపం లేకపోతే పరవా లేదమా/, శ్రీ�భాష్యం పా్ర రంభంలో భగవదా్ర మానుజులే అనా్నరు, "సుమనసః భౌమాః పిబంతు అన్వహమ్" అని. అంటే మంచ్చి మనసు� ఉన్న భ్సూమి మీద వాళ్ళందర్సూ ఈ అమృతాని్న ఆస్థా్వదించ్చి సంస్థార విముకు� లు కండి అని. అంటే పాడు మనసు�, పక్షపాత రహిత బుది్ధ ఉంటే చ్చాలు అని. మనం ఏ ర్సూపంగా సేవించ్చినా తండి� గాడి విషయం కృపామ్సూరు� లైన భగవదా్ర మానుజులు మనకోసం అందిచ్చి]నది, మీ సదుపాయ్యాని్న బటే. చదువుకుందాం. ఇంతకీ..

అమ/: నేను ఇంతకుముందు విని ఉండడం వలన శ్రీ�భాష్యం లో మొదటి నాలుగు స్సూతా� ల స్థారాంశం మావాడితో కలసి మరొక స్థారి నేరు]కొనే ప్రయత్నం చ్చేసేం. అప్పుQడే అనిపించ్చింది, మీ దగ్గర నేరు]కుంటే బాగుంటుంది అని.

మామయ్య: అలాగే, ఎక్కడ ఆప్పేరో అక్కడి నుండే మొదలుపెడదాం, ముందు మనకందరక్సూ పా్ర తః స/రణీయులైన మీ మామగారిని, భగవదా్ర మానుజులన్సూ, మీక్సూ మాక్సూ కుల దైవమైన శ్రీ�ని వాసుడినీ, బ్రహ/ స్సూత� కర� వా్యసుల వారినీ స/రించుకొని మనం చర]లోకి వెడదాం.

వాధ్సూలాన్వయ భాష్యకార తనయమ్ శ్రీ�రాఘవారా్యశ్రి�తమ్

శ్రీ�రామానుజ దేశ్రిక ద్వయ కృపాలబా్ధ గమాంతద్వయమ్

నా్యయే వా్యకరణేప్యలంకృత్రిలయే వేదాంతయుగే/ సమమ్

వేంకట రామదేశ్రిక మహమ్ విదా్వంసమార్యమ్ భజే

యోనిత్యమచు్యత పదాంబుజ యుగ/ రుక/

వా్యమోహతః తదితరాణి తృణాయమేనే

అస/దు్గ రోః భగవతోస్య గుణైక సింధోః

రామానుజస్య చరణౌ శరణమ్ ప్రపదే్య

అఖిలభువన జన/ సే�మ భంగాది లీలే

వినత వివిధ వా¥ త రక్షైక దీక్షే

శు� త్రి శ్రిరసి విదీప్పే% బ్రహ/ణి శ్రీ�నివాసే

భవతు మమ పరసి/న్ శేముషీ భకి� ర్సూపా

పారాశర్య వచసు�ధామ్ ఉపనిషత్ దుగా్ధ బ్ధి్ధ మధో్యధృతామ్

సంస్థారాగ్ని్న విదీపన వ్యపగత పా్ర ణాత/ సంజీవనీమ్

పూరా్వచ్చార్య సురక్షితామ్ బహుమత్రి వా్యఘాత ద్సూరసి�తామ్

ఆనీతాంతు నిజ్ఞాక్షరైః సుమనసో భౌమాః పిబంతు అన్వహమ్

వా్యసమ్ వశ్రిష.నపా% రమ్ శక్తే�ః పౌత�మ్ అకల/షమ్

పరాశరాత/జమ్ వందే శుక తాతమ్ తపోనిధిమ్.

లక్ష్మీ· నాథ సమారంభామ్ నాథయ్యామున మధ్యమామ్

అస/దాచ్చార్య పర్యంతామ్

వందే గురు పరంపరామ్

నాన్నగారు: బావా, అసలు ఈ శ్రీ�భాష్యం బ్రహ/ స్సూతా� లకు భాష్యమనీ, స్థాక్షాత్సూ% సరస్వతీ మాత ఈ గ్రంథాని్న ఆమోదించడం వలన శ్రీ�భాష్యమని దీనికి ప్పేరు వచ్చి]ందని అంటారు కదా, దీనిలో ఎని్న స్సూతా� లునా్నయి, అవి అనీ్న ఒక పద్ధత్రిలో ఉంటాయంటారు. ఆ వివరాలు కొంచెం చెబుతావా, గ్రంథం లోపలికి వెళ్ళే్ళముందు.

మామయ్య: శ్రీ�భాష్యం మన విశ్రిషా. దైÀతానికి సరో్వత%మమైన ప్రమాణ గ్రంథమని చెపQవచు]ను. భగవదా్ర మానుజులు తాను ఎన్నో్న కషా. లకోరి] కాశ్రీ/ర దేశంలో ఉన్న భగవదోÂధాయన వృత్రి% సంపాదించ్చి వృత్రి% అంటే చ్చిన్న సైజు వివరణ గ్రంథమనుకో, దానిని అనుసరిస్సూ% , వా్యస మహరిÄ అందిచ్చి]న బ్రహ/ స్సూతా� లకు ఆ రోజులలో వివిధ దర్శన కారులు చ్చేసిన రకరకాలుగా ఉన్న వా్యఖ్యా్యనాలు సమన్వయించ్చి సరిదిదుq త్సూ రచ్చించ్చిన మహద్గ ్రంథము. దీనిలో 545 స్సూతా� లునా్నయి. వాటిని 156 అధికరణాలుగా విభజించ్చేరు.

నేను: అధికరణమంటే ఏమిటి మామయ్యా్య, ఇలా 545 స్సూతా� ల్సూ, 156 అధికరణాల్సూ అని బాగా ఎలా గురు� పెటు. కునా్నరు మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఈ బ్రహ/ స్సూతా� లు వేరు వేరు topics గురించ్చి ఒక క్రమంలో చెబుతాయి. ఒకొ్కక్క topic గురించ్చి చెప్పేQది ఒకొ్కక్క అధికరణమన్నమాట. ఒక అధికరణంలో ఒక స్సూత�ం ఉండవచు]ను. లేదా ఆ topic కి సంబంధించ్చిన కొని్న స్సూతా� లు ఉండవచు]ను. ఈ సంఖ్యలు గురు� పెటు. కోవడం మా తరం వాళ్ళకి పెదq కష.ం కాదు. ఎందుకంటే మా కాలం వాళ్ళకి కంఠస�ం చ్చేయడం అలవాటే. కాని మీ కాలం వాళ్ళకి వేదాంత దేశ్రికుల ఒక శ్లో* క పాదం విను, సులభంగా గురు� ఉంటుంది. "సౌతీ� సంఖ్యా్య శుభాశ్రీః అధిక్యత గణనా చ్చిన/యీ బ్రహ/ కాండే" అని.

ఇందులో శుభాశ్రీః అన్నది 545 అంకెను గురు� చ్చేసు% ంది, వాటి వాటి వరా్గ లలో శ 5 వ అక్షరము, భ 4 వ అక్షరమ్సూ కద. చ్చిన/యీ అన్నది 156 అంకెను చెబుతుంది, చ 1 వ అక్షరం, మ 5 వ అక్షరం, య 6 వ అక్షరం కదా.

నేను: బాగుంది. ఒక అధికరణంలో ఒక స్సూత�ం క్సూడా ఉండవచు]నా,

మామయ్య: మీరు ఇంతకు ముందు నేరు]కున్న "అథాతో బ్రహ/ జిజ్ఞాz స్థా" అన్న స్సూతా� ని్న జిజ్ఞాz స్థాధికరణము అంటారు. అంటే ఆ అధికరణానికి అదొక్కటే స్సూత�ం, అలాగే మిగ్నిలిన మ్సూడు స్సూతా� లు క్సూడా ఒకొ్కక్కటీ ఒకొ్కక్క అధికరణం గా విభజించబడి ఉంది. కొని్న కొని్న అధికరణాలలో ఒకటి కంటే ఎకు్కవ స్సూతా� ల్సూ ఉంటాయి.

నాన్నగారు: ఈ గ్రంథము 4 అధా్యయ్యాలు కదా, ఈ విభజనా విధానమేమిటి?

మామయ్య: అవును, మొదటి అధా్యయ్యాని్న సమన్వయ్యాధా్యయమనీ, ఱెండవదాని్న అవిరోధాధా్యయమనీ, మ్సూడోదాని్న స్థాధనాధా్యయమనీ, నాల్గవదాని్న ఫలాధా్యయమనీ వ్యవహారం.

నాన్నగారు: ఎందుకలా?

మామయ్య: బ్రహ/ స్సూతా� లంటే బ్రహ/ ఎవర్సూ అన్నది ప్రత్రిపాదించ్చి, దానిని పొందే స్థాధనం తెలియజేసి, దాని వలన కలిగే ఫలాని్న తెలపాలి కదా. అందులో మొదటి అధా్యయంలో వేదాంతాలలో జగతా్కరణ వసు% వును తెలిప్పే వాకా్యలను సమన్వయించ్చి చ్చిదచ్చితు% ల కంటే విలక్షణమైన అంటే వేరయిన పరబ్రహ/మే ఈ జగతు% కి కారణము, ఈ చ్చేతనాచ్చేతనాలు కాదు అని తెలిప్పేది సమన్వయ్యాధికరణము.

ఇందులో మొదటి పాదం బ్రహా/నికి జగతా్కరణత్వము లేకపోవడం లేదు అని స్థా� పిసే%, పరబ్రహ/ము కంటే వేఱయినదానికి జగతా్కరణత్వము లేదని చెప్పేQవి ఈ అధా్యయంలో మిగ్నిలిన మ్సూడు పాదాలు. ఇందులో మీరు చదువుకున్న నాలుగు స్సూతా� లలో చ్చిదచ్చిది్వలక్షణమైన పరబ్రహ/మే లేదన్నదానిని ఖండించ్చి

జగతా్కరణవసు% వైన పరబ్రహ/ము ప్రత్రిపాదించబడినది. తరువాత వచ్చే] స్సూతా� లలో పరబ్రహ/ తపQ మరి దేనికీ జగతా్కరణత్వము కుదరదనీ వేదాంత వాకా్యలనీ్న అలాగే చెపా% యనీ వివరిస్థా% రు. ఏయే అధికరణంలో ఎన్నె్నని్న స్సూతా� లునా్నయో తరువాత చ్సూదాq ము.

నేను: మఱి ఱెండవ అధా్యయం లోన్నో

మామయ్య: కు* ప%ంగా చెపాQలంటే ఱెండవ అధా్యయంలో పరబ్రహ/ కారణతా్వని్న చెపిQన తరువాత జగతు% యొక్క కార్యతా్వని్న చెపిQ, ఈ విషయంలో మిగ్నిలిన దర్శనాల మతాల వాదాలు ఎలా కుదరవో వివరిస్థా% రు. పరబ్రహ/మే ఈ సమస% జగతా్కరణమన్న విషయంలో వివిధ శు� తులలో విరోధమేమీ లేదని స్థా� పించడం వలన దీనిని అవిరోధా్యయమని అంటారు.

తరువాత తృతీయ అధా్యయంలో ఉపాసనా విధానాని్న వివరిస్సూ% , దానికి అనుగుణంగా ఇతర విషయ వైరాగ్యం కోసం జీవ దోషాలన్సూ, పరబ్రహ/ గుణాలన్సూ, బ్రహ/విద్యకు అంగమైన కర/లన్సూ ప్రస్థా% విస్థా% రు.

నేను: మఱి నాల్గవ అధా్యయం లోన్నో

మామయ్య: నాల్గవది, ఫలాధా్యయం కదా, అంటే దీనిలో ఫలం వివరింపబడుతుంది. మన జన/, జన/ల కర/ ఫలాలు ఎలా పోతాయో, పోయిన తరువాత జీవుడు ఈ స్సూ� ల దేహాని్న విడచ్చి, అరి]రాది మార్గంలో ప్రయ్యాణించ్చి పరబ్రహా/ని్న ఎలా చ్చేరుకొని అనంతమైన ఆనందాని్న అనుభవిస్థా% డో, అలా పరబ్రహా/ని్న చ్చేరిన జీవుడు మఱి త్రిరిగ్ని వెనుకకు ఎలా రాడో "అనావృత్రి%ః శబాq త్ అనావృత్రి%ః శబాq త్" అనే చ్చివరి స్సూత�ందాకా వివరిస్థా% రు. అనావృత్రి%ః అంటే మళ్ళీ్ళ ఈ జనన మరణ చక్రంలోకి రావడం లేదనే కదా అర�ం. ఈ రకంగా ఫలం వివరించబడినది కనుక దీనిని ఫలాధా్యయం అంటారు. అంటే మొదటి నాలుగు అధికరణాలలో ఉపోదాÚ తాని్న, తరువాత 125 అధికరణాలలో బ్రహ/ ప్రత్రిపాదనం, బ్రహ/విద్య, తరువాత 27 అధికరణాలలో బ్రహ/ విదా్య ఫలం ....ఇలా 156 అధికరణాలలో మొత%ం బ్రహ/ స్సూత� భాష్యం విభజించ బడినది.

అమ/: ధను్యలము మామయ్యా్య, చ్చాలా విషయ్యాలు చెప్పేQరు. ఈ రోజుకు ఇక్కడితో ఆప్పుదాము. మళ్ళీ్ళ మరొకస్థారి స్సూత�వివరాలలోకి వెళ్ళు్ళదాము.

నాన్నగారు, అమ/, నేను: దాసోహమ్

వస్థా% ము

(మామయ్య గారింట్లో* ప్రవేశ్రిస్సూ% )

మేము: అడియేన్ దాసోహం,

మామయ్య: దాసోహం రండి , క్సూరో]ండి, నిన్న శ్రీ�భాషా్యని్న ఏ విధంగా విభజించుకొని అర�ం చ్చేసుకోవాలో తెలుసుకుంటునా్నము కదా, ఇందులో నాలుగు అధా్యయ్యాలలో మొదటి ఱెండింటినీ కలిపి సిది్ధది్వకము అని అంటారు. పొంద వలసిన పరబ్రహ/ విషయ్యాని్న ప్రత్రి పాదిస్థా% యి కదా ఈ ఱెండు అధా్యయ్యాల్సూ. ఇందులో మొదటిది అని్న శు� త్రి వాకా్యల్సూ పరబ్రహా/ని్న, ఆ పరబ్రహ/ యొక్క జగతా్కరణతా్వనీ్న, వా్యపకతా్వనీ్న ప్రత్రిపాదిసు% ంది. ఱెండవ అధా్యయం ఇలా ప్రత్రిపాదించడం లో ఆ వాకా్యలలో పరసQర విరోధం ఏమీ ఉండదని ఱెండవ అధా్యయం చెపQడం వలన దానిని అవిరోధాధా్యయమని అంటారనీ అనుకునా్నము కదా. తరువాత ఱెండు అధా్యయ్యాల్సూ కలిపి స్థాధ్య ది్వకము అని అంటారు. వీటిలో స్థాధన, ఫలము కదా చెపQబడినది. ఈ రోజునుండి "ఈక్షత్యధికరణము" తెలుసుకుందాము.

నేను: అది సరే మామయ్యా్య, ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ ఉపనిషతు% లో సది్వదా్య ప్రకరణంలో "సత్ ఏవ సోమ్య ఇదమ్ అగ్ర ఆసీత్" లాంటి వాకా్యలలోన్సూ, తైత్రి%రీయ ఉపనిషతు% లో "యతోవా ఇమాని భ్సూతాని జ్ఞాయంతే ...." లాంటి వాకా్యలలోన్సూ చెపQబడిన సత్, యత్ అంటే పరబ్రహ/ అని చెపిQ అందువలన పరబ్రహ/మే జగతా్కరణ వసు% వు అని చెపిQంది అమ/. ఈ సత్, యత్ అంటే చ్చితు% , అచ్చితు% కాని పరబ్రహ/మే అని ఎందుకు అనుకోవాలి. అది క్సూడా ఏదో అచ్చితQదార�మైనా అవవచు]ను కదా.

మామయ్య: అటా* ఎందుకు అనుకుంటునా్నవు?

నేను: ఈ కనబడుతున్న ప్రకృత్రి అంతా త్రి�గుణాత/కం కదా! మటి. లోంచ్చి మటి. కుండ వసు% ంది తపQ బంగారప్పు హారము రాదు కదా! అంటే చ్చేయబడిన కార్యము గుణాల్సూ దాని కారణము యొక్క గుణాల్సూ ఒక్కలా ఉంటాయి. ఆ కారణ ద్రవ్యం అవస్థా� ంతరము పొందితే కార్యం అవుతుంది, అలాంటప్పుQడు కారణంలో గుణాలక్సూ, కార్య పదార�ప్పు గుణాలక్సూ స్థామ్యత ఉంటుంది. అందువలన ఈ త్రి�గుణాత/క మైన జగతు% కి కారణం క్సూడా త్రి�గుణాత/కమైన పా్ర కృత్రిక పదార�మే అవాలి, త్రి�గుణాతీతమైనది వేరుగా ఏదీ అవలేదు కదా. అమ/ త్రి�గుణాతీతమైన శుద్ధ సత%Àమయమైన పరబ్రహ్మే/ ఆ సత్ అనీ, ఈ జగతు% కంతటికీ కారణమనీ చెపిQంది అంత సబబుగా లేదనిపిసు% ంది. అంతే కాకుండా ఈ జగత%ంతా చ్చేతనులకు భోగ్యమైనది, వికారాలు పొందేదీను. ఇలాంటి గుణాలు ఏమీ లేని కారణపదార�ము పరబ్రహ/ అని చెపQడం సమంజసం కాదని నా అభిపా్ర యము.

అమ/: ఇలాగే మామయ్యా్య, వీడి వాదన, అంతా...

మామయ్య: అడుగనీయమా/, ఎలాంటి ప్రశ్నలకైనా భగవదా్ర మానుజులు మనకు సమాధానం ఇవ్వనే ఇచ్చే]రు. రామం, నువు్వ చెపిQన వాకా్యలలోనే "తత్ ఐక్షత బహుస్థా్యమ్ ప్రజ్ఞాయేయ" అని క్సూడా ఉందికదా, అంటే ఏమిటి?

నేను: అది చ్సూచెను, అంటే సంకలిQంచెను అనేకముగా అగుదును గాక!..అంటే ఆ సత్ అనేకముగా అగుటకు సంకలిQంచ్చినదని

మామయ్య: కదా, నువు్వ చెపిQనటు* అచైతన్య పదారా� నికి సంకలిQంచడం కుదరదు కదా, అందు చ్చేత అచైతన్యమైన ప్రకృత్రి జగతా్కరణం కాలేదు అని

"ఈక్షతేః న అశబqమ్" అనే స్సూత�భాష్యంలో రామానుజులవారు వివరించ్చేరు.

నేను: అంటే

మామయ్య: ఈక్షతేః : (జగతా్కరణానికి) ఈక్షణము (సంకలQము) చెపQబడినందువలన

అశబqమ్: వేదముచ్చే తెలుపబడని(ప్రకృత్రి)

న: (జగతా్కరణము) కాదు

అంటే అర�ము "ఈక్ష ధాతు ప్రయోగం వలన సంకలిQంచడమన్నది అచైతన్యమైన ప్రకృత్రికి కుదరదు కనుక ప్రకృత్రికి జగతా్కరణత్వము చెపQలేము" అని.

నేను: సంకలQం అంటే

మామయ్య: "సంకలQమ్ మానసమ్ కర/" అని మానసిక ఆలోచన, నిర్ణయమన్నమాట. ఇది ప్రకృత్రికి కుదరదు కదా! ఈక్ష అనే ధాతువుకు చ్సూడడం అని క్సూడా అర�ం ఉనా్న "నాకొక వెయి్య ర్సూపాయలు ఇయ్యమని మీ నాన్నని నేను అడిగ్నితే మీనాన్న చ్సూస్థా% ను అంటే వెయి్య ర్సూపాయల న్నోటు పటు. కొని చ్సూస్థా% ను అని కాదు కదా, ఆలోచ్చిస్థా% ననే కదా, అలాగే ఇక్కడ క్సూడా ఆలోచన అని తీసుకోవడం సమంజసం".

నేను: "తదైక్షత" అన్నప్పుQడు అది సత్ నే చెబుతోందా?

మామయ్య: తత్ అన్నది సర్వనామం, అంటే అంతకుముందు దేనిని ఉదేqశ్రించ్చి చెబుతునా్నరో అదే ఈ సర్వనామం వలన తెలియబడుతోందన్నమాట. శే్వతక్తేతు కథలో "సత్ ఏవ ఇదమగ్ర ఆసీత్" అని చెపిQ, తరువాత "తత్ ఐక్షత" అంటే అక్కడ తత్ అంటే సత్ యే కదా!

నేను: మఱి, కార్య పదార�ము లో గుణాల్సూ కారణ పదార�ం లో గుణాల్సూ ఒక్కలా ఉండవుకదా!

మామయ్య: పరబ్రహ/ "సర్వజుz డు, సర్వ శకి� మంతుడ్సూ, ప్పురషోత%ముడైన నారాయణుడ్సూ, ఆయనే సత్ శబq వాచు్యడు, "పరాస్య శకి�ః వివిధైవ శ్సూ� యతే స్థా్వభావికీ జ్ఞాz న బలాకి్రయ్యాచ" అన్న శు� త్రి వాక్యము వలన

ఈ ప్పురుషోత%మునికి అని్న జ్ఞాz న, కి్రయ, బలాదులు స్థా్వభావికాలని తెలుసో% ంది. అటా* గే "యః సర్వజzః సర్వవిత్ యస్య జ్ఞాz నమయమ్ తపః" లాంటి శు� త్రి వాకా్యలవలన ఆయన సర్వమును బాగుగా న్నెఱిగ్నిన వాడు, సర్వప్రకారములును తెలిసిన వాడు జ్ఞాz నర్సూపమగు తపసు� కలవాడు అని తెలుసో% ంది. "తపః ఆలోచనే" కనుక తపసు� అంటే బాగుగా ఆలోచన చ్చేయగలవాడు అని కదా, అలా ఆలోచన చ్చేసి జగత�ృష్టి. చ్చేసేడన్నమాట. ఇంకా

"యస్థా్యవ్యక�మ్ శరీరమ్ యస్థా్యక్షరమ్ శరీరమ్ యస్య మృతు్యః శరీరమ్ ఏష సర్వ భ్సూతాంతరాతా/" మొదలైన వాకా్యలవలన ఆయనకు ప్రకృత్రి, జీవుళ్ళు్ళ, మృతు్యవు శరీరభ్సూతాలని తెలుసో% ంది. ఆయన సర్వభ్సూతములకు అంతరాత/గా క్సూడా ఉంటాడని తెలుసో% ంది. ముందు ముందు మనకు కార్య, కారణాలకు గుణస్థామ్యము లేకునా్న వాటికి కార్య, కారణ సంబంధము కుదురుతుందన్న విషయం దాని వివరాలు చ్సూదాq ం. కాని మనకు ఇప్పుQడు చెపిQన శు� త్రి వాకా్యలవలన పరమ శకి� మంతుడ్సూ, సరా్వంతరా్యమీ అయిన పరబ్రహ/ వలననే జగతా్కరణత్వము కుదురుతుందనీ, అచైతన్యమైన ప్రకృత్రి వలన కుదరదనీ తెలుసో% ంది కదా!

నేను: మామయ్యా్య, మీరు చెబుతున్నది ప్రకృత్రి అచ్చేతనము కనుక "తదైక్షత" అన్నప్పుQడు అచ్చేతనానికి సంకలQము చ్చేయడము కుదరదని కదా, అక్కడ సంకలQమన్న మాట లాక్షణికంగా అదే మాట వరుసకు "మీరు లేక ఇలు* ఏడుసో% ంది" అన్నటు* ఎందుకు తీసుకోక్సూడద్సూ, అక్కడ ఇంటికి చైతన్యము ఉందని కాదు కదా రామాయణం సుందరకాండలో "వరేÄణ బీజమ్ ప్రత్రి సంజహరÄ" అని వరÄము వలన బీజము సంతసించ్చిందని అంటే బీజ్ఞానికి చైతన్యం ఉందని కాదు కదా!

మామయ్య: ఇందుక్తే తరువాత స్సూత�ం "గౌణశే]త్ న ఆత/ శబాq త్" అని చెబుతునా్నరు.

నేను: అంటే

మామయ్య: గౌణశే]త్: (ఈ ఈక్షితృత్వము ) గౌణమని అంటే

న: అటు* కాదు

ఆత/ శబాq త్: శు� త్రి యందు ఆత/ శబq ప్రయోగం ఉండడం వలన

నేను: అంటే

మామయ్య: నువు్వ చెపిQనటు* ఇక్కడ సంకలQం అన్న పదం ఊరిక్తే గౌణంగా అదే లాక్షణిక ప్రయోగంలా వాడేరా అంటే అలా కాదయ్యా్య, ఎందుకంటే ఈ సత్ పదారా� నే్న ఉదేqశ్రిస్సూ% "ఐతదాత/్యమ్ ఇదమ్ సర్వమ్ తత�త్యమ్ స ఆతా/" అని " ఈ కనపడే జగత%ంతా ఆత/ సంబంధమైనది, ఆ ఆత/నే సత్ అని అంటారు ఎలాగంటే ఆ పరబ్రహ/ ఈ చ్చేతనాచ్చేతన జగతు% నకు ఆత/ "అని చెబుతోంది శు� త్రి. నువు్వ చెపిQనటు* ప్రకృతే జగతా్కరణం అంటే ఇలాంటి శు� త్రి వాకా్యలు కుదరవు కదా. అంతే కాకుండా "అనేన జీవేన ఆత/నా అనుప్రవిశ్య నామర్సూప్పే వా్యకరవాణి" మొదలైన శు� త్రి వాకా్యలు పరమాత/ ఉదకము, తేజసు�, భ్సూమి మొదలైన ఈ పదారా� లలో అని్నటిలో పరబ్రహ/ అంతరాత/గా ఉండి వాటికి నామ ర్సూప విభాగము చ్చేసు% నా్నడు అంటే ఆత/, శరీరము ఒకటి కానటు* , సంకలిQంచ్చిన వాడు సంకలQ జనిత కార్యము ఒకటి కాదు, అంటే పరబ్రహ/, జగతు% ఒకటి కాదు, అందు వలన అక్కడ "ఈక్షణ" అన్న పదము మాట వరుసకు వాడిన గౌణ ప్రయోగం కాదు అని చెబుతునా్నరు.

నేను: అలాగా!

మామయ్య: అంతేకాదు. తరువాత స్సూత�ంలో

"తని్నష్ఠస్య మోక్షోపదేశ్రాత్" అని చెబుతునా్నరు, అనగా

తని్నష్ఠస్య: ఆ సత్ ను ధా్యనించు వానికి

మోక్షోపదేశ్రాత్: మోక్ష పా్ర పి%ని ఉపదేశ్రించడం వలన అని

నేను: మరి కొంచెం వివరించరా!

మామయ్య: నువు్వ చెపిQనటు* ఈ అచ్చేతన పదార�మే సత్ అయితే అది దానిని ధా్యనించ్చిన వారికి మోక్షమెలా ప్రస్థాదిసు% ంది. అలాంటి సత్ ను అనుసంధించుకుంటే "తస్యదేవ చ్చిరమ్ య్యావత్ న మోక్షే్య అథ సంపతే�్య" అని అన్నటు* పరబ్రహ/ పా్ర పి% ర్సూపమైన మోక్షం పొందుతామని కదా శు� త్రి.

అచ్చేతనము అలా మోక్షాని్న ఇవ్వలేదు కదా. అంతేకాదు, "యథాక్రతుః అసి/న్ లోక్తే ప్పురుషో భవత్రి తథేతః ప్పే్రత్య భవత్రి" అంటే ఈ ప్పురుషుడు ఈ లోకంలో ఎటువంటి ధా్యనంతో ఉంటాడో ఈ లోకాని్న విడచ్చి పైకి పోయినప్పుQడు అటి. సి�త్రినే కలిగ్ని ఉంటాడు అంటే నువు్వచెపిQనటు* బండ, కొండ లాంటి అచ్చేతనాని్న ధా్యనించ్చి ఈ జీవుడు క్సూడా అచ్చేతనస్వర్సూప్పుడు అవుతాడని అర�ము. ఇందుకోసమా మహానందమైన మోక్షము. వేలకొలది మాతా పితరుల కంటె న్నెకు్కవ దయగల శు� త్రి అలా ఉపదేశ్రిసు% ందా.

శు� త్రి ఎక్కడా పరబ్రహా/ని్న విడిచ్చి పెట.మని చెపQలేదే.

నేను: మఱి కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: తరువాత స్సూత�ంలో

"హ్మేయత్వ అవచనాత్ చ"

హ్మేయత్వ: (ఆ సత్ హ్మేయము, వదిలి వేయ బడదగ్నినది) అని

అవచనాత్ చ: చెపQబడి ఉండక పోవడం వలన

అంటే ఇంతకు ముందు అనుకున్నటు* కొండా, బండా లా కాకుండా ఉండాలంటే దాని ధా్యనం మాట అలా ఉంచు, దానిని తలవనే క్సూడదు. కాని శ్రాస్త్రవాకా్యలు "తస్యదేవ చ్చిరమ్" అంట్సూ ఆ సత్ ఉపాదేయము అని చెబుతునా్నయి కదా. "తత%Àమసి" అని ఆ పరబ్రహ/ అంతరాత/ కలిగ్ని ఉన్నవాడివని తత�మాన స్వర్సూపాని్న పొందగలవాడవని చెబుతోంది కదా, అందువలన ప్రకృత్రిని సత్ అని మనం అనుకోక్సూడదు.

అంతేకాదు. తత్క్రతు నా్యయం ప్రకారం..

నేను: అంటే

మామయ్య: అధికారి పని చ్చేసినవాడికి అధికారి వేతనం లభిసు% ంది, సేవకుని పని చ్చేసిన వానికి సేవకుని వేతనం లభిసు% ంది. రోజుకు ఆఱు గంటలు పని చ్చేసిన వాడికీ, అరగంట పని చ్చేసిన వాడికీ భృత్యం ఒక్కలా ఉండదు కదా, దంపిన కొదీq క్సూలి అనేవారు దీనినే. అలా దేనిని ధా్యనిసే% దానికి తగ్నిన ఫలమే కలుగుతుంది అన్నప్పుQడు అచ్చేతనాని్న ఎవడు ధా్యనిస్థా% డు, త్యజిస్థా% డు కాని. తరువాత స్సూత�ము చ్సూడు

"ప్రత్రిజ్ఞాz విరోధాత్"

అంటే (ప్రకృత్రి జగతా్కరణమని అంటే అది వేదాంత శ్రాసీ్త్రయ ) ప్రత్రిజz/ ప్రత్రిపాదన విరోధించును.

అంటే నువు్వ చెబుతున్న ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ "ఏక విజ్ఞాz నేన సర్వ విజ్ఞాz నమ్" అని కదా చెబుతున్నది. అంటే ఒక ఒక వసు% వు తెలుసుకోవడం సమస% వసు% వులు తెలుకోవడానికి స్థాధనమవుతోందని కదా. అచ్చేతనమైన ప్రకృత్రి ఈ సమస% చ్చేతనాలకు కారణమవడం, తది్వజ్ఞాz నానికి స్థాధనమవడం కుదరదు కదా. దాని వలన వేదాంత వాకా్యలకు విరోధంగా ఉంటుంది నువు్వచెపిQనటెõతే.

ఇంకా చ్సూడు తరువాత స్సూత�ం

"స్థా్వప్యయ్యాత్" అని

స్వ: సత్ శబq వాచ్య మైన ఆత/ (పరబ్రహ/) యందు

ఆప్యయ్యాత్: (జీవుడు) లీనమగుట వలన

నేను: అంటే

మామయ్య: చెబుతునా్న. నువు్వ మంచ్చి నిదురపోతున్నప్పుQడు నీ జీవాత/ ఏమవుతుంది? నువు్వ చెబుతున్న ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లోనే "స్వపా్నంతమ్ మే సోమ్య విజ్ఞానీహీత్రి యత� ఏతతుQరుషః స్వపిత్రి నామ సతా సోమ్య తదా సంపన్నః భవత్రి స్వమపీతో భవత్రి తస్థా/త్ ఏనమ్ స్వపిత్రి ఇత్రి ఆచక్షతే స్వమ్ హ్యపీతః భవత్రి ఇత్రి సుషుప%మ్ జీవమ్ సతా సంపన్నమ్ స్వమ్ అపీతః స్వసి/న్ ప్రలీన" అని ఉన్నది. అనగా "ఓ శే్వత క్తేత్సూ! సుషుపి% అవస� యందు నిద్రపోవుచున్నవాడు సత్ వసు% వుతో లీనమవుతుతునా్నడు" అని. జీవాత/ లో పరబ్రహ/ "అనేన జీవేన ఆత/నా అనుప్రవిశ్య " అన్నటు* ప్రవేశ్రించ్చి ఉంటుంది కద. ఆ పరబ్రహ/ లో నిదా్ర సమయమున జీవుడు లీనమవుతాడు, కలసిఉంటాడు అన్నమాట. మరల నిదా్ర వస� నుండి బయటపడి నప్పుQడు " త ఇహ వా్యఘ్రోù వా....మశకోవా యద్యద్భవంత్రి తథా భవంత్రి" అని అన్నటు* తన పూర్వ ర్సూపాని్న ప్పులి అయితే ప్పులి ర్సూపాని్న, దోమ అయితే దోమ ర్సూపానీ్న ఆ జీవుళ్ళు్ళ పొందుతాయి. బోధాయన మహరిÄ క్సూడా ఇలాగే చెప్పేQరు. అలాంటప్పుQడు చైతన్యము గల జీవుడు అచ్చేతనమైన ప్రకృత్రి తో కలసిపోలేడు కదా. పాల్సూ, నీళ్ళూ్ళ కలుస్థా% యి కాని, పాల్సూ, రాళ్ళూ్ళ కలిసిపోవు కదా. అందుచ్చేత సత్ అంటే " సత్" అచ్చేతనమైన ప్రకృత్రి అవడానికి దీని ప్రకారం క్సూడా ఆస్థా్కరం లేదు.

తరువాత స్సూత�ం చ్సూడు

"గత్రి స్థామానా్యత్"

గత్రి: (జగతా్కరణమును తెలుప్పు శు� తుల) తాతQర్యమునందు స్థామానా్యత్: సమానత్వము ఉండడం వలన

అంటే జగతా్కరణత్వము తెలుప్పు శు� తులు అనీ్న క్సూడా ఒక్కలా పరబ్రహ/మే కారణమని చెబుతునా్నయి కాని ఎక్కడా ఒక్కటి క్సూడా ప్రకృత్రి కారణమని చెపQడం లేదు.

"ఆతా/వా ఇదమ్ ఏక ఏవ అగ్ర ఆసీత్ ...ఇమాన్ లోకాన్ అసృజత"

అంటే ఈ సృష్టి.కి పూర్వము ఆత/ ఒక్కటే ఉండెను. అది ఈ లోకాలను సృజించెను.

నాన్నగారు: సృష్టి.కి పూర్వము ఆత/ ఒక్కటే ఉందంటే పరమాత/ కాదా

మామయ్య: అక్కడ ఆత/ అంటే పరమాత/ అనే అర�ము.

తస్థా/త్ వా ...ఆకాశః సంభ్సూతః...." అంట్సూ ఆ పరబ్రహ/ నుండి, ఆకాశము, ఆకాశ శరీరుడగు పరమాత/నుండి వాయువు, వాయుశరీరుడగు పరమాత/నుండి అగ్ని్న, ... ఇలా లోకాలనీ్న వచ్చే]యి అంటే పరమాత/యే కదా జగతా్కరణం.

తరువాత స్సూత�ంలో క్సూడా..

నేను: ఏమిటది.

మామయ్య: "శు� తతా్వత్ చ" అంటే

(సచ]బqవాచు్యడు, సర్వజzత్వము మొదలగునవి కలవాడని) శు� తులయందు ఉపదేశ్రించబడుటచ్చేత (అతడచ్చేతనమగు ప్రకృత్రి కాదు).

నువు్వ చెపిQన ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లోనే చ్సూడు. "ఏష ఆతా/ అపహత పాపా/, విజరః, విమృతు్యః, విశ్లోకః, విజిఘిత�ః, అపిపాసః, సత్యకామః, సత్యసంకలQః, " అని పాప రహితుడు, ముదిమి, దపిQక, మృతు్యవు, శ్లోకము ఇవేమీ లేనివాడు, సత్యకాముడు, సత్యసంకలుQడు అని చెబుత్సూంటే ఆయనను అచ్చేతనమని అనలేము కదా.

మిగ్నిలిన శు� తుల్సూ అలాగే చెబుతునా్నయి. "స కారణమ్ కరణాధిపాధిపః" అని వాడే కారణ భ్సూతుడనీ, వానికి అధిపత్రి లేడని, "సరా్వణి ర్సూపాణి విచ్చింత్య ధీరః" అని అని్నటినీ సృజిసు% నా్నడనీ, "విశ్రా్వతా/నమ్ పరాయణమ్" అని సమస్థా% నికీ, ఆతా/, ఆధారమ్సూ అనీ "పత్రిమ్ విశ్వస్య..." అని ఈ సమస% విశ్రా్వనీ్న

పాలించువాడనీ, "అంతః బహిః చ తత�ర్వమ్ వా్యప్య" అని లోపల, బయట అంతటా వా్యపించ్చి ఉన్నవాడనీ, "....దివ్యః దేవః ఏకః నారాయణః" అని నారాయణుడే ఉత్కృషు. డు, సచ]బqవాచు్యడు జగతా్కరణుడ్సూ అనీ ఆయనే పరబ్రహ/ అనీ చెబుత్సూంటే అచ్చేతనమైన ప్రకృత్రికి జగతా్కరణత్వము అంటగట.లేము కదా.

నాన్నగారు: బావా, ఈ సందర్భంలో నాకు మరొక విషయం క్సూడా విశదమవుతోంది, అదేమిటంటే పరబ్రహ/ నిరి్వశేష చ్చినా/త�ం అనడానికి కుదరదని. ఎందుకంటే "ఈక్షతేః ..." అని చెపిQనప్పుQడు పరబ్రహ/ చైతన్యము కలది అని కదా అంటునా్నవు. జగతు% ని సృషీ. అవీ చ్చేసేడంటునా్నవు. అంటే చైతన్యము ఉందని. చైతన్యం ఉండడం వలన నిరి్వశేషము అవలేదు, ఎందుకంటే చైతన్యము క్సూడా విశేషమే అవుతుంది కదా. సృష్టి. కర� అవడం వలన తనను, ఇతర పదారా� లను వ్యవహార యోగ్యములుగా చ్చేయడం వలన పరబ్రహ/ క్తేవలము స్థాక్ష్మీభ్సూతము అనడం క్సూడా అసత్యమే అని తెలుసో% ంది. ఇంతేకాకుండా ఈ ఈక్షణాది గుణ సంబంధము ఎప్పుQడ్సూ ఉండేది అని క్సూడా తెలుసో% ంది. నువు్వ చెపిQన "సత్య కామ సత్య సంకలాQది" గుణాలనీ్న ఉనా్నయని అనేకములైన శు� తులు చెబుతునా్నయంటే పరబ్రహ/ నిరు్గ ణుడు అనడం క్సూడా కుదరదు. గుణాల్సూ, స్థామర�్యమ్సూ లేకపోతే ఈ జగని్నరా/ణాదులు చ్చేయడం అవదుకదా! అలాగయితే ఆ పరబ్రహ/ శకి� , స్థామరా� ్యదులు క్సూడా అప్రమాణమని అనాలి.

మామయ్య: అవును. అందువలన జగతా్కరణమును ప్రత్రిపాదించ్చే శు� త్రి వాకా్యలు అచ్చేతనమైన ప్రకృత్రిని కాక సర్వజz, సర్వవిత్, సర్వశకి� మంతుడైన వాడు, అనవధికాత్రిశయ కళ్యా్యణ గుణాకరుడు, హ్మేయరహితుడు, ప్పురుషోత%ముడు అయిన నారాయణుడినే జగతు% నకు నిమితో% పాదాన కారణమని, మోక్ష ప్రదాత, ముముక్షువులకు ధా్యనించ దగ్నిన వాడు అయిన పరబ్రహ/ అని తెలుప్పుతునా్నయి.

నేను: సర్వజz, సర్వవిత్ అని ఱెండు పదాలు వాడుతునా్నరు, ఱెండింటికీ ఒక్కటే అర�ం కాదా.

మామయ్య: జ్ఞాz నము అంటే తెలుసును కదా, ఉపాధి రహితమై, ఇతరానప్పేక్షితమై, సంకోచ రహితమై సర్వవసు% విషయక స్వర్సూప, స్వభావములు తెలుప్పు గుణము, స్సూ� లర్సూపజ్ఞాz నము కలవాడని,

స్సూక్ష·ర్సూప జ్ఞాz నము కలవాడని చెపQడానికి సర్వజz, సర్వవిత్ అని వాడుతారు, అంతః బహిః చ తత్ సర్వమ్ వా్యప్య నారాయణః సి�తః అని కదా శు� త్రి.

అమ/: ఇపQటికి "ఈక్షతేః నాత్రి శబాq త్" నుండి ఎనిమిది స్సూతా� లలో సృష్టి. సంకలQం చ్చేయగలవాడు పరబ్రహ/యే అని, అక్కడ సంకలQ శబqము లాక్షణిక ప్రయోగం కాదని, ఆ పరబ్రహ/ను ధా్యనించడం వలన మోక్షము కలుగును కనుక తా్యజ్యము కానిదని, శు� త్రి వాకా్యలనీ్న పరబ్రహ/యే జగతా్కరణుడని చెబుతాయనీ, నిదుర పోయేటప్పుQడు శు� త్రి చెపిQనటు* చ్చేతనమున్న ఆత/ చైతన్యమున్న పరబ్రహ/తోటే కలసి యుండ గలదని, జగతా్కరణం తెలిప్పే శు� తులు అనీ్న సమానభావంతో అలా ఒక్క లాగే చెపQడం వలన, సచ]బqవాచు్యడు, సర్వజుz డు అయిన పరబ్రహ/ యే జగతా్కరణము తపQ అచ్చేతనమైన ప్రకృత్రి కాదు అన్న విషయ్యాని్న నిర్సూపించ్చినటు* కు* ప%ంగా నాకు తెలిసింది. బాగుంది మామయ్యా్య!

మామయ్య: అవునమా/! శ్రీ�భాష్యంలో ఈ 8 స్సూతా� లను కలిపి "ఈక్షత్యధికరణము" అని అంటారు.

నాన్నగారు: అచ్చేతనమైన ప్రకృత్రి కి జగతా్కరణత్వము కుదరదనుకో. చైతన్యమున్న జీవుడికి కుదురుతుందా.

మామయ్య: ఈ విషయ్యాని్న భగవదా్ర మానుజులు "ఆనందమయ్యాధికరణము" అని తరువాత అధికరణములో వివరిస్థా% రు. ఇది మరొక స్థారి చ్సూదాq ము.

అందరమ్సూ: కృతజుz లము. దాసోహమ్. మళ్ళీ్ళ వస్థా% ము.

(మఱియొక రోజు మళ్ళీ్ళ మామయ్య గారింట్లో* )

మామయ్య: ఈరోజు నుండి మనము "ఆనంద మయ్యాధికరణము" గురించ్చి చెప్పుQకుందామనుకునా్నము కదా! మనం పా్ర రంభించ్చే ముందు రామం నీక్తేమైనా సందేహాలుంటే చెప్పుQ, అదయిన తరువాత మొదలుపెడదాము.

నేను: పోయిన స్థారి నాన్నగారు చైతన్యం లేకపోవడం వలన ప్రకృత్రి జగతా్కరణం కాకపోవచు] కాని చైతన్యమున్న జీవుడు జగతా్కరణం కావచు] కదా అనా్నరు. సరిగా్గ అలాంటి సందేహమే నాక్సూ కలిగ్నింది. అప్పుQడెప్పుQడో ఒక స్థా్వమీజీ వదq ఏవో ఉపనా్యస్థాలు, తైత్రి%రీయోపనిషతు% లో బ్రహా/నందవలి* మీద, వింటున్నప్పుQడు క్సూడా ఇలాంటి సందేహాలే వచ్చే]యి. మీరెలాగ్సూ ఈరోజు ఆనందమయ్యాధికరణము చెబుతాననా్నరు కదా అని చ్సూసుకుందికి ఆ ప్పుస%కం క్సూడా తీసుకొని వచ్చే]ను. మీరు చెబుత్సూంటే ఆ సందేహాలకని్నటికీ నాకు సమాధానము వచ్చే]సు% ంది లెండి.

మామయ్య: ఆ బ్రహా/నందవలి*లో ఏమి చెప్పేQరో కొంచెం మాక్సూ చెప్పుQ.

నేను: మిడి మిడి జ్ఞాz నంతో ఏవో ఱెండు ముక్కలు వినా్నను మామయ్యా్య....

మామయ్య: అదే, ఆ ఱెండు ముక్కలే చెప్పుQ, మన చర] అక్కడినుండే పా్ర రంభదాq ం

నేను: బ్రహా/నందవలి* "బ్రహ/ విత్ ఆపో్నత్రి పరమ్" అని పా్ర రంభమవుతుంది. అంటే బ్రహ/ను తెలుసుకున్నవాడు పరమపదాని్న పొందుతాడు అని కదా.

దాని తరువాత ఆ బ్రహ/ ఏమిటి అంటే "సత్యమ్ జ్ఞాz నమనంతమ్ బ్రహ/" అని ఆ పరబ్రహ/ స్వర్సూపాని్న నిర్వచ్చించ్చి, "యో వేద నిహితమ్ గుహాయ్యామ్ పరమే వో్యమన్ సోశు్నతే సరా్వన్ కామాన్ సహ బ్రహ/ణా విపశ్రి]తా" అని ఆ బ్రహ/ను తెలుసుకున్నవాడు బ్రహ/తోబాటు సమస% కామములను అనుభవిస్థా% డు అని చెపిQ, తరువాత క్రమంగా "తస్థా/దా్వ ఏతస్థా/త్ ఆత/న ఆకాశః సంభ్సూతః ఆకాశ్రాత్ వాయుః వాయోరగ్ని్నః అగే్నరాపః అద్భ్యః పృథివీ పృథివా్యమ్ ఓషధయః ఓషధీభ్యః అన్నమ్..." అంట్సూ సృష్టి.క్రమాని్న చెబుత్సూ

పరబ్రహ/ నుండి ఆకాశము, ఆకాశము నుండి వాయువు, వాయువు నుండి అగ్ని్న, అగ్ని్న నుండి జలము, జలమునుండి భ్సూమి, భ్సూమి నుండి ఓషధులు, ఓషధులనుండి అన్నము ...అంట్సూ ఆపై "స వా ఏష ప్పురుషః అన్నరసమయః" అని అన్నమయ కోశము, దాని విశ్రిష.తను చెపిQ, క్రమంగా తదంతర్గతమైన పా్ర ణమయ కోశ్రాని్న, ఆపై మన్నోమయ కోశ్రాని్న దాని తరువాత విజ్ఞాz న మయ కోశ్రాని్న చెపిQ తరువాత ఆనందమయ కోశము గురించ్చి చెబుతుంది ఉపనిషత్. తరువాత

"యతో వాచో నివర�ంతే అపా్ర ప్య మనస్థా సహ ఆనందో బ్రహ/ణో విదా్వన్ న బ్ధిభేత్రి కదాచనేత్రి..." అంట్సూ వాజ/నసు�లకు అందని బ్రహా/నందమును వివరిసు% ంది. ఈ సందర్భంలో ఆ ఆనందమయ కోశమును వివరిస్సూ% "తసై్యష ఏవ శ్రారీర ఆతా/ యః పూర్వస్య తస్థా/త్ వా ఏతస్థా/న్ విజ్ఞాz న మయ్యాత్ అన్యః అంతరః ఆతా/ ఆనందమయః తేనైష పూర్ణః స వా ఏష ప్పురుష విధ ఏవ తస్య ప్పురుషావిధతామ్ అన్వయమ్ ప్పురుష విధః.

తస్య పి్రయమేవ శ్రిరః మోదో దక్షిణః పక్షః ప్రమోద ఉత%రః పక్షః ఆనంద ఆతా/ బ్రహ/ ప్పుచ్ఛమ్ ప్రత్రిషా్ఠ . " అని ఆ ఆనందమయ కోశ్రాని్న ఒక పక్షి ఆకారంలో వరి్ణస్సూ% "దానికి పి్రయమే శ్రిరసు�, మోదము కుడి పక్షము(ఱెక్క), ప్రమోదము ఎడమ పక్షము, ఆనందము ఆత/, బ్రహ/ ప్పుచ్ఛము(తోక) అని వరి్ణస్థా% రు. ఈ సందర్భంలో స్థా్వమీజీ చెపిQనదాని్న బటి.

"ఆనందమయ కోశము శరీరభావము తో స్సూచ్చితమై శ్రిరసు�, ఉత%ర, దక్షిణ పక్షములు వంటి అవయవములు కలిగ్ని ఉండడం వలన ఏదయినా అవయవాలు కలిగ్ని ఉన్నది శ్రాశ్వతము కాదు కనుక ఆనందమయ కోశము పరబ్రహ/ కాలేదు కదా. అదే అనువాకములో ఉపనిషతు% "బ్రహ/ ప్పుచ్ఛమ్ ప్రత్రిషా్ఠ " అని చెబుతోంది కనుక పరబ్రహ/ ఆనందమయ కోశ్రాని్న అత్రిక్రమించ్చి యున్నది అని తెలుసు% ంది, ద్సూరంగా ఆకాశములో చందు్ర ని చ్సూపడానికి ఒక చెటు. చ్సూపించ్చి, ఆ చెటు. కి ఉన్న కొమ/ చ్సూపించ్చి ఆ కొమ/ మీద ఆకులను చ్సూపి వాటి మధ్యనుండి కనపడే చందు్ర డిని చ్సూప్పే "శ్రాఖ్యా చంద్ర నా్యయం" లాగా మనకు కనబడని పరబ్రహ/ను గురించ్చి చెపQడానికి మనకు కనబడుతున్న అన్నమయ కోశం నుండి పా్ర రంభించ్చి, తరువాత పా్ర ణమయ కోశము, మన్నోమయ కోశము, విజ్ఞాz న మయకోశము చెపిQ అలాగే ఆనందమయ కోశము క్సూడా చెపిQ దానికి క్సూడా అతీతమై వాజ/నసు�లకందనిది పరబ్రహ/" అని ఉపనిషతు% చెపిQనటు* నాకు అర�మైనది. అందువలన అవిద్య వలన మనం అనుభవిసు% న్న ఈ శరీరాలకు అతీతమైన సత్య, జ్ఞాz న, అనంత స్వర్సూపమైన జీవాత/యే ఈ కనబడుతున్నజగతు% కి కారణము కావచు]ను కదా అని

సందేహము. "తదైక్షత" అని చెపQబడిన "సంకలQము" చైతన్య స్వర్సూపమైన జీవాత/కు కుదురుతుంది కదా అని.

తరువాత వచ్చే] వాకా్యలు"అసనే్నవ స భవత్రి అసత్ బ్రహ్మే/త్రి వేద చ్చేత్ అసి% బ్రహ్మే/త్రి చ్చేదే్వద సంతమేనమ్ తతో విదుః" అని బ్రహ/ ఉన్నటు* తెలుసుకున్నవాడు అసి%త్వము ఉన్నవాడు, అలాకాక ఉన్నవాడు లేనటి. వాడే అంట్సూ చెప్పేQ వాకా్యలలో ఆనందమయ కోశమే బ్రహ/ అని లేదుకదా. అందువలన ఆనందమయకోశము, పరబ్రహ/ వేరే్వరేనా అన్నది ఇంకొక సంశయము.

ఇంకా సందేహాలునా్నయనుకోండి, మరికొంచెం సేప్పు అయిన తరువాత నాకు ఇంకా తెలిసిరాక పోతే మళ్ళీ్ళ అడుగుతాను.

అమ/: మామయ్యా్య, వాడు అక్కడా, ఇక్కడా విన్నదేదో చెబుత్సూ కలగాప్పులగం చ్చేసు% న్నటు. ంది.

మామయ్య: దీనిని ప్పుచ్ఛ బ్రహ/ వాదమని క్సూడా అంటారమా/.

అమ/: అదేదో వివరంగా చెపQరా మామయ్యా్య!

మామయ్య: మనకందరికీ అన్నమయ, పా్ర ణమయ, మన్నోమయ, విజ్ఞాz నమయ, ఆనందమయ కోశ్రాల గురించ్చి తెలుసును కదా. ఉపనిషతు% ప్రత్రి యొక్క కోశ్రానికి ఒక పక్షి ర్సూపంగా వరి్ణసు% ంది. పక్షికి తల, ఱెండు ఱెక్కలు, ఆత/ భాగమైన మొండెము, తోక భాగము అని ఐదు భాగాలు ఉంటాయి కదా. అలాగే ప్రత్రి కోశ్రానికి ఈ ఐదు భాగాల్సూ వరి్ణసు% ంది ఉపనిషతు% . ఉదాహరణకు పా్ర ణమయ కోశ్రానికి పా్ర ణము శ్రిరసు�, వా్యన, అపానములు ఱెండు పక్షములు, ఆకాశము ఆత/, పృథి్వ ప్పుచ్ఛము. అలాగే మన్నో మయ కోశ్రానికి యజుః శ్రిరసు�, ఋకా�మములు పక్షములు, ఆదేశము ఆత/, అధరా్వంగీరసము ప్పుచ్ఛము. విజ్ఞాz నమయ కోశ్రానికి శ�ద్ధ శ్రిరసు�, ఋతము, సత్యము పక్షములు, యోగము ఆత/, మహతు% ప్పుచ్ఛము. ఇక

ఆనందమయ కోశ్రానికి పి్రయము శ్రిరసు�, మోద, ప్రమోదాలు పక్షములు, ఆనందము ఆత/, బ్రహ/ ప్పుచ్ఛము అని వివరిసు% ంది. దీనిని బటి. కి్రంద విషయ్యాలు తెలుస్థా% యి.

1. శరీరమున్నది, అవయవాలు లేదా భాగాల్సూ ఉనా్నయి అంటే అది శ్రాశ్వతము కాలేదు. ఎందుకంటే ప్రపంచంలో అవయవి ఏదయినా శ్రాశ్వతం కాదు. ఒక మంచము ఉందనుకోండి, దానికి కోళ్ళు్ళ, బల*, కర ్రలు ఇలా భాగాలుంటాయి. అవి విరిగ్ని పోయో, అరిగ్ని పోయో పాడయి పోతాయి కదా. అందువలన అది శ్రాశ్వతంగా ఉండలేదు. అందువలన ఈ కోశ్రాలు, ఆనందమయ కోశం క్సూడా, శ్రాశ్వతమైనవి కాలేవు. బ్రహ/ అంటే అశ్రాశ్వతము కాదుకనుక ఆనందమయ కోశము పరబ్రహ/ కాలేదు.

2. అన్నమయ్యాది కోశ్రాలను చెబుతున్నప్పుQడు కనపడని పరబ్రహా/ని్న చెప్పేQ ప్రయత్నంలో ముందు కనపడుతున్న అన్నమయకోశం గురించ్చి చెపిQ, తరువాత అంతకంటే స్సూక్ష·మైనది, తరువాత దానికంటే స్సూక్ష·మైనది...ఇలా ఒక క్రమంలో పరబ్రహ/ని ద్సూరంగా ఉన్న అరుంధతీ నక్షత�మో, చందమామో చ్సూపించడానికి చెటు. , చెటు. కొమ/....ఇలా కనబడుతున్న వసు% వులు చ్సూపించ్చి దాని మీద నున్నది అన్నటు* చెబుతునా్నరే తపQ దానిని బటి. మనం ఈ కోశ్రాలను పరబ్రహ/ అనుకొననక్కరలేదు.

3. ఆనందమయ కోశము గురించ్చి చెబుతున్నప్పుQడు బ్రహ/ ఆ ఆనందమయ కోశ్రానికి ప్పుచ్ఛముగా చెపQబడింది. ప్పుచ్ఛముగా చెపQబడిన బ్రహ/ ఆనందమయ కోశము కాలేదు కదా.

ఈ యుకి� ని అనుసరించ్చే ఈ వాదాని్న ప్పుచ్ఛ బ్రహ/ వాదమని అంటారు

4. తరువాత "అసత్ బ్రహ్మే/త్రి చ్చేదచ్చేత్..." మొదలైన వాకా్యలలో ఎక్కడా బ్రహ/యే ఆనందమయ కోశము చెపిQనటు* లేదు, అలాగయితే "అసత్ ఆనందమయేత్రి చ్చేదచ్చేత్...." అని చెపిQ యుండవలసినది కదా,

5. నిరు్గ ణ మైన పరబ్రహ/ను తెలియలేని స్థామాను్యలకు ముందు సగుణ బ్రహ/గా చెపిQ తరువాత నిరు్గ ణ బ్రహ/ను తెలియపరచ్చి నటు* ఇక్కడక్సూడా ముందు తెలిసిన, ఊహించుకోగలిచ్చిన ఈ వివిధ కోశ్రాలను

ముందు చెప్పేQరే తపQ ఈ కోశ్రాలే పరబ్రహ/ అని కాదు కదా, పరబ్రహ/ అంటే ఇలా శరీరమ్సూ, అవయవాల్సూ, ర్సూపమ్సూ అవీ ఉండవు కదా.

ఈ పై కారణాల వలన ఆనందమయ కోశము అంటే పరబ్రహ/ కాదు.

అని వారి వాదము.

రామం, ఇంకా సందేహాలుండి పోయినాయనా్నవు, అవి క్సూడా చెప్పుQ, మనం వాటినీ చరి]ంచుదాం.

నేను: ఏంలేదు మామయ్యా్య! ఈ ఆనందమయ కోశ్రాని్న జీవాత/ అని అనుకోవచ్చా]. ఎందుకంటే

1. ఈ ఆనందమయ కోశ్రానికి జీవాత/లా శరీర సంబంధం ఉంది. అవయవాలునా్నయి.2. మిగ్నిలిన కోశ్రాలనీ్న జీవాత/కు సంబంధించ్చినవే. అందువలన ఇది క్సూడా జీవాత/కు సంబంధించ్చినదే అవాలి. 3. జీవాత/, పరమాత/లకు భేదము శరీర సంబంధమే కదా, ఈ భవబంధము పోతే జీవాత/, పరమాత/ ఒక్కటే కదా, అందువలన శరీర సంబంధమున్న ఆనందమయ కోశము జీవాతే/ కావాలి.

4. ఆనందమయ కోశము జీవాత/ అయితే "తదైక్షత" అన్నప్పుQడు కావలసిన చ్చేతనతా్వనికి అభ్యంతరమేమీ ఉండదు.

అందువలన కోశమంటే జీవాత/గా చెపQబడే ప్రత్యగాత/ యేనా.

నాన్నగారు: బావా! రామాయణ కోశ్రాలన్నటు* ఈ అన్నమయ కోశము, పా్ర ణమయ కోశమ్సూ అంటే కోశము అన్న పదానికి ఇక్కడ అర�మేమిటి!

మామయ్య: కోశము అన్న పదానికి చ్చాలా అరా� లునా్నయి. నువు్వ చెపిQన రామాయణ కోశము అంటే రామాయణం ప్పుస%కం. సంస్కృతము తెలుగు కోశము అంటే నిఘంటువు. కాని ఇక్కడ కోశము అంటే ఒక తొడుగు sheath అన్నమాట.

ఇంక రామం ప్రశ్నలకు వదాq ం. రామం మొదటి ప్రశ్న పరబ్రహ/ ఆనంద మయకోశము కంటే భిన్నమైనదా అని. ఎందుకంటే శరీరము, అవయవాలు అంటే అశ్రాశ్వతమయి పోతుంది కదా అని. ఇక్కడ ఆనందము ఆత/, మోద, ప్రమోదాలు ఱెక్కలు, బ్రహ/ ప్పుచ్ఛము అంటే ఇక్కడ మనకు కనపడే భౌత్రికమైన శరీరము, అవయవాలు అన్నటు* తీసుకోక్సూడదు. ఈ రకమైన చ్చితీ�కరణ యోగ శ్రాస్థా్త్ర నికి, ధా్యన, ధారణా విధానానికి సంబంధించ్చినది. అని్న కోశ్రాల చ్చితీ�కరణ లోన్సూ ఈ శ్రిరసు�, ఱెక్కల్సూ, ఆత/, ప్పుచ్ఛము అని వసు% ంది. ఇవనీ్న ఆయ్యా కోశ అవయవాలని కాదు. లేకపోతే పరబ్రహ/ని తోక అని ఉపనిషతు% వరి్ణంచదు కదా, అక్కడ ప్పుచ్ఛము అంటే ఆధారము అని అర�ము. ఉపనిషతు% లను సమంగా అర�ం చ్చేసుకోకపోతే వచ్చే] చ్చికు్కలివే. అందుక్తే నిరే తుక కృపతో భగవదా్ర మానుజులు ఉపనిషత్ దుగా్ధ బ్ధి్ధ మధ్యనుండి మనకు అమృతాని్న తన అక్షరాలతో మనకు అందిస్థా% నని అనా్నరు. రామం, నువు్వ చెపిQ నటు* తీసుకునా్న బ్రహ/ ప్పుచ్ఛమను కుంటే అదీ అవయవమే, అలాగయినప్పుQడు అదీ శ్రాశ్వతము కాక్సూడదు కదా. అందువలన నువు్వ చెపిQనది కుదరదు.

తరువాత శ్లో* కాలలో "అసత్ బ్రహ/ ఇత్రి వేదచ్చేత్...." వంటి శ్లో* కాలలో ఆనందమయ అని రాలేదు కనుక ఆనందమయుడంటే బ్రహ/ కాదు అని అంటునా్నవు, అక్కడ సందర్భము వేరు, అక్కడ బ్రహ/ ఉనికిని తెలియని వాడు వృథా అని చెబుతునా్నరు. అందువలన అక్కడ ఆనందమయ పదము రానక్కరలేదు. కనబడుతున్న అన్నమయ కోశం అయిన ఈ శరీరం నుండి పా్ర రంభించ్చి, క్రమ క్రమంగా విజ్ఞాz నమయ కోశము వదqకు వచ్చీ] సరికి జీవాత/ను చెపిQ, దాని తరువాత తదంతరా్యమి అయిన పరబ్రహ/ ను ఆనందమయకోశ సందర్భంలో చెప్పేQరు.

ఇంక నీ ఱెండవ శంక, ఆ ఆనందమయకోశము అన్నప్పుQడు జీవాతే/ అని ఎందుకు అనుకోక్సూడదు అని, అంతకుముందు విజ్ఞాz నమయ కోశమును చెపిQనప్పుQడు జీవాత/ను చెపిQ మళ్ళీ్ళ ఆనందమయ కోశ్రానికి క్సూడా జీవాత/ అనే ఎందుకు చెబుతారు. జీవాత/, పరబ్రహ/ ఒక్కటి కాదు కదా! సర్వజుz డు, సరే్వశ్వరుడు, జగతా్కరణుడు అయిన పరబ్రహ/, కర/ పరవశు్యడై సుఖ దుఃఖములననుభవిస్సూ% ఆ పరబ్రహ/ కృపా వాత�ల్యముల వలన మాత�మే మోక్షము పొందే జీవుడు ఒకటి కాలేరు కదా.

నేను: మఱి "తత%Àమసి శే్వత క్తేతో" అన్న ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ వాక్యము ఓ శే్వతక్తేత్సూ, ఇంతకు ముందు జగతా్కరణముగా చెపQబడిన పరబ్రహ/ నువు్వగా పిలువబడే జీవుడ్సూ ఒక్కటే అనికదా చెబుతోంది.

ఉదాహరణకు దేవదతు% డనే వాడిని పొ్ర దుq న్న కుండ చ్చేస్సూ% ండగా చ్సూసేము. తరువాత మధా్యహ్నము వాడే ఆటలాడుత్సూ కనపడా� డు. అప్పుQడు ఆ కుండ చ్చేసు% న్న దేవదతు% డే ఈ ఆటలాడుతున్నవాడు అని చెబుతాము కదా, " సః అయమ్ దేవదత%ః" అని. అలాగే అలా జగతు% నిరా/ణము చ్చేసే పరబ్రహ/, ఈ నువు్వలా కనబడుతున్న జీవుడ్సూ ఒక్కటే అని చెపిQనటు* కాదా తత%Àమసి అంటే. "బ్రహ/విత్ ఆపో్నత్రి పరమ్" అన్న ఇందాకా మనమనుకున్న శు� త్రి వాక్యము బ్రహ/ను తెలుసుకున్న బ్రహ/తా్వని్న పొందుతునా్నడని కాదా. "అనేన జీవేన ఆత/నా అనుప్రవిశ్య నామ ర్సూప్పే వా్యకరవాణి" అన్నప్పుQడు అనేన, జీవేన, ఆత/నా అన్న మ్సూడు పదాల్సూ ఒక్తే లింగ, వచన, విభకు� లలో ఉండి ఒక్తే వ్యకి�ని అదే జీవుడినే తెలుయచ్చేసు% నా్నయి కదా. అంటే...

మామయ్య: నిరస% నిఖిల దోషుడు, సత్య సంకలుQడు, సర్వజుz డ్సూ, సర్వశకు� డ్సూ, అనవధికాత్రిశయ అసంఖ్యే్యయ కళ్యా్యణ గుణాకరుడు సకలమునకు కారణ భ్సూతుడైన బ్రహ/ము నానావిధానంత దుఃఖ భాజనుడు, కరా/ధీనుడు అయిన జీవుడు కాడు, కానేరడు అన్న విషయ్యాని్న భగవదా్ర మానుజులు వివరంగా మొట.మొదటే నువు్వ చెపిQన వాకా్యలే కాకుండా ఇంకా ఎన్నో్న శు� త్రి వాకా్యలు సమన్వయ పరుస్సూ% వివరించ్చేరు.

మళ్ళీ్ళ అందులో కొని్న విషయ్యాలను కు* ప%ంగా మనం జzపి%కి తెచు]కుందాము.

ఆ ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో "సదేవ సోమ్య ఇదమగ్ర ఆసీత్" మొదలైన వాకా్యలలో సృష్టి.కి పూర్వము నామర్సూప విభాగము లేదని, తన అస్థాధారణ సంకలQము చ్చేత పరబ్రహ/ తానొక్కడే సృష్టి. చ్చేసేడని, ఆ సకల చ్చేతనా చ్చేతనాలలో అంతరా్యమి గా ప్రవేశ్రించ్చి నామర్సూప విభాగము చ్చేసేనని చెబుత్సూ వాటని్నటికీ, తానే మ్సూలమనీ, ఆశ�యమనీ, తనవలననే జీవించ్చి ప్రవరి�స్థా% యని, తానే ఆధారమనీ వివరిసు% న్నప్పుQడు ఆ జీవుడు పరబ్రహా/త/కుడు అంటే పరబ్రహ/యే ఆత/గా కలవాడు అని చెప్పేQ వాక్యమది. లేక పోతే పూరి�గా వ్యత్రిరేక గుణ, విశేషములున్న జీవ, బ్రహ/లు ఒక్కటి కారు కదా. అలాగే "అనేన జీవేన..." అన్న శు� త్రి వాకా్యనికి "జీవునితో బాటు చ్చేతనాచ్చేతనములయందు తానుక్సూడ అనుప్రవేశము చ్చేసి నామర్సూపములు కలిQంచ్చి వ్యవహార యోగ్యములుగా చ్చేసి ఈ జగజీ�వాలకు ఆత/గా అయినాడు అని అర�ము. లేకపోతే తత్, త్వమ్ అనే ఱెండు సర్వనామాల్సూ ఇదqరి గురించ్చి చెపిQ నప్పుQడు ఆ ఱెండింటినీ ఒక్కటే అనడం కుదరదు.

తరువాత నువు్వ చెపిQన దేవదతు% డి ఉదాహరణ ఇక్కడ కుదరదు. అక్కడ కాలము, దేశమ్సూ వేరే్వరు. ఇక్కడ అలా కాదు. బ్రహ/ విత్ ఆపో్నత్రి పరమ్ అంటే బ్రహ/ను తెలుసుకున్నవాడు పరమపదాని్న పొందుతాడు అని తపQ బ్రహ/ అయి పోతాడు అని ఎక్కడ ఉంది, అలాగయితే "సోశు్నతే ...సహ బ్రహ/ణా"అని బ్రహ/తో క్సూడా అని వాడ క్సూడదు కదా.

అమ/: ఈ విషయం అదే జీవుడు, బ్రహ/ ఒకటి కావనీ, తత%Àమసి లాంటి వాకా్యలకు అలా అర�ం తీసుకోక్సూడదనీ మేము ఇంతకు ముందు మొదటి స్సూత�ం సందర్భంలో వివరంగా చెప్పుQకునా్నము మామయ్యా్య, మళ్ళీ్ళ మీ దగ్గర ఆ విషయం మరచ్చి పోయినాడో, లేక సరి చ్సూసుకుంటునా్నడో మరి.

మామయ్య: పరవాలేదమా/, విషయం క్సూడా కష.మైనది అవడం వలన మళ్ళీ్ళ మళ్ళీ్ళ సందేహాలు ప్పుడుత్సూంటాయి.

సరే, అందువలన ఆనందమయుడు అంటే జీవుడు కాదు పరబ్రహ/మే అని చెపQడానిక్తే తరువాత బ్రహ/ స్సూత�ము

"ఆనందమయః అభా్యస్థాత్" అనగా

ఆనందమయః: ఆనందమయ శబq వాచు్యడు (పరమాత/యే)

(అన్యః: జీవాత/ కంటే భిను్నడు)

అభా్యస్థాత్: (శు� తులయందు ఆనందగుణమును ) అనేక స్థారు* గణించుటవలన

అని చెబుతుంది.

నేను: అంటే ఏమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య: నువు్వ ఆనందమయ కోశమ్సూ అదీ చెపిQనప్పుQడు అసలు బ్రహా/నందము అంటే ఏమిట్లో చెపిQన వాకా్యల్సూ ఆ ఉపనిషత్ లోవి చెపQలేదు. విను

"సైషా ఆనందస్య మీమాంస్థా భవత్రి. యువాస్థా్యత్ స్థాధుయువాధా్యయకః. ......స ఏకో మానుషా ఆనందః

....తేయే శతమ్ మనుష్య గంధరా్వణమానందః. ....స ఏకో బ్రహ/ణ ఆనందః. "

అని చెపిQ "శ్లో� త్రి�యస్య చ అకామహతస్య" అని ముక�ప్పురుషుడికి క్సూడా అంత ఆనందం ఉంటుంది అని చెపిQంది.

నేను: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య,

మామయ్య: బ్రహా/నందాని్న లెకి్కంచడానికి శు� త్రి పా్ర రంభించ్చింది. దానికి ముందు ఒక ప్రమాణము తీసుకోవాలి కదా, ఒక కొలబదq. అందుకు ఒక మంచ్చి యువకుడిని, శ్రాస్థా్త్ర లనీ్న తెలిసినవాడిని, బలిషు్ఠ డు, ఆరోగ్యవంతుడు అయిన వాడిని, ఈ ప్రపంచంలో ఉండే ఐశ్వరా్యలనీ్న కలవాడిని, ఆశ్రిషు్ఠ డు అంటే positive character అన్నమాట, ద్రఢిషు్ఠ డ్సూ, మంచ్చి మన్నో బలమున్నవాడు...ఇలా అని్న గొపQ గుణాల్సూ ఉన్న వాడి ఆనందం ఒక ప్రమాణంగా తీసుకొని దానిని మానుష ఆనందము అని నిర్వచ్చించ్చింది. దానికి న్సూఱు రెటు* మనుష్య గంధర్వ ఆనందమనీ, దానికి న్సూఱు రెటు* దేవ గంధర్వ ఆనందమనీ దానికి న్సూఱు రెటు* పితృదేవ ఆనందమనీ, దానికి న్సూఱు రెటు* అజ్ఞానజ దేవ ఆనందమనీ, దానికి న్సూఱు రెటు* కర/దేవ ఆనందమనీ, దానికి న్సూఱు రెటు* దేవ ఆనందమనీ, దానికి న్సూఱురెటు* ఇంద్ర ఆనందమనీ, దానికి న్సూఱు రెటు* బృహసQత్రి ఆనందమనీ, దానికి న్సూఱు రెటు* పితామహ ఆనందమనీ, దానికి న్సూఱు రెటు* బ్రహ/ ఆనందమనీ చెపిQ వేదాంత శ�వణం చ్చేసి, బ్రహ్మో/పాసనం వలన ముకి� పొందిన వానికి క్సూడా అంత ఆనందం ఉంటుంది అని చెపిQంది శు� త్రి. ఇక్కడ న్సూఱు సంఖ్య అనేకతా్వని్న క్సూడా స్సూచ్చిసు% ంది. కనుక ఈ ముకా� నందం ఉపాసనా పీ్రతుడైన పరబ్రహ/ సంకలQము చ్చేత కలిQంచబడినదని తెలుసో% ంది.

అంటే ముకా� నందం నిరుపాధికం కాదు. అంటే స్వతః సిదధమైనదీ, స్థా్వభావికమైనదీ కాదు అన్నమాట. నిరుపాధికం కాని స్థా్వభావికమైన ఆనందం కలిగ్ని ఉండడం ఒక్క పరబ్రహ/కు తపQ వేరొకరికి ఎవ్వరక్సూ లేదని తెలుసో% ంది. అటువంటి ఆనందం గలది ఆనందమయ శబqం చ్చేత నిరేqశ్రించబడిన వసు% వు జీవుడి కంటే వేరయిన పరబ్రహ్మే/ అని చెపQబడినదన్న మాట ఈ సందర్భంలో .

ఆ పరబ్రహ/ గ్సూరి] చెప్పేQ ప్రయత్నంలో "యతో వాచో నివర�ంతే అపా్ర ప్య మనస్థా సహ" అంట్సూ వేదవాజ/నసు�లకు అందని వాడు ఆ పరబ్రహ/ అని చెబుతుంది. అంతే కాదు, "తస్థా/త్ వా ఏతస్థా/త్ విజ్ఞాz నమయ్యాదన్యః అంతర ఆతా/ ఆనందమయః" అనగా ఈ విజ్ఞాz నమయుడైన జీవునికంటె వేరుగా లోననుండు నటి. అంతరా్యమి ఆనందమయుడు అని చెబుతోంది శు� త్రి.

నేను: విజ్ఞాz నమయుడు అంటే జీవుడేనా! మఱి "విజ్ఞాz నమ్ యజzం తనుతే" అంటే విజ్ఞాz నము యజzము చ్చేయును అని మాత�మే ఉంది శు� త్రిలో.

మామయ్య: జ్ఞాz తయే అయిన జీవాత/ యొక్క స్వర్సూపం స్వయంప్రకాశకం అవడం వలన దానిని "విజ్ఞాz నమ్" అని చెబుతునా్నరు. తప్పుQలేదు. జ్ఞాz నాని్న బటి.యే కదా జ్ఞాz త యొక్క స్వర్సూపము నిర్ణయించబడుతుంది. మీ తాతగారు ఏదయినా సభలో ప్రవేశ్రించ్చినప్పుQడు అదుగ్యో వా్యకరణం వచ్చి]ంది అనేవారట. అక్కడ వా్యకరణం అన్న పదాని్న మీ తాతగారిని స్సూచ్చిస్సూ% వాడేవారన్నమాట, ఆయనకు ఆ విద్య బాగా రావడం వలన. అలాగే అక్కడ విజ్ఞాz నమన్న పదాని్న కర�గా వాడ వచు]. పాణిని వా్యకరణ స్సూతా� లు క్సూడా ఉనా్నయి దీనిని సమరిQస్సూ% . అదంతా చెప్పుQకుంటే నీకు బరువయిపోతుంది. " యో విజ్ఞాz నే త్రిష్ఠన్" " య ఆత/ని త్రిష్ఠన్" అన్నప్పుQడు క్సూడా విజ్ఞాz న శబqము జీవ వాచకం అనే చెబుతారు. అందుక్తే చెబుతునా్నరు, విజ్ఞాz నమయుడికి భిన్నమైన వాడు, వాని లోపల నుండువాడు పరమాత/యే ఆనందమయుడని తెలుసుకోవాలి.

నేను: ఇక్కడ "ఆనంద మయుడు" అన్నప్పుQడు మయట్ ప్రత్యయ్యానికి అర�ం ఏమిటి మామయ్యా్య,

మామయ్య: ఇంతకు ముందు చదువుకొనే ఉంటావు, అయినా మరొకస్థారి విను. మయట్ ప్రత్యయ్యాని్న స్థా్వరా� నికి గాని, వికారారా� నికి గాని, పా్ర చురా్యనికి గాని వాడ వచు]ను. స్థా్వర�ము అంటే స్థాదృశ్రా్యని్న

చెబుతుంది. అన్నమయ b అన్న చోట మయట్ ఈ అర�ంతోటే వాడబడింది. దీనిని స్థా్వర� ప్రత్యయం అంటారు. అంటే ప్రత్యయం వలన పదం అర�ం మారుQ చెందక అదే అర�ం ఇసు% ంది. బాలః అన్న పదానికి క ప్రత్యయం చ్చేరి బాలకః అయితే దాని అర�ం మారదు కదా, అలాగన్నమాట. దేవః, దేవతా క్సూడా ఇలాంటిదే అనుకో.

నేను: మరి వికారారే� మయట్ అంటారు కదా, అది వరి�ంచదా, ఆనందమయుడు అన్నప్పుQడు.

మామయ్య: హిరణ/య పాత� అన్నచోట* వికారార�ముతో వాడబడుతుంది. అంటే బంగారం తో పాత� చ్చేసినప్పుQడు బంగారం వికారము పొంది, అంటే మారుQ పొంది పాత�గా మారింది అన్నమాట. విజ్ఞాz నము వికారము పొంది జీవుడవడం, ఆనందం వికారం పొంది పరబ్రహ/ అవడం కుదరదు కదా. విజ్ఞాz నము, ఆనందము అనేవి గుణాలు కదా, గుణాలు వికారం పొంది చైతన్య స్వర్సూపం సిది్ధంచదు కదా.

