క ైవల్యోపనిషత్తు

( అధర్వణ వేదం )

వ్యాఖ్యాత

" అభినవ వయోస " , " జ్ఞా న పరపూర్ణ "

శీ్ర దేవిశెట్టి చల్పతిరయవు B.Sc(Ag)

వోవస్యా పకుల్ు

ఆధ్యోతిిక జ్ఞా న పీఠం : : చిల్కల్ూరిపేట్

visit - www.srichalapathirao.com

Contact : +91 80085 39770 / 08647 254716 +91 98862 65225

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 1 -

ఈ ఉపనిషతతు లోని మంతరములను చదివ్ే విధ్యనం తెలుసుకోవ్యలంటే http://www.srichalapathirao.com లో క ైవలోాపనిషత్ ను వినండి. లేదయ CD కొరకు సంపరదించండి.

D.చల్పతిరయవు. 8008539770 or 08647254716

DNVS పరవీణ్ +91 98862 65225

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 2 -

శీ్ర గుర్ుభ్యో నమః క ైవల్యోపనిషత్తు - అధర్వణ వేదం

తొలి పల్ుకు

సయధ్యరణంగయ మయనవులను సయమయనుాలు, ఉతుములు, మహాతతిలు అని 3 తరగతతలుగయ విభజంచవచుు. (1) సయమయనుాలు:- ఈ జ్ని బాగయ గడిచిపో తే చయలు, తరువ్యత సంగత్మ ఎవరు చూడొచయురు? అని భావించి - శరీర పో షణ కొరకు, అవసరయల కొరకు, భోగయల కొరకు, తనయొకక - తన వ్యరియొకక సుఖ్ సంతోషయల కొరకు ఏవ్ేవ్ో పనులు చేసూు , ఎలయగో ఒకలయగయ జీవితయనిి గడిపివ్ేసేవ్యరు సయమయనుాలు. (2) ఉతుములు:- అలయగయకుండయ, ఇపుుడు ఈ జ్నిలో మనం అనుభవిసుు ని కషయా లకు, సుఖ్యలకు, సంపదలకు, భోగభాగయాలకు కయరణం మనం పూరవ జ్నిలలో చేసిన పయప పుణయాలే గనుక, మళ్ళీ మనం రయబో యే జ్నిలలో మరింత సుఖ్ సంతోషయలతో, హాయగయ, ఆనందంగయ, శీ్రమంతతలుగయ జీవించయలంటే ఇపుుడు ఈ జ్నిలో సతయకరయాలు, పుణాకయరయాలు, దయన ధరయిలు, పరుల శ్రీయసుుకుపయోగించే పనులు చేయయలని భావిసూు , ఆవిధంగయ జీవితయనిి గడిపేవ్యరు ఉతుములు. (3) మహాతతిలు:- ఇక అరుదుగయ కొదిిమంది మయతరం - ఎనిి సతయకరయాలు,

పుణాకయరయాలు, దయనధరయిలు చేసినయ, వ్యటి కయరణంగయ ఎంత మంచి జ్నిలు లభంచినయ,

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 3 -

శీ్రమంతతలుగయ జ్నిించినయ - ఆ జ్నిలలో కూడయ సుఖ్యలతో బాటు కొనిి దుుఃఖ్యలు,

బాధలు, కషయా లు తపువని, ముఖ్ాంగయ జ్ని దుుఃఖ్ం, మరణ దుుఃఖ్ం, అనుభవించక

తపుదని, ఏది తపిునయ గరభ నరకం, మరణయయతన ఈ ర ండింటినీ ఎవవరూ

తపిుంచుకోలేరని; కనుక వీటిని కూడయ తపిుంచుకొని అసలు దుుఃఖ్మే లేని శ్యశవత

ఆనందయనిి ప ందయలంటే అసలు జ్నిలే రయకుండయ చేసుకోవ్యలని; అందుకు జ్ని

రయహితాం లేదయ మోక్షానిి ప ందటం ఒకకటే ఏక ైక ఉపయయం అని తెలుసుకొని

మోక్షపయర పిు కొరకే పరయతిం చేసేవ్యరు, దయనికోసం ఎనిి తయాగయలక ైనయ

సిదధపడి పయటుబడేవ్యరు మహాతతిలు. అనేక జ్నిల పుణా ఫలం ఉంటేగయని ఇటాి

మోక్షాపేక్ష కలగదు, మోక్షం కొరకు పరయత్మించటం జ్రగదు. ఇటువంటివ్యరు లోకంలో

చయలయ అరుదుగయ కనిపిసయు రు.

మయనవులుగయ జ్నిించినవ్యరు సయమయనుాలుగయ జీవిసుు ంటే వ్యరు ఉతుములుగయ మయరయలి. ఉతుములుగయ జీవించేవ్యరు మహాతతిలు కయవ్యలి. అటాి మహాతతిలే మయధవులౌతయరు.

ఇలయ మయనవుడు మయధవుడుగయ, నరుడు నయరయయణుడుగయ, జీవుడు దేవుడుగయ తన సవసిధత్మలో నిలిచిపో వటానికి మయరగం చూపేవే్ వ్ేదయలు. మయనవుడు తరించటానికి కయవలసిన సమసుమ ైన విషయయలను తెలియజ్ పిు, తరించేందుకు మయరయగ నిి చూపేవే్ చతతరేవదయలు. 'వ్ేద' అంటే తెలుసుకోవటం అని అరధం. ఏమి తెలుసుకోవ్యలి? దేనిని తెలుసుకుని తరయవత ఇక తెలుసుకోవలసినది ఉండదో , దేనిని తెలుసుకుంటే సరవమూ తెలిసినటలో అటాి జ్ఞా నయనిి - ఆతిజ్ఞా నయనిి తెలుసుకోవ్యలి. అటిా జ్ఞా నయనిి

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 4 -

అందించేదే 'వ్ేదం'. కనుక మయనవుడు తన జీవిత పరమయరయధ నిి సయధ్ించయలంటే, తన జ్నిను సయరధకం చేసుకోవ్యలంటే తపుక తెలుసుకోవలసినదే ' వ్ేదవిజ్ఞా నం'.

దీనిని మొదట సృష్ిాకరు బరహ్ిదేవుడు 'దివావ్యణి' గయ వినయిడు. అందుకే దీనిని 'శృత్మ' అనయిరు. శృత్మ అంటే వినిది అని అరధం. బరహ్ిదేవుడు విని ఇతరులకు బో ధ్ించటం వలన దీనిని బరహ్ివిదా అనయిరు.

మొదట వ్ేదమంతయర లనీి కుపులు తెపులుగయ ఒకకటిగయనే ఉనయియ.

కృతయుగంలోను, తేరతయయుగంలోను మయనవుల ఆయుుః పరమయణం వ్ేల

సంవతురయలుగయ ఉండేది. అందువలో ఆ యుగయలలోని మయనవులు అసంఖ్యాకంగయ

ఉని వ్ేదమంతయర లను తెలుసుకొనేందుకు తగిన సమయం వ్యరికి ఉంది. ప ైగయ వ్యరు

బుదిధ సూక్షిత గల మేధ్య సంపనుిలు కూడయ. కయని దయవపర యుగం వచేుసరికి

మయనవుల ఆయుుః పరమయణం 200 సంవతురయలకు పడిపో యంది. ఇక

కలియుగంలోన ైతే మయనవుని పూరయా యురయి యం వంద సంవతురయలే. అంతేకయకుండయ ఈ

ర ండు యుగయలలోని మయనవులు అలుజ్ఞా నులు కూడయ. కనుక ఈ వ్ేద మంతయర లను

చదవటానికి గయని, అధాయనం చేయటానికి గయని, వ్యరికి తెలివితేటలు గయని, సమయం

గయని లేవు. అందుకే దయవపర యుగంలో జ్నిించిన వ్యాసమహ్రిి ఒకకటిగయ ఉని ఈ

వ్ేదమంతయర లను నయలుగుగయ విభజంచయడు. అవే్ 1. ఋగేవదం, 2. యజురేవదం, 3.

సయమవ్ేదం, 4. అధరవణ వ్ేదం. అయతే ఎలయ - ఏ ఆధ్యరంగయ విభాగించటం జ్రిగిందో

తెలుసుకోవ్యలంటే ఒకొకకక వే్దయనికి ఉని అధి్షయా న దేవతను బటాి గీహించవచుు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 5 -

ఋగేవదయనికి అధి్షయా న దేవత బరహ్ి, యజురేవదయనికి విషతా వు, సయమవ్ేదయనికి

ఈశవరుడు, అధరవణ వ్ేదయనికి అధరువడు (నిరయకయర, నిరుగ ణ పరమయతి). దీనిని బటాి

సృష్ిాకి సంబంధ్ించిన విషయయలు అధ్ికంగయ ఉండేది ఋగేవదం అని, సిిత్మకి (పో షణకు)

సంబంధ్ించిన విషయయలు అధి్కంగయ ఉండేది యజురేవదం అని, లయయనిక ి

సంబంధ్ించిన విషయయలు అధి్కంగయ ఉండేది సయమవ్ేదం అనీ, అలయగే సంపూరా జ్ఞా న

సంబంధ విషయయలు అధి్కంగయ ఉండేది అధరవణ వే్దం అనీ మనం గీహించవచుు.

త్మరిగి యజురేవదం కృషా యజురేవదం, శుకో యజురేవదం అని ర ండుగయ

విభజంచబడయా య.

ఇలయ విభజంచబడిన పరత్మ వ్ేదము అందలి విషయయలను బటాి త్మరిగి నయలుగు భాగయలుగయ విభజంచబడినది.

1. సంహిత :- దీనినే మంతరభాగం అని కూడయ అంటారు. ఇందులో పరకృత్మ శకుు లను

ఆరయధ్ిసూు అనేక సోు తర పయఠయలు పరధ్యనంగయ ఉంటాయ.

2. బరా హ్ిణయలు :- దేవతలను కొలిచే, పరసనుిలను చేసుకొనే అనేక విధ్యల ైన

పూజ్ఞదికయలు, యజా్యయగయదులు, కరికయండ ఇందులో పరధ్యనంగయ ఉనయియ.

3. ఆరణాకయలు :- ఇందులో భగవంతతని ఉపయసించే అనేక ఉపయసనయ విధ్యనయలు పరధ్యనంగయ చెపుబడయా య.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 6 -

4. ఉపనిషతతు లు :- జీవుని యదయరధ తతు వం పరమయతియేనని చెపిు, జీవబరహ్మికాసిిత్మని కలిగించేందుకు కయవలసిన సమసు విషయయలను ఇందులో చెపుటం జ్రిగింది. ఈ ఉపనిషతతు లను వ్ేదయలకు శిరసుులు అంటారు. సంపూరామ ైన ఆతిజ్ఞా నం, పరమయతితతు వం ఈ ఉపనిషతతు లలోని పరధ్యన విషయం. ఈ ఉపనిషతతు లు వ్ేదయలకు అంతంలో ఉండటం వలో వీటిని 'వ్ేదయంతం' అని కూడయ అంటారు. కనుక వ్ేదయంతం అంటే ఉపనిషతతు లలో భదరపరచబడినటాి “ముకిుని - మోక్షానిి- క ైవలయానిి పరసయదించే అదుభత జ్ఞా న భాండయగయరం” అని భావం.

మయనవ జీవితయనిి తరింపజే్సుకొనుటకు, మోక్షానిి అందుకొనుటకు కయవలసిన అదుభత జ్ఞా నయనిి పరసయదించే ఉపనిషతతు లు నయలుగు వ్ేదయలలోను మొతుం 1180 ఉనయియని ప దిలు చెబుతతంటారు. అయతే వ్యటి పేరుో కూడయ అనీిఇపుుడు లభంచటం లేదు. మొతుం మీద పండితతలు పరిశ్ోధనలు చేసి దయదయపు 350 ఉపనిషతతు ల పేరోను కనుగొనయిరు. ఇవనీి తయళ పతయర లలో ఉండటం వలో చయలయ వరకు శిధ్ిలమ ై పో యయయ. ఇందులో 108 ఉపనిషతతు లు మయతరము సనయతనమ ైనవని, ముఖ్ామ ైనవని అందరూ అంగీకరిసుు నయిరు. ఇలయ చెపుటానికొక ఆధ్యరం కూడయ ఉనిది. ముకిుకోపనిషతతు లో శీ్రరయముడు , "క ైవలాముకిుని ఏ ఉపయయం దయవరయ ప ందగలను." అని పరశిించిన, ఆంజ్నేయునితో, "ఆంజ్నేయయ! "మయండూకా మేకమేవ్యలం ముముక్షూణయం విముకుయే"-

ఒకక మయండుకోాపనిషతతు ను బాగుగయ అధాయనం చేసినచ ో సదోాముకిు -

జీవనుికిు కలుగుతతంది - అని చెపిు, అపుటికీ సర ైన ఆతిజ్ఞా నం కలగనిచ ో

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 7 -

దశ్ోపనిషతతు లను చదివి ఆచరణలో ప టుా కో. అలయ కూడయ ఆతిజ్ఞా నము

యొకక గటిాతనం కుదరకప తే 32 ఉపనిషతతు లను బాగుగయ అధాయనం చేసి

ఆచరణలోనికి తెచుుకో. ఒకవే్ళ ఇంకయ దేహాభమయనం పో క, నిదిధ్యాసనం నిలువకపో తే,

క ైవలాముకిు కొరకు 'ఇదిగో ఈ 108 ఉపనిషతతు లను అదాయనం చేసి తెలుసుకో'

అంటూ 108 ఉపనిషతతు ల పేరోను, వ్యటి శ్యంత్మ మంతయర లను తెలియజ్ేయటం జ్రిగింది.

ఆవిధంగయ 108 ఉపనిషతతు లు లోకంలో పరచయరయనికి వచిునవి. ఐతే ఈ 108

ఉపనిషతతు లలోను దశ్ోపనిషతతు లనే 10 ఉపనిషతతు లు అతాంత ముఖ్ామ ైనవని

మహాతతిలందరూ అంగీకరిసుు నయిరు. అందుకు కయరణం అనిి ఉపనిషతతు లలోను

చెపుబడా జ్ఞా నం అంతయ ఈ దశ్ోపనిషతతు లలో నిక్షిపు ం చేయబడి ఉండటమే. అవే్ ఈశ,

కేన, కఠ, పరశి, ముండక, మయండూకా, తెైత్ము రీయ, ఐతరేయ, ఛయందోగా, బృహ్దయరణాక

అనేవి. ఈ పది ఉపనిషతతు లు ఏంతో పయర ధ్యనాత కలిగినవి కనుకనే శంకరయచయరుాల

వ్యరు ఈ పది ఉపనిషతతు లకు భాషాం వ్యర శ్యరు. అంతేగయదు, శంకరయచయరుాల

వ్యరిలయగయనే ఆ తరయవత వచిున రయమయనుజ్ఞచయరుాల వ్యరు, మధ్యవచయరుాల వ్యరు

కూడయ ఈ దశ్ోపనిషతతు లకు వ్యరి వ్యరి సిదయధ ంతయనిి అనుసరించి భాషాం వ్యర యటం

జ్రిగింది. దీనిని బటాి ఈ దశ్ోపనిషతతు లు ఎంత ముఖ్ామ ైనవ్ో మనం గీహించవచుు.

- ఇక -

'ఉపనిషతతు ' అనే పదం మన చెవిన పడగయనే ఒక సుందరమ ైన, మనోహ్ర దృశాం మన మనోఫలకంప ై కదలయడుతతంది.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 8 -

పరశ్యంతమ ైన ఒక వనవ్యటిక, పచుని చెటోతో కళకళలయడుతతని సుందర పరదేశం

అది. అకకడ చెటోప ై గల పక్షుల కిలకిలయ రయవ్యలతోను, కోకిలల కుహ్ూ కుహ్ూ అనే

కూజతయలతోను మనసుుక ంతో ఆహోాదం కలుగుతతనిది. బరహ్ిచయరుల వ్ేద పఠనయలతో

ఆ పరదేశమంతయ పవితరతను సంతరించుకునిది. ఆ ఆశమీ పయర ంగణంలో ఒకచోట ప ది

రయవిచెటుా . ఆ చెటుా మొదలు వది ఒక ఎతెతు న అరుగు. ఆ అరుగుప ై ఉచితయసనం. దయని

క దురుగయ సమీపంలో శుభరం చేసిన నేలప ై దరయభసనయలు వ్ేసుకొని సయధన చతతషాయ

సంపనుిల ైన శిషతాలు వినయ విధే్యతలతో గురుదేవుల అమృత మయమ ైన

వ్యకుకల కొరకు పరభాత వ్ేళలో, పరశ్యంత మనసుకల ై ఆతతర తతో ఎదురు చూసుు నయిరు.

సరియ ైన వ్ేళకు శ్ోత్మరయుడు, బరహ్ినిషతు డు, కరుణయ సముదుర డు ఐన సదుగ రువు తన

ఆసనంప ై ఆశ్రనుల ైనయరు. శిషతాలు నిలబడి తమ తమ సయి నయలలో మౌనంగయ

కూరుునయిరు. శ్యంత్మ మంతయర నిి పఠించి గురువు శ్యసయు ా నిి అనరగళంగయ, తన

అనుభవ్యనిి జ్ోడించి పరవచనం చేసుు ంటే శిషతాలు నిశశబింగయ, పరశ్యంత మనసుుతో,

సూక్షి బుదిధతో తతయు వనిి అవగయహ్న చేసుకుంటునయిరు. ఇదీ ఉపనిషతతు అనే పేరు

చెవిన బడటంతో కళీ ముందు కదలయడే అదుభత దృశాం.

ఎందుకీ దృశాం కళీ ముందు కదలయడుతతంది? ఈ దృశాం అంతయ 'ఉపనిషతతు ' అనే పదంలో అంతరీోనంగయ దయగి ఉనిది.

ఎందుకంటే- 'ఉప' అంటే సమీపంగయ, 'ని'అంటే కిీంద, 'షత్'అంటే కూరొునుట.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 9 -

కనుక ఉపనిషత్ అంటే గురుదేవునికి సమీపంగయ శిషతాలు కిీంద కూరొునుట అని.

దీనిని బటాి ఉపనిషతతు ల జ్ఞా నయనిి గురు సముిఖ్ంలో కూరొుని, విని

తెలుసుకోవలసిందే గయని, ఎవరింటిలో వ్యరు కూరొుని నూాస్ పేపరు త్మరగేసినటుో

త్మరగేసేది కయదు. ఎందుకంటే ఇది ఆతివిదా - బరహ్ివిదా. ఈ విదా

మయనవులలోని అజ్ఞా నయనిి పో గొటాి, సమసుమ ైన దుుఃఖ్యలను నివృత్ము చేసి,

పరబరహాినిి ఎరుకపరచి, ముకిుని పరసయదిసుు ంది. ఈ కనిపించే పరపంచయనికంతటికీ

ఆధ్యరమేదో , అధి్షయా నమేదో , మూల కయరణమేదో తెలియజ్ పిు, అది నీలోనే ఉనిదని

చెపిు, చివరకు అది నీవ్ేనని చెపిు, నీవు తపు ర ండవదేదీ లేదని చెపిు, సవసవరూప

జ్ఞా నయనిి కలిగించేదే ఈ వ్ేదయంతవిదా – బరహ్ివిదా - ఉపనిషత్ విదా. అందుకే సయధన

చతతషాయ సంపనుిల ైన సయధకులు శ్యసరజ్ఞా నము, అనుభవ జ్ఞా నము గల

కరుణయమూరిుయ ైన సదుగ రువును ఆశయీంచి, ఆయనను పూజ్ా భావంతో సేవించి,

ఆయనకు సమీపంగయ కిీంద కూరొుని మయతరమే వినయంతో, శదీధతో ఈ జ్ఞా నయనిి

అందుకొనుటకు పరయత్మిసుు ంటారు.