నాన్నగారు: వికారం అన్న పదాని్న అంతకుముందు ఉన్నదానికంటే పాడయితే వాడుత్సూంటాము కదా కొంచెం చెడు అర�ము వచ్చే]టటు*

మామయ్య: అవును వికారం అన్న పదాని్న negative మారుQ గాను, వికాసం అన్న పదాని్న positive మారుQ గాను వాడుతాం స్థాధారణంగా. కాని వికారం అని ఎటువంటి మారుQకు వాడినా తప్పుQలేదు. అలా కాకుండా ఆనందం negative మారుQ చెంది పరబ్రహ/ అయిందంటే ఇంకా హాస్థా్యసQదం కదా.

నేను: మరి పా్ర చురా్యర�ం లో అంటే

మామయ్య: లవణమయమ్ అన్నమ్ అంటే అన్నములో ఉప్పుQ బాగా ఎకు్కవ ఉందని అర�ము. అలాగే విజ్ఞాz నమయుడని జీవుడికి, ఆనందమయుడని పరబ్రహ/ కు వాడుతునా్నరన్నమాట.

నేను: పా్ర చుర్యం అని చెపిQ నప్పుQడు ఆ గుణం ఎకు్కవగా ఉందని అర�ం కనుక ఆనందం పాలు ఎకు్కవ దుఖం పాలు తకు్కవ, పరబ్రహ/కు ఉంటుందనుకోవాలా. అంటే దుఃఖము క్సూడా కొలదిగా ఉంటుందని కదా పరబ్రహ/కు.

మామయ్య: ఒక గుణం ఎకు్కవగా ఉన్నదంటే దానిలో దోషాలునా్నయనే అర�ం రాదే. అయినా పరబ్రహ/ లో అనేక కళ్యా్యణ గుణాలునా్నయి కదా, ఆనందంతో బాటు అందువలన ఆనందమన్నది స్సూచ్చీకరణానిక్తే అని తీసుకోవాలి.

నేను: పరబ్రహ/ తన భకు� ల దుఃఖ్యానికి తాన్సూ రామాయణంలో రాముడి గురించ్చి "భృశమ్ భవత్రి దుఃఖితః" అన్నటు* దుఃఖిస్థా% డంటారే. అది దుఃఖం కాదా. అంటే పరబ్రహ/కు దుఃఖం ఉన్నటు* కాదా.

మామయ్య: పరబ్రహ/ ఆనందమయుడు అంటే కొలదిగా దుఃఖం ఉన్నవాడు అని కాదు. ఈ విషయం ముందు ముందు స్సూతా� లలో ఇంకా విశదమవుతుంది.

ఏతావతా మనకు తెలిసినదేమిటంటే ఆనందమయుడు అని చెపQబడినది పరబ్రహ/యే, ఎందుకంటే అమితమైన బ్రహా/నందాని్న "తే యే శతమ్..తే యే శతమ్...." అంట్సూ శు� త్రి గణించ్చే ప్రయత్నం చ్చేయడం వలన.

ఇంక మయట్ ప్రత్యయం పా్ర చుర్యమే చెబుతుందని తరువాత స్సూత�ంలో క్సూడా వివరిస్థా% రు.

నేను: మామయ్యా్య, స్థాధారణంగా "మయట్ ప్రత్యయం" వికారారా� నిక్తే వాడడం వినా్నను. అలాంటప్పుQడు సర్వ స్థాధారణమైన అర�ం మానేసి వేరుగా పా్ర చురా్యర�ం గా చెపQడం సబబే నంటారా,

అంతేకాకుండా పాణిని వా్యకరణ స్సూతా� లలో "నిత్యమ్ వృద్ధశరాదభ్యః" అని "ఆ, ఐ, ఔ" లతో పదం పా్ర రంభం అయినప్పుQడు వచ్చి]న మయట్ ప్రత్యయం "వికారారా� ని్న" చెబుతుందని అంటారే. "ఆనంద" అనే పదం క్సూడా ఆ తో మొదలవుతుంది కదా, అందువలన వికారార�మే వసు% ంది కదా.

అన్నమయో యజzః, మృణ/యమ్, హిరణ/యమ్ వంటి చోట* మయట్ ప్రత్యయం వికారారా� నే్న చెబుతుంది, అలాగే కాదా ఇక్కడ క్సూడా,

మనం ఇందాకా అనుకున్నటు* మయట్ పా్ర చురా్యనే్న చెబుతుందంటే ఎకు్కవ ఆనందం, కొంచెం దుఃఖం ఉన్నవాడు పరబ్రహ/ అని కాదా.

ఈ పై కారణాల వలన ఆనందమయుడు అన్నప్పుQడు మయట్ ప్రత్యయం పా్ర చురా్యర�ంతో తీసుకోవాలేమో.

మామయ్య: ఈ సందేహం తీర]డానిక్తే తరువాత స్సూత�మ్సూ, దాని భాష్యమ్సూ వచ్చే]యి

నేను: ఏమిటి మామయ్యా్య అది

మామయ్య: విను

"వికార శబాq త్ నేత్రి చ్చేత్ న పా్ర చురా్యత్" అంటే

వికారశబాq త్: వికారార�మునిచు] (మయట్ ప్రత్యయము యొక్క ) ప్రయోగముండుటవలన

న: (ఆనందమయుడు పరమాత/) కాడు

ఇత్రిచ్చేత్: ఇటు* అన్నచో

న: (అటు* ) కాదు(ఏలనన)

పా్ర చురా్యత్: (మయట్ ప్రత్యయము) పా్ర చురా్యర�మున ప్రయోగ్నింపబడినదగుటచ్చే

నేను: అంటే

మామయ్య: ఆనందమయ శబqముననుండు మయట్ ప్రత్యయము వికారార�మును తెలిప్పేది అవడం వలన ఆనందమయుడనగా పర బ్రహ/ కాదంటే అది యుక�ము కాదు. ఎందుకంటే పా్ర చురా్యర�ముగా మయట్ ప్రత్యయము వాడ బడడం వలన అని దానికి అర�ము.

దీనిని వివరిస్థా% ను చ్సూడు. ఇక్కడ మయట్ ప్రత్యయం పా్ర చురా్యర�మే కుదురుతుంది సందరా్భని్న బటి.. ఎందుకంటే శు� త్రిలో మనుషా్యనందము ముందుగా చెపిQ దానికంటె మిగ్నిలిన ఆనందాలు ఒకదానికొకటి శతాధికం అని చెబుత్సూ చ్చివరకు బ్రహా/నందాని్న గురించ్చి చెపిQంది. ఇలా శతాధికంగా చెపQబడిన నిరత్రిశయ ఆనందము నిరుపాధికంగా జీవునికి ఉండడం అసంభవం. అందువలన అది పరబ్రహ/క్తే వరి�ంచ్చాలి. ఇలా పరబ్రహ/ నిరత్రిశయ ఆనందము కలవాడు అంటే అది చెపQడానికి ఆనందమయుడు అంటే మయట్ పా్ర చురా్యనే్న బోధించ్చాలి.

పరబ్రహ/ కు వికారాని్న అంటగట.డం పరబ్రహ/తా్వనికి కుదరకపోవడమే కాదు, హాస్థా్యసQదం క్సూడా.

మిగ్నిలిన పా్ర ణ మయ, మన్నో మయ, విజ్ఞాz న మయ కోశ్రాల విషయంలో క్సూడా పా్ర చురా్యర�మే మయట్ వాడబడింది. పా్ర ణ మయకోశమన్నప్పుQడు పా్ర ణము పా్ర చురా్యనీ్న, మన్నోమయ కోశమన్నప్పుQడు మనసు� పా్ర చురా్యనీ్న చెబుతుంది. అలాగే విజ్ఞాz న మయుడు అన్నప్పుQడు విజ్ఞాz నము కల జీవుడిని చెబుతునా్నము. అలాగే ఆనందమయుడు అన్నప్పుQడు ఆనంద గుణము నిరత్రిశయంగా ఉన్న పరబ్రహ/ ను చెబుతునా్నము. ఇక్కడ వికారార�ము ప్రసక్తే� లేదు.

ఇంక నువు్వ ఇందాకా చెపిQన ఒకొ్కక్క సందేహానికి సమాధానాలు చెబుతునా్నను చ్సూడు.

నువు్వ చెపిQనటు* మయట్ వికారార�ం లోనే కాదు, పా్ర చురా్యనికీ ఎకు్కవగానే వాడుతారు. మనం రోజూ వాడే బ్ధియ్యం రాళ్ళమయం, పప్పుQ ఉప్పుQమయం లాంటి మాటలనీ్న అలాంటివే.

పాణిని స్సూత�ము అంటునా్నవు, నువు్వ చెపిQన స్సూత�ము అషా. ధా్యయి లో 4 వ అధా్యయంలో 4-4-144 వ స్సూత�ము. కాని తరువాత 5 వ అధా్యయంలో 5-4-21 వ స్సూత�ంలో "తత్ ప్రకృత వచనే మయట్" అని మయట్ ప్రత్యయం పా్ర చురా్యరా� ని్న చెబుతుంది అని ఉంది. పరిభాషానియమము ప్రకారం "ఉత%రోత%రమ్ బలీయమ్" అని కదా, అంటే తరువాత వచ్చి]న స్సూత�ం ముందు స్సూతా� ని్న తో� సిరాజంటుంది అని కదా. దాని్న బటి. మయట్ ప్రత్యయ్యానికి పా్ర చురా్యర�మే ఎకు్కవ సబబు.

అన్నమయో యజzః అన్నప్పుQడు మయట్ ప్రత్యయ్యానికి అర�ం ఆ యజzం జరుగుతున్నప్పుQడు భోజన వితరణ విస%ృతంగా జరిగ్నింది అని, ఆ యజzం అంతా భోజనాలే అన్నటు* .అంటే పా్ర చురా్యర�మే కదా.

నిరత్రిశయమైన ఆనందము కలవాడు, అంటే కొలదిగా దుఃఖం కలవాడు అని ఎలా చెబుతావు. ఒకవేళ దుఃఖం ఉందో లేదో తెలుసుకోవాలంటే దానికి సంబంధించ్చిన శు� త్రి వాకా్యలు చ్సూడాలి. దుఃఖం కర/ పరవశుడైతే, పాపకర/ల వలన వసు% ంది. ఆయనకు కర/ సంబంధము లేదు అనీ, పాపాలు అంటవనీ "అపహత పాపా/" లాంటి శు� త్రి వాకా్యలు చెబుతున్నప్పుQడు ఆయనకు దుఃఖం క్సూడా ఉందని చెపQలేము.

మనం ఇంతకు ముందు అనుకున్న శు� త్రి వాక్యము బ్రహా/నందాని్న మించ్చిన ఆనందము లేదని కదా చెబుతోంది. అటువంటప్పుQడు ఆనంద పా్ర చురా్యనే్న మయట్ ప్రత్యయం వలన అర�ం చ్చేసుకోవాలి.

నేను: మఱి, జీవుడు క్సూడా జ్ఞాz నానంద స్వర్సూప్పుడు కదా, ఆ జీవుడే మటి. నుండి కుండ వచ్చి]నటు* పరబ్రహ/గా పరిణమించలేడా.

మామయ్య: అలా కాదని వివరించడానికి తరువాత స్సూత�ము చ్సూడాలి.

నేను: అదేమిటి

మామయ్య: "తదే్ధతువ్యపదేశ్రాచ]"

తదే్ధతువ్యపదేశ్రాత్: ఈ ఆనందమయుడైన పరబ్రహ/ జీవులకానందము కలుగ చ్చేయువాడుగ శు� తులయందు చెపిQ యుండుట వలన

చ: క్సూడ

అంటే ఈ ఆనందమయుడైన పరబ్రహ/మే ఈ జీవులకు ఆనందము కలుగజేయునని శు� తుల యందు చెపQబడి యున్నది. ఆనందమునిచు]వాడు, ఆనందము పొందువాడు ఒక్కరు కారు కనుక పరబ్రహ/ జీవాత/ కంటే ఎప్పుQడ్సూ వేరే అనునది సQష.ము.

నేను: వివరించరా,

మామయ్య: నువు్వ చెబుతున్న తైత్రి%రీయోపనిషతు% బ్రహా/నందవలి*లో ఏడవ అనువాకం చ్సూడు.

"రసోవై సః. రసమ్ హ్మో్యవాయమ్ లబా్ధ ్వనందీ భవత్రి. కో హ్మో్యవానా్యత్ కః పా్ర ణా్యత్. యదేష ఆకాశ ఆనందో న స్థా్యత్. ఏష హ్మే్యవానందయ్యాత్రి. "

అంటే ఆ పరబ్రహ/మే ఆనందమును కలుగ జేయును, ఆయన లేకున్న ఎవరు పా్ర ణాపానాది వా్యపారాలు చ్చేస్థా% డు? అతడు లేకపోతే ఈ ఆకాశము ఉండక పోవును. " అంట్సూ ఆ పరబ్రహ/ జీవులకు ఆనందము కలి్గ ంచువాడు అని చెపిQంది ఉపనిషత్. అలాంటప్పుQడు ఆనందాని్న ఇచ్చే]వాడు, ప్పుచు]కొనే వాడు ఒక్కరే అవరు కదా. "యో వేద నిహితమ్ గుహాయ్యామ్ పరమే వో్యమన్" అన్నటు* పరబ్రహ/ ను హృదయ

కుహరంలో తెలుసుకున్న జీవులకు పరమ పదములో ఆయన సమక్షంలోనున్న జీవులకు ఆనందాని్న ప్రస్థాదించ్చేవాడు పరబ్రహ/ అయినప్పుQడు పరబ్రహ/ జీవులకంటే వేరని కదా అర�ము. అందువలన పైన చెపQబడిన ఆనందము ఆనందమయపరమని తెలుసో% ంది.

ఇలాగే తరువాత స్సూత�ము క్సూడా చ్సూడు.

"మాంత� వరి్ణకమేవచ గీయతే(1-1-16)

మాంత�వరి్ణకమ్: శు� త్రి మంత�ములైన ("సత్యమ్ జ్ఞాz నమ్ అనంతమ్ బ్రహ/") మున్నగు వాని యందు చెపQబడిన

ఏవచ గీయతే: పరబ్రహ/యే (ఆనందమయుడుగా) చెపQబడుచునా్నడు.

నేను: వివరించండి మామయ్యా్య

మామయ్య: ఇంతకుముందు చ్సూసేము కద, బ్రహా/నందవలి* "బ్రహ/విత్ ఆపో్నత్రి పరమ్. ....సత్యమ్ జ్ఞాz నమనంతమ్ బ్రహ/." అని బ్రహ/ను తెలుసుకున్నవాడు పరమపదమును పొందుతాడు అంట్సూ పా్ర రంభమయినది. తెలుసుకొనేవాడు, తెలుసుకొనబడేవాడు ఒకటికాదు కదా. ఇంక ఆ బ్రహ/ ఎవరు అంటే "సత్యమ్ జ్ఞాz నమ్ అనంతమ్ బ్రహ/" అని ఆయన లక్షణాలు చెపిQంది. "యో వేద నిహితమ్ గుహాయ్యామ్ పరమే వో్యమన్ .." అంట్సూ ఆయనను హృదయ కుహరంలో నున్నటు* తెలుసుకొను జీవుల గురించ్చి చెపిQ తరువాత "సోశు్నతే సరా్వన్ కామాన్ సహ బ్రహ/ణా విపశ్రి]తా" అంట్సూ మోక్షం పొందినవాడు పరబ్రహ/తో కలసి ఆయన సమస% గుణాలన్సూ అనుభవిసు% నా్నడు" అని ...

నేను: కామాన్ అంటే కోరికలు అని కాదా

మామయ్య: ఇంతకుముందు తెలుసుకునే ఉంటావు. "కామ్యన% ఇత్రి కామాః" అంటే కోరుకొన దగ్నినవి, అంటే ఆయన సౌశ్రీల్య, వాత�ల్య, కారుణా్యది కళ్యా్యణ గుణాలే కదా. కామాః అంటే ఆయన కళ్యా్యణ గుణాలన్నమాట.

ఆ సందర్భంలోనే "తదేషా భు్యకా� " అను వాక్యము వేదాధ్యే్యతలు అటి. పరబ్రహా/ని్న ప్రత్రిపాదించ తలచ్చి ఈ ఋకు్కలు చెప్పేQరని తెలుప్పుతోంది. అంటే బా్ర హ/ణ ప్రత్రిపాదితారా� నే్న మంత�ము చెబుతోందన్నమాట. తరువాత్రి వాకా్యలు "తస్థా/దా్వ ఏతస్థా/దాత/న ఆకాశస�ంభ్సూతః" అంట్సూ పరబ్రహ/ నుండి ఆకాశము మొదలైన సృష్టి. జరిగ్నిందని చెబుత్సూ ఆయన వైలక్షణ్యం చెబుతోంది. ఈ క్రమంలో ఆ బ్రహా/నందాని్న చెపిQ ఆ ఆనందమయుడు గా పరబ్రహా/ని్న చెబుతోంది శు� త్రి. ఇందువలన "సత్యమ్ జ్ఞాz నమ్ అనంతమ్ బ్రహ/" ఇతా్యది శు� త్రి వాకా్యలలో చెపQబడిన పరబ్రహ/యే ఆనందమయుడు గా తరువాత వరి్ణంచబడినాడు. ఆయన జీవుడు కాడు.

నేను: మీరు చెపిQనటు* స్థాధారణంగా ఉపాసకుడు, వాడు పొందే పా్ర ప్యము వేరుగా ఉంటాయన్నది నిజమేకావచు]. కాని ఈ సందర్భంలో అలా కుదరనక్కరలేదేమో. ఎందుకంటే అవిద్య అంతా పోయిన తరువాత పరిశుద్ధమై నిరి్వశేష చ్చినా/తై్రక రసమైన ఉపాసకుని స్వర్సూపము నే కదా "సత్యమ్ జ్ఞాz నమ్ అనంతమ్ బ్రహ/" అని శు� త్రి తెలుప్పుతోంది. అక్కడ సత్యము, జ్ఞాz నము, అనంతము మీరు చెపిQ నటు* గుణాలుగా కాక అసత్యము కానిది,...అంట్సూ అర�ం చెప్పుQకుంటే సరిపోతుంది. ఆ బ్రహ/నే "యతో వాచో నివర�ంతే అపా్ర ప్య మనస్థా సహ" అనే శు� త్రి వాక్యము దానినే అవాజ్ఞా/నసము అని నిరి్వశేషముగ చెపో% ంది. ఈ వాకా్యల వలన జీవుని పరిశుద్ధ స్వర్సూపమే చెబుతున్నటు* ంది కాని, ఆనందమయుడు జీవునికంటె వేరయినవాడు అని ఉన్నటు* లేదే.

అంతేకాకుండా "సహ బ్రహ/ణా విపశ్రి]తా" అన్నప్పుQడు విపశ్రి]తా అను పదము అవిదా్య నివృత్రి% పొందిన పరిశుద్ధమైన ముకా� త/ అని ఎందుకు అనుకోక్సూడదు.

మామయ్య: దీని వివరణ కోసం తరువాత స్సూత�ం చ్సూడాలి.

"నేతరః అనుపపతే%ః" (1-1-17)

ఇతరః: బ్రహ్మే/తరుడగు ముక�జీవుడును

న: (ఆనందమయుడు ) కాడు

అనుపపతే%ః: (ఏలనన) ముకు� నికి నిరుపాధికమగు విపశ్రి]త%Àముండుట అసంభవము అగుట వలన

అంటే ముక�ప్పురుషునికి విపశ్రి]త%ముండుట అసంభవమవడం వలన ముక� ప్పురుషుడు క్సూడ ఆనందమయుడు కాడు.

నేను: వివరించరా మామయ్యా్య,

మామయ్య: ఇక్కడ నీ ఱెండు ప్రశ్నలకు సమాధానము చెబుతునా్నరు

మొదటిది పరిశుద్ధమైన నిరి్వశేష చ్చినా/తై్రకరసమైన ఉపాసకుడైన జీవుడే పరబ్రహ/ము కాక్సూడదా అనికదా. దీనికి సమాధానము ఉపనిషతు% లో భృగువలి*లో భృగు, వరుణ సంవాదంలో "యతోవా ఇమాని భ్సూతాని జ్ఞాయంతే.." అంట్సూ పరబ్రహ/యే జగతా్కరణుడు అని చెపQబడింది. ఆ పరబ్రహ/ అన్నం, పా్ర ణం, మనసు�, ఆత/ కాక ఆనందమయుడే అని నిర్ణయిసు% ంది ఉపనిషతు% .ఆ ఆనందమయుడైన పరబ్రహ/యే తన సంకలQము చ్చేత సృషా. ్యదులు చ్చేస్థా% డని "తదైక్షత బహుస్థా్యమ్" అని చెబుతుంది, అందువలన ఆయన ప్రకృత్రి వలె కాక చ్చేతనత్వము కలవాడని తెలుసో% ంది. "సత్యమ్ జ్ఞాz నమ్ అనంతమ్ బ్రహ/" అనుట వలన ఆయన సత్య, జ్ఞాz నాది గుణములు కలవాడుఅనగా నిరి్వశేషుడు కాడు అని తెలుసో% ంది. నువు్వ చెపిQనటు* "యతో వాచో నివర�ంతే అపా్ర ప్య మనస్థాసహ" అన్న వాక్యము నిరి్వశేష వసు% వును ప్రత్రిపాదించలేదు. అలా కాకుండా వాజ/నసు�లు బ్రహ/మును తెలుప్పు ప్రమాణము కావని

అంటే పరబ్రహ/ తెలియబడనేరని కుందేటి కొము/లా తుచ్ఛమవుతాడు. అది సరి కాదు కదా. ఈ జగత%ంతా సృజించ్చిన వాడని, ఆ సృజించ్చిన వాటిలో అంతరా్యమి గా ఉండేవాడని, భయ్యాభయ హ్మేతువని, వాయువు, ఆదితు్యడు మున్నగు వాటిని నియమించు వాడని మానుషానందము నుండి మొదలుపెటి. శతాధికంగా గుణిసే% నిరవధికానందము కలవాడని ఇటు* అనేకవిధాలుగా చెపిQనప్పుQడు ఆపై వాజ/నసు�లకు బ్రహ/తో ప్రవృతే% లేదని పరబ్రహ/ ను తెలుసుకొనుటకు ప్రమాణమే లేదనడం సరికాదు. "ఆనందమ్ బ్రహ/ణః విదా్వన్" అన్నప్పుQడు బ్రహ/ యొక్క(బ్రహ/ణః) ఆనందము అంట్సూ షషీ. విభకి� కదా వాడబడింది అంటే వాజ/నసు�లకు అగ్యోచరమైన బ్రహా/నందాని్న తెలుసుకున్నవాడు అని అర�ము. అంటే బ్రహ/, ఆయనకు సంబంధించ్చిన ఆనందమ్సూ ఉన్నటే*కదా. ఆ బ్రహా/నందము చెపQనలవి కాదు అని చెపQడానిక్తే "యతో వాచో నివర�ంతే ..." అన్న శు� త్రి వాక్యము. అంతే తపQ బ్రహ/ నిరి్వశేషమని చెపQడానికి కాదు. అటి. బ్రహా/నందాని్న తెలుసుకొనిన విదా్వంసుడు అభయము పొందుచునా్నడు అని ఆ శు� త్రి అర�ము.

పొందిన వాడు, పొందించ్చేవాడు ఒకరు కారు కనుక జీవుడు బ్రహ/ కాలేడు.

ఱెండవది "విపశ్రి]తా" ఆ పదము అన్నప్పుQడు ముకా� త/కు ఎందుకు వరి�ంచదని కదా. బ్రహ/ణా విపశ్రి]తా అన్నప్పుQడు ఒక్తే లింగ, వచన, విభకు� లుండడం వలన విపశ్రి]తా అన్న పదం బ్రహ/క్తే వరి�సు% ంది. "విపశ్రి]త్" అంటే అర�ం చ్సూడు. ఈ పదం పృషోదరాది గణానికి సంబంధించ్చినది.

నేను: అంటే ఏమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య: పాణిని సుమారుగా 2,200 ధాతువులను చెపిQ ఆధాతువులనుండి శబాq లకు వు్యతQత్రి% ఎలాగ్యో క్సూడా చెప్పేQడు. కాని కొని్న పదాలను అవు్యతQన్న పా్ర త్రిపదికములని నిర్వచ్చించ్చేడు. అంటే వీటికి స్థాధారణ వు్యతQత్రి% నియమాలు వరి�ంచవన్నమాట. అందులో పృషోదరాది పదగణానికి చెందినది ఈ విపశ్రి]త్ అన్న పదము "పృషోదరాదీని యథోపవిష.మ్" పృషోదరాదితా్వత్ స్థాధుః" అని చెబుతుంది పాణిని అషా. ధా్యయి. దాని ప్రకారం "వివిధమ్ పశ్యచ్చి]త%Àమ్" అంటే వివిధమ్:నానా విధములుగా అంటే సర్వదేశ, సర్వ కాల సరా్వవస�లలో

పశ్యత్: తెలుసుకొనుచుండు

చ్చిత%Àమ్: జ్ఞాz నమును కలి్గ యున్నవాడు. అని అర�ము. ఛాందోగ్య ఉపనిషత్ దహరవిదో్యపాసన సందర్భంలో సత్యకామ, సత్య సంకలాQది గుణాలు పరబ్రహ/ కు నిరుపాధికమని ఆయన కృపవలన ముకా� త/కు సంక్రమిస్థా% యని కదా చెపిQంది. అంటే సత్య సంకలాQది గుణాలు ముకా� త/కు స్థా్వభావికం కాదు, ఎందుకంటే ముకు� డు కాకుండా ఉన్న బద్ధదశలో ఈ గుణాలు జీవునికి ఉండవు. "సః అకామయత బహుస్థా్యమ్" అన్న శు� త్రి వాక్యం వలన సత్య సంకలాQది గుణాలు పరబ్రహ/ స్థా్వభావికమని తెలుసో% ంది. ఎందుకంటే "సత్ ఏవ ఆసీత్" అని కదా, మరొక ఉపాధి ఉండడానికి అవకాశము లేదు బ్రహ/కు అప్పుQడు. అందువలన ముకు� నికి విపశ్రి]త%Àము కుదరదు. ఇంక ముకు� డు నిరి్వశేష చ్చినా/తు� డంటే ఈ సత్య సంకలాQది గుణాలుండడం అసలే కుదరదు. అందుచ్చేత విపశ్రి]త%Àము ఎంతమాత�ము సంభవము కాదు.

అంతే కాదు, తరువాత స్సూత�ము క్సూడా చ్సూడు

నేను: ఏమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య:

"భేదవ్యపదేశ్రాచ](1-1-18)"

భేదవ్యపదేశ్రాత్: (శు� తులు జీవుడు ఆనందమయుని కంటె ) భిను్నడని చెప్పుQట వలన

చ: క్సూడ

శు� తులు జీవుడు ఆనందమయుని కంటే వేరయిన వాడని చెప్పుQట వలన జీవుడు ఆనందమయుడైన పరబ్రహ/ కంటే భిను్నడు.

వివరిస్థా% ను, చ్సూడు. "తస్థా/త్ వా ఏతస్థా/త్ ఆత/న ఆకాశ..." అని పా్ర రంభంచ్చిన ఉపనిషత్ "తస్థా/త్ వా ఏతస్థా/త్ విజ్ఞాz నమయ్యాత్ అన్యః అంతర ఆతా/ ఆనందమయ" అని పా్ర ణము కంటె మనసు�కంటె

విజ్ఞాz నమయుడు అనగా జీవుడు కంటె ఆనందమయుడు అయిన పరబ్రహ/ వేరయి నటు* ఇదే ఉపనిషత్ చెబుతోంది కదా. అందువలన జీవాత/ పరబ్రహ/ కాదు.

నేను: జీవుడు సృష్టి. చ్చేయలేడా, కుమ/రి కుండలు చ్చేసు% న్నటు*

మామయ్య: తరువాత స్సూత�ము చ్సూడు

"కామాచ] నానుమానాప్పేక్షా(1-1-19)

కామాత్ చ: తన కోరిక చ్చేతనే (జగతు% ను సృజించ్చి నటు* వేదమునందు చెపQబడి యుండుట చ్చేత),

అనుమాన అప్పేక్షా: (ఇతనికి) అచ్చిత�ంయోగము యొక్క ఆప్పేక్ష

న: ఆవశ్యకత లేదు

ఈ ఆనందమయుడు తన కోరిక వలన జగతు% ను సృజించ్చినటు* వేదమునందు చెపQబడినందున ఈతనికి ఆ సృషా. ్యది కార్యములకు అచ్చిత�ంబంధము అవసరము కాదు.

నువు్వ చెపిQనటు* ఏ జీవుడైనా ఏదయినా వసు% వును తయ్యారుచ్చేయ్యాలి అంటే అచ్చితQదార�ము అవసరముంటుంది. నువు్వ నీ శరీరాని్న ఉపయోగ్నించ్చి మటి.తో కుండ చ్చేసేవంటే అక్కడ శరీరమ్సూ, మటీ. లాంటివనీ్న అచ్చితQదారా� లే.

నేను: మఱి ఆలోచనలో

మామయ్య: దానికీ మనసు�, బుది్ధ కావాలి కదా, అవీ అచ్చితQదారా� లే. కాని తానొక్కడ్సూ "తదైక్షత బహుస్థా్యమ్" "సర్వమ్ అసృజత" అన్నటు* గా క్తేవలము తన సంకలQముచ్చే సృషా. ్యది కారా్యలు చ్చేసే ఆనందమయుడైన పరబ్రహ/కు అచ్చిత్ అవసరము లేదు. అందుచ్చేత పరబ్రహ/ జీవునికంటె భిను్నడు.

తరువాత స్సూత�ము క్సూడా చ్సూడు

"అసి/న్నస్యచ తదో్యగమ్ శ్రాసి%(1-1-20)"

అసి/న్: ఈ ఆనందమయుని యందు

అస్య: ఈ జీవునికి

తదో్యగమ్: ఆనంద సంబంధమును

శ్రాసి%: శ్రాస్త్రము తెలుప్పుచున్నది

చ: క్సూడ

శ్రాస్త్రము ఈ జీవుడు ఆనందము పొందునది పరబ్రహ/ వలననే అని తెలుప్పుచుండుట వలన (జీవుడు, పరబ్రహ/ ఒక్కరు కారు)

జీవునికి ఆనందయోగము సంక్రమించ్చేది పరబ్రహ/ వలననే నని శు� త్రి చెబుతోంది. నువు్వ చెపిQన ఉపనిషత్ లోనే "రసోవై సః రసమ్ హ్మే్యవాయమ్ లబా్ధ ్వ ఆనందీ భవత్రి" అనగా రసమనబడు ఆనందమయుని జీవుడు పొంది ఆనందము కలవాడు అవుతాడు. అంటే ఆనందమును ఇచు]వాడు, పొందువాడు ఇదqర్సూ ఒక్కరవరు కదా.

"ఆనందమ్ బ్రహ/ణో విదా్వన్" అనగా బ్రహ/ యొక్క ఆనందమును తెలుసుకున్న విదా్వంసుడు

"ఆనందమ్ అయమ్ ఆతా/నమ్ ఉపసంకా్ర మత్రి" అనగా జ్ఞాz ని యగు ప్పురుషుడు ఆనందమయుడిని పొందుచునా్నడు. అంటే ఆనందమయుడే పొందబడే పరబ్రహ/ అని తెలుసో% ంది.

అంతేకాక భృగు వరుణ సంవాదంలో అన్నమయ్యాదుల ఉత%రానువాకమున "అన్నమ్ బ్రహ్మే/త్రి విజ్ఞానాత్" అనీ "పా్ర ణమ్ బ్రహ్మే/త్రి విజ్ఞానాత్" అనీ "మన్నో బ్రహ్మే/త్రి విజ్ఞానాత్ " అనీ "విజ్ఞాz నమ్ బ్రహ్మే/త్రి విజ్ఞానాత్" అనీ చెపిQ చ్చివరకు "ఆనందో బ్రహ్మే/త్రి" అని చెపQడం వలన ఆనంద శబqముచ్చేత ఆనందమయుడే చెపQబడుతునా్నడు.

నేను: ఆనంద అనా్న ఆనందమయుడనా్న ఒక్కటేనా,

మామయ్య: ఇంతకుముందు అనుకున్నటు* ఆనందమయుడు అంటే మయట్ పా్ర చురా్యర�ము కనుక ఆనందము బాగుగా కలవాడు అని అర�ము. స్వర్సూపమును నిర్సూపించ్చే శబాq లు ధర/మును తెలుQత్సూ ధర/యుక�మైన పదార�మునుక్సూడా తెలుప్పుతాయి. అందువలన ఆనందమయుడు, ఆనందవాన్, ఆనందిన్, ఆనంద అని క్సూడ వాడ వచు]ను.

పైన చెపQబడిన కారణాలవలన బ్రహ/ము జీవుని కంటె వేరయిన వాడని తెలుసో% ంది.

ఈక్షత్యధికరణంలో "తదైక్షత" మున్నగు పరబ్రహ/ ప్రకృత్రి కంటే భిను్నడనీ, విజ్ఞాz నమయ, ఆనందమయ కోశములను వేరుగా నిర్వచ్చించ్చి "బ్రహ/విదాపో్నత్రి పరమ్" "సోశు్నతే సరా్వన్ కామాన్ సహ బ్రహ/ణా.." అని చెపQడం వలన జీవుడు పరబ్రహ/ను పొంది ఆయన గుణాలను ఆయనతో క్సూడ అనుభవిస్థా% డని చెపQడం వలన జీవుని కంటే పరబ్రహ/ వేరని తెలుసో% ంది.

దీనితో "ఆనంద మయ్యాధికరణము" పూరి� అయింది.

మొదటి నాలి్గంటినీ,ఈ రెండు అధికరణాలన్సూ కలిపి బ్రహ/స్సూతా� లకు ఉపోదాÚ తమని చెపQవచు]. తరువాత వచ్చే] స్సూతా� లునీ్న వీటి పా్ర త్రిపదిక మీదనే నడుస్థా% యి.

అమ/: బాగుంది మామయ్యా్య, ఈ అధికరణంలో

శతాధికమని శు� త్రిలో చెపQడం వలన ఆనందమయ వాచు్యడు అయిన పరబ్రహ/ విజ్ఞాz నమయ వాచు్యడైన జీవుని కంటే వేరనీ, అందులో మయట్ ప్రత్యయం పా్ర చురా్యనే్న చెబుతుందనీ, ఆ జీవుల ఆనందానికి కారణం పరబ్రహ్మే/ కనుక ఆ ఇదqర్సూ ఒక్కరు కారనీ, సత్యమ్ జ్ఞాz నమ్ అనంతమ్ బ్రహ/ లాంటి శు� తులలో చెపQబడిన పరబ్రహ/యే ఆనందమయ వాచు్యడనీ, సత్య సంకలాQది గుణాలు స్థా్వభావికం కాకపోవడం వలన విపశ్రి]త్ అను పదము ముక� జీవునికి వరి�ంచదు కనుక ముక� జీవుడు క్సూడా బ్రహ/ కంటే భిను్నడనీ, శు� తులు క్సూడా జీవుడు ఆనందమయుని కంటే భిను్నడనే చెబుతునా్నయనీ, పరబ్రహ/ జగత�ృషా. ్యదులకు క్తేవలము తన సంకలQం తో చ్చేస్థా% డు కాని జీవునికి వలె అచ్చితQదారా� ల అవసరం ఉండదని, జీవునికి ఆనందయోగము కలిగేది ఈ ఆనందమయుడైన పరబ్రహ/ యందే అవడం వలన పొందేది, పొందబడేది ఒకటి కావు కనుక పరబ్రహ/ జీవుని కంటే భిన్నము, ఆయనే సృషా. ్యదులకు కారణము అని తెలిసింది మీ అనుగ్రహం వలన

మామయ్య: నాదేముందమా/, పూరా్వచ్చారు్యల, భగవదా్ర మానుజుల కృప. వారిని స/రించుకొని ఈ రోజుకు ఆప్పుదాం. మళ్ళీ్ళ మరొకస్థారి కలుసుకుందాం.

అందర్సూ: యోనిత్యమచు్యత...

మామయ్య: రండి రండి చ్చాలా రోజులయిపోయింది మనం కలుసుకొని, ఈ మధ్య మీరు రాకపోవడం వలన నాక్సూ ఏదో వెలి%గా ఉంట్లోంది, మనము చదువు కోవడం లేక

అమ/: అవును మామయ్యా్య, ఏవో సంస్థార తాపత�య్యాలు, దానికి తోడు రామ నవమి నవరాతు� లా, తెరిపి లేకుండా అయి పోయింది, పారాయణల్సూ, ప్రవచనాల్సూ నాక్సూ మావారికీ, పరీక్షలు మావాడికీను. మాక్సూ ఇనా్నళ్ళూ్ళ మీ సత�ంగము లేక ఏదో తప్పుQ చ్చేసి నటు* అపరాధ భావనే. మాకు ఆరి� తకు్కవవడం వలన కాబోలు, ఈ అంతరాయ్యాలు.

మామయ్య: జీవితం అన్న తరువాత అవనీ్న తపQదు కదమా/, ఇంతక్సూ మనం ఎక్కడి దాకా వచ్చే]ం?

నేను: పరబ్రహ/ అంటే చ్చిత్, అచ్చిత్ లకు భిన్నము అని చెప్పేQరు మామయ్యా్య ఆనందమయ్యాధికరణము లోన్సూ, ఈక్షత్యధికరణంలోన్సూ. మీరు చెపిQనటే* స్థామాన్యమైన మాలాంటి వాళ్ళ కంటే పరబ్రహ/ వేఱు అనడం బాగానే ఉంది, కాని బ్రహ్మే/ంద్ర, రుదా్ర దితు్యలవంటి దేవుళ్ళ కంటే క్సూడా వేఱేనా పరబ్రహ/. మఱి వాళ్ళన్సూ దేవుళ్ళనే అంటాము, కావలసిన వాటికోసం వాళ్ళను పా్ర రి�స్థా% ము, అందువలన మనకు కావలసిన ప్రయోజనాలు సిది్ధస్సూ% ంటాయి క్సూడాన్సూ. అంతెందుకు కొని్న కొని్న ఉపనిషతు% లలో వాళ్ళే్ళ పరబ్రహ/గా వరి్ణంచ బడతారు క్సూడా కదా!

మామయ్య: ఏ ఉపనిషతు% లో అంటావు?

నేను: ఛాందోగ్యో్యపనిషతు% లో చ్సూడండి, "య ఏషః అంతరాదితే్య హిరణ/యః ప్పురుషో దృశ్యతే హిరణ్యశ/శు� ః హిరణ్య క్తేశ అప్రణఖ్యాత్ సర్వ ఏవ సువర్ణః తస్య యథా కపా్యసమ్ ప్పుండరీకమేవమ్ అక్షిణీ ..."

మామయ్య: దానికి అర�ం క్సూడా చెప్పుQ

నేను: "అక్కడ కనబడుతున్న ఆదితు్యడు అంటే స్సూరు్యని యందు బంగరు మీసములు, బంగరు క్తేశములు తో నఖ్యాది పర్యంత శరీరమ్సూ పసిడి చ్చాయతో నుండి మర్కట పృష.మును పోలి ఎఱ్ఱగా ఉండెడి పద/ముల వంటి కనులు కలిగ్నిన హిరణ/య ప్పురుషుడు ఉత్ అను నామము కలవాడు. ఇతడు సర్వ పాప విముకు� డు. ఇతనిన్నెవ్వరుపాసించెదరో వారు సర్వ పాప విముకు� లు" అని ఇక్కడ ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో ఆదితు్యడు పరబ్రహ/ గా కీరి�ంచబడుతునా్నడు కదా. అలాగే ...

మామయ్య: ఆగాగు. అక్కడ "ఆదితే్య హిరణ/యః ప్పురుషః" అంటే ఆదితు్యడని ఎలా చెబుతునా్నవు. సంధా్యవందనం చ్చేస్సూ% ంటావు కదా. ధ్యే్యయః సదా..

నేను: అవును, "ధ్యే్యయః సదా సవితృమండల మధ్యవరీ� నారాయణ సరసిజ్ఞాసన ..."

మామయ్య: కదా, సవితృమండల మధ్యవరి� నారాయణుడు. ఆయనే పరబ్రహ/. ఆదితు్యడు కాదు. మనం ఉపాసించడానికి తగ్నినటు* గా పరబ్రహ/ స్వర్సూపాని్న వరి్ణసు% నా్నరు ఇక్కడ. హిరణ్యశ/శు� ః అంట్సూ. అపహత పాప/ అయిన ఆయనక్తే సర్వ పాప విముక� శబqం చెలు* తుంది. ఆధికారిక ప్పురుషుడైన స్సూరు్యనికి కాదు.

తరువాత నువు్వ కపా్యసమ్ ప్పుండరీకమేవమ్ అక్షిణీ అన్న దానికి కపా్యసమ్ అంటే కపి పృష.ము అని చెపQడం సరి కాదు. య్యాదవ ప్రకాశులు ఇలా అర�ం చెబ్ధితేనే శతకోటి మన/థాకారుడు, అపూర్వ సౌందర్యరాశ్రి దివ్యశరీరుడు అయిన పరబ్రహ/ నేతా� లకు మర్కట పృష. దృషా. ంతమును విని భగవదా్ర మానుజులకు కనీ్నరు మునీ్నరయినదట, నా తండి� నేతా� లను ఇలా వరి్ణసు% నా్నరే అని.

నేను: కపా్యసమ్ అంటే కపి అంటే కోత్రి, ఆసమ్ అంటే పృష.ము కాదా. అయినా అక్కడ పరబ్రహ/ నేతా� లను కపా్యసమ్ తో పోల]లేదే, కపా్యసమ్ వంటి ఎఱుప్పు దనము గల నేతా� లనా్నరంతే.

మామయ్య: పరబ్రహ/ నేతా� ల రంగుకు మాత�ము అటువంటి ఉపమానము తగునా, అందుక్తే భగవదా్ర మానుజులు దానికి సరి అయిన అర�ం చెప్పేQరు.

నేను: ఏమిటని

అమ/: మీరు కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య ఆ శు� త్రి సందరా్భనీ్న, అరా� నీ్న

మామయ్య: ఈ వాకా్యలు ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లోవి అమా/. పరబ్రహ/ ఉపాసనా వివరాలు చెబుత్సూ ప్రణవోపాసన గురించ్చి చెపిQ, అంతరాదిత్య విదా్య, అంతరక్షి విదా్య అనే బ్రహ/ విద్యలు వివరించ్చే సందర్భం లో వస్థా% యి ఈ వాకా్యలు.

అమ/: ఆ విద్యలేమిట్లో కొంచెం కు* ప%ంగా చెపQరా మామయ్యా్య!

మామయ్య: 32 బ్రహ/ విద్యలలోవే ఈ అంతరాదిత్య విదా్య, అక్షి విదా్య క్సూడా. పరబ్రహ/ను ఉపాసన చ్చేయ్యాలంటే శుభాశ�యమైన స్వర్సూపము కావాలని ఇంతకు ముందు అనుకునా్నము కదా. ఆ పరబ్రహ/ స్వర్సూపాని్న ఆదిత్యమండల అంతర్వరి� గా గురి�ంచ్చి ఉపాసన చ్చేసే విద్యకు అంతరాదిత్య విద్య అని ప్పేరు. మఱి ఉపాసన చ్చేయడానికి ఆ పరబ్రహ/ స్వర్సూపం ఏమిటి అంటే మేలి బంగరు చ్చాయతో, బంగారు మీసములతో బంగారు క్తేశములతో ఆనఖ్యాగ్రమ్సూ బంగారు రంగుతో పద/ నయనములతో సర్వ పాప రహితుడైన హిరణ/య ప్పురుషుడైన పరబ్రహ/ను ఉపాసించ్చిన వాడు సర్వ పాప విముకు� డవుతాడు అని చెబుతున్న సందర్భంలో పద/నయనానాలను వరి్ణంచ్చే శు� త్రి వాక్యము "కపా్యసమ్ ప్పుండరీకమేవమక్షిణీ" అని.

అలాగే "య ఏతసి/న్ ప్పురుషో యశ్రా]యమ్ దక్షిణే అక్షిన్ ఇత్రి...." కుడి నేత� మధ్యములో ఏ ప్పురుషుడు కనబడుతునా్నడో ఆయనే పరబ్రహ/ అని క్సూడా చెబుతుంది శు� త్రి. ఈ రకంగా ఉపాసించ్చే విద్యకు అక్షి విద్య అని ప్పేరు.

ఇలా ఆదితు్యడి లోను, నేత�మునంద్సూ ఉన్నటు* చెపQబడే ప్పురుషుడు పరబ్రహ/ అని వరి్ణసు% నా్నరు అన్నమాట.

ఇందులో "కపా్యసమ్ ప్పుండరీకమేవమక్షిణీ" అన్న దానికి రామం అంటున్న మర్కటపృష. దృషా. ంతానే్న కాకుండా మన లాంటివారు తప్పుQదారి పట.కుండా మఱి కొని్న అపారా� లకు క్సూడా ఎలా అర�ం సరిపడదో భగవదా్ర మానుజులు వివరించ్చి సరిఅయిన అరా� లను సిదా్ధ ంతీకరించ్చేరు.

అందులో ఒక అపార�ము,

కపి అంటే ఆదితు్యడు. (కపిరిÂభరి� తేజనమని వైదిక ప్రయోగం ఉంది కదా)

ఆసమ్ అంటే మండలము.

అంటే కపా్యసమ్ అంటే ఆదిత్య మండలము. అంటే ఆదిత్య మండలము, హృదయ ప్పుండరీకము పరబ్రహ/కు ఉపాసనా స్థా� నాలు. అలాగే ఆ ఉపాసకుడి యొక్క నేత�ద్వయము క్సూడా ఉపాసనా స్థా� నమే అని ఒక అర�ము చెప్పేQవారు క్సూడా ఉనా్నరు. కాని ఇలా సరిపోదు. ఎందుకంటే ప్పుండరీకమని ఉంది కదా అని హృదయ ప్పుండరీకమనే పదాని్న తెచ్చి] పెటు. కొని, తరువాత శు� త్రి వాక్యంలో ఉన్న ప్పుండరీక శబాq ని్న పక్కన పెటి. అందులో హృదయ శబాq నికి పా్ర ధాన్యతనిచ్చి] హృదయ ప్పుండరీకము అంటే హృదయము ఉపాసనా స్థా� నము అని చెపQడం సబబు కాదు కదా.

అలాగే ఉపాసకుడి నేత�ద్వయము ఉపాసనా స్థా� నము అని చెపQడం క్సూడా తప్పుQ. ఎందుకంటే "అయమ్ దక్షిణే అక్షిన్.." అని కుడి కను్న అని ఏక వచనం ఉంది తపQ నేత� ద్వయం అని ది్వవచనము లేదు అక్షి విదా్య సందర్భంలో. ఈరకంగా అర�ం చెపQడం సందరో్భచ్చితమ్సూ కాదు, చెపQబడుతున్న బ్రహ/ విద్యలక్సూ కుదరదు.

ఇంక కపిపృష. దృషా. ంతము ఇందాకా అనుకున్నటు* నిరవద్యమ్సూ, అపౌరుషేయమ్సూ అయిన ఉపనిషత్సూ% చెపQదు, పరబ్రహ/ విషయంలో కలలో క్సూడా ఊహింప శక్యమ్సూ కాదు.

అమ/: అయితే అసలు అర�ం ఏమని చెప్పేQరు భగవదా్ర మానుజులు

మామయ్య: ఒక్కముక్కలో మ్సూడు అరా� లు వచ్చే] టటు* "గంభీరాంభస�ముద్సూ్భత సుమృష. నాళ రవికరవికసిత ప్పుండరీక దళ అమలాయతేక్షణః" అనా్నరు.

అమ/: అంటే

మామయ్య:

1.

క్తే: జలములందు

అపా్యసమ్: నిలబడి యుండిన

ప్పుండరీకమేవమక్షిణీ : తామరల వంటి నేత�ద్వయము కల

2.

కమ్: నీటిని

పిబత్రి: తా� గు (తామరకాడ యందు) ఆసమ్: ఉండిన

ప్పుండరీకమేమక్షిణీ: ఇంతకుముందులాగే అర�ం

3.

కమ్: జలమును

పిబత్రి: ఆకరిÄంచు చున్న(స్సూరు్యడు)

ఆస్యతే: వికసింపజేయబడుచున్న

ప్పుండరీక..: ఇంతకుముందు లాగే అర�ం

ఈ పై మ్సూడు అరా� ల్సూ కలుప్పుకుంటే

లోతయిన జలములయందు నీటిని బాగుగా పీలి] దృఢముగానున్న తామరకాడ పైనున్న, స్సూర్యకిరణములచ్చే వికసించ్చిన విశ్రాలమైన ప్పుండరీక దళముల వంటి నేత�ద్వయము కలవాడు. అని అర�ము.

అమ/: చ్చాలా బాగా చెప్పేQరు, విశ్రాలమైన దళ్యాలని శు� త్రిలో లేదే

మామయ్య: నమా/ళ్యా్వర్, త్రిరుమంగై ఆళ్యా్వర్ వంటి ఆళ్యా్వరాచ్చారు్యల ననుసరించ్చి అలా చెప్పేQరు

నాన్నగారు: అంతేకాదు. నేత� ద్వయము అనడం వలన చతురు/ఖ బ్రహ/, త్రి�నేతు� డైన రుదు్ర డు, సహస్థా" క్షుడైన ఇందు్ర డు పరబ్రహ/ కాదని చెపQకనే చెపిQంది అన్నమాట ఉపనిషత్ . మఱి తకి్కన దేవతల మాట చెప్పేQదేముంది. వాళ్ళె్ళవ్వర్సూ పరబ్రహ/ కాదనే కదా.

నేను: భగవదా్ర మానుజులు తన సంస్కృత జ్ఞాz నాని్న ఉపయోగ్నించ్చి అందంగా అర�ం చెప్పేQరా శు� త్రి వాకా్యనికి

మామయ్య: పా్ర రంభంలో "భగవదోÂధాయన కృతామ్....తన/తానుస్థారేణ స్సూతా� క్షరాణి వా్యఖ్యా్యస్యంతే" అని ప్రత్రిజz చ్చేసిన భగవదా్ర మానుజులు మరొకలా ఎలా చెబుతారు. బోధాయన మహరిÄని అనుసరించ్చే చెప్పేQరు.

అమ/: మనమందరమ్సూ పరమాత/ నారాయణుడు నీలమేఘశ్రా్యముడు అని అంటాము కదా, మఱి ఇక్కడ బంగారు రంగు అని ఎందుకు అంటునా్నరు. లేక ఈయన నారాయణుడు కాదా!

మామయ్య: " ఆదిత్య వర్ణమ్ తమసః పరస్థా% త్" అని క్సూడా చెపిQంది కదమా/ శు� త్రి. ఇక్కడ హిరణ/య

శబqము స్వర్ణము వలె ప్రకాశవంతమై, ఉజ�Àలమై ఉండడాని్న, వైశుదా్ధ ్యని్న తెలియ చ్చేసు% ంది. ఇక్కడ

ఉపాసనకు జ్ఞాజ�Àల్యమానంగా ప్రకాశ్రిసు% న్న పరబ్రహ/ స్వర్సూపమును నిరేqశ్రిసో% ందన్నమాట శు� త్రి. లావణ్యమంటే సముదాయ శ్లోభ, సౌందర్యమంటే అవయవ శ్లోభ కదా, ఆ ఱెండ్సూ వరి్ణంపబడుతునా్నయి.

ఆ వాక్యంలోనే " స ఏష సరే్వభో్య పాప/భ్యః ఉదితః" అని అనా్నరు కదా. అంటే అతడు ఎటి. పాపములతో

సంబంధము లేనివాడని అర�ము. పాప , ప్పుణా్యలు కర/ సంబంధితములు. అంటే ఆయన కర/ వశు్యడు

కాదన్నమాట.

నేను: మఱి శరీరాని్న వరి్ణసు% న్నప్పుQడు, శరీరము ఎప్పుQడైనా కరా/నుస్థారము పి్రయ్యాపి్రయ యోగమును

అనగా ఇషా. నిషా. లను కలుగ చ్చేయడానికి కదా ఏరQడేది. " న హ వై సశరీరస్య సతః పి్రయ్యాపి్రయయోః

అపహత్రిరసి% అశరీరమ్ వా న సంతం న పి్రయ్యాపి్రయే సQృశతః" అంటే శరీర సంబంధం ఉంటే కర/

సంబంధిత సుఖ దుఃఖ్యాలకు వశుడై ఉండాలి కదా.

మామయ్య: నువు్వ చెపిQనది జీవులకు వరి�సు% ంది. మన మన కర/ల బటి. దేవ, మనష్య, త్రిర్యక్ శరీరాలు

లభించడం జరుగుతుంది. కాని పరబ్రహ/ శరీరము అపా్ర కృతము, దివ్యము. విజరో, విమృతు్యః, విజిఘిత�ః, అపిపాసః అంట్సూ పరబ్రహ/ గుణాలు చెబుతాము కదా. అందువలన ఆయనను " ఏష సర్వ

భ్సూతాంతరాతా/ అపహత పాపా/, దివో్య దేవ ఏకో నారాయణః" అని వరి్ణసు% ంది శు� త్రి. అంటే కర/లు, తదా్వరా సంక్రమించ్చే పాపాల్సూ లేనివాడాయన.

నేను: నితు్యల శరీరాలు క్సూడా అలాగేనా

మామయ్య: అవి క్సూడా పరమాత/ అనుగ్రహం వలన వచ్చి]నవి. క్తేవలం పరమాత/కు మాత�మే

నిరుపాధికత వరి�సు% ంది.నేను: శరీరమంటే త్రి�గుణాత/కం కాదా!

మామయ్య: పరమాత/ విషయంలో శరీరం త్రి�గుణాత/కం కాదు. ఆయన సకలేతర విలక్షణుడు, నిరవధికాత్రిశయ కళ్యా్యణ గుణాకరుడు, సత్యకామ, సత్యసంకలాQది దివ్య గుణ సంపను్నడు, నిత్య, నిరవద్య, నిరవత్రిశయ ఔజ�Àల్య, సౌందర్య, సౌకుమార్య, లావణ్య, యౌవనాది అనంత గుణ సంఘాతుడు, అపార కారుణ్య, సౌశ్రీల్య, వాత�ల్య, ఔదారా్యది గుణోప్పేతుడు, నిరస% నిఖిల హ్మేయ గంధుడు, అపహతపాప్పు/డు. ఈ జగత్ సృష్టి., సి�త్రి, లయ్యాది కార్య కారకుడు. వికార రహితుడు,

అందుక్తే ఆయన గుణాలు "పరాస్య శకి�ః వివిధైవ శ్సూ� యతే స్థా్వభావికీ..." అని స్థా్వభావికమైనవి, నిరుపాధికమైనవి అని చెబుతాం. "తమీశ్వరాణామ్ పరమమ్ మహ్మేశ్వరమ్ తమ్ దైవతానామ్ పరమమ్ చ దైవతమ్" అని ఆ పరబ్రహ/ శ్రాసకులలో గొపQ శ్రాసకుడు, దేవతలలో గొపQ దేవత, అనినీ్న

"న చ్చాస్య కశ్రి]త్ జనితా న చ అధిపః" అంట్సూ ఆయనకు సముడు అధికుడు ఎవ్వర్సూ లేరు అని అంటుంది శు� త్రి. "సరే్వ నిమేషా జజిzరే విదు్యతః ప్పురుషః" అంటే సకల కాలములలో మెఱుప్పు వలె ప్రకాశ్రించుచుండు ప్పురుషుడని చెబుత్సూ ఆయనకు ప్రకృత్రి సంబంధాని్న, కర/ సంబంధాని్న ప్రత్రిషేధిసు% ంది శు� త్రి.

అలాగే "అజ్ఞాయమాన్నో బహుధా విజ్ఞాయతే" అనగా కర/ వలన కాక మనలనుద్ధరింప అనేక విధములుగా జని/స్థా% డని కదా శు� త్రి వాక్యము.

భగవదీ్గతలో "అజోపిసన్ అవ్యయ్యాతా/ భ్సూతానామ్ ఈశ్వరోపి సన్ ప్రకృత్రిమ్ స్థా్వమ్ అధిషా. య సంభవామి ఆత/ మాయయ్యా" అనియు

"పరితా� ణాయ స్థాధ్సూనామ్ వినాశ్రాయచ దుష్కృతామ్ ధర/ సంస్థా� పనారా� య సంభవామి.." అని నా సంకలQంతో నా భకు� లకోసం జని/సు% నా్నను తపQ కర/ వలన కాదు అని సQష.ంగా చెప్పేQడు పరమాత/.

విషు్ణ ప్పురాణంలో పరాశరుడు "సమస్థా% ః శక�యః చైతానృప యత� ప్రత్రిష్ఠతా తది్వశ్వర్సూప వైర్సూప్యమ్ ర్సూపమన్యత్ హరేః మహత్" అని "సర్వమునకు కారణభ్సూతుడైన ఏ పరబ్రహ/ ర్సూపమునందు ఈ శకు� లనీ్న ఉనా్నయో ఆ పరబ్రహ/ ర్సూపము మిగ్నిలిన వాటికంటే విలక్షణమైనది, గొపQది" అని చెప్పేQడు.

అదే విషు్ణ ప్పురాణంలో "సమస% శకి� ర్సూపాణి తత్కరోత్రి జనేశ్వర దేవ త్రిర్యక్ మనుషా్యఖ్యా్య చ్చేషా. వంత్రి స్వలీలయ్యా" అని అటి. పరబ్రహ్మే/ దేవ మనుషా్యది ర్సూపములగు చ్చేష.లతో గ్సూడి, సకల శకు� లతో క్సూడి యున్నటి. శరీరములను తన లీలచ్చే నొనరు] చునా్నడు అనినీ్న

భారతంలో

"జగతాముపకారాయ న స్థా కర/ నిమిత%జ్ఞా" అంటే అతని ప్పుటు. క జగదుపకారమునకు కాని కర/ వశ్యము వలన కాదు అనినీ్న

"న భ్సూత సంఘ సంస్థా� న్నో దేహ్మోస్య పరమాత/నః" అని

అటి. పరమాత/ శరీరము పంచభ్సూతములచ్చే నిరి/ంచ బడినది కాదని భగవచ]రీరము ప్రకృత్రి సంబంధము లేనిదని సQష.ము చ్చేయబడుతోంది.

అందుక్తే " య ఏష అంతరాదితే్య హిరణ/యః " అని భగవచ]రీరము తేజోమయమని, అపా్ర కృతమనీ శు� త్రి చెబుతోంది.

"యతోవా ఇమాని భ్సూతాని జ్ఞాయంతే" అన్నప్పుQడు "సదేవ సోమ్య ఇదమగ్ర ఆసీత్" అన్నప్పుQడు అటి. పరబ్రహ్మే/ ఈ సకల చరాచర జగతు% నకు కారణ భ్సూతమని చెపQబడుతోంది.

"ఏకోహవై నారాయణ ఆసీత్, న బ్రహా/, న ఈశ్రానః, నేమే దా్యవా పృథివీ" అని చతురు/ఖ బ్రహ/, రుదు్ర డు, పృథివ్యంతరిక్షములు ఏవీ లేనప్పుQడు ఒక్క నారాయణుడే ఉండెనని,

"సత్యమ్, జ్ఞాz నమ్, అనంతమ్ బ్రహ/", "విజ్ఞాz నమ్ ఆనందమ్ బ్రహ/" అని ఆ పరబ్రహ/ ను స్వసంకలQ మాత� సమస% విశ్వ కారణుడు, సత్య, జ్ఞాz నాది గుణకుడు, చ్చిదచ్చిది్వలక్షణుడు అని చెపిQన తరువాత ఆయన శరీరమ్సూ మన శరీరం లాంటి దనుకొంటే ఎలా. అందుక్తే ఇందా్ర ది దేవతలు ఆ పరబ్రహ/ వలె సృషా. ్యది కార్యములు చ్చేయుటకు అసమరు� లు. ఈ విషయమే తరువాత బ్రహ/ స్సూత�ంలో వివరించ్చేరు.

నేను: అది ఏమిటి మామయ్యా్య

మామయ్య: "అంతః ధరో/పదేశ్రాత్"

అంటే

అంతః: ఆదితు్యని యందు, అక్షి యందు (ఉన్నటు* శు� త్రిలో వరి్ణంచ బడిన ప్పురుషుడు పరబ్రహ/యే)

ఏలనన

తత్ ధర/ ఉపదేశ్రాత్: ఆ (పరబ్రహ/) ధర/ములు (అతనికి) ఉన్నటు* చెపQడం వలన

అంటే అపహత పాప/తా్వది అస్థాధారణ ధర/ములు అక్షి, ఆదిత్య మండలాంతర్వరి� అయిన ప్పురుషునికి ఉన్నటు* చెపQడం వలన ఆతడు పరబ్రహ/యే.

ఎందుకంటే ఆ శు� త్రి వాక్యము లో "సరే్వభ్యః పాప/భ్యః ఉదితః " అని అపహత పాప/భ్యము చెపQబడినది, అది మనం ఇంతకు ముందు అనుకున్నటు* పరబ్రహ/కు మాత�మే వరి�సు% ంది. కొదోq , గొపోQ ప్పుణ్య కర/ల వలన ఇందా్ర దితా్యది ఆధికారిక శరీరాలు, స్థా� నాలు తాతా్కలికంగా ఆ పరబ్రహ/ చ్చే అనుగ్రహింపబడిన జీవులకు వరి�ంచదు. అన్న మాట. అందువలన అలా వరి్ణంచబడిన ప్పురుషుడు పరబ్రహ/ తపQ ఇందా్ర దితా్యది దేవతలు కారు.

అమ/: బాగుంది మామయ్యా్య! బాగా చెప్పేQరు.

నేను: అంటే పరబ్రహ/ జీవుళ్ళందరికంటే క్సూడా గొపQ వాడు, వేఱు అయిన వాడు అంటారు.

మామయ్య: నేను అనడం కాదు. శు� త్రి చెపిQంది. దానినే సంశయం పూరి�గా పోవడానికి తరువాత బ్రహ/ స్సూత�ం క్సూడా నొకి్క వకా్కణించ్చింది.

అమ/: ఆ బ్రహ/ స్సూత�ం ఏమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య: "భేద వ్యపదేశ్రాత్ చ అన్యః" అని

అమ/: అంటే

మామయ్య:

భేద: (జీవుల కంటె) వేరయిన వాడని

వ్యపదేశ్రాత్ చ : చెపిQయున్నందునను

అన్యః: పరబ్రహ/ జీవుల కంటె వేరయిన వాడు.

అమ/: శు� త్రి అలా సQష.ంగా చెపిQందా.

మామయ్య: ఒక్కస్థారి కాదమా/, లెక్కలేనని్న స్థారు* .

ఉదాహరణకు బృహదారణ్యకోపనిషతు% లో అంతరా్యమి బా్ర హ/ణము తీసుకో.

"య ఆదిత్య త్రిష్ఠన్ న ఆదితా్యదంతరో యమ్ ఆదిత్యః న వేద యస్య ఆదిత్యః శరీరమ్ య ఆదిత్యమ్ అంతరో యమయత్రి" అంటే

"ఏ పరబ్రహ/ ఆదితు్యని యందున్నవాడై వానిచ్చే తెలియబడక ఆదితు్యని శరీరముగా కలవాడై వానిలోన నుండి నియమించుచునా్నడో" అని

అలాగే

"య ఆత/ని త్రిష్ఠన్ ఆత/నః అంతరో యమ్ ఆతా/ నవేద యస్థా్యతా/ శరీరమ్ య ఆతా/నమ్ అంతరో యమయత్రి"

అంటే

"ఎవరు ఆత/ యందుండి ఆత/ లోపలనున్నవాడై ఆత/చ్చే తెలియబడక ఆత/ను శరీరముగా కలవాడై ఆత/లోననుండి నియమించుచునా్నడో" అని

అటులనే

"అక్షరమ్ అంతరే సంచరన్ యస్య అక్షరమ్ శరీరమ్ యమ్ అక్షరమ్ న వేద"

అంటే

ఏ పరమాత/ అక్షరుని లోపల సంచరిస్సూ% అక్షరుని శరీరముగా కలిగ్ని యుండి అక్షరునిచ్చే తెలియబడకుండా ఉనా్నడో అని

మఱియు

"యః మృతు్యమ్ అంతరే సంచరన్ యస్య మృతు్యః శరీరమ్ యమ్ మృతు్యః న వేద ఏష సర్వ భ్సూతాంతరాతా/ అపహత పాపా/ దివో్య దేవ ఏకః నారాయణః" అనగా

ఎవడు మృతు్యవుతో సంచరించుచ్సూ మృతు్యవును శరీరముగా కలి్గ మృతు్యవుచ్చే తెలియ బడక ఉండువాడో వాడు సర్వ భ్సూతాంతరాత/యు, అపహత పాప్పు/డును, దివు్యడును, భగవానుడును అయిన నారాయణుడు ఒక్కడే.

అంట్సూ పరబ్రహ/కు, మిగ్నిలిన చ్చిదచ్చితు% లకు శరీరి, శరీర భావాని్న అంటే వీటని్నటికీ ఆయన శరీరి, అంతరా్యమి అనినీ్న, ఇవనీ్న ఆయనకు శరీరము అనినీ్న వాటి భేదాని్న చెపిQనది శు� త్రి. ఇందులో ఇవనీ్న ఆయనకు శరీరాలు, ఆయన వీటికి శరీరి, అంతరా్యమి అని రెండు పక్కల నుండీ చెపQడం వలన మనకు సంశయ్యానికి తావే లేదు. ఇలా మాట వరుసకు ఏదో ఒక్కస్థారి కాక ఈ ఒక్క అంతరా్యమి బా్ర హ/ణంలోనే ఈ విషయ్యాని్న 22 స్థారు* చెపిQంది శు� త్రి మనలాంటి వాళ్ళకి సంశయ నిర్సూ/లనకోసం. అలాంటి పరబ్రహ/లు నలుగురైదుగురునా్నరేమోననే సంశయం పోవడానికి "ఏకః " అంట్సూ అలాంటి వాడు మరొకడు లేడనీ, వాడు చతురు/ఖ బ్రహ్మో/ మరొకడో అనుకోవడానికి అవకాశం లేకుండా ఆయన నారాయణుడేనని, ఆయనకు క్సూడా కర/ సంబంధమ్సూ అదీ ఉంటుందేమో అన్న సంశయం పోగొడుత్సూ ఆయన అపహత పాప/ అని, పా్ర కృత సంబంధము లేదనడానికి "దివు్యడు" అనీ ఇంత సQష.ంగా చెబుత్సూంటే మనమింకా అనుమానప్పు పక్షులలా ఉంటే ఎలా!

అమ/: అందుక్తేనన్న మాట మన సిదా్ధ ంతంలో జీవాత/, పరమాత/ల ఈ శరీర, శరీరి భావం అంత ముఖ్యమని చెబుతారు.

మామయ్య: అవునమా/, ఈ రోజు చెప్పుQకున్న

అంతః ధరో/పదేశ్రాత్, భేద వ్యపదేశ్రాత్ చ అన్యః అన్న ఈ ఱెండు స్సూతా� లను కలిపి "అంతరధికరణం" అంటారు.

అమ/: బాగుంది మామయ్యా్య, "అంతరాదిత్య విద్యలోను, అక్షి విద్య లోను చెపQబడిన అపహత పాప్పు/డైన ప్పురుషుడు పరబ్రహ/యే అయినందు వలనన్సూ, శు� తులు సుసQష.ంగా జీవుల కంటే పరబ్రహ/ వేరని ఆ పరబ్రహ/ ఈ జీవుళ్ళందరికీ అంతరా్యమిగా నుండి వీరికి తెలియకుండా వీరిని నియమిస్సూ% ంటాడని చెపQడం వలనన్సూ జగతా్కరణత్వము పరబ్రహ/కు తపQ మరే ఇతర జీవులక్సూ వరి�ంచదు" అన్న విషయం అర�ం అయింది ఈ అధికరణంలో.

మామయ్య: సంతోషమమా/, తరువాత అధికరణం మరొకస్థారి చ్సూదాq ం

అందర్సూ: యోనిత్యమచు్యత పదాంబుజ యుగ/ రుక/.......

మామయ్య: రండి, రండి. పనులనీ్న అయినాయ్యా!

అమ/: అవి ఉంట్సూనే ఉంటాయి మామయ్యా్య, అయిపోవడం అంట్సూ ఉండదు. తెరిపి చ్చేసుకోవడమే.

మామయ్య: అవునమా/, ఏం రామం! సంశయ్యాలనీ్న తీరినటే.నా, మనం చెప్పుQకుంటున్న దానిలో, లేక ఇంకా ఏమయినా సంశయ్యాలునా్నయ్యా?

అమ/: మీరన్నటు* వాడు అనుమానాల ప్పుట. , సంశయ్యాలు అలా వస్సూ% నే ఉంటాయి. మా కాలంలో పెదqవాళ్ళు్ళ చెపిQన తరువాత అది నిజమని, తదనుగుణంగా ప్రవరి�ంచ్చాలనీ తపQ ప్రశ్రి్నంచడం తెలియదు.

"సంశయ్యాతా/ వినశ్యత్రి" అనే మేము అనుకొనే వాళ్ళము. కాని వీళ్ళ కాలం వచ్చే] సరికి అంతా పద్ధతులు వేరు

మామయ్య: ఏదయినా విపరీతం కానంత కాలం logic ను పక్కకు పెటి. మొండిగా ఉండనంత సేప్పు సంశయమైనా, విపర్యయమైనా పరవాలేదు, మన భగవదా్ర మానుజులు పూరి�గా శ్రాస్త్ర ప్రకారముఅని్నటికీ సమాధానాలిచ్చే]రు.

నేను: సంశయ్యానికి, విపర్యయ్యానికీ భేదం ఏమిటి?

మామయ్య: సంశయం అంటే శంక. అంటే విన్నది, తెలుసుకున్నది పూరి�గా నమ/కం కలుగలేదు, అర�ం కాలేదన్నమాట. విపర్యయం అంటే జ్ఞాz నం పూరి�గా లేకపోవడం. ఇపQటి దాకా భగవదా్ర మానుజులు మన సంశయ నివృత్రి% చ్చేసు% నా్నరు. ఇక ముందు అధికరణాలలో విపర్యయ నివృత్రి% చ్చేస్థా% రు.

నేను: సంశయమంటే గురు� వచ్చి]ంది, నిన్న మీరు "భేద వ్యపదేశ్రాత్ అన్యః"స్సూత�ం చెబుతున్నప్పుQడు "యః అక్షరమ్ అంతరే సంచరన్..." అని చెబుతున్నప్పుQడు అక్షరుని లోపల సంచరించుచ్సూ అని చెప్పేQరు. ఇక్కడ అక్షరుడు అంటే జీవాతా/, పరమాతా/, ప్రకృత్రియ్యా.

మామయ్య: ఇక్కడ పరబ్రహ/ అంతరా్యమితా్వని్న నిస�ంశయంగా తెలుసుకోవడం కోసం వివరిసు% నా్నరు. అలా వివరించడానికి వేరే్వరు సి�తులలోన్సూ, అవస�లలోను పరబ్రహ/ అంతరా్యమితా్వని్న నిర్సూపించవలసి యుంది. ఇంక పరమాత/ వేరు, అంతరా్యమి అంట్సూన్నప్పుQడు అక్షరుడు అంటే పరమాతే/ అని చెపQడం కుదరదు కదా. ఇంక అక్షరము అంటే జగత�ృష్టి. లో మనం చెప్పుQకొనే "అక్షరము" అనే పా్ర కృత్రిక తత%Àమేనా అవాలి, లేదా జీవాత/ యేనా అవాలి. నిజ్ఞానికి ఎలాగైనా అనుకోవచు]నేమో. ఎందుకంటే అంతరా్యమిత్వము జీవాత/క్సూ, ప్రకృత్రికీ క్సూడా వరి�సు% ంది కదా. కాని ఇక్కడ ఈ సందర్భంలో జీవాత/ అనుకోవడమే సబబు అనుకుంటాను. ఎందుకంటే జీవాత/, పరమాత/ ల భేదాని్న కదా చెబుత్సూ ఇక్కడ పరమాత/ అంతరా్యమితా్వని్న చెబుతునా్నరు.

అలా అక్షరుడు అన్నది జీవాత/కు వరి�సు% ంది అనుకుంటే స్సూక్షా/వస�లో అంటే సృష్టి.కి ముందు కారణావస�లో సమష్టి.గా అంటే విడి విడి గా కాకుండా సమస% చ్చేతనాచ్చేతనాలు కలసి ఉన్న అవస�లో ఉన్న జీవాత/కు ఈ అక్షరుడు అన్న పదం వరి�సు% ంది.

నేను: అంటే

మామయ్య: ఇందాకలా* అనుకున్నటు* వివిధ అవస�లలో పరమాత/ యొక్క అంతరా్యమిత్వము నిరా్ధ రించవలసి యుంది కదా. లేకపోతే ఈ అవస� లో అంతరా్యమిత్వము ఉండదేమోనని నీలాంటి వాళ్ళకి మళ్ళీ్ళ సంశయం కలుగవచు]ను. అందుచ్చేత వివిధ అవస�లలో పరమాత/ అంతరా్యమిత్వము చెబుత్సూ

- య ఆదితే్య త్రిష్ఠన్ అన్నప్పుQడు అధి దైవత సి�త్రినీ

-చక్షుష్టి అన్నప్పుQడు అధి ఆత/ సి�త్రినీ

- పృథివీమ్....ఆపః....తేజః.....వాయుః....ఆకాశ అన్నప్పుQడు అధి భ్సూత సి�త్రినీ

-లోక్తేషు అన్నప్పుQడు అధి లోక సి�త్రిని

-వేదేషు అన్నప్పుQడు అధి వేద సి�త్రిని

-యజేzషు అన్నప్పుQడు అధి యజz సి�త్రినీ

వివరించ్చేరు.

ఇంక చ్చేతనా, చ్చేతనాల కార్య, కారణావస�లలో అంటే పరమాత/లో స్సూక్షా/వస�లో ఉండి, తదనంతరం ఆయన సంకలQం వలన స్సూ� లావస� పొందడం, ప్రళయ సమయంలో మళ్ళీ్ళ ఆయన లో లీనమవడం జరుగుతుంది కదా, అలాంటప్పుQడు క్సూడా పరమాత/ అంతరా్యమిత్వము వరి�సు% ందా అంటే

అక్షరమ్ అంతరే అన్నప్పుQడు అక్షర శబqంతో కారణావస�లో అంటే సృష్టి.కి ముందు స్సూక్షా/వస�లో అచ్చితు% తో క్సూడియున్న చ్చితQదార� సమష్టి. యందు క్సూడా పరబ్రహ/ అంతరా్యమియే అన్న విషయం చెప్పేQరు. ఈ సి�త్రిలో చ్చేతనములనీ్న విడివిడిగా కాక సమష్టి.గా ఉంటాయి కదా.

ఇంక ప్రళయ సమయంలో చ్చితQదార�మంతా అచ్చేతనంతో కలసి వెనుకకు వెళ్ళి్ళపోతుంది కదా. ఆ పరిసి�త్రిలో క్సూడా అంతరా్యమితా్వని్న నిరా్ధ రించడానికి మృతు్యమ్ అంతరే అని మృతు్య(ప్రళయ) సమయంలో చ్చితQదార�ంతో క్సూడియున్న అచ్చితQదారా� నికి క్సూడా అంతరా్యమి పరమాతే/నని వివరించ్చేరు.

ఇలా ఏ అవస� లోనైనా పరబ్రహ/ అంతరా్యమిత్వమును, చ్చిదచ్చితు% లతో ఆయన శరీర, శరీరి భావము నిరqÀంద్వంగా వివరించ్చేరన్న మాట.

అలాకాక పా్ర కృత్రిక తతా% ్వలైన పృథివి, జలం, తేజసు�, వాయువు, ఆకాశం, మన్నోబుద్ధ్యహంకారచ్చితా% లు, అవ్యక�ము లయందు పరమాత/ అంతరా్యమితా్వని్న చెబుత్సూ అదే క్రమంలో అక్షరమునక్సూ పరమాత/ అంతరా్యమితా్వని్న చెప్పేQరని క్సూడా చెపQవచు]నేమో కాని మన సందరా్భని్న బటి. (జీవ, బ్రహ/ భేదం) కారణావస�లో అచ్చేతనముతో కలసియున్న ఉన్న జీవాత/ సమ్సూహము అనే చెప్పుQకోవడం సందరో్భచ్చితంగా ఉంటుందనిపిసు% ంది.

నాన్నగారు: ఇని్న స్థారు* చెపాQలంటావా బావా ఒకటే విషయ్యాని్న

మామయ్య: విషయం వివరణలో ఒక్తే విషయం చెబుతున్నట*నిపించ్చినా, వేరే్వరు దృకో్కణాలు , సందరో్భచ్చిత ప్రతే్యకతల్సూ కనబడుత్సూంటాయి ఆ వివరణలలో. ఉదాహరణకు తరువాత్రి అధికరణాలయిన "ఆకాశ్రాధికరణము", "పా్ర ణాధికరణము", "జో్యత్రిరధికరణము", "ఇంద్రపా్ర ణాధికరణము" అనే నాలుగు అధికరణాల్సూ ఒక్కలాగే ఆకాశమంటే పరమాతే/, జో్యత్రి అంటే పరమాతే/ అంట్సూ ఇలా స్థాగుతాయి. వీటని్నటిలోన్సూ క్సూడా చెపిQన విషయమే మళ్ళీ్ళ చెపిQనట*నిపించ వచు]. కాని, ప్రత్రి అధికరణంలోన్సూ వేరే్వరు విషయ్యాలను, ప్రతే్యకతలను, దృకో్కణాలన్సూ ఆవిష్కరిస్థా% రు భగవదా్ర మానుజులు.