అయతే ఈ పదయల యొకక అరయధ లను లోతతగయ విశ్రోష్ించి తెలుసుకోవ్యలి.

'సమీపంగయ'అంటే గురువుకు బాగయ దగగరగయ ఆనుకొని కూరోుమని కయదు. గురువు

యొకక మనోభావ్యలను సరిగయగ గీహించి ఆయన ఆలోచనలకు అనుగుణంగయ

నడుచుకోవ్యలి - ఆయన మనసుుతో నీ మనసుును అనుసంధ్యనం చేయయలి - అని

భావం. ఇక 'కిీంద' అంటే మోకయళళీ వంగకపో యనయ, చచిునటుో వంచి కిీంద

కూరోుమని కయదు. తయను ఎంతటి తెలివ్ ైనవ్యడెైనయ గురువు తన కనయి ఎకుకవ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 10 -

తెలిసినవ్యడని, ఉనితతడని భావించి, ఆయన నుండి తయను జ్ఞా నయనిి గీహించయలని,

అందుక ై వినయంతో, విధే్యతతో ఉండయలని భావం. గంగ ఎపుుడూ ఎతతు నుండి

కిీందకు(పలయో నికి) పరవహిసుు ంది. అలయగే జ్ఞా న గంగ కూడయ ఉనితతల ైన జ్ఞా న

సంపనుిల నుండి అజ్ఞా నంలో ఉనివ్యరికి చేరయలి. అందుకే గురువు కని కిీందుగయ -

అంటే గురువు కని నేను తకుకవ తెలిసిన వ్యడిని, జ్ఞా నయనిి అందుకోవలసినవ్యడిని

అనే భావంతో ఉండయలి. 'కూరొునుట' అనటంలో నిలబడిగయని, అటూ ఇటూ త్మరుగుతూ

గయని నేరుుకొనేది కయదు ఈ ఉపనిషతతు జ్ఞా నం అని బాహాారధం. అయతే అసలయన అరధం

ఏమంటే - మనసుు ఏవ్ేవ్ో అలుమ ైన విషయయలలో, పయర పంచిక విషయయలలో,

భోగయలలో త్మరగకుండయ - గురువ్యకయాల యందే - జ్ఞా నమునందే సిిరంగయ

నిలిచియుండయలి అని. ఇలయ ఉపనిషత్ అనే పదంలోనే ఎనోి రహ్సయారయధ లు ఇమిడి

ఉనయియ. మహాతతిల ైన వ్యరు తకుకవ పదయలతో ఎకుకవ అరయి నిిసయు రు. వ్యక్ శకిుని

వృధ్య చేసుకోరు.

ఉపనిషతతు లనీి వ్ేదయలకు అంతంలో ఉనయియని, అందుకే వ్యటిని వ్ేదయంతం అంటారని ఇంతకు ముందే తెలుసుకునయిం. నిజ్ంగయ చయలయ ఉపనిషతతు లు వ్ేదయలకు అంతంలోనే ఉనిపుటికీ కొనిి ఉపనిషతతు లు మయతరం వ్ేదయలలోని మొదటి భాగమ ైన సంహిత [మంతరభాగం] లోను, ర ండవ భాగమ ైన బరా హ్ిణయలలోను, అలయగే కొనిి మూడవ భాగమ ైన ఆరణాకయలలో కూడయ ఉనయియ.

ఈ క ైవలోాపనిషతతు దశ్ోపనిషతతు లలోనిది కయదు. అయనయ ముగుగ రు ఆచయరుాల దృష్ిా దీనిప ై పడింది. అందుకే దీనిప ై ముగుగ రూ భాషయాలు వ్యర శ్యరు. దీనిని బటాే దీని

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 11 -

పయర ధ్యనాత తెలుసుు ంది. ఇది అధరవణ వ్ేదయనికి చెందిన 24 మంతయర లు గల చిని ఉపనిషతతు . ఇందులో గురువు సయక్షాతతు బరహ్ివిదాకు ఆదుాడైెన బరహ్ి దేవుడు. శిషతాడు అనేకమందికి జ్ఞా న బో ధ చేసిన అశవలయయనుడు. గురుశిషతాలిదిరూ అసయధుాలు, అసయమయనుాలు, అసయధ్యరణ పరజ్ఞా పయటవ్యలు కలిగినవ్యరు. విషయమేమో క ైవలామయరగం. ఇది చకకని శ్ ైలితో; మోయలేనంత శబిజ్ఞలం, ఆరయభటం లేకుండయ; అంత కషాం గయని భాషతో; ఛందోబదధమ ైన పదజ్ఞలంతో, అధి్క పరసంగం లేకుండయ; సూటిగయ చెపుబడా వే్దయంతం. కనుక ఈ ఉపనిషతతు ను జ్ఞగీతు గయ అధాయనం చేసి ధనుాలమౌదయం.

'ఉపనిషతతు ' అనే శబాి నిి చెవులయరయ వినటం కూడయ పూరవ జ్ని సుకృతమే.

అలయంటిది ఒక ఉపనిషతతు ను మంతయర లతోను, వ్యటి అరయధ లతోనూ తెలుసుకోవటం గొపు

అదృషాం. ఇక ఆ ఉపనిషతతు లో చెపుబడా జ్ఞా నయనిి ఆమూలయగీంగయ, కూలంకషంగయ

అవగయహ్న చేసుకోవటం ఇంకయ ఇంకయ అదృషాం. ఇక ఉపనిషతతు లో బో ధ్ించబడా

జ్ఞా నయనిి సంపూరాంగయ గీహించి, జీవితంలో ఆచరించి, అందుకనుగుణంగయ జీవన

విధ్యనయనిి మలుచుకోవటం అనేక జ్నిల సుకృతం వలోనే సయధామౌతతంది. అటాి

వ్యరినే మహాతతిలుగయ, మహా పురుషతలుగయ పరిగణించటం జ్రుగుతతనిది. అలయ

సంపూరాంగయ ఉపనిషతతు ను అరధం చేసుకొని, ఆచరించుటకు వీలుగయ - ఎంతో వివరంగయ,

ఉపమయనయలతో సహా సులభమ ైన వ్యడుక భాషలో చెపుటం జ్రిగింది ఈ గీంధంలో.

ఉపనిషతతు లోని మంతయర లను చదవటం అంటే వ్ేద పయరయయణ చేయటమే. ఇక

ఉపనిషతతు ను చదవటం, వినటం, తెలుసుకోవటం అంటే వ్ేదయధాయనం చేయటమే.

ఆవిధంగయ దీనిని చదివి అరధం చేసుకునిటోయతే అధరవణ వ్ేదయనిి అధాయనం

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 12 -

చేసినటోే. ఇలయ చేసినందువలో మన శరీరం, వ్యకుక, మనసుు, బుదిధ - అనీి

పవితరమ ైపో తయయ. మయంసమయమ ైన శరీరం మంతరమయం అవుతతంది. ఇక

తెలుసుకోవటం, అరధం చేసుకోవటం మయతరమే గయక ఆచరణలో ప డితే, ఇందులో చెపిున

లక్షాానిి చేరుకుంటే జీవనుికిుయే.

ఈ జ్ఞా న గంగలో మునిగి పునీతతలమవుదయం. ఈ లభంచిన మయనవ జ్నిను సయరధకం చేసుకుందయం.

శ్యంత్మ మంతరంతో పయర రంభంచి ఉపనిషతతు లోనికి పరవ్ేశిదయి ం. జ్ఞా న సయగరంలో

మునకలు వ్ేదయి ం. అమూలామ ైన జ్ఞా న రతయిలను సంపయదించుకొని ఈ మయనవ జ్నిను సయరధకం చేసుకొందయం. అందుకు ఆ పరమయతి మనందరిప ై తన అనుగీహ్ వరయి నిి కురిపించయలని ఆశిసూు , ఆశ్రరవదిసూు -

దేవిశ్ టిా చలపత్మరయవు. వ్యాఖ్యాత.

భగవదీగ త, ఉపనిషతతు లప ై పరవచనముల ఆడియో CD లు, వీడియో

DVDల కొరకు సంపరదించండి

D. చల్పతిరయవు . 08647-254716. cell : 8008539770.(AP)

DNVS. పరవీణ్ - 09886265225 Karnataka

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 13 -

శయంతి మంత్రము మం॥ ఓం భదరం కరేాభుః శృణుయయమ దేవ్యుః । భదరం పశ్రామయక్ష భరా జ్తయర ుః । సిిర ై రంగ ైసుు షతా వ్యంససునూభుః వాశ్రమ దేవహితం యదయయుుః । సవసిున ఇందోర వృదధశవీ్యుః । సవసిునుః పూషయ విశవవ్ేదయుః । సవసిు నసయు ర్ క్షయా అరిషానేమిుః । సవసిు నో బృహ్సుత్మరిధ్యతత ఓం శ్యంత్ముః శ్యంత్ముః శ్యంత్ముః || పరత్మ ॥ ఓం = నిరయకయర నిరుగ ణ పరమయతి; దేవ్యుః = దేవతలయరయ; కరేాభుః = మయ చెవులతో; భదరం = మంగళకరమ ైన శబాి లను; శీుణయయమ = విన దము గయక; యయజ్తయర = పూజంపదగిన దేవతలయరయ; అక్షభుః = మయ కనుిలతో; భదరం = మంగళకరమ ైన దృశ్యాలనే; పశ్రామ = చూచెదను గయక; సిిర ైుః అంగ ైుః = దృఢమ ైన అవయవ్యలతో; తనూభుః = ఆరోగాంగయ ఉండి; తతషతా వ్యంసుః = మిముి సుు త్మసూు ; యదయయుుః = ఆయుషతి ఉనింతవరకు; దేవహితం = దెైవకయరయాలను చేసూు ; వాశ్రమ = జీవించెదము గయక; వృదధశవీ్యుః = అధి్క కీరిు గల వ్యడైెన; ఇందరుః = ఇందుర డు; నుః సవసిు = మయకు శుభమును కలిగించుగయక; విశవ వ్ేదయుః = సరవము తెలిసిన వ్యడైెన; పూషయ = సూరుాడు; నుః = మయకు; సవసిు = శుభమును కలిగించు గయక; అరిషానేమితయర్క్షా = వ్ేగముగయ పో య ేగరుడుడు; నుః సవసిు = మయకు శుభమును కలిగించుగయక; బృహ్సుత్మ = బృహ్సుత్మ; నుః సవసిు = మయకు శుభమును; దధ్యతత = కలిగించుగయక; ఓం శ్యంత్ముః శ్యంత్ముః శ్యంత్ముః = ఆధ్ిదైెవిక, ఆధ్ిభౌత్మక, ఆధ్యాత్మిక తయపములు శ్యంత్మంచుగయక!

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 14 -

తయతురాము :- ఓ దేవతలయరయ! మేము సదయ మంగళకరమ ైన వ్యకుకలనే విందుము గయక ! కళీతో సదయ మంగళకరమ ైన విషయములనే చూచెదముగయక, ధృడమ ైన అవయవ్యలతో ఆరోగాంగయ ఉండి మిముి సుు త్మసూు మయకు విధి్ంచిన ఆయుషయకలం వరకు జీవించెదముగయక. పురయతనుడు పరసిదుధ డు, అధి్క కీరిు గలవ్యడు అయన ఇందుర డు, సరవమును తెలిసిన సూరుాడు (పూషయ); మికికలి వ్ేగము గల గరుడుడు, మయలోని ఆధ్యాత్మిక సంపదను రక్షించే బృహ్సుత్మ వీరందరు మయకు విషయమును గీహించగల బుదిధ కౌశలామును, వ్యటిని అనుసరించగల గుండె ధైె్రామును ఇచిు అనుగీహింతతరు గయక. ఆధ్ిదైెవిక, ఆధ్ిభౌత్మక, ఆధ్యాత్మిక తయపములు శ్యంత్మంచుగయక! వ్యాఖ్ా :- పరత్మ ఉపనిషతతు కు ఒక శ్యంత్మమంతరం ఉంటుంది. ఉపనిషతతు ను పయర రంభంచబో యే ముందు గురుశిషతాలిరువురూ తపుక దీనిని చదువుతయరు. శ్యంత్మ మంతరంలో భగవంతతని పయర రిధంచటం ఉంటుంది. వ్ేడికోలు ఉంటుంది. అంతయ శుభం జ్రగయలనే శుభకయమన ఉంటుంది.

పరత్మజీవి యదయరధంగయ పరమయతేి. అంతటా ఉని చెైతనా సవరూపమ ైన పరమయతి తనను తయను మరచి ఈ దేహాలలో కూరొుని దీనితో తయదయతియం చెంది జీవుడెై దుుఃఖ్యలు పడుతతనయిడు. ఇపుుడు జీవ భావ్యనిి వదిలించుకొని తన సవసవరూపంలో - పరమయతి రూపంలో నిలిచిపో వ్యలి. దయని కొరకే ఈ ఉపనిషతతు అధాయనం.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 15 -

ఈ ఉపనిషతతు ను గురువు చకకగయ బో ధ్ించయలనయి, శిషతాలు చకకగయ విని అరధం

చేసుకోవ్యలనయి, వ్యరి అవయవ్యలు పుష్ిాగయ, తతషాి్గయ ఉండయలి. ఇరువురి మధా పేరమ,

వ్యతులాం, అభమయనం ఉండయలి. వ్యరి మనసుులు అనోానాం అనుకూలంగయ ఉండయలి.

బుదిధ పరసనింగయ ఉండయలి. వ్యకుక శుదధంగయ, సుషాంగయ ఉండయలి. చుటూా రయ ఉని

వాకుు లు, వ్యతయవరణం ఎంతో అనుకూలంగయ ఉండయలి. ఇవనీి చకకగయ అనుకూలంగయ

ఉండయలంటే సరవ శకిు పరదయత అయన పరమయతి యొకక అనుగీహ్ం తపుకుండయ

ఉండయలి. అందుకే ఆయనకు ముందుగయ పయర రధన. ఈ పయర రధన చేసేటపుుడు మనసుులో

కరువాం పటో దీక్ష, పరమయతిను చేరుకోవ్యలనే పటుా దల, భగవంతతనిప ై అచంచల భకీు,

విశ్యవసం, ఏ కలిషయలు, మలినయలు లేని నిరిలతిం, ఏకయగీత ఉండయలి.

ఉపనిషతతు లలో మనకు కనిపించే గురువులు పరమయచయరుాలు. వ్యరికి ఈ పరపంచం

దుుఃఖ్ పూరితమని తెలుసు. సయరం లేనిదనీ తెలుసు. అందుకే ఇందులోని

మయనవులంతయ ఈ దుుఃఖ్ం నుండి శ్యశవతంగయ విముకిు ప ంది ఆనంద సయమయాజ్ాంలో

నిలవ్యలని భావించయరు. దయనికి అనేక మయరయగ లు కనిప టాా రు. ఆ మయరయగ ల వ్ ంట

శిషతాలను నడిపించటానికి పరయతయిలు చేశ్యరు. ఆ మయరయగ లలో నడుసుు నిపుుడు

దయరిలో ఎదురయేా ఆటంకయలను తొలగించటానికి పరయతయిలు చేశ్యరు. అందులో

మొదటి పరయతిమే ఈ శ్యంత్మ మంతరం.

ఆధ్యాత్మిక మయరగంలో పరయయణించే సయధకులకు ఎదురయేా ఆటంకయలు ఏమిటి? శబి, సురశ, రూప, రస, గందయలనే విషయయలే. పరపంచం ఈ విషయయలతో కూడుకొనే ఉంటుంది. పరపంచంలోని ఈ 5 విషయయలకు సంబంధ్ించిన జ్ఞా నయనిి లోపలకు చేరవ్ేసే

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 16 -

వ్యకిళ్ళీ మనకుని 5 జ్ఞా నేందిరయయలు. చెవి శబాి నిి విని మనసుుకు చేరవే్సుు ంది, చరిం సురశ విషయయనిి చేరవే్సుు ంది. కనుి దృశ్యాలను, రూపయలను మనసుుకు చేరవే్సుు ంది, నయలుక రుచికి సంబంధ్ించిన విషయయనిి, ముకుక వ్యసనకు సంబంధ్ించిన విషయయనిి మనసుుకు చేరవే్సుు ంది. ఇలయ ఎపుుడెైతే బయటనుని విషయయలు లోపల మనసుుకు చేరయయో - వ్ ంటనే మనసుు విష పూరితం అవుతతంది, కలుషి్తం అవుతతంది. దయనితో మనసుు తన సహ్జ్ పరశ్యంత సిిత్మని, ఆనంద సిిత్మని కోలోుతతంది. ఆందోళన, ఉదేరకం, ఆలోచన, ఆవ్ేశం, ఆకోీ శం అనీి ముసురుకొని మనసుు అతలయకుతలమవుతతంది. అటాి మనసుును మళ్ళీ తన సవసిిత్మలో, నిరిల సిిత్మలో ఉంచయలంటే ఈ జ్ఞా నేందిరయయల దయవరయ మంగళకరమ ైన విషయయలు అంటే శబాి లు - దృశ్యాలు లోనికి చేరయలి.

అజ్ఞమిళళడు గొపు వంశంలో జ్నిించయడు. ధ్యరిికుడు, సదయరాహ్ిణుడు.

అయనయ ఒకక దృశ్యానిి చూడటంతో నీచమ ైన జీవితయనిి గడపయలిు వచిుంది. అలయగే

నీచమ ైన మయటలు విని చెడినవ్యళళీ ఎందరో. రయవణుడు సీతయ దేవి స ందరయానిి గూరిు

వినయిడు. అంతే. పతనమయయాడు - ఈ లోకంలో రోజూ మనం చూడకూడని

వినకూడని ఎనోి దృశ్యాలు చూసుు నయిం. ఎనోి మయటలు వింటునయిం -

అందుకే ఈ శ్యంత్మ మంతరంలో "మేము సదయ మంగళకరమ ైన వ్యకుకలనే

విందుము గయక ! కనుిలతో మంగళకరమ ైన, పవితరమ ైన దృశ్యాలనే చూచెదము గయక !"అని దేవతలను పయర రిధంచటం జ్రిగింది. అంతేగయక తమ శరీర అవయవ్యలు, శరీరం తతషాి్గయ - పుష్ిాగయ, ఆరోగాంగయ ఉండయలని, ఈ దేహ ందిరయయలతో తృపిు గయ దేవహితం చేసూు

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 17 -

జీవించయలని, అదీ ఆయువు ఉనింత వరకూ అలయ దెైవ కయరయాలలో నిమగిం కయవ్యలని పయర రిధసుు నయిరు.