నేను: ఆ "ఆకాశ్రాధికరణము" ఏమిటి మామయ్యా్య

మామయ్య: "యతోవా ఇమాని భ్సూతాని జ్ఞాయంతే" మొదలైన శు� తులు పర బ్రహ/ము జగతా్కరణము అని తెలిపిన తరువాత ఆ పర బ్రహ/ము ఏమిటి, ఎలాంటిది అంటే " సదేవ సోమ్య ఇదమగ్ర ఆసీత్" అంట్సూ ఈ సృష్టి.కి పూర్వము సత్ మాత�ము ఉండెను, అది తన సంకలQముచ్చే "బహుస్థా్యమ్" అనేకముగా అగుదునని "తత్ తేజః అసృజత" అని తేజసు�ను సృజించెను అని వివరిస్సూ% "ఆతా/ వా ఇదమగ్ర ఆసీత్" ఈ కనిQంచెడి సృష్టి.కి పూర్వము ఆత/గా నుండెను, అనినీ్న "ఇమాన్ లోకాన్ అసృజత" అంట్సూ ఆ పర బ్రహ/ము ఈ లోకాలను సృష్టి.ంచెను అనినీ్న "తస్థా/త్ వా ఏతస్థా/త్ ఆత/న ఆకాశః సంభ్సూతః" అని ఆ ఆత/నుండే ఆకాశము ప్పుటె.ను అని పరబ్రహ/కు జగతా్కరణతా్వని్న నిరేqశ్రించ్చింది కదా ఉపనిషతు% . ఆ పరబ్రహ/ తన సంకలQంతో సృష్టి.ంచ్చేడు అని అనడం వలన సంకలQము అచ్చేతనమునకు కుదరదు కనుక పరబ్రహ/ అచ్చేతనము కంటే వేరని, కర/ వశుడైన జీవుడికంటే వేరని ఇంతకుముందు అధికరణాలలో చెప్పేQరు.

కాని ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో "అస్య లోకస్య కా గత్రిః ఇత్రి ఆకాశ ఇత్రి హ్మోవాచ సరా్వణి హవా ఇమాని భ్సూతాని ఆకాశ్రాదేవ సముతQద్యంతే ప్రత్యస%మ్ యంత్రి ఆకాశ్లో హ్మే్యవైభో్య జ్ఞా్యయ్యాన్ ఆకాశః పరాయణమ్ ఇత్రి"

అని ఉన్నది.

నేను: అంటే ఏమిటి మామయ్యా్య

మామయ్య: ఇది ప్రవహణ జైవళ్ళి, శ్రాలావత్య సంవాదము లోనిది. ప్రణవోపాసన వివరాల తరువాత వసు% ంది. ఇందులో ఈ లోకానికి ఏమిటి ఆధారము అని ప్రశ్న. దానికి సమాధానంగా ఈ లోకానికి ఆకాశమే ఆధారము, ఆకాశమునుండియే సకల భ్సూతాల్సూ సముతQన్నములై ఆకాశమునందే సంయుక�ములవుతాయి. ఈ భ్సూతములని్నటి కంటే ఆకాశమే ఉత్కృష. మైనది. కనుక ఆకాశమే సరా్వధారము అని అర�ము. ఇక్కడ సంశయము ఆకాశమన్నప్పుQడు అది మనకు కనపడే భ్సూతాకాశమా లేక పరబ్రహ/మా అని!

నేను: నేనడిగాలి�న ప్రశ్న మీరే అడిగేస్థారన్న మాట. అయినా ఆకాశమంటే ఆకాశం కాక పరబ్రహ/మని ఎలా చెబుతాము?

మామయ్య: ఆకాశమని ఎలా చెబుతునా్నవు?

నేను: మనకు ఏదయినా శబqము వలన మొదట పా్ర చుర్య భావముతో బుది్ధకి సు*రించ్చేది దానికర�ం అవుతుంది కాని, ఏదో ఊహించ్చి కలిQంచ్చినది అవదు కదా.

మామయ్య: కాని, ఇంతకుముందు అదే ఈక్షత్యధికరణంలో అచ్చేతన పదార�మునకు జగతా్కరణత్వము కుదరదని కదా అనుకునా్నము. భ్సూతాకాశము పా్ర కృత్రికము, అచ్చేతనము కదా?

నేను: కాని, "యతోవా ఇమాని భ్సూతాని జ్ఞాయంతే" అని నిరేqశ్రించ్చిన శు� తే "ఇమాని భ్సూతాని ఆకాశ్రాత్ ఏవ సముపద్యంతే" అని సQష.ంగా వివరిసు% న్నప్పుQడు ఆకాశమే జగతు% నకు కారణం అని అర�ం చ్చేసుకోవడంలో తప్పేQమున్నది. "సదేవ సోమ్య ఇదమ్ అగ్ర ఆసీత్" అని స్థామాన్యంగా అంటే ఆ సత్ అంటే ఏమిట్లో ఇదమిత�మని అప్పుQడు చెపQని శు� త్రి ఈ వాక్యంలో ఆ సత్ ఆకాశమేనని విశేష నిరా్ధ రణ చ్చేసిందేమో. "ఆతా/ వా ఇదమ్ ఏక ఏవాగ్ర ఆసీత్" అను శు� త్రిలో క్సూడా ఆత/ ఈ సృష్టి.కి మొదట ఉన్నదనే

చెపQబడింది కదా. ఆత/ అంటే చ్చేతనమే కానక్కర లేదు. ఆపో్నత్రి ఇత్రి ఆతా/ అని కదా. అంటే వా్యపించ్చి ఉండేది అని. "మృదాత/కః ఘటః" అంటే మటి. చ్చేత వా్యపించబడినదనే కదా. అక్కడ క్సూడా మటి. చైతన్య పదార�ము కాదు. అలాగే అంతటా వా్యపించ్చి ఉండేదే ఆకాశము. అందువలన ఆకాశమే పరబ్రహ/ అనుకోవడంలో తప్పేQముంది. "తదైక్షత" అన్నప్పుQడు అక్కడ ఈక్షణం ఇంతకు ముందనుకున్నటు* "రాముడు అడవికి వెళ్ళడం వలన అయోధ్య ఏడుసో% ంది" అన్నటు* అంటే అచ్చేతనమైన ఊరు ఏడుసో% ంది అన్నటు* లాక్షణికం, గౌణం కావచు]కదా. అందు వలన ఆకాశం అంటే పరబ్రహ/ అని అనుక్తేవచు]నేమో.

మామయ్య: అది వివరించడానిక్తే తరువాత స్సూత�ం

"ఆకాశః తలి*ంగాత్" అని కటాక్షించ్చేరు

అమ/: అంటే ఏమిటి మామయ్యా్య

మామయ్య:

ఆకాశః: (ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో "ఆకాదాశ్రాదేన సముపద్యంతే" అన్న శు� త్రిలో ) ఆకాశము (పరబ్రహ/మే కాని భ్సూతాకాశము కాదు ఎందుకంటే)

తత్: ఆ ఆకాశముయొక్క

లింగాత్: (పరబ్రహ/ యొక్క) ధర/ములు (అచట) చెపQబడుట వలన

అంటే ఆ ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ వాక్యములో జగదాధారము, జగతా్కరణము అని చెపQబడినది పరబ్రహ/మే, భ్సూతాకాశము కాదు. ఎందుకంటే అచ]ట ఆకాశము అను పదమునకు పరబ్రహ/ లక్షణాలు కలదిగా చెపQబడడం వలన

అమ/: అవును. లేక పోతే "ఆత/న ఆకాశః సంభ్సూతః" అని పరమాత/ నుండి ఆకాశము ప్పుటు. చున్నది శు� త్రి వాక్యము ఉండదు కద, భ్సూతాకాశమే పరబ్రహ/ అయితే.

నేను: అలా కాదమా/, సృష్టి. వివరణ చదువుకున్నప్పుQడు ఆకాశము, వాయువు వీటని్నటికీ స్సూక్ష· స్సూ� లావస�లు అని ఱెండుంటాయని తెలుసుకునా్నము కదా. అందులో స్సూక్షా/వస� యుక�మగు ఆకాశము కారణము. స్సూ� లావస�లో నున్నది కార్యము కదా. స్సూక్ష· ర్సూపయుక�మైన ఆకాశమే జగతా్కరణత్వము కలది. "ఆత/న" అంటే ఇక్కడ "వా్యపించ్చి ఉండేది అని" స్సూక్షా/వస�లో నున్న ఆకాశమే చెపQబడుతోందేమో. దాని నుండి "ఆత/న ఆకాశః సంభ్సూతః" అంటే స్సూక్షా/కాశమునుండి స్సూ� లాకాశము సముతQన్నమయినది అని అర�ం చ్చేసుకుంటే సరిపోతుంది. ఈ స్సూక్షా/కాశము నుండి సర్వభ్సూతములు ప్పుటు. చుండడం చ్చేత ఇదే పరబ్రహ/మని, పరబ్రహ/ము దీనికంటె వేరు కాదని తెలుసో% ంది కదా.

మామయ్య: అచ్చేతనానికి జగతా్కరణత్వము కుదరదని ఇంతకు ముందనుకునా్నము కదా. ఎందుకంటే సంకలQ స్థామర�్యము అచ్చేతనానికి లేక పోవడం ఒక కారణం కాగా, అచ్చేతనం నుండి చ్చేతన పదార�ము ఉతQన్నమవడం అసంభవము కావడం ఇంకొక కారణము.

పరబ్రహ/ లక్షణాలైన నిఖిల జగదేక కారణత్వము, సమస% చ్చేతనాచ్చేతనాధిక్యము, సకల చ్చిదచ్చిద్వసు% పరాయణత్వము అంటే అని్న చ్చితు% లక్సూ, అచ్చితు% లక్సూ పరమ పా్ర ప్యము, గమ్యము అవడం, అఖిల హ్మేయ ప్రత్యనీకత్వము ....ఇలాంటి గుణాలనీ్న అచ్చేతనమైన, సకల ప్పురుషార� విరోధి అయిన హ్మేయ పదారా� శ్రి�తమైన ఆకాశ్రానికి కుదరదు కదా.

అంతే కాదు. భ్సూతాకాశము నిరుపాధికం కాదు. పరబ్రహ/కు సకలేతర వసు% ఉత్కృష.త, స్థా్వభావిక సమస% కళ్యా్యణ గుణ విశ్రిష.త, మొదలైన వాటిచ్చే జగతా్కరణత్వము నిరేqశ్రించబడినవాడు. ఇవేవీ అచ్చేతనమైన భ్సూతాకాశ్రానికి వరి�ంచవు.

"తత్ ఐక్షత బహుస్థా్యమ్ ప్రజ్ఞాయేయ",

"సః అకామయత బహుస్థా్యమ్ ప్రజ్ఞాయేయ" అంట్సూ చెపQబడి సత్య కామ, సత్య సంకలQ, సర్వజ్ఞాz ది గుణ విశ్రిషు. డైన పరబ్రహ/ అచ్చేతనం కాలేడు కదా.

నువు్వ చెపిQనటు* "ఆపో్నత్రి ఇత్రి ఆతా/" అనే వు్యతQత్రి% ప్రకారము వా్యపించ్చి యున్నది అనే అర�ం ఉనా్న దానిని బటి. ఆత/ అంటే అచ్చేతనము అని ఎక్కడా చెపQబడ లేదు.

"ఆతా/ వా ఇదమ్ ఏక ఏవ అగ్ర ఆసీత్"

"ఆత/నః ఆకాశః సంభ్సూతః"

అన్నప్పుQడు ఆత/ శబqము చ్చేతన పదారా� నే్న తెలుప్పుతోంది.

నువ్వన్నటు* మృదాత/కః ఘటః అన్న పదంలో మృత్ అన్నప్పుQడు మటి. అచ్చేతనము. అందు వలన మృదాత/కః అనే ఉదాహరణ ఇక్కడ వరి�ంచదు.

నేను: కాని ఆకాశము అంటే భ్సూతాకాశము కాకుండా పరబ్రహ/ అని అర�ము ఎలా చెబుతాము.

మామయ్య: "ఆ సమంతాత్ కాశతే" అని

"సమంతాత్ కాశయత్రి చ" ఆకాశః అని వు్యతQత్రి%.

అంటే "సంపూర్ణముగా ప్రకాశ్రించునది, సంపూర్ణముగా ప్రకాశ్రింప చ్చేసేది" అని అర�ము. కోటిస్సూర్య సమప్రభుడు, సమస% చ్చిదచ్చిద్వసు% ప్రదీప్పుడు, స్థా్వభావిక స్వయంప్రకాశుడు అయిన పరబ్రహ/ కంటె "ఆకాశ" పదము మరెవ్వరికి ఎకు్కవ సరిపోతుంది. మిగ్నిలిన ఏ వసు% వులకైనా ప్రకాశము ఆయన వలననే కదా.

నేను: కాని ఆకాశ శబాq నికి ర్సూఢిగా అంటే వాడుకగా భ్సూతాకాశమే కదా పరిగణిస్థా% ము. "యోగాత్ ర్సూఢిః బలీయసి" అన్నటు* యౌగ్నిక అంటే వు్యతQత్రి% అర�ము కంటే ర్సూఢి అర�మే కదా బలమైనది. అందు వలన సQష.ంగా ర్సూఢి అర�ము తెలుసు% న్నప్పుQడు డొంక త్రిరుగుడుగా ఎక్కడిదో వు్యతQత్రి% అరా� ని్న తెచు]కొని చెప్పుQకోవడం సబబేనా? గ్యోవు అంటే ఆవు అని ర్సూఢి అర�ము తెలుసు% న్నప్పుQడు అలా కాకుండా గ్యోవు అంటే వు్యతQత్రి% అర�ము ప్రకారము కదిలేది అని కనుక గాడిద, గుఱ్ఱము అంట్సూ అర�ము చెప్పుQకొని, గ్యోవుని తెమ/ంటే గాడిదను తెచ్చి]నటు* , ఆకాశ్రానికి అలా అర�ం చెపQడం కుదురుతుందా?

మామయ్య: నువు్వ చెపిQనది సరికాదు. ఒక కారణం తో చెపిQనప్పుQడు "ర్సూఢ్యా్యత్ యోగః బలీయసి" అని ర్సూఢి అర�ము కంటే అలాంటి సందరా్భలలో వు్యతQత్రి% తో అర�ం చ్చేసుకోవడమే సబబు. లేకపోతే

"కపా్యసమ్ ప్పుండరీకమేవమక్షిణీ" అన్నప్పుQడు నువు్వ చెపిQన మర్కట పృష. దృషా. ంతంలాగే హాస్థా్యసQదంగా ఉంటుంది.

నేను: "ఆకాశ్రాత్ తలి*ంగాత్" అని కదా స్సూత�ము. ఇక్కడ లింగము అంటే

మామయ్య: మళ్ళీ్ళ ర్సూఢి అంట్సూ శ్రివ లింగమని అర�ం చ్చేసుకునేవు. లింగము అంటే అనేక అరా� లునా్నయి. కారణము అని ఒక అర�ము.

చ్చిహ్నము అని ఒక అర�ము. అంటే సులభంగా అర�ము తెలియ బడ చ్చేసేది అని( లీనమ్ అర�మ్ గమయతీత్రి)ఏ వసు% వునైనా తెలుసుకొనేది దాని గుణాలబటే. కదా,

ఇక్కడ మన స్సూత�ంలో "అఖిల జగతా్కరణత్వ, సత్య సంకలQతా్వది గుణాలు "ఆకాశ్రాదేవ సముపద్యంతే..." అన్న శు� త్రిలో ఆకాశ్రానికి చెపQబడడం చ్చేత,

ఆ గుణాలు "సదేవ సోమ్య ఇదమగ్ర ఆసీత్" , "యతోవా ఇమాని భ్సూతాని జ్ఞాయంతే..." , "తదైక్షత" మొదలైన శు� తుల ప్రకారము పరబ్రహ/క్తే వరి�స్థా% యి కనుక

ఆ ఛాందోగ్య శు� త్రిలో( "ఆకాశ్రాదేవ సముపద్యంతే అన్న శు� త్రి) ఆకాశము అంటే పరబ్రహ/మే" (భ్సూతాకాశము కాదు) అని ఆ స్సూతా� నికి అర�ము.

ఈ అధికరణంలో ఇదొక్కటే స్సూత�ము. దీనిని "ఆకాశ్రాధికరణము" అని అంటారు.

అమ/: బాగుంది మామయ్యా్య, ఆ శు� త్రిలో ఆకాశమంటే పరబ్రహ్మే/ అని బాగా అర�మయే్యటటు* చెప్పేQరు.

మామయ్య: ఈ రోజుకు ఇంతటితో ఆప్పుదామమా/. తరువాత అధికరణము మరొక స్థారి చ్సూదాq ము

అందర్సూ: "యో నిత్యమచు్యత పదాంబుజ యుగ/రుక/ ....

మామయ్య: రావోయ్ బావా, ఈ చరా] కార్యక్రమము నీక్సూ రుచ్చిసో% ందా

నాన్నగారు: చ్చాలా బాగుంట్లోందయ్యా్య, అందరికీ ఉపయోగ్నించ్చేటటు. ఉంట్లోంది. ఈరోజు ఇంతకీ ఏమిటి పాఠం.

మామయ్య: తరువాత్రి అధికరణం "పా్ర ణాధికరణము". దీనిలో ఇంతకుముందు ఛాందోపనిషదా్వక్యంలో "ఆకాశం" అంటే భ్సూతాకాశము కాదు పరబ్రహ్మే/ అని చెపిQనటు* ఇక్కడ క్సూడా ఛాందోపనిషతు% లో "పా్ర ణమ్" అని వచ్చి]న వాక్యంలో పా్ర ణము అంటే పా్ర ణ వాయువు కాదు పరబ్రహ్మే/ అని చెబుతారన్నమాట.

నాన్నగారు: ఆకాశము, వాయువూ అనీ్న కలిపి ఒక్కస్థారి చెప్పేQసే% సరిపోద్సూ, ఇలా వేరు వేరుగా చెపాQలా?

మామయ్య: ఆకాశ విద్య, పా్ర ణ విద్య, జో్యత్రిరి్వద్య అంట్సూ ఇవనీ్న వేరు వేరు బ్రహ/ విద్యలు. ఇంతకుముందు అనుకున్నటు* ప్రణవోపాసన చెపిQన తరువాత ఉపాసనా పద్ధతులలోఇలా వేరు వేరు బ్రహ/ విద్యలు వస్థా% యి ఛాందోగ్యో్యపనిషతు% లో. మఱి ఒకొ్కక్క బ్రహ/ విద్య వివరణక్సూ ఒకొ్కక్క అధికరణం అన్నమాట.

నాన్నగారు: ఆకాశ్రాత్ వాయుః, వాయోరగ్ని్నః ...అన్నటు* గా అదే క్రమంలో స్సూతీ�కరించ్చేరన్నమాట.

మామయ్య: అవును. ఈ స్సూతా� నికి సంబంధించ్చిన ఉపనిషదా్వకా్యలు ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో ఉషసి% చ్చాకా్ర యణ మహరిÄ, ప్రసో% త అయిన రాజు సంవాదము లోనివి. దానిలో

"ప్రసో% తరా్య దేవతా ప్రస్థా% తమనా్వయతా% " అంట్సూ ప్రస్థా% వించబడే దేవత గురించ్చి చెబుత్సూ

"కతమా స్థా దేవతేత్రి పా్ర ణ ఇత్రి హ్మోవాచ సరా్వణి హ వా ఇమాని భ్సూతాని పా్ర ణమేవ అభిసంవిశంత్రి పా్ర ణమ్ అభు్యజి�హతే స ఏషా దేవతా ప్రస్థా% వమనా్వయతా% తామ్ చ్చేద విదా్వన్ పా్ర సో% షో్య మ్సూరా� తే వ్యపత్రిష్యత్"

అని చెబుతుంది ఉపనిషతు% .

అమ/: అంటే అర�ం ఏమిటి మామయ్యా్య?

మామయ్య: "ఆ దేవత ఏది అనగా అది పా్ర ణము అని చెపQబడినది. ప్రసిద్ధములైన సర్వ భ్సూతములు ప్రళయమున పా్ర ణములో ప్రవేశ్రించును. సృష్టి. సమయమున పా్ర ణమునుండి బయలె్వడలును. పా్ర ణమే ఇటు* (సమస%మునకు) ఆధారము. పా్ర ణమే ప్రస్థా% వ భకి�యందు ఉపాస్య దేవత. ఇటి. ప్రస్థా% వ దేవతను గ్సూరి] జ్ఞాz నము లేక ప్రస్థా% వము చ్చేసినచో నీ శ్రిరసు� తెగ్ని పడును" అని అర�ము.

అమ/: ప్రస్థా% వమంటే స్థాధన, ఉపాసన అనేనా అర�ం. కాని "జ్ఞాz నం లేకుండా చ్చేసే% తల తెగ్ని పడి పోతుంది" అని చ్చాలా ఘాటుగా చెప్పేQరే.

మామయ్య: ఇది లాక్షణిక ప్రయోగం అని అనుకోవచ]మా/. నీకు బుఱ్ఱ లేదురా అంటే బుఱ్ఱ లేదని కాదు కదా, బుది్ధ లేదని కదా. అటా* గే తల తెగ్ని పడుతుంది అంటే తలకు ప్రయోజనం లేకుండా అయిపోయినట*వుతుంది, అంటే బ్రహ/ జ్ఞాz నం లభించడం గాని తదా్వరా మోక్ష పా్ర పి%గాని కుదరదు. అని అర�ం చెప్పుQకోవాలమా/ ఇక్కడ. మన మహరుÄ లు మరీ తల పడి పోవాలని శపించ్చేటంత కఠినులు కాదు, కరుణామయులే.

నేను: ఇక్కడ క్సూడా పా్ర ణమంటే పా్ర ణ వాయువు కాదు పరబ్రహ్మే/ అంటారు, అంతేనా మామయ్యా్య.

మామయ్య: అనడానికి నేన్నెంత వాడిని నాయనా, బాదరాయణులు అనా్నరు, భగవదా్ర మానుజులు అనా్నరు ఈ తరువాత్రి స్సూత�ంలో.

అమ/: ఏమిటి మామయ్యా్య ఆ స్సూత�ము

మామయ్య:

"అత ఏవ పా్ర ణః" అని

అంటే

అత ఏవ: పూర్వ స్సూత�మున ప్రస్థా% వించ బడిన కారణములచ్చేత

పా్ర ణః: పా్ర ణ శబq వాచు్యడు (పరబ్రహ/మే)

అనగా ఇంతకు ముందు స్సూత�ములో చెప్పుQకున్నటు* పా్ర ణమునకు చెపQబడినటు* న్న అఖిల జగతా్కరణత్వము, సత్య సంకలQత్వము, సర్వజzత్వము, అపహత పాప/త్వము మొదలయిన గుణములు పరబ్రహ/క్తే వరి�స్థా% యి కనుక ఛాందోగ్యో్యపనిషతు% లో పా్ర ణ విద్య యందు చెపQబడుచున్న పా్ర ణ శబq వాచు్యడు పరబ్రహ/మే. "

అని అర�ము.

నేను: సకల భ్సూతముల అసి%తా్వనికి ఆధారమయినది, సమస% భ్సూతముల సి�త్రి, గతులకు కారణమయినది, చైతన్య మ్సూలమైనది పంచ వృతా% ్యత/కము అయినది (పా్ర ణము, అపానము, వా్యనము, ఉదానము, సమానము అను పంచ పా్ర ణాల సమన్వయము) పా్ర ణ వాయువు కదా. అందు వలననే ఆ పా్ర ణ వాయువుకు ఈ శు� త్రి వాక్యము జగతా్కరణత్వమును ఆపాదిసో% ందేమో?

మామయ్య: ఆ శు� త్రి వాకా్యని్న మరొక స్థారి చ్సూడు. "ప్రళయ కాలమున సకలభ్సూతములు అటి. పా్ర ణమున ప్రవేశ్రించుచున్నవి. పా్ర ణమునుండి బయలె్వడలు చున్నవి" అని కదా చెపQబడినది. నువు్వ

పా్ర ణము అంటే పా్ర ణ వాయువు అని అంటే ఇదే ఛాందేగ్యో్యపనిషతు% లో వేరొక చోట ఉత్క్రమణ విధానము చెబుత్సూ "వాక్ మనసి, మనః పా్ర ణే, పా్ర ణః తేజసి, తేజః పరస్థా్యమ్ దేవతాయ్యామ్" అని

"మరణించునప్పుQడు వాకు్క మనసు�నందు, మనసు� పా్ర ణమునందు, పా్ర ణము తేజసు�నందు, తేజసు� పరదేవతయందు లీనమవుతుంది" అని ఎందుకు చెపQబడింది.

ఈ పా్ర ణ వాయువు సమస% జగదాధారము అని అంటే కర ్రలకు, ఱాళ్ళకు ఈ పా్ర ణవాయువుతో సంబంధము కాని వాటిలో ఈ పా్ర ణ వాయువు ప్రవేశ్రించడం, నిష్క్రమించడం కాని కనబడదే.

జగతా్కరణత్వము చెబుత్సూ ఉపనిషతు% "నారాయణాత్ పా్ర ణో జ్ఞాయతే" అని నారాయణుడి నుండి పా్ర ణము జనించ్చింది అని చెబుతుంది కాని వాయువుకు జగతా్కరణత్వము చెపQదే.

సృష్టి. ప్రకరణం లోక్సూడా ఆకాశ్రాత్ వాయుః అని చెబుతుంది ఉపనిషతు% . అంతే తపQ పా్ర ణ వాయువునుండి సృష్టి. అంతా జరిగ్నిందని చెపQదు.

అంతేకాక పా్ర ణ వాయువు అచ్చేతనమవడం వలన ఇంతకుముందు అనుకున్నటు* సత్య సంకలQత్వము, సర్వజzత్వము, అఖిల హ్మేయ ప్రత్యనీకత, అపహత పాప/త్వము, నిఖిల జగదేక కారణత్వము, చైతన్య సృష్టి. ఇవనీ్న కుదరవు. ఇవనీ్న అనంత కళ్యా్యణ గుణాకరుడు, అఖిల హ్మేయ ప్రత్యనీకుడు, "యతోవా ఇమాని భ్సూతాని జ్ఞాయంతే...." అన్నటు* సమస% జగత�ృష్టి., సి�త్రి, లయ కారకుడు అయిన పరబ్రహ/ క్తే చెలు* తాయి.

నేను: కాని పా్ర ణ శబqము క్సూడా పరబ్రహ/ కు చెందుతుందా?

మామయ్య: "పా్ర ణయత్రి సరా్వణి భ్సూతాని" అని కదా వు్యతQత్రి%. అంటే సకల భ్సూతముల యొక్క పా్ర ణన వా్యపారములు చ్చేయించునది అని అర�ము. సరే్వశ్వరుడైన పరబ్రహ/యే కదా సమస% జగదా్వ్యపారాలకు కర�, నియంత, అనుమిత క్సూడా. అందు వలన పా్ర ణ శబqవాచు్యడు ఆ పరమాతే/. "అనః పా్ర ణనే" అనే ధాతువును బటి. క్సూడా పా్ర ణ శబqం పరమాత/క్తే చెలు* తుంది. "పవనః పవతామసి/" అని భగవదీ్గతలో వాయువును నేనే అని భగవానుడు తనే చెప్పుQకునా్నడు.

అందువలన పై శు� త్రి వాక్యంలో పా్ర ణ శబqం పరమాత/క్తే వరి�సు% ంది.

అమ/: బాగుంది మామయ్యా్య అర�ం అయేటటు* బ్రహ/ విద్యలయందు పా్ర ణ విద్య సందర్భంలో "పా్ర ణము" అంటే "పరమాతే/" అని చక్కగా చెప్పేQరు.

మామయ్య: ఇంతటితో పా్ర ణాధికరణము పూరి� అయినది. తరువాత్రి అధికరణము తరువాత చ్సూదాq ము

అందర్సూ: యో నిత్యమచు్యత పదాంబుజ యుగ/రుక/....

నాన్నగారు: దాసోహమ్ బావా, పనులనీ్న అయినాయ్యా,

మామయ్య: ఈ న్నెపంతో మనం తరచుగా కలుసు కోవడం అవుతోంది.

నాన్నగారు: అవును బావా, నీ ధర/మా అని భగవదా్ర మానుజుల గొపQ దనము తెలుసో% ంది. లేకపోతే ఏమయి పోయే వారమో కదా. మిడి మిడి జ్ఞాz నంతో రకరకాలుగా చెప్పేQ వారి మాటలు వింట్సూ. తాళ్ళపాక పెద త్రిరుమలా చ్చారు్యలన్నటు* గంట వేటగాళ్ళు్ళ (అని్న పక్కల నుండి గంటలు, డప్పుQలు వాయించ్చి అమాయక జంతువును గాభరా పెటి. ఉచు]లో పడవేసేవారు) సమాజంలో లెక్కలేనంత మంది, భగవదా్ర మానుజులు మనకు సరి అయిన దారి చ్సూపక పోయి ఉంటే మన బ్రతుకులు ఎలా ఉండేవో కదా.

మామయ్య: నిజమే బావా, భగవదా్ర మానుజులక్సూ, మన పూరా్వచ్చారు్యలక్సూ సర్వదా సర్వథా ఎంతో ఋణపడి ఉంటాము మనమందరమ్సూ.

నాన్నగారు: కాసేప్పు శ్రీ�భాష్యం పాఠంలోంచ్చి బయటకు వదాq ం.

మన చర]లో భగవదా్ర మానుజులు జగతా్కరణుడైన పరబ్రహ/ను చ్చిదచ్చిది్వలక్షణుడు గా నిర్సూపించడం, ఆయన సకల కళ్యా్యణ గుణాకరుడు, హ్మేయ ప్రత్యనీకుడు అని చెపQడం బాగానే ఉంది. కాని తరువాత

ఇలా ఒకొ్కక్క బ్రహ/ విద్య ప్రస్థా% వించ్చి, అందులో చెపQబడ� ఆకాశం అంటే పరబ్రహ్మే/, పా్ర ణం అంటే పరబ్రహ్మే/, జో్యత్రి అంటే పరబ్రహ్మే/ అని చెప్పేQ స్సూతా� లు నా లాంటి వాళ్ళకు ఎంతవరక్సూ అంటే ఈ కాలం వాళ్ళకు ఎంత వరక్సూ ఉపయోగం అంటావు. ఈ బ్రహ/ విద్యలేమీ నాకు తెలియదు. నాక్తేమిటి, నాకు తెలిసినంత మటు. కు ఈ రోజులలో బ్రహ/ విద్యలను ఉపాసన చ్చేసే వారు ఎవళ్ళు్ళనా్నరో నాకు తెలియదు. అలాంటప్పుQడు ఈ బ్రహ/ విద్యల గురించ్చీ, వాటిలోఉపాసన గురించ్చి తెలుసుకోవడం ఈ రోజులలో అప్రసు% తం కాదా!

మామయ్య: శ్రాస్త్రం అన్నది ఒక వ్యకి�కి, ఒక కాలానికి సంబంధించ్చి మాత�మే ఉండదు కదా. ఏ వ్యకి�కైనా, ఏ కాలం లోనైనా సమాధానం ఈయగలగాలి శ్రాస్త్రమన్న తరువాత. నువు్వ చెపిQనటు* పాత రోజులలో ఈ బ్రహ/ విద్యలను అభ్యసించ్చేవారు ఎకు్కవ మంది ఉండి ఉండవచు]ను. ఇప్పుQడు అరుదుగా ఉండి ఉండ వచు]ను. మఱి కొనా్నళ్ళు్ళ పోతే మళ్ళీ్ళ కొని్న బ్రహ/ విద్యలు పా్ర చుర్యం లోకి రావచు]ను. అందు వలన శ్రాస్త్రము వీటిని తపQక వివరించ్చాలి� ఉంది. లేక పోతే ఒక చోట ఆకాశమనీ, మరొక చోట పా్ర ణమనీ, వేరొకచోట జో్యత్రి అనీ ఇలా పరబ్రహ/ను శు� త్రి వాకా్యలు చెబుత్సూ ఉన్నప్పుQడు ఆసి%కులకు క్సూడా అర�ం అవక, నమ/కం కుదరక నాసి%కులయే ప్రమాదముంది. లేదా ఒకొ్కక్కళ్ళూ్ళ ఒకొ్కక్క దానిని పరబ్రహ/మనుకొని వేరు వేరు ఉపాసనలతో, పద్ధతులతో అడ�దారులు, అడ�మైన దారులు పటి. పోయే అవకాశముంది. అంతే కాదు, బ్రహ/ విద్యలు ఇపQటివారు అభ్యసించక పోవచు], కాని దేవతోపాసనలు చ్చేస్సూ% నా్నరు కదా. అలాంటప్పుQడు ఏ ప్పేరు చెపిQనా ఉపాసించ్చాలి�ంది పరబ్రహ/ అయిన శ్రీ�మనా్నరాయణుడినే అన్న వైశద్యము ఉండాలి. భగవదీ్గతలో భగవానుడు ఈ విషయ్యాని్న అనేక స్థారు* కంఠరవేణా చెప్పేQడు కదా. అందుకోసం ఈ చర] మనందరక్సూ క్సూడా ఉపయోగపడుతుందనుకుంటాను.

అమ/: మఱి ఈ బ్రహ/ విద్యలు ఏమీ తెలియకపోతే మఱి మన కెలా మామయ్యా్య.

మామయ్య: శ్రీ�భాష్యంలో భగవదా్ర మానుజులు ఉపదేశ్రించ్చినది భకి�. కాని, తరువాత్రి కాలంలో మనలాంటి వాళ్ళకోసం శరణాగత్రి చ్చేసి, దానిని ఎలా చ్చేయ్యాలో చ్సూపించ్చి మనకు అందించ్చేరు. అందువలన శరణాగత్రియే, దీనినే నా్యసము అని క్సూడా అంటారు, మన బోటివారు అవలంబ్ధించ్చాలిసినది.

నాన్నగారు: పాఠం నుండి పక్కదారి పటి. నందుకు క్షమించు.

ఈరోజు ఏమిటి మాకు పాఠం?

మామయ్య: తరువాత్రి అధికరణంజో్యత్రిరధికరణము. ఇందులో నాలుగు స్సూతా� లు వస్థా% యి. ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో మ్సూడవ అధా్యయము, పన్నె్నండవ ఖండములో నున్న గాయతీ� విదా్య,

జో్యత్రిరి్వదా్య ఈ అధికరణంలో ప్రస్థా% వించ్చి వాటిలో ఉపాసిత మగునది క్సూడ పరబ్రహ/మే అని చెబుతారు.

నేను: కాని మాకు ఆ విద్యల విషయ్యాల గురించ్చి అసలు తెలియదే. ముందు వాటి గురించ్చి కొంచెం చెపQండి

మామయ్య, కు* ప%ంగా. లేకపోతే అంతా గ్యోడ అయిపోతుంది.

మామయ్య: బ్రహ/ విద్యలంటే రహస్థా్యలు కదా. అంతేకాక దురా్గ ్రహా్యలు క్సూడా. అందువలన మరీ

వివరాలలోకి వెళ్ళకుండా మనం స్సూత�ం అర�ం చ్చేసుకోవడానికి అవసరమైనంత మటు. కు ఆ

ఉపనిషదా్వకా్యలు తెలుసుకొని తరువాత స్సూత�ంలోకి వెళదాం.

ముందు గాయతీ� విద్య గురించ్చిన ఉపనిషత్ వాకా్యలు చ్సూదాq ం.

" గాయతీ� వా ఇదమ్ సర్వ భ్సూతమ్ యదిదమ్ కించ వాగైÀ గాయతీ�।

వాగా్వ ఇదమ్ సర్వ భ్సూతమ్ గాయత్రి చ తా� యతే చ।।

య్యా వై స్థా గాయతీ�యమ్ వావ స్థా యేయమ్ పృథివ్యస్థా్యహ్మేద ।

సర్వ భ్సూతమ్ ప్రత్రిష్టి్ఠతమ్ ఏతామేవ నాత్రిశ్రీయతే।।

య్యావై స్థా పృథివీయమ్ వావ స్థా యదిదమసి/న్ ప్పురుషే।

శరీరమసి/న్ హీమే పా్ర ణాః ప్రత్రిష్టి్ఠతామ్ ఏతదేవ నాత్రిశ్రీయంతే।।

యదైÀ తతుQరుషే శరీరమిదమ్ వావ తద్యదిదమ్ అసి/న్నంతః।

ప్పురుషేహృదయమసి/న్ హీమే పా్ర ణాః ప్రత్రిష్టి్ఠతా ఏతదేవ నాత్రిశ్రీయంతే ।।

సైషా చతుషQదా షడి్వధా గాయతీ� తదేత దృచ్చాభా్యన్సూక�మ్ ।

తావానస్య మహిమా తతో జ్ఞా్యయ్యాంగ్ శ] పూరుషః పాదోస్య సరా్వ భ్సూతాని త్రి�పాదస్య అమృతమ్ దివి।।

యదైÀ తత్ బ్రహ/ ఇత్రి ఇదమ్ వావ తదో్యయమ్ బహిరా్ధ ప్పురుషాదాకాశ్లో యో వై స బహిరా్ధ

ప్పురుషాదాకాశః।

అయమ్ వావసయః అయమంతః ప్పురుష ఆకాశ్లో యోవై సః అంతః ప్పురుషః ఆకాశః।।

అయమ్ వావ సయః అయమంతః హృదయ ఆకాశః తదేతత్ । పూర్ణమప్రవరి�మ్ పూరా్ణ నుప్రవరి�నీమ్

।।శ్రి�యమ్ లభతే య ఏవమ్ వేద

నేను: దానికి అర�ం కు* ప%ంగా చెబుతారా మామయ్యా్య!

మామయ్య: పై వాకా్యలకు కు* ప%ంగా అర�ం ఇది.

గాయత్రి� సమస% భ్సూత వా్యప%ము. సర్వ భ్సూత శబq మ్సూలము గాయత్రి�. పలుకుట వలన(గానము చ్చేసిన) రక్షించును.

ఆ గాయత్రి� భ్సూమి క్సూడ. ఇచ]ట నున్నదంతా ఆ భ్సూమిపై నుండును, వేరొకచోటికి పోదు.

గాయత్రి� శరీరము. పా్ర ణములు దీనిలో నుండును. వేరొక చోటికి పోవు.

ఆ శరీరము జీవుని హృదయము. పా్ర ణములు అందులో ఉండును. దానిని విడచ్చి పోవు

ఆ గాయత్రి� నాలుగు పాదములు కలది. ఆఱు విధములైనది. ఋక్సూ�క�మునందు అటే* చెపQబడినది.

దాని మహిమ అటి.ది. ప్పురుషుడు అంత కంటె గొపQవాడు. ఈ భ్సూతమయ లీలా విభ్సూత్రి ఆయనకు ఒక పాదము. త్రి�పాది్వభ్సూత్రి అయిన పరమపదము మ్సూడు పాదములు.

ఈ విధముగా వరి్ణంచబడిన పరబ్రహ/ము బాహ్యమున నున్న భ్సూతాకాశము, లోన నున్న అంతరాకాశము, హృదయ్యాకాశము ల నుండును. హృదయమునందుగల ఆకాశము ఎలె*డల కలదు, అది మారుQ లేనిది. ఇది తెలిసిన వాడు అనంతమైన సంపూర్ణమైన శ్రీ�ని పొందుతాడు.

ఈ పైన చెపQబడిన అరా� నికి రహస్థా్యరా� లు చ్చాలా ఉనా్నయి. మీ నాన్న అన్నటు* మనకు అవనీ్న అప్రసు% తాలు, ఎందుకంటే మనకు బ్రహ/ విద్యలు నేరు]కొనే అర తా, స్థామర�్యమ్సూ లేవు కనుక. కాని ఇందులో మనం తెలుసుకొన వలసినవి

1. గాయత్రి� తనను పలికెడి వారిని రక్షించును. శబqములకు మ్సూలమైనది.

2. గాయత్రి�లో అని్న భ్సూతాల్సూ ప్రత్రిష్టి్ఠతమై ఉంటాయి.

3. శరీరమునకు, పా్ర ణములకు, హృదయమునకు ఆధారమైనది. అవి అని్నయు దానియందే యుండి వేరొక చోటికి పోవు.

4. గాయత్రి� నాలు్గ పాదములు కలది. భ్సూత విశ్వము ఒక పాదముగాను, త్రి�పాది్వభ్సూత్రి అయిన పరమపదము మ్సూడు పాదములుగాను గలది.

5. అంతటా వా్యపించ్చి యున్న దానిని తెలిసికొనిన వాడు అనంత, పరిపూర్ణ శ్రీ� పొందుతాడు.

నేను: అలాగే జో్యత్రిరి్వదా్య వాకా్యలు, వాటి అరా� లు క్సూడా చెపQండి మామయ్యా్య, తరువాత స్సూతా� లలోకి వెళ్ళవచు]ను.

మామయ్య: ఈ జో్యత్రిరి్వద్య గాయతీ� విద్య తరువాత అంటే పదమ్సూడవ ఖండములో వసు% ంది. ఆ వాకా్యలు కి్రందవిధంగా ఉంటాయి.

"తస్య హ వా ఏతస్య హృదయస్య పంచ దేవ సుషయః సయః అస్య।

పా్ర జ్ సుష్టిః స పా్ర ణః తత్ చక్షుః స ఆదిత్య తదేత తేజో ఆనాద్యమ్ ఇత్రి ఉపాసీత తేజః వ్యనా్నదో భవత్రి య ఏవమ్ వేద।।

అథ యః అస్య దక్షిణః సుష్టిః స వా్యనః తత్ శ్లో� తా� సచన్ ।

దరమా సతదేతచ్ ఛ్రీ5శ చ యశస్ చ్చేత్ యుపాసీత శ్రీ�మాన్ యశసీ్వ భవత్రి య ఏవమ్ వేద।।

అథ యః అస్య ప్రత్యక్ సుష్టిః సః అపానః స్థా వాక్యః అగ్ని్నః తదేతత్।

బ్రహ/ వర]సమనా్నత్ యమ్ ఇత్రి ఉపాసీత బ్రహ/ వర]స్యనా్నదః భవత్రి య ఏవమ్ వేద।।

అథ యః అస్య ఉదజ్ సుష్టిః ససమానః తన/నః సపర�న్యః తదేతత్ కీరి�శ] వు్యష్టి.ః చ్చేతు్యపాసీత కీరి�మాన్ టయుష్టి.మాన్ భవత్రి య ఏవమ్ వేద।।

అథ యః అసో్యర్ధÀః సుష్టిః స ఉవాచ స వాయుః స ఆకాశః తదేతదదోజశ]।

మహశే]త్ ఉపాసీత ఓజసీ్వ మహస్థా్వన్ భవత్రి య ఏవమ్ వేద।।

తేవా ఏతే పంచ బ్రహ/ ప్పురుషాః స్వర్గస్య లోకస్య దా్వరపాః।

స య ఏతానేవమ్ పంచ బ్రహ/ ప్పురుషాన్ స్వర్గస్య లోకస్య దా్వరపాన్।।

వేదాస్య కులే వీరో జ్ఞాయతే ప్రత్రిపదయతే స్వర్గమ్ లోకమ్ య।

ఏతాదేవమ్ పంచ బ్రహ/ ప్పురుషాన్ స్వర్గస్య లోకస్య దా్వరపాన్ వేద।।

అథ యదతః పరోదివో జో్యత్రిః దీప్యతే విశ్వతః పృషే్ఠ షు।

అనుత%మేషు ఉత%మేషు లోక్తేషు ఇదమ్ వావ తద్యదిదమ్ అసి/న్నంతః ప్పురుషమ్ జో్యత్రిః।।

ఇందులో పరబ్రహ/ ఒక మహా భవనములో నుండి ప్రకాశ్రిసు% న్న మహా స్థామా7 టు. వలె ర్సూపకలQన చ్చేయ బడింది. ఆ భవనానికి ఐదు దా్వరాలు ఉనా్నయట. ఈ దా్వరముల వదq పంచ పా్ర ణాల్సూ, పంచ భ్సూతాల్సూ, ఇంది్రయ్యాల్సూ ఉనా్నయట.

అందులో త్సూరుQ దిశగా నున్నది పా్ర ణము. అచటనే చక్షువు, ఆదితు్యడు. దాని యందు ధా్యనిసే% తేజసు�, అన్నము కలుగును.

దక్షిణ దా్వరమున వా్యనము, శ్లో� త�మ్, చందు్ర డు. దాని యందు ధా్యనము చ్చేసిన యశసు�ను, సంపద కలుగును.

పశ్రి]మ దా్వరమున నపానము, వాకు్క, అగ్ని్న. అందు ధా్యనించ్చిన బ్రహ/ వర]సు�, ఆహార సంపద కలుగును.

ఉత%ర దా్వరమున సమానము, మనసు�, పర�న్యము(వాయువు) కలవు. అది తెలుసుకొని అందు ధా్యనించ్చిన కీరి�, సౌందర్యము కలుగును.

ఊర్ధÀ దా్వరమున ఉదాన వాయువు, ఆకాశము కలవు. అందు ధా్యనించ్చిన మహతు% , ఓజసు� కలుగును.

ఈ దా్వరములకు పాలకులు కలరు. వీరిని తెలిసిన వారి వంశమున మహానుభావులు జని/ంచెదరు. అటి.వారు పరమపదమును పొందెదరు.

ఆ పరమపదమున వెలుగు జో్యత్రి అని్నటి కన్న గొపQది. దానిని తెలిసిన వారికి రథ, వృషభ, అగ్ని్న శ్రిఖ్యాది శబqములు తోచును. అటి. పరబ్రహ/మును అంతరో� ్యత్రిని ధా్యనించవలెను. అటి. వారు గొపQవారు.

దీనికీ రహస్థా్యల్సూ, వివరాల్సూ చ్చాలా ఉనా్నయి. మనం ఆ లోతులలోనికి వెళ్ళనక్కరలేదు.

ఇంక మనం స్సూతా� ల లోనికి వెళ్ళి్ళపోదాము.

(ఉపనిషత్ వాకా్యర�ము చ్చాలా మందికి గాబరాగా ఉండవచు]ను. క్తేవలం పరిచయ్యానికి మాత�ం పరిగణించ పా్ర ర�న. ఈ పరిచయం లేకుంటే తరువాత కష.మవుతుందని పరిచయం చ్చేయడం జరిగ్నింది. అంతవరక్తే)

నేను: ఈ ఉపనిషదరా� లు కొంచెం కష.ంగానే ఉనా్నయి మామయ్యా్య!

మామయ్య: మరేమీ బెంగ అక్కరలేదు. వాటి పరిచయం మాత�ం ఉంటే చ్చాలును. అందులో మనకు అవసరమయినది స్సూత�ం చరి]ంచుకున్నప్పుQడు ఎలాగ్సూ మళ్ళీ్ళ చ్సూస్థా% ము.

ఈ అధికరణంలో నాలుగు స్సూతా� లు ఉనా్నయనుకునా్నము కదా. అందులో ఱెండు స్సూతా� లు గాయతీ� విద్య గురించ్చి, ఱెండు జో్యత్రిరి్వద్య గురించ్చి ఉనా్నయి. వాటిని వరుసగా చ్సూదాq ము.

"జో్యత్రిః చరణాభిదానాత్ "......1-1-25

జో్యత్రిః : జో్యత్రి శబq వాచు్యడు(సరే్వశ్వరుడైన పరబ్రహ/ ఏలననగా)

చరణాభిదానాత్: (సర్వ భ్సూతములు దానికి) పాదముగా చెపిQ యుండుట వలన

జో్యత్రిసు� అనబడుదానికి సకలభ్సూతములు పాదముగా చెపిQ యుండుట చ్చేత జో్యత్రిశ్శబq వాచు్యడు పరబ్రహ/మే.

నేను: కొంచెం వివరిస్థా% రా మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇంతకుముందు ఉపనిషదా్వకా్యలు చ్సూసినప్పుQడు

"అథ యదతః....ప్పురుషే జో్యత్రిః" అని చ్సూసేము కదా. అంటే "ఏ జో్యత్రిసు� విదు్యలో* కమున కంటె పైన ప్రకాశ్రించుచున్నదో, ఏ జో్యత్రిసు� పా్ర ణి వర్గము మీదను, భ్సూలోకము మీదను, అంతకంటె ఉత్కృష.ములైన సకలలోకముల మీదను ప్రకాశ్రించు చున్నదో ఆ జో్యత్రిసే� ప్పురుష శరీరమునందు క్సూడ ప్రకాశ్రించుచున్నది" అని అర�ము. ఇక్కడ ఈ జో్యత్రిసు� ఆదితా్యది జో్యత్రిసు� కాదు.

నేను: ఎందుకని, మనం మామ్సూలుగా జో్యత్రి అంటే ఆదితా్యది జో్యత్రిసే� కదా పరిగణిస్థా% ము. అంతే కాకుండా అదే జో్యత్రిసు� ప్పురుష శరీరములో క్సూడా ఉన్నది అంటే అది "జఠరాగ్ని్న" అన్నమాట. దీనినే జగతా్కరణముగా చెబుతున్నటు* అనుకోలేమా!

మామయ్య: కుదరదు. ఎందుకంటే శు� త్రి వాకా్యలలో "పాదోస్య విశ్రా్వ భ్సూతాని త్రి�పాదస్య.." అని అని సకల భ్సూతములు పరమ ప్పురుషుని పాదమని, మిగ్నిలిన మ్సూడు పాదములు త్రి�పాది్వభ్సూత్రి అయిన పరమపదము అని చెపQబడింది కదా. ఇంతకుముందు "అక్షిణీ" అని నేత�ద్వయము అంటే పరమాత/కు తపQ, చతురు/ఖ బ్రహ/, రుద్ర, ఇందా్ర దులకు ఎలా వరి�ంచదు అనుకునా్నమే ఇక్కడక్సూడా నాలుగు పాదాలు అంటే ఆ పరమాత/కు తపQ మరెవ్వరికీ అది వరి�ంచదు. ఇంక అచ్చేతనమైన జో్యతా్యదులకు జగతా్కరణత్వము ఆపాదించలేము కదా. ఇకపై ప్పురుషుడు అంటే ఎవరు అన్నదానికి క్సూడా ప్పురుష స్సూక�ము "హీ :శ]తే లక్ష్మీ·శ] పత్న్యౌ్న్య" అని పరబ్రహ/ శ్రీ�మనా్నరాయణుడని నిర్వచ్చించ్చింది. ఆ భగవానుడే భగవదీ్గతలో "అహమ్ వైశ్రా్వనరో భ్సూతా్వ పా్ర ణినామ్ దేహమాశ్రి�తః" అని తానే జీవుల శరీరములో జఠరాగ్ని్న యై ఉంటానని చెప్పేQడు. సరో్వత్కృష.త, మోక్షప్రదత్వము మొదలైన గొపQ గుణాలు పరమాత/ క్తే కదా చెందుతాయి. అందువలన ఈ సందర్భములో క్సూడా జో్యత్రి శబq వాచు్యడు పరబ్రహ/ యే.

అమ/: బాగుంది మామయ్యా్య, మా వాడికి మఱేమీ ప్రశ్నలు రాకముందే తరువాత స్సూత�ము మొదలు పెట.ండి.

మామయ్య:

"ఛందః అభిధానానే్నత్రి చ్చేత్ న తథా చ్చేతః అరQణనిగమాత్ తథా హి దర్శనమ్.......1-1-26

అంటే

ఛందః అభిధానాత్: (జో్యత్రిశ్శబqము గాయత్రి� అనబడు ) ఛందసు�ను తెలుప్పుటచ్చే

న: అది యుక�ము కాదు

తథా: అటు*

చ్చేతః అరQణ నిగమాత్: (ఇచట పరబ్రహ/మును గాయత్రి�తో సమానముగా జీవులు) అనుసంధింపవలెనని నియమించుటచ్చే

తథా హి: అటే* కదా

దర్శనమ్: (శు� త్రి) నిదర్శనము కలదు.

అనగా

ఈ సందర్భములో జో్యత్రిశ్శబqము గాయత్రి� అనబడే ఛందసు�ను తెలుపడం చ్చేత అది పరమాత/ కాదన్నచో అది అయుక�ము. ఏలనన గాయత్రి� స్థాదృశ్యముతో పరమాత/ను అనుసంధించవలెనని విధించుట చ్చేత శు� త్రి క్సూడ అటులనే తెలుప్పుతున్నది.

నేను: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: గాయతీ� విద్యలో గాయత్రి� అని చెపిQ దానిని సరా్వత/కమని, సరో్వత్కృష.మని చెపిQ దానిని అనుసంధించుట మోక్షదాయకమని చెప్పేQరు కదా. ఈ లక్షణాలు పరమాత/కు తపQ మరెవ్వరికి కుదురుతాయి. అందువలన ఇక్కడ క్సూడా జో్యత్రి, గాయత్రి� అంటే పరబ్రహ/ తపQ గాయతీ� ఛందసు� కాదు.

నేను: ఇందాకా "తదేతదృచ్చాభ్యన్సూక�మ్" అని చెపిQనప్పుQడు వరి్ణంపబడినది గాయతీ� ఛందసు� కాదా!గాయత్రి� కి నాలు్గ పాదములు కలవు అంట్సూ ఋక్ లోక్సూడా ఉన్నది అని కదా చెప్పేQరు ఇందాకా.

నాన్నగారు: బావా, గాయతీ� ఛందసు�కి మ్సూడు పాదాలా, నాలుగు పాదాలా. మనం సంధా్య వందనంలో చదివే గాయతీ� మంత�ము మ్సూడు పాదాలున్నటే* ఉంటుంది. లేక అది గాయతీ� మంత�మే కాని గాయతీ� ఛందసు� కాదా.

అమ/: అసలు ఛందసు� అంటే ఏమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇందాకా మా వాడు ప్రశ్న వేయక ముందు అని వాడిని అని, ఇప్పుQడు అందర్సూ ఒక్కస్థారి ప్రశ్న పరంపర సంధించ్చేసు% నా్నరా. ఒకొ్కక్క దానికీ సమాధానము చెబుతాను.

ఛదిరావరణే అని వు్యతQత్రి%. అంటే విషయ్యాని్న జ్ఞాగ్రత%గా కపిQ, ఎవరికి అందీయ్యాలో వారికి అందించ్చేది అన్నమాట. ఛందసు� చ్చేసేది అదే. మన శు� తులను ఛందసు� అనే అంటారు. ఛాందసుడు అంటే వేదమును పాటించ్చే వాడని అర�ము. మన దురదృష.ము కొదీq దానికి మరొక అర�ము వాడుక లో ఎకు్కవ ప్రచ్చారమైపోయిందనుకోండి.

వేదాంగాలలో అంటే శ్రిక్ష, వా్యకరణము, ఛందసు�, నిరుక�ము, జో్యత్రిషము, కలQము అన్న వాటిలో ఛందసు� క్సూడా ఒకటి. ఇక్కడ ఛందసు� అంటే అక్షర గమన నియమము. ఉదాహరణకు అనుషు. ప్ ఛందసు�నకు నాలుగు పాదాల్సూ, ఒకొ్కక్క పాదానికి ఎనిమిది అక్షరాలు, ఇలా ఏవో నియమాలుంటాయి. ఇలాగే గాయతీ� ఛందసు�కి క్సూడా నియమాలునా్నయి. ఇత్రిహాస, ప్పురాణాలు ఎకు్కవగా అనుషు. ప్ లో ఉంటే, శు� తులలో ముఖ్యంగా గాయతీ� ఛందసు� వాడబడిందట.

మనం ఇందాకా అనుకున్నటు* గాయతీ� ఛందసు�నకు స్థామాన్యముగా నాలుగు పాదాలే. మనం సంధా్య వందనం లో జపించ్చేది త్రి�పాద గాయత్రి�. దేవీ గాయతీ� ఛందః అంటాము. అంటే దీనిలో మ్సూడే పాదాలునీ్నయి. దీనినే మనము వా్యహృతులతో బాటు జపిస్థా% ము. కొంతమంది శ్రిషు్ఠ లు గాయతీ�మంతా� ని్న అషా. క్షరితో బాటు జపిస్థా% రు. కాని తురీయీవస� లో నున్నవారు నాలుగు పాదాల గాయతీ� జపము చ్చేస్థా% రు. ఈ నాల్గవ పాదము రహస్యము అవడం వలన మనకెవ్వరికీ తెలియదు. మనకి తెలిసినవి మ్సూడు పాదాలే.

నేను: అయితే నాలుగు పాదాల గాయతీ� ఛందసు� శు� తులలో ఉందా.

మామయ్య: ఎందుకు లేదు. ఈ కి్రంద శు� త్రి చ్సూడు

"ఇంద్రః శచ్చీపత్రిః

వలేన పీడితః।

దుశ]్యవన్నో వృషా

సమితు� స్థానహి।।

మళ్ళీ్ళ మొదటికి, అదే రామం ప్రశ్నకు వసే% సరా్వత/కము, పరమపద ప్రదాయకము అంట్సూ ఇక్కడ చెపQబడుతున్నది వటి. ఛందసు� కాదు. అలాగయితే సరా్వత/కము మొదలయిన విశేషణాలు ఛందసు�కు కుదరవు. ఇక్కడ క్సూడా నాలుగు పాదాలు అంటే "పాదోస్య విశ్రా్వ భ్సూతాని త్రి�పాదస్థా్యమృతమ్ దివి" శు� త్రి వాక్య ప్రమాణానే్న తీసుకోవాలి. పరమాత/క్తే కదా నాలుగు పాదాలని చెప్పుQకునా్నము. పరమ ఫల ప్రదానానికి అను సంధించ వలసినది క్సూడా పరబ్రహ/నే కదా.

ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లోనే మరొక చోట సంవర్గ విద్య అని వసు% ంది. అక్కడ "తే వా ఏతే ..." అని పా్ర రంభించ్చి "సైషా విరాడనా్నత్" అని వసు% ంది దానిలో అంటే విరాట్ స్వర్సూపాని్న అంటే వాయువు, అగ్ని్న, స్సూరు్యడు, చందు్ర డు, జలము, పా్ర ణము, వాకు్క, చక్షుసు�, శ్లో� త�ము, మనసు� మొత%ము పదింటి ని చెపQడానికి పది అక్షరాల విరాట్ఛందసు� ను వాడుతారు. అలాగే ఇక్కడా అలాగే గాయత్రి� అంటే పరబ్రహ్మే/ అని అర�ము.

నేను: ఈ లీలా విభ్సూత్రిలో లోకాలనీ్న పరమాత/కు ఒక పాదమనీ, త్రి�పాది్వభ్సూత్రి మ్సూడు పాదాలనీ పరమాత/కు నాలుగు పాదాలునా్నయనీ అంటే సమంగా అర�ం కాలేదు.

మామయ్య: రావణ వధానంతరము "భవాన్ నారాయణో దేవః" అని బ్రహ/ రాముడిని నువు్వ నారాయణుడవు అని సంబోధిస్సూ% జగత�ర్వమ్ శరీరమ్ తే" అంటాడు అంటే ఈ లీలా, నిత్య విభ్సూతులు ఆ పరమాత/కు శరీరము అని. అందులో లీలా విభ్సూత్రి ఒక పాద భాగము కాగా, నిత్య విభ్సూత్రి, అదే త్రి�పాది్వభ్సూత్రి మ్సూడు పాద భాగములు అని "పాదః అస్య విశ్రా్వ భ్సూతాని, త్రి�పాద అస్య అమృతమ్ దివి" అని చెబుతుంది శు� త్రి. పాదము అంటే పావు వంతు అని అర�ము. మనం తెలుగులో కాలు వంతు అని క్సూడా అంటాము కదా. అంటే ఇక్కడ ఆ ప్పురుషుని శరీరమైన లీలా, నిత్య విభ్సూతులలో లీలా విభ్సూత్రి కాలు వంతు(పావు వంతు), నిత్య విభ్సూత్రి ముకా్కలు వంతు(ముపాQవు వంతు) అని అన్నమాట. నిత్య

విభ్సూత్రి ఈ సమస% లీలావిభ్సూత్రి కంటే మ్సూడు రెటు* పెదqదన్నమాట. ఈ రకంగా పరమాత/ కు లీలా, నిత్య విభ్సూతులు పరమాత/ శరీరమున నాలుగు పాదములుగా ర్సూపించ్చి చెపQడం జరిగ్నిందన్నమాట.

అమ/: తరువాత్రి స్సూత�ము ఏమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య: గాయతీ� శబqము పరబ్రహ/ పరమనుటకు మరొక కారణం చెబుత్సూ తరువాత స్సూత�ము చెబుతునా్నరు

"భ్సూతాది పాద వ్యపదేశ ఉపపతే%శ]"....1-1-27

అంటే

భ్సూతాది పాదవ్యపదేశ ఉపపతే%ః చ: భ్సూతాదులు పాదములుగా చెపQబడుటయు సంభవము కనుక

ఏవమ్: ఇటు* (గాయతీ� శబqమును సరే్వశ్వర పరముగానే తెలియనగును)

అనగా

గాయతీ� ఛందసు� సరే్వశ్వరుని తెలిప్పేదయితే సర్వ భ్సూతములు అతని పాదమనీ శు� త్రి చెపిQ యుండుట కుదరదు అని తెలుసుకొన వలెను. (ఛందసు�కి సర్వ భ్సూతాల్సూ పాదాలు కాలేవు కదా). జగచ్ఛరీరుడైన పరమాత/క్తే అది సంభవము. లీలా, నిత్య విభ్సూతులకు, ఆ పరమాత/కు శరీర, శరీరి భావ సంబంధమున్నటు* శు� త్రి, ఇత్రిహాస, ప్పురాణాలనీ్న అనేక పరా్యయములు వకా్కణించ్చేయి కదా. గాయతీ� విద్య అనువాకములో "సైషా చతుషQదా" అనీ "ఇదమ్ సర్వ భ్సూతమ్ గాయత్రిచ తా� యతే చ" అనే వాకా్యలు ఈ భ్సూతాదులను పాదములుగా కలి్గ యున్నదనీ, తనను గానము చ్చేసిన భ్సూతములను రక్షిసు% ందనీ, ఇలా చెపQబడిన విశేషణాలు పరమాత/క్తే వరి�స్థా% యి తపQ మాతా� ఛందసు�నకు వరి�ంచవు. ఛందసు�నకు క్సూడా నాలుగు పాదాలుంటాయి అనా్న భ్సూతాదులు ఆ పాదాలు కానేరవు. ఛందసు� క్సూడా తనను పాడిన వారిని రక్షిసు% ంది అనడానికి, అంత్రిమంగా రక్షించడం సరే్వశ్వరుడైన పరబ్రహా/నిక్తే కుదురుతుంది, ఆ రక్షణ ఆయన ఎవరి దా్వరా ప్రస్థాదించ్చినా. అందువలన గాయతీ� విద్య లో గాయత్రి� శబqము పరమాత/ పరముగా చెపQడమే యుక�ము.

అమ/: తరువాత్రి స్సూత�మేమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య:

"ఉపదేశ భేదాత్ న ఇత్రి చ్చేత్ న ఉభయసి/న్ అపి అవిరోధాత్"....1-1-28

అంటే

ఉపదేశ భేదాత్: ఉపదేశమున భేదముండుటచ్చే

న: (జో్యత్రి శబqము పరమాత/ను తెలుQనది) కాదు

ఇత్రి చ్చేత్: ఇటు* అనినచో

న: అది యుక�ము కాదు(ఏలనన)

ఉభయసి/న్ అపి: ది్వవిధోపదేశమునను

అవిరోధాత్: విరోధము లేకపోవుట వలన

అనగా

"త్రి�పాదస్థా్యమృతమ్ దివి" అని పరమాత/కు త్రి�పాది్వభ్సూత్రి అయిన దు్యలోకము శరీరభాగముగా చెపిQ, మరొకస్థారి "పరో దివో జో్యత్రిః" అని దు్యలోకము పైనున్నది జో్యత్రి అని చెప్పుQట వలన జో్యత్రి అనగా పరబ్రహ/ అవుట*కు విరోధము వచు]ననినచో అది విరోధము కాక పోవుటచ్చే జో్యత్రి శబqము పరమాత/ను తెలుQనది కాదని చెప్పుQట యుక�ము కాదు.

నేను: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య,

మామయ్య: మనం ఇంతకు ముందు చదువుకున్న విద్యలలో ఒక చోట "త్రి�పాదస్య అమృతమ్ దివి" అని ఉంది. దివి అని సప%మీ విభకి� ప్రయోగము వలన ఆ త్రి�పాది్వభ్సూత్రి ఆయన సంబంధితము. పరబ్రహ/

దు్యలోకము ఆధారముగ వరి్ణంపబడినాడు.

మళ్ళీ్ళ మరొక చోట "పరః దివో జో్యత్రిః" అని ఉంది. అంటే జో్యత్రి స్వర్సూపము దు్యలోకమునకు పైన నున్నది, దు్యలోకము అవధిగా ఉన్నది అని అర�ం వసు% ంది. నువు్వ ఎక్కడ ఉనా్నవు అంటే ఇంట్లో* న్సూ ఉనా్నను, ఇంటి బయటా ఉనా్నను అంటే ఎలా. అలాగయితే జో్యత్రి శబq వాచు్యడు పరమాత/ కాదా అన్నది ఇక్కడ సంశయము. అందువలన దు్యలోకానికి పైనున్న జో్యత్రి పరమాత/ కాదేమో అని ప్రశ్న.

నేను: మరి దానికి సమాధానము

మామయ్య: ఇక్కడ ఱెండు రకాలుగా ఉన్నట*నిపించ్చినా భావమొక్కటే కనుక ఆక్షేపము లేదు అని సమాధానము. "చెటు. చ్చివర డేగ ఉన్నది" అనా్న "చెటు. పైన డేగ ఉన్నది" అనా్న అర�ం ఒక్కటే. ఇక్కడా అలాగేనన్న మాట. విరోధము లేదు.

"ఏతావానస్య మహిమా అతో జ్ఞాయ్యాంశ] పూరుషః పాదోస్య విశ్రా్వ భ్సూతాని త్రి�పాదస్థా్యమృతమ్ దివి" అంటే ఇతని మహిమ ఇంత మాత�ము, దీనికంటెను ప్పురుషుడు గొపQవాడు, భ్సూతాది సమస%ము ఒక్క పాదము. మిగ్నిలిన మ్సూడు పాదములు దు్యలోకమున అమృత స్వర్సూపము. అనియు

"వేదాహమేతమ్ ప్పురుషమ్ మహాంతమ్ ఆదిత్యవర్ణమ్ తమసః పరస్థా% త్" అనే శు� త్రి వాక్యము అపా్ర కృత శరీరాని్న పరబ్రహ/కు చెబుతోంది. ఆ అపా్ర కృత శరీరము గల పరమప్పురుషుని తేజసు� క్సూడ అపా్ర కృతమే. కనుక అటువంటి అపా్ర కృతమైన తేజసు�తో క్సూడిన వాడవడం వలన పరమప్పురుషుడే శు� త్రియందు తేజసు�గా చెపQబడుతునా్నడు. ఆ తేజః ప్రకాశ వా్యపకత్వము చెపQబడుట వలన క్సూడ విరోధము కలుగదు. అందువలన ఆ శు� త్రి వాక్యములో జో్యత్రి గా చెపQబడినది పరమాత/యే.

దీనితో జో్యత్రిరధికరణము ముగ్నిసినదమా/!

అమ/: బాగుంది మామయ్యా్య, సమస% భ్సూత విశ్వము జో్యత్రిశ్శబqమునకు పాదముగా చెపQబడుట చ్చేతన్సూ, జో్యత్రిశ్శబqము గాయత్రి� అనబడే ఛందసు�ను తెలుప్పుట వలనన్సూ, గాయత్రి� కి చెపQబడిన తనను పాడిన వారిని రక్షించుట, సరా్వత/కత్వము కలిగ్ని ఉండుట మొదలైన గుణములు పరబ్రహ/క్తే వరి�ంచడం వలనన్సూ, "త్రి�పాదస్థా్యమృతమ్ దివి", "పరో దివో జో్యత్రిః" అను వాక్యములలో "దు్యలోకమున" అని చెపిQనా, "దు్యలోకముపై" అని చెపిQనా ఆ అర�ములలో విరోధము లేకుండుట వలన గాయత్రి� విద్య, జో్యత్రిరి్వద్యలలో గాయత్రి�, జో్యత్రి అను శబqములు పరబ్రహ/నే ప్రత్రిపాదిస్థా% యి అని చక్కగా అర�మయే్యటటు* చెప్పేQరు.

మామయ్య: తరువాత్రి అధికరణము మరొకస్థారి చ్సూదాq మమా/.

అందర్సూ: యో నిత్యమచు్యత పదాంబుజ.....

నాన్నగారు(ప్రవేశ్రించ్చి క్సూరు]ంట్సూ) బావా పనులలో ఉనా్నవా, ఇలా తరచుగా వచ్చి] క్సూరు]ంట్లోండడం వలన నీ పనులకు ఇబÂంది గా లేదు కద.

మామయ్య: మంచ్చి మాటే! ఈ చర]ల వలన మీకంటే నాక్తే ఎకు్కవ లాభం కలుగుతోంది, ఎప్పుQడో చదువుకున్నది అప్పుQడే వదలివేయడం అయిపోయింది. మన పాఠాల కోసం మళ్ళీ్ళ చ్సూస్సూ% ంటే అనిపిసో% ంది, వేదాంతం మాట, సంస్కృత భాషా విశేషాల మాట సరేసరి, ఇంత తారి్కకంగాను, క్రమబద్ధంగాను ఉన్న శ్రాస్త్ర గ్రంథము భగవదా్ర మానుజులు మనకందిచ్చి]న ఆసి%. దాని విలువ తెలియక ద్సూరం చ్చేసుకుంటునా్నమే అని.

నాన్నగారు: నిజమే బావా, సైను�, పాశ్రా]త్య జ్ఞాz నాల ప్రభావం వలన నాకు తర్కం కాని వైజ్ఞాz నిక దృకQథము గాని పాశ్రా]తు్యలదే, అక్కడి నుండే మనం నేరు]కునా్నము. మనకు మన శ్రాస్థా్త్ర లు పరమాత/ భకి�, స్థాధన అవీ చెపిQనా అవి అనీ్న తర్క బాహా్యలై, విశ్రా్వస పా్ర త్రిపదికతో ఉన్నవేమో అనుకునా్నను

కొనా్నళ్ళు్ళ. నీలాంటి పెదqల స్థాహచర్యం వలన కొనా్నళ్ళ కి్రతమే నాకు మన శ్రాస్త్ర గ్రంథాల గురించ్చి వాటి వైజ్ఞాz నిక దృకQథము గురించ్చి తెలుసో% ంది.

మామయ్య: నిజ్ఞానికి తరా్కనికి పరిపూర్ణముగా నిలబడగలిగేది మన సిదా్ధ ంతమే. పాశ్రా]తు్యలంటునా్నవు కదా, అంటే కై్రస%వమో, మరొకట్లో, మరొకట్లో తీసుకో. అందులో తరా్కనికి తావు ఎక్కడుందీ. ప్పుస%కంలో ఉన్నది కనుక నమ/డం, ఆచరించడం అంతే. దానిని ప్రశ్రి్నంచడం నేరము, శ్రిక్షార ము క్సూడ.

నాన్నగారు: అవును. మనం ఈ మధ్య చదువుకుంటున్న అధికరణాల వలన చ్చాలా అపోహలు, అలవాటు* సరిదిదq బడతాయి. రకరకాల దేవుళ్ళను కొలవడాల్సూ అదీ. నాకిప్పుQడు తెలిసింది ఈ అధా్యయ్యాని్న సమన్వయ్యాధా్యయము అని ఎందుకు అంటారో. వివిధ శు� త్రి వాకా్యలనని్నటినీ సమన్వయ పరచ్చి ఒక తా� టి పై తెచ్చే]రు భగవదా్ర మానుజులు.

మామయ్య: ఈ కొలవడాలు, అదే ఉపాసనలు మ్సూడు రకాలు అనుకోవచు].

1.స్వర్సూప పరమాతో/పాసనము. అంటే పరమాత/ స్వర్సూపాని్న నేరుగా ఉపాసన చ్చేయడం. మన పూరా్వచ్చారు్యలు చెపిQనటు* శ్రీ�మనా్నరయణుడి అరా]మ్సూరి�ని అరి]ంచడం లా అన్నమాట.

2. అచ్చిచ్ఛరీరక పరమాతో/పాసనము. ఇందులో అంతరా్యమిగా అచ్చిచ్ఛరీరములోనున్న పరమాత/ను ఉపాసించడం జరుగుతుంది.

3. చ్చిచ్ఛరీరక పరమాతో/పాసనము . ఇందులో జీవాత/లో నున్న పరమాత/ను ఉపాసనం చ్చేస్థా% ము.

అలాంటప్పుQడు అంటే అలా ఉపాసన చ్చేసు% న్నప్పుQడు చ్చితు% అయినా, అచ్చితు% అయినా మనం ఉపాసన చ్చేసేది తదంతరా్యమి అయిన పరమాత/నే అన్న విషయం మనకు సQష.ంగా తెలియ్యాలి. తరువాత అధికరణం వలన ఇది తెలుసు% ంది.

నేను: ఏమిటా అధికరణం మామయ్యా్య

మామయ్య:

తరువాత అధికరణం "ఇంద్ర పా్ర ణాధికరణము" అని, దీనిలో క్సూడా

నాలుగు స్సూతా� లు ఉనా్నయి. అందులో మొదటి స్సూత�ము

"పా్ర ణః తథానుగమాత్".....1-1-29

పా్ర ణః: పా్ర ణ శబq వాచు్యడు

తథా: అటు*

అనుగమాత్:తెలియ వచు]ట వలన

(పరమాత/యే)

అనగా

(ప్రతరqన విదా్య సందర్భంలో పా్ర ణ శబqముచ్చే చెపQబడిన వాడు పరబ్రహ/ యని తెలుసో% ంది.

నేను: ప్రతరqన విద్య అంటే

మామయ్య: ఇది కౌషీతకీ ఉపనిషతు% లో వసు% ంది. కౌషీతకీ ఉపనిషతు% ఋగే్వదము లోనిది. ఇది శంకరాచ్చారా్యదులు ప్పేరొ్కన్న దశ్లోపనిషతు% లలోది కాదనుకో. కౌషీతకీ శ్రాఖకు సంబంధించ్చినది. కాని అని్న వేదాంత శ్రాఖలకు అంగీకృతమైనదే. కౌషీతకీ బా్ర హ/ణమని క్సూడా దీనిని అంటారు. ఇది ఛందోబద్ధంగా కాకుండా వచనం లాగా ఉంటుంది. ప్రసు% త ఉపనిషతు% కౌషీతకీ ఆరణ్యకము లోనిది. కౌషీతకీ ఆరణ్యకంలో 15 అధా్యయ్యాలు ఉనా్నయి. అందులో 4 అధా్యయ్యాలు ఈ కౌషీతకీ ఉపనిషత్. కొంతమంది ఈ ఉపనిషత్ 9 అధా్యయ్యాలని క్సూడా అంటారు. కాని అవి మనకు ఇప్పుQడు లభ్యమవడం లేదు.

ఇందులో ఈ ప్రతరqన విద్య ప్రతరqనుడికి ఇందు్ర డిచ్చే చెపQబడినది. దేవోదాసుని కుమారుడైన ప్రతరqనుడనే రాజు తన యుద్ధము చ్చేత పరాక్రమము చ్చేత ఇందు్ర డి పి్రయ మందిరాని్న చ్చేరి ఇందు్ర డిని మెపిQస్థా% డు. అప్పుQడు ఇందు్ర డు ఆనందించ్చి ప్రతరqనుడిని తనకిచ]వచ్చి]న వరము కోరుకొనమనినప్పుడు ఆ ప్రతరుq నుడు మనుషు్యనిక్తేది మికి్కలి హితమో దానిని నీవే ఆలోచ్చించ్చి ప్రస్థాదించమని చెబుతాడు. ఈ సందర్భంలో ఉపనిషత్ వాకా్యలలో కొని్న ఇప్పుQడు చెబుతాను.

"ప్రతరqన్నో హ వై దైవోదాసిః ఇంద్రస్య పి్రయమ్ ధామోపజగామ.

యుదే్ధన చ పౌరుషేణ చ".....

"వరమ్ వృణీషే్వత్రి వకా� రమ్ ఇంద్రమ్ ప్రత్రి త్వమేవ మే వరమ్ వృణీష్వ యమ్ త్వమ్ మనుషా్యయ హితతమమ్ మన్యసే ఇత్రి ప్రతరqనేన ఉక్తే� సహ్మోవాచ పా్ర ణోసి/. ప్రజ్ఞాz తా/ తమ్ మామాయుః అమృతమ్ ఇత్రి ఉపాస్వ" ఇత్రి

నేను: నువే్వ నాకు హితతమైనది ప్రస్థాదించు అన్న ప్రతరqనుడికి ఇందు్ర డు ఏమని చెప్పేQడుట.

మామయ్య: ఇందు్ర డు ప్రతరqనుడికి "నేను పా్ర ణ స్వర్సూప్పుడను. మరియు ప్రజz గల ఆత/ను ఇటి. నను్న "ఆయువుగను, అమృతస్వర్సూప్పునిగాను" ఉపాసింప్పుము " అని చెప్పేQడుట.

నేను: అంటే మనుషు్యనికి హితతమమైనది ఇందో్రపాసన అన్నమాట. హితతమమ్ అంటే మోక్ష పా్ర పి% యేకదా. ముకి�ః మోక్షః మహానందః అని అపరిమిత, నిత్య ఆనందావస� మోక్ష సి�త్రియే కదా. "తస్య తావదేవ విమోక్షే్య అథ సంపతే�్య " అని శు� తులచ్చే చెపQబడినటు* శరీరతా్యగము తరువాత అమృత స్వర్సూపమగు మోక్షము వచ్చే]ది పరబ్రహ్మో/పాసనము వలన కదా. అంటే ఇందో్రపాసన వలన ఈ మోక్షము వసు% ందంటే ఇందు్ర డే పరబ్రహ/అన్నమాట. అంటే అతడే జగతా్కరణుడు క్సూడ. అంతే కదా మామయ్యా్య.