దీనిని బటాి మనకొక విషయం అరధమౌతతంది. ఈ పరపంచయనిి వదిలి ఎకకడికో

వ్ ళ్ళీ సనయాస జీవితయనిి గడపయలనే కోరిక లేదు. ఈ పరపంచంలో జీవిసూు నే తమ

లక్షాానిి సయధ్ించయలనే కోరిక మయతరమే. అలయగే సయధనకు అంతరయయం కలగకుండయ తమ

ఆరోగయానిి చకకగయ కయపయడుకోవ్యలని, అందుకు భగవంతతని కృప కయవ్యలని ఆరయటం. ఈ

లోకంలో జీవిసూు - అవసరయలు తీరుుకుంటూ, అందుబాటులోనుని వ్యటిని

అనుభవిసూు , కోరికలను తీరుుకుంటునిపుటికీ - ఈ కోరికలను ఇంకయ ఇంకయ

తీరుుకోవ్యలని గయని, ఇంకయ ఇంకయ భోగయలనుభవించయలనిగయని, అందుకోసం జీవితయనిి

ప డిగించుకోవ్యలని గయని కోరుకోవటం లేదు. అలయగని జీవితము అసంతృపిు గయ

ఉంటే ముగించుకోవ్యలనీ లేదు. మరి? భగవంతతడు ఎంతవరక ైతే తమకు ఆయువును

పరసయదించయడో అంతవరకు దేవహితం చేసూు - అంటే దైెవకయరయాలు, శ్యసు ర విహిత కయరయాలు

చేసూు దెైవ్యనిి ఉపయసిసూు మోక్షపయర పిు కొరకు సయరధకమ ైన జీవితయనిి, శుభ పరదమ ైన

జీవితయనిి గడపయలనే కోరిక మయతరమే ఉనిది. అందుకే 'యదయయుుః' అనయిరు.

ఇలయ ఎవరిని కోరుతతనయిరు? ఈ జీవిత కయలంలో ఇలయ శుభాలు కలిగించమని పరతాక్షంగయ కొందరు దేవతలను

వ్ేడుకుంటునయిరు. ఎవరయ దేవతలు? అధి్క కీరిు గలవ్యడు, పరసిదుధ డు ఐన ఇందుర డు; విశవమంతయ తెలిసిన పో షకుడెైన సూరా భగవ్యనుడు; అతాంత వ్ేగశ్యలియ ైన గరుడుడు;

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 18 -

ఆధ్యాత్మిక సంపదను రక్షించి బుదిధకి పరచోదనం కలుగజ్ేసే బృహ్సుత్మ - వీరిని పయర రిధసుు నయిరు.

వ్ేదకయలంలో పరకృత్మ శకుు లను పూజంచేవ్యరు. ఈ పరకృత్మ శకుు లే దేవతలు. దేవతలు అంటే ఇచేువ్యరు. డెైర కుా గయ ఇచేుది ఈ దేవతలే. దేవతలకు అధి్పత్మ అయన దేవే్ందుర డు జీవులకు సరయవనిి ఇచిు వ్యరి వ్యరి కోర కలు తీరేువ్యడు. సరవ జీవులకు వ్ లుగును పరసయదించి, శరీరయనికి, కంటికి ఆరోగయానిి పరసయదంిచే పరతాక్ష దేవుడు సూరాభగవ్యనుడు. జీవులకు కయవలసిన శకిుని పరసయదించేవ్యడు గరుడుడు, బుదిధకి కయవలసిన తెలివిని పరసయదించేవ్యడు బృహ్సుత్మ. కనుకనే వీరంతయ దేవతలు.[దయనయత్ దేవుః ].

భగవంతతని చేరుకొనే దయకయ - ముకిుని ప ందేదయకయ సయధకుడికి ఈ పరకృత్మ శకుు ల

సహ్కయరం, ఆశ్రరయవదం కయవ్యలి. మయనవుని కనయి ఈ శకుు లు ఎంతో బలమ ైనవి. అవి సయక్షాతతు భగవంతతనిచే పరసయదించబడినవి. భగవంతతని పరత్మరూపయలు. భకిుతో వ్ేడుకుంటే, సతయకరయాల కొరకు నిసయవరధంగయ వ్ేడుకుంటే తపుక వ్యరి అనుగీహ్ం లభసుు ంది. అందుకే పయర రధన. 3 సయరుో శ్యంత్ముః శ్యంత్ముః శ్యంత్ముః అంటారు. ఉపనిషతతు లను అధాయనం చేసేటపుడు 3 రకయల విఘ్యిలుంటాయ. 1. ఆధ్ిదైెవిక = ఉరుములు, మ రుపులు, వరిం, తతఫయను, 2. ఆదిభౌత్మక = అగిి పరమయదయలు, యయకిుడెంటుో , జ్ంతతవుల వలో, మనుషతల వలో వచేువి. 3. ఆధ్యాత్మిక = బదధకం, అవిశ్యవసం, భోగయసకిు మొ॥ వి. వీటి నుండి రక్షణకు 3 సయరుో శ్యంత్ముః శ్యంత్ముః శ్యంత్ముః అని చదువుతయరు. ఇక ఉపనిషత్ అధాయనంలోనికి పరవ్ేశిదయి ం.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 19 -

మొదట్ట మంత్రము మం ॥ అధ్యశవలయయనో భగవంతం పరమేష్ిానముపసమేతోావ్యచ - పరతి ॥ అధ = అంతట; ఆశవలయయనుః = అశవలయయనుడు! భగవంతం = భగవంతతడెైన; పరమేష్ిానం = బరహ్ిను; ఉపసమేతా = సమీపించి; ఉవ్యచ = పలిక ను. తయత్పర్ోం :

అటుపిమిట (అనగయ సయధన చతతషాయ సంపత్ముని ప ందిన వ్ నుక) అశవలయయనుడు

భగవంతతడెైన బరహ్ిదేవుని సమీపించి ఇటుో పలిక ను.

వయోఖ్ో : భారతీయ వ్ేదయంత సయహితాం అంతయ గురుశిషా సంబంధ్యనిి కలిగి ఉంటుంది. కొందరు శిషతాలు ఆధ్యాత్మిక జ్ఞా నయనిి గీహించటానిక ిఒక సమరుధ డెైన గురువును వ్ తతకుకంటూ వ్ ళ్ళీ, ఆయనను ఆశయీంచి, వ్ేదయంత విదాను నేరుుకుంటారు. అందుకే ఇకకడ అశవలయయనుడు సయక్షాతతు బరహ్ిదేవునే తన గురువుగయ భావించి ఆయనను సమీపించయడు.

అశవలయయనుడు సయమయనా శిషతాడు కయదు. ఆయన గొపు ఆచయరుాడు కూడయ.

ఎందరికో జ్ఞా న బో ధ కయవించినవ్యడు. ఆయన పేరు - పరసకిు - ఋగేవదంలో కనిపిసుు ంది.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 20 -

ఈయన వ్యర సిన ఆశవలయయన సూతయర లు హిందూ శ్యసు ర గీంధ్యలలో పరసిదిధ గయంచినవి.

ఆపసుంభసూతయర లు, జ్ ైమిని సూతయర లు, వ్యతయుయన కయమసూతయర లు- ఇలయ అనేకమంది

ఋషతలు రచించిన సూతయర లు శ్యసు ర గీంధ్యలలో పరసిదిధ చెంది ఉనయియ. మరి ఇంతగొపు

జ్ఞా ని, ఆచయరుాడు అయన అశవలయయనుడు జ్ఞా న పిపయసియ ై బరహ్ిదేవుని వదికు

ఎందుకు వచిునటుో ? - తయను తెలుసుకొని బో ధ్ిసుు ని జ్ఞా నం పరిపూరామ ైనది కయదని,

క ైవలాం అందుకోవటానికి తగిన పరిపూరా జ్ఞా నయనిి ప ంది తరించయలంటే సయక్షాతతు

బరహ్ివిదాను తెలుసుకోవ్యలని; అందుకు బరహ్ిదేవుడే తగిన గురువు అని భావించి

ఆయనను ఆశయీంచయడు. అంటే బరహ్ివిదాను గురుముఖ్త తెలుసుకోవ్యలి అని

గీహించయలి.

ఇక ఈ బరహ్ివిదాను బో ధ్ించిన గురువు సయక్షాతతు భగవంతతడెైన పరమేష్ిా . ఆయన ఆధ్యాత్మిక విదయాబో ధనలో పరధముడు. ఆయన కని ముందుగయ ఈ విదాను బో ధ్ించినవ్యరు లేరు. అందుకే ఇది 'బరహ్ివిదా' అయంది.

ఈ మయనవులను సృషాి్ంచక ముందే ఆయన తన మనసుును మధ్ించి సనకసనందనయదుల ైన మయనసపుతతర లను సృష్ిాంచయడు. వ్యర పుుడూ బాలకులే(జ్ఞా నులు). వయసుు ప రగదు(నిరివకయరులు). నగింగయ ఉంటారు(నిరుపయధి్కులు); నితా బరహ్ిచయరులు(బరహ్ింలో చరించేవ్యరు). అటాి మహాతతిలకు పరపరధమంగయ బరహ్ివిదాను బో ధ్ించినవ్యడు బరహ్ిదేవుడు. కనుక ఆయన పరధమయచయరుాడు. అటాి పరధమయచయరుాని వదికు బరహ్ివిదాను ప ందటానికి వచిునవ్యడు శిషతాడు అశవలయయనుడు. గురుశిషతాలిరువురు ఉనిత సయి యక ి

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 21 -

చెందినవ్యరు. కనుక వ్యరి మధా జ్రిగే సంభాషణ కూడయ ఉనితమ ైనదే అయ ఉండయలి. కనుకనే ఈ ఉపనిషతతు కు క ైవలోాపనిషత్ అనే పేరు ప టాి ఉండయలి. అరహతను ప ంది, సూక్షి బుదిధతో గీహిసేు ఈ జ్ఞా నం మనకూ జ్నిసయరధకా హ తతవుగయ ఉంటుందనటంలో సందేహ్ం లేదు. ఇక -