మామయ్య: ఇలా అర�ం చ్చేసుకొని ప్రమాదంలో పడిపోతారనే భగవదా్ర మానుజులు స్థాకల్యంగా వివరించ్చేరు ఎలా అర�ం చ్చేసుకోవాలో.

ఇందు్ర డు క్సూడా ఈ లీలా విభ్సూత్రిలోని ఒక జీవుడు కదా. ఒక జీవుడు మరొక జీవుడికి లీలా విభ్సూత్రికి అతీతమైన మోక్షాని్న ఈయ లేడు కదా. తనకు క్సూడ అందుబాటు లో లేనిదానిని మరొకరికి ఇందు్ర డు తాను మరొకరికి ఎలా ఈయగలడు. అంటే ఇక్కడ ఇంద్ర శబq వాచు్యడు గాని, ఇందు్ర డు తాను "పా్ర ణోసి/" అని నేను పా్ర ణమును అని చెపిQనప్పుQడు ఆ పా్ర ణ శబq వాచు్యడు గాని ఇందు్ర డనే జీవుని కంటే వేరుగానున్న వానికి అంతరా్యమి అయిన పరమాత/యే.

అక్కడ మిగ్నిలిన విశేషణాలు చ్సూడు. "ప్రజ్ఞాz తా/", ఆనందః", "అమృతః", "అజరః", అంటే జ్ఞాz న, ఆనంద స్వర్సూప్పుడు, అజరుడు, అమృతుడు అంట్సూ ఆ విశేషణాలు అనీ్న క్సూడా పరమాత/క్తే చెందుతాయి. అమృతత%Àము "నచ ప్పునరావర�తే" అన్నటు* ఆ నిత్య విభ్సూత్రి లో తపQ లీలా విభ్సూత్రిలో జీవుడైన ఇందు్ర డికి చెపQడానికి అవదు కదా. భగవదీ్గత లో చెపిQనటు* ఈ లీలా విభ్సూత్రిలో లోకాల్సూ, జీవుళ్ళూ్ళ క్సూడా లయమవవలసినదే కదా. అందువలన ఇంద్రశబqవాచు్యడు, పా్ర ణ శబqవాచు్యడు క్సూడ ఇక్కడ పరబ్రహ/యే.

ఈ విషయం ఇంకా వివరంగా తరువాత స్సూత�ము చెబుతుంది.

నేను: ఆ స్సూత�ము ఏమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య:

"న వకు� ః ఆతో/పదేశ్రాదిత్రి చ్చేత్ అధా్యత/ సంబంధ భ్సూమాహ్యసి/న్"...1-1-30

అంటే

వకు� ః: ఉపదేశకుడగు ఇందు్ర డు

ఆతో/పదేశ్రాత్: స్థా్వత/ను ఉపాసింప్పుమని ఉపదేశ్రించుట చ్చేత

న: పా్ర ణ శబqము బ్రహ/ వాచకము కాదు

ఇత్రి చ్చేత్: ఇటు* అన్నచో(సరి కాదు)

హి: ఏలననగా

అసి/న్: ఈ ప్రకరణమున, సందర్భమున

అధా్యత/ సంబంధ భ్సూమా: అధా్యత/ సంబంధములు అనేకములు (కలవు కనుక)

అనగా

ఇచట వక�, ఉపదేష. అయిన ఇందు్ర డు తన ఆత/ను ఉపాసింప్పుమని ఉపదేశ్రించెనని అనుట అయుక�ము. ఏలననగా, పరబ్రహ/కు సంబంధించ్చిన అనేక విశేషణములు, విషయములు ఇక్కడ చెపQబడెను.

నేను: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇందు్ర డు మొదట్లో* "మామేవ విజ్ఞానీహి" అంట్సూ ననే్న తెలుసుకోమని చెపిQ, ఆపై "పా్ర ణోసి/, ప్రజ్ఞాz తా/, తమ్ మామ్ ఆయుః, అమృతమ్, ఇత్రి ఉపాస్వ" అని నేను పా్ర ణమును, ప్రజ్ఞాz త/ను, నను్న ఆయువుగను, అమృతస్వర్సూప్పుని గను ఉపాసింప్పుము" అని కదా చెప్పేQడు. ఆ ఇందు్ర డు "త్రి�శ్రీరాÄ ణామ్ తా్వష.్రమ్ అహనమ్.." అని అంట్సూ త్వష.్ర ప్రజ్ఞాపత్రి ప్పుతు� డైన మ్సూడు శ్రిరములుగల విశ్వర్సూప్పుని(దేవ హవిరా్భగములు దానవులకీయుటచ్చే ఒపQలేక) నేనే వధించ్చిత్రిని" అని క్సూడా చెబుతాడు. నేనే చంప్పేను అన్నప్పుQడు ఎవరు చంప్పేరు అంటే "ఇందు్ర డు" అనే కదా చెబుతాము. అలాగే "నను్న ఉపాసించు" అన్నప్పుQడు నను్నకాదు ఇందు్ర డిని కాక మరొకరిని అని ఎలా అర�ం చెప్పుQకుంటాం,

(వెనకటికెవరో, అక్కడ ఇలె*వరు కటి.ంచ్చేరు అంటే గొపQకోసం నేనేనండీ అనా్నడుట, మరి క్సూలి పోయిందేమీ అంటే, మన చ్చేతులో* ఏముందీ అంతా భగవంతుడే కదా చ్చేసేది అనా్నడుట, సిమెంటులో ఇసుక పాలు ఎకు్కవ వేసేనని ఒప్పుQకోక, అలాగుంటుంది.)

పోనీ, నను్న ఉపాసించు అని చెపిQనప్పుQడు "నను్న" అన్న పదము లాక్షణికంగా ప్రయోగ్నించ్చేరు కాని నిజ్ఞానికి అక్కడ "నను్న" అన్నప్పుQడు "ఇందు్ర డు అని అర�ము కాదు" అనుకోడానికి ఇలాంటి "విధి నిషేధ వాకా్యలలో లాక్షణిక ప్రయోగము నిష్టిద్ధము" కదా, అంటే ఇది చ్చేయుము, ఇది చ్చేయకుము లాంటి వాకా్యలలో లాక్షణిక ప్రయోగము డొంక త్రిరుగుడుగా అర�ం చెప్పుQకోక్సూడదు కదా, అందువలన ఇందు్ర డనే జీవుడే ఇక్కడ చెపQబడుతునా్నడనీ, మిగ్నిలిన విశేషణాలు అయిన "ఆనందః, అజరః, అమృతః" ఇతా్యదులు క్సూడా ఆ ఇందు్ర డనే జీవునిక్తే వరి�స్థా% యని అంటే అది కుదరదు అంటునా్నరు ఈ స్సూత�ములో.

నేను: ఎందుకని

మామయ్య: నేను, నను్న అంటే ఏమిటి? ఎవళ్ళనుదేqశ్రించ్చి?

నేను: నను్న అన్నప్పుQడు నను్న ఉదేqశ్రించ్చే, అదే జీవాత/నే కదా!

మామయ్య: శరీరమెందుకు కాక్సూడదు.

నేను: నా శరీరము అంటునా్నము కదా, కనుక శరీరము కాదన్నమాట. అయినా శరీరము స్వతఃప్రత్రిపత్రి% కాని అసి%త్వము కాని లేనిది, ఆత/ లేనిదే శరీరము లేదు, శరీరము ఆత/పై ఆధారపడి ఉంటుంది, అందువలన శరీరమని చెపQలేము

మామయ్య:అలాగే నా ఆత/ అని క్సూడా అంటాము కదా. ఆత/ క్సూడా స్వతంత� ప్రత్రిపత్రి% కాని అసి%త్వము కాని లేనిదే. "అనేన ఆత/నా అనుప్రవిశ్య నామ ర్సూప్పే వా్యకరవాణి" అన్నటు* గా చ్చితు% కైనా,అచ్చితు% కైనా అంతరా్యమి గా పరమాత/ లేకపోతే అసి%త్వము లేనటే*. నువు్వ శరీరము జీవాత/పై ఆధారపడి ఉంటుందంటునా్నవు కదా, అలాగే జీవాత/ పరమాత/ పై తన అసి%తా్వనికి ఆధారపడి ఉంటుంది. చక్రంలో అంచు అరముల మీద ఆధారపడి ఉంటే ఆ అరములు నాభి మీద ఆధార పడి ఉన్నటు* , ప్రకృత్రి అయినా, జీవాతై·నా పరమాత/ పైన ఆధార పడి యున్నవే. దానినే పా్ర ణము అని అంటునా్నరు ఇక్కడ. పా్ర ణయత్రి ఇత్రి పా్ర ణః అని కదా. జీవాత/కైనా, ప్రకృత్రికైనా అసి%తా్వని్న కలిగ్నించ్చేది, ఆధార భ్సూతమైనదినకనుక ఇక్కడ పా్ర ణము అంటే పరమాతే/ అన్నమాట.

ఆ పరమాత/నే ఆనందమయునిగాను, అజరునిగాను, అమృతునిగాను ఇలా వరి్ణసో% ంది ఉపనిషత్. జీవాత/కైతే ఈ విశేషణాలేమీ వరి�ంచవు.

మనుషు్యలకు ఎకు్కవ ఏది హితమైనదో దానిని గ్సూరి] కదా ఇక్కడ చెప్పేQది. అటి.ది మోక్షమే కావాలి. మోక్షమీయ గలవాడు పరబ్రహ/ యే కావాలి. అందువలన మోక్షము కొఱకు ఉపాసింపబడువాడు క్సూడా పరబ్రహ/యే కావాలి.

"ఏష ఏవ స్థాధుకర/ కారయత్రి తమ్ యమేభో్య లోక్తేభ్య ఉని్ననీషత్రి ఏష ఏవాస్థాధుకర/ కారయత్రి తమ్ యమథో నినీషత్రి" అని శు� త్రి వాక్యము. అంటే "ఏ జీవునికి ఉత్కృష. గత్రిని పొందించడానికి సంకలిQస్థా% డో వానిచ్చే సత్కర/ములను చ్చేయించుచ్సూ అతడే ఏ జీవునికి నికృష.గత్రిని పొందించుటకు సంకలిQంచున్నో

వానిచ్చే పాపకర/లను చ్చేయించువాడు పరమాత/" అని అర�ము. అంటే సర్వ కర/లను చ్చేయించువాడు పరమాతే/ కదా. దీనిని బటి. క్సూడ ఇంద్ర, పా్ర ణ శబqములచ్చే చెపQబడినవాడు పరమాతే/ అని తెలుసో% ంది.

"ఏష లోకాధిపత్రిః ఏష సరే్వశః" అను శు� త్రి వాక్యము ఈ శబq వాచు్యడు లోకాధిపత్రి అనినీ్న, సరే్వశ్వరుడనీ చెబుతోంది. ఈ ధరా/లు పరమాత/కు తపQ మరే చ్చేతనాచ్చేతనములకు వరి�ంచవు. అందువలన చ్చేతనుడైన ఇందు్ర డనినా, అచ్చేతనమైన పా్ర ణ మనినా క్సూడా తదాధారభ్సూతుడైన పరమాత/క్తే ఆ శబాq లు వరి�స్థా% యి.

పైన శు� త్రిలో మనమనుకున్నటు* , అజర, ఆనంద, అమృత, ప్రజ్ఞాz త/ మొదలైన విశేషణాలు పరమాత/ క్తే వరి�స్థా% యి.

పై కారణాల వలన ఈ శు� త్రి వాకా్యలలో ఇంద్ర, పా్ర ణ శబqవాచు్యడు పరబ్రహ/ యే.

అని వివరించ్చేరు భగవదా్ర మానుజులు ఈ స్సూతా� నికి.

నేను: అలాగయితే ఇందు్ర డికి తాను జీవుడినని, తాను మోక్షమునీయ లేనని తెలియదా, నను్న ఉపాసించు అని ఎందుకు చెప్పేQడు. ఊరిక్తే గొపQ కోసమా, లేక ...

మామయ్య: అది తెలుసుకోవాలంటే తరువాత్రి స్సూతా� ని్న చ్సూడాలి మఱి.

అమ/: ఏమిటి ఆ స్సూత�ం మామయ్యా్య!

మామయ్య:

"శ్రాస్త్ర దృషా. ్యతు ఉపదేశ్లో వామదేవవత్...1-1-31

తు: అది అయుక�ము("నను్న" అన్న పదము జీవాత/కు వరి�సు% ంది అనుట)

శ్రాస్త్ర దృషా. ్య: శ్రాస్త్ర పద్ధత్రిని బటి. చ్సూడగా

ఉపదేశః: స్థా్వతో/పదేశము(అనగా తనను ఉపాసింప్పుమని చెప్పుQట)

వామదేవవత్: వామదేవుడు చ్చేసినటు* (చ్చేయబడినది).

అనగా ఇందు్ర డు తనను ఉపాసింప్పుమని చెప్పుQట ఇతః పూర్వము వామదేవ మహరిÄ పరబ్రహా/నుభవము కలి్గ "నేను మనువునైత్రిని, నేను స్సూరు్యడనైత్రిని" అని చెపిQనటు* పరబ్రహా/నుభవ సి�త్రి నుండి చెప్పుQట అని తెలుసుకొన వలెను.

నేను: ఈ వామదేవుడెవరు మామయ్యా్య, ఈ పరబ్రహా/నుభవ సి�త్రి అంటే ఏమిటి.

మామయ్య: ఇందాకా "అహమ్" అంటే ఏమిటి అని చరి]ంచుకుంటునా్నము కదా! ఈ అహమ్ మ్సూడు సి�తులనుండి అనుభవించ వచు]ను. "స్సూ� లోహమ్" అని నేను లావుగా ఉనా్నను అన్నప్పుQడు అక్కడ అహమ్ శరీరానికి వరి�సు% ంది. మనలో చ్చాలామందికి ఈ అహమ్ అనుభవము మన శరీర సి�త్రి నుండే కలుగుత్సూంటుంది. కాని కొంతమందికి అంటే ఈ శరీరము కంటె ఆత/ వేరని నేను అంటే జీవాత/ను అనీ పరిపూర్ణంగా తెలుసుకొని ప్రవరి�ంచ్చే యోగులకు, మునులకు ఈ "అహమ్" అనుభవము జీవాత/ సి�త్రి గా క్సూడా సంభవము అవుతుంది. వారు తమకు శరీరమునకు కల భేదాని్న సQష.ంగా గురి�ంచ్చి ప్రవరి�స్థా% రు. మన కాలంలో క్సూడా తమ శరీరానికి పూరి�గా ప్పురుగులు పటి.పోయినా "ఆ ప్పురుగులకు ఆహారము అవసరమయింది, అందుకోసం ఈ శరీరాని్న ఆశ�యించ్చేయి" అంట్సూ చెపQగలచ్చిన యోగుల గురించ్చి వింట్లోంటాము. వీరు జీవాతా/నుభవ సి�త్రి లో ఉంట్సూంటారన్నమాట. కాని అత్యంత అరుదైన సందరా్భలలో ఎక్కడో ఎవ్వరో "పరమాతా/నుభవ అహమ్" సి�త్రి కలిగ్ని ఉండవచు]. జీవాత/ పరమాత/కు ఎప్పుQడైనా విడిగా ఉండదు కదా, పరమాత/ తోనే కలసి ఉంటుంది. పరమాత/ వలననే అసి%త్వము పొంది

ఉంటుంది. అలాంటప్పుQడు ఆ సి�త్రిలో జీవ విశ్రిష.మైన స్థాక్షాతా్కరిత పరమాతా/నుభవాని్న కలిగ్ని ఉన్న సి�త్రి అన్నమాట పరమాతా/నుభవ సి�త్రి అంటే.

నేను: అర�మయీ, అర�మవనటు* ఉన్నది. అలాంటి సి�త్రి సంభవమా, అలాంటి వారు ఎవరైనా ఉనా్నరా,

మామయ్య: ఇబÂంది ఏమిటంటే అలాంటి మహానుభావులక్సూ, మన్సూరో* గంగులు అని పిచ్చి]వాడు ఒకడు ఉనా్నడు, అలాంటి వాళ్ళక్సూ మనకు తేడా తెలియదు. వాడు క్సూడా నేనే పరమాత/ను అంట్సూ ప్పే్రలాపన చ్చేస్సూ% ంటాడు. అటి. వారే మనకు మామ్సూలుగా తారస పడేవారు.

మనకు తెలిసినంత మటు. కు వేద కాలంలో ఈ వామదేవ మహరిÄ, ప్పురాణకాలంలో ప్రహా* దుడు, ఈ కలి కాలంలో నమా/ళ్యా్వరు ఇలాంటి అనుభవం పొంది ఉనా్నరట.

నేను: ఎలా చెబుతునా్నరు?

మామయ్య: వామదేవ మహరిÄ పరమాతా/నుభవము వలన నేను అనే శబqము చ్చేత తన ఆత/యే శరీరముగాగల పరమాత/ను స్థాక్షాత్కరించ్చినవాడై, పరమాత/ను నిరేqశ్రించ్చి "నేను మనువును, నేను స్సూరు్యడను, నేను కక్ష్మీవంతుడను, బ్రహ/ ఋష్టిని...." అని ఇలా చెప్పేQడుట. దీనికి సంబంధించ్చిన శు� త్రి వాకా్యలు

"తదేతత్ పశ్యన్ ఋష్టిః వామదేవః ప్రత్రిప్పేదే అహమ్ మనురభవమ్ స్సూర్యశ] అహమ్ కక్ష్మీవాన్ ఋష్టిరసి/ విప్రః" అని.

ఇలాగే ప్రహా* దుడు పరమాతా/నుభవము వలన

"సర్వగతా్వదనంతస్య స ఏవాహమవసి�తః। మత%ః సర్వమహమ్ సర్వమ్ మయి సర్వమ్ సనాతనే" అని

అనంతుడు అయిన సరే్వశ్వరుడు అని్నటిలో ఉండడం వలన వాడే నేను, నానుండియే సర్వము కలుగు చున్నది. నేనే సర్వమును నాయందే సర్వమును కలదు" అని చెబుతాడు. అంటే ఆ సి�త్రిలో పరమాతా/నుభవాని్న పొంది ఉన్నవాడన్న మాట.

ఇలాగే స్థా్వమి నమా/ళ్యా్వర్ త్రిరువాయ్ మొళ్ళి లో "కడల్ జ్ఞాz నమ్..." అను దశకములో పరమాతా/నుభవాని్న పొందేరు.

నేను: నమా/ళ్యా్వరు తపQ మిగ్నిలిన ఆళ్యా్వర*కు పరమాతా/నుభవాని్న పొందలేదా!

మామయ్య: ఇక్కడ పరమాతా/నుభవము అంటే సరిగా్గ అర�ం చ్చేసుకోవాలి. జీవాత/ తో క్సూడిన పరమాత/గా తనను తాను అనుభవాని్న పొందడం. ఇలాంటి అనుభవం త్రిరుమంగై ఆళ్యా్వర*కు ఒక పాశురంలో వచ్చి]నటు* కనబడుతుంది.

నేను: అంటే ఇలాంటి అనుభవం వస్సూ% పోత్సూంటుందా.

మామయ్య: చెప్పేQనుగా, ఇలాంటి అనుభవాని్న కలిగ్నిన వారు అత్యంత అరుదు అని. వారికి క్సూడా ఈ లీలా విభ్సూత్రిలో ఉన్నంతకాలమ్సూ తాతా్కలికమే. ఎందుకంటే ఈ లీలా విభ్సూత్రి త్రి�గుణాత/కము. అందువలన అటువంటి అనుభవము నిలబడదు.

నేను: "అహమ్ బ్రహా/సి/" అంటే ఇదే నన్నమాట. అంటే ఆ సి�త్రిలో మఱి ఈ అహమ్ అన్న జీవాత/ పోయి బ్రహ/ సి�త్రియే ఉంటుందా!

మామయ్య: "అహమ్ బ్రహా/సి/" అంటే నేను బ్రహ/ అయినాను. అని కదా. నేను ప్రధాన మంత్రి� అయినాను అంటే నువు్వ చచ్చి] పోయి ప్రధానమంత్రి� మాత�మే ఉంటాడని అర�ం కాదు కదా. నువూ్వ ఉంటావు, ప్రధానమంత్రి� సి�తీ ఉంటుంది. నువు్వ ప్రధానమంత్రి� సి�త్రిలో ఉంటావు అన్నమాట కొంచెం

స్సూ� లంగా చెపాQలంటే. Ofcourse,ఇది అంత సమమయిన దృషా. ంతము కాదనుకో, కాని అర�ం అవడానికి చెప్పేQను. ఆ పరిసి�త్రిలో స్థాక్షాతా్కరిత పరబ్రహ/ యై, పరబ్రహా/త/క సి�త్రిలో ఉంటారన్నమాట.

మనమింతకుముందు చదువుకున్నటు* "అనేన జీవేన ఆత/నా అనుప్రవిశ్య నామర్సూప్పే వా్యకరవాణి" అంటే పరమాత/ జీవ శరీరుడుగ అని్నటిలో ప్రవేశ్రించ్చి నామర్సూప సిది్ధని కలుగ జేయుచునా్నడని అన్నప్పుQడు, నామర్సూప రహిత సి�త్రి స్సూక్ష· ర్సూప సి�త్రి అన్నమాట.

అలాగే "ఐతదాత/్యమిదమ్ సర్వమ్" అను శు� త్రి వాక్యము ఇదంతయ్సూ పరమాత/యే ఆత/గా కలది అని అర�ము చెబుతుంది.

"అంతః ప్రవిష.ః శ్రాస్థా% జనానామ్ సరా్వతా/" అంటే పరమాత/ అందరిలోను ప్రవేశ్రించ్చి జనులందరను నియమించుచునా్నడు అని చెబుతుంది.

"య ఆత/ని త్రిష్ఠన్ ఆత/నః అంతరో యమాతా/ న వేద యస్థా్యతా/ శరీరమ్ య ఆతా/నమంతరో యమయత్రి" అనగా ఏ పరమాత/ ప్రత్యగాత/ యందున్నవాడై ప్రత్యగాత/ చ్చే తెలియబడక ప్రత్యగాత/ను శరీరము గా కలవాడై ప్రత్యగాత/లోన నుండి నియమించుచునా్నడో అనినీ్న

"ఏష సర్వ భ్సూతాంతరాతా/ అపహత పాపా/ ....నారాయణః" అనగా సరే్వశ్వరుడు జీవులందరికీ ఆత/, అపహత పాప/...అనినీ్న శు� తులు చెబుతునా్నయి.

ఇలా అనేములైన శు� తులు పరమాత/ అంతరా్యమితా్వని్న చెపQడం వలన పరమాత/కు, జీవాత/కు శరీరి, శరీర భావమున్సూ, మామ్(నను్న), అహమ్ (నేను) అన్నప్పుQడు ఆ పదములు జీవాత/ శరీరుడగు పరమాత/ యందే పర్యవసించునన్న విషయము నిస�ంశయము.

ప్రసు% త శు� త్రి వాక్యములో క్సూడ ఇందు్ర డు " మామ్ ఉపాస్వ" అని నప్పుQడు "అహమ్ మనురభవమ్ స్సూర్యశ్రా]హమ్..." అవును వామదేవమహరిÄ పరమాతా/నుభవ సి�త్రి నుండి చెపిQనటు* ఇందు్ర డు క్సూడ అటి. సి�త్రి లోనుండి చెపిQనటు* తెలుసుకోవాలి.

నేను: మఱి ఆ ఇందు్ర డే "తా్వషు. ్రడిని నేనే చంప్పేను" అని తన పరాక్రమం చ్చాటు కున్నప్పుQడో

మామయ్య: అప్పుQడు ఇందు్ర డు స్థామాన్య సి�త్రిలో ఉనా్నడన్నమాట. స్థాక్షాతా్కరిత పరమాతా/నుభవసి�త్రిలో కాదు. చెప్పేQను కదా ఈ పరమాతా/నుభవసి�త్రి ఈ లీలా విభ్సూత్రిలో నున్నవారికి ఎవ్వరికైనా తాతా్కలికమేనని.

ఈ కారణం వలననే ఇందు్ర డు మదంతరా్యమిని అనకుండా మామ్ అనా్నడన్నమాట.

నేను: అంటే ఇక్కడ పా్ర ణము అని అచ్చితQదార�ము, ఇందు్ర డు అని చ్చితQదార�మ్సూ క్సూడా పరబ్రహ/నే స్సూచ్చిస్థా% యన్న మాట. అంటే వాటినీ ఉపాసించ వచ]న్న మాట.

మామయ్య: ఈ విషయం తరువాత స్సూత�ంలో వివరిసు% నా్నరు.

నేను: ఏమిటా స్సూత�ం మామయ్యా్య!

మామయ్య:

"జీవ ముఖ్య పా్ర ణలింగానే్నత్రి చ్చేన్నో్నపాస్థాత్ తై్రవిధా్యదాశ్రి�తతా్వత్ ఇహ తదో్యగాత్.....1-1-32

అంటే

జీవ ముఖ్య పా్ర ణ లింగాత్: జీవ చ్చిహ్నములును, ముఖ్య పా్ర ణ చ్చిహ్నములును (శు� త్రి యందు కనబడుట వలన ఇచట),

న: (పరమాత/ ఉపదేశ్రింపబడుట) లేదు

ఇత్రిచ్చేత్: ఇటు* అన్నచో

న: అది అయుక�ము(ఏలననగా)

ఉపాస్థాతై్రవిధా్యత్: ఉపాసనలు మ్సూడు విధములైనందున

ఆశ్రి�తతా్వత్: అవి ఇచట ఉపదేశ్రింప బడినందున

ఇహ: ఇచట

తదో్యగాత్: అటి. త్రి�విధోపాసనము కుదురుట వలన

అనగా

జీవుని చ్చిహ్నములును, ముఖ్య పా్ర ణము యొక్క చ్చిహ్నములును ప్రసు% త శు� త్రి యందు కనపడడం వలన పరమాత/ ఇచట ఉపదేశ్రింప బడలేదని అంటే అది అయుక�ము. ఎందుకంటే ఉపాసనము త్రి�విధముగా చెపQబడినది. అటి. త్రి�విధోపాసనము ఉపదేశ్రింపబడుట ఇచట కుదురుతుంది కనుక.

నేను: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: మనము ఇంతకు ముందు అనుకున్నటు* ఉపాసనా విధానాలు మ్సూడు విధములు గా ఉండవచు]ను. "భోకా� భోగ్యమ్ ప్పే్రరితారమ్ చ మతా్వ సర్వమ్ పో్ర క�మ్ త్రి�విధమ్ బ్రహ/మ్ ఏతత్" అని శే్వతాశ్వతర ఉపనిషత్ సకల కారణభ్సూతుడైన పరమాత/ అంతరా్యమిగా భోక� అయిన జీవుని యందు, భోగ్య పదార�మైన ప్రకృత్రి యందు ఉంటాడని చెబుతుంది కదా! అలా మ్సూడు విధాల ఉపాసనలు ఏమిటంటే

1. నిఖిల కారణ భ్సూతుడగు పరమాత/ను వాని స్వర్సూపముతో అనుసంధించడం ఒకటి. శ్రీ�రంగాది క్షేతా� లలో గాని, మన ఇళ్ళలో గాని అరా]మ్సూరి�ని అరి]ంచడం ఈ కోవలోకి వసు% ంది. అరా]రాధన అంటే ఆ మ్సూరి�లో అంతరా్యమిగా నున్న పరమాతా/రాధన కాదు. అరా] మ్సూరి�యే పరమాత/.

2. భోక�లగు జీవులు శరీరముగా గల పరమాత/ను ఉపాసించడం మరి యొకటి. రామాయణంలోచెట*కు పూజించ్చిన సందరా్భలు క్సూడా ఉనా్నయి కదా. అంటే ఆ చెటు. అంతరా్యమి అయిన పరమాత/ను ఉదేqశ్రించ్చి పూజించడమన్నమాట. ఇక్కడ ఇందు్ర డనా్న అలాగే. తదుపాసన అంతరా్యమి అయిన పరమాత/ క్తే వరి�ంచ్చి, ఇంద్ర శబqము పరమాత/ను తెలియ చ్చేయుటలోనే పర్యవసిసు% ంది.

3. భోగ్య పదార�ములును, భోగ్యోపకరణములును అయిన పా్ర కృత్రిక పదార�ములు శరీరముగా కల పరమాత/ను ఉపాసించుట.

మనకు కృషా్ణ వతారములో ఈ విషయం తెలిప్పే గ్యోవర్ధన్నోద్ధరణ ఘట.ము గురు� కు తెచు]కో. అంతకు ముందు పూజలందుకుంటున్న ఇందు్ర డు ఆ పూజలు పరమాత/ యందే పర్యవసిస్థా% యన్న విషయం మరచ్చి స్థామాన్య సి�త్రి లో తన జీవాత/క్తే వరి�స్థా% యని తెలివి తకు్కవగా ప్రవరి�ంచ్చేడు. ఆ విషయం తెలియ చ్చేయడానికి కృషు్ణ డు ఇందు్ర డికి మాని గ్యోవర్ధనగ్నిరికి పూజ చ్చేయుమనా్నడు. అంటే గ్యోవర్ధన గ్నిరికి అంతరా్యమి అయిన పరమాత/కు అన్నమాట. గ్యోవర్ధనగ్నిరి అచ్చితQదార�ము కదా!

ఈ మ్సూడు రకాల బ్రహ్మో/పాసన ప్రకరణాంతరాలలో ఉపదేశ్రింపబడింది.

నేను: ఎలా?

మామయ్య: "సత్యమ్ జ్ఞాz నమ్ అనంతమ్ బ్రహ/", ఆనందో బ్రహ/" ఇతా్యది శు� తులు పరబ్రహ/ యొక్క స్వర్సూపోపాసనాని్న ఉపదేశ్రిస్థా% యి.

"తత్ సృషా. ్వ తదేవ అనుపా్ర విశత్ సచ] త్యచ] అభవత్, నిరుక�మ్ చ అనిరుక�మ్ చ నిలయనమ్ చ అనిలయనమ్ చ విజ్ఞాz నమ్ చ అవిజ్ఞాz నమ్ చ సత్యమ్ చ అనృతమ్ చ సత్యమ్ అభవత్" అనే శు� త్రి వాక్యము పరబ్రహ/ము జగతు% ను సృష్టి.ంచ్చి, దానిలోనే ప్రవేశ్రించ్చి మ్సూర�ము, అమ్సూర�ము అయిందని, నామనిష్కరÄ కలది, నామ నిష్కరÄ లేనిది గాను, ఆశ�యముగా కలది, ఆశ�యము లేనిది గాను,

చ్చేతనమును, అచ్చేతనమును, నిరి్వకార చ్చేతనముగను, వికార సహిత జగతు% గను అయిందని చెబుత్సూ, భోక�లగు జీవులు శరీరము కల వానిగను, భోగ్య పదార�ములు, భోగ్యోపకరణములు శరీరము కలవానిగను పరబ్రహ/ను ఉపాసించడం అనే ఈ రెండు విధాల ఉపాసనలను తెలుప్పుతోంది. ఈ శు� త్రి వాకా్యలు ఇంతకు ముందు వచ్చి]నవే కనుక మీకు విసుగు కలగక్సూడదని వివరాలలోకి వెళ్ళడం లేదు.

కాబటి. ఏతావతా మ్సూడు రకాలయిన ఉపాసనల్సూ శు� త్రి పో్ర కా� లే.

చతురు/ఖ బ్రహ/ మొదలుకొని చెట* వంటి స్థా� వరాల దాకా చ్చేతన పదారా� లు గాని, అలాగే అచ్చేతన పదారా� లు గాని పరమాత/కు వరి�ంచ్చే గుణాలచ్చేత చెపQబడుతోందంటే ఆ శబాq లు అంతరా్యమి అయిన పరమాత/క్తే పర్యవసిస్థా% యి.

ఒక ఇంటిలో నల*టి వాడు, తెల*టి వాడు, చ్చామన చ్చాయ వాడు ఉనా్నరనుకో. ఒరేయ్ తెలో* డా! అని పిలిసే% నల*టి వాడికీ, చ్చామన చ్చాయ వాడికీ ఆ పిలుప్పు వరి�ంచదు, తెల*టి వాడిక్తే వరి�సు% ంది. అలాగే మన శరీర సంఘాతంలో పా్ర కృత్రిక మైన శరీర, మనసు�లు(మనసు� పాంచ భౌత్రికం కాదు), జీవాత/, పరమాత/ కలిసి ఉనా్నయి, ఒక ఇంట్లో* మ్సూడు రంగులున్న మనుషు్యలు ఉన్నటు* . అలాగే ఇందు్ర డు క్సూడా. అలాంటప్పుQడు నేనే "అమృతుడిని" అనా్న, ప్రతరqనుడు "ఓ అమృతుడా" అని పిలిచ్చినా ఆ అమృతుడు అన్న వాడు పరమాత/, ఆ విశేషణ శబాq లనీ్న ఆయనక్తే పర్యవసిస్థా% యి. జీవాత/కో, శరీరానికో కాదు. ఒక పండుకి రంగు, రుచ్చి ఉన్నటు* పరమాత/ వలననే అసి%తా్వని్న పొందుత్సూ పరమాత/తో బాటే ఉండేవి ఈ జీవ, ప్రకృతులు.

అమ/: "ఆదిత్య హృదయమ్" లో మనము ఆదితు్యడిని సో% త�ము చ్చేసు% నా్నమంటే అక్కడ క్సూడా అది ఆ విశేషణాలు "పరమాత/క్తే" వరి�సు% ందన్నమాట.

నేను: మామయ్యా్య, ఏదో ఒక రకమైన ఉపాసనా పద్ధత్రి సరిపోదా, ఇలా మ్సూడు రకాలు కావాలా?

మామయ్య: నాకు బతకడానికి carbo hydrates కావాలి. ఆ carbo hydrate మన శరీరానికివ్వడం కోసం ఏం త్రింటాము.

నేను: ఏదయినా, అంటే వరి అన్నము కాని, గ్యోధుమలు కాని, మరొక రకమైన ధాన్యప్పు పదారా� లు కాని..

మామయ్య: ఏదో ఒకటి ఉంటే సరిపోదా, ఇలా రక రకాల ధానా్యలు ఎందుకు

నేను: కొందరికి కొని్న రుచ్చించ వచు], లేదా కొందరికి కొని్న లభ్య మవ వచు], లేదా కొందరికి వారి శరీరానికి కొని్న రకాల ధానా్యలక్తే త్రిని జీరి్ణంచుకోగల స్థామర�్యము ఉండవచు], లేదా వారి అవ సరాలు వేరుగా ఉండవచు]ను, అంటే అత్యవసర పరిసి�త్రిలో గ్సూ* కోసు తీసుకోవలసి ఉంటుంది కదా, అలాగు...

మామయ్య: నువు్వ చెపిQన కారణాలే ఇక్కడా వరి�స్థా% యి. ఒక్తే carbo hydrate రక రకాల ధానా్యలలో ఉన్నటు* కరుణామయుడైన పరమాత/ ఎక్కడ పడితే అక్కడ ఉండి మన సదుపాయం కోసం, మన ఇషా. ని్న, ప్రవృత్రి%నీ అనుసరించ్చి ఉపాసించుకునేందుకు అవకాశమిచ్చే]డన్నమాట. ఎవరికెటువంటి అనుభవం ఇష.మవుతుందో, అనుభవం కలుగుతుందో తెలియదు క్సూడ. ఉదాహరణకు అరా]మ్సూరు� లలో నాకు శ్రీ�నివాసుడంటే ఇష.ం కావచు]ను. మరొకరికి రంగనాథుడంటే ఎకు్కవ మకు్కవ ఉండవచు]ను. అలాగే నాకు సౌలభ్యము అనే ఒక పరమాత/ గుణము ఎకు్కవ నచ]వచు]ను. మరొకరికి స్థా్వమిత్వము అనే మరొక గుణం మీద మనసు కలుగ వచు]ను. అందుకోసమే ఇని్న బ్రహ/ విద్యలు.

నేను: అలాగయితే ఒక బ్రహ/ విద్యలో ఎకు్కవ ఫలితం, మరొక బ్రహ/ విద్యలో తకు్కవ ఫలితం ఉంటాయ్యా!

మామయ్య: అలాగేమీ లేదు. అని్నటికీ ఫలితం ఒక్కటే. పరమాత/ పా్ర పి% సమానమే. ఈ వివరాలు ఇంకా తరువాత "వికలQ అవిశ్రిష. ఫలతా్వత్" వంటి స్సూతా� లలో భగవదా్ర మానుజులు వివరిస్థా% రు.

అమ/: బాగుంది మామయ్యా్య! "ప్రతరqన విద్య సందర్భంలో చెపQబడిన ఇంద్ర, పా్ర ణ శబాq లు పరమాత/ క్తే చెందుతాయని, ఇందు్ర డు ఈ సందర్భంలో "నను్న ఉపాసింప్పుము, నేను పా్ర ణమును, అమృతమును.." అంట్సూ పలికినప్పుQడు ఆ అమృతత్వము వంటి విశేషణాలు పరమాత/క్తే చెందుతాయి కనుక ఆ సందర్భంలో ఇందు్ర డు వామదేవుని వలె స్థాక్షాత్కృత పరమాతా/నుభవసి�త్రినుండి పలుకుచున్నటు* అర�ం చ్చేసుకోవాలనీ, పరమాత/ జీవ, ప్రకృతులకు అంతరా్యమి గానుండి జీవ, ప్రకృతులు పరమాత/ విశ్రిష.ము గా నున్నందున పరమాత/ స్వర్సూపోపాసనము, చ్చిచ్ఛరీరక పరమాతో/పాసనము, అచ్చిచ్ఛరీరక పరమాతో/పాసనము అని మ్సూడు విధములుగా ఉపాసనము శు� త్రి పో్ర క�మనీ అర�మయేటటు* బాగా చెప్పేQరు.

మామయ్య: వరదరాజ పంచ్చాశత్ లోని ఈ శ్లో* కము ఈ ఇంద్ర పా్ర ణాధికరణాని్న అర�ం చ్చేసుకుందికి పనికి వసు% ందమా/

అమ/: ఏమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య:

"బ్రహ్మే/త్రి శంకర ఇతీంద్ర ఇత్రి స్వరాట్

ఆతే/త్రి సర్వమిత్రి సర్వ చరాచరాత/న్।

హసీ%శ! సర్వ వచస్థామ్ అవస్థాన సీమామ్

తా్వమ్ సర్వ కారణమ్ ఉశంత్రి అనపాయ వాచః।।

అర�మయిపోయే ఉంటుంది, అయినా కు* ప%ంగా చెబుతాను.

ఓ హసీ%శ! (చతురు/ఖ) బ్రహ/ అనీ, శంకరుడనీ, ఇందు్ర డనీ, స్వరాట్ అనీ, ఆత/ అనీ, సర్వమ్సూ అనీ ఈ అని్న పదాల్సూ చరాచరములని్నటికీ అంతరా్యమి గానున్న నీ యందే చ్చివరకు పర్యవసిస్థా% యి, నీవే నిఖిల జగతా్కరణము అని శు� తులు నొకి్క వకా్కణిసు% నా్నయి.

అమ/: ఎంత చక్కగా చెప్పేQరో. ఎంతయినా వేదాంత దేశ్రికులు, వేదాంత దేశ్రికులే, గగనమ్ గగనాకారమ్ అన్నటు* .

మామయ్య: ఇంతటితో ఈ అధికరణము, మొదటి అధా్యయములో ప్రథమ పాదము పూరి� అయినాయి అమా/, భగవదా్ర మానుజుల దయ వలన.

నాన్నగారు: బావా, ఒక స్థారి ఈ ప్రథమపాదంలో అధికరణాల తాతQర్యము కు* ప%ంగా నాకర�మయినటు* చెబుతాను. సమంగా ఉన్నదో లేదో చెప్పుQ.

జిజ్ఞాz స్థాధికరణము లో శ్రాశ్వత ఫలంకోసం అవసరమైన బ్రహ/ జిజ్ఞాz స వేదాంత జ్ఞాz నము వలన స్థాధ్యమనీ

జనా/ద్యధికరణములో జనా/దులు ఎవరి వలన కలుగుతునా్నయో ఆయనే బ్రహ/ అని ఉపనిషతు% లవలన తెలుసో% ంది అనీ

శ్రాస్త్రయోనితా్వధికరణములో బ్రహ/ను తెలుసుకొనుట శ్రాస్త్రముల దా్వరా మాత�మే స్థాధ్యమనీ

సమన్వయ్యాధికరణము లో వివిధ వేదాంత వాక్యముల సమన్వయముతో బ్రహ/ను తెలుసుకొనుటయే పరమావధి అనీ

ఈక్షత్యధికరణములో జగతా్కరణుడైన బ్రహ/ ప్రకృత్రి కన్న భిను్నడనీ

ఆనందమయ్యాధికరణము లో జగతా్కరణుడైన బ్రహ/ జీవాత/ కంటే భిను్నడనీ

అంతరాధికరణములో పరబ్రహ/ దివ్య

శరీరమునకు కర/ కారణము కాదని, అది స్థా్వభావికమైనదనీ

ఆకాశ్రాధికరణము లో ఆకాశ విద్య, పా్ర ణ విద్య అనే బ్రహ/ విద్యలలో పా్ర ణము అనీ, ఆకాశమనీ చెపQబడినది జగతా్కరణుడైన పరబ్రహ్మే/ అని

జో్యత్రిరధికరణము లో జో్యత్రిరి్వద్య, గాయత్రి� విద్య అనే బ్రహ/ విద్యలలో జో్యత్రి అనీ గాయత్రి� అనీ చెపQబడినది క్సూడా జగతా్కరణుడైన పరబ్రహ్మే/ అనీ

ఇంద్రపా్ర ణాధికరణము లో ప్రతరqన విద్య లో ఇందు్ర డు, పా్ర ణము అన్న శబాq లు పరబ్రహ/క్తే వరి�స్థా% యి అనీ

పరమాతో/పాసనము చ్చిచ్ఛరీరక, అచ్చిచ్ఛరీరక, పరమాత/ స్వర్సూప ఉపాసనలని మ్సూడు విధాలుగా ఉండవచు]ననీ

నాకు అర�ం అయింది

మామయ్య: నీ మీద భగవదా్ర మానుజుల అనుగ్రహము పరిపూర్ణంగా ఉంది. చక్కగా చెప్పేQవు.

ఇంక ఆరోజుకు ఆప్పుదాము. తరువాత ఎప్పుQడైనా చ్సూదాq ము.

అందర్సూ: "యో నిత్యమచు్యత పదాంబుజ...."

అమ/: ఏమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య:

"బ్రహ్మే/త్రి శంకర ఇతీంద్ర ఇత్రి స్వరాట్

ఆతే/త్రి సర్వమిత్రి సర్వ చరాచరాత/న్।

హసీ%శ! సర్వ వచస్థామ్ అవస్థాన సీమామ్

తా్వమ్ సర్వ కారణమ్ ఉశంత్రి అనపాయ వాచః।।

అర�మయిపోయే ఉంటుంది, అయినా కు* ప%ంగా చెబుతాను.

ఓ హసీ%శ! (చతురు/ఖ) బ్రహ/ అనీ, శంకరుడనీ, ఇందు్ర డనీ, స్వరాట్ అనీ, ఆత/ అనీ, సర్వమ్సూ అనీ ఈ అని్న పదాల్సూ చరాచరములని్నటికీ అంతరా్యమి గానున్న నీ యందే చ్చివరకు పర్యవసిస్థా% యి, నీవే నిఖిల జగతా్కరణము అని శు� తులు నొకి్క వకా్కణిసు% నా్నయి.

అమ/: ఎంత చక్కగా చెప్పేQరో. ఎంతయినా వేదాంత దేశ్రికులు, వేదాంత దేశ్రికులే, గగనమ్ గగనాకారమ్ అన్నటు* .

మామయ్య: ఇంతటితో ఈ అధికరణము, మొదటి అధా్యయములో ప్రథమ పాదము పూరి� అయినాయి అమా/, భగవదా్ర మానుజుల దయ వలన.

నాన్నగారు: బావా, ఒక స్థారి ఈ ప్రథమపాదంలో అధికరణాల తాతQర్యము కు* ప%ంగా నాకర�మయినటు* చెబుతాను. సమంగా ఉన్నదో లేదో చెప్పుQ.

జిజ్ఞాz స్థాధికరణము లో శ్రాశ్వత ఫలంకోసం అవసరమైన బ్రహ/ జిజ్ఞాz స వేదాంత జ్ఞాz నము వలన స్థాధ్యమనీ

జనా/ద్యధికరణములో జనా/దులు ఎవరి వలన కలుగుతునా్నయో ఆయనే బ్రహ/ అని ఉపనిషతు% లవలన తెలుసో% ంది అనీ

శ్రాస్త్రయోనితా్వధికరణములో బ్రహ/ను తెలుసుకొనుట శ్రాస్త్రముల దా్వరా మాత�మే స్థాధ్యమనీ

సమన్వయ్యాధికరణము లో వివిధ వేదాంత వాక్యముల సమన్వయముతో బ్రహ/ను తెలుసుకొనుటయే పరమావధి అనీ

ఈక్షత్యధికరణములో జగతా్కరణుడైన బ్రహ/ ప్రకృత్రి కన్న భిను్నడనీ

ఆనందమయ్యాధికరణము లో జగతా్కరణుడైన బ్రహ/ జీవాత/ కంటే భిను్నడనీ

అంతరాధికరణములో పరబ్రహ/ దివ్య

శరీరమునకు కర/ కారణము కాదని, అది స్థా్వభావికమైనదనీ

ఆకాశ పా్ర ణాధి కరణము లో ఆకాశ విద్య, పా్ర ణ విద్య అనే బ్రహ/ విద్యలలో ఆకాశమనీ, పా్ర ణమనీ చెపQబడినది జగతా్కరణుడైన పరబ్రహ్మే/ అని

జో్యత్రిరధికరణము లో జో్యత్రిరి్వద్య, గాయత్రి� విద్య అనే బ్రహ/ విద్యలలో జో్యత్రి అనీ గాయత్రి� అనీ చెపQబడినది క్సూడా జగతా్కరణుడైన పరబ్రహ్మే/ అనీ

ఇంద్రపా్ర ణాధికరణము లో ప్రతరqన విద్య లో ఇందు్ర డు, పా్ర ణము అన్న శబాq లు పరబ్రహ/క్తే వరి�స్థా% యి అనీ

పరమాతో/పాసనము చ్చిచ్ఛరీరక, అచ్చిచ్ఛరీరక, పరమాత/ స్వర్సూప ఉపాసనలని మ్సూడు విధాలుగా ఉండవచు]ననీ

నాకు అర�ం అయింది

మామయ్య: నీ మీద భగవదా్ర మానుజుల అనుగ్రహము పరిపూర్ణంగా ఉంది. చక్కగా చెప్పేQవు.

ఇంక ఆరోజుకు ఆప్పుదాము. తరువాత ఎప్పుQడైనా చ్సూదాq ము.

అందర్సూ: "యో నిత్యమచు్యత పదాంబుజ...."

నాన్నగారు: దాసోహం బావా, ఈ రోజు నుండీమొదటి అధా్యయంలో ఱెండవపాదము పా్ర రంభిస్థా% వా!

మామయ్య: దాసోహమ్, దాసోహమ్, అలాగే పా్ర రంభించుకుందాం. అసలు ఈరోజు, ఱేప్పు క్సూడా చ్చాలా

విశేషమైన రోజులు. మన సనాతన ధరా/ని్న ప్పునరుద్ధరించ్చిన శంకర భగవతాQదులు, భగవదా్ర మానుజుల

జన/ దినాలు. ఆ మహానుభావులను స/రించుకుంట్సూ పా్ర రంభించుకుందాము.

నాన్నగారు: మొదటి పాదములో భగవదా్ర మానుజులు శు� తులవలన తపQ మిగతా ప్రమాణాలవలన

తెలియ దుస్థా�ధ్యమైన పరబ్రహ/, సర్వజzత్వ, సత్య సంకలQతా్వది అనంత కళ్యా్యణ గుణాకరుడు, అఖిల

హ్మేయ ప్రత్యనీకుడనినీ్న, ప్రకృత్రి, జీవ విలక్షుణడనినీ్న, ఆ పరబ్రహ్మే/ సమస% జగత�్రృషా. ్యదులకు

కారణమనినీ్న శు� తులు అనీ్న ఆ విషయమే చెబుతాయనీ ప్రత్రిపాదించ్చేరు. ఇంక తరువాత ఏమి

చెబుతారు?

మామయ్య: ఉపనిషతు% లు జగత�ృషా. ్యదులకు కారణము పరబ్రహ్మే/ అని చెబుతునా్న, కొని్న

ఉపనిషదా్వక్యములు ప్రకృత్రి, జీవ అంతర్సూ్భతమైన వసు% విశేష స్వర్సూపాని్న తెలుప్పుతునా్నయేమోనని

కొని్నచోట* అనిపించవచు]. అలా జీవ చ్చిహ్నములు అసQష.ముగా కనపడే ఉపనిషదా్వకా్యలను క్సూడా

తీసుకొని, వాటిని మన సంశయనివారణ కలిగేటటు* వివరిస్థా% రన్నమాట ఈ ఱెండవ పాదములో.

నాన్నగారు: ఓహ్మో! అంటే ఏమాత�ం సంశయ్యాలకు, సందేహాలకు తావు లేకుండా తమ సిదా్ధ ంతాని్న

ప్రత్రిపాదిసు% న్నరన్నమాట భగవదా్ర మానుజులు.

మామయ్య: తమ సిదా్ధ ంతమన్న కంటే సరో్వపనిషత�మన్వయంతో పథ్యమైన సతా్యని్న అందిసు% నా్నరంటే

ఇంకా సరిగా్గ ఉంటుందేమో. ఇదంతా ఉపనిషతు% లలో ఉన్నది, ఆళ్యా్వరాదులు ఆదరించ్చినదే కదా.

నాన్నగారు: అవును. అయితే ఇప్పుQడు నువు్వ చెపQబోయే అధికరణం ప్పేరేమిటి?

మామయ్య: దీనిని " సర్వత� ప్రసిది్ధ అధికరణము" అని అంటారు. దీనిలో 8 స్సూతా� లు ఉనా్నయి.

నాన్నగారు: దీనిలో ఏ ఉపనిషదా్వకా్యలను వివరిసు% నా్నరు.

మామయ్య: " ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో 3 వ అధా్యయములో 14 వ ఖండములో శ్రాండిల్యవిద్య అని

వసు% ంది.

నేను: శ్రాండిలు్యడు అంటే ఎవరు మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఈయన కశ్యప మహరిÄ మనుమడు, అసిత మహరిÄ కుమారుడు. ఈయన ప్రసకి� మనకు కొని్న ప్పురాణాలలో క్సూడా వసు% ంది.

నాన్నగారు: ముందుగా ఆ ఉపనిషదా్వకా్యలు వాటి అర�ము కు* ప%ంగా చెప్పుQ. అలాగయితే తరువాత అర�ం

చ్చేసుకునేందుకు అనుక్సూలంగా ఉంటుంది.

మామయ్య:

" సర్వమ్ ఖలు ఇదమ్ బ్రహ/ తజ�లాన్ శ్రాంత ఉపాసీత

అథ ఖలు క్రతుమయః ప్పురుషో యథాక్రతురసి/న్ లోక్తే ప్పురుషో భవత్రి

తథేతః ప్పే్రత్య భవత్రి సక్రతుమ్ కురీ్వత

మన్నోమయః పా్ర ణశరీరో భార్సూపః సత్యసంకలQ ఆకాశ్రాతా/ సర్వకరా/ సర్వకామః సర్వగంధః సర్వరసః

సర్వమ్ ఇదమ్ అభా్యత%ః అవాకీ అనాదరః

ఏష స ఆతా/ అంతర ృదయే అణీయ్యాన్చోహ్మేరా్వ య వాజ్ఞాz సరÄపాజ్ఞాz ఏవామాకాశ్రా శ్రా్యమాకతయమ్

లాదా్ర ఏషవ ఆతా/మ్ ర ృదయే జ్ఞా్యయ్యాన్ పృథివా్యః జ్ఞా్యయ్యాన్ అంతరిక్షా జ్ఞా� య్యాయ్యామ్ దివో

జ్ఞా్యయ్యాసేభో్య లోక్తేభ్యః

సర్వకరా/ సర్వకామః సర్వగంధః సర్వరసః సర్వమ్ ఇదమ్ అభా్యతో% అవాకీ అనాదరః

ఏష స ఆతా/మ్ ర ృదయే ఏతదబ్రహ్మో/ తమితః ప్పే్రత్య అభి సంభవిత అసీ/త్రి యస్య పా్యదదాq

నవిచ్చికితా�సీ/త్రి హనా్యహ శ్రాండిల్యః శ్రాండిల్యః।

ఇప్పుQడు ఈ వాకా్యలకు కు* ప%ంగా అరా� ని్న చ్సూదాq ము.

ఇది అంతయు బ్రహ/మే కదా! దీని నుండియే సృష్టి.యు, సి�త్రియు, లయమును కలుగు చున్నవని

శ్రాంతముతో ఉపాసించ వలయును.

ఇంక స్థాధనమయమే కదా! ప్పురుషుడు ఏ విధముగా స్థాధన ఈ లోకమునందు చ్చేయుచునా్నడో ఆ

విధముగనే పా్ర ణ ప్రయ్యాణ కాలమున నగుచునా్నడు. ఈ విషయము తెలిసి స్థాధన చ్చేయవలయును.

అతడు మన్నోమయుడు, పా్ర ణ శరీరుడు, భార్సూప్పుడు(తేజోర్సూప్పుడు), సత్య సంకలుQడు, ఆకాశ్రాతాతు/డు, సర్వకాముడు, సర్వగంధ, సర్వరస స్వర్సూప్పుడు, అని్నటికి కారణభ్సూతుడు, సర్వము

తాన్నె అయినవాడు, అవాకి, అనాదరుడు, హృదయ్యాంతర్గతుడు, ఒక ధాన్యము కంటెను, ఒక గ్యోధుమ

గ్నింజ కంటెను, ఒక బారీ* గ్నింజ కంటెను, ఒక ఆవ గ్నింజ కంటెను, అంత కంటె చ్చిన్నదైన ధాన్య విశేషము

కంటెను చ్చిన్నదయిన ఆత/. అతడు భ్సూమి కంటెను, అంతరిక్షము కంటెను, దివి కంటెను, సర్వలోకముల

కంటెను పెదq వాడు.

అతడు సమస% కర/లకు కర�, కారణుడు, సర్వ కాముడు, సర్వ గంధ, సర్వరస స్వర్సూప్పుడు, ఇది

అంతయు అతడే. అవాకీ, అనాదరుడు. అతడు ఆత/ హృదయ్యాంతర్గతుడు, అతడు బ్రహ/.

మరణానంతరము అతనినే పొందెదను. సంశయము లేకుండా ఎవరు ఈ సంపూర్ణ విశ్రా్వసముతో

నుందురో వారు తపQక పొందుదురు. అని శ్రాండిలు్యడు పలికెను.

నేను: అమ/ బాబోయ్! ఒక స్థారి బ్రహ/ అనీ ఒక స్థారి ఆత/ అనీ సంశయంలో పడవేసి, చ్చివరకు సంశయం

ఉండక్సూడదు అంటునా్నరు!

మామయ్య: అందుక్తే మనకు భగవదా్ర మానుజుల అండ కావాలి వీటిని అర�ం చ్చేసుకునేందుకు. నీకు

ఇలాంటి సంశయ్యాలు వస్థా% యని, భగవదా్ర మానుజులు ఆ ప్రశ్నలు క్సూడా తనే వేసుకొని వాటికి

సమాధానాలు క్సూడా తనే చెప్పేQరు స్సూత� వివరణలో

అమ/: ఏమిటి మామయ్యా్య ఆస్సూతా� లు

ప్రథమాధా్యయము - ది్వతీయ పాదము

మామయ్య : చెప్పేQను కదమా/ ఈ ప్రకరణంలో 8 స్సూతా� లని. అవి ఒకొ్కక్కటీ చ్సూదాq ము.

" సర్వత� ప్రసిదో్ధ పదేశ్రాత్".....1-2-1

అంటే

( మన్నోమయుడు పరమాత/యే ఏలననగా)

సర్వత�: ఉపనిషతు% ల యందంతటను

ప్రసిదో్ధ పదేశ్రాత్: ( మన్నోమయ్యాది విశ్రిషు. డుగను, విశుద్ధ మన్నోగా్ర హు్యడుగను) ప్రసిద్ధముగా (పరమాత/యే) ఉపదేశ్రింపబడి యున్నందున

పరమాత/యే ఉపనిషతు% లయందంతటను మన్నో మయతా్వది ధర/ములు గలవాడుగను, ప్రసిద్ధముగా

నుపదేశ్రింపబడి యున్నందున ఈ శ్రాండిల్య విద్య యందుక్సూడ ఉపదేశ్రింప బడినది పరమాత/యే( జీవాత/

కాదు).

నాన్నగారు: ఈ శ్రాండిల్య విద్య లో చెపQబడినది జీవాత/ అని అనిపించడానికి కారణాలు క్సూడా నువే్వ

చెపిQ అలా కాక పరమాత/ అనడానికి క్సూడా వివరణ క్సూడా నువే్వ అనుగ్రహించు, కోరు. లో ఱెండు ప్రక్కలా

వాదించ్చి నటు* .

మామయ్య : అలా పై వాళ్ళకు రాగల సంశయము తామే ఊహించ్చి చెపQడానికి "ఉతా� పా్యకాంక్ష" అంటారు.

ముందు ఈ వాకా్యలలో చెపQబడుతున్నది జీవాత/ అనిపించడానికి కారణాలు చెబుతాను. దీనిని " పూర్వ

పక్షము" అని అంటారు. తరువాత అలా కాక ఈ వాకా్యలు చెప్పేQది పరమాతే/ అని ప్రత్రిపాదించడాని్న

"సిదా్ధ ంతము" అని అంటారు.

పూర్వపక్షము:

ఈ వాకా్యలలో చెపQబడుతున్నది జీవాత/యే ఎందుకంటే

ఈ వాకా్యలలో చెపQబడు చున్న మనసు�, పా్ర ణము జీవునకు ఉపకరణములు. మన్నోమయ, పా్ర ణమయ

కోశ్రాలు మన శరీరాంతరా్భగములు కదా! పరమాత/ను వరి్ణస్సూ% ముండకోపనిషతు% " అపా్ర ణః హి అమనాః" అని పా్ర ణము, మనసు� లేని వాడు పరమాత/ అని చెబుతుంది. కనుక ఇక్కడ చెపQబడుతున్నది

పరమాత/ అనుటకు కుదరదు.

నాన్నగారు: మఱి ముందువాక్యములో " సర్వమ్ ఖలు ఇదమ్ బ్రహ/ తజ�లానిత్రి శ్రాంత ఉపాసీత" అని

ఉంది కదా దానికర�ం ఏమిటి. అక్కడ బ్రహ/ అని కదా అంటునా్నరు.

మామయ్య: " సర్వమ్ ఇదమ్ బ్రహ/" అని కదా, ఇదమ్ సర్వమ్ అంటే ఈ కనబడుతున్న జీవాత/

సందోహమంతా అనికదా, ఇదంతా బ్రహ్మే/ అంటే జీవాతే/ నన్న మాట. ఒకవేళ పరబ్రహ/ అయితే పరబ్రహ/

అని చెప్పేQవారు కదా, బ్రహ/ అని అందుక్తే అనా్నరన్నమాట జీవాత/ గొపQదనాని్న స్సూచ్చిస్సూ% . ఇక్కడ దీనిని

ఉపాస్య వసు% వుగా తీసుకోక్సూడదు. " శ్రాంత ఉపాసీత" అని శ్రాంతముతో ఉపాసించునది అని

ఉపాసనమునకు స్థాధనభ్సూతమైన శ్రాంత్రిని కలుగ చ్చేయడానికి ఉపాయభ్సూతమైన బ్రహా/త్వకత్వ

అనుసంధానమును ఉపదేశ్రించడం కోసం బ్రహ/ అనా్నరన్నమాట.

నాన్నగారు: మఱి " స క్రతుమ్ కురీ్వత" అని ఉపాసించమని చెబుతున్నప్పుQడు దేనిని ఉపాసించ్చాలి అంటే

ముందు చెపిQన బ్రహ/ పదానే్న తీసుకోవాలి కదా! అంటే పరబ్రహ/ కాదా!

మామయ్య: అలా కుదరదు. ఎందుకంటే మన్నోమయః పా్ర ణ శరీరః అని అదే వాక్యంలో పదాలు వదిలేసి

మరెక్కడో ఉన్న పదాని్న తెచ్చి]పెటు. కొననక్కరలేదు. ఆ వాక్యంలో మన్నోమయః అనే కదా ఉంది.

నాన్నగారు: అదెలా కుదురుతుంది, " రామునియొక్క ఉపాసన చ్చేయ్యాలి" అన్న వాక్యంలో ఉపాస్య

వసు% వైన రాముడు అన్న పదము షషీ. విభకి� లో ఉంటుంది. ఇక్కడ మన్నోమయః .... ఈ పదాలు

ప్రథమావిభకి�లో కదా ఉనా్నయి.

మామయ్య: అక్కడ ప్రథమావిభకి�కి షషీ్ఠవిభకి�గా అర�ం చెప్పుQకుంటే సరిపోతుంది.

నాన్నగారు: " సర్వమ్ ఖలు ఇదమ్ బ్రహ/" అన్నటే* చ్చివరలో క్సూడా " ఏతత్ బ్రహ/" అని బ్రహ/ అనే

చెబుతునా్నరే.

మామయ్య: బ్రహ/ అని తపQ పరబ్రహ/ అనలేదు కదా. అంటే ఇక్కడ బ్రహ/ అని గౌరవార�ము

ప్రయోగ్నిసు% నా్నరన్నమాట. జీవుని తెలుQటకు బ్రహ/ అని వాడడం చ్చాలాచోట* చ్సూస్థా% ము. అంతే కాదు

ఇదంతా పరబ్రహ/ అని నువ్వనుకోవడానికి ఈ కనపడే సర్వమ్సూ అంటే బ్రహా/ది స%ంబ పర్యంతమ్సూ ఉండే

సకల ప్రపంచము సకల హ్మేయములతో క్సూడి యున్నది కదా, నువు్వ అఖిల హ్మేయ ప్రత్యనీకుడు అని

పరబ్రహ/ను చెబుత్సూ ఇదే పరబ్రహ/ అంటే నువు్వ చెబుతున్న అఖిలహ్మేయ ప్రత్యనీకత కుదరదు కదా.

అవాప% సమస% కాముడు అని ఒక పక్క చెబుత్సూ సర్వ కామః అని పరబ్రహ/ను ఎలావరి్ణస్థా% వు.

నాన్నగారు: ఆత/ అణు మాత�మని కదా అంటాము. ఇక్కడ చ్చాలా చ్చిన్నది అనడంతో బాటు చ్చాలా పెదqది

అని క్సూడా చెబుతునా్నరు

మామయ్య: "ప్రత్యగాత/" కు ఉపాధి సంబంధం పోయిన తరువాత బృహతా్వని్న పొందడం అంటే చ్చాలా

గొపQదవడం ఉంది కదా! " స చ అనంతా్యయ కలQతే" అని శే్వతాశ్వతర ఉపనిషత్ లో ముకు� డు హదుq

లేని వాడు అని కదా చెపQబడినది.

నాన్నగారు: "తజ�లాన్" అంటే సృష్టి., సి�త్రి, లయ్యాలు దీని వలననే అంటే

మామయ్య : " జీవాత/ కర/ సంబంధము వలననే కదా ఈ సృష్టి., సి�త్రి లయ్యాలు. అదే

చెబుతునా్నరన్నమాట. జీవాత/ స్వతః అపరిచ్చి్ఛన్నర్సూప్పుడవడం వలన అతడు బ్రహ/మే అయినా

అనాద్యవిదా్య మ్సూలముగా దేవ, మనుష్య, త్రిర్యక్, స్థా� వరర్సూపములుగా జనా/దులు పొందుతునా్నడు". అని దీనికర�ము.

" తరువాత పదాలు చ్సూడు. అవనీ్న క్సూడా జీవాత/నే స్సూచ్చిసు% నా్నయి" అందువలన ఇక్కడ

చెపQబడుతున్నది జీవాత/యే అని అంటారు పూర్వ పక్షము లో.

నాన్నగారు: బాగుంది, నీ కత్రి%కి ఱెండు ప్రక్కలా పదునే బావా. పూర్వపక్షము క్సూడా చ్చాలా సమర�వంతంగా

చెప్పేQవు.

మామయ్య: అదే భగవదా్ర మానుజుల గొపQదనము. పూర్వ పక్షాని్న ప్పేలవంగా చెపిQ తన సిదా్ధ ంతాని్న

ప్రత్రిపాదించరు. పూర్వపక్షం క్సూడా ఎంతో సమర�వంతంగా నిర్వహిస్థా% రు.

నాన్నగారు: మఱి ఇదంతా ఎలా వివరించ్చేరు రామానుజులు.

నేను: ఇందాకా బ్రహా/ది స�ంభ పర్యంతమ్సూ అనా్నరుకదా, అంటే

మామయ్య: స�ంభ కాదు స%ంబ అంటే గడి�పరక అని అర�ము. అంటే ఎంతో గొపQదానినుండి ఎంతో

చ్చిన్నదానివరక్సూ అన్నమాట.

ఇంక భగవదా్ర మానుజులు వివరించ్చిన సిదా్ధ ంత భాగానికి వదాq ము.

" సర్వమ్ ఖలు ఇదమ్ బ్రహ/" అని కదా ఇక్కడ ఖలు అన్న పదము ప్రసిది్ధని తెలుప్పుతోంది. అంటే ఈ

ప్రపంచమంతా పరబ్రహా/త/కము అని కదా అని్న శు� తులు తెలుప్పుతున్నది. " అనేన జీవేన ఆత/నా

అనుప్రవిశ్య...." అని పరమాత/ అని్నటి లోను అంతరా్యమి గా ఉంటాడని, ఈ సమస%మ్సూ

పరబ్రహా/త/కమని కదా శు� తులని్నటిలోన్సూ చెపQబడినది. ఎలా చెబుతునా్నమంటావా, తరువాత పదము

చ్సూడు "తజ�లాన్" అంటే తత్ జం, తదలం, తదనం అంటే దాని నుండి సృష్టి., దానియందు లయము, దాని వలన సి�త్రి( అన పా్ర ణే అని ఇక్కడ అన అంటే సి�త్రి ని చెబుతుంది) ఇది పరబ్రహ/క్తే కదా వరి�సు% ంది.

" యతోవా ఇమాని భ్సూతాని జ్ఞాయంతే...", " సదేవ సోమ్య ఇదమగ్ర ఆసీత్..." మొదలైన శు� తులు చెప్పేQది దీనినే కదా. ఇక్కడ అగ్రమ్ అన్న పదానికి మొదలు అన్నటే* చ్చివరలో అనిక్సూడా తీసుకోవచు] ననుకో. ఈ

రకంగా ఉపనిషతు% లనీ్న ప్రపంచం అంతా పరబ్రహా/త/కము అని చెబుతోంది. అటి. పరబ్రహ/మును శ్రాంత

చ్చితు% డై ఉపాసించమని చెబుతునా్నరు.

ఇంక అఖిల హ్మేయ ప్రత్యనీకుడైన పరబ్రహ/కు హ్మేయ మయ ప్రపంచముతో తాదాత/్యము చెపిQనప్పుQడు

పరమాత/కు హ్మేయత్వము చెపిQనటు* కాదా అని కదా మరొక ప్రశ్న. ఛతీ� దేవదత%ః అంటే ఛత�ము తో నున్న

దేవదతు% డు అంటే ఆ ఛత�ము చ్చిరిగ్ని ఉంటే దేవదతు% నికి చ్చిరుగు వరి�ంచదు కదా. ఈ శరీర/ ప్రకృత్రి

దోషములు త్రి�గుణములవలన, కర/ వలన సంభవిస్థా% యి. పరబ్రహ/ వీటికి అతీతుడు కదా!

అంతేకాక వేరు వేరు శరీరాలలో జీవుళ్ళందర్సూ వేరు వేరుగా ఉంటారు, లేకపోతే ఒకొ్కక్కళ్ళూ్ళ ఒకొ్కక్క స్థారి ప్పుట.డం, మరణించడం, వారి వారి కర/ ఫలాలు వేరుగా ఉండడం కుదరదు కదా. అలాంటప్పుQడు ఈ

జీవుళ్ళందర్సూ ఒక్కటే అని అది బ్రహ/ అని చెపQడం కుదరదు.

జీవుల జనా/దులు జీవుల కర/ నిమిత%మైనా కారణము పరబ్రహ్మే/. జీవుడు కాదు. వృత్రి% కారులైన

భగవదోÂధాయనులు " సర్వమ్ ఖలి్వత్రి సరా్వతా/ బ్రహ్మే/శః" అని సరా్వత/గా తెలుపబడినవాడు పరబ్రహ్మే/

అని చెప్పేQరు.

నాన్నగారు: మఱి మన్నోమయ, పా్ర ణ శరీర అన్న ఱెండు పదాల్సూ ఇబÂంది పెడతాయే, అవి పరమాత/కు

వరి�ంచవుగా.

మామయ్య: అర�ం సమంగా చ్చేసుకుంటే హాయిగా వరి�స్థా% యి. ఇక్కడ "మన్నోమయ" అంటే

"మనస్థాగా్ర హ్యః" అని అర�ము. అంటే మనసు�తో తెలియబడేవాడు అని.

నాన్నగారు: వాజ/నసు�లకు అందనివాడు పరబ్రహ/ అనికదా!

మామయ్య: " నమో నమో వాజ/నస్థాత్రి భ్సూమయే నమో నమో వాజ/నసైక భ్సూమయే" అని కదా! అంటే

విశుద్ధంగా, నిర/లంగా ఉన్న మనసు� వలన తెలియబడతాడన్నమాట.

నేను: విశుద్ధమైన మనసు� అని ఎక్కడ చెప్పేQరు

మామయ్య: నీళ్ళు్ళ తీసుకురా స్థాపాటు చ్చేదాq ం అంటే స్థా్ననాలగదిలో కుండీనుండి తేవు కదా! అక్కడ నీళ్ళు్ళ అంటే శుభ ్రమైన నీళ్ళు్ళ అనే. అంతకుముందు శ్రాంత ఉపాసీత అని చెపిQ అటువంటి శ్రాంతముగా ఉపాసిసే%

విశుద్ధమైన మనసు�తో తెలియబడతాడని చెబుతునా్నరన్నమాట. దానికోసం ఇంతకుముందే వివేక, విమోకాది స్థాధనసప%కము కావాలి అంట్సూ వివరించ్చేరు కదా!

నాన్నగారు: మఱి పా్ర ణశరీరుడు అంటేన్నో

మామయ్య: పా్ర ణమునకు ఆధారభ్సూతుడైన వాడని నియ్యామకుడని అర�ము.

మరికొని్న ఉపనిషదా్వకా్యలు చ్సూడు.

" మన్నోమయః పా్ర ణ శరీరనేతా"

" స ఏష అంతర ృదయ ఆకాశః తసి/న్నయమ్ ప్పురుషః మన్నోమయః అమృతో హిరణ/యః"

" హృదా మనీషా మనసః అభికు* ప%ః య ఏవమ్ విదురమృతాసే% భవంత్రి"(ముండకోపనిషత్)

" మనస్థాతు విశుదే్ధన"

" పా్ర ణస్య పా్ర ణః"(క్తేన్నోపనిషత్)

" అథ ఖలు పా్ర ణ ఏవ ప్రజ్ఞాz తే/దమ్ శరీరమ్ పరిగృహాCDపయత్రి"( కౌషీతకీ ఉపనిషత్ )

ఇలా అనేక ఉపనిషతు% లు పరబ్రహ/ విశుద్ధమన్నో గా్ర హు్యడనీ, పా్ర ణమునకు ఆధారభ్సూతుడనీ

చెబుతునా్నయి.

" ఏషమ ఆతా/ అంతర ృదయే ఏతత్ బ్రహ/"( ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ ) అనగా నాయొక్క ఆత/ నా

హృదయముననుండువాడు అగుటచ్చే బ్రహ/. అని బ్రహ/ శబqము ముఖ్యా్యర�మును ఇసో% ంది.

లేక పోతే తరువాత వాకా్యలలో

"... బ్రహ/ తమితః ప్పే్రత్య అభిసంభవిత అసి/" అని నేను బ్రహ/ను పొందెదను అని అంటే పొందే జీవాత/, పొందబడే పరబ్రహ/ వేరుగా ఉండాలి, ఉపాసించ్చేవాడు, ఉపాసింపబడే వాడు లాగే పొందేవాడు,

పొందబడేది వేరే కదా!

నేను పరబ్రహ/ యొక్క ఉపాసన చ్చేస్థా% ను అంటే ఉదాహరణకు నేను నా వాహనము నడుప్పుతాను

అన్నటు* , ఈ సందర్భంలో నేను, నావాహనము ఒకటి ఎలా కావో, నేను, పరబ్రహ/ ఒక్కటి కాలేవు.

అందుక్తే భగవదీ్గతలో

" సర్వభ్సూతానామ్ హృదేqశే అరు� న త్రిష్ఠత్రి" అన్న విషయమే ఇక్కడా చెపQబడుతోంది.

ముండకోపనిషత్ లో " అణోరణీయ్యాన్ మహతో మహీయ్యాన్" అని చెపిQనటు* ఆ పరబ్రహ/నే అత్యంత

స్వలQమైనదిగా, అత్యంత బృహతQరిమాణము కలదానిగా వరి్ణసు% నా్నరు ఇక్కడ. ఈ వర్ణనము జీవాత/కు

వరి�ంచదు.

నాన్నగారు: " సత్య సంకలQత్వము", "భార్సూపము" లాంటి గుణాలు వరి�స్థా% నుకో పరబ్రహ/కు. కాని

అవాప% సమస% కాముడైన పరబ్రహ/ను "సర్వకామ" అని ఎలాగంటాము.

మామయ్య: అక్కడ సర్వకామ అంటే అందరి (మంచ్చి) కొఱకు కోరువాడు అని అర�ము. నిరంతరము

అలుపెరుగని కృషీవలుడిలా తనపంట తన చ్చేత్రికి ఎప్పుQడొసు% ందా అని కోరుకుంట్సూ ఈ లీలావిభ్సూత్రి

ఒడు� న పాము మీద పడుకొ్కని వేచ్చి చ్సూస్సూ% ఎవ్వడైనా తనని పిలుస్థా% డేమోనని కోరుకొనేవాడేకదా ఆ

పరమాత/ శ్రీ�మనా్నరాయణుడు.

అంతేకాదు ఇక్కడ కామ్యంత ఇత్రి కామాః అనే అర�ం వలన కామ అనే పదానికి గుణములను అర�ము

తీసుకొంటే పరమాత/ సమస% కళ్యా్యణ గుణాలు కలవాడని క్సూడా అర�ము.

మరియొక అర�ము " పరిశుద్ధములైన భోగ్య, భోగ్యోపకరణాదులు కలిగ్నినవాడు పరమాత/." అని క్సూడ.

నేను: ఇందాకా బ్రహ/ శబqము జీవాత/కు చెందుతుందని పూర్వ పక్షము లో చెప్పేQరు. బ్రహ/ అనికాక

పరబ్రహ/ అని ఉంటే సంశయ్యానికి అవకాశము ఉండేది కాదు. కాని ఇక్కడ పరబ్రహ/ అని లేదు కదా! అందుక్తే ...

మామయ్య: నిజమే. నువు్వ మీ అమ/ ను ఏమని పిలుస్థా% వు?

నేను: అమా/ అనే పిలుస్థా% ను.

మామయ్య: మీ ఇంటి ప్రకా్కవిడ వచ్చే]రనుకో. అప్పుQడు ఆవిడని క్సూరో]మని చెపQడానికి ఎలా పిలుస్థా% వు?

నేను: క్సూరో]ండమా/ అంటాను

మామయ్య: ఆవిడన్సూ అమా/ అనే అంటునా్నవు ఎందుకని.

నేను: అమ/ లాగే పెదాq విడ అని గౌరవం కోసం

మామయ్య: అంటే అమ/ లో కొని్న గుణాలు ఉనా్నయని గౌరవ వాచకంగా ఆవిడనీ అమా/ అని

పిలుసు% నా్నవు అన్నమాట. సంశయం లేకుండా ఉండడానికి అలాంటప్పుQడు మీ అమ/ని నను్న కన్న అమా/

అన్నో మిగ్నిలిన ఆడువారి కంటె వేరయిన అమా/ అన్నో పిలవచు] కదా!

నేను: బాగుంది మామయ్యా్య! అమ/ అంటే అమే/ కదా, దానిలో సంశయం ఎందుకుంటుంది.

మామయ్య: అలాగే బ్రహ/ అంటే పరబ్రహ్మే/. అందులోన్సూ సంశయం అక్కరలేదు.

నీకు పాలు కావాలనుకో. అమ/ను ఎలా అడుగుతావు.

నేను: పాలియ్యమా/ అని అడుగుతాను.

మామయ్య: తెల*ని పాలియి్య అని అడుగవా, సంశయం లేకుండా!

నేను: పాలు తెల*గానే కదా ఉంటాయి. మళ్ళీ్ళ తెల*ని పాలియి్య అంటే ఎవ్వరైనా నవు్వతారు.