'అధ' అనే మంగళవ్యచకంతో ఈ ఉపనిషతతు పయర రంభమ ైంది. అధ అంటే అంతట - పిమిట - ఇక అని అరధం. అంటే 'ఉపనిషతతు ను శవీణం చేయటానికి కయవలసిన సయధనను పూరిు చేసిన పిమిట' అని - లేదయ 'సయధన చతతషాయ సంపదను ప ందిన పిమిట - అని. అశవలయయనుడు ఇపుటికే సయధన చతతషాయ సంపద కలిగినవ్యడు కనుక ఉపనిషతతు శవీణయనికి పూరిు అరహత కలిగినవ్యడే. అందుకే భగవంతతడెైన బరహ్ిదేవుని సమీపించి తన మనసుులోని భావ్యనిి వ్ లిబుచుుతతనయిడు. గొపు గొపు శ్యసు ర గీంధ్యలనీి 'అధ' తో పయర రంభమౌతతనయియ. బరహ్ి సూతయర లు, జ్ ైమిని సూతయర లు, కొనిి వ్ేదయంగయలు, ఉపనిషతతు లు అధతో పయర రంభమ ైనవి. భగవదీగ త కూడయ "అధవావసిితయన్ దృషయా వ ధ్యరురయషయా ా న్ కపిదవజ్ుః" అంటూ ఆ శ్ోో కం నుండే యదయరధంగయ గీత పయర రంభమ ైనదని కొందరు ప దిలు చెబుతయరు. ఇలయ 'అధ' అనే పదయనిి మంగళ సూచకంగయ శ్యసు ర గీంధ్యలలో ఉపయోగించయరు. ఈ ఉపనిషతతు కూడయ అధతో పయర రంభమ ైంది గనుక ఈ శ్యసు ర పఠనం మంగళపరదం, శుభపరదం, శ్రీయోదయయకం.

“ఇపుుడు గురువును సమీపించి ఇలయ అనయిడు”. గురువును శిషతాడు సమీపించటం సనయతన సయంపరదయయం. గురువును తమ ఇంటికి రపిుంచుకోవటం ఇపుటి అవసరం అయంది. గురువుప ై నిజ్మ ైన భకిు కలగయలంటే ఆయన వదికు శిషతాడు వ్ ళ్ళీలి. అదే సయంపరదయయం.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 22 -

మరి అశవలయయనుడు ఏమనయిడో చూదయి ం.

మంత్రం :- అధీ్హి భగవన్ బరహ్ివిదయాం వరిషయు ం సదయ సదిభుః సేవామయనయం నిగూఢయం । యయయ 2 చిరయత్ సరవపయపం వాపో హ్ా పరయతురం పురుషం యయత్మ విదయవన్ ॥

పరతి :- భగవన్ = ఓ భగవంతతడయ; వరిషయు ం = శ్రషాీమ ైనది; సదయ = ఎలోపుుడు; సదిభుః

= సతతురుషతలచేత; సేవామయనయం = అనుసరింపబడునది; నిగూఢయం =

అత్మనిగూఢమ ైనది; యయయ = దేనిచేత; అచిరయత్ = తొందరలో; సరవపయపం =

సమసుమ ైన పయపములను; వాపో హ్ా = వదిలించుకొని; విదయవన్ = విదయవంసుడు;

పరయతురం = పరయతురుడెైన; పురుషం = ఆ పరమ పురుషతని (ఆ

పరమయతిను) యయత్మ = చేరుకునయిడో ; బరహ్ివిదయాం = అటాి బరహ్ివిదాను; అధీ్హి =

బో ధ్ింపుము;

తయ :- ఓ భగవ్యన్! శ్రషీు మ ైనది, ఎలోపుుడు సతతురుషతల చేత అనుసరింపబడునది, నిగూఢమ ైనది, దేనిని అభాసించుట వలన సరవపయపముల నుండి తొందరగయ విముకుు డయ ఒక విదయవంసుడు పరయతురుడెైన ఆ పరమ పురుషతని చేరుకునయిడో అటువంటి బరహ్ివిదాను నయకు బో ధ్ింపుము.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 23 -

వయోఖ్ో:- గురువును పరశిించే విధ్యనం ఇకకడ చకకగయ తెలియజ్ేయబడింది. ఈ పరశి వలో శిషతాడు ఎంతటి తీవర ముముక్షువ్ో అరధమవుతతనిది. అందుకే బరహ్ివిదాను బో ధ్ించండి అనయిడు. విషయయనిి డొంక త్మరుగుడు లేకుండయ సూటిగయ సుషాంగయ అడగటంలోనే శిషతాని వివే్కం అవగతమవుతతంది. ఈ బరహ్ివిదా నీక ందుకు? ఎలయంటిదో తెలుసయ? అని మళ్ళీ మళ్ళీ పరశిలు వ్ేయకుండయనే ఇది అతాంత నిగూఢమ ైనదని, శ్రషీు మ ైనదని, సతతురుషతలందరి చేత సేవించ బడవలసినదని, సరవ పయపయలను అచిర కయలంలోనే పో గొటుా కొని ఆ పరమ పురుషతని చేరుకోవ్యలంటే - క ైవలయానిి అందుకోవ్యలంటే ఈ బరహ్ివిదా తపుక అవసరమని ఒకక గుకకలో కుో పు ంగయ తెలియజ్ేశ్యడు. ఇలయ అరిించేటపుుడు భగవ్యన్ ! అని సంబో ధ్ించటంతో అతనిలో ఎంత వినయం ఉటాి పడుతతనిదో తెలుసుు నిది.

ఈ మంతరం దయవరయ బరహ్ివిదా యొకక విశిషాత - గొపుతనం - ముముక్షువుల ైన వ్యరికి దయని అవసరం ఏమిటల చకకగయ తెలుసుు ంది.

(1) నిగూఢయం : నిగూఢయం అంటే అతాంత రహ్సామ ైనది అని అరధం. రహ్సామ ైనది

అనయిరు గనుక ఎవరికీ చెపుకూడదని అరధం కయదు. అనుభవజాుడెైన గురువు అరహత

కలిగిన శిషతానికి బో ధ్ిసేునే అరిమౌతతంది తపు - లేకపో తే నిగూఢంగయ ఉండిపో తతంది

అని భావం. దీనినిబటాి ఈ బరహ్ివిదాను అభాసించయలంటే తగిన గురువును

వ్ తతకోకవ్యలిుందే అని అరిమౌతతనిది. లౌకిక విదాలను ఎవరంతట వ్యరు కషాపడి

చదివి అరధం చేసుకోవచుు. కయని ఆధ్యాత్మిక విదా అలయ కయదు. కషాపడి చదివితే

విషయం అరధమ ైనటుో ందే గయని అనుభవ్యనికి రయదు. ఏదో సందేహ్ం - ఏదో ఆటంకం .

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 24 -

ఎందుకంటే బరహ్ిజ్ఞా నయనిి భాష వివరించలేదు. లక్షణ వ్యకయాల దయవరయ నిరవచించటం

కషాం. కనుకనే గురుబో ధ దయవరయ - గురువు యొకక అనుగీహానిి ప ందటం దయవరయనే

గీహించయలి. దయనికి ముందుగయ అరహత(సయధన చతతషాయ సంపద) సయధి్ంచయలి.

గురువును సమీపించయలి. ఆయనను ఆశీయంచయలి, సేవించయలి, పూజంచయలి, ఆయన

అనుగీహ్ం ప ందయలి. అటాివ్యరికే ఈ విదా బో ధపడుతతంది.

(2) సదయసద్భః సేవోమానయం :- ఇంత నిగూఢ విషయం గనుక తెలుసుకోకపో తే ఏం? వదిలేదయి మయ? అనుకోవటానికి వీలేో దు. ఎందుకంటే సతతురుషతల చేత ఎలోపుుడూ ఆచరించబడుతతనిది ఇది. సతతురుషతలేనయ? దుషతురుషతలకు దీనితో పని లేదయ? ఉంది. కయని వ్యరికయ విషయం తెలియదు. తెలుసుకొనే ఓపిక గయని, తీరిక గయని వ్యరిక ిలేదు. వ్యరి సయవరింలో - దురయిరగంలో వ్యరు మునిగిపో య ఉంటారు . అందుక ే'మనుషయాణయం సహ్సేరషత' అనిటుో వ్ేలమందిలో ఏ ఒకకరో ఈ జ్ఞా నం యొకక అవసరయనిి గురిుంచి అందుకుంటారు.

అందుకే ఇకకడ సతతురుషతల చేత సదయ ఆచరింపదగినటాి బరహ్ివిదాను బో ధ్ించమని అడుగుతతనయిడు శిషతాడు. (3) యయా 2 చిరయత్ సర్వపయపం వోపో హ్ో :- ఇంత నిగూఢమ ైన దయనిని

సతతురుషతలు సదయ ఎందుకు సేవిసుు నయిరు? అచిరకయలంలోనే సరవపయపయలు

పో గొటుా కొని పరమయతిను చేరుకోటానికే. ఈ బరహ్ి విదయాభాాసం వలో సమసు పయపయలు

శ్యశవతంగయ తొలగిపో తయయ. పయపయలంటేఏమిటి ? వ్యసనలు - కరి ఫలయలే. మనం

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 25 -

దేహ ందిరయ మనోబుదుధ లనే పరికరయలతో అనేక పయప పుణా కరిలు చేసయు ం. అవి

చేయయటానికి అనేక ఆలోచనలు - సంకలయులు చేసయు ం. మనం చేసిన ఆలోచనలు

వ్యసనలుగయ - కరిలు కరి ఫలయలుగయ మనలో కూడబెటాబడి ఉంటాయ. వీటినే

పయపయలంటారు. ఇవి ఉంటే ఏమిటి? ఇవి ఉనింతవరకు మళ్ళీ మళ్ళీ వసూు పో తూ

ఉండయలి. అనేక దుుఃఖ్యలు, బాధలు, భయయలు ప ందుతూ ఉండయలి. వీటితోపయటు

అపుుడపుుడూ సుఖ్మూ, సంతోషము కూడయ కలుగుతూ ఉంటాయ. వీటిని

వదిలించుకోనేదయకయ అనంత కోటి జ్నిలు తపువు. దుఖ్యలూ తపువు. కనుక వీటిని

వదిలించుకోవ్యలి. ఎంత తవరగయ వదిలించుకుంటే అంత తవరగయ శ్యశవతయనంద పయర పిు

కలుగుతతంది. దయనికే ఈ బరహ్ివిదా. అందుకే బరహ్ి సూతయర లలో మొదటి సూతరం ఈ

విషయయనేి న్కిక చెబుతతంది, "అధ్యతో బరహ్ి జజ్ఞా సయ"ఇక ఇపుుడు బరహ్ి జజ్ఞా స

అని; ఎపుుడు? ఎందువలో?