మామయ్య: కదా! అంటే వ్యర� విశేషణము దోషమన్నమాట. మఱి అలాంటప్పుQడు వు్యతQత్రి% ప్రకారము

బృహత్రి, బృంహయత్రి అని బ్రహ/ శబాq నికి అర�ం చెప్పుQకునా్నము కదా, అలాగే ర్సూఢి అర�ము క్సూడా

పరబ్రహ/నే చెబుతుంది. "తజ�లాన్" అని సృష్టి., సి�త్రి, లయ్యాలకు కారణభ్సూతుడని అంతకుముందే

చెబుతున్నప్పుQడు ఆయన పరబ్రహ/ కాక మరెవడవుతాడు. అసలు మనము ఈ విషయం పా్ర రంభించ్చినదే

" బ్రహ/ జిజ్ఞాz స్థా" అని. ఇంకా ఇందులో నీకు సందేహానికి తావు ఎక్కడుంది?

నేను: కాదు మామయ్యా్య, ఇదే శ్రాండిల్య విద్యలో మరొక చోట " ఏష మ ఆతా/ అంతర ృదయే" అని

వసో% ంది, అంటే ఆత/ అన్నప్పుQడు అక్కడ జీవాత/ కదా,

మామయ్య: తరువాత స్సూతా� లలో ఇంకా వివరంగా చెబుతారనుకో. కాని అక్కడ శ్రాండిల్య మహరిÄ " అది

నా యొక్క ఆత/" అంటున్నప్పుQడు "నాయొక్క" అంటే ఎవరియొక్క?

నేను: శ్రాండిల్య మహరిÄ యొక్క అంటే శ్రాండిల్య మహరిÄ జీవాత/ యొక్క

మామయ్య: అంటే జీవాత/ యొక్క ఆత/ పరమాతే/ కదా!

అంతేకాక " ఆతా/ అరే ద్రష.వ్యః ....", " ఆతా/వా ఇదమేక ఏవాగ్ర ఆసీత్", " తత�త్యమ్ స ఆతా/ ", " ఆతా/నమ్ ఏవ లోకముపాసీత" ఇలా ఎన్నో్నచోట* ఆత/ అంటే పరబ్రహ/ అనే శు� తులు చెబుతునా్నయి.

వు్యతQత్రి% ప్రకారం క్సూడా " ఆపో్నత్రి ఇత్రి ఆతా/" అంటే అంతట వా్యపించ్చి యున్నవాడు పరమాతే/.

నాన్నగారు: మొదట్లో* సర్వమ్ ఖలు "ఇదమ్" అని వాడేరు, ఇక్కడ "ఏష" మ ఆతా/ అని వాడేరు. ఎందువలన!

మామయ్య: సంస్కృతం లో దగ్గరగా ఉండి కనపడే వసు% వులు చెపQడానికి "ఇదమ్" అంటారు. ఈ

చుట్సూ. రా ఉన్న జగతు% అని చెపQడానికి ఇదమ్ అని వాడేరు. దగ్గరగా లేకపోయినా కనపడేదానిని

ఉదేqశ్రించడానికి "ఏష" అని అంటారు, ఆదిత్య హృదయంలో " ఏష సుప్పే%షు జ్ఞాగరి�", ఏష బ్రహ/" అన్నటు* . అక్కడ అగసు% ్యడు రామునికి ఆదితు్యని గురించ్చి చెపిQనప్పుQడు ఆదితు్యడు దగ్గరగా లేకపోయినా

కనబడుతునా్నడు. అందువలన "ఏష" అనా్నరు. అలాగే ఇక్కడ క్సూడా దగ్గరగా లేకపోయినా పరబ్రహ/ను

శ్రాండిల్య మహరిÄ మానసిక స్థాక్షాతా్కరము చ్చేసికొని చెబుతునా్నడన్నమాట, శ్రాంతుడై విశుద్ధమనసు్కడై

జగతసృషా. ్యదులకు కారణమైన పరబ్రహ/ను సమస% కళ్యా్యణగుణ సంఘాతునిగా ఉపాసించ్చినవాడు

పరబ్రహ/ను పొందుతాడు అని.

ఇంకా మన లాంటి వాళ్ళకు సంశయ్యాలు వస్సూ% ంటయని, ఇందులో ఏమి సందియమ్సూ లేదు, ఇది

నిశ]యము అని చెబుతునా్నరు శ్రాండిల్య మహరిÄ అని భగవదా్ర మానుజులు వివరించ్చేరు.

నేను: మఱి తరువాత స్సూతా� లలో ఇంకా బాగా వివరించ్చేరనా్నరు, వాటిలో ఏమిటి చెప్పేQరు?

ఇక్కడ ప్పుంలింగము, నప్పుంసక లింగము అంటే అర�ం చ్చేసుకోవాలి. సంస్కృతములో ఈ లింగాలు శబాq లకు తపQ ఆ శబqం ప్రత్రిపాదించ్చే అరా� నికి మనం స్థామాన్యంగా వాడుకొనే లింగ శబq అర�ం వరి�ంచదు.

కళత�మ్ అన్నది నప్పుంసక లింగము, దారా అన్నది ప్పుంలింగము, భారా్య అన్నది సీ్త్రలింగము. కాని అర�ం

ఒక్కటే.

కవులు చమతా్కరంగా కొంచెం ప్పురుష ప్రవృత్రి% చ్సూపించ వససినప్పుQడు ప్పుంలింగము( హనుమంతుడు

పరదారాన్ మహాపా్ర జz న్నోపరోదు్ధ మ్ త్వమ్ అర సి అంటాడు. కొంచెం భయపెట.డానికి రావణుడితో), సీ్త్ర

మరా్యద కావలసినప్పుQడు సీ్త్ర లింగాని్న ... ఇలా వాడుతారనుకోండి. ( రామస్య దయితా భారా్య అన్నటు* )

ఎవరైనా భర� తన భార్యను పరిచయం చ్చేస్సూ% నా కళత�మండీ అంటే అందులో అంతరార�ము

ఉండవచు]ను, ఆలంకారికంగా.

ఏతావతా, పరబ్రహ/ నప్పుంసక లింగమంటే మరొక రకంగా అర�ం చ్చేసుకొన వలదని మనవి.

మామయ్య: తరువాత స్సూతా� లనీ్న మనము ఇప్పుQడు చెప్పుQకున్నదానికి వివరణే. " స్సూ� ణానిఖనన

నా్యయంగా"

నేను: అంటే

మామయ్య: ఒక రాట పాతేవనుకో. మళ్ళీ్ళ దాని చుట్సూ. మటి. దటి.ంచ్చి గటి.గా ప్రత్రిష్ఠ ంచబడి ఉందో లేదోనని కదిపి చ్సూస్థా% ము కదా, ముఖ్యంగా నేల గటి.గా లేనప్పుQడు. బాదరాయణుల్సూ, భగవదా్ర మానుజుల్సూ వారు

అనుగ్రహించ్చింది పూరి�గా నాటుకోడానికి మఱి కొని్న స్సూతా� లన్సూ వాటి వివరణలన్సూ

అనుగ్రహించ్చేరన్నమాట. మన బుర ్రలలో మటి. గటి.గా ఉండదని వారికి తెలుసును కాబోలు

అమ/: తరువాత స్సూత�ము ఏమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య:

వివక్షిత గుణోపపతే%శ].....1-2-2

అంటే

వివక్షిత: చెపQబడిన(చెపQబడు)

గుణ: గుణములు( పరమాత/ యందు ఉండుట యన్నెడు)

ఉపపతే%ఃచ: కారణము వలన

( అటి.వాడు పరమాత/యే)

అనగా

చెపQబడిన(చెపQబడు) గుణములు పరమాత/యందు ఉండుట వలన అటి. వాడు పరమాత/యే ( జీవాత/

కాదు).

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: పై ఉపనిషదా్వకా్యలలో చెపQబడ� గుణాలు పరమాత/కు ఉండడమే సంభవము అని

అంటునా్నరు.

"మన్నోమయః, పా్ర ణ శరీరః, భార్సూపః, సత్య సంకలQః, ఆకాశ ఆతా/, సర్వ కరా/, సర్వకామః, సర్వగంధః, సర్వరసః, సర్వమిదమభా్యత%ః, అవాకీ, అనాదరః" అని చెపQబడిన గుణాలన్నమాట.

అమ/: ఒకొ్కక్కటీ వివరించండి మామయ్యా్య, సులభంగా అర�ం అవుతుంది.

మామయ్య: ఇంతకు ముందు మనం అనుకున్నవేనమా/!

మన్నోమయః: పరిశుద్ధమైన మనసు� చ్చేతనే గ్రహింపదగ్నినవాడు. వివేక, విమోకాది స్థాధన సంపత్రి% చ్చేత

ఉపకరించబడిన ఉపాసనము వలన నిర/లముగా చ్చేయబడిన మనసు�చ్చేత గ్రహింపబడు చున్నవాడు

పరబ్రహ/.

అనగా పరబ్రహ/ హ్మేయగుణ విరుద్ధములైన కళ్యా్యణ గుణాకరుడు అవడం వలన సకలేతర విలక్షణుడని

తెలుసో% ంది, మలినమైన మనసు� హ్మేయ పదార�ములను, నిర/లమైన మనసు� నిర/లమైన దానిని

గ్రహిసు% ంది కదా.

పా్ర ణ శరీరః: జగతు% నందలి సకల పా్ర ణములకు ధారకుడని అర�ము. అనగా ఎవనికి పా్ర ణము

శరీరముగను, ఆధ్యేయముగను, విధ్యేయముగను, శేషభ్సూతముగను ఉంటుందో అటి. వాడు పా్ర ణ శరీరుడు

అన్నమాట.

భార్సూపః: భాస్వరమగు అనగా ప్రకాశమానమగు ర్సూపము గలవాడు. ప్రకృత్రి సంబంధము లేనిదియు, కళ్యా్యణమగు దివ్య శరీరము కలవాడగుటచ్చే నిరత్రిశయ దీపి%యుకు� డని అర�ము. నమా/ళ్యా్వరు అలాగే కదా

వరి్ణస్థా% రు.

సత్యసంకలQః: త్రిరుగులేని సంకలQము కలవాడు. ఆయన సంకలిQతము ఎల*ప్పుQడ్సూ సత్యమే

ఆకాశ్రాతా/: ఆకాశము వలెనే స్సూక్ష·మును, స్వచ్ఛమును అయిన స్వర్సూపము కలవాడు.

వు్యతQత్రి%ని బటి. అర�ము చెప్పుQకుంటే తాను స్వయముగా ప్రకాశ్రించుచు ఇతరములను

ప్రకాశ్రింపచ్చేయువాడు

సర్వకరా/: " కి్రయత ఇత్రి కర/" అనగా చ్చేయబడునది కర/. అనగా ఈ సర్వమ్సూ ఎవని చ్చే చ్చేయబడినదో, సృజించబడినదో అతడు సర్వకరా/.

సర్వకామః: దీనికి అర�ము ఇంతకుముందే చెప్పుQకునా్నము. అందులో ఒక అర�ము పరిశుద్ధములును, సర్వ విధములును అయిన భోగ్య, భోగ్యోపకరణాదులు కలవాడు

సర్వ గంధః సర్వ రసః: అపా్ర కృత్రికములు, దోషరహితములు, నిరత్రిశయములు, కళ్యా్యణములు అయిన

దివ్య గంధములును, రసములును కలవాడు.

సర్వమిదమభా్యత%ః: రసపర్యంతము చెపQబడిన కళ్యా్యణ గుణ సమ్సూహమునంతను సీ్వకరించు వాడు

అవాకీ అనాదరః: అవాకీ అనగా మాటలాడని వాడు, అనాదరః అంటే ఎవరి పట* ఆదరము చ్సూపని

వాడు. అవాప% సమస% కాముడగుట వలన ఆదరింప వలసినదేమియు లేనివాడు. పరిపూర్ణ మైన

ఐశ్వర్యము కలవాడగుటచ్చే బ్రహా/ది స%ంబ పర్యంతము సమస% జగతు% న్సూ తృణీకరించ గలవాడు, భగవదీ్గతలో " న మే దే్వషో్యసి% న పి్రయః" అని చెపిQనటు* ఆయనకు పి్రయులు, దే్వషులు లేకపోవడం

అవాప% సమస%కాముడవడం వలన అందరి పట* ఆయన అవాకి గాను, అనాదరుడు గాను ఉంటాడు.

ఈ రకంగా పైన చెపిQన గుణాలు పరబ్రహ/ కు మాత�మే ఉండుట సంభవము.

అమ/: బాగుంది మామయ్యా్య, ఇంతకుముందు చెపిQనదానికి మరి కొంచెం వివరణ మీరన్నటు* మాలాంటి

వాళ్ళకు. తరువాత్రి స్సూత�మో!

మామయ్య: ముందు ఇక్కడ చెపQబడినది పరబ్రహ్మే/ అని చెపిQన తరువాత చెపQబడినది జీవాత/ కాదు

అని మళ్ళీ్ళ ప్రత్రిపాదిసు% నా్నరు. ఇలా ప్రత్రిపాదించడాని్న నిషేధ ముఖంగా అని అంటారు.

" అనుపపతే%సు% న శ్రారీరః......1-2-3"

అనుపపతే%ః తు: ( ఇక్కడ చెపQబడిన గుణములు) కుదరక పోవడం వలన

శ్రారీరః: జీవాత/

న: ( ఇక్కడ చెపQబడ) లేదు

శు� త్రి యందు చెపQబడిన జీవుని యందుండుట అసంభవమగుటచ్చే ఇచట చెపQబడిన వాడు జీవాత/

కాదు.

అమ/: శ్రారీరః అంటే జీవాతా/! అంటే శరీరం ఉన్నవాడన్నమాట. మరి పరబ్రహ/కు క్సూడా శరీరం ఉంటుంది అంటాము కదా! కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇక్కడ శ్రారీరః అంటే జీవాతే/. కర/ సంబంధితమైన శరీరము జీవాత/క్తే కదా! పరబ్రహ/కు కర/

సంబంధం లేదు, " న మామ్ కరా/ణి లింపంత్రి" అని కదా భగవదీ్గత. " అజ్ఞాయమానః " అంటుంది శు� త్రి. జీవాత/కు కర/ల వలన వాటి ఫలాలను అనుభవించడానికి తగ్నిన శరీరము లభిస్సూ% ంటుంది. దానివలన

పరిమితులు ఏరQడతాయి. త్రి�గుణావలంబ్ధిత ప్రవృత్రి% కలిగ్ని దుఃఖ భాజనమైన జీవనములో ఉంటాడు. అటి. వారికి ఈ గుణాలు ఉండడానికి అవకాశములేదు.

నేను: మఱి ముకా� త/లకో!

మామయ్య:?"తజ�లాన్" అనా్నరు కదా, సృషా. ్యదులు పరబ్రహ/ పరమే, నితా్యత/లకు, ముకా� త/లకు

క్సూడా ఆ అధికారము లేదు. అందువలన బదా్ధ త/లకు గాని, ముకా� త/లకు, నితా్యత/లకు గాని ఈ

గుణాలు వరి�ంచవు.

నేను: ఇందాకా అవాకీ, అనాదరః అంటే అవాప% సమస% కాముడు, నిషQక్షపాత వ్యవహార శ్రీలుడు కనుక

మాటలాడుట గాని, ఆదరము చ్సూపించుటగాని ఆయనకు వరి�ంచవు అనా్నరు కదా, కాని ఆయన భకు� ల

విషయంలో ఆయన ఆదరాభిమానాలు చ్సూపించడా! అసలు మాటా, మంచ్చీ లేనివాడన్న కంటె నఞ్

తతుQరుషానికి " తతా�దృశ్యమ్ తదలQతా" అని క్సూడా అరా� లునా్నయి కనుక స్థాధారణంగా మాటా, ఆదరణ లేని వాడు కాని తన భకు� ల వదq మాటా, ఆదరణ ఉంటాయని చెప్పుQకోవచ్చా]?

మామయ్య: భగవదా్ర మానుజులు ఇక్కడ ఆ విధంగా చెపQలేదు. అందువలన అలా ఈ సందర్భములో

చెప్పుQకొనలేము. అయినా ప్రత్రి బ్రహ/విద్య పరబ్రహ/ యొక్క అని్న కోణాల వివరణ చెయ్యా్యలని లేదు. స్సూరు్యని లో ఉన్నటు* ధా్యనించు అంటే పరబ్రహ/ మరెక్కడా ఉండడని కాదు. ఋషులు ద్రష.లు. తాము

తమ స్థాధనతో ప్రయత్రి్నంచ్చి, స్థాధించ్చి దరి్శంచ్చిన విధానాని్న మనకందించ్చేరు. ఇక్కడ శ్రాండిల్య మహరిÄ

తాను స్థాక్షాత్కరింపచ్చేసుకున్న విధి విధానాని్న మనకు చెబుతునా్నరు.

" న మే దే్వషో్యసి% న పి్రయః" అని భగవానుడే చెప్పుQకునా్నడు కదా. అందువలన ఈ విషయమై పెదq గాబరా అక్కరలేదు.

ఇక, దీనిలో వరి్ణంచ బడిన గుణాలతో పరబ్రహ/ పరిమితుడవుతాడని అనుకోక్సూడదు. పరబ్రహ/ను

సంపూర్ణంగా వరి్ణంచ్చి చెపQడం శు� తులకు క్సూడా చ్చేతకాదని మనము ఇంతకుముందు అనుకునా్నము కదా. పరబ్రహ/ యొక్క ఒకొ్కక్క కోణాని్న ఒకొ్కక్క బ్రహ/ విద్య ఆవిష్కరించవచు].

ఇంక పరబ్రహ/ నిజంగా ఆశ్రి�త పక్షపాత్రియ్యా, సో% త�పి్రయుడై తనను సు% త్రి చ్చేసిన వాళ్ళ దగ్గర మంచ్చి

మాటా, ఆదరాలతో ఉంటాడా, ఇలా ఉండడం సరియేనా .... అన్నది ఇంకా లోతుగా అర�ం చ్చేసుకోవలసిన

విషయము. ఇది ఈ సందర్భంలో కుదరదు కనుక తరువాత ఎప్పుQడైనా చ్సూదాq ము.

అమ/: తరువాత స్సూత�ం ఏమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" కర/ కర�ృ వ్యపదేశ్రాత్ చ....1-2-4

అంటే

కర/ : ( పరమాత/ యను) కర/ అనగా పా్ర ప్యము కంటె

కర�ృ: ( జీవాత/ యను) కర� అనగా పా్ర ప%

వ్యపదేశ్రాత్ చ: వేరుగా చెపQబడి యుండుట వలన క్సూడ

అనగా

పరబ్రహ/ పొందబడు వానిగను, జీవాత/ పొందెడు వానిగను శు� త్రి యందు చెపQబడి యుండుటచ్చేత క్సూడ

పరబ్రహ/ జీవాత/ కంటె వేరయిన వాడని తెలియుచున్నది.

అమ/: అర�మయినటే* ఉంది, కాని కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: పై శు� త్రి వాకా్యలలో " ఏతమితః ప్పే్రతా్యభి సంభవితాసి/" అనగా శ్రాండిల్య మహరిÄ ( అను

జీవాత/) తాను ఈ లోకమునుండి పైకి పోయి పరబ్రహ/ను పొందుతాను అని అంటునా్నడు. అంటే జీవాత/

వేరు పరబ్రహ/ వేరు కావాలి కదా. నేను ప్పుస%కమును కొనుకొ్కని పొందుతాను అంటే నేను వేరు ప్పుస%కము

వేరు కావాలి కదా, అలాగే ఉపాసించ్చే వాడు ఉపాసించ బడునది ఈ ఱెండ్సూ వేరే కదా!

అమ/: తరువాత స్సూత�మేమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" శబq విశేషాత్....1-2-5"

అంటే

శబq విశేషాత్: శబq విశేషము వలన

అనగా

పై శు� త్రి వాక్యములో జీవాత/కు పరబ్రహ/కు వాడబడిన శబqముల విభకి� ప్రత్యయములు వేరు అవడము

వలన ఉపాసు్యడైన పరబ్రహ/ ప్రథమా విభకి�లో చెపQబడుట చ్చేత పరబ్రహ/యే ఉపాసు్యడని తెలుసో% ంది

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: మనం ఇంతకుముందు చెప్పుQకున్నదే.

పై శు� త్రి వాక్యంలో " ఏష మ ఆతా/ అంతర ృదయే" అని ఉంది. అంటే నా యొక్క హృదయమున నుండు

ఆత/ అదే పరబ్రహ/ అన్నప్పుQడు నా అన్నప్పుQడు జీవాత/కు షషీ్ఠ విభకి� వాడబడి యుంది. ఆతా/ అన్న

శబాq నికి ప్రథమా విభకి� వాడబడింది. సంస్కృతములో రెండు శబాq లు ఒక్కటే పదారా� ని్న గురించ్చి చెబ్ధితే

వాటికి విభకి� ఒక్కటే ఉండాలి. " లోహితాక్షః దేవదత%ః " అన్నటు* . ఇక్కడ అలా లేదు.

మరొక వాక్యం చ్సూడు. " వీ¥హిః వా .... అంతరాత/ని ప్పురుషః హిరణ/యః యథాజో్యత్రిః అధ్సూమమ్"

అని ధాన్యప్పు గ్నింజంత...... స్సూక్ష·మగు జీవాత/ యందు హిరణ/య ప్పురుషుడు పొగలేనిజో్యత్రిసు�గా

ఉనా్నడు అన్నప్పుQడు క్సూడా జీవాత/ శబాq నికి సప%మీవిభకి�, పరబ్రహ/ శబాq నికి ప్రథమా విభకి�

ఉపయోగ్నించ్చేరు. భగవదీ్గతలో క్సూడా " సర్వస్థా్యహమ్ హృది సని్నవిష్ఠ ః" , " ఈశ్వరః సర్వభ్సూతానామ్

భా్ర మయన్ హృదేqశే అరు� న త్రిష.త్రి" అని చ్చాలాచోట* క్సూడా ఇలాగే ఉంటుంది. అందువలన పరబ్రహ/ యే

ఉపాస్య వసు% వు, జీవ విలక్షణుడు.

అమ/: అర�మయింది. తరువాత స్సూత�ము

మామయ్య:

" స/ృతేః చ.....1-2-6"

అంటే

స/ృతేః చ: స/ృత్రి వాక్యములనుండి క్సూడ ( ఇటే* తెలియుచున్నది)

అనగా

స/ృత్రి వాక్యములనుండి క్సూడా ఈ విధముగనే తెలియుచున్నది

అమ/: మఱి కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇందాకలా* అనుకున్నటు* " సర్వస్థా్యహమ్ .." అంటే ఓ అరు� నా! నేను ప్రత్రివాని యొక్క

హృదయమునందు ఉన్నవాడను. నా వలననే స/రణమును, జ్ఞాz నమును, ఊహయు కలుగు చున్నది.

" యః మామ్ ఏవమ్ అసంమ్సూఢః జ్ఞానాత్రి ప్పురుషోత%మమ్"

ఓ అరు� నా! ఎవ్వడు భా్ర ంత్రి లేనివాడై నను్న ఇటు* ప్పురుషోత%మునిగా తెలుసుకొను చునా్నడో

" ఈశ్వరః సర్వ భ్సూతానామ్... తమేవ శరణమ్ గచ్ఛ"

ఈశ్వరుడు సమస% జంతువుల హృదయమున నున్నవాడై శరీరమనబడు యంత�మున నువ్నవానిని అనగా జీవుని సత%À, రజ, స%మో గుణాల మ్సూలముగా భ ్రమింప చ్చేయుచునా్నడు. కావున వానినే శరణు

గొనుము.

పైన ఉదాహరించ్చిన భగవదీ్గత వాకా్యలలో జీవుని ఉపాసకునిగాను, పా్ర ప% గాను, పరబ్రహ/ను

ఉపాసు్యనిగాను, పా్ర ప్యము గాను తెలియజేయబడుతోంది.

అమ/: అర�మయింది, తరువాత స్సూత�ములో ఏం చెబుతునా్నరు?

మామయ్య:

" అర్భకౌకస్థా% ్వత్ తత్ వ్యపదేశ్రాత్ చ న ఇత్రిచ్చేత్ నిచ్చాయ్యతే్వన వో్యమవత్ చ...1-2-7"

అంటే

అర్భకౌకస్థా% ్వత్ : ( ఇచట చెపQబడిన ప్పురుషుడు) అలQ స్థా� నము కలవాడుగ చెపQబడుటచ్చేత

తత్ వ్యపదేశ్రాత్ చ: ( బహు స్వలQ పరిమాణము కలవాడుగ) చెపQబడుట చ్చేతన్సూ

న: ( అతడు పరబ్రహ/) కాడు

ఇత్రి చ్చేత్ : ఇటు* అన్నచో

న: అటు* సరికాదు

ఏవమ్: ఇటు*

నిచ్చాయ్యతే్వన: ఉపాసు్యడుగా చెపQబడినందున(ఏలనన)

వో్యమవత్ చ: ఆకాశమువలె ( అపరిచ్చి్ఛను్నడుగా చెపQబడుచునా్నడు).

అనగా

పై వాక్యములలో వీ¥హి వంటి పరిమాణము కల వాడనియు, మన్నోమయుడనియు ఇటు* వాడబడిన

విశేషణములవలన అలQ స్థా� నము కలవాడు, అణుపరిమాణము కలవాడు అగుట వలన అతడు

పరబ్రహ/ కాడు అని చెపిQనచో అది సరికాదు. ఏలననగా "జ్ఞా్యయ్యానంతరిక్షాత్.." మొదలైన వివరణలతో

పరబ్రహ/ యొక్క అపరిచ్చి్ఛన్నత, బృహత్వము శు� తులయందు తెలియబడుతోంది.

నేను: పరబ్రహ/ ను " సర్వగతమ్ సుస్సూక్ష·మ్ తదవ్యయమ్ యద్సూ్భతయోనిమ్ పరిపశ్యంత్రి ధీరాః" అంటే " ఏది సమస% భ్సూతములకును కారణమైనదో దానిని అంతట ఉండు దానినిగను, బుది్ధ స్సూక్ష·ము చ్చే

తెలుయదగ్నిన దానినిగను, నాశ రహితమైన దానినిగను జ్ఞాz నులు చ్సూచుచునా్నరు" అని కదా శు� తులు

చెబుతాయి. పరబ్రహ/ ధాన్యప్పు గ్నింజ కంటే చ్చిన్నది అంటే అంతట ఉండునది అని ఎలా సరిపోతుంది. అది బ్రహ/ శబాq నిక్తే సరిపోదు కదా! ఎలా కుదురుతుంది.

మామయ్య: అలా కాదు. నువు్వ ఊహించ లేనంత బృహతQరిమాణము కలది బ్రహ/ అంటే దానిని ఎలా

ఊహిస్థా% వు, ధా్యనిస్థా% వు. ఇక్కడ శ్రాండిల్య మహరిÄ ఎలా ధా్యనించ్చాలో చెబుతునా్నరు. అందుకోసం అంటే

ఉపాసనా సౌలభ్యం కోసం పరబ్రహ/ ఇక్కడ బహు స్వలQ పరిమాణము కలవానిగా ధాన్యప్పు గ్నింజలా అని

అలాంటి ఉదాహరణలతో చెపQబడు చునా్నడు. కాని మనలాంటి వారికి సంశయం రాక్సూడదని వెంటనే

ఆయన బృహత%త%Àము చెపQడానికి భ్సూమి కంటెను, ఆకాశము కంటెను, దు్యలోకము కంటెను సమస%

లోకముల కంటెనుగొపQవాడని క్సూడా చెబుతునా్నరు కదా.

బృహత%Àము, అణుత్వము అనీ్న ఉన్నవాడు పరబ్రహ/.

" అణోరణీయ్యాన్ మహతో మహీయ్యాన్" అని కదా కఠోపనిషత్ చెబుతుంది. ఇదే విషయ్యాని్న శే్వతాశ్వతర

ఉపనిషత్, తైత్రి%రీయోపనిషతు% క్సూడా చెబుతాయి. అంటే అత్రి స్వలQమైన వాటి కంటె స్వలQమైన వాడు. " అనేన జీవేన ఆత/నా అనుప్రవిశ్య" అన్నటు* అత్యంత స్వలQ పరిమాణముగల జీవునిలో ప్రవేశ్రించుట

వలన ఆయన స్వలQత్వము " పాదోస్య విశ్రా్వ భ్సూతాని.." అన్నటు* ఈ సమస% విశ్వము ఆయనకు ఒక పాద భాగము మాత�మేనన్నందున ఆయన బృహత%Àము తెలుసు% ంది. జీవునకు బృహత%Àము కుదరదు కదా. ఈ రకమైన గుణములు పరబ్రహ/క్తే స్థాధ్యము.

అమ/: తరువాత స్సూత�ములో ఏం చెప్పేQరు మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" సంభోగ పా్ర పి%ః ఇత్రి చ్చేత్ న వైశేషా్యత్....1-2-8"

అంటే

సంభోగ పా్ర పి%ః: సుఖ దుఃఖ్యానుభవము కలుగును( శరీరము కలిగ్ని యుండుటవలన)

ఇత్రి చ్చేత్: ఇటు* అనినచో

న: సరికాదు

వైశేషా్యత్: ( ఆ శరీరము కలుగు) హ్మేతువున భేదముండుట వలన

అనగా

జీవుని వలె పరబ్రహ/కు క్సూడ శరీరముండుట వలన సుఖ దుఃఖ్యానుభవము పరబ్రహ/కు క్సూడ

కలుగుననుట అయుక�ము. ఎందుకంటే ఆ శరీరము కలుగుటకు కారణము జీవాత/, పరమాత/లకు వేరు

గా ఉంటుంది.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: జీవాత/ శరీరము కర/ వలన లభించ్చినది, ఆయ్యా కర/ ఫలానుభవానికి తగ్నినటు* ఆ (సుర, నర, త్రిర్యక్, స్థా� వర) శరీరము జీవాత/కు ఉంటుంది. పరబ్రహ/ శరీరము నిత్యవిభ్సూత్రియందు

పంచోపనిషణ/యమైన దివ్య శరీరము. కర/ సంబంధము లేనిది.

లీలా విభ్సూత్రి లో క్సూడా " న మే కరా/ణి లింపంత్రి" అనియు " అజోపిసన్ అవ్యయ్యాతా/ భ్సూతానామ్

ఈశ్వరోపిసన్ ... సంభవామి ఆత/ మాయయ్యా" అని , " యదా యదాహి ధర/స్య గా* నిః

భవత్రి.... తదాతా/నమ్ సృజ్ఞామ్యహమ్ " అని భగవదీ్గతలో భగవానుడే తనకు కర/లు అంటవని, తాను

జన/రహితుడినైనా తన సంకలQముచ్చే ధర/ సంస్థా� పనకోసం తానే జని/స్థా% నని చెప్పుQకునా్నడు. త్రి�గుణాతీతుడు, అపహత పాప్పు/డు అయిన పరబ్రహ/కు కర/ ఫలములు కాని, సుఖ దుఃఖములు కాని

ఉండవు. " తయోరన్యః పిపQలమ్ స్థా్వద్వత్రి% అనశ్నన్ అన్యః అభిచ్చాకశ్రీత్రి" అని ముండకోపనిషత్ లో

చెపిQనటు* ( ఒక్తే కొమ/పైనున్న ఆత/, పరమాత/ అను పక్షులలో ఆత/ కర/ ఫలములనుభవించుచున్నది. పరమాత/ ఫలములననుభవించక ప్రకాశ్రించు చున్నది) కర/ఫలములు అనుభవించునది జీవాత/యే, పరమాత/ కాదు.

ఇందువలన శరీరము కలుగుటకు కల కారణము జీవాత/కు, పరమాత/కు వేరుగానుండును. అందుచ్చే కర/

సంబంధిత సుఖదుఃఖ్యానుభవములు జీవాత/కు మాత�మే.

పరమాత/ అపహత పాప్పు/డే.

అన్న విషయం ఈ స్సూత�ంలో మళ్ళీ్ళ వివరించ్చేరు భగవదా్ర మానుజులు.

నాన్నగారు: దీనితో ఎనిమిదో స్సూత�ం క్సూడా ఈ ప్రకరణంలో పూర�యిందన్నమాట.

శ్రాండిల్య విద్య కు సంబంధించ్చిన శు� త్రి వాకా్యలకు కు* ప%ంగా భగవదా్ర మానుజుల వివరణ నాకర�మైనది

చెబుతాను సమంగా ఉందో లేదో చెప్పుQ.

1. అంతా పరబ్రహ/ నుండే ప్పుటి. , పరబ్రహ/ వలననే జీవించ్చి, అందే ప్రవేశ్రించును. సర్వమ్సూ

పరబ్రహా/త/కము. అటి. పరబ్రహ/ను జీవాత/ శ్రాంతుడై ఉపాసించవలెను.

2. అటు* ఉపాసించ్చిన వారికి ఆయ్యా ఉపాసనల కనుగుణముగ ఫలము కలుగును.

3. పరబ్రహ/ను మన్నోమయుడు, పా్ర ణ శరీరుడు, భార్సూప్పుడు, సత్య సంకలుQడు, ఆకాశ్రాత/, సర్వ

కరు/డు, సర్వగంధుడు, సర్వరసుడు, రస పర్యంతము చెపQబడిన కళ్యా్యణ గుణ సమ్సూహమునంతను

సీ్వకరించు వాడు, అవాకి, అనాదరుడు అను నటు* జీవ విశ్రిషు. డైన వాని స్వర్సూప గుణములు

తెలియవలెను.

4. ఆ పరబ్రహ/ ఉపాసనా సౌలభ్యమునకు అత్యంత స్వలQ పరిమాణము కలవాడై యున్నన్సూ అతడే

సమస% లోకముల కంటే గొపQ వాడయి బృహతQరిమాణము క్సూడ కలిగ్ని యుండును.

5. అటి. పరబ్రహ/ మనలను ఉజీ�వింప చ్చేయుటకై పరమ కారుణ్యము వలన మన అంతర ృదయమున

మనకత్యంత సమీపమున నుండును.

6. అటి. పరబ్రహ/ను ఉపాసన చ్చేయుట వలననే ఫలితము కలుగును.

7. ఇటు* ఉపాసన చ్చేయువానికి ఫలము కలుగుననుటలో సంశయము లేదు

అని శ్రాండిల్య మహరిÄ చెప్పేQడు. అలా ఇక్కడ ఉపాసు్యనిగా చెపQబడినది పరబ్రహ్మే/ తపQ జీవాత/ కాదు.

అంతేనా బావా!

నేను: ఈ మాటు నేను ఈ ప్రకరణంలో స్సూతా� ల సింహావలోకనం చ్చేస్థా% ను, సరి చ్సూడండి మామయ్యా్య!

శ్రాండిల్య విద్యలో చెపQబడిన జగతా్కరణత్వము, మన్నోమయత్వము మొదలైన గుణాలు ఉపనిషతు% లలో

అంతా పరబ్రహ/క్తే చెపQబడడం వలన, ఈ శు� త్రి వాకా్యలలో చెపQబడిన గుణాలు క్సూడా పరబ్రహ/కు

మాత�మే వరి�ంచడం వలన, అటి. గుణాలు జీవాత/కు ఉండడమనేది కుదరక పోవడం వలన, పరబ్రహ/

పా్ర ప్యము, జీవాత/ పా్ర ప% అవడం చ్చేత అవి రెండు ఒక్కటి అవడం అయుక�ము అవడం కనుక, ఈ

వాకా్యలలో జీవాత/కు సంబంధించ్చిన పదాలకు, పరబ్రహ/కు సంబంధించ్చిన పదాలకు విభకు� లు వేరుగా

ఉండడం చ్చేత, స/ృతుల చ్చేత క్సూడ జీవుడు ఉపాసకుడు గాను, పరబ్రహ/ ఉపాస్యము గాను

తెలియబడడం వలన, ఉపాసనా సౌలభ్యము కొఱకు పరబ్రహ/ను స్వలQ పరిమాణునిగా వరి్ణంచ్చినపQటికీ, ఆయన బృహతQరిమాణము క్సూడా ఆయ్యా శు� త్రి వాకా్యలే చెపQడం వలన ఆ గుణాలు జీవాత/కు సరిపోవు

కనుక, జీవాత/ వలె పరబ్రహ/ శరీరము కర/ సంబంధితమైనది కాకపోవడం చ్చేత కర/ఫలాలైన సుఖ

దుఃఖ్యాలు పరబ్రహ/కు వరి�ంచకుండుట వలన ఈ శ్రాండిల్య విద్యలో నిస�ంశమైన ఫల సిది్ధ కోసం

ఉపాసు్యనిగా చెపQబడినది పరబ్రహ/యే, జీవుడు కాదు అని ఈ ప్రకరణ స్సూతా� ల స్థారాంశము.

మామయ్య: బాగా చెప్పేQరు తండీ �, కొడుక్సూను.

నువే్వవమా/, కొంచెం పనితొందర మీద ఉన్నటు* కనిపిసో% ంది. స్సూతా� లు చెప్పుQకుంటున్నప్పుQడు తొందర

చ్చేసేవు ఈరోజు. ఇంట్లో* పనులేమయినా ఉండి పోయినాయ్యా!

అమ/: అవును మామయ్యా్య! ఊరగాయల పనులు ఉనా్నయి. ఈరోజు ముక్కలు ఊరి], ఎండవేసి

వచ్చే]ము. స్థాయంత�ం వరÄం పడకుండా వెళ్ళి్ళ తీసి పెటు. కోవాలి. మీకు తెలుసు కదా, పిల*ల మాట సరే సరి, మా వారికి క్సూడా ఊరగాయ లేనిదే స్థాపాటు అవదు.

మామయ్య: మీ ఆయనక్తే కాదమా/, పరమాత/ క్తేనా స్థాపాటు లోకి ఊరగాయ తపQదు మరి.

అమ/: అదేమిటి మామయ్యా్య, సరదాగా అంటునా్నరా, పరమాతే/మిటి, ఊరగాయేమిటి?

మామయ్య: లేదమా/, నిజమే చెబుతునా్నను. మనము తరువాత అదికరణంలో చదువుకోనేది క్సూడా

పరమాత/ ఊరగాయతో స్థాపాటు ఎలా చ్చేస్థా% డో అనే.

నేను: భలే ఉందే, ఉపనిషత్ భాషా్యనికీ ఊరగాయక్సూ లంకె. అదేమిటి చెపQండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇపQటిక్తే మీ అమ/ ఎండపెటి.న ఊరగాయ గురించ్చి ఖంగారు పడుతోంది. శ్రీ�భాష్యం, శ్రీ�నివాసుడ్సూ నితు్యలు కదా ఎప్పుQడ్సూ ఉండేదే, ఉండే వాడే. ఊరగాయలు ఇప్పుQడు కాకపోతే ఏడాదంతా

ఇబÂంది.

అందువలన శ్రీ�భాష్యం విషయం మళ్ళీ్ళమాటు చ్సూదాq ంలే.

అమ/: ఈ ఊరగాయల పనులు అయిపోయిన తరువాత వస్థా% ము మామయ్యా్య, అంత వరక్సూ

సెలవియ్యండి.

మామయ్య: తపQకుండానమా/, మీక్తే కాదు, ఊరగాయల పనులు మా ఇంట్లో* న్సూ తపQదు. ఆ తరువాతే

కలుదాq ము.

అందర్సూ: " యో నిత్యమచు్యత పదాంబుజ యుగ/ రుక/.....

మామయ్య: రండమా/, అయినాయ్యా ఊరగాయల పనులు.

అమ/: అయినాయి మామయ్యా్య, నినే్న ఊరగాయలు ముంచడం అయినది.

నేను: మామయ్యా్య! దాసోహమ్. మీరు గతవారం పరబ్రహ/ స్థాపాటు చ్చేయడం, ఊరగాయ త్రినడం అని

అంట్సూ మధ్యలో వదిలి వేసేరు. అంతకు ముందు స్సూత�ంలో పరబ్రహ/ శరీరము కర/ సంబంధితమైనది

కాదు, ఆయనకు మనలా కర/లు, సుఖదుఃఖ్యానుభవములు ఉండవు అనా్నరు, మఱి అంతలో ఊరగాయ, స్థాపాటు అంటునా్నరు. అవి కర/లు కాదా, అసలు అర�ం కాకుండా ఉంది.

మామయ్య: అది అర�ం కావాలంటే ముందు కఠోపనిషత్ గురించ్చి కొంచెం తెలుసుకోవాలి. ఎప్పుQడైనా

వినా్నవా, కఠోపనిషత్ గురించ్చి?

నేను: " భకి� నివేదన" లోబొమ/లతో కఠోపనిషత్ కథ వచ్చి]ంది ఒకస్థారి. అది చదివేను. నచ్చిక్తేతుడ్సూ, యముడి దగ్గరకు వెళ్ళడం, యముడాయనకు వరాలియ్యడం అదీ.

మామయ్య: ఆ కథే.

అమ/: వాడి మాటలు అలా ఉంచ్చి మీరు వివరంగా చెపQండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: కఠోపనిషత్ కృష్ణ యజురే్వదానికి సంబంధించ్చినదమా/!

వాజశ�వసుడని ఒక ముని విశ్వజిత్ అను య్యాగమును చ్చేస్సూ% ఋత్రి్వకు్కలకు పాలీయని గ్యోవులను

దానమిచ్చే]డుట. అతని కుమారుడు నచ్చిక్తేతుడు. తండి�కి హితము కలుగవలెనను బుది్ధతో " నన్నె్నవరికి

దానమితు% వని" ఱెండు, మ్సూడు స్థారు* విసుగు కలుగునటు* ప్రశ్రి్నంప స్థాగేడుట. విసుగెత్రి%న వాజశ�వసుడు

" నిను్న మృతు్యవుకు ఇస్థా% ను" అనా్నడుట. నచ్చిక్తేతుడు తండి� మాట వము/ కాకుండా తనంత తానే యమ లోకమునకు వెళ్ళే్ళడుట. ఆ సమయంలో యముడు అక్కడ లేక పోవడం వలన యమునికోసం

ఉపవాసము చ్చేస్సూ% మ్సూడు రోజులు అక్కడే ప్రతీక్షించ్చేడు నచ్చిక్తేతుడు. యముడు వచ్చి]న తరువాత

నచ్చిక్తేతుడిని సత్కరించ్చి మ్సూడు రోజులు ఉపవాసము తో నున్నందున మ్సూడు వరాలు ఇస్థా% నని

చెప్పేQడుట. అంతట నచ్చిక్తేతుడు

1. తన తండి�కి తనపై కోపము పోయి యథా పూర్వముగా శ్రాంత్రి పొందవలెనని

2. స్వర్గపా్ర పి% స్థాధనమైన అగ్ని్న విద్య తెలిసి కొన వలెనని,

3. మోక్ష స్వర్సూపమును తెలుసుకొన వలెనని( అనగా ప్రకృత్రి బంధ విముకు� డై జీవుడు ఏ సద్గత్రిని

పొందున్నో అటి. సి�త్రి వివరాలు)

కోరేడుట.

యముడు మొదటి ఱెండు వరాలు ఇవ్వడానికి ఒప్పుQకునా్న, మ్సూడవ వరానికి మాత�ం అది గుహా్యత్రి

గుహ్యమవడం వలన మరేవయినా ఐశ్వరా్యదులు కోరుకొమ/ని అనా్నడుట. కాని నచ్చిక్తేతుడు దేనికీ

ఒప్పుQకోకపోవడం వలన చ్చివరకు మోక్ష స్వర్సూపాని్న వివరించ్చేడుట. మనము ఇప్పుQడు చెప్పుQకొన బోయే

అధికరణము దీనిని "అత్త్రధికరణము" అని అంటారు. కొఠోపనిషత్ లో కొని్న వాకా్యలను వివరిస్సూ% ఈ

అధికరణంలో స్సూతా� లుంటాయి.

అమ/: ఏమిటి మామయ్యా్య ఆ వాకా్యలు?

మామయ్య: కఠోపనిషత్ చ్చాలా ముఖ్యమైన ఉపనిషత్ లలో ఒకటి అమా/! ఇందులో ఎన్నో్న ముఖ్యమైన

మంతా� లు ఉనా్నయి. వీటిలో కొని్న మంతా� లు కొంచెం మారుQలతో భగవదీ్గతలో క్సూడా కనబడతాయి. అసలు కఠోపనిషత్ ఒక్కటే వేఱుగా ఎప్పుQడైనా చెప్పుQకోవాలి, అంత ముఖ్యమైనది అన్నమాట. మనము

ఇప్పుQడు దానిలో మన అధికరణానికి సంబంధించ్చిన మంతా� లు మాత�ం కు* ప%ంగా చ్సూదాq ం.

ముందుగా నచ్చిక్తేతుడు అడిగ్నిన మ్సూడవ వరము చ్సూదాq ము.

యేయమ్ ప్పే్రతే విచ్చికితా� మనుషే్య

అసీ%త్రి ఏక్తే నాయమసీ%త్రి చ ఏక్తే

ఏతత్ విదా్యమ్ అనుశ్రిష.ః త్వయ్యాహమ్

వరాణామ్ ఏష వరః తృతీయః

అంటే

స్సూ� ల స్సూక్ష· ర్సూప శరీరమును విడచ్చి పోయిన ముకు� డైన మనుషు్యని గురించ్చి కొందరు ఆ ముక�

ప్పురుషుడు కలడనియు మఱి కొందరు అతడు లేడనియు దేనిగురించ్చి విరుదా్ధ భిపా్ర యములతో

విశే*ష్టించుకొను చుందురో ఆ ముక� ప్పురుషునికి లభించు ఆ మోక్ష తత%Àమును తెలుసుకొను వాడను. ఇదియే నా మ్సూడవ వరము.

దీనికి సమాధానముగా యముడు

తమ్ దుర్శర్శమ్ గ్సూఢమ్ అనుప్రవిష.మ్

గుహాహితమ్ గహ్వరేష్ఠమ్ ప్పురాణమ్

అధా్యత/ యోగాధిగమేన దేవమ్

మతా్వధీరో హరÄశ్లోకౌ జహాత్రి.

ఏతత్ శు� తా్వ సంపరిగృహ్య మర�్యః

ప్రవృహ్య ధర/్యమ్ అణుమేతమ్ ఆప్య

స మోదతే మోదనీయమ్ హి లబా్ధ ్వ

వివృతమ్ సద/ నచ్చిక్తేతసమ్ మనే్య

అనగా

దరి్శంచుటకు స్థాధ్యము కానివాడును, అజ్ఞాz నమను ఆవరణము చ్చేత కపQబడిన వాడును, సమస%

పా్ర ణులలో వా్యపించ్చి యున్నవాడును, అణుమాత�మైన జీవునిలో క్సూడ అంతరా్యమిగా నున్నవాడును, అనాది సిదు్ధ డును అగు పరబ్రహ/ను మన్నోనిగ్రహ పూర్వకమగు ఆత/జ్ఞాz నమనబడు జ్ఞాz నయోగము చ్చేత

ధా్యనించ్చి సమరు� డగు ఉపాసకుడు సంతోషమును, దుఃఖమును వదలిపెటు. ను.

ఈ తత%Àమును(గురుముఖతఃగా) విని తెలిసికొని విన్నదానిని అనేక పరా్యయములు మననము చ్చేసుకొని ధర/ము నాచరించుటకు స్థాధనమైన శరీరమును పరిత్యజించ్చి పా్ర కృత ఇంది్రయములతో తెలియరాని

పరబ్రహ/ను పరమపదమను దివ్యలోకమున దరి్శంచుకొని ఉపాసకుడైన ఆ మానవుడు తనకు పీ్రత్రి

పాత�మైన గుణాష.క విశ్రిష.మైన నిజ స్వర్సూపమును పొంది నిరత్రిశయ్యానందమును అనుభవించును. నచ్చిక్తేతునకు పరబ్రహ/మను భవనము దా్వరములు తెరువబడి ప్రవేశ్రార త కలిగ్నినటు* తలంతును.

ఈ పై ఱెండు మంతా� లు యముని తతో% J్వపదేశము సంగ్రహముగా తెలియ జేస్థా% యి. తరువాత మంతా� లు

వీటి వివరణే అనుకోవాలి. అందులో మన అధికరణానికి అవసరమైనవి ఇప్పుQడు చెప్పుQకుందాము.

తరువాత ఆ మోక్ష సి�త్రి ఎలా కలుగుతుందో చెబుతునా్నరు.

అణోరణీయ్యాన్ మహతో మహీయ్యాన్

ఆతా/ అస్య జంతోః నిహితో గుహాయ్యామ్

తమ్ అక్రతుః పశ్యత్రి వీతశ్లోకః

ధాతుః ప్రస్థాదాత్ మహిమానమాత/నః

అణు పరిమాణము గల జీవుని కంటె మికి్కలి స్సూక్ష·మైన వాడు, విస%ృతమైన ఆకాశ్రాదులకంటె అత్రి

విస%ృతమైన వాడు, లోపల ప్రవేశ్రించ్చి శ్రాసకుడునగు ఈశ్వరుడు ఈ జీవుని హృదయమను గుహయందు

చ్చేరి యునా్నడు. కామ్య కర/లను త్యజించ్చిన జీవుడు పరబ్రహ/ అనుగ్రహము వలన తనకు మోక్షమును, గొపQదనమును ఈయగల ఆ పరబ్రహ/ను ఎప్పుQడు స్థాక్షాత్కరింప చ్చేసుకొనున్నో అప్పుQడు సంస్థార

దుఃఖమునుండి విముకు� డగును.

ఆసీనః ద్సూరమ్ వ¥జత్రి శయ్యానః య్యాత్రి సర్వతః

కః తమ్ మదామదమ్ దేవమ్ మదన్యః జ్ఞాz తుమ్ అర త్రి

ఒక్తేచోట క్సూరొ]ని యున్నను అదే క్షణములో ఎంతో ద్సూరము వెళ్ళగలడు. పడుకొ్కని యున్నన్సూ

అంతటన్సూ సంచరించగలడు. హరÄశ్లోకములు ఱెంటికినీ అతీతుడైన ఆ పరబ్రహ/ను నాకంటే వేరుగా మఱి

ఎవరు తెలుసుకొన గలరు.

త్రి�ణాచ్చి క్తేతః త్రి�భిరేత్య సంధిమ్

త్రి� కర/కృత్ తరత్రి జన/మృత్సూ్య

బ్రహ/ జజzమ్ దేవమీడ్యమ్ విదితా్వ

నిచ్చాయే్య మామ్ శ్రాంత్రిమ్ అత్యంతమ్ ఏత్రి

అనగా

నాచ్చిక్తేతాగ్ని్న విదా్య ప్రత్రిపాదకమగు అనువాక త�యమును అభ్యసించ్చినవాడు యజz, అధ్యయన, దానములను మ్సూడు కర/లు చ్చేయుచున్నవాడై త్రి�విధాగు్నలచ్చేత భగవదుపాసనతో సంబంధమును పొంది

జన/ మరణములను దాట గలుగును. పరబ్రహ/ నుండి జని/ంచ్చి జ్ఞాz నవంతుడైన తనను బ్రహా/త/కునిగా

తెలిసికొని స్వస్వర్సూపమును స్థాక్షాత్కరించుకొని సంస్థార భయ నివృత్రి%ర్సూపము అగు శ్రాంత్రిని

పరిపూర్ణముగా పొందును.

అశరీరమ్ శరీరేషు అనవసే�షు అవసి�తమ్

మహాంతమ్ విభుమ్ ఆతా/నమ్

మతా్వ ధీరః న శ్లోచత్రి

అనగా

శరీరరహితుడు, అసి�రములైన శరీరములయందు నితు్యడై యుండువాడు, గుణములను బటి.

సరో్వన్నతుడు, సర్వవా్యపి యగు స్వర్సూపము గలవాడు అగు తన హృదయ గుహలో నుండు పరబ్రహ/ను ఉపాసించ్చి ఇంది్రయ నిగ్రహ శ్రాలి యగు ఉపాసకుడు దుఃఖమును పొందడు.

నాయమ్ ఆతా/ ప్రవచనేన లబ్ధ ః

న మేధయ్యా న బహునా శు� తేన

యమ్ ఏవ ఏష వృణుతే తేన లభ్యః

తసై్యష ఆతా/ వివృణుతే తన్సూమ్ స్థా్వమ్

అనగా

ఈ పరమాత/ మననము చ్చేత పొందబడడు. ఉపాసనచ్చేత పొందబడడు. స్థాంగ్ వేదాంత శ�వణము చ్చేత

పొందబడడు. ఈ పరమాత/ ఎవనిని తనవదqకు చ్చేరు]కొనవలెనని సంకలిQంచున్నో అటి.వాని చ్చేతనే

పొందబడును. తనకు ఇషు. డైన ఆ భకు� నిక్తే ఈ పరమాత/ తన దివ్యస్వర్సూపమును ప్రకటింపజేయును.

నా విరతో దుశ]రితాత్ నాశ్రాంతో నా సమాహితః

నాశ్రాంత మానసోవాపి ప్రజ్ఞాz నేనైన మాప్పు్నయ్యాత్

అనగా

పాప కార్యమునుండి మరలనివాడును, కామకో్ర ధముల ఉపశ్రాంత్రి లేనివాడును, సి�రమగు ఏకాగ్రత లేని

మనసు� కలవాడును, మన్నో నిగ్రహము లేనివాడును ఈ పరమాత/ను ఉపాసనము చ్చేత పొందలేడు.

యస్య బ్రహ/ క్షత�మ్ చ ఉభే భవత ఓదనః

మృతు్యః అస్య ఉపసేచనమ్ క ఇతా� వేద యత� సః

అనగా

ఏ పరమాత/కు స్థా� వర జంగమ ర్సూపమగు ఈ ప్రపంచమంతయు మహా ప్రళయమున ఆహారము వలె

భుజింపదగ్నినది యగున్నో, ఏ పరమాత/కు పా్ర ణులకు వినాశనమును ఇచు] మృతు్యదేవత క్సూడ ఇతర

వినాశ స్థాధనమై తానుక్సూడ వ్యంజనము లేదా ఊరుగాయ వలె భుజింపబడున్నో అటి. పరమాత/ ఏ

విధములగు ప్రభావము కలిగ్ని యుండున్నో ఎవడెరుంగును.

ఋతమ్ పిబంత్న్యౌ సుకృతస్య లోక్తే

గుహామ్ ప్రవిష్టౌ. పరమే పరారే�్య

ఛాయ్యాతపౌ బ్రహ/విదః వదంత్రి

పంచ్చాగ్నయః యేచ త్రి�ణాచ్చిక్తేతాః

అనగా

( పరబ్రహ/ స్వర్సూప, స్వభావములు తెలియ నలవి కాదని ఇంతకు ముందు మంత�ముల వలన నిసQృహ

చెందరాదని తెలుప్పుటకై) ఎవరైతే పంచ్చాగ్ని్న విదా్య నిషు్ఠ లో నాచ్చిక్తేత బా్ర హ/ణమును పఠించ్చిన వారో అటి.

బ్రహ/ వేత%లు జీవ పరబ్రహ/ల గ్సూరి] తెలిసి కర/ ఫలముననుభవించు చుందురనియు, ప్పుణ్యమునకు

ఫలమైన ఈ లోకమున ఉందురనియు, హృదయమను గుహలో చ్చేరి (జీవ, పరబ్రహ/లు) యునా్నరనియు, ఉత్కృష.మైన హృదయగతమైన దహరాకాశమున ఉందురనియు చెపెQదరు.

యః సేతురీజ్ఞానానామ్ అక్షరమ్ బ్రహ/ యతQరమ్

అభయమ్ త్రితీరÄతామ్ పారమ్ నాచ్చిక్తేతమ్ శక్తేమహి

అనగా

యజzములనాచరించు యజమానులకు ఏ పరమాత/ ఫలప్రదుడై ఆధారమగుచునా్నడో, నిరి్వకారమైన

పరబ్రహ/ అని ఎవడు వ్యవహరింపబడుచునా్నడో సంస్థారమును దాటగ్యోరువారికి ఎవడు నిర్భయమైన

ఆవలి ఒడు� అగుచునా్నడో, నాచ్చిక్తేతాగ్ని్న విద్యచ్చే పొందబడు ఆ పరమాత/ను మనము గ్సూడ ఉపాసింప

గలము.

విజ్ఞాz న స్థారథిః యః తు మనః ప్రగ్రహవాన్నరః

సః అధ్వనః పారమ్ ఆపో్నత్రి తది్వషో్ణ ః పరమమ్ పదమ్

అనగా

ఏ మానవుడైతే అధ్యవస్థాయ జ్ఞాz నమును స్థారథిగా కలవాడై మనస�నబడు కళ్ళె్ళమును కలవాడై

యుండున్నో, అతడు సంస్థారమునకు ఆవలనుండు శ్రీ�మహా విషు్ణ వునకు ఉత%మ నివాస స్థా� నమైన ఆ

పరమపదమును పొందగలడు.

ఈ విధముగా పరబ్రహ/ తతా% ్వనీ్న, దానిని పొందే విధానాని్న, పొందుట వలన ఫలానీ్న వివరిసు% ంది

కఠోపనిషతు% .

నేను ఇక్కడ మనకు ఇప్పుQడు అధికరణానికి ముఖ్యము కావలసిన మంతా� లను వాటి సంగ్రహ

తాతQరా్యలన్సూ మాత�మే చెప్పేQను. మిగతా వివరాలు అవసరమయినంత స్సూతా� లు చదువు

కుంటున్నప్పుQడు చ్సూదాq ం.

నేను: మీరు చెపిQన తాతQరా్యలలో చ్చాలాచోట* సందేహాలునా్నయి. కాని మీరు స్సూతా� లు చెపిQనప్పుQడు

ఇంకా వివరిస్థా% ననా్నరు కదా, అపQటికీ సందేహాలు తీరకపోతే అప్పుQడు అడుగుతాను.

మామయ్య: తపQకుండా. సందేహాలు వసే%నే విషయం ఒంటబటే.ది. ఇంక ఈ అధికరణంలో స్సూతా� లలోకి

వెళదామా!

అమ/: అలాగే మామయ్యా్య, ఈ అధికరణంలో ఎని్న స్సూతా� లునా్నయి

మామయ్య: నాలుగు స్సూతా� లమా/,

ఇందాకా రామం అన్నటు* పరమాత/ అంటే కర/ లేని వాడు కదా, అందుచ్చేత ఈ కఠోపనిషత్ లో " యస్య

బ్రహ/ చ క్షత�మ్ చ ఉభే భవత ఓదవః..." అనగా " ఈ చరాచర ర్సూపమగు ప్రపంచము ఎవరికి భుజింప

దగ్నినది అగున్నో" అనినప్పుQడు " ఇక్కడ చెపQబడుతున్నది జీవాత/ కాదా" అన్న ప్రశ్నకు జీవాత/ కాదు

పరమాత/యే అనే సమాధానాని్న ఈ స్సూతా� లు చెబుతాయి. అందులో మొదటి స్సూత�ము

" అతా% చరాచర గ్రహణాత్....1-2-9

అంటే

అతా% : భోక�గా( చెపQబడిన వాడు)

చరాచర గ్రహణాత్: స్థా� వర జంగమ పదార�ములను ( భుజించునని చెప్పుQట చ్చేత పరమాత/యే)

అనగా

కఠోపనిషత్ లో " ఉభే భవత ఓదవః" అని స్థా� వర జంగమముల భోక�గా చెపQబడినందున అటి.వాడు

పరమాత/యే.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: మనం ఇందాకా అనుకున్నటు* " యస్య బ్రహ/ చ క్షత�మ్ చ ....." అన్న మంత�ము

వివరించబడుతోంది. ...

నేను: " బ్రహ/ చ క్షత�మ్ చ" అంటే మీరు చరాచరములనీ్న అని ఎలా చెబుతునా్నరు. బా్ర హ/ణ, క్షత్రి�యులు అని కాదా అక్కడ అర�ము.

మామయ్య: మీ విదా్యశ్రాల వారిÄకోత�వము నాడు మీ విదా్యశ్రాల అధ్యక్షులు మిము/లను ఉదేqశ్రించ్చి

విదా్యరు� లారా అంటే అంటే అక్కడున్న విద్య కావలసిన మగ పిల*లనా, లేక అక్కడున్న విదా్యరి�నులు, విదా్యశ్రాల ఉదో్యగులు, మిగ్నిలిన వాళ్ళు్ళ అందరు క్సూడా అని అర�మా!

నేను: అందర్సూ అనే!

మామయ్య: అలాగే అన్నం అంతా ఉడికిందో లేదో చ్సూడడానికి ఱెండు మెతుకులు చ్సూస్థా% ము. ఆ ఱెండు

మెతుకులు మొత%ం అనా్ననికి పా్ర త్రినిధ్యము అన్నమాట. అలాగే మొత%ం చరాచర జగతు% కంతా

పా్ర త్రినిధ్యంగా బ్రహ/, క్షత� అని వాడేరు. మనం సందరా్భని్న బటి. మొత%ం చరాచర జగతు% అనే

తీసుకోవాలి. ప్రళయ సమయంలో బా్ర హ/ణ, క్షత్రి�యులు మాత�ము లయము చెంది మిగ్నిలిన దంతా అలాగే ఉండదు కదా.

నేను: పరమాత/ కర/ రహితుడు కదా, మఱి కర/ మ్సూలంగానే కదా భోక� అవడం కుదురుతుంది. మఱి

పరమాత/ అని ఎలా చెపQడం.

మామయ్య: ఇక్కడ చెపQబడిన భోక�ృత్వము కర/ మ్సూలకమైనది కాదు. " జనా/ద్యస్య యతః " అని

చెపQబడిన పరబ్రహ/ కారణ తతా% ్వని్న ఇక్కడ చెబుతునా్నరు. " సదేవ సోమ్య ఇదమగ్ర ఆసీత్" అన్నప్పుQడు క్సూడా అదే అర�ం. అగ్ర అంటే మొదలు, చ్చివర క్సూడా అని అనుకోవచు] కదా. అంటే లయ కార్యము

నిర్వహించ్చేవాడు, తరువాత మిగ్నిలి ఉండేవాడు ఆయనే కదా. అంటే పరబ్రహ/ సంహర�ృత్వము వివరిస్సూ%

ఆయన మృతు్య దేవతను ఊరగాయ వంటి వ్యంజన పదార�ము వలెఈ సమస% జగత�ంహారానికి

వాడుకొని, చ్చివరకు ఆ మృతు్య దేవతను క్సూడా తానే వ్యంజన పదార�మును వలె భుజించు చునా్నడని ఆ

మంత�మునకు అర�ము. ప్రళయ్యానంతరము మృతు్య దేవత క్సూడా ఉండడు కదా, ఆయనా భుజింప

బడుతాడు.

నేను: " మృతు్య దేవత ఊరగాయలా" అంటే సమంగా అర�ం కాలేదు.

మామయ్య: మనం భోజనంలో అన్నం, పప్పుQ అవీ త్రినడానికి సౌకర్యం కోసం ఊరగాయ నంచుకుంటాం. అంటే ఆ ఊరగాయ ఆయ్యా పదారా� లు మనచ్చే భజింప చ్చేయబడడానికి సహకారి అన్నమాట. ఎపQటి

దాకా, ఆయ్యా పదారా� లు త్రినబడే దాకా. తరువాత ఆ ఊరగాయను న్నోట్లో* వేసేసుకుంటాము. ఇక్కడ

మృతు్యదేవత పాత� క్సూడా అంతే. మిగ్నిలిన ప్రపంచము భుజింపబడడానికి సహాయ కారి, తరువాత

తాన్సూ పరమాత/ చ్చేత భుజింప బడేదే.

నేను: బాగుంది ఊరగాయ దృషా. ంతం. అయితే ఇక్కడ భోక� పరమాతే/ నంటారు.

మామయ్య: లేక పోతే తరువాత మంత�ములో " యసు% మనః ప్రగ్రహవాన్నరః సః అధ్వనః పారమ్ ఆపో్నత్రి

తది్వషో్ణ ః పరమమ్ పదమ్" అని మనసు�నకు కళ్ళె్ళము వేసి నిగ్రహముతో అధ్యవస్థాయ జ్ఞాz నము కల

నరుడు విషు్ణ వు యొక్క పరమ పదమును పొందును అని ఉన్నది కదా, అందు వలన పరమాత/ను, నరుడు అంటే జీవాత/ పరమాత/ను పొందే విధానాని్న, తత*లాని్న వివరిసు% నా్నడు యముడు

నచ్చిక్తేతునకు ప్రశ్నకు మోక్ష తతా% ్వని్న చెపూL . జగదుపసంహారము చ్చేసేవాడు జగతు% నకు, దానిలోని

చరాచరములకు భిన్నమైన వాడే కావాలి కదా. అందువలన జీవాత/ కాలేడు, పరమాతే/.

నేను: మనం విషు్ణ సహస"నామ సో% త�ంలో చదివే " విశ్వ భుక్" అంటే విశ్వమును భుజించ్చే వాడనే అర�మా!

మామయ్య: "భుక్" అంటే పాలించ్చేవాడని, భుజించ్చేవాడనీ క్సూడా అర�ము. ఱెండ్సూ పరమాతే/ కదా. ఇపQటి దేశపాలకులని "దేశభుక్" అన్నటు* .

అమ/: నచ్చిక్తేతుడు " చని పోయిన తరువాత ముకు� డైన మనుషు్యడు ఉంటాడని కొందరు, ఉండడని

కొందరు అంటారు కదా, ఆ వివరాలు కావాలని" కదా అనా్నడు. అంటే ఈ ఉపనిషతు% , ప్రకరణ సందర్భం

జీవుడి గురించ్చి కాదా!

మామయ్య: " ఏతత్ విదా్యమ్" అని కదా అంటే ఆ ముకు� నికి లభించు సి�త్రి, దాని తత%Àము

తెలుసుకోవాలని కదా నచ్చిక్తేతుని ప్రశ్న. తన తండి�కి స్వర్గము లభించవలెనని, అతడు చ్చేయు దక్షిణా

దానములలో లోపములున్న అది సిది్ధంచదని తెలిసిన నచ్చిక్తేతుడు తండి� చ్చేత తననే దానమిచు]నటు*

చ్చేసికొనిన వాడు, ఆతనికి దేహాత/ భేదము తెలియును. అందువలన అతడు అడిగేది ముకు� నిగా ఇహ

లోక విముకి� కొఱక్తే. అందుక్తే పరమాత/ ప్రసకి�. ఈ వివరం తెలుపడానిక్తే తరువాత్రి స్సూత�ము.

అమ/: ఏమిటి మామయ్యా్య, ఆ స్సూత�ము?

మామయ్య:

"ప్రకరణాచ]............1-2-10

అంటే

ప్రకరణాత్: ప్రకరణము వలన

చ: క్సూడ ( ఇటే* తెలియుచున్నది).

అనగా

ఈ ప్రకరణము బటి. క్సూడ ఇటే* తెలియుచున్నది.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇది పరబ్రహ/ను తెలిపెడి ప్రకరణము. ఎందుకంటే " మహాంతమ్ విభుమాతా/నమ్ మతా్వ

ధీరో నశ్లోచత్రి" అనగా పరమాత/ జ్ఞాz న, బల, ఐశ్వర్య, వీర్య, శకి�, తేజసు� లనబడు షడు్గ ణములు కలిగ్నిన సరా్వధికుడు, సర్వవా్యపి. అంతకు ముందు " అణోరణీయ్యాన్ ..." అన్న మంత�ములో భగవది్వభ్సూత్రిని

వివరించ్చి, " ఆసీన్నోద్సూరమ్ ..." అను మంత�ములో ఉపాస్య భగవదైÀభవమును తెలిపి, ఈ మంత�ములో

ఉపాసన స్వర్సూపాని్న తెలుప్పుతునా్నరు " నియమ పూర్వకముగా పీ్రత్రితో ధా్యనించ్చి సి�ర చ్చితు% డై యుండిన

వానికి సంస్థార దుఃఖము కలుగదు, అంటే ముకు� డై మఱి ఈ లోకంలోకి రాడు అన్నమాట. తరువాత

మంత�ములో " నాయమాతా/ ప్రవచనేన లబ్ధ ః...." అంట్సూ అలా ధా్యనం చ్చేసినంత మాతా� న పరమాత/ను

పొందగలమా అంటే అలాకాదు " ఆయనకు ఎవడు పీ్రత్రి పాత�మగున్నో వాడే అతనిని పొందగలడు" అని

ఆయనను పొందుటకు ఆయన అనుగ్రహము అవసరము " అని చెప్పేQరు. తరువాత మంత�ములో వేటి

వలన పరమాత/ను పొందలేమో చెబుతునా్నరు " న అవిరతః దుశ]రితాత్..." అంట్సూ. అంటే పాపప్రవృత్రి%

కలవాడు, కామావేశము, కో్ర ధావేశము అణచుకోలేనివాడు, చంచల మనసు్కడు, లౌకిక విషయ్యాసకి�

గలవాడు పరమాత/ను పొందలేడు" అని.

తరువాత మంత�ములో బ్రహ/, క్షత్రి�య్యాది ర్సూపమగు నాహారముచ్చే మనుషు్యని స్సూచ్చించ్చి, దానిని

లయము చ్చేసుకొను వానిగా పరబ్రహ/ను అభివరి్ణంచ్చేరు. తరువాత ఆ యనే లయ కారకుడు అని " యస్య

బ్రహ/ క్షత�మ్ చ.." అన్న మంత�ంలో చెప్పేQరు. ఈ విధంగా ఈ ప్రకరణం పరబ్రహ/ తతా% ్వని్న

విశదీకరిసో% ందన్నమాట.

నేను: తరువాత వచ్చి]న మంత�ం

" ఋతమ్ పిబంత్న్యౌ సుకృతస్య లోక్తే.." అన్న దానిలో " గుహామ్ ప్రవిష్టౌ్ఠ " అన్నప్పుQడు "వెలుగు, నీడల వలె

పరసQరము విలక్షణులై కర/ఫలమగు ఈ శరీరమున కర/ఫలముల ననుభవించుచున్నటు* చెపQబడినది, అక్కడ హృదయ గుహలో ఉన్నవారు బుది్ధ, జీవులో లేదా పా్ర ణ జీవులో కాదా! ఎందుకంటే ఇక్కడ

సQష.ంగా " ఋతమ్ పిబంత్న్యౌ" అని ఆ ఇదqర్సూఋతమ్ అంటే కర/ ఫలాని్న అనుభవించ్చేవారని ఉంది. కాని పరమాత/కు కర/ ఫలానుభవము ఉండదు కదా! అలాగయితే బ్రహ/, క్షత� భక్షకుడు జీవుడే అని కదా

చెపాQలి?

మామయ్య: దానినే తరువాత స్సూత�ములో వివరిసు% నా్నరు.

అమ/: ఏమిటి మామయ్యా్య ఆ స్సూత�ము?

మామయ్య:

" గుహామ్ ప్రత్రిషా్ఠ వాత/నౌహి తదqర్శనాత్......1-2-11"

అంటే

గుహామ్: హృదయగుహను

ప్రవిష్టౌ్ఠ : ప్రవేశ్రించ్చినవారుగా చెపQబడిన వారు

ఆత/నౌ: జీవ, పరమాత/లు

హి: కదా(ఏలనన)

తత్: అటులనే

దర్శనాత్: (శు� త్రియందు) కనQడుటవలన

అనగా

హృదయమను గుహను ప్రవేశ్రించ్చిన వారుగా చెపQబడినవారు జీవ, పరమాత/లుగా శు� త్రి వలన తెలియు

చున్నది.

ఈ శు� త్రి లో హృదయగుహలో ప్రవేశ్రించ్చి యున్నటు* చెపQబడిన వారు జీవ, పరమాత/లే. ఎందుకంటే

అంతకు ముందు మంత�మైన " తమ్ దురqర్శమ్ గ్సూఢమ్ అను ప్రవిష.మ్ గుహాహితమ్...." అన్న

మంత�ములో " బాహ్మే్యంది్రయములతో దరి్శంపజ్ఞాలని, జీవాత/తో బాటు అను ప్రవేశము చ్చేసి జీవాత/కు

తెలియకుండా క్సూడి యున్నవాడు, ఇచ్చా్ఛ, జ్ఞాz న, ప్రయతా్నది వా్యపారాలకు ఆధారభ్సూతుడు, అనాది

సనాతనుడు అయినవాడు అయిన పరమాత/ను ఉపాసించ్చినచోపా్ర కృతమైన హరÄ, శ్లోకాలుతొలగ్ని

శ్రాశ్వతానంద సి�త్రి కలుగును" అని జీవాత/ క్సూడి యున్నవాడు పరమాత/యే అని వివరించ్చేరు. ఇక్కడ

మరొకలా చెపQలేము కదా.

ఇంక పరమాత/ కర/ ఫలమును అనుభవిసు% న్నటు* చెపQబడినది, అది ఎలా అని కదా నీ సంశయము. మీ

ఇంటికి బ్ధిచ]గాడు వసే% వాడికి మీ అమ/ బట. ఇచ్చి]ందనుకో, ఆ బ్ధిచ]గాడు బయటకు పోయి ఆ ఇంట్లో*

వాళ్ళు్ళ నాకు బట. ఇచ్చే]రని చెప్పుQకోడ్సూ, శ్రారీరకంగా మీ నాన్న ఇవ్వక పోయినా ఆ కర�ృత్వము మీ నాన్నకు క్సూడా చెపQబడుతోంది. ఇక్కడా అలాగే.

ఎండ ఎకు్కవగా ఉందని అందర్సూ గొడుగులు వేసుకొని రోడు� మీద వెళ్ళుతునా్నరు, నువు్వ మాత�ం గొడుగు

లేకుండా వెళ్ళుతునా్నవు. అయినా చ్సూసిన వాళ్ళు్ళ ఎవరైనా ఏమంటారు, రోడు� మీద అందర్సూ గొడుగులు

వేసుకొని వెళ్ళుతునా్నరని చెపQర్సూ, నీ దగ్గర గొడుగు లేకపోయినా. ముండకోపనిషత్ లో " దా్వ సుపర్ణౌ్ణ ...." అన్న మంత�ం తెలుసుకదా, అందులో సQష.ంగా పరమాత/ కర/ ఫలాని్న అనుభవించడని ఉన్నది కదా,

అందువలన ఇక్కడ పరమాత/ క్తేవలం జీవాత/ కర/లకు అనుమిత్రి, ప్పే్రరణ తపQ తనకు కరా/నుభవము

ఉండదు. దీనినే వేదాంత దేశ్రికులు చక్కని దృషా. ంతముతో చెబుతారు.

అమ/: ఏమిటి మామయ్యా్య అది!

మామయ్య: బురదతో నిండిన దిగుబడి బావిలో అజ్ఞాz నము వలన కొడుకు క్సూరుకు పోయినాడట, వాడి

మీద ప్పే్రమతో వాడిని ఉద్ధరించడానికని వాడి నాన్న క్సూడా ఆ బావిలో ప్రవేశ్రించ్చేడు. పరమాత/ పరిసి�త్రి ఆ

నాన్న లా అన్నమాట. ఇదే ఆ శ్లో* కము.

" దహర కుహరే దేవః త్రిష్ఠన్ నిషద్వర దీరిÚకా

నిపత్రిత నిజ్ఞాపతా్యదిస్థావతీర్ణ పితృక్రమాత్...."

అంతేకాక " య్యా పా్ర ణేన సంభవత్రి అతదిరేqవతామయీ గుహామ్ ప్రవిశ్య త్రిష్ఠ ంత్రి య్యా భ్సూతేభిః

వ్యజ్ఞాయత" అనగా " పా్ర ణముతో నుండునది, ఇంది్రయ్యాధీనమైన భోగములు కలది, హృదయప్పుండరీకమున నుండునది, కర/ ఫలములననుభవించునది అయిన జీవాత/ పృథివా్యది

భ్సూతములతో క్సూడి దేవాది ర్సూపముగా నానా విధములుగా ప్పుటు. చున్నది" అని కదా శు� త్రి వాక్యము.

అందువలన హృదయ గుహలో నుండునది జీవ, పరమాత/లే. అందులో నొకడుగా కర/

ఫలముననభవించువాడు, మఱియొకడు అనుభవింప చ్చేయువాడు. ఆ రకంగా వారిరువురక్సూ

కర�ృత్వము చెప్పుQకొన వచు]ను.

నేను: అసలు నచ్చిక్తేతుడు అడిగ్నినది చనిపోయిన తరువాత జీవాత/ సి�త్రి ఉన్నటు* కొంతమంది, లేనటు*

కొంతమంది అంటారు కదా, అసలు నిజము ఏమిటి అని కాదా, దానికి యముడు త్రిన్నగా సమాధానము

ఈయకుండా పరమాత/, స్థాధన, ధా్యనము అంట్సూ మిగ్నిలిన విషయ్యాలనీ్న చెప్పేQడా!

మామయ్య: ఈ సందేహము వివరించడానిక్తే తరువాత స్సూత�ము

అమ/: ఏమిటి మామయ్యా్య ఆ స్సూత�ము?

మామయ్య:

" విశేషణాత్ చ......1-2-12"

అంటే

విశేషణాత్: (జీవాత/, పరమాత/లు) విశేష్టింపబడినటు* ( తెలుప్పుట వలన)

చ: క్సూడ

అనగా

శు� తులయందు జీవాత/, పరమాత/లు విశేష్టింపబడినటు* తెలియుట వలన క్సూడ అనగా ఒకడు

భుజింపబడు వాడు, వేరొకడు భోక� అని చెప్పుQట వలన

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: మనము ఇంతకుముందు అనుకున్నటు* " సర్వ వేదన" యను క్రతు సందర్భంలో దోష

పూరితమైన దక్షిణ నీయ చ్సూచ్చిన తండి�కి క్రతు ఫలము కలుగదని నచ్చిక్తేతుడు తానే యముని వదqకు

పోయి, తన తండి� కొఱకు మొదటి వరమును, తరువాత శరీరము కంటే వేరగు జీవుడు కలడనియు

అతడు శరీరమును వీడిన తరువాత అనుభవించెడి ఫలస్థాధనమగు అగ్ని్న విద్యను ఱెండవ వరముగను

కోరుకొనినాడు. మ్సూడవ వరముగా మృత్రినొందిన తరువాత పొందబడు గతుల గురించ్చి, ఉత%మ గత్రికి

స్థాధనము గురించ్చి అడిగేడు. నువు్వ ఇంతకు ముందు చదువుకొనే ఉంటావు, ఈ సి�త్రి, అదే మోక్ష సి�త్రి

గురించ్చి రకరకాల అభి పా్ర య్యాలునా్నయి.

నేను: ఏమిటవి మామయ్యా్య!

మామయ్య: మీరు ఇంతకుముందు విన్నవే. అయినా ఒకస్థారి గురు� చ్చేస్థా% ను.

1. ఈ జీవాత/ క్తేవలము జ్ఞాz నమాత�ము అని జీవాత/ నశ్రించుటయే మోక్షమని కొందరంటారు. దీనిలో

యోగాచ్చారులు ఉండేది క్తేవలము విజ్ఞాz నమే అదే మోక్షం అంటారు.

శ్రాంకరాదైÀతులు అవిద్య పోవడం వలన జీవాత/ బ్రహ/గా అయిపోవడం మోక్షం అంటారు.

2. దుఃఖము పోవడమే మోక్షము అనేవారు వైశేష్టికులు. వీరిది కణాదుని అభిమతము. వీరి ప్రకారము

దుఃఖములు 21 రకాలు. 6 ఇంది్రయ్యాలు, 6 విషయ్యాలు, 6 బుదు్ధ లు, శరీరము, సుఖము, దుఃఖము. అంటే సుఖము క్సూడా ఒక రకమైన దుఃఖమేనన్నమాట, ఎందుకంటే ఏ సుఖమైనా చ్చివరకు దుఃఖంగా

పరిణమిసు% ంది కదా, అంటే ఇలా దుఃఖ్యాలనీ్న పోయి ఒక బండఱాయి లా అయిపోవడం మోక్షం వాళ్ళకు.

3. భాస్కర మతసు� లు ఉపాధి సంబంధముచ్చేత జీవ భావము కలి్గ , పిదప ఉపాధి పోయి బ్రహ/ భావము

కలుగుటయే మోక్షము అని చెబుతారు. ఇదీ మీరు ఇంతకుముందు విన్నదే.

అందువలన సంశయము కలిగ్నిన నచ్చిక్తేతుడు మోక్ష స్వర్సూపమును వివరించమని కోరేడన్నమాట. దానికి

సమాధానంగా అపహత పాప్పు/డు, సకలేతర విలక్షణుడు, సృష్టి. సి�త్రి లయ కారకుడు, అసంఖ్యే్యయ

కళ్యా్యణ గుణాకరుడు, సరా్వతా/ంతరా్యమి అయిన పరమాత/ తతా% ్వని్న, ఆ పరమాత/కు శరీరమైన వాడు, అనాద్యవిద్యచ్చే త్రిరోహిత స్వర్సూప్పుడు, పరమాతా/నుభవ వైకరసుడు, అయిన జీవుని గురించ్చి చెపిQ

అవిద్య పోవుటచ్చే స్థా్వభావిక పరమాతా/నుభవము పొందుటయే మోక్షమని యముడు చెప్పేQడు. దానికి

స్థాధనము ఏమనిన అది చ్చాల దుర*భము అని చెపిQ " తమ్ దురqర్శమ్" అని పా్ర రంభంచ్చి చ్చివరకు

" తది్వషో్ణ ః పరమమ్ పదమ్" అని ఆ విశేషాలను క్సూడా ఉపదేశ్రించ్చేడు.

యముడు పా్ర రంభంలోనే " త్రి�భిః సంధిమ్ ఏత్య తరత్రి జన/ మృత్సూ్య బ్రహ/ జజzమ్ దేవమ్ ఈడ్యమ్

విదితా్వ నిచ్చాయే్య మామ్ శ్రాంత్రిమ్ అత్యంతమ్ ఏత్రి" అని " జీవుడు భగవదుపాసనతో సంబంధమును

పొంది, తనను బ్రహా/త/కునిగా తెలుసుకొని, జన/, మృతు్యవులను దాటి సంస్థార భయ నివృత్రి% ర్సూపమైన

శ్రాంత్రిని పొందును" అంట్సూ ఉపాస్యముగా పరమాత/ను, ఉపాసకునిగా జీవాత/ను చెప్పేQడు కదా. దానికోసం " విజ్ఞాz న స్థారథిః యసు% మనః ప్రగ్రహవాన్ నరః" అని " ఎవడు బుది్ధని స్థారథిగా చ్చేసుకొని, మనసు�ను కళ్ళె్ళముగా నిగ్రహించుకొనగలడో ఆ జీవుడు విషు్ణ వు యొక్క పరమపదమును పొందును"

అని పరమాత/ను పా్ర ప్యముగను, జీవాత/ను పా్ర ప%గను వారి శరీరి, శరీర భావాని్న చెప్పేQడు.

నేను: మఱి అలా మోక్షము రాని వాళ్ళ గురించ్చి మృతులైన తరువాత సి�త్రి చెపQలేదా యముడు?

మామయ్య: మృత్రి చెందిన తరువాత ఏమిటి అవుతుందన్న దానికి

" హంత త ఇదమ్ ప్రవక్షా్యమి గుహ్యమ్ బ్రహ/ సనాతనమ్

యథా చ మరణమ్ పా్ర ప్పే% ఆతా/ భవత్రి గౌతమ

ఓ నచ్చిక్తేతుడా! అత్రి రహస్యమును, సనాతనమును అగు ఈ బ్రహ/ తత%Àమును గ్సూరి] ఈ జీవుడు మృత్రి చెందిన తరువాత ఎటి. స్వర్సూపమును దాల]గలడో దానిని చెపెQదను.

యోనిమ్ అనే్య ప్రపద్యంతే శరీరతా్వయ దేహినః

స్థా� ణుమనే్య అనుసంయంత్రి యథాకర/ యథాశు� తమ్

( మృత్రి చెందిన తరువాత) కొందరు పా్ర ణులు సీ్త్ర గర్భ కోశమును పొందుదురు. మఱి కొందరు శ్రిలా, వృక్షాది స్థా� వర ర్సూపమును తమతమ ప్పుణ్య పాప కరా/ను స్థారముగా తమ ఉపాసన జ్ఞాz నాను స్థారముగా

పొందెదరు.

అని చెప్పేQడు.

అంటే " మరణించ్చిన పా్ర ణులందరు మోక్షము పొందుతారని భావించరాదు. బ్రహ/ జ్ఞాz న హీనులు తమ తమ ప్పుణ్య, పాప కర/లననుసరించ్చి ప్పుణ్య వంతులు స్వరా్గ ది లోకాలను అనుభవించడానికి ధ్సూమాది

మార్గములో పోవుదురు. పాప్పులు నరక లోకమునకు య్యామ్య మార్గమున పోవుదురు. ఆ య్యా

లోకములలో అనుభవముల పిదప వారి వారి కర/ల తారతమ్యమును బటి. మానవ, పశు, పక్షి, కీటకాది

జన/లను పొందుటకు శుక్ర శ్లోణితాది ర్సూపమున సీ్త్ర గర్భమున ప్రవేశ్రించ్చేవారు కొందరైతే, కొందరు జ్ఞాz న

శ్సూన్యములైన శ్రిలా, వృక్షాది స్థా� వర ర్సూపాని్న పొందుతారు" అని ఆఖరుకు చెప్పేQడు. ఎందుకంటే ఇది

సమాధానము పూరి� చ్చేయడానికి తపQ నచ్చిక్తేతునకు నిజంగా కావలిసిన మోక్ష మార్గము తెలిప్పేది కాదు

కదా!

ఏతావతా, ఇక్కడ మనకు విశేషంగా చెపQబడిన జీవాత/, పరమాత/ల వివరాల వలన

తెలియబడుతున్నది, ఈ శు� త్రిలో భోక�గా చెపQబడినది సమస% జగతు% యొక్క సృష్టి., సి�త్రి, లయ కారకుడు

అయిన పరమాత/యే.

నేను: ముకు� లు వెళ్ళే్ళదారికి అరి]రాది మార్గమని కదా అంటారు. ఇలా అరి]రాది, ధ్సూమాది, య్యామా్యది

కాకుండా మఱేమయినా మారా్గ లు క్సూడా ఉనా్నయ్యా, మరణించ్చిన తరువాత.

మామయ్య: ఆ నాలుగ్యో మార్గము జీవాత/ ఇతర లోకాలలో ప్పుణ్య, పాప కరా/నుభవము తరువాత

వెనుకకు వచ్చే] మార్గము. ఈ వివరాలు తరువాత పంచ్చాగ్ని్న విద్య అని జీవాత/ మళ్ళీ్ళ మర�్యలోకమునకు

ఐదు మజిలీలు చ్చేస్సూ% జన/ను పొందే విధానాని్న చెప్పుQకున్నప్పుQడు చెప్పుQకుందాము. అసలు యముడు

అన్నటు* మృత్రి చెందిన తరువాత ఏమిటవుతుందీ అన్నది చ్చాలా గుహ్యమవడం వలన ఒక్క ఉపనిషత్ లో

పూరి�గా ఈ వివరాలు అనీ్న ఉండవు. ఉదాహరణకు య్యాజz్యవల్క సంవాదములో జీవుడు జలగ లా

మరణిసు% న్న శరీరములో ఉంట్సూనే కొత% యోని లోకి ప్రవేశ్రించ్చి తరువాత పాత శరీరము వదిలేస్థా% డని

ఉంటుంది. మఱి అలాగయితే ఈ చెపQబడిన మారా్గ లు ఏమిటి? ఇదంతా సదాచ్చార్య సమాశ�యణము

వలన కాని తెలియదు.

అలాగే అరి]రాది మార్గము గురించ్చి క్సూడా ఆయ్యా ఉపనిషతు% లలో కించ్చితే్భదాలు ఉంట్సూంటాయి. మనము శ్రీ�భాష్యము ఆఖరు అధా్యయము చదువుకుంటే భగవదా్ర మానుజుల సమన్వయం వలన తెలుసు% ంది

కొంతవరక్సూ. ఆయ్యా సందరా్భలలో మనము కొని్న విషయ్యాలు అయినా నేరు]కొనే ప్రయత్నము చ్చేదాq ము

భగవదా్ర మానుజుల కృప, ఆచ్చారా్యనుగ్రహము మనమీద ఉండడాని్న బటి. .

అమ/: బాగుంది మామయ్యా్య, అంటే ఈ అధికరణంలో " కఠోపనిషత్ లో స్థా� వర, జంగములకని్నటికి ఉప

సంహారము చ్చేయువాడు పరమాత/ యని, ఆ ప్రకరణము మోక్ష స్థాధనమైన పరమాత/ ఉపాసనము

గురించ్చి చెపQడం వలనన్సూ, హృదయ గుహలో జీవాత/తో బాటు అను ప్రవేశము చ్చేసి యుండు పరమాత/

గురించ్చి చెపQడం వలనన్సూ, ఉపాసు్యనిగా, పా్ర ప్పు్యనిగా పరమాత/న్సూ, ఉపాసకునిగా పా్ర ప%గా జీవాత/న్సూ

విశేష్టించ్చి వివరించడం వలన ఈ శు� త్రిలో భోక� అని చెపQబడిన వాడు పరమాత/యే" అని అర�ం అయింది.

మామయ్య: ఈరోజు ఇంతటితో ఆప్పుదామమా/! మరొక రోజు ఎప్పుQడయినా తరువాత్రి అధికరణము

చ్సూదాq ము.

అందర్సూ:

యో నిత్య మచు్యత పదాంబుజ యుగ/ రుక/.....

మామయ్య: రండమా/, రావయ్యా్య బావా, ఎలాగునా్నరు, ఎండలకి?

నాన్నగారు: బాగానే ఉనా్నము. ఈరోజు నువు్వ చెప్పేQ అధికరణము ప్పేరేమిటి?

మామయ్య: "అంతరాధికరణము" అని...

నాన్నగారు: ఇందులో ఉపనిషత్ ఏమిటి? ఈ రకంగా కొంచెం కొంచెం ఉపనిషతు% ల పరిచయము క్సూడా

అవుతోంది మాకు.

మామయ్య: అసలు ఈ వేదాంత స్సూతా� లు శు� త్రి వాకా్యల వివరణే కద మఱి. ఇందులో మళ్ళీ్ళ

ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ ప్రస్థా% వనే వసు% ంది. ఉప కోశల విద్య అని, ఆ సందర్భంలో వచ్చే] వాకా్యల గురించ్చి.

నేను: ఉపకోశల అంటే అది మనిష్టి ప్పేరా, లేక విషయం ప్పేరా?

మామయ్య: ఉపకోశలుడని బ్రహ/చ్చారి ప్పేరుమీద దానికా ప్పేరు వచ్చి]ంది.

నేను: ఉపకోశలుడంటే?

మామయ్య: సత్యకామ జ్ఞాబాల శ్రిషు్యడు.

నేను: ఒకస్థారి అమర చ్చిత� కథలో చదివేను మామయ్యా్య సత్యకామ జ్ఞాబాల అని. సమంగా గురు� లేదు, కాని దానిలో ఉపకోశలుడని ఎవర్సూ వచ్చి]నటు* లేదు. కొంచెం ఆ వివరాలు చెపQరా మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఈ కథ అంతా మనకు అక్కఱ లేదు, కాని విషయం తెలియడానికి కు* ప%ంగా చెబుతాను.

సత్యకామ అనేవాడు జ్ఞాబాల అనే ఒకామె కొడుకు. అతనికి బ్రహ/చ్చారి కావడానికి, అంటే బ్రహ్మో/పదేశము

పొందాలని తలప్పు కలిగ్నింది. అందుకోసం "హరిదు్ర మతుడి" కుమారుడైన గౌతముడను గురువు వదqకు

పోయి బ్రహ్మో/పదేశము చ్చేయమని కోరుతాడు. గౌతముడు సత్యకాముడిని " నీ గ్యోత�ము ఏమిటి, బ్రహ్మో/పదేశము చ్చేయడానికి గ్యోత� వివరాలు తెలియ్యాలి కదా" అంటాడు. అంటే సత్యకాముడు తన తలి*

వదqకు పోయి తన గ్యోతా� ని్న తెలుపమని అడుగుతాడు. అందుకు ఆమె " నీవు ప్పుట.క ముందు చ్చాలా మంది

ఇళ్ళలో పరిచర్య చ్చేసేదానిని. అందులో ఎవరికి నువు్వ ప్పుటే.వో తెలియదు, నా ప్పేరు జ్ఞాబాల కనుక నువు్వ

నీ ప్పేరు సత్య కామ జ్ఞాబాల అని ఈ విషయం మీ గురువు గారికి చెప్పుQ" అని చెబుతుంది. అప్పుQడు

సత్యకామ జ్ఞాబాల గౌతముడి దగ్గరకు వెళ్ళి్ళ ఈ విషయం చెబుతాడు. గౌతముడు సతా్యని్న నిస�ంకోచంగా చెప్పేQ బా్ర హ/ణ గుణమున్నందు వలన తనకు శ్రిషు్యనిగా అంగీకరించ్చి ఉపదేశము చ్చేస్థా% డు. అప్పుQడు

తనకున్న గ్యోవులలో 400 బక్క చ్చికి్కన గ్యోవులను వేఱు చ్చేసి వాటిని మేపి వృది్ధ చ్చేయమని అడవికి

పంపిస్థా% డు. సత్యకామ జ్ఞాబాల ఆ గ్యోవులను 1000 చ్చేసేదాకా త్రిరిగ్ని రాక్సూడదనుకొని అడవికి వెళ్ళి్ళ

శ�ద్ధగా వాటి సంరక్షణ చ్చేస్థా% డు. ఆ గ్యోవులు 1000 అవుతాయి. వాటిలో ఒక ఎదుq సత్యకామునితో

" మేము 1000 మందిమి అయినాము, మీ గురువు గారి వదqకు తీసుకొని పొమ/" ని చెబుతుంది. తాను

బ్రహ/ విషయము ఒక పాదము చెబుతాను అంటుంది. సత్యకామ జ్ఞాబాల చెప్పుQమని అడుగగా ఆ ఎదుq

" నాలుగు దికు్కలు మొత%మంతా కలిపి పరబ్రహ/కు ఒక పాదమనీ అది "ప్రకాశమాన" మనీ చెబుతుంది. అది తెలిసి ధా్యనించ్చినవాడు "ప్రకాశవంతుడు" అవుతాడని చెబుతుంది. అగ్ని్న ఱెండవ పాదము

చెబుతుందని చెపQగా, సత్యకామ జ్ఞాబాల అగ్ని్న సంధానము చ్చేసి పా్ర రి�స్థా% డిు. అగ్ని్న భ్సూమి, ఆకాశము, స్వర్గము, సముద్రములు అనీ్న కలిపి బ్రహ/కు ఒకపాదమవుతుంది. దానిని "అనంతత్వము" అంటారు.

దానిని ధా్యనించ్చిన వారు "అనంతతా్వని్న" పొందుతారు అని చెబుతుంది. తరువాత హంస మ్సూడవ

పాదము తెలియ చ్చేసు% ంది అంటే తరువాత హంస ప్రత్యక్షమై "స్సూర్య, చంద్ర, విదు్యతు% లు బ్రహ/కు

ఒకపాదమని అది "జో్యత్రిస�"నీ, అది తెలిసి ధా్యనం చ్చేసే% జో్యత్రిసు� పొందుతారనీ " చెబుతుంది. తరువాత పాదము నీటి పక్షి చెబుతుందంటే దానిని అడిగ్నితే అది "పా్ర ణము, అక్షి, శ్లో� త�ము, మనసు�

బ్రహ/కు ఒక పాదమవుతుందనీ ఇది తెలిసి ధా్యనించ్చిన వారు "ఆయతనాని్న" పొందుతారనీ " చెబుతుంది. ఈ విషయ్యాలు నేరు]కొనిన సత్యకామ జ్ఞాబాల తన గురువైన గౌతముని వదqకు పోయి

ఇదంతా చెపిQ, తనకు జ్ఞాz నము ఇతరుల వలన కాక తన గురువు దా్వరానే కావాలని కోరుతాడు. అప్పుQడు గౌతముడు ఆ విషయ్యాలనే సంపూర్ణంగా వివరిస్థా% డు.

ఆ విధంగా విద్య నేరి]న సత్యకామ జ్ఞాబాల వదqకు, కమల అను ఒకామె కుమారుడైన "ఉపకోశలుడను" విదా్యరి� వస్థా% డు. ఆ ఉపకోశలుడు గురువుగారి వదq 12 సంవత�రాలు అగ్ని్న పరిచర్య చ్చేస్సూ% ంటాడు.

సత్యకామ జ్ఞాబాల మిగ్నిలిన విదా్యరు� లందర్సూ తన దగ్గర విద్య ముగ్నించుకొని వెళ్ళి్ళపోయినా

"ఉపకోశలుడిని" మాత�ము పంపడు. అప్పుQడు సత్యకామ జ్ఞాబాల భార్య అతని పై జ్ఞాలి కలిగ్ని, తన

భర�తో " ఈ పిల*వాడు కడు శ�ద్ధతో అగ్ని్న సంరక్షణ చ్చేసు% నా్నడు, వాడికి మీరు ఉపదేశము చ్చేయక పోతే

అగు్నలే మిము/లను నిందిస్థా% యి" అని అంటుంది. అయినా సత్యకామ జ్ఞాబాల ఉపదేశము చ్చేయకుండానే

గా్ర మాంతరము వెళతాడు. అంతట ఉపకోశలుడు భోజనము క్సూడా చ్చేయకుండా తన పనులు చ్చేస్సూ% ండగా

చ్సూసి సత్యకామ జ్ఞాబాల భార్య భోజనము చ్చేయుమనా్న క్సూడా చ్చేయడు. అంతట ఆ అగు్నలు( ఆహవనాయ్యాగ్ని్న, గార పతా్యగ్ని్న, దక్షిణాగ్ని్న) తామే ఆ ఉపకోశలునికి ఉపదేశము చ్చేయ సంకలిQస్థా% యి.

అందులో గార పతా్యగ్ని్న "భ్సూమి, అగ్ని్న, అన్నము, స్సూరు్యడు తన ర్సూపాలే అని అది తెలిసి తనను

ధా్యనించ్చిన వారు పాప కర/ నివృతు% లై, సద్వంశ స్థా� పకులవుతారని" చెబుతుంది.

దక్షిణాగ్ని్న "నీరు, నక్షత�ములు, చందు్ర డు తన ర్సూపాలని అది తెలిసి తనను ధా్యనిసే% పూరా్ణ యుషు్కలై, ప్రకాశమానులై ఉంటారని " చెబుతుంది

ఆహవనాయ్యాగ్ని్న "పా్ర ణము, ఆకాశము, స్వర్గము, విదు్యతు% తన ర్సూపాలని అది తెలిసి ధా్యనిసే% వారి

వంశము అవిచ్చి్ఛన్నంగా ఉంటుందనీ " చెబుతుంది.

తరువాత సత్యకామ జ్ఞాబాల త్రిరిగ్ని వచ్చి] తన శ్రిషు్యడిని చ్సూచ్చి నీ ముఖము ప్రకాశ్రిసో% ంది, బ్రహ/ గ్సూరి]

ఉపదేశము ఎలాపొందేవు అని అడుగగా, జరిగ్నినది చెపQగా, సత్యకామ జ్ఞాబాల ఆ అగు్నలు నీకు సృష్టి.లో

పదార�ముల గురించ్చే చెప్పేQయి, నేను నీకు పరబ్రహ/ గురించ్చి చెబుతాను అని ఉపదేశం చ్చేస్థా% డు. ఈ

సందర్భంలో వాకా్యలు మనకిప్పుQడు చర]నీయ్యాంశ్రాలు. ఈ కథలో ఎన్నో్న రహస్య విషయ్యాలు ఉనా్నయి. వాటిజోలికి మనం ఇప్పుQడు వెళ్ళ వదుq .

అమ/: పెదq కథే మామయ్య. ఇంక ఇప్పుQడు ఆ వాకా్యల వివరాలు చెపQండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: మనకు స్సూతా� లకు అవసరమైన వాకా్యలు మాత�ము చెప్పుQకుందాము.

ఈ మంతా� లు ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో 4 వ అధా్యయము 10, 14, 15 వ ఖండములలో వస్థా% యి.

అథ హాగ్నయః సమ్సూదిరే తప%ః బ్రహ/చ్చారీ కుశలమ్ నః

పర్యచ్చారీద్ధంతాసై· ప్రబ్రవామేత్రి తసై· హ్మోచుః పా్ర ణః బ్రహ/ కమ్ బ్రహ/ ఖమ్ బ్రహ/ ఇత్రి। 4-10-4

అంతట ఆ అగు్నలు తమలో " ఈ బ్రహ/ చ్చారి నిష్ఠగా పరిచర్యలు ఆచరిసు% నా్నడు. వానికి ఉపదేశము

చ్చేతము" అనుకొనా్నయి.

అవి అతనితో " పా్ర ణము బ్రహ/, కమ్ బ్రహ/, ఖమ్ బ్రహ/" అని ఉపదేశము చ్చేసేయ్.

సహ్మోవాచ విజ్ఞానామ్యహమ్ యతాQ్రణో బ్రహ/. కమ్ చ తు ఖమ్ చ న విజ్ఞానామి ఇత్రి.

తేహ్మోచుః యదా్వవ కమ్ యదేవ ఖమ్ తదేవ కమిత్రి పా్ర ణమ్ చ హాసై· తదాకాశమ్చోచుః ।4-10-5

ఉపకోశలుడు " పా్ర ణము బ్రహ/ అంటే తెలిసింది. కాని కమ్ బ్రహ/, ఖమ్ బ్రహ/ అంటే

అర�మవలేదు"అనా్నడు.

అంతట ఆ అగు్నలు " కమ్ అంటే ఆనందము, ఖమ్ అంటే ఆకాశము అని వాటికి పా్ర ణము నకు

సంబంధము కలదని పలికినవి.

సహ్మోచుః ఉపకోసలైషా సోమ్య తే అస/త్ విదా్యత/విదా్య చ ఆచ్చార్యసు% తే గత్రిమ్ వక్తే�తా్యజగామ

హాస్థా్యచ్చార్యః తమాచ్చార్యః అభు్యవాదోప కోసల ఇత్రి।

4-14-1

అంతట ఆ అగు్నలు "ఉపకోసలా! మేము మా జ్ఞాz నాని్న నీకు చెప్పేQము. కాని నీకు నీ ఆచ్చారు్యడు నీకు

మారా్గ ని్న చెబుతాడు" అని చెప్పేQయి.

అప్పుQడు ఆచ్చారు్యడు వచ్చి] ఉపక్తేసలా! అని పిలిచ్చేడు.

య ఏష అక్షిణి ప్పురుషః దృశ్యత ఏష ఆతే/త్రి

హ్మోవాచ ఏతదమృతమభయమేతత్ బ్రహ్మే/త్రి

తద్యద్యపి అసి/న్ సరిQరో్వదికమ్ వా సించత్రి వర�·నీ ఏవ గచ్ఛత్రి. ..4-15-1

సత్యకామ జ్ఞాబాల ఉపకోసలునితో " అక్షి యందు చ్సూడబడు ప్పురుషుడు ఆత/. అతడు చ్చావులేని వాడు. భయము లేనివాడు. అందువలననే అందులో కరగ్నించ్చిన వెన్న కాని, నీరుకాని పోసే% పక్కకు జ్ఞారిపోవును.

ఏతా సంయదా్వమ ఇత్రి ఆచక్షత ఏతా హి సరా్వణి వామాని అభిసంయంత్రి సరా్వణే్యన వామాని

అభిసంయంత్రి య ఏవమ్ వేద। ...1-15-2

అతడు సంయదా్వమ యని పిలువబడును ఏలనన అని్న శుభములు అతనికి చెందును. అది అతనికి

తెలియును.

ఏష ఉ ఏవ వామనీరేష హి సరా్వణి వామాని నయత్రి సరా్వణి వామాని నయత్రి యఏవమ్ వేద।....1-15-3

అతడు వామని క్సూడ. ఎందుకంటే సర్వ శుభములు అతడే కలిగ్నించును.

ఏష ఉ ఏవ భామనీరేష హి సరే్వషు లోక్తేషు భాత్రి సరే్వషు లోక్తేషు భాత్రి య ఏవమ్ వేద।....1-15-4

అతడే భామని అని పిలువబడును. ఎందుకంటే అతడు ములో* కములయందు ప్రకాశ్రించును. అది అతనికి తెలియును.

అథ యదు చైవ అసి/న్ ఛవ్యమ్ కుర్వంత్రి యది చ న

అరి]షమేవాభిసంభవంత్రి అరి]షః అహరహన్

ఆపూర్యమాణ పక్షమ్ ఆపూర్యమాణ పక్షాత్ య్యాన్ షడుదంగేత్రి

మాస్థాః తాన్ మాసేభ్యః సంవత�ర

సంవత�రాత్ ఆదిత్యమ్ ఆదితా్యత్ చంద్రమసమ్ చంద్రమసో విదు్యతమ్ తత్ ప్పురుషః అమానవః స

ఏనాన్ బ్రహ/ గమయత్రి ఏష దేవపథో బ్రహ/ పథ ఏతేన ప్రత్రిపద్యమానా ఇమమ్ మానవమ్ ఆవర�మ్

నావర�ంతే నావర�ంతే।....4-15-5

అతడు మరణించ్చిన పిదప దహన, శ్రా� దా్ధ ది కర/లను నిర్వహించ్చినా, నిర్వహించకపోయినా ప్రయ్యాణించ్చి

అరి] అధిషా. న దేవత వదqకు, అక్కడ నుండి దిన అధిషా. న దేవత వదqకు, పిదప శుక* పక్ష దేవత వదqకు, పిదప ఉత%రాయణ దేవత వదqకు, సంవత�ర దేవత వదqకు, అట నుండి ఆదిత్య దేవత వదqకు, అటనుండి

చంద్రమస్ దేవత వదqకు, అటనుండి విదు్యత్ దేవత వదqకు వెళ్ళి్ళ వారిని దాటి పోయిన పిమ/ట అమానవ

ప్పురుషుడు అతనిని కలసి పరబ్రహ/ వదqకు అతడిని చ్చేరు]ను. ఈ రకమైన దేవయ్యానము నందు

ప్రయ్యాణించ్చి వెళ్ళి్ళన మానవుడు త్రిరిగ్ని రాడు. త్రిరిగ్ని రాడు.

ఇపQటికి కు* ప%ంగా అవసరమైనంత ఉపనిషదా్వకా్యలు చెప్పుQకోవడం అయినది. ఇంక స్సూతా� ల లోకి

వెళదామా!

అమ/: ఈ అధికరణంలో ఎని్న స్సూతా� లునా్నయి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఆఱు ఉనా్నయమా/. అందులో మొదటిది.

" అంతర ఉపపతే%ః......1-2-13"

అంటే

అంతరః: (నేత�ము) లోన ( నుండు వాడుగా శు� త్రి యందు చెపQబడిన వాడు పరమాత/యే. ఏలనన)

ఉపపతే%ః: ( ఇందు చెపQబడిన గుణములు పరమాత/ క్తే ఉండుట సంభవము అను) కారణము వలన

అనగా

ఈ శు� త్రి యందు నేత�మునందు ఉండునటు* చెపQబడిన వాడు పరమాత/యే ఏలననగా ఆ శు� త్రి యందు

చెపQబడిన గుణములు పరమాత/క్తే సంభవము కనుక

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇందాకా

" య ఏష అక్షిణి ప్పురుష..... ఏతత్ బ్రహ/" అన్న వాక్యము చ్సూసేము కదమా/! అంటే అర�ము అక్షి యందు

ఏ ప్పురుషుడు కనిQంచుచునా్నడో ఇతడే ఆత/, ఇతడమృతమును, అభయమును అగు బ్రహ/. అని కదా

చెప్పేQరు. ఆత/ అనీ చెప్పేQరు, బ్రహ/ అని క్సూడా చెప్పేQరు కదా, అలాగయితే ఆ ప్పురుషుడు ఎవడు అని

సంశయము.

నాన్నగారు: అంటే ఇక్కడ క్సూడా పూర్వ పక్షము జీవాత/ అని, అలాకాదు ఆ ప్పురుషుడు పరమాత/యే

ఆయ్యా గుణాలుండడం వలన అంటారు అంతేనా బావా!

మామయ్య: కొంతవరక్సూ అంతే. కాని పూర్వ పక్షములో ఒక్క జీవాత/ తో ఆప్పేయక

మఱికొని్నవిపర్యయ్యాలను క్సూడా చరి]స్థా% రు.

నాన్నగారు: ఏమిటవి?

మామయ్య:

1. అతడు జీవాత/ కావచు]ను. ఎందుకంటే మనం కళ్ళు్ళ తెరిసే%నే కదా మనలో జీవాత/ ఉన్నటు* . కళ్ళు్ళ

తెరవక పోతే శరీరములో జీవుడు లేనటే* కదా!

2. అతడు వేఱొక దేవతా విశేషమైనా కావచు]ను. నేత�మునకు దృష్టి. కలిగేది అంటే పని చ్చేయ గలిగేది

కాంత్రి కిరణాలవలననే కదా! ఆ కిరణాలు దేవతా చోదితములు. అందువలన నేత�మునందలి ప్పురుషుడు

ఆ కిరణాల చ్చేత ప్రత్రిష్ఠ చ్చేయబడిన దేవతా విశేషము కావచు]ను.

3. అతడు ప్రత్రిబ్ధింబ ర్సూప్పుడనుట మికి్కలి యుక�ము. ఎందుకంటే నేత�మున ఏరQడేది ఎప్పుQడైనా

ప్రత్రిబ్ధింబమే కనుక.

" అందుచ్చేత నేత�ము నందలి ప్పురుషుడు పైన తెలుప బడిన వారిలో ఎవరైనా కావచు]ను" అంటారు

పూర్వ పక్షములో.

నాన్నగారు: సమంగానే తోసో% ంది, అయితే అవేమీ ఎందుచ్చేత కాదంటారు భగవదా్ర మానుజులు?

మామయ్య: ఈ ప్పురుషుడిని చెపిQన తరువాత ఆతడి లక్షణాలు క్సూడా చెపిQంది శు� త్రి ఆ వెంటనే. ఆ

లక్షణాలు

1. సంయదా్వమ: ఆతడు అవాప% సమస% కాముడు. సమస% శుభములు ఆతనిక్తే చెందును.

ఈ సృష్టి.లో మరెవ్వరినీ అవాప% సమస% కాముడు అని చెపQలేము.

నేను: అవాప% సమస% కాముడు అంటే!

మామయ్య: ఎటి. కామములకైనా పొందుటకు ఆటంకము లేనివాడు. ఆయనకు కామాలుంటాయ్యా అంటే

అందుక్తే సమస% శుభములు ఆయనక్తే చెందును అని చెబుతునా్నరు. అంటే కామాలు అతనిని

పొందుతాయి. పరిమిత, పరిచ్చి్ఛన్న జ్ఞాz న, శకా� ్యదులున్న మరే జీవాత/కు ఈ గుణాలు సరి పడవు.

2. వామని: సకల కర/ ఫలములకు నాయకుడతడే, సకల శుభములు ఆయన అనుగ్రహము వలననే

కలుగుతాయి.

3. భామని: ఆయన "అంతరÂహిశ]" అన్నటు* ఎలె*డల ప్రకాశ్రించు చున్నవాడు. ఈ తత%Àము క్సూడ

పరబ్రహ/క్తే చెలు* తుంది.

4. అమృతమ్: ఎప్పుQడ్సూ మృత్రి, వినాశము లేని వాడు. " సదేవ సోమ్య ఇదమగ్ర ఆసీత్" వంటి అనేక

శు� తులు క్సూడా చెప్పేQదిదే కదా!

ఇలా పైన చెపQబడిన గుణాలు పరబ్రహ/కు తపQ మరి ఏ జీవాత/కో, దేవతా విశేషానికో చెపQలేము. అందు

వలన ఆ ప్పురుషుడు పరమాత/యే.

నేను: ఆ ప్పురుషుడు మనందరి కళ్ళలో* ఉంటే మనకందరికీ కనపడాలి కదా! మరి కనబడడేం?

మామయ్య: ఇది సత్య కామ అగు్నలను, ఆచ్చారు్యడిని అత్యంత శ�ద్ధతో సేవించ్చి, అగు్నలచ్చేత ఉపదేశము

పొంది, ఉపాసిసు% న్న ఉపకోసలుడికి చెబు తునా్నడు, అటి. ఉపాసనా పరులకు పరమాత/ అక్షి

ప్పురుషుడుగా స్థాక్షాత్కరిస్థా% డన్నమాట. నీక్సూ, నాక్సూ కాదు.

నేను: ఆ కంటిలో నీరుపోసే% జ్ఞారి పోతుంది అని అనా్నరు కదా, అంటే.

మామయ్య: నాయనా, ఉపనిషతు% లు అర�ం చ్చేసుకోవడం మామ్సూలుగా చ్చాలా కష.ం. ఎందుకంటే అవి

విషయ్యాలను పరేక్షంగాన్సూ, జటిలంగాను చెబుతాయి. అలా పరమాత/ స్థాక్షాతా్కరాని్న కలిగ్నిన వారికి

దృష్టి.లో మరేదీ నిలువదు అని దానికి అర�ం. అయినా ఆ వివరాలు మనకందు బాటులో లేని అనుభవాలు, మహాయోగులకు తపQ.

నేను: ఇలా నేత�ములలో పరమాత/ ఉంటాడని చెపిQనది ఈ శు� త్రి లోనేనా, ఇంకా మిగతా శు� తులలో క్సూడా

ఉన్నదా ఇలాగే.

మామయ్య: అందుకోసం తరువాత స్సూత�ం చ్సూడాలి.

అమ/: ఏమిటి మామయ్యా్య ఆ స్సూత�ము?

ఇపQటికి కు* ప%ంగా అవసరమైనంత ఉపనిషదా్వకా్యలు చెప్పుQకోవడం అయినది. ఇంక స్సూతా� ల లోకి

వెళదామా!

అమ/: ఈ అధికరణంలో ఎని్న స్సూతా� లునా్నయి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఆఱు ఉనా్నయమా/. అందులో మొదటిది.

" అంతర ఉపపతే%ః......1-2-13"

అంటే

అంతరః: (నేత�ము) లోన ( నుండు వాడుగా శు� త్రి యందు చెపQబడిన వాడు పరమాత/యే. ఏలనన)

ఉపపతే%ః: ( ఇందు చెపQబడిన గుణములు పరమాత/ క్తే ఉండుట సంభవము అను) కారణము వలన

అనగా

ఈ శు� త్రి యందు నేత�మునందు ఉండునటు* చెపQబడిన వాడు పరమాత/యే ఏలననగా ఆ శు� త్రి యందు

చెపQబడిన గుణములు పరమాత/క్తే సంభవము కనుక

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇందాకా

" య ఏష అక్షిణి ప్పురుష..... ఏతత్ బ్రహ/" అన్న వాక్యము చ్సూసేము కదమా/! అంటే అర�ము అక్షి యందు

ఏ ప్పురుషుడు కనిQంచుచునా్నడో ఇతడే ఆత/, ఇతడమృతమును, అభయమును అగు బ్రహ/. అని కదా

చెప్పేQరు. ఆత/ అనీ చెప్పేQరు, బ్రహ/ అని క్సూడా చెప్పేQరు కదా, అలాగయితే ఆ ప్పురుషుడు ఎవడు అని

సంశయము.

నాన్నగారు: అంటే ఇక్కడ క్సూడా పూర్వ పక్షము జీవాత/ అని, అలాకాదు ఆ ప్పురుషుడు పరమాత/యే

ఆయ్యా గుణాలుండడం వలన అంటారు అంతేనా బావా!

మామయ్య: కొంతవరక్సూ అంతే. కాని పూర్వ పక్షములో ఒక్క జీవాత/ తో ఆప్పేయక

మఱికొని్నవిపర్యయ్యాలను క్సూడా చరి]స్థా% రు.

నాన్నగారు: ఏమిటవి?

మామయ్య:

1. అతడు జీవాత/ కావచు]ను. ఎందుకంటే మనం కళ్ళు్ళ తెరిసే%నే కదా మనలో జీవాత/ ఉన్నటు* . కళ్ళు్ళ

తెరవక పోతే శరీరములో జీవుడు లేనటే* కదా!

2. అతడు వేఱొక దేవతా విశేషమైనా కావచు]ను. నేత�మునకు దృష్టి. కలిగేది అంటే పని చ్చేయ గలిగేది

కాంత్రి కిరణాలవలననే కదా! ఆ కిరణాలు దేవతా చోదితములు. అందువలన నేత�మునందలి ప్పురుషుడు

ఆ కిరణాల చ్చేత ప్రత్రిష్ఠ చ్చేయబడిన దేవతా విశేషము కావచు]ను.

3. అతడు ప్రత్రిబ్ధింబ ర్సూప్పుడనుట మికి్కలి యుక�ము. ఎందుకంటే నేత�మున ఏరQడేది ఎప్పుQడైనా

ప్రత్రిబ్ధింబమే కనుక.

" అందుచ్చేత నేత�ము నందలి ప్పురుషుడు పైన తెలుప బడిన వారిలో ఎవరైనా కావచు]ను" అంటారు

పూర్వ పక్షములో.

నాన్నగారు: సమంగానే తోసో% ంది, అయితే అవేమీ ఎందుచ్చేత కాదంటారు భగవదా్ర మానుజులు?

మామయ్య: ఈ ప్పురుషుడిని చెపిQన తరువాత ఆతడి లక్షణాలు క్సూడా చెపిQంది శు� త్రి ఆ వెంటనే. ఆ

లక్షణాలు

1. సంయదా్వమ: ఆతడు అవాప% సమస% కాముడు. సమస% శుభములు ఆతనిక్తే చెందును.

ఈ సృష్టి.లో మరెవ్వరినీ ఇలా చెపQలేము.

నేను: అవాప% సమస% కాముడు అంటే!

మామయ్య: " సంయత్రిమ్ సంగతాని వామాని వరణీయ్యాని పా్ర ర�నీయ్యాని యసి/న్ సః సంయదా్వమ" అని

వు్యతQత్రి%. అనగా కోరదగ్నిన సమస% మంగళములు ఎవనియందున్నవో ఆయన అని అర�ము. సకల కళ్యా్యణ గుణాశ�యత్వము, సత్య సంకలQత్వము , అవాప% సమస% కామత్వము కలవాడు అని. సత్య

సంకలQత్వము అంటే సంకలQమాత�ం చ్చేత సముద్సూ్భతమైన సర్వ విధ ఉపకరణత్వము, అవాప% సమస%

కామత్వము అంటే సంపూర్ణముగా పొందబడిన సమస% కళ్యా్యణ గుణములు కలవాడు. ఇక్కడ " కామ్యంత

ఇత్రి కామాః " అని అర�ంతో కోర దగ్నినవి అంటే పరమాతా/నుభవానికి కోర దగ్నినవి ఆయన కుండే

నిరుపాధిక, స్థా్వభావిక, నిరే తుక, అసంఖ్యే్యయ కళ్యా్యణ గుణాలు. పరిమిత, పరిచ్చి్ఛన్న, సోపాధిక, జ్ఞాz న, శకా� ్యదులున్న మరే జీవాత/కు మనము ఇంతకుముందు చెప్పుQకున్నటు* ఈ గుణాలు సరి పడవు.

నితు్యలకు క్సూడా గుణాలు నిరుపాధికాలు కావు కదా!

2. వామని: సకల కర/ ఫలములకు నాయకుడతడే, సకల శుభములు ఆయన అనుగ్రహము వలననే

కలుగుతాయి.

3. భామని: ఆయన "అంతరÂహిశ]" అన్నటు* ఎలె*డల ప్రకాశ్రించు చున్నవాడు. ఈ తత%Àము క్సూడ

పరబ్రహ/క్తే చెలు* తుంది.

4. అమృతమ్: ఎప్పుQడ్సూ మృత్రి, వినాశము లేని వాడు. " సదేవ సోమ్య ఇదమగ్ర ఆసీత్" వంటి అనేక

శు� తులు క్సూడా చెప్పేQదిదే కదా!

ఇలా పైన చెపQబడిన గుణాలు పరబ్రహ/కు తపQ మరి ఏ జీవాత/కో, దేవతా విశేషానికో చెపQలేము. అందు

వలన ఆ ప్పురుషుడు పరమాత/యే.

నేను: ఆ ప్పురుషుడు మనందరి కళ్ళలో* ఉంటే మనకందరికీ కనపడాలి కదా! మరి కనబడడేం?

మామయ్య: ఇది సత్య కామ అగు్నలను, ఆచ్చారు్యడిని అత్యంత శ�ద్ధతో సేవించ్చి, అగు్నలచ్చేత ఉపదేశము

పొంది, ఉపాసిసు% న్న ఉపకోసలుడికి చెబు తునా్నడు, అటి. ఉపాసనా పరులకు పరమాత/ అక్షి

ప్పురుషుడుగా స్థాక్షాత్కరిస్థా% డన్నమాట. నీక్సూ, నాక్సూ కాదు.

నేను: ఆ కంటిలో నీరుపోసే% జ్ఞారి పోతుంది అని అనా్నరు కదా, అంటే.

మామయ్య: ఉపనిషతు% లు అర�ం చ్చేసుకోవడం మామ్సూలుగా చ్చాలా కష.ం. ఎందుకంటే అవి విషయ్యాలను

పరోక్షంగాను, జటిలంగాను చెబుతాయి. అలా పరమాత/ స్థాక్షాతా్కరాని్న కలిగ్నిన వారికి దృష్టి.లో మరేదీ

నిలువదు అని దానికి అర�ం. " ప్పుష్కర పలాశ ఆపః న శ్రి*ష్యంతే ఏవమేవమ్ విది పాపమ్ కర/ న శ్రి*ష్యతే" అని తామరాకు పై నీటిబొటు. వలె పాప కర/లు అటి. వారికి అంటుకొనవు అని. అయినా ఆ వివరాలు

మనకందు బాటులో లేని అనుభవాలు, మహాయోగులకు తపQ.

నేను: ఇలా నేత�ములలో పరమాత/ ఉంటాడని చెపిQనది ఈ శు� త్రి లోనేనా, ఇంకా మిగతా శు� తులలో క్సూడా

ఉన్నదా ఇలాగే.

మామయ్య: అందుకోసం తరువాత స్సూత�ం చ్సూడాలి.

అమ/: ఏమిటి మామయ్యా్య ఆ స్సూత�ము?

మామయ్య:

" స్థా� నాది వ్యపదేశ్రాత్ చ....1-2-14"

అంటే

స్థా� నాది వ్యపదేశ్రాత్: చక్షుసు�న సి�త్రి మొదలగునవి (పరమాత/కుండునవిగ) వేఱే శు� తుల యందు

చెపQబడుట చ్చేత

చ: క్సూడ

అనగా

నేత�మునందు ఉండుట మొదలగునవి పరమాత/క్తే వరి�ంచునటు* వేఱే శు� తుల యందు క్సూడ చెపQబడుట

చ్చేత ప్రసు% తము చక్షుసు�నందు ఉండు వానిగ చెపQబడిన వాడు పరమాత/యే.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: " యః చక్షుష్టి త్రిష్ఠన్ చక్షుర్నవేద". అని అన్నటు* తకి్కన ఉపనిషతు% లలో క్సూడ నేత�మునందు

పరమాత/ ఉన్నటు* చెపQబడినది కదా! అందువలన ఇక్కడ అక్షి ప్పురుషుడుగా చెపQబడుతున్నవాడు

పరమాతే/ అని చెబుతునా్నరన్నమాట.

నేను: అగు్నలు ఉపకోసలునికి " పా్ర ణో బ్రహ/, కమ్ బ్రహ/, ఖమ్ బ్రహ/" అని చెపిQ, తదుపాసన వలన

అవిచ్చి్ఛన్నంగా వంశ్రాభివృది్ధ, కర/ నివృత్రి% పొందుతారని ఇలా ఏదో చెప్పేQయి. సత్యకామ జ్ఞాబాల

అక్షిప్పురుషుని గ్సూరి] చెపిQ తరువాత అరి]రాది మార్గం చెప్పేQడు. అంటే ఈ ఱెండింటికీ సంబంధమున్నదా, కాక ఈ ఱెండ్సూ వేఱే్వఱా?

మామయ్య: ఆ వివరాలక్తే తరువాత స్సూత�ము

అమ/: ఏమిటి ఆ స్సూత�ము మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" సుఖ విశ్రిషా. భిధానాదేవ చ...1-2-15"

అంటే

సుఖ విశ్రిష.: సుఖ విశ్రిషు. డుగ

అభిధానాత్: ( చెపQబడిన వాడే చక్షుసు� నందుండు వాడుగ) చెపQబడుట చ్చేత

చ: క్సూడ

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య !

మామయ్య:

ఉపకోసలునికి అగు్నలు " పా్ర ణో బ్రహ/, కమ్ బ్రహ/, ఖమ్ బ్రహ/" అని " పా్ర ణము బ్రహ/, సుఖము బ్రహ/, ఆకాశము బ్రహ/" అని బ్రహ/ గురించ్చి ఉపదేశ్రించ్చేయి. తరువాత ఆ ఉపాసనా ఫలముగా ఆయురాq య

పా్ర పి%, అవిచ్చి్ఛన్న వంశ వృది్ధ వంటి ఫలాలు చెప్పేQయి. " ఏషా సోమ్య అస/ది్వదా్య ఆత/ విదా్య చ" అని ఇది

అగ్ని్న విద్య, ఆత/ విదా్య క్సూడా అని చెపిQ, తరువాత " ఆచ్చార్యసు% గత్రిమ్ వకా� " అని ఆచ్చారు్యడు నీ

మార్గమును చెప్పుQను అని ఊరుకునా్నయి.

ఇటు తరువాత సత్యకామ జ్ఞాబాల పరబ్రహ/ స్థాక్షాతా్కరాని్న, తదనంతరము అరి]రాది మారా్గ ని్న

ఉపదేశ్రించ్చేడు. ఇప్పుQడు ఆ అగు్నలు ఉపదేశ్రించ్చినదానికి సత్యకామ జ్ఞాబాల ఉపదేశ్రించ్చినదానికి దానికి

సంబంధం ఏమయినా ఉందా అని ప్రశ్న. ఎందుకంటే అక్కడ అగ్ని్న విద్య, ఆత/ విద్య అని చెపిQ దానికి

ఫలంగా ఆయువు, వంశ్రాభివృది్ధ లాంటివి చెప్పేQరు తపQ పరబ్రహ/ ను పొందడమని చెపQలేదు. కాని ఆ

విద్యలో క్సూడా పా్ర ణో బ్రహ/, కమ్ బ్రహ/, ఖమ్ బ్రహ/ అని పా్ర ణము బ్రహ/, సుఖము బ్రహ/, ఆకాశము

బ్రహ/ అని బ్రహ/ గురించ్చే చెప్పేQరు. ఇదెలా అన్నది సంశయము కదా!

దీనికి సమాధానము, అగు్నల చ్చే చెపQబడినది క్సూడ బ్రహ/ విద్యకు అంగమే. ఆ ఉపదేశము తరువాత

ఆచ్చారు్యడు నీకు మోక్ష మార్గమును చ్సూప్పును అని చెపQడం వలనన్సూ, ఆ ఉపదేశము తరువాత బ్రహ/

విద్య ముగ్నించక పోవడం వలనన్సూ ఇక్కడ చెపQబడిన అగ్ని్న విద్య బ్రహ/ విద్య యొక్క అంగమని

నిశ]యించుకోవాలి. అగు్నలు ఉపకోసలునికి ఉపదేశము చ్చేయునప్పుQడు అతడు ఆహారము తీసుకొనక

బ్రహ/ వా్యపి% వ్యత్రిరిక�ములైన జన/, జరా, మరణాది సంస్థార భయముతో పీడితుడై ఉన్నవాడు. ఆ

సమయమున ఆ భయము పోవడానికీ, బ్రహ్మో/పాసనము చ్చేయడానికీ " శరీరమ్ ఆద్యమ్ ఖలు ధర/

స్థాధనమ్" అన్నటు* ఆరోగ్యంతో పూరా్ణ యురాq యుడై ఉండడం అవసరమే. ఆ అగు్నలు తాము చెపిQనది

అగ్ని్న విద్య, ఆత/ విద్య క్సూడ అని చెపQడం వలన అవి చెపిQనది మోక్షైక ఫలమగు బ్రహ/ విద్యకు అంగమని తెలుసుకోవాలి. " అపహతే పాపకృతా్యమ్ లోక్తే భవత్రి సర్వమాయురేత్రిజోగీ�వత్రి నాస్థా్య పరప్పురుషాః

క్ష్మీయంతే ఉపయంతమ్ భుంజ్ఞామః అసి/న్ చ లోక్తే అముష్టి/న్ చ" అని కదా వాక్యము. అంటే

అపహతే పాపకృతా్యమ్: ( అగ్ని్న విద్య) పాపకర/ను నశ్రింప చ్చేయుచున్నది)

సర్వమాయురేత్రి: బ్రహ్మో/పాసనకు తగ్నిన పూరా్ణ యురాq యము కలుగును

జోగీ�వత్రి: వా్యధులచ్చే పీడంప బడక బ్రహ/ పా్ర పి% వరకు జీవించు చునా్నడు

నాస్థా్యవర ప్పురుషాః క్ష్మీయంతే: వీని ప్పుత�, పౌతా� దులు, శ్రిష్య, ప్రశ్రిషా్యదులు క్ష్మీణించక బ్రహ/ వేత%లగుదురు

నాస్థా్యబ్రహ/వితు్కలే భవత్రి: ఇతని వంశమున బ్రహ/ వేత% కానివాడుండడు.

ఉపయంతమ్ భుంజ్ఞామః ..... అముష్టి/న్ చ: మము/లను ఉపాసించు చున్న (వానికి) ఈ లోకమునను, పై లోకములయందును బ్రహ/ పా్ర పి% వరకు రక్షించు చుందుము.

ఈ విధంగా చెపQడం చ్చేత అగు్నలు చెపిQనది అంతా బ్రహ/ విద్యకు అంగమే. అక్కడ చెపQబడిన సుఖము

బ్రహ/ అంట్సూ చెపిQనదీ బ్రహ/నే. అయితే బ్రహ/ పా్ర పి% కాకుండా అక్కడ ప్రతే్యక ఫలాలు ఎందుకు చెప్పేQరు

అంటే ఆ ఫలాలు మోక్ష మార్గ విరుదా్ధ లు కావు, నిజ్ఞానికి మోక్ష మార్గ సహకారులు. అవి అగ్ని్న విద్య

గొపQదనాని్న చెప్పేQవి. ఉపాసు్యని అంటే పరబ్రహ/ గురించ్చి తెలియ్యాలి అంటే ఆయన గుణాలు తెలియ్యాలి

కదా. అందుకోసం ఆయనే సమస%మునకు ఆధారము, అవిచ్చి్ఛన్నమైన ఆనంద స్వర్సూప్పుడు, అనంతమైన

వాడు అంట్సూ అగు్నలు అలా చెప్పేQయి. కాని తామే బ్రహ/ విద్యను ముగ్నించకుండా ఆచ్చారు్యల వదqనే

నేర్వమని ఆదేశ్రించ్చేయి. తరువాత ఆచ్చారు్యడైన సత్యకామ జ్ఞాబాల ఉప కోసలునకు పరబ్రహ/ పా్ర పి%

మారా్గ ని్న అదే అరి]రాది మారా్గ ని్న ఉపదేశ్రించ్చేడు. అందు వలన కమ్ బ్రహ/ అంట్సూ సుఖ విశ్రిషు. డుగ

చెపిQనదీ, " అక్షిణి ప్పురుష దృశ్యతే" అని అక్షి ప్పురుషుడుగా చెపిQనదీ క్సూడా పరమాత/నే.

నేను: పా్ర ణము బ్రహ/, సుఖము బ్రహ/, ఆకాశము బ్రహ/ అంటే అది నేత�ములో స్థాక్షాత్కరించ్చిన బ్రహ/

లాగే ఎలా చెబుతారు. ఆకాశము అంటే పంచ భ్సూతాలలో ఒకటి. సుఖము అంటేలౌకిక మైన సుఖము

కదా. అంటే పరిమిత ఫలాల కోసం "నామబ్రహ/, మన్నో బ్రహ/ " అంటే నామమును బ్రహ/ గా

ఉపాసింప్పుము, మనసు�ను బ్రహ/గా ఉపాసింప్పుము అని ఉపాసించ్చి నటు* లేద్సూ ఇలాంటి పద్ధత్రి? ఇలా

క్సూడా బ్రహ్మో/పాసనము చ్చేస్థా% రా!

మామయ్య: ఆ వివరాలకు తరువాత్రి స్సూత�ము చ్సూడాలి.

అమ/: ఏమిటి మామయ్యా్య ఆ స్సూత�ము?

మామయ్య:

" అత ఏవ చ స బ్రహ/....1-2-16"

అంటే

అత ఏవ చ: అందు వలననే క్సూడా

సః: నేత�మునందలి ప్పురుషుడు

బ్రహ/: పరబ్రహ/

అనగా

పైన చెపిQన హ్మేతువులచ్చేత నేత�మున నున్నటు* చెపQబడినది పరబ్రహ/

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: దీనికి ముందు ప్రతీకోపాసన అంటే ముందు తెలియ్యాలి. తెలుసునా ప్రతీకోపాసన అంటే?

అమ/: తెలియదు మామయ్యా్య, చెపQండి.

మామయ్య: వేద విద్యలు ఱెండు రకాలు. బ్రహ/ విద్యలు, కామ్య విద్యలు అని. బ్రహ/ పా్ర పి% కోసమైతే

వాటిని బ్రహ/ విద్యలు అంటారు. అలాకాక పరిమిత కామా్యలకోసం అయితే వాటిని కామ్య విద్యలు అని

అంటారు.

బ్రహ/విద్యలలో చెపQబడేది బ్రహ్మో/పాసనము. ఇది మనము ముందు చెప్పుQకున్నటు* మ్సూడు రకాలు

1. స్వర్సూప బ్రహ్మో/పాసనము.

అంటే పరమాత/ను ఆయన స్వర్సూపము దా్వరా ఉపాసన చ్చేయడం. ఆయన స్వర్సూపాలలో

అరా]్యస్వర్సూపాని్న ఉపాసన చ్చేయడం మిగ్నిలిన వాటి కంటే సులభము అని క్సూడా మనము

చెప్పుQకునా్నము, ఈ విషయ్యానే్న " శ్రీ�వచన భ్సూషణము" లో పిళ్ళైRలోకాచ్చారు్యలవారు, మణవాళ

మహామునులు అనుగ్రహిస్థా% రు.

ఇంక మిగ్నిలిన ఱెండు విధాలు చ్చిచ్ఛరీరక బ్రహ్మో/పాసన, అచ్చిచ్ఛరీరక బ్రహ్మో/పాసన. ఇవి క్సూడా మనము

ఇంతకు ముందు చెప్పుQకునా్నము. ఈ రకంగా బ్రహ్మో/పాసన చ్చేసేవారు బ్రహ/పా్ర పి%ని పొందుతారు, మరణానంతరము అరి]రాది మార్గము దా్వరా ప్రయ్యాణించ్చి.

ఇంక మఱియొక విద్య కామ్య విద్య. ఇవి ఱెండు రకాలు. చ్చిదుపాసన, అచ్చిదుపాసన అన్నది మొదటిది, ప్రతీకోపాసన ఱెండవది. చ్చిదచ్చితు% లను బ్రహ/ములుగా తలచ్చి ఉపాసించడాని్న చ్చిదుపాసన, అచ్చిదుపాసన

అంటారు. ఉదాహరణకు వాయువును దికు్క ప్పుతు� నిగా పరమాత/ గా భావించ్చి ఉపాసన చ్చేసే% ప్పుత�

శ్లోకము కలుగదు. ఇటువంటి ఉపాసనలకు పరిమిత ఫలాలుంటాయి, కామ్య ఫలాలన్న మాట.

ఱెండవది ప్రతీకోపాసన.

అమ/: అంటే

మామయ్య: ప్రతీకము అంటే చ్చిహ్నము అని అర�ము. ఇందులో పా్ర ణాదులను బ్రహ/ము భావించ్చి ఉపాసన చ్చేస్థా% రు. ఛాందోగ్యో్యపనిషతు% లో ఏడవ ప్రపాఠకములో నామము, వాకు్క, మనసు�, సంకలQము, చ్చిత%ము, ధా్యనము, విజ్ఞాz నము, బలము, అన్నము, ఉదకము, తేజసు�, ఆకాశము, స/రణము ఇలా వేరే్వరు

ప్రతీకలను బ్రహ/గా భావించ్చి ఉపాసించడం చెపQబడింది. వీటిలో పూర్వ పూర్వమున చెపిQన దానికంటె

ఉత%రేత%రమున అంటే ముందు చెపిQన దానికంటే తరువాత చెపQబడినది ఉత్కృష.ముగా తలచ్చి

వానియందు బ్రహ/దృష్టి.నుంచ్చి ఉపాసించడం. వీటికి పరిమితమైన ఫలాలుంటాయి కాని బ్రహ/ పా్ర పి% కోసం

ఈ ఉపాసనలు కాదు.

నేను: అయితే మన సందర్భములో పా్ర ణము, ఆకాశము అన్నప్పుQడు అది ప్రతీకోపాసనములాగే ఉంది

కదా, అది బ్రహ/ విద్య ఎలాగవుతుంది.

మామయ్య: ఇక్కడ సందర్భము ఏమిటి! ఉపకోసలుడికి కామ్య విద్యలే కావలసి వసే% అతని ఆచ్చారు్యడు

అవి ఉపదేశ్రించ్చి ఎప్పుQడో పంపించ్చి వేసేవాడు. కాని అతనకి కావలసినది జన/, మరణాది ర్సూపమైన

సంస్థారమునుండి విముకి�నీయ గల విద్య. అటి. ముముక్షువయిన ఉపకోసలుడికి

బ్రహ/మునుపదేశ్రించడానికి అగు్నలు ఉద్యమించ్చేయి. అందుచ్చేత ఇక్కడ బ్రహ/మే ఉపాస్య వసు% వు, అందువలన పరిమిత ఫలాలను ఈయగల ప్రతీకోపాసన ఇక్కడ చెపQబడలేదు.

ఇక్కడ " పా్ర ణో బ్రహ/" అంటే పా్ర ణము బ్రహ/ అని బ్రహ/ము నిరేqశ్రించబడినది. జగతు% నకు ధారకమగుట

చ్చేత గాని, పా్ర ణమును శరీరముగా కలవాడగుటచ్చేత గాని, పా్ర ణమును నియమించు వాడగుటచ్చేత గాని

పరబ్రహ/ ఆ పా్ర ణాదులలో పా్ర ణముతో క్సూడి యుండుట, అందుచ్చేత అక్కడ పా్ర ణము అనగా పరబ్రహ్మే/

ఉపాసించబడుట సంభవము. మనము ఇంతకు ముందుక్సూడా ఇంద్ర పా్ర ణాధికరణము లోన్సూ అక్కడా ఈ విషయము చెప్పుQకునా్నము. అందు వలననే ఉపకోసలుడు " విజ్ఞానామి అహమ్ యతాQ్రణో బ్రహ్మే/త్రి"

అని " పా్ర ణము బ్రహ/మని నాకు తెలియును" అని చెప్పేQడు. అంటే " పా్ర ణో బ్రహ/" అన్న వాక్యములో

అతనికి సంశయము లేదు.

ఇంక సుఖమును, ఆకాశమును ఱెండును బ్రహ/మునకు శరీరమగుటచ్చే తని్నయ్యామ్యములగుట చ్చేత

బ్రహ/మునకు విశేషణాలవుతాయ్యా, లేక సుఖమెంతయో ఆకాశమంత, ఆకాశమెంతయో సుఖమంత అని

చెపQడం చ్చేత అవి అన్నో్యన్య వ్యవచ్చే్ఛదకములగుటచ్చేత అవి బ్రహ/మునకు విశేషణములవుతాయ్యా అన్నది

ప్రశ్న.

పరసQరము వేరు వేరు అయిన సుఖ్యాకాశములు బ్రహ/మునకు శరీరభ్సూతములవుత్సూ, బ్రహ/మునకు

విశేషణములయినప్పుQడు విషయ సుఖమునకు, భ్సూతాకాశ్రానికి నియ్యామక మైనది బ్రహ/మే కావాలి. అందుచ్చేత ఇలా చెపిQనప్పుQడు బ్రహ/ స్వర్సూపమిటి.దని తెలియక పోవచు]ను.

అలా కాకుండా అవి అన్నో్యన్య వ్యవచ్చే్ఛదములయి అందుచ్చే పరబ్రహ/కు విశేషణాలయితే పరబ్రహ/

అపరిమిత ఆనంద స్వర్సూప్పుడని తెలుసు% ంది.

ఈ పైన తెలిపిన ఱెండు విధాలలో ఏ విధంగా అర�ం చ్చేసుకోవాలి అని ఉపకోసలుడు " కమ్ చ ఖమ్ చ న

విజ్ఞానామి" అని పలిక్తేడు.

దానికి సమాధానముగా అగు్నలు " యదా్వవ కమ్ తదేవ ఖమ్, యదేవ ఖమ్ తదేవ కమ్" అని " ఏది

సుఖమో అదియే ఆకాశము, అనగా అపరిచ్చి్ఛన్నము, అంతటా ప్రకాశ్రించునది" అని " ఆ పరబ్రహ/ము

అపరిచ్చి్ఛన్నమైన సుఖమే స్వర్సూపముగా కలది" అని చెప్పేQయి.

అంటే ఆ పరబ్రహ/ " పా్ర ణము శరీరముగా కలది అవడం వలన పా్ర ణ విశ్రిష.మైనది, అపరిచ్చి్ఛన్నమైన

సుఖమే స్వర్సూపముగా కలది " అని అర�ము. ఈ రకంగా కమ్ బ్రహ/ ఖమ్ బ్రహ/ అనా్న అపరిచ్చి్ఛన్నమగు

పరబ్రహ్మే/ ప్రత్రిపాదింపబడినది. అందువలన ఇక్కడ క్సూడా చెపQబడినది పరిమిత ఫలాలిచ్చే] ప్రతీకోపాసన

కాదు. ఆ బ్రహ/మే తరువాత సత్యకామ జ్ఞాబాల చ్చేత నేత�మున నుండు ప్పురుషునిగా చెపQబడినది.

కావున ఈ శు� త్రిలో నేత�మున నుండు వానిగా చెపQబడిన వాడు, అంతకు ముందు " కమ్ చ బ్రహ/ ఖమ్ చ

బ్రహ/" అని క్సూడా చెపQబడినటువంటి పరబ్రహ/మే.

అమ/: అంటే పా్ర ణాదులను బ్రహ/గా భావించ్చి పరిమిత ఫలాలకై ఉపాసిసే% అది ప్రతీకోపాసన. అలా

కాకుండా ఆ పా్ర ణాదుల విశ్రిషు. డుగా, అంటే వాటిని విశేషణముగాన్నో, శరీరముగాన్నో కలిగ్ని యున్న

ఆశబqములదా్వరా ఆ పరబ్రహ/నే ఉదేqశ్రించ్చి ఉపాసన చ్చేసే% అది బ్రహ్మో/పాసన అన్నమాట. అంతేనా. అందువలన ఉపాసన చ్చేసే దృష్టి. కోణం బటీ. , దానివలన వచ్చే] ఫలితాని్న బటీ. క్సూడా ఇక్కడ అగు్నల చ్చేత

చెపQబడినది క్సూడా బ్రహ/ విదే్య కాని ప్రతీకోపాసన లాంటి కామ్య విద్య కాదు అంటునా్నరు, అంతేనా

మామయ్యా్య!

మామయ్య: భాష ఏదయినా భావం అంతేనమా/!

నేను: ఇక్కడ బ్రహ్మో/పాసనలో బ్రహ/ స్వర్సూపోపాసన అని అంటునా్నరు. అంటే ఏమిటి, అలాగే అరా]్య

స్వర్సూపాని్న ఉపాసన చ్చేయ్యాలి అని అంటునా్నరు, అంటే అరా]్యమ్సూరి� లో ఈ స్వర్సూప లక్షణాలు

ఎకు్కవగా ఉంటాయ్యా? మరొక్క స్థారి చెపQరా మామయ్యా్య!

మామయ్య: మంచ్చి ప్రశ్న వేసేవు. పరమాత/ ర్సూపము అంటే మనకు కనబడుతున్నది. పరమాత/

స్వర్సూపము అంటే ఆ పరమాత/క్తే సంబంధించ్చిన గుణ విశేషాలు సౌలభ్యము, స్థా్వమిత్వము, జగతా్కరణత్వము, నియ్యామకత్వము..లాంటివి. ఈశ్రావాసో్యపనిషత్ లో " పూర్ణమిదమ్ ..." అంట్సూ

చెపిQనటు* పర, వూ్యహాది సి�తులలో దేనిలోనైనా పరమాత/ పరమాత/ స్వర్సూపము సమానమే, సంపూర్ణమే. ఒకచోట ఎకు్కవ, ఒకచోట తకు్కవ కాదు. కాని మనము అనుభవించడానికి కొని్న గుణ

విశేషాలు కొని్నచోట* మనకు సులభంగా లభ్యమవుతాయి. అర]క పరాధీనుడై అత్యంత సౌలభ్య

పా్ర కట్యంతో మన ఇళ్ళలోన్సూ, దేవాలయ్యాల లోను వేంచ్చేసి యుండే అరా]్య స్వర్సూపము వదq మనకు మన అనుభవానికి తగ్నినటు* పరమాతై·క గుణ విశేషాలు సులభంగా లభ్యమవడం వలన మన

పూరా్వచ్చారు్యలు పర స్వర్సూపము ఆవరణ జలము, వూ్యహము పాల కడలి, వరాÄ కాలముల ప్రవహించు

నదులు విభవములు, భ్సూగర్భమున నున్నజలము అంతరా్యమి అయితే అరా]్య స్వర్సూపము మనింటి

ప్రక్కనువ్న మడుగు లాంటిది అంటారు తత్న్యౌ�లభ్యము వలన, దాహము ఎలాగైనా తీరుతుంది కాని, ఇంటి

మడుగు అయితే సులభము కదా.

నేను: బ్రహ్మో/పాసనలో చ్చిచ్ఛరీరక, అచ్చిచ్ఛరీరక బ్రహ్మో/పాసన అనా్నరు. కామ్య ఉపాసనలో చ్చిదుపాసన, అచ్చిదుపాసన అనా్నరు ఎందువలన?

మామయ్య: జ్ఞాగ్రత%గా వింటునా్నవన్నమాట. బ్రహ్మో/పాసనలో బ్రహ/నే ఉపాసన చ్చేస్థా% ము. ఆయన

చ్చిచ్ఛరీరకునిగాన్సూ ఉండవచు]ను, అచ్చిచ్ఛరీరకునిగాన్సూ ఉండవచు]ను. అంటే చ్చితQదార�ము శరీరముగా

కలవాడు, అచ్చితQదార�ము శరీరముగా కలవాడు అని. అక్కడ ఉపాసన చ్చేసేది, చ్చిదచ్చితు% లకో, వాటి

శరీరాలకో కాదు, తచ్ఛరీరకుడైన పరబ్రహ/క్తే. ఉపాసకునకు ఈ విషయము తెలిసి తతQ్రకారంగా

తచ్ఛరీరకుడైన పరమాత/నే ఉపాసన చ్చేస్థా% డు.

కాని చ్చిదుపాసన, అచ్చిదుపాసన అన్నప్పుQడు అక్కడ ఉపాసన చ్చేయబడేది చ్చిదచ్చితు% లే, తచ్ఛరీకుడైన

పరబ్రహ/ కాదు. చ్చిదచ్చితు% లను ఉపాసన చ్చేసే% దానికి తగ్నినటు* పరిమిత ఫలాలే వస్థా% యి తపQ బ్రహ/ పా్ర పి%

కుదరదు కదా!

ఇక్కడ నీకు సంశయం రావడానికి కారణం చ్చిదచ్చితు% లను బ్రహ/గా భావించ్చి అనడం వలన అనుకుంటాను. రాజ కుమారుడవైన నువు్వ ఆ ఊరులో గుడిసెలోకి వెళ్ళి్ళ ఆ ఇంటావిడను అమ/గా భావించ్చి ఆకలి

తీర]మనా్నవనుకో. ఆవిడ దగ్గరున్నది ఆవిడ పెడుతుంది, కాని మీ అమ/లా పెట.క పోవచు] కదా. అలా

కాకుండా అదే గుడిసెలోమీ అమ/ క్సూడా ఉండి ఉంటే నీవు వెళ్ళి్ళ అక్కడ క్సూడా మీ అమ/నే ఆకలిగా ఉంది

అనా్నవనుకో, అప్పుQడు మీ అమ/ అతు్యత%మమైన స్థాపాటు పెటే. ఏరాQటు చ్చేయగలదు. నీకర�మవడానికి

చెబుతునా్నను. ఇక్కడ అర�మవాలి�నది ఏమిటీ అంటే ఉపాసు్యడు పరబ్రహ/ అయితే అది

బ్రహ్మో/పాసనము, ఆ పరబ్రహ/ చ్చిదచ్చితు% ల అంతరా్యమి గా అయినా అయినా సరే. అలాకాక చ్చిదచ్చితు% లైతే అది కామ్య ఉపాసనము. ఇందాకా చెపిQన ఉదాహరణలో వాయువును పరబ్రహ/గా భావించ్చి అన్నప్పుQడు

ఉపాసు్యడు వాయువే, పరబ్రహ/ కాదు, ఈ భేదము తెలుసుకోవాలి.

నేను: అర�మయింది మామయ్యా్య!

నేను: ఇప్పుQడు చెపిQన కారణాల వలన అక్షి ప్పురుషుడు జీవాత/ కాదు, మరే దేవతా విశేషమ్సూ క్సూడా

కాదు అని తెలుసో% ంది, కాని ప్రత్రిబ్ధింబము కాదు అని ఎక్కడ చెప్పేQరు.

మామయ్య: దానికోసం తరువాత స్సూత�ం చ్సూడాలి.

అమ/: ఏమిటా స్సూత�ము మామయ్యా్య!

నేను: అందువలననే సత్యకామ జ్ఞాబాల తరువాత అరి]రాది మార్గము గురించ్చి చెప్పేQడా?

మామయ్య: అదే తరువాత స్సూత�ములో చెబుతునా్నరు.

అమ/: తరువాత్రి స్సూత�ము ఏమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" శు� తోపనిషత్కగత్యభిధానాత్ చ...1-2-17"

అంటే

శు� తోపనిషత్కగత్యభిధానాత్ : ఉపనిషతు% లయందు ప్రత్రిపాదింపబడిన పరబ్రహ/మును ( తెలుసుకొనిన

వానిచ్చే తలపదగ్నిన అరి]రాది మార్గము ఈ అక్షి ప్పురుష ఉపాసకునకు) ఉపదేశ్రించ్చి యున్నందున

చ: క్సూడ

అనగా

ఉపనిషతు% లయందు ప్రత్రిపాదింపబడిన పరమ ప్పురుషుని తెలుసు కొనిన వానిచ్చే తలచ దగ్నిన అరి]రాది

మార్గమును నేత�మునందలి ప్పురుషుని ఉపాసించువానికి తెలిపి యున్నందున, నేత�మున నున్నవాడుగ

చెపQబడినది పరబ్రహ/మే.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: పరమ ప్పురుషుని యొక్క స్వర్సూపమును యథార�ముగ తెలిసికొను వానిచ్చే తలచదగ్నినగ

శు� తులందు ప్రత్రిపాదింపబడిన, ప్పునరావృత్రి% రహితముగ పరబ్రహ/ను పొందించు అరి]రాది మార్గమును

సత్యకామ జ్ఞాబాల, ఈ అక్షి ప్పురుషుని తెలుసుకొనిన ఉప కోసలునకు ఫలముగా గా చెబుతునా్నడు. అంటే ఆ అక్షి ప్పురుషుడు పరబ్రహ/ తపQ వేఱొకరు కాజ్ఞాలరు.

అమ/: ఆ అరి]రాదిని క్సూడా కు* ప%ంగా వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: మానవ దేహములో 72,000 నాడులు ఉంటాయిటమా/. ఈ నాడులు రక�ప్రస్థారానికి

సంబంధించ్చిన నాడులు కావు. జ్ఞాz న ప్రసరణకు సంబంధించ్చిన నాడులు. వీటిలో 101 ప్రధానమైనవి

అయితే అందులో ఇడ, పింగళ, సుషుమ్న అనే మ్సూడు నాడులు ముఖ్యమైనవి. అందులో ఇడ అనే నాడి

మెదడు కుడి అర� భాగానికి, ఎడమ నాసికా రంధ ్రము దా్వరా శ్రా్వస పీలు]కొనడానికి, మానసిక శకి�కీ

సంబంధించ్చినది.

పింగళ అనే నాడి మెదడు యొక్క ఎడమ అర� భాగానికి, కుడి నాసికా రంధా్ర నికి, శ్రారీరక శకి�కీ

సంబంధించ్చినది.

వీటని్నటికనా్న అత్రి ముఖ్యమైనది సుషుమ్న నాడి. వెన్నె్నముక దా్వరా బ్రహ/ రంధ ్రమును చ్చేరే ఈ నాడియే

పరబ్రహ/ జ్ఞాz నానికి వాహనము.

మామ్సూలుగా మనిష్టి మరణించ్చిన తరువాత జీవాత/ బయటకు పోయేది ఏదో ఒక నాడి దా్వరానే. ప్పుణా్యతు/లకు ఊర్ధÀ నాడుల దా్వరాను, పాప్పులకు అధో భాగాన నాడుల దా్వరాను జీవాత/

బహిర్గతమవుతుంది. బ్రహ/ జ్ఞాz నము కల వారికి మాత�ం జీవాత/ పరబ్రహ/ సహాయముతో బ్రహ/ రంధ ్రము

దా్వరా ఈ సుషుమా్న నాడి గుండా బహిర్గతుడవుతాడు.

నేను: ఈ రోజులలో యోగా దా్వరా ఈ నాడులలో జ్ఞాz న ప్రస్థారాని్న నియంత్రి�ంచ వచు]నని చెబుతారు

కదా!

మామయ్య: ఈ విషయంలో ఈ యోగా కి్రయలలో ఎకు్కవగా అనుసరించ్చేది, మానసికంగా ఊహించు కొని

పా్ర ణ నియంత�ణ చ్చేయడం. కాని ఈ రకమైన ఏ స్థాధనలకైనా, అభా్యస ప్రకి్రయలకైనా, మొట. మొదట

కావలసినది యమ, నియమాలు అంటే అంతరింది్రయ, బాహ్మే్యంది్రయ నియమనం, అవి లేకుండా

మరేదయినా పెదq ఉపయోగం ఉండదు. ఇదంతా మనకు ఇప్పుQడు అక్కర లేదు కాని,

అలా బ్రహ/ జ్ఞాz నము కలిగ్ని, పరమ ప్పురుష స్థాక్షాతా్కరము చ్చేసుకొని, ఆయన చ్చే కరుణించ బడిన జీవాత/

పరమపదానికి వెళ్ళే్ళ మారా్గ ని్న కు* ప%ంగా చెబుతునా్నరు ఇక్కడ.

దీని పూరి� వివరాలు ఫలాధా్యయమైన నాలుగ్యో అధా్యయములో వివరంగా వసు% ంది కనుక ఇక్కడ కు* ప%ంగా

మాత�ం చెప్పుQకుందాము.

" వాజ/నసి సంపద్యతే, మనసి పా్ర ణే...." అంట్సూ ఈ శరీర భాగాలు ఒకదానిలో ఒకటి కలసి పోయిన

తరువాత అవి జీవాత/లో కలుస్థా% యి. అటు పిమ/ట పరమాత/ సహాయముతో బ్రహ/ రంధ ్రము భేదింపబడి జీవోత్క్రమణము పా్ర రంభవుతుంది. మనం అనుదినం గురు� ంచుకోవలసిన " పరమార� శ్లో* కద్వయమ్" లో

క్సూడా ఈ వివరాలునా్నయి.