"తత్ యదయ ఇహ్ కరిచితోలోకుః కీ్షయతే ఏవమేవ అముతర పుణాచితో లోకుః

కీోయతే; పరీక్షాలోకయన్ కరిచితయన్ బరా హ్ిణల నిరేవద మయయయత్"- పూరవ జ్నిలలో

చేసిన కరిల కయరణంగయ వచిున ఇహ్లోకము ఎలయ నశించి పో తతనిదో (మనుజుడు

మృత్మ చెందిన తరయవత వ్యనికి ఇహ్లోక భోగయలనీి రదుి గనుక ఇహ్లోకం

నశించిప తతనిది) అలయగే పుణా కరిల వలో వచిున పరలోకము - సవరగ

భోగయలందుకొనే పరలోకము కూడయ నశించి పో తతనిది. (పుణాఫలం క్షయం కయవటంతో

ఆ సవరగ భోగయలు రదుి . గనుక పరలోకం నశించి పో తతనిది) కనుక కరిల వలో వచేు

ఫలితం (ఇహ్లోక - పరలోకయలు ర ండూ) అనితామేనని తెలుసుకొని బరా హ్ిణుడు కరి

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 26 -

ఫలమునందు నిరేవదం (వ్ ైరయగాం) చెంది 'తద్ విజ్ఞా నయరధం స గురుమేవ్యభ గచేుత్'-

జ్ఞా నయరజనక ై గురువును ఆశయీంచయలి. బరహ్ి జజ్ఞా స గలిగి బరహ్ి విచయరం చేయయలి -

కనుక బరహ్ివిదాతో అచిరకయలంలోనే సరవపయపయలు పో గొటుా కొని పరమయతిను

చేరుకుంటునయిరు. ('పరయతురం పురుషం యయత్మ') కనుక ఇది శ్రషాీమ ైనది.

వరిషయా ం:- ఎందుకంటే దేనిని తెలుసుకుంటే ఇక తెలుసుకోవ్యలిుంది లేదో అదే బరహ్ివిదా. అదే శ్రషాీమ ైనది. అందుకే ఆ బరహ్ివిదాక ై బరహ్ికు పయర రధన -

ర ండవ మంత్రము మంత్రం ॥ తస ైి సహ్ో వ్యచ పితయమహ్శు - శదీయధ భకిు ధ్యానయోగయదవ్ ైహి ॥ పరతి ॥ తస ైి = అతనికి; సుః = అతడు; ఉవ్యచహ్ = చెప ును కదయ; పితయమహ్ుః = పితయమహ్ుడు; చుః = మరియు; శదీయధ భకిు ధ్యానయోగయత్ = శదీయి భకిు ధ్యాన యోగముల దయవరయ; అవ్ ైహి = తెలుసుకొనుము. తయత్పర్ోము ॥ అపుుడు పితయమహ్ుడెైన బరహ్ిదేవుడు ఆశవలయయనునకు ఇటుో చెప ును. (ఆ బరహ్ి విదా ను) దయనిని శదీయధ భకిు ధ్యాన యోగముల దయవరయ తెలుసుకొనుము.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 27 -

వయోఖ్ో :- అనిి అరహతలు కలిగిన శిషతాడు ఆశవలయయనుడు బరహ్ివిదాను

బో ధ్ించమని సూటిగయ, సుషాంగయ, కుో పు ంగయ, వినయంగయ అరిధంచయడు. అటాి శిషతాని ఏ

గురువూ నిరయకరించడు. కనుకనే బరహ్ిదేవుడు కూడయ తన బో ధను సూటిగయ

పయర రంభంచబో తతనయిడు. అయతే బరహ్ివిదయా బో ధన అంత సులువ్ ైనది కయదు. దయనిని

ఎంతటి గురువు బో ధ్ించినయ, విని అరధం చేసుకోవటం కూడయ అంత తేలిక కయదు.

ఒకవే్ళ సూక్షి బుదిధతో అరధం చేసుకోగలిగినయ అనుభవ్యనికి తెచుుకోవటం,

ఆతయినుభూత్మని ప ందటం చయలయ కషా సయధాం. కనుక శిషతాని యొకక పని ఇకకడ కత్ము

మీద సయములయంటిది. శ్యసయు ా నిి శవీణం చేసేటపుుడు, మననం చేసేటపుుడు,

నిదిధ్యాసన చేసేటపుుడు కొనిి జ్ఞగీతులు తపుకుండయ తీసుకోవ్యలి. లేకపో తే సరిగయగ

అవగయహ్న చేసుకోవటం గయని అనుభూత్మ చెందటం గయని జ్రగదు. ఆషయమయషీ్గయ వినే

జ్ఞా నం ఎందుకూ కొరగయకుండయ పో తతంది. అందుకే శ్యసయు ా నిి బో ధ్ించబో యే ముందుగయనే

ఈ శ్యసయు ా నిి ఎలయ గీహించయలో కొనిి జ్ఞగీతులు చెబుతతనయిరు. ఏమిటా జ్ఞగీతులు? -

శదీధ - భకీు - ధ్యాన యోగముల దయవరయ తెలుసుకో - అని.

ఈ 3 జ్ఞగీతులు తీసుకోకుండయ ఎనిి జ్నిలు వినయి పరయోజ్నం లేదు. ఈ జ్ఞగీతులు తీసుకుంటూ ఒకకసయరి వినయి ఫలిసుు ంది. జ్ని తరించిపో తతంది. అందుకే ఈ హ్చురిక. ఇది ఆశవలయయనునికే కయదు. మోక్షానిి ప ందయలనే తీవర తపనతో ఈ బరహ్ివిదాను వినే అందరికీ వరిుసుు ంది. ఈ హ్చురికను సీవకరించకపో తే మన కృష్ి బూడిదలో పో సిన పనీిరే అవుతతంది. కనుక బరహ్ివిదాను శీవణం చేసే ముందే ఈ హ్చురికను సీవకరించి, చెపిున జ్ఞగీతు లేమిటల పరిశ్రలిదయి ం.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 28 -

దేహ ందిరయ మనోబుదుధ ల కతీతమ ైన ఆతిను అనుభవంలోనికి తెచుుకొని అదిగయ - ఆతిగయ ఉండిపో వ్యలంటే బుదిధకి అతీతంగయ వ్ ళ్ళీలి గనుక ఇంతగయ జ్ఞగీతులు - చెబుతతనయిరు. ఆ జ్ఞగీతులు (1) శదీధ :- ఈ పదయనిి మనం సయధ్యరణంగయ ఎనోిసయరుో పరయోగిసుు ంటాం. మన పిలోవ్యణాి చదువుకొనేటపుుడు 'అర నయయనయ ! శీదధగయ చదువుకోరయ ! బాగుపడతయవు; అంటాం. ఏదనయి పని చేసేటపుుడు శదీధగయ చేయయలి. మనసు ప టిా చేయయలి అంటాం. పరీక్షలోో తపిున వ్యణాి వ్యడికసలు శదీధ ఉంటే గదయ పయస్ కయవటానికి అంటాం. ఈ అనిి సందరయభలలోనూ శీదధ అంటే చేసే పనిమీదనే దృష్ిా నిలపయలని, మనసుును ఇతర విషయయల మీదకు పో కుండయ ఏకయగీం చేయయలని, చేసే పనివలో తమకు ఎంతో మేలు కలుగుతతందనే విశ్యవసం - నమికం గటిాగయ ఉండయలని మనకు తెలుసూు నే ఉంది. ఇపుుడు ఆధ్యాత్మిక జ్ఞా నయనిి - అందునయ మోక్షపయర పిుని కలిగించి సమసు

దుుఃఖ్యల నుండి, బంధ్యల నుండి విడుదల కలిగించి, శ్యశవత ఆనందంలో నిలిపే

బరహ్ివిదాను శవీణం చేసేటపుుడు కూడయ ఈ శదీధ అనేది ఎంతో ముఖ్ామని ఇకకడ

తెలియజే్సుు నయిరు. ఇతర అనిి పయర పంచిక విషయయలను పరకకనబెటాి శ్యసు ర శవీణం

మీదనే దృష్ిా నిలపయలి. అపుుడే ఈ శ్యసు రం మనకు జీరామయేాది.

నిజ్ంగయ శదీధ అంటే "గురు వ్ేదయంత వ్యకయాదిషత విశ్యవసుః శీదయధ "- గురువుపటో వ్ేదయంత వ్యకయాల పటో విశ్యవసమే - నమికమే శదీధ అనయిరు. మనం ఇంతవరకూ చెపుుకునిటుో మన దృష్ిా ఇతర పయర పంచిక విషయయల మీదకు మళీకుండయ ఈ బరహ్ివిదాను శవీణం చేయటంలోనే నిలపయలి. అంటే ముందు

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 29 -

మనకు శ్యసు రం మీద గొపు విశ్యవసం నమికం ఉండయలి. ఇది మనక ంతో - మేలు కలిగిసుు ందనుకుంటేనే - అవసరమ ైనదెైతేనే దీని మీద మనకు దృష్ిా నిలబడుతతంది. మరి ఈ బరహ్ివిదా ఎలయంటిది? - ఇది ఎంతో శ్రషాీమ ైనది; సతతుషతల చేత ఎలోపుుడూ ఆచరించబడేది;

సమసు పయపయలను పో గొటాి ఆ పరమయతిను చేరేుది అని శిషతాని పరశిలోనే ఉనిది.