ఆ జీవాత/ ముందు అరి]రభిమాన దేవత లోకమునకు, తరువాత అహరభిమాన దేవత లోకమునకు, తరువాత శుక* పక్షాభిమాన దేవత లోకమునకు, తరువాత ఉత%రాయణాభిమాన దేవత లోకమునకు, అట

నుండి ఆదిత్య లోకమునకు, అటనుండి చంద్ర లోకమునకు, అటనుండి విదు్యలో* కమునకు చ్చేరుతాడు.

నేను: విదు్యలో* కము అంటే మెఱుప్పులు అవే కదా, మనకు ముందు ఈ లోకం రావాలి, తరువాత చందు్ర డు, తరువాత స్సూరు్యడు కదా. మరేమిటి ఇక్కడ అటునుండి ఇటు ఉన్నటు* ంది.

మామయ్య: ఇక్కడ ఆయ్యా లోకాలంటే మనకు కనపడే చంద్రమండలము, స్సూర్య మండలము అని

అనుకోక్సూడదు

ఇక్కడ చెపQబడినవి ఆయ్యా అభిమాన దేవతా స్థా� నాలు.

ఈ రకంగా ప్రయ్యాణించ్చిన జీవాత/ విరజ దాటిన తరువాత అచటనున్న అమానవ ప్పురుష కర సQర్శతో ఈ

స్సూక్ష· దేహము పోయి పంచోపనిషణ/యమైన దివ్య దేహము సంపా్ర పి%ంచ్చిన తరువాత ఆ అమానవ

ప్పురుషుడు పరమాత/ సమీపమునకు జీవుడిని చ్చేరుస్థా% డు. దీనినే దేవమార్గమనీ, బ్రహ/ మార్గమనీ క్సూడా

అంటారు. ఇలా ఈ మార్గము దా్వరా వెళ్ళి్ళనవారు ఈ లోకాలకు త్రిరిగ్ని రారు. అంటే ఇలా అరి]రాది

మార్గములో పోయిన వారికి ప్పునరావృత్రి% లేదు.

ఇలా అరి]రాది మార్గంలో వెళ్ళే్ళ జీవుడికి ఆయ్యా లోకాలలో జరిగే మరా్యదలు, పరమపద వర్ణనము, పరబ్రహ/ను పొందే విధానమ్సూ .... ఇవనీ్న అరి]రాది లాంటి స్థాంప్రదాయ గ్రంథాలలో చ్చాలా వివరంగా

ఉంటుంది. అవి చదువు కొన్నప్పుQడు మనం ఆ వివరాలు గ్రహించవచు].

" ఇలా పరబ్రహ/ను పొందే అరి]రాది మార్గము చెపQబడడం చ్చేత క్సూడ నేత�మున స్థాక్షాత్కరించ్చే ప్పురుషుడు పరబ్రహ్మే/ తపQ వేరొకరు కారు" అని స్సూత�ము అర�ము.

మామయ్య:

" అనవసి�తేః అసంభవాచ] నేతరః...1-2-18"

అంటే

ఇతరః: ప్రత్రిబ్ధింబాదులు

న: అక్షి ప్పురుషుడు కాడు(ఏలనన)

అనవసి�తేః : సి�రముగా నుండనందున

అసంభవాత్ చ: ( అమృతతా్వదులు దానిలో నుండుట) అసంభవము అగుట వలన క్సూడ

అనగా

ప్రత్రిబ్ధింబాదులు అసి�రమగుట చ్చేతను, అమృతతా్వదులు లేనిదగుట చ్చేతను నేత�ముననుండున

అక్షిప్పురుషుడు ప్రత్రి బ్ధింబాదులగుట సంభవము కాదు.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: నేత�మున నుండు అక్షి ప్పురుషుడు ప్రత్రిబ్ధింబాదులు కానేరదు. ఎందుకంటే

1. ప్రత్రిబ్ధింబము ఎదుట వేరొక ప్పురుషుడు నిలిచ్చి యున్నంత కాలము నేత�మున ప్రత్రి ఫలించుటచ్చే

కనపడును. ఆ వేరొక ప్పురుషుడు లేకుండిన ప్రత్రి బ్ధింబముండదు. అందుచ్చేత నది నియతముగా

నుండునది కాదు. అసి�రమైనది.

2. శు� త్రి యందు చెపQబడిన అమృతత్వమను గుణము వరి�ంచదు.

3. జీవుడు ఒక్కచోట నుండక తన పనులకై వేఱు వేఱు ప్రదేశ్రాలలో సంచరిసో% ంటాడు. అలాంటప్పుQడు ఒక్తే ప్రత్రి బ్ధింబము అని్నచోట* ఉండడము అసంభవము కదా!

4. అలాకాక కిరణముల దా్వరా వేరొక దేవతావిశేషము నేత�మున నుంచబడినది అనుటకు అటి. దేవతా

విశేషము దేశ్రాంతరములో ఎక్కడో ఉండాలి, అలాంటప్పుQడు అది చక్షుసు�తో సంబంధించ్చినది కానేరదు.

5. ప్రత్రిబ్ధింబమో, మరొక దేవతా విశేషమో అయితే ఆ అక్షి ప్పురుషుని ఉనికి వేరొక నిమిత%ముపై ఆధార

పడి ఉంటుంది, అలాగయితే క్సూడా అమృతతా్వదులు అసంభవము.

ఈ కారణాల వలన ఆ అక్షి ప్పురుషుడు ప్రత్రి బ్ధింబాదులో, మరొక దేవతా విశేషమో అవడం కుదరదు.

అందువలన ఈ శు� త్రి వాక్యంలో అక్షి ప్పురుషుడు గా చెపQబడిన వాడు పరమాత/యే.

అమ/: బాగుంది మామయ్యా్య! ఈ అధికరణంలో ఛాందోగ్యో్యపనిషతు% లో ఉపకోసల విద్య సందర్భములో

నేత�మున నున్నటు* చెపQబడిన " అక్షి ప్పురుషుడు" ఆ శు� త్రి వాకా్యలలో ఆ ప్పురుషుడు పరమాత/క్తే చెందిన

సంయదా్వమాది గుణాలు కలిగ్నినటు* చెప్పుQట వలనన్సూ, మిగ్నిలిన శు� తులలో క్సూడా నేత�మునందు

పరమాత/ యుండునటు* చెపQబడుట వలనన్సూ,

అంతకు ముందు వాకా్యలలో అపరిమిత సుఖ విశ్రిషు. డుగాను, పా్ర ణ విశ్రిషు. డుగాను చెపQబడిన బ్రహ/యే

అక్షి ప్పురుషుడుగా చెపQబడి యుండుట వలనన్సూ, అచ]ట చెపQబడినది ప్రతీకోపాసనము కాక

బ్రహ్మో/పాసనమే అవడం వలనన్సూ, ఆ తరువాత వాకా్యలలో ఆ అక్షి ప్పురుషుని ఉపాసన చ్చేయడం వలన

జీవాత/ అరి]రాది మార్గములో ప్రయ్యాణించ్చి మఱి వెనుకకు త్రిరిగ్నిరాని బ్రహ/ పా్ర పి%ని పొందుతాడని చెపQడం వలనన్సూ, ఆ శు� త్రి వాక్యంలో చెపQబడిన అమృతతా్వది గుణాలు ప్రత్రి బ్ధింబాదులకు గాని, కిరణములచ్చే

నేత�మున ప్రత్రిష్టి్ఠ ంచ బడినటు* చెపQదగ్నిన వేరొక దేవతా విశేషములకు గాని వరి�ంచకుండుట వలనన్సూ ఆ

అక్షి ప్పురుషుడు పరబ్రహ/యే అని అర�ం అయింది. అంతేనా మామయ్యా్య!

మామయ్య: బాగా చెప్పేQవమా/, ఇంతటితో " అంతరాధికరణము " పూరి� అయింది. ఈ రోజుకి ఇంతటితో

ఆప్పుదాము. మళ్ళీ్ళ ఎప్పుQడైనా తరువాత్రి అధికరణము చ్సూదాq ము.

అందర్సూ: " యో నిత్య మచు్యత పదాంబుజ యుగ/ రుక/ ....

మామయ్య: రండమా/, ఎలా ఉనా్నరు?

అమ/: బాగానే ఉనా్నము మామయ్యా్య, ఈ రోజు చెప్పుQకోవలసిన అధికరణము ఏమిటి మామయ్యా్య!

మామయ్య: "అంతరా్యమ్యధికరణము". దీనిలో మ్సూడు స్సూతా� లు ఉనా్నయి.

నాన్నగారు: అంటే వేగం పూరి� అయిపోతుంది అన్నమాట. ఇది ఏ ఉపనిషదా్వకా్యల గురించ్చి.

మామయ్య: "బృహదారణ్యకోపనిషతు% " అని.

నేను: బృహత్ అంటే పెదqది అని కదా, ఈ ఉపనిషత్ చ్చాలా పెదqదా?

మామయ్య: అవును. ఇది శుక*యజురే్వదానికి సంబంధించ్చినది. దీనిలో ఎనిమిది అధా్యయ్యాలు

ఉనా్నయి.

నేను: ఆఱు అధా్యయ్యాలు అని వినా్ననే!

మామయ్య: దీనిలో మొదటి ఱెండు అధా్యయ్యాలు " అశ్వ మేథ య్యాగ వివరాలు" చెబుతాయి. అవి కర/

కాండకి సంబంధించ్చినవి కనుక ఉపనిషదా్భగాలు కావు అని వాటిని పరిగణించకుండా మిగ్నిలిన ఆఱు

అధా్యయ్యాలను మాత�మే పరిగణించ్చే వారు కొంత మంది దీనిలో ఆఱు అధా్యయ్యాలే అంటారు. కాని, భగవదా్ర మానుజులు మొదటి ఱెండు అధా్యయ్యాలన్సూ క్సూడా పరిగణన లోకి తీసుకోవాలని చెప్పేQరు,

ఎందుకంటే విశ్రిషా. దైÀతము ప్రకారము కర/ కాండ క్సూడా పరిహరించక్సూడదు కదా! ఆ లెక్కన తీసుకుంటే

మనకు ఈ అధికరణానికి సంబంధించ్చిన వాకా్యలు ఐదవ అధా్యయములో వస్థా% యి. నీ దగ్గర ఉన్న

ప్పుస%కంలో ఒక వేళ మొత%ం ఆఱు అధా్యయ్యాలే ఉంటే మ్సూడవ అధా్యయంలో ఈ వాకా్యలు

కనబడుతాయి. ఇప్పుQడు మనం చరి]ంచ్చే అధికరణము " అంతరా్యమి బా్ర హ/ణము" అని, ఆ

అధా్యయములో ఏడవ ఖండములో వచ్చే] వాకా్యల గురించ్చి.

నేను: ఈ బృహదారణ్యకోపనిషతు% దేనిగురించ్చి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఏ ఉపనిషత%యినా ముఖ్యంగా చెప్పేQది ఆత/, పరమాత/, ఆత/ పరమాత/ను పొందే విధము, పొందితే ఫలము, పొందడానికి అవరోధాలు ఇవే కదా చెప్పేQది. మనం ఇప్పుQడు అనుకుంటున్న ఐదవ

అధా్యయము య్యాజz్యవల్క సంవాద ర్సూపంలో ఉంటుంది. విదేహ రాజ్ఞా్యని్న పాలించ్చే జనక మహారాజు

తాను యజzము చ్చేస్సూ% ఆ సందర్భములో ఋత్రి%Àకు్కలకు, అక్కడికి వచ్చి]న బా్ర హ/ణులకు బహుమత్రి

వితరణ చ్చేసేడు. ఆ యజ్ఞాz నికి కురు, పాంచ్చాల దేశ్రాలనుండి అనేకమంది జ్ఞాz నులు, పండితులు వచ్చే]రు. వారిలో ఎవరు బాగుగా వేదములను అర�ము చ్చేసుకొనిన వారో తెలుసు కోవలెనని, జనకుడు సువర్ణముతో

అలంకరించబడిన 1000 పాడి ఆవులను " మీలో ఎవ్వరు అందరికంటే గొపQ జ్ఞాz నియో వారు తీసుకొని

పోవలెనని" పలిక్తేడు. అందరు బా్ర హ/ణులు ఒకరి ముఖము మరొకరు చ్సూసుకంట్సూ ఎవ్వర్సూ ముందుకు

రాకపోగా, య్యాజz్యవలు్కడు తన శ్రిషు్యడైన సంస "వుడిని పిలిచ్చి ఆ పాడి ఆవులను తోలుకొని పొమ/ని

పలిక్తేడు. అంతట అక్కడున్న బా్ర హ/ణోత%ములు కోపముతో య్యాజz్యవలు్కడిని ప్రశ్రి్నంచడం పా్ర రంభించ్చేరు. ఇలా ప్రశ్రి్నంచ్చిన అశ్వలుడు, ఆర�భాగుడు, భుజు్యడు, ఉశసు% డు, కహ్మోలుడు, గారి్గ తో వాదము గెలిచ్చిన

తరువాత అరుణ మహరిÄ కుమారుడైన ఉదాq లకుడు ఈ విధంగా ప్రశ్రి్నంచడం పా్ర రంభించ్చేడు.

ఉదాq లకుడు: మాద్ర దేశములో మేము పతంచలుడుఅను వాని ఇంట్లో* శ్రాస్త్రములు నేరు]కుంట్సూ ఉండే

వాళ్ళము. ఒకనాడు అతని భార్యను "కబంధుడు" అను గంధరు్వడు పూనేడు. ఆ గంధరు్వడు ఱెండు

ప్రశ్నలు వేసేడు.

1. ఈ లోకమును, పై లోకములను సమస% భ్సూతములను కలిపి ఉంచునటి. స్సూత�ము ఏది?

2. ఈ లోకమునందు కాని, పైలోకములయందు కాని సమస% భ్సూతములను లోపల నుండి

నియంత్రి�ంచునది ఏది?

ఈ ప్రశ్నలకు పతంచలుడు సమాధానము చెపQలేక పోయినాడు. నీవా ప్రశ్నలకు సమాధానము చెపQ

గలవా?"

య్యాజz్యవలు్కడు ఆ మొదటి ప్రశ్నకు " వాయువు ఈ లోకములోను, ఇతర లోకములలోను సమస%

భ్సూతములను కలిపి ఉంచుతుంద" ని సమాధానము చెప్పేQడు.

ఇక ఆ ఱెండవ ప్రశ్నకు చెపిQన సమాధానమే మన అధికరణానికి సంబంధించ్చిన వాకా్యలు.

అమ/: ఏమిటా వాకా్యలు మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఉదాq లకుడి ప్రశ్న అని్న లోకాలక్సూ, భ్సూతాలక్సూ లోపలనుండి నియంత్రి�ంచ్చేది ఏది అని కదా, దానికి సమాధానంగా ఒక్కముక్కలో చెపQకుండా ముఖ్యమైన వేరే్వరు భ్సూతాలను మిగ్నిలిన వాటినీ

ఒకొ్కక్కటీ చెపిQ వాటిలోపల ఉండి నియంత్రి�ంచ్చేది అంట్సూ సమాధానము చెప్పేQడు. ఈ మంతా� లనీ్న

ఒక్కలాగే ఉంటాయి. పృథివి, నీరు అంట్సూ ఆ వసు% వు మాత�ము మారుత్సూంటుంది, అంతే.

నేను: ఎందుకు అని్న స్థారు* చెపాQలి� వచ్చి]ంది, అనీ్న కలిపి ఒక్కస్థారి చెపQకుండా.

మామయ్య: సQష.త కోసం, మళ్ళీ్ళ చెపQడం వలన పూరి�గా సంశయ నివృత్రి% అవుతుంది కదా. అంతే కాక

వేదము శు� త్రి కదా, శబqము క్సూడా ముఖ్యము, అనేక స్థారు* వినడం వలన విషయం మరచ్చిపోకుండా గురు�

ఉంటుంది.

అమ/: ఆ వాకా్యలు చెపQండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: అనీ్న ఒక్కలాగే ఉంటాయి కనుక ముందు ఒక్క మంత�ము చెబుతాను.

" యః పృథివా్యమ్ త్రిష్ఠన్ పృథివా్య అంతరో యమ్ పృథివీ న వేద

యస్య పృథివీ శరీరమ్ యః పృథివీమ్ అంతరో యమయత్రి

ఏష త ఆతా/ అంతరా్యమి అమృతః"

అంటే

ఎవడు పృథివి యందు ఉండున్నో, అయినన్సూ పృథివి లోపలనుండి, పృథివి చ్చే తెలిసికొన బడక పృథివిని

తనకు శరీరముగా కలవాడై పృథివిలోనుండి దానిని నియమించుచునా్నడో అతడు ఆత/, అంతరా్యమి, అమృతస్వర్సూప్పుడు. "

మిగ్నిలిన మంతా� లలో పృథివి బదులుగా "ఆపః(నీరు), అగ్ని్న, అంతరిక్షము, వాయువు, దివి, ఆదితు్యడు, దికు్కలు, చందు్ర డు, నక్షత�ములు, ఆకాశము, తమసు�, తేజసు�, సర్వ భ్సూతములు, పా్ర ణము, వాకు్క, చక్షుసు�, శ్లో� త�ము, మనసు�,చర/ము, రేతసు�, సర్వ లోకములు, సర్వ వేదములు, సర్వ యజzములు

అని ఉంటుంది.

ఇంకా మరొక మంత�ము గురించ్చి చెపాQలి.

ఈ మంతా� లు పఠించ్చే వాళ్ళలో " కాణ్వ శ్రాఖ", " మాధ్యందిన శ్రాఖ" అని ఱెండు శ్రాఖలవారునా్నరు. అందులో "కాణ్వశ్రాఖవారు" మరొక మంతా� ని్న " యో విజ్ఞాz నే త్రిష్ఠన్....." అంట్సూ విజ్ఞాz న అని

చదువుతారు. వీరి పాఠములో సర్వ లోకములు, వేదములు, సర్వ యజzములు అని ఉండదు. " మాధ్యందిన శ్రాఖవారు" " యో ఆత/ని త్రిష్ఠన్" అని విజ్ఞాz న అన్నచోట ఆత/ అని

చదువుతుతారన్నమాట. విజ్ఞాz న అనా్న ఆత/ అనా్న ఒకటే కదా! ఈ ఱెండు రకాల పాఠాలు క్సూడా శ్రిషు. ల

చ్చేత అంగీకరించ బడినవే.

ఇంక ఈతని గురించ్చి వివరిస్సూ% " అతడు అని్నటికి ద్రష., కాని తాను చ్సూడబడడు, అని్నటినీ వింటాడు, కాని తాను వినబడడు, అని్నటికీ మంత కాని తాను చ్చింత్రించబడడు, అని్నటినీ తెలిసినవాడు కాని తాను

తెలియబడడు, ఆయన తపQ అంతటికీ ద్రష. అయిన వాడు వేఱొకడు లేడు. అలాగే అని్నటినీ వినేవాడు,

అని్నటికీ మంత, జ్ఞాz ని ఆయినవాడు వేరొకడు లేడు. అతడే ఆత/, అంతరా్యమి, అమృతస్వర్సూప్పుడు, అని చెబుతుంది, శు� త్రి.

ఇపQటిదాకా ఉపనిషదా్వకా్యలు కు* ప%ంగా చ్సూసేము కనుక ఇంక స్సూతా� లు చ్సూదాq మా!

అమ/: అలాగే మామయ్యా్య, ఇంతకు ముందు అధికరణములో " స్థా� నాది వ్యపదేశ్రాచ]" అన్న స్సూత�ం

వివరణలో చెపిQన " యః చక్షుష్టి త్రిష్ఠన్ " అని " నేత�ములో నున్న ప్పురుషుడు పరమాత/యే" అన్న దానిని

ఇక్కడ వివరిసు% నా్నరన్నమాట!

మామయ్య: అవునమా/, ఇందులో మొదటి స్సూత�ము

" అంతరా్యమి అధిదైవాది లోకాదిషు తద్ధర/ వ్యపదేశ్రాత్......1-2-19"

అంటే

అధిదైవాది లోకాదిషు: అధి దైవ, అధి లోకాది పదములతో క్సూడి యున్న వాక్యములయందు

అంతరా్యమి: అంతరా్యమి ( గా నుపదేశ్రించబడిన వాడు పరమాత/యే ఏలననగా)

తద్ధర/ వ్యపదేశ్రాత్: ( అటి. అంతరా్యమి యందు పరమాత/) ధర/ములు ఉన్నటు* చెపQబడుట చ్చేత

అనగా

అంతరా్యమి బా్ర హ/ణములో అధి దైవ, అధి లోకాది పదములతో నున్నవాక్యములయందు అంతరా్యమి గా నుపదేశ్రించబడినది పరమాత/యే ఎందుకంటే ఆ అంతరా్యమి యందు తెలQబడిన ధర/ములు పరమాత/క్తే

వరి�ంచును

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: మనము ఇప్పుQడు చదువుకున్న అంతరా్యమి బా్ర హ/ణములో చెపిQనటు* అని్నటి లోపల

వాటికి తెలియకుండా ఉంట్సూ, వాటిని నియంత్రి�ంచ్చేది పరమాతే/ అంటునా్నరు ఈ స్సూత�ములో.

నేను: అక్కడ ఆత/, అంతరా్యమి, అమృతః అని కదా అంటునా్నరు, దానికి తోడు అతడు చ్సూస్థా% డు, వింటాడు అంట్సూ అని్న రకాల కర/ల్సూ చెబుతునా్నరు, కళ్ళూ్ళ, ముక్సూ్క, చెవుల్సూ మొదలైన

ఇంది్రయ్యాలకని్నటికీ లోపల ఉండి వాటిని నియంత్రి�స్థా% డంటునా్నరు, అంటే శరీరము, అవయవాలు, ఇంది్రయ్యాల్సూ ఉనా్నయన్నమాట కదా. ఇలా శరీరమ్సూ, అవయవాల్సూ, ఇంది్రయ్యాల్సూ ఉండేది జీవాత/క్తే

కదా. మఱి ఈ ధరా/లు పరమాత/క్తే వరి�స్థా% యి అని ఎలా అంటాము?

మామయ్య: అదే వివరిసు% నా్నరు భగవదా్ర మానుజులు.

ఇక్కడ అని్నటిని తెలుసుకొనగలడు, ఆయనను తెలుసుకొన బడ జ్ఞాలడు, అని్నటినీ చ్సూడ గలడు, ఆయన చ్సూడబడ జ్ఞాలడు... అంట్సూ వరి్ణంచబడిన గుణాలనీ్న సర్వజzతా్వనీ్న, సత్య సంకలQతా్వనీ్న కదా

చెబుతునా్నయి. ఈ గుణాలు వరి�ంచ్చేది పరమాత/క్తే.

అమృతుడు అంటే ఎప్పుQడ్సూ ఉండేవాడని కదా, అది పరమాత/కు తపQ మరెవరికి కుదురుతుంది. " సదేవ

సోమ్య ఇదమగ్ర ఆసీత్" అని పరమాత/ ఒక్కడే ఈ సృష్టి.కి ముందు, చ్చివర క్సూడా ఉండేది అని కదా శు� త్రి

వాక్యము.

సుమారుగా ఇలాంటి మంతా� లో చెప్పేQ సుబాలోపనిషత్

" నైతేహ కించనా్యగ్ర ఆసీద మ్సూలమ్ అనాధారమ్ ఇమాః ప్రజ్ఞా జ్ఞాయంతే దివో్య దేవ ఏకో నారాయణః

చక్షుశ] ద్రష.వ్యమ్ చ నారాయణః

శ్లో� త�మ్ చ శ్లో� తవ్యమ్ చ నారాయణః"

అంటే

" మ్సూలము లేకయు, ఆధారము లేకయు సృష్టి.కి పూర్వము ఏదీ లేదు. చక్షురింది్రయమును, చ్సూడబడు

వసు% వును క్సూడ నారాయణుడే, శ్లో� తే�ంది్రయమును వినబడునది క్సూడ నారాయణుడే. వాని నుండియే

సమస%ము ప్పుటు. చున్నది "

అని ఆరంభించ్చి ఆపై

" అంతః శరీరే నిహతో గుహాయ్యామ్ అజ ఏకో నిత్యః యస్య పృథివీ శరీరమ్ యః పృథివీమ్ అంతరే

సంచరన్ యమ్ పృథివీ న వేద యస్థా్యపః శరీరమ్......"

ఎవనికి పృథివి శరీరమో, ఎవడు పృథివి యందున్నను పృథివి చ్చేత తెలియబడక యునా్నడో, ఎవనికి

ఉదకములు శరీరమో .... అటి.వాడు హృదయ గుహయందున్న వాడు. ఇతడు జన/ రహితుడును, స్వతంతు� డును, నితు్యడును

" ఏష సర్వ భ్సూతాంతరాతా/ అపహత పాపా/ దివ్యః దేవ ఏకో నారాయణః"

" అతడు సర్వభ్సూతములకు అంతరాత/, అపహత పాప్పు/డు, ఉత్కృష. దేవత, ఒక్కడే అయిన

నారాయణుడు"

అనగా

" అటి. సర్వభ్సూతాంతరాత/ పరమాత/ నారాయణుడు" అని సుబాలోపనిషత్ వివరించ్చింది.

అందువలన ఇక్కడ క్సూడా సర్వమునకు ఆత/యు, సర్వము తనకు శరీరముగా కలవాడును, సర్వమును

నియమించువాడును పరమాత/యే.

ఇంక నువు్వ చెపిQనటు* పరమాత/కు పా్ర కృత్రిక ఇంది్రయ్యాదులు లేకపోయినా సర్వజుz డు, సత్య సంకలుQడైన నాతనికి ద్రష.గా, శ్లో� తగా నుండుట స్థా్వభావికమేకాని ఇంది్రయ్యాధీనము కాదు. అందుక్తే శు� త్రి " పశ్యత్రి

అచక్షుః శృణోత్రి అకరణః..." అంట్సూ " పా్ర కృత్రికమైన చక్షురింది్రయమును, శ్లో� తే�ంది్రయమును లేకున్నను

చ్సూచుట, వినుట మొదలగు కార్యములు నిర్వహించుచునా్నడు" అని చెబుతోంది. పరమాత/కు కర/

సంబంధము లేదు అన్న విషయము అపహత పాప/ అను పదముచ్చే స్సూచ్చితమవుతోంది. అందుచ్చే ఆయన కార్య కలాపములు స్థా్వభావికములు. ఏకః అనుటచ్చే అటి.వాడు వేరొకడు లేకపోవడం వలన " యమ్

పృథివీ న వేద.." అని పృథివా్యదులు ఆయనను తెలియజ్ఞాలవు అని అర�మవుతోంది.

మన శరీరేంది్రయ నియంత�ణ స్థామర�్యము పరిమితమైనది. గుండె కొటు. కోవడం కాని, తల పూరి�గా

త్రి�పQడంగాని మనం చ్చేయలేము. పరమాత/ అటు* కాక స్థా్వభావికముగా సంపూర్ణ నియంతృత్వము

కలవాడు. ఈ సంపూర్ణ నియంతృత్వము వేరెవ్వరికీ కుదరని పని.

" అంతః ప్రవిష్ఠ ః శ్రాస్థా% జనానామ్ సరా్వతా/" (తై. ఉ.) అన్నటు* పరమాత/యే జనులలోపల ప్రవేశ్రించ్చి

వారలను నియమించును అనియును

" తదనుప్రవిశ్య సచ] త్యచ్చా]భవత్"(తై.ఉ.) అన్నటు* " పరమాత/ దానియందు అనుప్రవేశము చ్చేసి చ్చేతనా

చ్చేతన పదార�ములుగ అయ్యె్యను" అనియును

" తదనుప్రవిశ్య నామ ర్సూప వా్యకరవాణి" అనినటు* " పరమాత/ తాను అనుప్రవేశము చ్చేసి నామ ర్సూప

విభాగము చ్చేసెను" అనియును

మిగ్నిలిన ఉపనిషతు% ల నుండి క్సూడా తెలుసో% ంది కనుక ఇక్కడ చెపQబడినది పరమాత/యే

ఇంక నీ సంశయము ఆతా/ అని చెపQబడినది అనే కదా, అక్కడ చెపQబడినది " ఏష త ఆతా/" అనగా

" ఇతడు నీ యొక్క ఆత/" అని అర�ము. నీవు అంటే జీవాత/. జీవాత/ యొక్క ఆత/ అంటే జీవాత/ కంటె

వేరయిన పరమాత/యే కాని మళ్ళీ్ళ జీవాత/ అని కాదు. ఆపో్నతీత్రి ఆతా/ అను వు్యతQత్రి% బటి. ఆత/

శబqము పరమాత/కు వరి�సు% ంది.

ఈ పై కారణాలవలన అంతరా్యమి, అంతరాత/ అని ఈ శు� త్రిలో చెపQబడినది పరమాత/యే.

నేను: పై ఉపనిషదా్వకా్యలలో " పృథివా్యమ్ త్రిష్ఠన్ పృథివా్య అంతరో" అని ఱెండు స్థారు* ఎందుకు

వాడడం?

మామయ్య: పృథివా్యమ్ త్రిష్ఠన్ అని వాడడం వలన ఆ అంతరా్యమి పృథివి కాదు అని తెలుసో% ంది. అలాగే అంతరో యమయత్రి అనడం వలన బయట నుండే మఱే పదార�ము కాదని తెలుసో% ంది, అందుచ్చేత ఆ

అంతరా్యమి నువు్వకాదు, బాహ్యంగా ఉన్న మఱే పదార�మ్సూ కాదు, అంటే ఆ అంతరా్యమి పరమాతే/

అన్నమాట.

నేను: ఆ అంతరా్యమి జీవాత/ కాకపోతే ప్రకృత్రి పదార�ము ఏదయినా కావచు] కదా!

మామయ్య: దీనినే తరువాత స్సూత�ములో వివరిసు% నా్నరు

అమ/: ఏమిటి ఆ స్సూత�ము మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" న చ స్థా/ర�మతద్ధరా/భిలాపాచ్చా్ఛరీరశ]....1-2-20"

అంటే

( ఆ అంతరా్యమి/ అంతరాత/) స్థా/ర�మ్: ప్రకృత్రియును,

శ్రారీరశ]: జీవుడును

న: కాడు(ఏలనన)

అతద్ధరా/భిలాపాత్: ( ప్రకృత్రి యందును జీవుని యందును) ఉండజ్ఞాలనివి అగు ధర/ములు ( అటి.

అంతరాత/ యందు) గలవని చెపిQయున్నందున

అనగా

అంతరాత/గా చెపQ బడినవాడు ప్రకృత్రి గాని, జీవుడు గాని కాడు. ఏలనన ప్రకృత్రి యందును, జీవుని

యందును ఉండని ధర/ములు వాని యందు ఉండునవిగ చెపQబడినవి కనుక.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇక్కడ చెపQబడిన ధర/ములు

సర్వ నియంతృత్వము: సర్వమును నియంత్రి�ంచగల స్థామర�్యము.

ఇది పరమాత/కు తపQ ప్రకృత్రి పదార�మునకు గాని జీవాత/కు గాని వరి�ంచదు. మన గుండె కొటు. కోవడమే

మనం నియంత్రి�ంచలేము. ఇంక అచ్చేతనమైన ప్రకృత్రికి ఖచ్చి]తంగా ఇది వరి�ంచదు.

అమృతత్వము: ఎల*ప్పుQడు ఉండగల స్థామర�్యము.

సృష్టి.కి ముందు, ప్రళయకాలమున జీవ, ప్రకృతులు పరమాత/లో లయమగును.

సమస%మును తెలుసుకొన గలుగుట, చ్సూడగలుగుట.... వంటి కార్యములు:

ఇది అచ్చేతనమగు ప్రకృత్రికి గాని, పరిమిత శకి�, స్థామర�్యములున్న జీవాత/లకు గాని కుదరదు.

సకలమునకు లోన నుండి ఆత/ యగుట:

ఒక జీవాత/ తానుండు శరీరమునకు మాత�ము లోన నుండి ఆత/ కావచు]ను, కాని సమస% వసు% వులకు

ఆత/ కాజ్ఞాలడు. ప్రకృత్రికి క్సూడ ఈ స్థామర�్యము లేదు.

" అందువలన ఈ శు� త్రి యందు చెపQబడినది పరమాత/యే తపQ ప్రకృత్రి గాని, జీవుడు కాని కానేరడు"

అని వివరిసు% నా్నరు.

నేను: మీరు చెపిQనటు* కాణ్వపాఠము ప్రకారము, మాధ్యందిన పాఠము ప్రకారము క్సూడా ఇంతేనా, లేక

ఏదైనా ఒక దాని ప్రకారము వేఱుగా అన్వయమ్సూ, వా్యఖ్యా్యనమ్సూ ఉండవచ్చా]!

మామయ్య: ఆ సంశయ్యాని్న తరువాత స్సూత�ంలో తీరుసు% నా్నరు.

అమ/: ఏమిటి ఆ స్సూత�ం మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" ఉభయః అపి హి భేదేనైనమధీయతే...1-2-21"

అంటే

హి: ఏలననగా

ఉభయః అపి: కాణ్వ, మాధ్యందినులు ఇరు్వర్సూ క్సూడా

ఏనమ్: ఈ జీవుని

భేదేన: ( అటి. అంతరాత/ కంటే) వేరయిన వానిగా

అధీయతే: పఠించుచునా్నరు.

అనగా

కాణ్వ, మాధ్యందినులు ఇరువుర్సూ క్సూడా జీవుని అంతరాత/ అయిన అంతరా్యమి కంటే వేఱయినది గానే

పఠించుచునా్నరు.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇందాకా మనం అనుకున్నటు* , కాణు్వలు " యో విజ్ఞాz నే త్రిష్ఠన్" అనినీ్న మాధ్యందినులు

" యో ఆత/ని త్రిష్ఠన్" అనినీ్న పఠిస్థా% రు. ఇక్కడ విజ్ఞాz నము అనా్న, ఆత/ అనా్న జీవాత/యే, అందుచ్చేత

" ఎవడు జీవాత/ లో ఉండి, జీవాత/కు తెలియకుండా జీవాత/యే శరీరముగా కలవాడై లోననుండి

నియమించు చునా్నడో" అని దీని అర�ము. జీవాత/ లోననుండి జీవాత/కు తెలియకుండా, జీవాత/ను

నియమించ్చేది మళ్ళీ్ళ జీవాత/ కాలేదు, అచ్చేతనమైన ప్రకృత్రి అంతకంటే కాదు. అందువలన ఱెండు

పాఠాలలోను చెపQబడినది పరమాతే/ అని తెలుసో% ంది.

అందువలన అమృతుడు, అపహిత పాప్పు/డు, సర్వజుz డు, సరా్వంతరా్యమి అయిన పరమాత/చ్చే

నియమించబడు జీవాత/ పరమాత/ కంటె విలక్షణుడు అనే కాణ్వ, మాధ్యందిన పాఠాలు ఱెండ్సూ క్సూడా

తెలుప్పుతాయి. ఆ ఱెండు పాఠాలకు ఈ విషయంలో భినా్నభపా్ర యము లేదు.

అమ/: బాగుంది మామయ్యా్య, ఈ అధికరణంలో "బృహదారణ్యఉపనిషతు% " లో అంతరా్యమి

బా్ర హ/ణములో అంతరా్యమి అని చెపQబడిన వానికి పరమాత/ ధర/ములు చెపQడం వలనన్సూ, ప్రకృత్రి

యందున్సూ, జీవుని యందున్సూ ఆ ధర/ములు లేక పోవడం వలనన్సూ, కాణ్వ, మాధ్యందిన పాఠాలలో

ఱెండింటిలోను క్సూడా జీవాత/లో జీవాత/కు తెలియకుండా జీవాత/కు ఆత/గా ఉండి నియంత్రి�ంచ్చే

అంతరా్యమి గ్సూరి] ఒక్కలాగే చెపQడం వలనన్సూ, ఆ అంతరా్యమి పరమాత/యే అని తెలుసో% ంది" అని

వివరించ్చేరు.

మామయ్య: బాగా చెప్పేQవమా/, ఇంతటితో అంతరా్యమ్యధికరణము పూరి� అయినది, తరువాత

అధికరణము మరొక రోజు చ్సూదాq ము.

అందర్సూ: " యో నిత్య మచు్యత పదాంబుజ యుగ/ రుక/...."

మామయ్య: రావోయ్ బావా, సెలవులేనా, లేక సెQషల్కా* సులంట్సూ ఇంకా కాలేజీకి వెళ్ళుతునా్నవా!

అమ/: మీకు తెలుసును కద మామయ్యా్య, ఆయనకు సెలవులని మాటే కాని, ప్పేపరు* దిదుq

కోవడాల్సూ, కాలేజీ లో టైమ్ టేబుల్ సెట్ చ్చేసుకోవడాల్సూ, కోరు�లు పూర�వలేదని సెQషల్కా* సులు, మావారి పాఠాలు ఎంతకీ తెమలవు మఱి, దానికి తోడు ఎవళ్ళో్ళ కురా్ర ళ్ళు్ళ సందేహాలంట్సూ వస్సూ% ఉండడం, ఇలాగే

గడచ్చి పోతుంది సెలవుల కాలమంతా,

మామయ్య: అవునమా/, ఇదుగ్యో ఈ మిష మీద తరచుగా వసు% నా్నరు కాని, లేకపోతే అతనికి ఎప్పుQడ్సూ

తీరిక ఉండదన్నది తెలిసినదే కదా!

నాన్నగారు: అది సరే, నాకు ఈ చర]ల వలన ఒక విషయం తెలిసిందోయ్, ఈ ఉపనిషతు% లలో ఆత/, విజ్ఞాz నము, సత్, బ్రహ/, అంతరాత/ ... అని ఉన్న పదాలనీ్న అటు పరమాత/క్సూ వరి�స్థా% యి, ఇటు

జీవాత/కీ వరి�స్థా% యి, దానితో వసో% ంది చ్చికు్క.

మామయ్య: బాగా చెప్పేQవు, కాని మరొక పదము వదిలీసేవు. "అక్షర" అని

నాన్నగారు: అవునవును. ఆమధ్య "అక్షర" అంటే జీవాతా/, ప్రకృత్రియ్యా అని చర] వచ్చి]ంది.

మామయ్య: "అక్షర" అంటే జీవాత/, ప్రకృత్రి మాత�మే కాదు, పరమాత/ క్సూడా కావచు]. ఈ రోజు మనం

చదువుకొనే దానిలో తగువు అదే!

నాన్నగారు: అది ఏ ఉపనిషతు% లోనిది?

మామయ్య: " ముండకోపనిషత్ " అని ఇది అధర్వణ వేదాంతర్గతము. దీనిలో ఆఱు ఖండాలునా్నయి, ఈ ఖండాలనే ముండకాలని క్సూడా అంటారు.

నేను: ఈ ముండకము అంటే అదోలా ఉన్నటు* ంది..

మామయ్య: ముండనము అంటే సంపూర్ణ శ్రిరఃక్తేశ నివృత్రి% కదా, క్తేశములు అజ్ఞాz న చ్చిహ్నములు. సంపూర్ణ

అజ్ఞాz న నివృత్రి% ఈ ఉపనిషదవిజ్ఞాz నము వలన కలుగుతుందని అందువలన దీనికా ప్పేరు వచ్చి]ందని కొందరి

అభిపా్ర యము, మరి కొంతమంది ఈ అభిపా్ర యముతో ఏకీభవించరనుకో.

నేను: ఈ ఉపనిషత్ దేనిగురించ్చి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఈ ఉపనిషతు% లో "అక్షర" శబqముతో పరమాత/ను నిరేqశ్రించ్చి, మనం ఇంతకు ముందు

అనుకున్నటు* గానే అటి. పరమాత/ను పొందుటకు స్థాధనము, తత*లితము, దాని్న పొందుటకు

అవరోధాలు... ఇలా అనీ్న చెపQబడా� యి. దీనిక్తే " అక్షర బ్రహ/ విద్య" అని ప్పేరు. అయితే ఇదే ఉపనిషత్ లో

"అక్షర" అంటే ప్రకృత్రి అని క్సూడా ఒక చోట చెప్పుQకోవాలి. మీ నాన్న అన్నటు* అదే చ్చికు్క. ఆ విషయం

తరువాత చ్సూదాq ం.

నేను: ఈ ఉపనిషత్ గురించ్చి కొంచెం చెపQండి మామయ్యా్య,

మామయ్య: మిగ్నిలిన కొని్న ఉపనిషతు% లలాగ దీనికి పెదq కథేమీ లేదు. ఈ సృష్టి.లో పరమాత/ చ్చేత మొదట

సృష్టి.ంచబడిన వాడు చతురు/ఖ బ్రహ/ కదా. ఆయన తన ప్రథమ ప్పుతు� డైన అధర్వ మహరిÄకి సర్వ

విద్యలకు మ్సూలమైన ఈ " అక్షర బ్రహ/ విద్య" ను ఉపదేశ్రించ్చేడు.

నేను: చతురు/ఖ బ్రహ/ మొదటి కొడుకు అధరు్వడా?

మామయ్య: ఆయ్యా కలాQలలో జరిగ్నిన సృషు. లలో ఏదో ఒక స్థారి అని అంటారు, ఆ అధరు్వడు " అంగ్నిర్

మహరిÄ"కీ, ఆయన "సత్యవాహుడ" ను మహరిÄకీ ఆయన "అంగ్నిరస్" అను మహరిÄకీ ఉపదేశ్రించ్చేడు. ఆయన వదqకు శౌనక మహరిÄ వచ్చి] " ఇదమ్ సర్వమ్ కసి/న్ విజ్ఞాz తే విజ్ఞాz తమ్ భవత్రి" అంటే " ఈ

కనబడుతున్నదంతా ఏ పదార�మును గురించ్చి తెలుసుకుంటే తెలిసికొన బడుతుంది" అని అడిగేడుట.

నేను: ఇదేదో మీరు ఇంతకుముందు చెపిQన ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో సది్వదా్య ప్రకరణంలో కథలా ఉంది, ఇక్కడ క్సూడా, మటి. , కుండల్సూ అవీ మళ్ళీ్ళ చెప్పేQరా!

మామయ్య: విషయం అలాంటిదే, ఎందుకంటే చెపQబడిన పరమాత/ ఒక్కడే కదా! కార్య, కారణ

సంబంధమ్సూ అదే. కాని సమాధానము చెపిQన విధానము, దృషా. ంతాలు ఇక్కడ వేరు, ఆ మంతా� లు

చెబుతాను విను

" తసై· సహ్మోవాచ- దే్వ విదే్య వేదితవే్య

ఇత్రిహస/ యదÂ్రహ/విదో వదంత్రి- పరా చ ఏవ అపరాచ

అంటే

" ఆ శౌనకునికి అంగ్నిరస్మహరిÄ ఏ బ్రహ/మును పొందుటకు "పరా", అని "అపరా" అని ఱెండు

విధములైన జ్ఞాz నములు పొందబడాలని వేదవేత%లు చెబుతారో ఆ బ్రహ/ జ్ఞాz నము చ్చేత సమస% విశ్వ

విజ్ఞాz నము కలుగును".

నేను: బాగుంది, ఏదో ఒకటి తెలుసుకుంటే అంతా తెలుసుకోవాలి అనుకుంటే " పరా విద్య, అపరా విద్య" అంట్సూ పా్ర రంభించ్చేరే. అదెలా?

మామయ్య: ఒక గురువుగారు " మేఘ సందేశము" చెపQడానికి పా్ర రంభించ్చి " కశ్రి]త్ కాంతా..." అన్న

వెంటనే వెనకటికి నీలాంటి శ్రిషు్యడు " తప్పుQకదండీకాంతా సీ్త్ర లింగము, దానికి కశ్రి]త్ అంట్సూ ప్పుంలింగాని్న ఎలా వాడుతారు, ఇంతకీ ఎవరండీ ఆ అమా/యీ" అని అడిగేడుట, పూరి�గా వినడానికి, అర�ం

చ్చేసుకోవడానికి ముందుగా.

ఇందాకా మంతా� నికి " ఏ బ్రహ/ను పొందుటకు ఆ ఱెండు విద్యలు అవసరమో ఆ పరబ్రహ/ యొక్క జ్ఞాz నము వలననే సర్వ విజ్ఞాz నము తెలియును" అని అర�ము.

నేను: ఏమిటవి?

మామయ్య:

"తతా� పరా, ఋగే్వదో యజురే్వదః స్థామవేదః అధర్వవేదః

శ్రిక్షా, కలోQ, వా్యకరణమ్, నిరుక�మ్, ఛన్నోq , జో్యత్రిషమిత్రి

అథ పరా యయ్యా తదక్షరమధిగమ్యతే.

అందు అపరా విద్య అనగాఋగే్వదము మొదలగు నాలుగు వేదములు, వేదాంగాల్సూను.

పరా విద్య అంటే " ఏ భకి� ర్సూపాపన్న జ్ఞాz నము చ్చేత అక్షర శబq వాచు్యడైన ఆ పరబ్రహ/

స్థాక్షాత్కరింపబడున్నో" అది పరా విద్య.

అంటే బ్రహ/మును పొందగ్యోరు ముముక్షువు బ్రహ/మును గురించ్చి మొదట వేదశ్రాస్త్ర జన్యమైన పరోక్ష

జ్ఞాz నమును, పిదప అటి. బ్రహ/మును అపరోక్షముగా దరి్శంచుటకు హ్మేతువగు ఉపాసన శబqవాచ్య భకి�

ర్సూపాపన్న జ్ఞాz నాని్న పొందాలని అర�ము.

నేను: వేద, వేదాంగాలు అపర విద్య, ఉపనిషది్వద్య పర విద్య అని కాదా!

మామయ్య: అంటే ఉపనిషతు% లు వేదాల కంటే వేఱని ఎలాగంటావు, అవి వేదాలలో అంతరా్భగమే కదా. అందు వలన వాటిని వేరే్వరు అని చెపQక్సూడదు.

ఇంక ఆ పరబ్రహ/ ఎలా ఉంటుంది అంటే

" యత%త్ అదే్రశ్యమ్ అగా్ర హ్యమ్ అగ్యోత�మ్ అవర్ణమ్ అచక్షుః శ్లో� త�మ్

తదపాణి పాదమ్ నిత్యమ్ విభుమ్ సర్వగతమ్ సుస్సూక్ష·మ్ తదవ్యయమ్ యద్సూ్భతయోనిమ్

పరిపశ్యంత్రి ధీరాః।।

కళ్ళు్ళ లాంటి పా్ర కృత జ్ఞాz నేంది్రయములతో తెలియబడనిది, చ్చేతులు లాంటి పా్ర కృత కరే/ంది్రయములకు

అందనిది, కులము లేనిది, వర్ణము(జ్ఞాత్రి) లేనిది, కళ్ళు్ళ లాంటి జ్ఞాz నేంది్రయ్యాలు కాని కాళ్ళ లాంటి

కరే/ంది్రయ్యాలు కాని లేనిది అయిన ఏ ప్రసిద్ధమైన బ్రహ/ము కలదో అదే అక్షర శబqవాచ్యము.

ఇది నిత్యమగుట వలన కాల పరిచ్చే్ఛదమును, సర్వవా్యపకత వలన దేశ పరిచ్చే్ఛదమును, అత్యంత

స్సూక్ష·మైనదియై సమస% వసు% వుల యందు అంతరా్యమిగా ఉండుట వలన వసు% పరిచ్చే్ఛదమును

లేనిదనియు, ప్పుటు. ట, నశ్రించుట, పెరుగుట, తరుగుట, ఉండుట, మారుట వంటి భావ వికారాలు లేని

దనియు, దాని నుండే ఈ సమస%మ్సూ వచ్చి]ందనియ్సూ తత%Àవేత%లు చెప్పుQదురు.

యస్థా/తQరమ్ నాపరమసి% కించ్చిత్

యస్థా/నా్నణీయో నజ్ఞా్యయోసి% కశ్రి]త్

వృక్ష ఇవ స%బో్ధ దివి త్రిష్ఠతే్యకః

తేనేదమ్ పూర్ణమ్ ప్పురుషేణ సర్వమ్

ఏ పరమాత/కంటే వేరే అధికమైనది కాని, స్సూక్ష·మైనది కాని, గొపQది కాని లేదో ఏకైకమైన ఆ పరమాత/

ఎవరికీ లోబడక తనకు సమానులు కాని, తన కంటె గొపQవారు కాని లేని వాడై పరమపదమున నుండును. ఆతని చ్చేత ఈ ప్రపంచమంతయు వా్యపింప బడి యున్నది.

యథోర్ణనాభిః సృజతే గృహ్ణ తే చ

యథా పృథివా్యమ్ ఓషధయః సంభవంత్రి

యథా సతః ప్పురుషాత్ క్తేశలోమాని

తథా క్షరాత సంభవతీహ విశ్వమ్

ఎలాగయితే స్థాలెప్పురుగు తనలోనుండి దారములను సృజించ్చి గ్సూడును కటి. తరువాత త్రిరిగ్ని తనలోనే

దానిని ఇముడు]కొనున్నో, ఎలా ఓషధులు భ్సూమియందు ప్పుటు. చుండున్నో, ఎటు* జీవించ్చి యున్న వానికి

తల వెండు� కలు, శరీర రోమములు ఉద్భవించుచుండున్నో అలాగే ఈ ప్రపంచమంతా అక్షరబ్రహ/ము నుండి

ప్పుటు. చున్నది.

నేను: సది్వదా్య ప్రకరణంలో లాగే కారణ- కారా్యలకు దృషా. ంతాలు చెప్పేQరన్నమాట. కాని మ్సూడు

దృషా. ంతాలు ఎందుకు, ఒకటి సరిపోదా?

మామయ్య: అక్కడ సది్వదా్య ప్రకరణంలో మటి. - కుండలు దృషా. ంతములో కుండలు తయ్యారవడానికి మటి. అనే ఉపాదాన కారణంతో బాటు కుమ/రి కావాలి, చక్రము కర ్ర అవీ కావాలి అనిపిసు% ంది. వీటిని నిమిత%,

సహకారి కారణాలు అంటారు. కాని స్థాలెప్పురుగు దృషా. ంతములో వేరొక సహాయము లేకుండా

స్థాలెప్పురుగు తన గ్సూడును కటు. కోవడం, మళ్ళీ్ళ ఆ గ్సూడును తనే లోనికి గ్రహించడం చ్చేసు% ంది. అంటే

పరమాత/కు ఈ సృషా. ్యదులు చ్చేయడానికి వేరొక సహాయము అక్కరలేదన్నమాట.

అక్కడ మటి. తన ఆకారం మారి కుండల్సూ అవీ అవుతోంది. కాని భ్సూమి నుండి ఓషధుల్సూ అవీ ప్పుట.డానికి భ్సూమి ఎటి. ర్సూపాంతర, పరిణామాలు పొందకుండానే అవి ఉతQత్రి% అవుతాయి. అలాగే పరమాత/లో ఏ

పరిణామమ్సూ అక్కరలేకుండానే జగత�ృష్టి. జరుగుతుంది అన్నమాట.

మటి. నుండి కుండ వచ్చి]నప్పుQడు ఱెండ్సూ అచ్చేతనాలే. కాని చైతన్యవంతమైన పరమాత/నుండి

అచ్చేతనమైన ప్రకృత్రి ఎలా వసు% ంది అంటే జీవించ్చి యున్న మానవ శరీరమునుండి నిరీ�వమైన తల

వెండు� కలు, రోమములు వసు% న్నటు* అదీ సంభవమే అని చెపQడానికి ఈ ఉదాహరణము.

నేను: చ్చాలా బాగుంది. తరువాత

మామయ్య:

తపస్థా చ్చీయతే బ్రహ/ తతోన్నమ్ అభిజ్ఞాయతే

అనా్నత్ పా్ర ణః మనస�త్యమ్ లోకాః కర/సు చ అమృతమ్

సంకలQమాత�ము చ్చేత అక్షర శబqవాచు్యడగు పరమాత/ చ్చేత ప్రకృత్రియు, ఆ ప్రకృత్రినుండి పా్ర ణమును, జ్ఞాz నస్థాధనమగు మనసు�ను, సత్యశబq వాచ్యమగు జీవ వర్గము, స్వరా్గ ది లోకములు, యజ్ఞాz ది కర/లలో

మోక్ష స్థాధనమగు కర/యును సృష్టి.ంపబడును.

ఇక్కడ సృష్టి. అంటే అవస్థా� ంతర పా్ర పి% అని అర�ం చ్చేసుకోవాలి, ఎందుకంటే ఈ జీవ, ప్రకృతులు ఎప్పుQడ్సూ

ఉండేవే కదా, స్సూక్షా/వస�లోన్నో, స్సూ� లావస�లోన్నో ఏదో ఒక అవస�లో.

యః సర్వజzః సర్వవిత్ యస్య జ్ఞాz నమయమ్ తపః

తస్థా/దేతత్ బ్రహ/ నామర్సూపమన్నంచ జ్ఞాయతే.

ఏ అక్షరబ్రహ/ము సర్వ స్వర్సూపమును ఎఱిగ్నిన వాడో, ఆయ్యా వసు% వుల స్వభావములు, విశేషములు

ప్రతే్యకముగా తెలిసినవాడో, ఆ అక్షర బ్రహ/మునకు సంకలQ జ్ఞాz నర్సూపమే తపసు�. ఆయన వలననే ఈ

ప్రకృత్రి అంతా నామర్సూపములు కలదిగాను, అలాగే ఆయన సంకలQముచ్చే నామ ర్సూప విభాగము

పొందిన జీవులకు భోగ్యమైనది గాను అవుతోంది.

అని ఇలా " అక్షర పరబ్రహ/మును గురించ్చి చెప్పేQరు మొదటి ఖండములో.

ఆ అక్షర పరబ్రహ/మును పొందడం ఎలాగ్యో ది్వతీయ ఖండములో వివరిస్థా% రు.

మంతే�షు కరా/ణి కవయః య్యాన్యపశ్యన్

తాని తే�తాయ్యామ్ బహుథా సంతతాని

తానా్యచరథ నియతమ్ సత్యకామాః

ఏష వః పంథాః సుకృతస్య లోక్తే

సమస%మునకు ఉపాదాన కారణమైనది, ఉతQత్రి%, వినాశ్రాది భావ వికార రహితమైనది అయిన అక్షర

పరబ్రహా/ని్నఋషులు ఏహ్మోమ, యజ్ఞాz ది కర/ల వలన తెలిసికొనిరో ఆయ్యా కర/లు మీ మీ అధికారమును

బటి. ఆ అక్షర బ్రహ/ స్థాని్నధ్యము కొఱకు మీరు చ్చేయవలెను. బ్రహ/ జ్ఞాz నమునకు ఫలమగు మోక్షమునకు

ఇదియే మార్గము.

ప*వాహ్మే్యతే అదృఢ్యాః యజzర్సూపాః

అషా. దశ్లోక�మ్ అవరమ్ యేషు కర/

ఏతత్ శే�యో యే అభినందంత్రి మ్సూఢ్యాః

జరామృతు్యమ్ తే ప్పునరేవాపియంత్రి

అషా. దశ స/ృత్రి గ్రంథములలో చెపQబడిన కర/లు క్షుద్ర ఫలాప్పేక్షతో చ్చేసేవారు శ్రిథిలములైన ఓడల

వంటివారు, సంస్థార స్థాగరమును వారు దాటలేరు.

తపశ్శ్రదే్ధ యేహు్య పవసంత్రి అరణే్య

శ్రాంతా విదా్వంసః భైక్షచరా్యమ్ చరంతః

స్సూర్యదా్వరేణ తే విరజ్ఞాః ప్రయ్యాంత్రి

యతా� మృతః స ప్పురుషో హ్యవా్యతా/

( కనుక క్షణిక భోగములపై ఆశలేక) బ్రహ/ జ్ఞాz నమును సంపాదించ్చి శ్రాంత మనసు్కలై అరణ్యమందుండి

తపశ్శ్రద్ధలను అనగా తమ ఆశ�మోచ్చిత కర/ను, బ్రహ్మో/పాసన ర్సూప జ్ఞాz న్నోపాసనను అనుష్టి్ఠ ంచువారు

పరమ ప్పురుష స్థాని్నధ్యమును పొందుదురు.

నేను: అంటే విహిత కర/లాచరించ్చాలి, కాని ఫలాప్పేక్ష లేకుండా. దానితో బాటు బ్రహ్మో/పాసన క్సూడా

నిస�ంగత్వంతో చ్చేస్సూ% ండాలి. అలాగయితే కాని మోక్షం రాదన్నమాట.

మామయ్య: ఈ విషయమే భగవదీ్గత లోనైనా, ఈశ్రావసో్యపనిషత్ లోనైనా, మిగ్నిలిన ఉపనిషతు% లలోను, ప్పురాణాలలోన్సూ అయినా చెప్పేQది.

ఇలా చెపిQ దానికోసం బ్రహ/ స్థాక్షాతా్కరము కల సదాచ్చారు్యని సచ్చి్ఛష్య లక్షణాలతో ఆశ�యించ్చాలి అని

చెబుతుంది ఉపనిషత్.

ఇంక మ్సూడవ ఖండములో

యథా సుదీపా% త్ పావకాత్ విసు*లింగాః

సహస"శః ప్రభవంతే సర్సూపాః

తథాక్షరాది్వవిధాః సోమ్య! భావాః

ప్రజ్ఞాయంతే తత� చ ఏవాపియంత్రి

ఈ అక్షర పరబ్రహ/ము నుండి, బాగుగా జ్వలించుచున్న అగ్ని్న నుండి అనేకమైన విసు*లింగాలు

ప్పుడుతున్నటు* , చ్చేతనాచ్చేతనములు ఉద్భవిస్సూ% ంటాయి. అంటే ఈ చ్చేతనాచ్చేతనాలు ఆ అక్షరపరబ్రహ/

అంశములే అన్నమాట.

దివో్యహ్యమ్సూర�ః ప్పురుషః స బాహా్యభ్యంతరోహ్యజః

అపా్ర ణోహ్య మనాశు్శభో్ర హ్యక్షరాత్ పరతః పరః

దివ్యలోక వాసియును, హస% పాదాది అవయవ సహిత శరీర రహితుడును, సమస%మునకు లోన, బయట

క్సూడ వా్యపించ్చి యున్నవాడును, పా్ర ణము, మనసు� లేనివాడును, దోషహీనుడును, అక్షర శబq

వాచు్యడును అగు ఆ పరబ్రహ/ అక్షరమనబడు స్సూక్ష· ప్రకృత్రి కంటె అధికుడగు జీవ సమష్టి. ర్సూప్పుడగు

చతురు/ఖ బ్రహ/ కంటె అధికుడు.

నేను: ఇక్కడేనా అక్షరమ్ అంటే ప్రకృత్రి అని క్సూడా వచ్చి]ంది, అంతకు ముందంతా పరమాత/ అని చెపిQ

ఇక్కడ అక్షరమ్ అంటే ప్రకృత్రి అంటే ఎలాగవుతుంది?

మామయ్య: " మహాన్ అవ్యక్తే� లీయతే, అవ్యక�మ్ అక్షరే, అక్షరమ్ తమసి లీయతే, తమః పరే ఏకీ భవత్రి" అని కదా సుబాలోపనిషత్ చెబుతుంది. అంటే " మహా ప్రళయమున పృథివా్యది తతా% ్వలు ఒకదానితో

ఒకటి క్రమముగా లయమవుత్సూ, మహత%త%Àము అవ్యక�మునను, అవ్యక�ము అక్షరమునను, అక్షరము

తమసు�నను తమసు� పరమాత/ యందును లయమొందును" అని అర�ము. ఇక్కడ అవ్యక�, అక్షర, తమః అన్నవి మ్సూడ్సూ ప్రకృత్రి అవస్థా� భేదాలే. ఇక్కడ అక్షరమంటే గుణ త�య స్థామ్యము క్సూడ

అసQష.ముగానుండి చ్చేతన వర్గ గరి్భతమైన ప్రకృత్రికి "అక్షరమ" ని ప్పేరు.

ఈ "అక్షరపరబ్రహ/ము"? నుండే సకల భ్సూతాల్సూ, చంద్ర స్సూరా్యదుల్సూ, సమస% లోకాలు, యజzయ్యాగాదులు, వేద వేదాంగాల్సూ, ఓషధుల్సూ... ప్పుటే.యని ఫలాప్పేక్షరహితమైన కరా/నుషా్ఠ నముతో

బాటు, శ�దా్ధ పూర్వకమైన తదుపాసనే మనకందరక్సూ మోక్ష మార్గమనీ చెబుత్సూ, ఇక్కడ అక్షరాతQరతః పరః అని అక్షరానికంటె అధికుడైన వాడి కంటె అధికుడు అంటే ఇబÂంది పా్ర రంభమయింది. అందుక్తే

భగవదా్ర మానుజుల వివరణ అవసరమయింది ఈ అధికరణంలో.

అమ/: ఏమిటి ఆ అధికరణము మామయ్యా్య!

మామయ్య: అదృశ్యతా్వది గుణకాధికరణము అని, దీనిలో మ్సూడు స్సూతా� లునా్నయి.

అందులో మొదటి స్సూత�ము

" అదృశ్యతా్వది గుణకో ధరో/క్తే�ః....1-2-22"

అంటే

అదృశ్యతా్వది గుణకః: అదృశ్యత్వము మొదలగు గుణములు కలిగ్ని యున్నటు* శు� త్రి యందు చెపQబడిన

వాడు( పరమాత/యే ఏలనన)

ధరో/క్తే�ః: ( ఇచ]ట పరమాత/ యొక్క ) ధర/ములు చెపQబడుచున్నవి.

అనగా

శు� త్రి యందు అదృశ్యత్వము మొదలైన గుణములున్నటు* చెపQబడిన వాడు పరమాత/యే. ఎందుకంటే

ఇచ]ట పరమాత/ యొక్క అస్థాధారణ గుణములే చెపQబడుచున్నవి.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: అదృశ్యతా్వది గుణకాధికరణము అని, దీనిలో మ్సూడు స్సూతా� లునా్నయి.

అందులో మొదటి స్సూత�ము

" అదృశ్యతా్వది గుణకో ధరో/క్తే�ః....1-2-22"

అంటే

అదృశ్యతా్వది గుణకః: అదృశ్యత్వము మొదలగు గుణములు కలిగ్ని యున్నటు* శు� త్రి యందు చెపQబడిన

వాడు( పరమాత/యే ఏలనన)

ధరో/క్తే�ః: ( ఇచ]ట పరమాత/ యొక్క ) ధర/ములు చెపQబడుచున్నవి.

అనగా

శు� త్రి యందు అదృశ్యత్వము మొదలైన గుణములున్నటు* చెపQబడిన వాడు పరమాత/యే. ఎందుకంటే

ఇచ]ట పరమాత/ యొక్క అస్థాధారణ గుణములే చెపQబడుచున్నవి.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇక్కడ సంశయము ఏమిటంటే ఇందాకా మనము చెప్పుQకున్న శు� త్రి వాకా్యలలో " అక్షరాత్

పరతః పరః" అంటే " అక్షర శబq వాచ్యమయిన ప్రకృత్రి కంటె వేరయిన క్షేత�జుz డు అయిన జీవుడు అని

అర�ము ఎందుకు చెప్పుQకో క్సూడదు, అని. అంటే ఇక్కడ చెపQబడిన వారు ప్రకృత్రి ప్పురుషులు అని

అంటారు పూర్వ పక్షములో. ప్రకృత్రి కంటె వేరయిన వాడు అన్నప్పుQడు అతడు సమష్టి. ప్పురుషుడయిన

జీవాత/ అని.

ఎందుకంటే అంతకు ముందు శ్లో* కములో చెపQబడిన అదృశ్యమ్, అగా్ర హ్యమ్ మొదలైన గుణాలు

జీవాత/కు వరి�స్థా% యి.

1. జీవాత/ పృథివా్యదుల వలె ర్సూపాదులు కలిగ్నినది కాదు, స్సూ� లమైన ర్సూపముండదు కదా జీవాత/కు. అందు వలన కళ్ళు్ళ, చెవులు లాంటి జ్ఞాz నేంది్రయ్యాలు కాని, కాళ్ళు్ళ, చ్చేతులు లాంటి కరే/ంది్రయ్యాలు కాని

ఉండవు. అదే కదా " అచక్షుః శ్లో� త�మ్" అనీ " అపాణి పాదమ్" అనీ చెప్పేQరు.

2. దృశ్యత్వము క్సూడా దీనికి లేదు, కనపడదు కదా.

3. "సుస్సూక్ష·మ్" అయినది

4. "అవ్యయమ్" అయినది

5. "సర్వగతమ్" అనగా సమస% జంతు శరీరాంతర్గతమై ఉంటుంది.

6. "నిత్యమ్" అయినది. భావ వికారాలు లేనిది.

7. అంతట వా్యపించ్చి యున్నది.

8. "అగ్యోత�మ్..." అనినటు* గ్యోత�, వర్ణములు లేనిది.

అలాగే " యథోర్ణనాభిః ...." అన్నప్పుQడు స్థాలె ప్పురుగు దారములను కలిగ్నించ్చి త్రిరిగ్ని వానిని లోనికి

తీసుకొని నటు* , పృథివి యందు ఓషధులు ఉతQన్నములు అయినటు* , ప్పురుషుని తలయందు, దేహమునందు రోమములు ప్పుటు. చున్నటు* అక్షరము అను అసQష.ముగా చ్చేతన వర్గ గరి్భతమైన

ప్రకృత్రినుండి ఈ జగత%ంతా ఉతQన్నమవుతోంది.

అందుచ్చేత ఈ ప్రకరణంలో చెపQబడినది ప్రకృత్రి జీవుళ్ళు్ళ కాని పరమాత/ ప్రసకి� లేదు అంటారు పూర్వ

పక్షములో.

అమ/: మఱి భగవదా్ర మానుజులు ఏమవి చెప్పేQరు?

మామయ్య: " ఇక్కడ అదృశ్యత్వము మొదలైన గుణాలున్నవాడు గా చెపQబడినది పరమాత/యే" అంటారు భగవదా్ర మానుజులు.

ఎందుకంటే

1. ఆ అక్షర పరబ్రహ/ము గ్సూరి] చెబుత్సూ ఈ ఉపనిషత్ " యః సర్వజzః సర్వవిత్" అని చెబుతుంది కదా. ఈ గుణాలు క్తేవలం పరమాత/ క్తే వరి�స్థా% యి

2. " అక్షరాత్ సంభవతీహ విశ్వమ్" అని " తస్థా/త్ ఏతత్ బ్రహ/ నామర్సూపమన్నంచ జ్ఞాయతే" అనీ

ఉంది, అంటే ఈ అక్షర పరబ్రహ/మే సమస% విశ్వము యొక్క ఉతQత్రి% కి కారణము. అంటే ఆయన

పరమాతే/.

3. అదే్రశ్యమ్, అగా్ర హ్యమ్, అగ్యోత�మ్, అవర్ణమ్, అచక్షుః..." మొదలైన గుణాలనీ్న పరమాత/క్తే వరి�స్థా% యి.

4. " ప్రయ్యాంత్రి యతా� మృతః స ప్పురుషః.." అని బ్రహ్మో/పాసన ర్సూప జ్ఞాz న్నోపాసనను చ్చేసేవారు పరమ

ప్పురుష స్థాని్నధ్యమును పొందుదురు అని ఉంది కదా, జీవాత/కు తన స్థాని్నధ్యమని చెపQబడ లేదు.

5. " బాహా్యభ్యంతరోహ్యజః ...శుభ్రః..." అని " అంతరÂహిశ] తత�ర్వమ్ వా్యప్య నారాయణ సి�తః" అన్నటు* లోపల, బయట క్సూడ వా్యపించ్చి ఉంటాడనీ, దోషహీనుడనీ చెపQబడినది. ఈ గుణాలనీ్న

పరమాత/క్తే చెందుతాయి.

అందువలన " అక్షరాత్ పరతః పరః" అంటే అక్షర అంటే అదృశ్యతా్వది గుణములున్న అక్షరుడని కాదు, ఎందుకంటే అటి. వాని కంటే పరుడైన వాడు వేరొకడుండడం అసంభవము కదా, అందుచ్చేత " అక్షర

శబqవాచ్యమగు స్సూక్ష·ప్రకృత్రి కంటె అధికుడగు జీవ సమష్టి. ర్సూప్పుడగు చతురు/ఖ బ్రహ/ కంటె అధికుడైన

పరమాత/" అని దీనికర�ము అని వివరించ్చేరు భగవదా్ర మానుజులు.

నేను: అంటే మఱి ఈ గుణాలు జీవాత/కు కుదరవు అంటారా!

మామయ్య: ఇలాంటి విషయ్యాని్న చెపQడం ఱెండు రకాలుగా చ్చేయవచు]ను. మొదటిది ఆ పరమాత/క్తే ఈ

గుణాలనీ్న ఉనా్నయని చెపQడం. ఱెండవది జీవాత/కు ఈ గుణాలు కుదరవని చెపQడం. ఇలా క్సూడా

చెపQడం వలన ఇంతకుముందు చెప్పుQకున్నటు* పాత్రిన రాటను బాగా పాతుకోడానికి మళ్ళీ్ళ కొంచె కదలి]

మటి.తో దటి.ంచ్చి నటు* అవుతుంది, అదే చ్చేసు% నా్నరు తరువాత్రి స్సూత�ంలో.

అమ/: ఏమిటా స్సూత�ం మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" విశేషణ భేద వ్యపదేశ్రాభా్యమ్ చ....1-2-23"

అంటే

విశేషణ: విశేషణమును బటి.యు

భేద: భేదమును

వ్యపదేశ్రాత్ చ: చెపిQ యుండుటను బటి.యు క్సూడ

ఇతర్ణౌ: ప్రకృత్రి ప్పురుషులు

న: కారు

అనగా

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇక్కడ పా్ర రంభంలో చతురు/ఖ బ్రహ/ తన కుమారునికి ఉపదేశ్రించ్చినది " స బ్రహ/ విదా్యమ్ ...పా్ర హ" అని బ్రహ/ విద్యని. బ్రహ/ విద్య అంటే పర బ్రహ/గురించ్చి ఆయనను పొందే విధానాని్న గ్సూరి]

చెప్పేQదే కదా!

ఇంక తరువాత శౌనకుడు కసి/న్... విజ్ఞాz తే సర్వమిదమ్ విజ్ఞాz తమ్ భవత్రి" అని దేనిని తెలుసుకుంటే ఈ

సర్వము తెలియును అని కదా అడిగేడు. అంటే " సది్వదా్య ప్రకరణము" లో చెపిQనటు* ఆయన అడిగ్నినది

క్సూడా పరబ్రహ/ గురించ్చే.

దానికి సమాధానముగా అంగ్నిరసుడు " దే్వ విదే్య...। బ్రహ/విదో వదంత్రి" అని బ్రహ/ము విషయమై పరోక్ష, అపరోక్ష జ్ఞాz నములను సంపాదించుకొన వలెనని, ఒటి. అపరోక్ష జ్ఞాz నము పరబ్రహ/ భకి�ర్సూపాపన్నమైనదని

బ్రహ/ వేత%లు చెబుతారని అంటే అది పరమాత/ గురించ్చే కదా!

తరువాత వాకా్యలలో " యమేవైష వృణుతే తేన లభ్యః" అని పరమాత/ ఎవరిని ప్పే్రమించుచునా్నడో వారి

చ్చేతనే పొందబడుతాడు అని పరమాత/ ఎలా పొందబడుతాడో చెపQబడినది.

విషు్ణ ప్పురాణములో క్సూడా

" తతాQ్రపి% హ్మేతుః జ్ఞాz నమ్ చ కర/మ్ చ ఉక�మ్ మహామునే

ఆగమోత�మ్ వివేకాచ] ది్వధా జ్ఞాz నమ్ తథోచ్యతే"

అని పరమాత/ను పొందుటకు జ్ఞాz న, కర/లు స్థాధన భ్సూతములు, శ్రాస్త్రముచ్చే కలుగునదియు, వివేకాది

నియమానుషా్ఠ నము వలన కలుగునదియు అని జ్ఞాz నము ఱెండు విధములు అని పరమాత/ను పొందే

విధానము ఇలాగే చెప్పేQరు

"అదే్రశ్యమ్..." అనియు, " యథోర్ణనాభిః ..." అనియు, పరమాత/ స్వర్సూపమును తెలిపి, అతడే ఈ

సమస%మునకు కారణ భ్సూతుడు అని చెపQబడినది.

" తపస్థా చ్చీయతే బ్రహ/...అమృతమ్" అనగా ఈ సకల భోక�లును అనగా జీవాత/లు, భోగ్య పదార�ములు అనగా ప్రకృత్రియు పరమాత/నుండే కలుగు చున్నవి అని అర�ము.

" యః సర్వజzః సర్వవిత్" అను గుణాలు పరమాత/క్తే వరి�స్థా% యి.

" తదేతత్ సత్యమ్" అను వాక్యమున పరమాత/ వేరొక నిమిత%మునప్పేక్షింపకయే సత్యమైనది అని

తెలుసు% న్నది. నిత్య జీవులకు క్సూడా ఇది వరి�ంచదు.

"మంతే�షు...సత్యకామాః" అను వాక్యమున పరమాత/ స్థార్వజzత్వ, సత్యసంకలాQది గుణాలు

తెలుసు% నా్నయి.

" ప*వాహ్మే్యతే ...ప్పునరేవాపియంత్రి"

అని ఫలాప్పేక్షతోను, జ్ఞాz నరహితముగాను కర/లననుష్టి్ఠ ంచువారు త్రిరిగ్ని ఈ లోకాలకు వస్థా% రని చెపిQ, అటు*

కాక "తపశ్శ్రదే్ధ.." అనుచు కర/లను శ్రాసో్త్ర క�ముగా ఫలాప్పేక్ష లేక నిర్వరి�ంచుచ్సూ, బ్రహ/ జ్ఞాz నమును

పొందుటకు సదాచ్చారు్యని ఆశ�యించ్చి, పరమాకాశముననుండు వాడును, అనవధికాత్రిశయ ఆనంద

స్వర్సూప్పుడునైన ఆ అక్షరుని హృదయ గుహయందు ఉపాసించు విధమును, ఆ ఉపాసన పరభకి�

ర్సూపకమగుటను, అటు* పాసించు వాని అవిద్య పోయి అనగా కర/ బంధము వీడి బ్రహ/ సముడై

బ్రహ/మును అనుభవించు విధమును కదా ఉపనిషతు% చెబుతోంది.

దీని వలన ప్రకృత్రి, జీవుళ్ళు్ళ పరమాత/ కంటే వేఱని విశేష్టించ్చి తెలుసో% ంది.

" దివో్యహ్యమ్సూర�ః ..." అన్నచోట క్సూడ ఈ ప్రకృత్రి, జీవులకు లోపల, బయట పరమాత/ ఉంటాడని, వాటి కంటె వేరయిన వాడనీ ఉపనిషతు% చెబుతోంది.

నేను: అదే్రశ్యమ్.. లాంటి గుణాలు జీవాత/క్సూ, పరమాత/క్సూ క్సూడా వరి�స్థా% యి కదా!

మామయ్య: అందుక్తే జీవాత/కు వరి�ంచని ర్సూపాని్న క్సూడా పరమాత/కు చెప్పేQరని చెబుతోంది తరువాత

స్సూత�ము.

అమ/: ఏమిటి ఆ స్సూత�ము మామయ్యా్య!

మామయ్య:

"ర్సూప్పేపనా్యస్థాచ]....1-2-24

అంటే

ర్సూప: ర్సూపమును

ఉపనా్యస్థాత్ చ: చెపిQఉండుట వలన క్సూడ

అనగా

అటి. పరమాత/కు అగ్ని్న మ్సూర�తా్వది ర్సూపము కలదని ఈ శు� త్రి యందు చెపQబడి యుండుట వలన అటి.

వాడు పరమాత/యే.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఆయన ర్సూపాని్న వరి్ణస్సూ%

" అగ్ని్నః మ్సూరా్ధ ్న చక్షుషీ చంద్ర స్సూర్ణౌ్య దిశః శ్లో� తే� వాగ్ని్వవృతాశ] వేదాః

వాయుః పా్ర ణోహృదయమ్ విశ్వమస్య పదా్భ్యమ్ పృథివీ ఏష సర్వ భ్సూతాంతరాతా/"

అని " అగ్ని్న అతనికి శ్రిరసు�, స్సూర్య చందు్ర లు నేత�ములు, దికు్కలు శ్లో� త�ములు, వాకు్కలు వేదములు, వాయువు పా్ర ణము, ఆకాశము హృదయము, పృథివి పాదములు, ఇతడు సర్వ భ్సూతాంతరాత/ అని

చెపిQంది.

అంటే ప్రకృత్రి, జీవములు ఆయన శరీరము, ఆయన వీటికి అంతరాత/ అని కదా.

అలాంటప్పుQడు, ఈ అక్షర పరబ్రహ/ము ప్రకృత్రి, జీవాల కంటె వేరయిన వాడే కదా! ఆయన గుణాలుగా

చెపQబడిన అదృశ్యమ్ లాంటి గుణాలు ఆయనకు మాత�మే వరి�స్థా% యి కాని ఏవో ఒకటి, ఱెండు గుణాలు

కొంచెం సరి పోతాయేమోనని ఇక్కడ చెపQబడినది పరమాత/ కాదని చెపQలేము కదా!

అందువలన, అదృశ్రా్యది గుణాలు కలవాడుగా ఇక్కడ చెపQబడిన వాడు పరమాత/యే.

అమ/: బాగుంది మామయ్యా్య, " ఈ ముండకోపనిషతు% లో అదృశ్యతా్వది గుణాలు పరమాత/క్తే చెందడము

వలనన్సూ, పరమాత/కు తపQ జీవాత/క్సూ, ప్రకృత్రికి వరి�ంచకుండుట పోవడం వలనన్సూ, ఈ ఉపనిషతు% లో

ఆయన జీవ, ప్రకృతులకు భిన్నమైన విశేషణాలతో వరి్ణంప బడడమే కాక ఆయన ర్సూపమును క్సూడ

వరి్ణంచ్చినప్పుQడు ఈ ప్రకృత్రి, జీవములు ఆయన శరీరమనియును, ఆయన సర్వ భ్సూతాంతరాత/

అనియును వరి్ణంచడం చ్చేత ఇక్కడ అదృశ్యతా్వది గుణములతో చెపQబడిన అక్షర పరబ్రహ/ము

పరమాత/యే" అని ఈ అదృశ్యతా్వది గుణకాధికరణములో చెపిQనటు* అర�మయింది.

మామయ్య: బాగా చెప్పేQవమా/, ఇంతటితో ఈ అధికరణము పూరి� అయింది. తరువాత్రి అధికరణము

తరువాత చ్సూదాq ము.

అందర్సూ: " యో నిత్యమచు్యత పదాంబుజ యుగ/ రుక/....."

మామయ్య: రండమా/! ఎలాగునా్నరు?

అమ/: బాగానే ఉనా్నము మామయ్యా్య, ఇదుగ్యో ఈ ఎండలక్తే ఇబÂందిగా ఉంట్లోంది. లోపలా, బయటా

నిప్పుQలు కురుసు% న్నటు* ంట్లోంది.

నేను: మామయ్యా్య, మన లోపల నిప్పుQ అదే మన కడుప్పులో క్సూడా నిప్పుQ ఉంటుందట, దానిని జఠరాగ్ని్న

అంటారట కదా! అదనా్న వైశ్రా్వనరుడు అనా్న ఒకటేనా?

మామయ్యా్య: ఈరోజు పాఠం మనకదే!

నేను: అంటే వైశ్రా్వనరుని గురించ్చా!

మామయ్య: ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో " వైశ్రా్వనర విద్య" అని వసు% ంది. అక్కడ చెపQబడిన "వైశ్రా్వనర" పదం

ఎవరికి వరి�సు% ంది అని చర] అన్నమాట!

నాన్నగారు: ఉపనిషతు% లలో అనీ్న బ్రహ/ విద్యల్సూ, బ్రహ/ గురించ్చి చెప్పేQవే కదా!

నేను: కొంచెం కు* ప%ంగా ఆ సందర్భము చెపQండి మామయ్యా్య, అప్పుQడు సులభంగా అర�మవుతుంది.

మామయ్య: ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో 5 వ ప్రపాఠకములో 11 వ ఖండము నుండి ఆ ప్రపాఠకము చ్చివరి

వరకు అంటే 24 వ ఖండము దాకా ఈ వివరాలునా్నయి. ఈ వివరాలు సంగ్రహంగా సందర్భం అర�ం

చ్చేసుకోవడానికి చెప్పుQకుందాం, ఉపనిషత్ అర�ం చ్చేసుకుందికని కాకుండా.

ఉపమను్య కుమారుడయిన పా్ర చ్చీనశ్రాలుడు, ప్పులుషుని కుమారుడయిన సత్యయజుz డు, భల*వుని

మనుమడైన ఇంద్రదు్యము్నడు, సర్కరక్షుని కుమారుడైన జనుడు, ఆశ్వతరశు్వని కుమారుడైన బుడిలుడు

అను గొపQఋషులు ఒకస్థారి కలిసి "ఆత/" అంటే ఏమిటి? " పరమాత/ అంటే ఏమిటి? (" కో న ఆతా/

కిమ్ బ్రహ్మే/త్రి") అని చరి]ంచుకొని ఆ విషయము తెలుసుకుందామని, అరుణుడి కుమారుడైన

ఉదాq లకునికి వైశ్రా్వనురుని గురించ్చి తెలుసు% ందని అతని దగ్గరకు వెళ్ళే్ళరు. అంటే వైశ్రా్వనరుని గురించ్చి

తెలిసే% తమకు కావలసిన విషయం తెలుసు% ందని వారికి అపQటికి అనిపించ్చిందన్నమాట.

కాని ఉదాq లకుడు తనకు క్సూడా పూరి�గా ఆ విషయం తెలియక అశ్వపత్రి అను క్తేకయ దేశప్పు రాజు వదqకు

( ఆయనకు తెలుసునని) వారిని క్సూడా తీసుకొని ఆ విషయం తెలుసుకుందికి వెళ్ళే్ళడు.

అశ్వపత్రి వారిని తగ్నిన విధంగా సంభావించ్చి ఆ రాత్రి� పండు కొని లేచ్చిన తరువాత మరునాడు పొ్ర దుq న

వారితో తన రాజ్యమునందు తస్కరులు, జ్ఞారులు, మద్యపానము చ్చేయువారు అలాంటి వారు ఎవ్వర్సూ

లేరని, అందర్సూ అగ్ని్నని సంభావించువారు, జ్ఞాz నులు అని తెలిపి తాను యజzము చ్చేయుచుండుట చ్చేత, వారికి తగ్నినటు* గా ధన, కనక, ఐశ్వరా్యలని ఇతు% నని అచటనే నుండుమని పలిక్తేడు.

వారు ముముక్షువులైన కారణంగా దానికంగీకరించక, తమకు వైశ్రా్వనరుని గురించ్చి తెలుపమని పలిక్తేరు. దానికతడు మరునాడు ఆ ఉపదేశము చ్చేసెదనని చెప్పేQడు.

సమితాQణులై వాళ్ళు్ళ మరునాడు అతని వదqకు రాగా ఆరాజు

వైశ్రా్వనర విద్య వారికి చెపQనారంభించ్చేడు.

ఆరాజు పా్ర చ్చీన శ్రాలునితో " నీవు దేని గురించ్చి ధా్యనము చ్చేయుదువు" అని అడిగేడు. దాని కతడు

" దివమేవ భగవో రాజన్" అనుచ్సూ " దు్యలోకమును వైశ్రా్వనరాత/గా ధా్యనము చ్చేయుదునని" పలిక్తేడు. అంతట రాజు దు్యలోకమే వైశ్రా్వనరాత/ యను ఉదేqశ్యముతొలగ్నించ్చి సుతేజసు� అనగా నక్షతా� ది తేజసు�

వైశ్రా్వనరాత/ శ్రిరసు�. ఎవరు దీనిని ధా్యనిస్థా% రో వారు భోజనము లోటు లేక వారి కుటుంబముతో బ్రహ/తో

సమానమైన తేజస్థానందములతో నుందురు. వైశ్రా్వనరుని శ్రిరమును ధా్యనింప్పుము అని వైశ్రా్వనర శ్రిరో

ధా్యనము మాత�ము ఉపదేశ్రించెను.

అటులనే

సత్యయజుz డు తాను ధా్యనించునది ఆదితు్యడు అని తెలుపగా " నీవు ధా్యనము చ్చేయునది వైశ్రా్వనరుని

నేత�ము మాత�ము. నీ కుటుంబము ఐశ్వర్యము, రథ, తురగాదులు, సేవకులు కలిగ్ని బ్రహ/తో సమానమైన ఆనందముతో నుందురు. నీవు వైశ్రా్వనరుని నేత�మును ధా్యనించుము"

అనియు

ఇంద్రదు్యము్నడు తాను ధా్యనించునది వాయువు అని పలుకగా " నీవు ధా్యనించునది వైశ్రా్వనరుని

పా్ర ణమును. నీవు కుటుంబముతో ఆనందైశ్వర్యములతో బ్రహ/తో సమానమైన గొపQదనము కలిగ్ని

యుందువు".

అనియును

జనుడు తాను ధా్యనించునది ఆకాశమని తెలుపగా " నీవు వైశ్రా్వనర బహుళము ధా్యనించుచునా్నవు. నీవు, నీ కుటుంబమును ఐశ్వర్యమును, ఆనందమును కలిగ్ని బ్రహ/ సమానమైన గొపQదనముతో

నుందువు

అనియును

బుడిలుడు తాను ధా్యనించునది ఉదకమని తెలుపగా " ఉదకము వేగమును స్సూచ్చించును. వైశ్రా్వనరుని

మ్సూత� కోశమను అవయవము. నీవు, నీ కుటుంబము బ్రహ/తో సమానమైన ఆనంద, ప్రత్రిష్ఠలతో

నుందువు. నీవు వైశ్రా్వనరుని మ్సూత�కోశముగా ధా్యనించుము.

అనియును

ఉదాq లకుడు తాను ధా్యనించునది భ్సూమి అని పలుకగా, నీవు ధా్యనించుచున్నది వైశ్రా్వనర ప్రత్రిష్ఠ . అది

వైశ్రా్వనర పాద పీఠము మాత�మే. ఆ ధా్యనము వలన నీవు నీ కుటుంబముతో బ్రహ/కు సమానమైన

ఆనందముతో నుందువు.

అనియును తెలిపి వైశ్రా్వనరుని ఆయ్యా అవయవములు ఉపదేశ్రించెను. తదుపరి,

మీకిప్పుQడు పరిమితమైన జ్ఞాz నము మాత�ము కలిగ్నినది.

వైశ్రా్వనరుని భ్సూనభోంతరాళమంతటా వా్యపించ్చియుండి, అనేకములుగా అని్న చ్చేతనాచ్చేతనముల నందు

భుజించుచున్నటు* , అతనిని అంతటా ఉన్నటు* తెలిసి పూజించవలెను.

ఈ రకంగా అశ్వపత్రి ఈ సమస% విశ్వము వైశ్రా్వనరుని శరీరాంతరా్భగమనీ, అందులో ఒకొ్కక్క భాగమైన

ఆదిత్య, పృథివా్యకాశ్రాదులలో దేనినైనను ధా్యనించ్చినప్పుQడు అది ఆ వైశ్రా్వనరుని శరీరాంతరా్భగమని

తెలిసియుండవలెనని, ఆ వైశ్రా్వనరుడు సమస% చ్చేతనాచ్చేతనములకు అంతరాత/యైయుంటాడన్న

విషయము వివరించ్చేడు.

ఈ రకంగా వైశ్రా్వనరుని శ్రిరసు� సుతేజసు� అనియు, నేత�ము విశ్వర్సూప్పుడని, పా్ర ణము వాయువనీ, బహుళము( శరీర భాగము) ఆకాశమనీ, ఉదకము మ్సూతా� శయమనీ, పాద పీఠము పృథివి అనీ అని

తెలియ్యాలి.

ఆయన శరీర మధ్య భాగము యజzమునకు అగ్ని్నహ్మోత�మునుంచెడి వేది, రోమములు కుశగా్ర సము, హృదయము గార పతా్యగ్ని్న, మనసు� దక్షిణాగ్ని్న, ముఖము ఆహవనీయ్యాగ్ని్న అని తెలుసుకోవాలి.

ఇలా భావించబడిన వైశ్రా్వనర అగ్ని్నహ్మోత�మునకు ఆహుతులీయడానికి పా్ర ణాది ఆహుతులీయడం

చ్చేయ్యాలి.

అందుచ్చే మొదట ఆహారమును " పా్ర ణాయ స్థా్వహా" అని ఆహుత్రి ఈయడం వలన పా్ర ణము సంతృపి%

పొందుతుంది.

పా్ర ణము సంతృపి% పొంది తదా్వరా ఆదితు్యడును, దు్యలోకమును సంతృపి% పొందుతాయి. అందువలన

ఆదిత్య, దు్యలోకముల దిగువనున్న సమస%ము తృపి% చెందును. అందువలన అతడును సకుటుంబ, సపరివారముగా సంతృపి% నొంది బ్రహ/ము వలె ప్రకాశ్రించును.

అటులనే " వా్యనాయ స్థా్వహా" అని ఆహుత్రి సమరిQంచ్చినచో వా్యనము సంతృపి% చెందును. తదా్వరా

శ్లో� త�మును, చందు్ర డును, దిశలును సంతృపి% చెందును. అందువలన అతడును సకుటుంబ, సపరివారముగా సంతృపి%నంది బ్రహ/ము వలె ప్రకాశము కలిగ్ని యుండును.

" అపానాయ స్థా్వహా" అని అరిQంచ్చినప్పుQడు వాకు్క, అగ్ని్న, భ్సూమి తదా్వరా వాటి మధ్య సమస%ము తృపి%

చెందుతుంది. అందువలన అతడును సకుటుంబ, సపరివారముగా సంతృపి% నంది బ్రహ/ సమాన

వర]సు�తో ప్రకాశ్రించును.

" సమానాయ స్థా్వహా" అని అరిQంచ్చినప్పుQడు మనసు�, వరుణుడు, మెఱుప్పు దేవత తదా్వరా వాటి మధ్య

సమస%ము తృపి% చెందుతుంది. అందువలన అతడును సకుటుంబ, సపరివారముగా సంతృపి% చెంది బ్రహ/

సమాన వర]సు�తో ప్రకాశ్రించును.

" ఉదానాయ స్థా్వహా" అని సమరిQంచ్చినప్పుQడు చర/మును, వాయువును, ఆకాశమును, తదా్వరా వాటి

మధ్య సమస%మును తృపి% పొందును. అందువలన అతడును సకుటుంబ, సపరివారముగా సంతృపి% చెంది బ్రహ/ సమాన ప్రకాశము పొందును.

ఈ జ్ఞాz నము లేక అగ్ని్నహ్మోత�మునకు అరిQంచుట అగ్ని్న లేని బ్సూడిద కరిQంచ్చినటు* వ్యర�ము.

ఈ జ్ఞాz నముతో అగ్ని్నహ్మోత�మునకు అరిQసే% సమస% విశ్వమునకు, సర్వ భ్సూతములకు, ఆత/లకు

సమరిQంచ్చినట*వుతుంది.

" యసే%Àత మేవ మభివిమానమాతా/నమ్ వైశ్రా్వనరముపాసే% స సరే్వషు లోక్తేషు సరే్వషు భ్సూతేషు సరే్వషు

ఆత/సు అన్నమత్రి%" ఎవడంతటను వా్యపించ్చి యుండువాడును, అవధి లేని వాడును నగు

వైశ్రా్వనరాత/ను పైన తెలిQనటు* ప్పురుషాకారునిగా ఉపాసిస్థా% రో అతడు సర్వ లోకములందును, సర్వ

భ్సూతముల యందును, సర్వ ఆత/ల యందును అనుభవిసు% నా్నడు.

ఇది తెలిసి చ్చేసిన వానికి నిప్పుQలో వేయబడిన ద్సూది వలె సమస% పాపములు దగ్ధమై పోతాయి.

ఇది తెలిసి, మిగ్నిలిన ఆహారము చండాలునకు అరిQంచ్చినన్సూ అది వైశ్రా్వనరునక్తే చెందుతుంది.

అందులక్తే ఆకలి కొనిన పిల*లు అమ/ చుట్సూ. చ్చేరినటు* సర్వ భ్సూతములును అగ్ని్నహ్మోతు� ని చుట్సూ.

చ్చేరుతాయి అని ఆరో్యకి�.

అని ఈ విధముగా వైశ్రా్వనర విద్య అశ్వపత్రి మహారాజు వారికి ఉపదేశ్రించ్చేడు.

నేను: ఉపదేశము అంటే విషయ్యాని్న చెపQడమేనా?

మామయ్య: ఉపదేశము ముఖ్యంగా మ్సూడురకాలుగా ఉంటుందని పెదqలు చెబుతారు.

మొదటిది నువ్వన్నటు* విషయం, విషయ్యార�ం చెపQడం, దీని కంటే గొపQ విధానము

హస%, మస%క సంయోగము. ఇందులో ఆచ్చారు్యడు తన చ్చేత్రితో తాకడం దా్వరా జ్ఞాz నాని్న శ్రిషు్యడిలో

ప్రవేశపెడుతాడుట. ఇంత కంటె గొపQది మనసు� దా్వరా జ్ఞాz నాని్న ప్రవేశపెట.డం అంటే ఉపదేశ్రించడం

అంటారు. ఏ ఉపదేశ్రానికైనా ఆచ్చారు్యనికి జ్ఞాz నముతో బాటు ఆచరణ, పరమాత/ అనుభవము, శ్రిష్య

వాత�ల్యము, మన్నో నైర/ల్యము లాంటివనీ్న అత్రి ముఖ్యములు. ఇప్పుQడు ఆ సందర్భము కాదు కనుక ఈ

వివరాలు మరొక స్థారి ఎప్పుQడైనా చ్సూదాq ము.

సంక్షిప%ంగా ఇదీ ఈ ఉపనిషదా్భగము. ఇంక స్సూతా� లలోనికి వెళదామా.

అమ/: చెపQండి మామయ్యా్య, ఇంతకీ ఏమిటి అధికరణము ప్పేరు, దీనిలో ఎని్న స్సూతా� లునా్నయి

మామయ్య: దీనిని "వైశ్రా్వనరాధికరణము" అని అంటారమా/, ఇందులోతొమి/ది స్సూతా� లునా్నయి.

వాటిలో మొదటి స్సూత�ము

" వైశ్రా్వనరః స్థాధారణ శబq విశేషాత్....1-2-25"

అంటే

వైశ్రా్వనర: వైశ్రా్వనర శబqవాచు్యడు ( పరమాత/యే ఏలనన)

స్థాధారణ శబq విశేషాత్: స్థామాన్యముగా అగా్న్యదులను తెలిపెడు వైశ్రా్వనర శబqము ప్రకృతమున

పరమాత/ ధర/ములను తెలుప్పు శబqములచ్చే విశేష్టింపబడుట వలన అనగా పరమాత/కు మాత�మే చెందు

ధర/ములచ్చే చెపQబడుట వలన

అనగా

వైశ్రా్వనర శబqము స్థాధారణముగా అగ్ని్న వంటి ఇతర శబqములను తెలుప్పునదైనను, ఈ వైశ్రా్వనర విద్య

సందర్భమున పరమాత/ యొక్క ధర/ములను తెలుప్పునటి. శబqములచ్చేత విశేష్టించ్చి అనగా పరమాత/కు

మాత�మే వరి�ంచు గుణములచ్చే చెపQబడడం వలన ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో ఈ సందర్భములో

చెపQబడుతున్నది పరమాత/యే.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: వైశ్రా్వనరుడు అనే పదానికి వేరే్వరు అరా� లునా్నయమా/.

ఉదాహరణకు బృహదారణ్యకోపనిషతు% లో " అయమగ్ని్నః వైశ్రా్వనరః ఏనేదమన్నమ్ పచ్యతే యదిద

మద్యతే తసై్యష ఘ్రోషో భవత్రి యమేవ త్కరా్ణ వపిధాయ్యా శు� ణోత్రి స యదేత్క్రమిష్యన్భవత్రి నైనమ్

ఘ్రోషమ్ శృణోత్రి" అని వసు% ంది. అంటే " దేనిచ్చే అన్నము పచనము చ్చేయబడుచున్నదో, మరియు దేనిచ్చే

అన్నము త్రినబడుచున్నదో అది వైశ్రా్వనరమనబడు చున్నది. మనము చెవులను గటి.గా మ్సూసుకున్నచో

వైశ్రా్వనరుని శబqమునే వినుచునా్నము. ఈ శబqము జీవుడు శరీరమునుండి బయలె్వడలు సమయమున

వినబడదు"

అని చెబుత్సూ ఈ సందర్భములో వైశ్రా్వనర శబాq నికి మనలో ఉండే జఠరాగ్ని్న అనే అర�ంలో ప్రయోగ్నించ్చేరు. అందువలన వైశ్రా్వనర శబాq నికి జఠరాగ్ని్న అనేది ఒక అర�ము.

" విశ్వస్థా/ అగ్ని్నమ్ భువనాయ దేవాః వైశ్రా్వనరమ్ క్తేతుమహా్నమ కృణ్వన్"

అనగా దేవతలు జగదుపకారార�మై అగ్ని్నని ఆదితు్యనిగా చ్చేసిరి."

అను వాక్యమున వైశ్రా్వనర శబqము మహాభ్సూతములలో మ్సూడవదగు అగ్ని్నని తెలుప్పుతుంది. ఇది ఱెండవ

అర�ము.

" వైశ్రా్వనరస్య సుమత్న్యౌ శ్రా్యమరాజ్ఞాహికమ్ భువనానామభిశ్రీ�ః" అనగా " వైశ్రా్వనరునకు మన య్యెడల బుది్ధ

ప్పుటు. గాక, ఏలననగా అతడు లోకములకు సుఖమునిచు] రాజును, ఐశ్వర్య వంతుడును"

అను వాక్యములో వైశ్రా్వనరుడనగా ఒక దేవతా విశేషము అను అర�ములో ఉపయోగ్నింపబడినది.

ఇది మ్సూడవ అర�ము

" తదాత/నే్యవ హృదయే గౌ్న వైశ్రా్వనరో పా్ర స్యత్"

అనగా అతడు తనయందే హృదయమునందలి వైశ్రా్వనరాగ్ని్న యందుంచెను,

" స ఏష వైశ్రా్వనరో విశ్వర్సూపః పా్ర ణేవ హృదయత ఇత్రి చ"

అనగా " పా్ర ణమువలె అని్న ర్సూపములతో నతడు వైశ్రా్వనరుని వలె ఉదయించుచునా్నడు"

మొదలగు శు� త్రి వాక్యముల యందు పరమాత/ అను అర�ముతో వైశ్రా్వనర శబqము వాడబడినది.

ఇది నాల్గవ అర�ము.

ప్రసు% త సందర్భములో వైశ్రా్వనర శబాq నికి ఈ నాలుగు అరా� లలో దేనిని తీసుకోవాలి అని సందేహము.

అమ/: మఱి భగవదా్ర మానుజుల సమాధానమేమిటి?

మామయ్య: ఈ సందర్భము దేనితో పా్ర రంభం అయింది అన్న విషయం ముందు చ్సూడమంటునా్నరు. ఆయ్యాఋషులు " కో న ఆతా/ కిమ్ బ్రహ/" అంట్సూ " మన యొక్క ఆత/ ఏది, బ్రహ/ అంటే ఏమిటి" అని

కదా చరి]ంచడం పా్ర రంభించ్చేరు. అది తెలుసుకోవాలని వాళ్ళందర్సూ ముందు ఉదాq లకుని వదqకు వెళ్ళి్ళ, తరువాత ఆయనతో క్సూడా అశ్వపత్రి మహారాజు వదqకు వెళ్ళి్ళ మాకు వైశ్రా్వనర విద్య చెప్పుQమని

పా్ర రి�ంచ్చినది జఠరాగ్ని్న గురించోమరో అగ్ని్న గురించోకాదు కదా, క్తేవలము పరబ్రహ/ము గురించ్చి

తెలుసుకునేందుకు. అందుచ్చేత ఇక్కడ వైశ్రా్వనరుడు అంటే పరబ్రహ/మే.

అంతే కాక వారు ఆ రాజు వారలకు తగ్నినటు* ధన, కనక, ఐశ్వరా్యదులను ఇచె]దనన్నన్సూ ఒప్పుQకోకుండా

తమకు వైశ్రా్వనరాత/ను తెలుపమని పా్ర రి�ంచడం వారు ఐహిక కామములు లేని ముముక్షువులు అవడం

చ్చేత, అందువలన వారికి కావలసినది పరమాత/ గురించ్చి.

అశ్వపత్రి మహారాజు వైశ్రా్వనర విషయము చెపిQన తరువాత " స సరే్వషు లోక్తేషు సరే్వషు భ్సూతేషు

సరే్వషు ఆత/సు అన్నమత్రి%" అనుచు అతడు అని్న ఆత/లయందును అన్నమును భుజించు

చునా్నడనియు

" తధ్యధ్యేషీకాత్సూలమగౌ్న పో్ర తమ్ ప్రద్సూయేతైవమ్ హాస్య సరే్వ పాపా/నః ప్రద్సూయంతే" అనుచు "జము/, ద్సూది అగ్ని్న యందుంచగనే దగ్ధమైపోవునటు* ఈ వైశ్రా్వనరాత/ను ఉపాసించువాని సమస% పాపములు

నశ్రించుచున్నవని" చెప్పుQను. ఇటు* సమస% పాపములు నశ్రించుట బ్రహ/ విదో్యపాసనము వలననే కదా!

ఈ పై కారణాలవలన పరమాత/ విశేషణ ధర/ములు అంటే పరబ్రహ/కు , పరబ్రహ/ విద్యక్సూ చెందే

వివరాలు తెలిప్పే శబాq లు బ్రహ/ అనీ, సమస% పాప నిర్సూ/లనమనీ, ఐహిక కామ వైరాగ్యమనీ, సర్వ

వా్యప్యత్వమనీ చెపQడం వలన ఇక్కడ చెపQబడినది పరమాత/యే.

నేను: మఱి, శ్రిరసు�, నేత�ము అంట్సూ ఆ వైశ్రా్వనరునికి అవయవాలు చెబుతునా్నరు కదా. ఎప్పుQడయినా

అవయవాలు అంట్సూ ఉంటే అది నిత్యము కాదు, కొని్న అవయవాలు కలిసి ఉనా్నయి అంటే దానికి

ప్పుటు. క ఉన్నదనీ, అంటే నాశనము ఉండక తపQదనీ, అలా కలసిన అవయవాలు ఎప్పుQడయినా విడి

పోవడానికి అవకాశము ఉంటుంది కనుక ఆ అవయవికి మారుQ సంభవము కనుక అవ్యయము కానేరదని

అందు వలన అది పరమాత/ గుణము కాదు కనుక ఇక్కడ చెపQబడుతున్నది పరమాత/ కాదని అంటేన్నో?

మామయ్య: దానిక్తే తరువాత స్సూత�ము

అమ/: ఏమిటి ఆ స్సూత�ము మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" స/ర్యమాణమనుమానమ్ స్థా్యత్ ఇత్రి....1-2-26"

అంటే

ఇత్రి: అదే ఇది యని ఇటు*

స/ర్యమాణమ్: గురి�ంపబడు ర్సూపము

అనుమానమ్:( వైశ్రా్వనరుడు పరమాత/యని) స్సూచ్చించునది

స్థా్యత్: అగును

అనగా

అదే ఇదని గురి�ంపబడునటి. దు్యలోకాదులు అవయవములుగా కల శరీరము వైశ్రా్వనరుడు పరమాత/ అని

స్సూచ్చించుచున్నది.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇందాకా రామం అన్నటు* పరమాత/కు శరీరము ఉన్నదంటే

1. ఉతQత్రి% వినాశ్రాలు క్సూడా ఉంటాయ్యా, ఎందుకంటే శరీరానికి షడా్భవ వికారాలైన ప్పుటు. క, నాశము, ఉండు, మారు, పెరుగు, తరుగు అన్నెడివి ఉంటాయి కదా!

2. అవయవాలు, శరీరమ్సూ అంటే ఆరంభమ్సూ, అంతమ్సూ ఉంటాయన్నమాట, అంటే పరమాత/

పరిమితమైనదని అర�ము.

3. పరమాత/కు విభుత్వము లాంటి గుణాలు చెపQలేము.

ఈ కారణాల వలన శరీరమున్నవాడుగా చెపQబడిన వాడు పరమాత/ ఎలాగవుతాడు అని ప్రశ్న!

అమ/: మఱి భగవదా్ర మానుజుల సమాధానము!

మామయ్య:

1. ఇక్కడ శరీరముగాను, అవయవాలు గాను చెపQబడినవి దు్యలోకము మొదలైనవి. శు� తుల యందు, స/ృతుల, ఇత్రిహాస్థాదులయందు పరమాత/ గురించ్చి ఈ విషయము చెపQబడినది.

ముండకోపనిషత్ నందు " అగ్ని్నః మ్సూరా్ధ చక్షుషీ చంద్ర స్సూర్ణౌ్య దిశః శ్లో� తే� వాగ్ని్వవృతాశ] వేదాః

వాయుః పా్ర ణోహృదయమ్ విశ్వమస్య పదా్భ్యమ్ పృథివీహ్మే్యష సర్వ భ్సూతాంతరాతా/" అనుచు

దు్యలోకము పరమాత/ యొక్క శ్రిరసు�, స్సూర్య చందు్ర లతని నేత�ములు, దికు్కలతని శ్లో� త�ములు, వేదములతని వచనములు, వాయువతని పా్ర ణము, విశ్వమతని హృదయము, పృథివి అతని

పాదములు అనుచు సమస% విశ్వము పరమాత/ శరీరముగా తెలుపబడినది కదా. ఇక్కడ అగ్ని్న అంటే

దు్యలోకము అని అర�ం చెప్పుQకోవాలి. ( అసౌ వై లోకో అగ్ని్నః).

" దా్యమ్ మ్సూరా్ధ నమ్ యస్య విపా్ర వదంత్రి ఖమ్ వై నాభిమ్ చంద్ర స్సూర్ణౌ్య చ నేతే�

దిశః శ్లో� తే� విది్ధ పాదౌ క్షిత్రిమ్ చ సః అచ్చింతా్యతా/ సర్వ భ్సూతప్రణేతా"

అనగా దు్యలోకము ఎవ్వని శ్రిరసు�గను ఆకాశమెవ్వని నాభిగను, స్సూర్య చందు్ర లు ఎవరి నేత�ములుగను, దికు్కలు ఎవరి శ్లో� త�ములుగను, భ్సూమి ఎవరి పాదముగను బ్రహ/వేత%లు చెప్పుQచునా్నరో అతడు

మనసు�చ్చే నింత యని ఊహింపరాని ర్సూపము కలవాడు, సకల పా్ర ణులను ప్రవరి�ంప చ్చేయువాడు.

" యస్థా్యగ్ని్నరాస్యమ్ దౌ్యః మ్సూరా్ధ ఖమ్ నాభిః చరణౌ క్షిత్రిః

స్సూర్యః చక్షుః దిశః శ్లో� త�మ్ తసై· లోకాత/నే నమః"

అనగా " అగ్ని్న ఎవని ముఖమో దు్యలోకము ఎవని శ్రిరసో� ఆకాశమెవని నాభియో, భ్సూమి ఎవని

పాదములో, స్సూరు్యడెవ్వని నేత�మో, దికు్కలెవ్వరి శ్లో� త�ములో లోకాత/ యగునటి. వానికి

నమస్కరిసు% నా్నను."

అని మహా భారతము లో భీష/ పితామహుడు సు% త్రిస్థా% డు.

శ్రీ�మదా్ర మాయణము లో క్సూడా " జగత�ర్వమ్ శరీరమ్ తే" అని రావణ వథ తరువాత చతురు/ఖ బ్రహ/

శ్రీ�రాముడిని సు% త్రిస్థా% డు.

ప్రసు% త సందర్భంలో క్సూడా దు్యలోకాదులు వైశ్రా్వనరుని శ్రిరసు� మొదలైన అవయవాలు అని చెపQడం పైన

చెపQబడిన శు� తుల ప్రకారమే ఉన్నది తపQ వేరు కాదు.

ఔపమను్యడు మొదలగు మహరుÄ లు అశ్వపత్రిని " నీవిప్పుQడు వైశ్రా్వనరాత/ను ఉపాసించుచునా్నవు, దానిని గ్సూరి] మాకు తెలుQము" అని పా్ర రి�ంచ్చేరు. అశ్వపత్రి వారికి కొంత తెలిసి, కొంత తెలియక

యున్నదనీ గ్రహించ్చి, వారినొకొ్కక్కరిని " ఇప్పుడు నీవు దేనిని వైశ్రా్వనరాత/గా ఉపాసించుచునా్నవు" అని

ప్రశ్రి్నంచ్చి, వారు ఉపాసించు చున్న దు్యలోకాదులు వైశ్రా్వనరాత/కు ఆయ్యా అవయవములగుట

ఉపదేశ్రించెను.

పిదప వైశ్రా్వనరుని సంపూర్ణ విభ్సూత్రిని, తదుపాసన వలన కలుగు ఫలమును ఉపదేశ్రించెను.

ఇక్కడ ఈ సమస% విశ్వము పరమాత/ శరీరమనీ, ఆయన ఈ చ్చేతనా చ్చేతనాలకని్నటికీ అంతరాత/ అయి

ఉంటాడని, ఆయన శరీరమునందలి ఆయ్యా భాగములను ఉపాసన చ్చేసినప్పుQడు ఆయన విశేషమే అని

తెలిసికొని ఉపాసన చ్చేయవలెననీ, ఒకొ్కక్క విశేషమునే కాక ఆయన సంపూర్ణ విభ్సూత్రి తెలిసికొని

ఉపాసించుట శే�ష్ఠమనీ చెపQబడుతున్నది.

నువు్వ చెపిQనటు* ఆయన శరీర భాగాలయిన దు్యలోకాదులు, చ్చేతనా చ్చేతనాలు మారుQలు అదే భావ

వికారాలు పొందడం, ఆయనలో లయమవడం, మళ్ళీ్ళ సృజింప బడడం మనకు తెలిసినదే. కాని ఆయనకు మాత�ం ఆ వికారాలు వరి�ంచవు అని మనం ఇంతకు ముందు చ్చాలా స్థారు* చెప్పుQకునా్నము.

నేను: " అగ్ని్నః వైశ్రా్వనరః" అని అంటే అగ్ని్నయే వైశ్రా్వనరుడు అని కదా, వా్యకరణం ప్రకారము క్సూడా, అక్కడ అగ్ని్నః, వైశ్రా్వనరః అన్న ఱెండు పదాల్సూ, ఒక్తే విభకి�, వచనమ్సూ, లింగము లో నుండి ఒక్తే

వసు% వును స్సూచ్చించ్చినటు* కదా! మఱి వైశ్రా్వనరుడు అంటే అగ్ని్న అని కాక పరమాత/ అని ఎలా

చెబుతాము?

మామయ్య: అందుకోసం తరువాత స్సూత�ము చ్సూడాలి.

అమ/: ఏమిటి ఆ స్సూత�ము మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" శబాq దిభ్యః అంతఃప్రత్రిషా్ఠ నాచ] నేత్రి చ్చేన్న తథా దృషు. ్యపదేశ్రాదసంభవాతుQరుషమపి

చైవమధీయతే.....1-2-27"

అంటే

శబాq దిభ్యః: అగ్ని్న శబqము వైశ్రా్వనర శబqముతో ఱెండు శబqములు ఒక్కరినే చెబుతున్నటు* ఉపయోగ్నింప

బడుట మొదలగు కారణముల చ్చేత

అంతః ప్రత్రిషా్ఠ నాత్ చ: వైశ్రా్వనరునకు " ప్పురుషే అంతః ప్రత్రిష్టి్ఠతమ్ వేద" అని వైశ్రా్వనరుని ప్పురుషుని

లోపల యుండుట వంటి సి�తులు క్సూడ చెపQబడుట వలన క్సూడ

చ్చేత్: ( వైశ్రా్వనరుడు పరమాత/ కాదని)అనినచో

న: అది సరి కాదు

తథా:అటు*

దృషు. ్యపదేశ్రాత్: ఉపాసనమును ఉపదేశ్రించ్చి యుండుట వలన

అసంభవాత్: ( క్తేవల జ్ఞాఠరాగ్ని్నకి దు్యమ్సూర�తా్వదులు ఉండుట) అసంభవము అగుట వలన(వైశ్రా్వనరుడు జ్ఞాఠరాగ్ని్న కాదు మఱియు)

ఏనమ్: ఇతనిని

ప్పురుషమ్ అపి చ: ప్పురుషునిగాను క్సూడ

అధీయతే: పఠించుచునా్నరు

అనగా

శు� త్రి యందు వైశ్రా్వనర అను పదము, అగ్ని్న యను పదము ఒక్కరినే చెబుతున్నటు* ఉపయోగ్నించబడడం

వలనన్సూ, వైశ్రా్వనరుడు ప్పురుషుని లోపల నుండువానిగా " ప్పురుష అంతః ప్రత్రిష్టి్ఠతమ్ వేద" మొదలగు

వాక్యములు చెపQడం వలనన్సూ వైశ్రా్వనరుడు పరమాత/ కాదని చెపQరాదు. ఎందుకంటే వైశ్రా్వనరుని

జ్ఞాఠరాగ్ని్న శరీరునిగా ఉపాసించ వలెనని ఉపదేశ్రింప బడుట వలనన్సూ, జ్ఞాఠరాగ్ని్నకి దు్యలోకాదులు

మ్సూరా్ధ ది అవయవములగుట అసంభవమగుట చ్చేతను, వాజసనేయ సంహిత యందువైశ్రా్వనరుని

"ప్పురుషు" ని గా పఠింపబడుట చ్చేతన్సూ వైశ్రా్వనరుడంటే పరమాత/యే

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

అసలు ఈ స్సూత�ంలోనే ఉనా్నయమా/ సందేహాలు, సమాధానాల్సూను.

1. సందేహము: " వైశ్రా్వనరోపాసన సందర్భంలో " స ఏషః అగ్ని్నః వైశ్రా్వనరః" అని ప్రయోగ్నించ్చినప్పుQడు, ఆ

ఱెండు పదాల్సూ ఒక్తే లింగమ్సూ, ఒక్తే వచనమ్సూ, ఒక్తే విభకి� కలిగ్ని " దాశరథిరాముడు" అన్నటు* ఆ ఱెండు

పదాల్సూ ఒకరిక్తే వరి�స్థా% యి తపQ అగ్ని్న అంటే ఒకడ్సూ, వైశ్రా్వనరుడంటే వేరొకడ్సూ అని అర�ం

చెప్పుQకోక్సూడదు కదా!

సమాధానము: అలా చెప్పుQకో క్సూడదు. ఇక్కడ వైశ్రా్వనరుడు త్రి�లోక శరీరుడుగా చెపQబడినాడు . జఠరాగ్ని్నని త్రి�లోక శరీరునిగా చెప్పుQకోలేము. అందువలన ఇక్కడ " అగ్ని్నః వైశ్రా్వనరః" అంటే అగ్ని్న శరీరుడైన

వైశ్రా్వనరుడు అని అర�ము. భగవదీ్గతలో పరమాత/

" అహమ్ వైశ్రా్వనరో భ్సూతా్వ పా్ర ణినామ్ దేహమాశ్రి�తః

పా్ర ణాపాన సమాయుకో� పచ్చామ్యన్నమ్ చతురి్వధమ్"

అని ఉదరమునందు జ్ఞాఠరాగ్ని్న శరీరుడై పా్ర ణుల దేహముల నాశ�యించ్చి యుండి, పా్ర ణాపాన

వాయువులతో గ్సూడియున్నవాడై నాలు్గ విధముల అన్నమును పచనము చ్చేయుచునా్నను" అని తానే

చెప్పుQకునా్నడు కదా! కనుక జ్ఞాఠరాగ్ని్న విశ్రిషు. డైన పరమాత/ ఉపాసనమే ఇక్కడ చెపQబడుతోంది.

2. సందేహము: ఇక్కడ " హృదయమ్ గార పత్యః, మనః అనా్వహార్య పచనః, ఆస్యమావహనీయః"

అని వైశ్రా్వనరుని హృదయము గార పతా్యగ్ని్న, మనసు� దక్షిణాగ్ని్న, ముఖము ఆహవనీయ్యాగ్ని్న అనుచు

వైశ్రా్వనరుని హృదయ్యాది స్థా� నాలు అగ్ని్న త�యము అని చెబుతునా్నరు. అలాగే

" తద్యద్భక�మ్ ప్రథమమాగచ్చే్ఛత%దో్ధ మీయమ్ సయ్యామ్ ప్రథమాహుత్రిమ్ జుహుయ్యాతా% మ్

జుహుయ్యాతాQ్రణేత్రి స్థా్వహా ఇత్రి" మొదలైన వాకా్యలలో " ఏ అన్నము మొదట లోనికి పోవున్నో అది

పా్ర ణాహుత్రి. మొదట ఆహుత్రిని " పా్ర ణాయ స్థా్వహా" అను మంత�ముతో ఆహుత్రి నీయవలెను".

అనుటచ్చే వైశ్రా్వనరుడు పా్ర ణాహుతుల నుంచు స్థా� నముగా తెలియవసు% నా్నడు.

అలాగే " స యో గా తమేవ అగ్ని్నమ్ వైశ్రా్వనరమ్ ప్పురుష విదమ్ ప్పురుషే అంతః ప్రత్రిష్టి్ఠతమ్ వేద" అనగా

" ఎవడీ వైశ్రా్వనరుని ప్పురుషుని వంటి వానిగను, ప్పురుషుని లోపల నుంచబడిన వానిగను

ఉపాసించుచునా్నడో" అను వాక్యమున వైశ్రా్వనరుని ప్పురుషుని లోపలనుండువానిగ చెబుతునా్నరు.

అంటే ఈ వైశ్రా్వనరుని శరీరము అగ్ని్న త�యము అని ఒక చోట, పా్ర ణాహుతుల కాధారమని మరొక చోట, ప్పురుషుని లోపల నుండు జ్ఞాఠరాగ్ని్నగా ఇంకొక చోట చెపQడం జరిగ్నింది. ఈ మ్సూడు పరమాత/కు ఎలా

వరి�స్థా% యి!

సమాధానము: ఇంతకు ముందు అనుకున్నటు* అగ్ని్న త�యము శరీరముగా కలవాడు పరమాత/యే. " పా్ర ణాపాన సమాయుక�ః" అని భగవానుడే చెప్పుQకొని నటు* పా్ర ణాహుతులకాధారమైనవాడును

పరమాత/యే.

" అహమ్ వైశ్రా్వనరో భ్సూతా్వ" అనినటు* ప్పురుషుల లోపల వైశ్రా్వనరుడుగా పరమాత/ చ్చేరి యుండును

కనుక ఇక్కడ చెపQబడిన వాడు పరమాత/యే

3. " స ఏషః అగ్ని్నః వైశ్రా్వనరః ప్పురుషః" అంటే ఇతడు అగ్ని్న, వైశ్రా్వనరుడు, ప్పురుషుడు అనగా ఈ

ప్పురుషుడు ఎవడు?

సమాధానము: " సహస" శ్రీరాÄ ప్పురుషః" అనియును ప్పురుష ఏవేదమ్ సర్వమ్" అనియును

" వేదాహమేతమ్ ప్పురుషమ్ మహాంతమ్" అనియును చ్చాలాచోట* ప్పురుష శబqవాచు్యడు భగవానుడే అని

శు� త్రి చెబుతోంది కదా. ఈ సందర్భంలో క్సూడా దు్యలోకాదులు మ్సూరా్ధ ది అవయవములుగా వరి�ంచ్చేది

పరమాత/కు తపQ జఠరాగ్ని్నకి కాదు.

కనుక ఇక్కడ వైశ్రా్వనరునిగా చెపQబడుతున్నది పరమాత/యే

నేను: అయితే వైశ్రా్వనర అంటే మరియొక దేవతా విశేషమో, పంచ భ్సూతములలో ఒకట్లో క్సూడా కాదా!

మామయ్య: ఆ విషయము తరువాత్రి స్సూత�ములో వివరిసు% నా్నరు

అమ/: ఏమిటా స్సూత�ము మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" అత ఏవ న దేవతా భ్సూతమ్ చ....1-2-28"

అంటే

అత ఏవ: అందువలననే(వైశ్రా్వనరుడు)

దేవతా: ఇందా్ర ది దేవతలలో ఒక్కటి వలెమరియొక దేవతా విశేషమో

భ్సూతమ్ చ: పంచ భ్సూతములలో ఒక్కటయిన అగ్ని్నయో

న: కాదు

అనగా

అందు వలననే వైశ్రా్వనరుడు ఒక ఇందా్ర దులలో ఒకడైన మరియొక దేవతా విశేషమో, పంచ భ్సూతములలో ఒక్కటయిన అగ్ని్నయో కాదు.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇంతకు ముందు చెపిQన కారణాలే వైశ్రా్వనర శబqము పరమాత/ను తపQ, మరియొక దేవతా

విశేషాన్నో్న, పంచ భ్సూతాలలో ఒకటిగా ఉండే కాదు అని చెపQడానికీ వరి�స్థా% యి. స్థాక్షాత్సూ% కృష్ణ పరమాత/

" అహమ్ వైశ్రా్వనరో భ్సూతా్వ.." అని చెపిQన తరువాత మఱి సందేహమేముంది. అయినా ఈ సందర్భము

పరబ్రహ/ గురించ్చీ, బ్రహ/విద్య అయిన వైశ్రా్వనర విద్య గురించ్చీ, తత*లితముగా సమస% పాపక్షయమయి, ఉత%మ పదాని్న పొందడం గురించ్చీ కదా!

అందువలన ఇక్కడ వైశ్రా్వనరుడంటే పరమాత/ తపQ దేవతా విశేషము, పంచ భ్సూతాలలో ఒకటీ అని

కాదు.

నేను: అంటే ఇక్కడ వైశ్రా్వనర పదము అగ్ని్నని చెపQడం లేదంటారా!

మామయ్య: వైశ్రా్వనర శబqము అగ్ని్న అని చెపిQనా విరోధము లేదంటునా్నరు తరువాత స్సూత�ములో.

అమ/: ఏమిటి ఆ స్సూత�ము మామయ్య!

మామయ్య:

" స్థాక్షాదపి అవిరోధమ్ జైమిని....1-2-29"

అంటే

స్థాక్షాదపి: అగ్ని్న శబqము స్థాక్షాత్సూ% పరమాత/ అని చెపిQనా

అవిరోధమ్: విరోధము లేదని

జైమిని: జైమిని తలంచుచునా్నడు

అనగా

స్థాక్షాతు% గా అగ్ని్న శబqము పరమాత/ అని అర�ము చెప్పుQకునా్న విరోధము లేదని జైమిని

ఆచ్చారు్యడు(అభిపా్ర యము)

అమ/: ఇక్కడ జైమిని అంటే బాదరాయణుని శ్రిషు్యలయిన జైమిని యేనా! అలా అయితే తన శ్రిషు్యని

అభిపా్ర య్యాని్న ప్రమాణంగా చ్సూపిసు% నా్నరా వా్యసుల వారు?

మామయ్య: ఇక్కడ జైమిని అంటే బాదరాయణుల శ్రిషు్యలే. అదే వారి గొపQదనము. తన శ్రిషు్యలే అని

చులకన భావముండదు గొపQ వారికి. సతా్యని్న సత్యముగా అంగీకరించ్చి, ఆదరించగల వారు, వారు.

ఇంతకు ముందు వైశ్రా్వనరుడు అంటే జ్ఞాఠరాగ్ని్న శరీరుడని అందువలన తది్వశ్రిషు. డయిన పరమాత/ అని

చెప్పేQరు. ఇంక, వైశ్రా్వనర శబqము, స్థాక్షాత్సూ% అగ్ని్న శబq వాచు్యని స్సూచ్చించ్చినా అందులో విరోధము లేదని

జైమిని అంటున్నటు* చెబుతునా్నరు ఇక్కడ.

" అగే్ర నయతీత్రి అగ్ని్నః" అను వు్యతQత్రి% ప్రకారము " ముందుకు తీసుకొని పోవునది/ పోవువాడు" లేదా

" సనా/ర్గమున చ్చివరి వరకు అనగా పరమ పదము వరకు తీసుకొని పోవువాడు లేదా సమస% నరులను

పాలించువాడు" అని అర�ము కదా. అటి.వాడు పరమాత/యే కదా.

" అగే్న సుపథా రాయే అస్థా/న్

విశ్రా్వని దేవ! వయునాని విదా్వన్..."

అని ఈశ్రావాసో్యపనిషత్ లో ఓ పరమాతా/! మము/లను సనా/ర్గముతో నిన్నరి]ంచుటకు, అనుక్సూలమగు

ఐశ్వర్యము పొందుటకు ప్రవరి�ంప చ్చేయుము" అని అన్నచోట అగ్ని్న అనగా పరమాత/యే కదా.

వైశ్రా్వనర శబqమునకు వు్యతQత్రి% బటి. " విశ్రా్వన్ నరాన్ నయతీత్రి విశ్రా్వనరః " "విశ్వమును, నరులను

ముందుకు సనా/ర్గములో నడిపించ్చేది" అని అదే అర�ము.

సమస% నరులకు సనా/ర్గము ప్రస్థాదించ్చి, ప్రకృష.పదము నీయుట గాని, పాలించుట గాని ఆ పరమాత/క్తే

చెందుతుంది.

ఈ కారణము వలన వైశ్రా్వనర శబqము అగ్ని్నని స్సూచ్చించ్చినా దానికి పరమాత/ అనే అర�ము.

నేను: ఇందాకా ఒక ప్రశ్నకు సమాధానము చెపQలేదు మామయ్యా్య, ఇలా అవయవాలతో ఉన్న శరీరము

కలవాడు అంటే పరబ్రహ/పరిమితం, పరిచ్చి్ఛన్నం అయిపోతుంది కదా, పరమాత/ పరిచ్చి్ఛను్నడని ఎలా

చెబుతాము?

మామయ్య: దానికి తరువాత స్సూత�ము చ్సూడాలి మఱి.

అమ/: ఏమిటి ఆస్సూత�ము మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" అభివ్యక్తే�ః ఇత్రి ఆశ/రథ్యః...1-2-30"

అంటే

అభివ్యక్తే�ః:( పరబ్రహ/ము దు్యలోకాదులతో సంబంధించ్చినదని దు్యలోకాదులు అవయవములుగా

కలిగ్నినదని చెప్పుQట ఉపాసకునికి) తెలియ వచు]టకు,

అశ/రథ్యః: (అని) అశ/రథు్యడు(అభిపా్ర యము).

అనగా

" ఉపాసకునికి ధా్యన సౌకర్యము కలి్గ ంచుటకు పరమాత/కు దు్యలోకాదులు శరీరావయవాలుగా శు� త్రి

యందు చెపQబడినవి" అనునది అశ/రథా్యచ్చారు్యల వారి అభిపా్ర యము.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఇప్పుQడు సందేహము ఏమిటంటే, ఈ విశ్వంలో చ్చేతనా, చ్చేతనాలు గాని, దు్యలోకాదులు కాని

పరమాత/ అవయవాలు, శరీరము అంటే అవి అనీ్న ఒకప్పుQడు సృష్టి.ంచబడినవి, అంటే కాల

సంబంధమున్నవి, అంతే కాక, పరిచ్చి]న్నమైనవి, అంటే అనంతత్వము వీటికి చెపQలేము. "సత్యమ్, అనంతమ్ బ్రహ/ " అనబడే పరబ్రహ/ కు ఈ గుణాలు ఇక్కడ వరి�ంప చ్చేయలేము.

దీనికి అశ/రథా్యచ్చారు్యల వారి సమాధానము, పరమాత/ యొక్క ఉపాసకుల సౌలభ్యము కొరకు శు� త్రి

యందు ఆ విధంగా చెపQబడినది అని. అనంతము, అవ్యయము అంటే మనసు� తో క్సూడా ఊహింప

శక్యము కానిది కదా, అలాంటి దానిని ఎలా ధా్యనిస్థా% ము. ధా్యనించడానికి ఆలంబనమైన శుభాశ�యమైన

దివ్య మంగళ విగ్రహము కావాలి కదా. భగవానుడు తన దివ్య మంగళ విగ్రహాని్న మునులు, యోగులు

క్సూడా దరి్శంచలేరు, కాని నీకోసం చ్సూపిస్థా% ను అని తన విశ్వర్సూపాని్న చ్సూపించ్చేడు, దాని అర�ము ఆయన

స్వర్సూపము పరిమితమైనదీ, పరిచ్చి్ఛన్నమైనదీ అని కాదు.

నువు్వ గంగా నదికో, సముదా్ర నికో స్థా్ననానకి వెళ్ళి్ళ లోతు లేని ఒక చ్చిన్న పాయలో స్థా్ననం చ్చేసి వచ్చి], గంగానది అనా్న సముద్రమనా్న నాకు తెలిసిపోయింది, ఇంతంత మాత�మేనని, అని అంటే సబబు కాదు

కదా. కాని ఆ లోతు ఎకు్కవ లేని చ్చిన్న పాయ నువు్వ స్థా్ననము చ్చేయడానికి కావాలి. అలాగే ఉపాసన

చ్చేయడానికి పరిమితమైన మన బుది్ధ సౌకరా్యర�ము మనము ఊహించుకోగల దివ్య మంగళ విగ్రహము

కావాలి. అందుకోసం శు� త్రి అలా చెపQడం జరిగ్నింది అంటారు అశ/రథా్యచ్చారు్యలవారు.

నేను: మఱి ప్రహా* దుడు, ఆళ్యా్వరు* వాళ్ళూ్ళ పరమాత/ను అనుభవించ్చేరు అంటే?

మామయ్య: వాళ్ళకీ అంతే. నువు్వ హరిదా్వర్లో గంగా స్థా్ననము చ్చేసే% నీ అనుభవము ఒకలాగు, నేను

కాశ్రీలో చ్చేసే% నా అనుభవము ఒకలాగు ఉండవచు]ను కదా, కొంచెం స్సూ� లమైన ఉదాహరణమనుకో. అలా

ఆయ్యా భకు� లకు, ఆయ్యా సందరా్భలలో అనుభవాలు వేరుగా ఉండవచు]ను, కాని పరమాత/ యొక్క

స్వర్సూప, ర్సూప, గుణ, వైభవ, ఐశ్వరా్యదులు మొత%ం తెలియడం అసంభవము అన్నమాట క్సూడా శు� తే

చెపిQంది కదా, " యతో వాచః నివర�ంతే అపా్ర ప్య మనస్థా సహ" అని.

అందువలన ఇక్కడ పరమాత/కు దు్యలోకాదుల సంబంధము చెపQడం ఉపాసక సౌలభా్యనికని

అశ/రథా్యచ్చారు్యల అభిపా్ర యము.

నేను: "యసే%Àతమేవమ్" అని ఏతమేవమ్ అని " ఇతనిని ఇటు* " అంటే ప్పురుషునిగా చెపిQ అతనిని సర్వ

లోకాలలో, భ్సూతాలలో ఉపాసకుడు "అన్నమత్రి%" అని అన్నము త్రినుచునా్నడు" అని చెపQడానికి అర�ం

ఏమిటి?

మామయ్య: ఆ వివరాలకు తరువాత స్సూత�ము చ్సూడాలి.

అమ/: ఏమిటి ఆ స్సూత�ము మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" అనుస/ృతేః బాదరిః....1-2-32"

అంటే

అనుస/ృతేః: ఇటు* భావించ్చి ఉపాసించుటకని

బాదరిః: బాదరాచ్చారు్యడు

(తలచుచునా్నడు)

అనగా

ఉపాసనమునకు పరబ్రహ/ము అటి.దని చెపిQనటు* శ్రీ� బాదరాచ్చారు్యలు తలచుచునా్నరు.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: అశ/రథా్యచ్చారు్యల వారి వలెనే శ్రీ� బాదరా చ్చారు్యలు క్సూడా ఉపాసనా సౌలభ్యము కొఱక్తే

పరబ్రహ/ను శు� తులు ప్పురుషాకారునిగా వరి్ణంచ్చినదని అభిపా్ర య పడినారు.

" యసే%Àతమేవమ్ పా్ర దేశ మాత�మ్ అభివిమానమాతా/నమ్ వైశ్రా్వనరమ్ ఉపాసే% స సరే్వషు లోక్తేషు

సరే్వషు భ్సూతేషు సరే్వషు ఆత/సు అన్నమ్ అత్రి%"

అనగా " ఎవడంతటను వా్యపించ్చియుండువాడును, అవధి లేనివాడును అగు వైశ్రా్వనరాత/ను ఇంతకు

ముందు తెలిQనటు* ప్పురుషాకారునిగా ఉపాసించుచునా్నడో అతడు సర్వలోకములందును, సర్వ

భ్సూతములయందును, సరా్వత/ల యందును, అన్నమును త్రినుచునా్నడు" అంటే ఆ

అనవధికానందాద్యత్రిశయము కల వైశ్రా్వనరుని ఎవడు ప్పురుషాకారునిగా ఉపాసించుచునా్నడో అతడు

సర్వ లోకములయందు, సర్వ భ్సూతములయందు, సర్వఆత/లయందు పరమాత/నే

అనుభవించుచునా్నడు" అంటే ఆ ఉపాసకుడు సమస% విశ్వమునందు, చ్చేతనాచ్చేతనముల యందు

ఆత/గా చ్చేరి యున్న పరమాత/నే అనుభవించుచుండును అని అర�ము. ఇక్కడ "అన్నము" అంటే

ముముకు్కZవులకు తా్యజ్యమైన ఐహికానుభవాలు కాక పరమాతా/నుభవము అని తెలుసుకోవాలి.

నేను: నాకు వైశ్రా్వనరుడంటే పరమాతే/, ఉపాసనా సౌలభ్యంకోసమే శరీరంతో చెప్పేQరు అని అర�మయింది. కాని ఒక విషయం అర�ం కాలేదు. అతని వక్షస�లాని్న అగ్ని్న గుండముగా భావించడం, శరీర భాగాలు

అగు్నలుగా భావించడం అదీని. అంటే యజzం చ్చేసు% న్నప్పుQడు ఆయన గుండె వేది అనుకొని చ్చేయ్యాలా?

మామయ్య: ఆ వివరాలకు తరువాత్రి స్సూత�ము తెలుసుకోవాలి

అమ/: ఏమిటా స్సూత�ము మామయ్యా్య

మామయ్య:

" సంపతే%ః ఇత్రి జైమినిః తథా హి దర్శయత్రి....1-2-32"

అంటే

సంపతే%ః: అగ్ని్నహ్మోత� భావము కలుగ చ్చేయుటకు

ఇత్రి: వక్షఃస�లము మొదలగునవి అగ్ని్నగుండము మొదలగునవిగా చెపQబడెనని

జైమినిః: జైమిని ముని( తలచు చునా్నడు)

తథాహి: అటే* కదా

దర్శయత్రి:(శు� త్రియు) తెలుప్పుచున్నది

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" సంపతే%ః ఇత్రి జైమినిః తథా హి దర్శయత్రి....1-2-32"

అంటే

సంపతే%ః: అగ్ని్నహ్మోత� భావము కలుగ చ్చేయుటకు

ఇత్రి: వక్షఃస�లము మొదలగునవి అగ్ని్నగుండము మొదలగునవిగా చెపQబడెనని

జైమినిః: జైమిని ముని( తలచు చునా్నడు)

తథాహి: అటే* కదా

దర్శయత్రి:(శు� త్రియు) తెలుప్పుచున్నది

అనగా

వైశ్రా్వనరునికి అగ్ని్న భావము కలుగ జేయుటకుగా అతని వక్షఃస�లము మొదలగునవి అగ్ని్న గుండము

మొదలగునవిగా చెపQబడెను. శు� త్రి క్సూడ అటే* తెలుప్పుచున్నది.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: బ్రహ/ విద్య అంటే యజzము లాంటిదేనమా/. " యజ దేవ పూజ్ఞాయ్యామ్" అని కదా. ఇవి

ఆంతర యజ్ఞాz లు, ఉపాసనా పూర్వకమైనవి.

ఒక విధమైన యజ్ఞాz ల వరీ్గకరణములో యజ్ఞాz లు స్థా్వధా్యయ యజzము, జప యజzము, కర/ యజzము, మానస యజzము అని నాలుగు రకాలు. అందులో కర/ యజzముగృహ్య యజ్ఞాz లు, శౌ� త యజ్ఞాz లు అని

ఱెండు రకాలు. గృహ్య యజ్ఞాz లు మనకు, మన కుటుంబ సంక్షేమానికి చ్చేసేవి. భగవదీ్గతలో చెపQబడిన

పంచ మహా యజ్ఞాz లు ఇంకా పాక యజzము, హవిర్యజzము ... ఇవనీ్న గృహ్య యజ్ఞాz లు. శౌ� త యజ్ఞాz లు

విశ్వ క్షేమము కోసం చ్చేసేవి. స్థా్వధా్యయ యజzము అంటే వేదాధ్యయనము, వేదాలను బోధించడం అదీని. జప యజzము మంత�జపం చ్చేయడం, మానస యజzము అంటే ధా్యనము చ్చేయడం అని మనకు

తెలుసును. ఇంక ద్రవ్య, యజ్ఞాz ల్సూ, తపో యజ్ఞాz లు అంట్సూ వేరే్వరు రకాలు క్సూడా చెబుతారు కొంత మంది అవీ వీటిలో భాగమే అంటారు, మరి కొంత మంది అవి వేరు అని అంటారు.

ఇదంతా ఎందుకు చెబుతునా్నను అంటే మనకు మన శ్రాస్థా్త్ర లు మనం నిత్యం ఆచరించ్చే కర/లను క్సూడా

యజz విధానంలో ఎలా ఆచరించ్చాలో నేరిQంది. మనం రోజూ చ్చేసే స్థాపాటు అదే ఆహార సీ్వకారము క్సూడా

ఒక యజzమే. మఱి దానికి ఉపాసన చ్చేయబడే దైవము, యజz ద్రవా్యలు, అగు్నలు, విధానము అనీ్న

కావాలి కదా. అదే చెబుతునా్నరు ఇక్కడ. దానికి ఉపాసన చ్చేయ బడే దైవము పరమాత/ అయిన

వైశ్రా్వనరుడు. వక్షఃస�లము వేదిక, ముఖము ఆహవనీయ్యాగ్ని్న, హృదయము గార పతా్యగ్ని్న, మనసు�

దక్షిణాగ్ని్న... ఇలా వివిధ అవయవాలే ఆయ్యా అగు్నల్సూ, పరికరాల్సూ అవీని. మనము తీసుకొనే

పా్ర ణాహుతులే అరిQంచబడే ఆహుతులు.

తైత్రి%రీయ ఉపనిషత్ లో క్సూడా ఇలాగే " తస్య ఏవమ్ విదుషః యజzస్య.." అని పా్ర రంభించ్చి " ఆతా/

యజమానమ్, శ�దా్ధ పత్రి్నః, శరీరమ్ ఇధ/మ్, తపః అగ్ని్నః, వాక్ దక్షిణా...." అని ఇదే రకంగా చెబుతుంది.

ఈ రకంగా మన నిత్య కర/లను జ్ఞాz నమార్గంతో ముడి వేసి, తదా్వరా భకి�ని, పరమాతా/నుగ్రహాని్న చ్చేక్సూరే]

పద్ధతులు మన శ్రాస్థా్త్ర లు మనకు చెబుతునా్నయి.

నేను: కర/, జ్ఞాz నము వేరు కాదా, వాటికి ముడి వేయడం సబబేనా?

మామయ్య: మన సిదా్ధ ంతము చెప్పేQది కర/, జ్ఞాz న సముచ]యము, తదా్వరా భకి�. ఇవి అంగాంగీ

సంబంధముతో ఉంటాయి. అంటే మనం కర/లను యజzములుగా అంటే దేవ పూజలుగా సంభావించ్చి,

వాటికి ఉపాసన అనే పరమాత/ ధా్యనము ముడి వేయ్యాలన్నమాట. అందుక్తే ఈశ్రావసో్యపనిషత్

" విదా్యంచ అవిదా్యంచ .... ఉభయమ్ సహ" అని కర/, జ్ఞాz నము క్సూడా కావాలి అని చెబుతుంది.

ఇంక ప్రసు% త విషయ్యానికి వసే% " దు్యలోకము మొదలైనవనీ్న శరీరముగా కలవాడయిన పరమాత/యే అగు

వైశ్రా్వనరుని ఆరాధించుటకు ఉపాసకులచ్చే దినదినము అనుష్టి్ఠ ంపబడునటి. పా్ర ణాహుతులకు అగ్ని్నహ్మోత�

కర/త్వము కలుగ జేయుటకు వక్షఃస�లము మొదలగునవి అగ్ని్న గుండము మొదలగునవిగా ఇక్కడ

ఉపదేశ్రింపబడినది" అని జైమినా్యచ్చారు్యలు తలచుచునా్నరు అని అర�ము. ఇటి. భావనము, ధా్యనము

లేకుండా చ్చేసే% నష.ము ఏమిటి అంటే " అది నిప్పుQ లేకుండా ఉన్న బ్సూడిదలోహ్మోమము చ్చేసినటు*

నిరుపయోగమనినీ్న" చ్చేసే% వచ్చే] లాభము ఏమిటంటే " పాపాలనీ్న నిప్పుQలో వేసిన ద్సూదిలా భస/మై పోయి, అటి. ఉపాసకుడు సమస% లోకముల యందు, భ్సూతములయందు, ఆత/లయందు పరమాత/ను దరి్శంచ్చి

అనుభవించ్చి, ఆనందిస్సూ% ంటాడు అనినీ్న" చెప్పేQరు. భగవదీ్గతలో క్సూడా చెబుతారు కదా సర్వమ్సూ

బ్రహా/త/కమే అని.నేను: అంటే మనము తీసుకొనే పా్ర ణాహుతులను మనలో పరమాత/ వైశ్రా్వనరుడుగా

ఉనా్నడనే జ్ఞాz నంతో ఆయనకు ఆహుతులుగా తీసుకోవాలన్నమాట.

మామయ్య: ఈ విషయ్యానే్న ఇంకా వివరిసు% నా్నరు తరువాత్రి స్సూత�ంలో.

అమ/: ఏమిటా స్సూత�ం మామయ్యా్య!

మామయ్య:

" ఆమనంత్రి చైనమసి/న్...1-2-33"

అంటే

అసి/న్: ఈ ఉపాసకుని శరీరమున

ఆమనంత్రి: ( వైశ్రా్వనరుని పా్ర ణాహుతా్యధారముగా) చెపQబడినది.

అనగా

వైశ్రా్వనరుని ఉపాసకుని శరీరము పా్ర ణాహుతులకాధారముగా నుండు వానినిగా చెపQబడుతోంది.

అమ/: కొంచెం వివరించండి మామయ్యా్య!

మామయ్య: ఈ వాకా్యలలో పరమ ప్పురుషుడును, దు్యలోకాదులతో క్సూడి యున్న వైశ్రా్వనరుని యొక్క

ఉపాసకునికి వైశ్రా్వనరుని ఉపాసనము విధించ్చి, బ్రహ/ పా్ర పి%ని తత*లముగా నుపదేశ్రించ్చేరు. ఇటి.

వైశ్రా్వనరోపాసనకు అంగ భ్సూతమైన వసు% వుగా ఉపదేశ్రింపబడిన వైశ్రా్వనరుని కవయవభ్సూతములు, సుతేజసు�, విశ్వర్సూప్పుడు మొదలగు ప్పేరు* గల అగ్ని్న, ఆదితు్యడు మొదలైనవాటిని ఉపాసకుని శ్రిరసు�

మొదలగు అవయవముల యందు ఆపాదించుచునా్నరు. ఇటు* ఉపాసకుడు తై్రలోక్య శరీరుడును, పరమాత/యు నగు వైశ్రా్వనరుని తన శరీరమునందుంచబడిన వానినిగా అనుసంధించుకొని తన

వక్షఃస�లము, రోమములు, హృదయము, మనసు�, ముఖము ఇవి క్రమేణ వైశ్రా్వనరునియొక్క వేదిక, బరి , గార పత్యము, దక్షిణాగ్ని్న, ఆహవనీయ్యాగ్ని్న అనబడు అగ్ని్నహ్మోతో� పకరణములుగ భావించ్చి పా్ర ణాహుతులను

అగ్ని్నహ్మోత� కర/ముగా భావించ్చి దానితో పరమాత/యగు వైశ్రా్వనరుని ఉపాసించ వలెనని ఈ శు� త్రి

వాకా్యలు ఉపదేశ్రిసు% నా్నయి. కనుక పరమాత/యే వైశ్రా్వనరుడని తెలిసి పా్ర ణాహుతులతో అగ్ని్నహ్మోత�

కర/ము నిర్వరి�ంచ వలెనని దీని స్థారాంశము.అమ/: మనం రోజూ చ్చేసే స్థాపాటుకి అంతటి పరమార�ము

ఉన్నదన్నమాట.

బాగుంది మామయ్యా్య, ఈ అధికరణములో ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో వైశ్రా్వనర విద్యలో చెపQబడిన

వైశ్రా్వనరశబq వాచు్యనికి పరమాత/ ధర/ములు చెపిQ యుండుట వలన పంచ భ్సూతాలలో ఒకటైన

అగ్ని్నయో, మరొక దేవతా విశేషమో, జఠరాగ్ని్నయో కాక ఈ వైశ్రా్వనర శబq వాచు్యడు పరమాత/యే అనినీ్న, దు్యలోకాదులు ఆయన శరీరము అని చెపQడం వలన క్సూడా అతడు పరమాత/ అనే తెలుసో% ందనీ,

" అగ్ని్నఃవైశ్రా్వనరః " అని చెపిQనప్పుQడు దు్యలోకాదులు అవయవములుగా కల తై్రలోక్య శరీరత్వము

జఠరాగ్ని్నకి అసంభవము కనుక జఠర అగ్ని్న శరీరుడైన వైశ్రా్వనరుడు పరమాత/ అనే ఇక్కడ అర�ము

చెప్పుQకోవాలని, ఇదే కారణాల వలన వైశ్రా్వనర శబq వాచు్యడు మరొక దేవతా విశేషమో, పంచ భ్సూతాలలో ఒకట్లో కాదని, ఒక వేళ వైశ్రా్వనర శబq వాచు్యడు అగ్ని్న అనుకునా్న, " అగే్ర నయత్రి" అను వు్యతQత్రి% అర�ము

ప్రకారమ్సూ, ఇక్కడ అగ్ని్న పరమాతే/ కనుక విరోధము లేదని జైమిని ఆచ్చారు్యని అభిపా్ర యమనీ, ఆశ/రథు్యని అభిపా్ర యము " దు్యలోకాదులు వైశ్రా్వనరుని అవయవాలు అని శు� త్రి మన ఉపాసనా

సౌలభ్యము కోసం చెబుతుందనీ", బాదరి క్సూడ అదే అభిపా్ర యముతో " అటి. వైశ్రా్వనరుని ఉపాసకుడు

సమస% లోకములయందు, భ్సూతములయందు, ఆత/ల యందు పరమాత/నే అనుభవించునని అర�ం

చెప్పేQడని", అటి. వైశ్రా్వనరుని ఆరాధనయందు అగ్ని్నహ్మోత� కర/ భావమును కలుగ చ్చేయుటకు అతని

వక్షఃస�లము అగ్ని్న గుండము అనుచు ఆయ్యా యజz పరికరాలను శరీరావయవాలుగా ఆపాదించ్చేరనీ, శు� త్రి

యందు ఆ విధానమే చెప్పేQరని, అటు* అగ్ని్నహ్మోత� ర్సూపమున ఉపాసన చ్చేయుచు పా్ర ణాహుతులు చ్చేయు

ఉపాసకునికి సమస% పాప క్షయమై, అతడు సకల విశ్వమును పరబ్రహ్న శరీరముగా దరి్శంచుచ్సూ, ఎలె*డలా పరమాతా/నుభవము పొందుత్సూ ఉంటాడని, ఈ కారణాల వలన వైశ్రా్వనర విద్యలో చెపQబడిన

వైశ్రా్వనర శబq వాచు్యడు పరమాతే/ అని ఈ అధికరణ స్థారాంశముగా అర�ం అయింది.

మామయ్య: బాగా చెప్పేQవమా/,

ఇంతటితో శ్రీ�భాష్యము మొదటి అధా్యయము ఱెండవ పాదము భగవదా్ర మానుజుల దయ వలన

ముగ్నిసింది. రామం, ఈ పాదం స్థారాంశము నువు్వ చెప్పుQ.

నేను: మొదటి అధా్యయంలో చ్చేతనాచ్చేతనాలని గురించ్చి అత్రి సQష.త లేని చ్చిహా్నలను చెప్పేQ శు� త్రి

వాకా్యలను పరిశ్రీలించ్చి పరబ్రహ/ నిర్సూపణము చ్చేసేరు.

ఇంక ఱెండవ పాదంలో కొంచెం సQష.త లేని చ్చిహా్నలను చెప్పేQ వాకా్యలను పరిశ్రీలించ్చి పరబ్రహ/ నిర్సూపణము చ్చేసు% నా్నరు. ఆ రకంగా ఈ పాదంలో ఆక్షేపాలకు బలమెకు్కవ ఉండడానికి అవకాశము ఎకు్కవ ఉండడం

వలన భగవదా్ర మానుజులు తన సిదా్ధ ంతాని్న అంతకంటే బలంగా ప్రత్రిపాదించ్చి ఆయ్యా పూర్వ పక్ష

వాదాలను సమన్వయం చ్చేసేరు.

ఇంతకు ముందు జగతా్కరణత్వము, ముముక్షుపాస్యత్యము మొదలైనవి చైతన్యము గల

పరబ్రహ/మునక్తే కుదురుతుంది అని చెప్పేQరు. ఇప్పుQడు చైతన్యము గల జీవునికి ఈ స్థామర�్యము

కుదరదని మళ్ళీ్ళనొకి్క వకా్కణిసు% నా్నరు.

సర్వత�ప్రసిద్ధ్యధికరణములో ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో " సర్వమ్ ఖలి్వదమ్ బ్రహ/..." అన్నశు� త్రిలో బ్రహ/ము

పరమాత/యే తపQ జీవుడు కాడనీ, అక్కడ చెపQబడిన మన్నో మయునిగను, పా్ర ణ శరీరునిగను, భార్సూప్పునిగాను ఇతా్యది ధరా/లతో చెపQబడినవాడు పరమాత/యే అనినీ్న ఈ గుణాలు జీవునికి కుదరవు

అనినీ్న, అత�ధికరణము లో స్థా� వర జంగమ పదార�ములని్నటినీ భుజించువాడుగ కఠోపనిషతు% లో

చెపQబడిన వాడు పరమాత/యే అనినీ్న, అంతరాధికరణములో ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో నేత�మున నుండు

అమృతమును, అభయము ను నగు ప్పురుషుడు పరమాత/యే అనినీ్న ఇక్కడ చెపQ బడిన ఆయ్యా

గుణాలు జీవునకు వరి�ంచవు అనినీ్న పరమాతో/పాసకునికి పరమాత/ అనుగ్రహము వలననే అరి]రాది

మార్గ మున మఱి త్రిరిగ్నిరాని పరమపదమునకు వెళ్ళగల అవకాశముంటుందని, అంతరా్యమ్యధికరణము

లో బృహదారణ్యకోపనిషతు% లో అంతరా్యమి బా్ర హ/ణమునందు పృథివా్యది వివిధ

చ్చేతనాచ్చేతనములయందు అంతరా్యమిగా చెపQబడిన వాడు పరమాత/యే అనినీ్న, అదృశ్యతా్వది

గుణకాధికరణము లో ముండకోపనిషత్ లో అక్షర పరబ్రహ/ముగా అదృశ్యతా్వది గుణములతో నున్నటు*

నున్నటు* చెపQబడిన వాడు సర్వజుz డు, సర్వవిత్ అయిన త్రి�లోక శరీరుడైన పరమాత/యే అనినీ్న, ఛాందోగ్యో్యపనిషత్ లో వైశ్రా్వనర విద్య సందర్భమున ఉపాసు్యడైన వైశ్రా్వనరుడుగా చెపQబడినవాడు

పరమాత/యే తపQ వేరొక దేవతా విశేషమో, భ్సూతాగ్ని్నయో, జఠరాగ్ని్నయో కాదని వారెవ్వరికీ సమస%

విశ్వమ్సూ శరీరముగా కలిగ్ని యుండుట, తదుపాసకులకు సమస% పాపాలను దగ్ధం చ్చేసి, బ్రహా/నుభవము

కలుగ జేయుట మొదలైన గుణాలు కుదరవనీ, " అహమ్ వైశ్రా్వనరో భ్సూతా్వ.." మొదలైన వాక్యములు

క్సూడా ఈ విషయ్యానే్న చెబుతునా్నయనీ ఈ సందర్భములో వైశ్రా్వనర శబాq నికీ, అగ్ని్న శబాq నికీ వాచు్యనిగా

వు్యతQత%్యర�ము ప్రకారము సనా/ర్గములో పరమపదానికి తీసుకొని వెళ్ళే్ళవానిగా పరమాత/ అనే

చెప్పుQకోవలెననీ ఈ శ్రీ�భాష్య ప్రథమాధా్యయ ది్వతీయ పాద స్థారాంశము అని నాకు అర�ం అయింది

మామయ్య: కొంచెం కు* ప%ంగా చెపీQసేవు కాని బాగానే ఉంది. ఇంక ఈ రోజుకు ఆపి మరొక స్థారి చ్సూదాq మా.

అమ/: మళ్ళీ్ళ వారం నుండీకాలేజీలు తెరుస్థా% రు మామయ్యా్య, మావాడికీ, మా ఆయనకు క్సూడా

ఆదివారాలు క్సూడా కా* సులే. అందుచ్చేత మళ్ళీ్ళవారం నుండీ కొని్న రోజులు రావడానికి కుదరదు.

మామయ్య: అవునమా/, మళ్ళీ్ళ వారం నుండీమాక్సూ కాలేజీలే కాని మరీ మీఆయనంత తీరుబాటు

ఉండకపోదనుకో. కాని, మనకు మళ్ళీ్ళ భగవదా్ర మానుజుల అనుగ్రహము ఎప్పుQడు కలుగుతే అప్పుQడే

పా్ర రంభిదాq ం. ఇంక ఇపQటితో ముగ్నిదాq ము.

అందర్సూ:

యోనిత్యమచు్యత పదాంబుజ యుగ/ రుక/ వా్యమోహతః తదితరాణి తృణాయ మేనే

అస/త్ గురోః భగవతోస్య దయైకసింధోః

రామానుజస్య చరణౌ శరణమ్ ప్రపదే్య

లక్ష్మీ·నాథ సమారంభామ్ నాథయ్యామున మధ్యమామ్

అస/దాచ్చార్య పర్యంతామ్

వందే గురుపరంపరామ్

అఖిల భువన జన/ సే�మ భంగాది లీలే

వివిధ వినత వా¥ త రక్షైక దీక్షే

శు� త్రి శ్రిరసి విదీప్పే% బ్రహ/ణి శ్రీ�నివాసే

భవతు మమ పరసి/న్ శేముషీ భకి�ర్సూపా.

కౌండినా్యన్వయ భాష్యకార తనయమ్ శ్రీ�అపQలారా్యశ్రి�తమ్

నాథ ద్వంద్వ పదారి]తమ్ చ సతతమ్ సంసేవ్య లక్ష్మీ· సఖమ్

ఆంగ* దా్ర విడ సంస్కృతాంధ ్ర బహు భాషా కోవిదమ్ ధీనిధిమ్

వేదాంతద్వయ తత%À శ్రాస్త్ర విదుషమ్ శ్రీ�శ్రీ�నివాసమ్ భజే