మరి మయనవ జ్నిఎత్ముందే అందుకు. పయపయలనిింటినీ (వ్యసనల మూటలను)

మోసుకుంటూ ఒక జ్ని నుండి మరొక జ్నికు పరయయణం చేసూు , కషయా లతో -

దుుఃఖ్యలతో - అలజ్డులతో - ఆందోళనలతో - ఆశ, నిరయశలతో - హీనంగయ దీనంగయ

బరతతకులు ఈడుుకుంటూ పో వటానికి కయదు గదయ ఈ జ్ని. సమసు పయపయలను భసిం

చేసుకొని, ఆ పరమయతిను చేరుకొని ఇక జ్నిలే లేకుండయ చేసుకోవటానికి గదయ! మరి

అటాి ఫలితయనిి మనకందించే ఈ బరహ్ివిదాను మనం ఎంత శదీధగయ వినయలి. ప ైగయ ఈ

దేహ్ం ఉనింత కయలం ఈ దేహానికి చెందిన తలోిదండుర లను, భారయా భరులను, బిడాలను,

బంధుమితతర లను, సంపదలను, ఇళళీ వ్యకిళీను, అధి్కయరయనిి, పదవులను, కీరిు

పరత్మషాలను చూసుకొని ఎంతైెరనయ మురిసిపో వచుు. కయని ఈ దేహ్ం వదిలిపో వటంతో ఇవి

అనీి వదలిపో తయయ. నీవు ఒంటరివ్ౌతయవు. ఆ ఒంటర ి పరయయణంలో నీ బాధలను

పటాించుకొనే వ్యడెవరు? ఈ ఒంటరి పరయయణంలో నీవు చేసిన పయపయలు ముళీ బాటలు,

నీవు చేసిన పుణయాలు ఆ బాటలో ఎదురయేా పుషు స రభాలు. అసలు ఈ ఒంటరి

పరయయణపు బాధ నీకు లేకుండయ పో వ్యలంటే నీకు తోడుడేద ి ఈ బరహ్ివిదయాభాాసమే.

కనుక ఇంతగయ నీకు ఉపయోగపడే ఈ బరహ్ివిదాను ఎంత దీక్షతో, పటుా దలతో,

ఏకయగీతతో, అనితామ ైన - అలుమ ైన - పయర పంచిక విషయయలను తయాగం చేసి వినయలో -

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 30 -

అరధం చేసుకోవ్యలో జ్ఞగీతుగయ ఆలోచిసేు అవగతమవుతతంద.ి దయనిప ై విశ్యవసం

కలుగుతతంది. శదీధ కలుగుతతంది. ఇలయ కేవలం శ్యసు రం మీద నమికం కుదిరితే చయలదు.

శదీధ కలిగిత ేచయలదు. ఇంత గొపుదెైన విజ్ఞా నయనిి; నీ జీవితయనిి తరింపజే్సే విజ్ఞా నయనిి,

నినుి ఉదధరించే ఈ బరహ్ివిదాను తెలుసుకోవ్యలంటే అతాంత నిగూఢమ ైనది గనుక,

ఒక సదుగ రువు దయవరయ శవీణం చేయయలి. అలయ శవీణం చేయటానికి గురువుప ైనయ

విశ్యవసం ఉండయలి. మనకు ఒక వాకిు మీద మంచి నమికం ఉంటే - అతడు చయలయ

మంచి విషయయలను, మనక ంతో అవసరమ ైన విషయయలను, బాగయ అరధం అయేాటుో

చెబుతయడు అనే నమికం ఉంట ేఅతడు చెపేు విషయయలను శదీధగయ వింటాం. అలయగయక

వ్యడొక ఛయటర్ బాక్ు లయంటివ్యడు, ఎందుకూ కొరగయని విషయయలను వ్యగుతతంటాడు;

గులకరయళళీ డబాాలో పో స ి వ్యయంచినటుో ఏదేదో వ్యగుతయడు. వ్యడికేం పనీబాటా

లేదు; మన పని చెడగొడతయడు అనే నమికం నీకుంటే ఏం చేసయు వు? ఒకవే్ళ

తపునిసరిగయ వ్యడు ఎదురుపడి మయటాో డుతతనయి వినిపించుకోవు. ఎపుుడెపుుడు వీడి

పీడ వదిలించుకుందయమయ? అని చూసయు వు. అలయగే ఇకకడ కూడయ నయ గురువు

బరహ్ివిదాను బాగయ అవగయహ్న చేసుకునివ్యడు, నయ బుదిధ సయి యకి అరధమయేాటుో

చెపుగలిగినవ్యడు; నయ సందేహాలు తీరుగలిగిన వ్యడు; ననుి ఉదధరించగలిగినవ్యడు,

ఆయనను అనుసరిసేు నయ జ్ని చరితయరధమవుతతంది. నయ పూరవపుణావశంగయ నయకు నయ

గురువు లభంచయడు. సదయ ఆయనను సేవిసూు , పూజసూు , సిరిసూు ఆయన బో ధ్ించిన

విషయయలకు అనుగుణంగయ నడుచుకుంటూ నయ జ్నిను సయరధకం చేసుకోవ్యలి - అనే

అభపయర యం నీలో సిిరపడితే ఆయన చెపేు విషయయలప ై విశ్యవసం కలుగుతతంది, శదీధ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 31 -

కలుగుతతంది. శదీధ లేకపో తే సిదిధ లేదు అని ప దిల వ్యకాం. కనుక శదీధతో శవీణం

చేయయలి. ఎపుుడెపుుడు ఆ అమృత వ్యకుకలు వినగలుగుతయనయ ! అని చకోర పకి్షలయ

ఎదురుచూడయలి.

(2) భకిు :- భకిు అనేది మనసుుకు సంబంధ్ించిన పేరమ భావన. పేరమయే భకిు. తలోిదండుర లప ై చూపే పేరమను విధ్ేయత అంటారు. భారాప ై - భరుప ై చూపితే అనురయగం అంటారు. పిలోలప ై చూపితే వ్యతులాం అంటారు. బంధు మితతర లప ై చూపితే ఆతీియత అంటారు. భగవంతతనిప ై - గురువుప ై చూపితే "భకిు"అంటారు. నీ మనసుు గురువుప ైభకిుభావంతో నిండిపో వ్యలి. ఎపుుడూ గురువును తలచుకుంటూ ఉండయలి. ఆయన శ్యసు ర పయండితయానిి; ఆయన వ్ేదయంతయనిి బో ధ్ించే విధ్యనయనిి - శ్ ైలిని; ఆయన శిషతాలప ై చూపే వ్యతులయానిి; శిషతాలను ఉనిత సిిత్మకి చేరయులనే ఆయన తపనను; తమకు కలిగిన సందేహాలను ఆయన తీరేు విధ్యనయనిి; ఆయన జ్ఞా న నిషాను, ఆయన వాకిుతయవనిి, నిరంతరము తలచుకుంటూ ఉండేంతగయ ఆయనప ై భకీు - పేరమ ఉండయలి. అపుుడే ఆయన చెపిున పలుకులు మళ్ళీ మళ్ళీ గురుు కు వసూు ఉంటాయ. శ్యసు రం అంతయ మననం అవుతూ ఉంటుంది. ఆయన చెపిున సయధనలు గురుు వసూు ఉంటాయ. అలయ మనం నిరంతరం శ్యసయు ా నిి, భగవంతతని గురుు ంచుకొని మననం చేసుు ంటాం. కనుక మనలో మననశ్రలత కలగయలంటే గురువుప ై తీవరమ ైన భకిు ఉండయలి. (3) ధ్యాన యోగయత్ అవ్ ైహి :- ధ్యాన యోగం దయవరయ తెలుసుకో. శ్యసయు ా నిి శవీణం చేసి,

మననం చేయటంతో వ్యళీ బుదిధకి విషయం తెలుసుు ంది. బుదిధతో గీహించగలిగినంత

వరకే గురుబో ధ. బుదిధతో గీహించిన విషయయనిి బుదిధ కతీతంగయ వ్ ళ్ళీ అనుభవంగయ

మయరుుకోవ్యలి. అలయ అనుభూత్మ చెందయలంటే మనోబుదుధ లు అణగయలి. ఆలోచనలు

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 32 -

అణగయలి. దయనికి ధ్యానయోగం. ఆలోచనలు అణిగేది ధ్యానంలోనే కనుక పరగయఢ

ధ్యానంలో ఆలోచనలు అణగి ఆతి అనుభవ్యనికొసుు ంది. కనుక ధ్యానయోగం దయవరయ

నేను ఆతిను - బరహ్ిమును అని తెలుసుకో - అంటునయిరు. కనుక శదీధ - భకిు -

ధ్యాన యోగయల దయవరయ అనుభూత్మని ప ందయలి.

శవీణయనికి శదీధ ; మననయనికి భకిు; అనుభవ్యనికి ధ్యానం – - మోక్షానికి ముఖ్ాంగయ కయవలసింద ిఏమిట?ి

మూడవ మంత్రము మంతరము ॥ న కరేిణయ నపరజ్యయ ధనేన తయాగే న ైకేన అమృతతవ మయనశుుః । పరేణ నయకం నిహితం గుహాయయం విభరా జ్తే యదాతయో విశంత్మ ॥ పరత్మ ॥ న కరిణయ = కరితో కయదు; న పరజ్యయ = సంతయనముతో కయదు; న ధనేన = ధనముతో కయదు; తయాగేన ఏకేన = ఒకక తయాగముతోనే; అమృతతవం = అమృతతవమును; అనశుుః = ప ందగలరు; పరేణనయకం = సవరగమును మించి; నిహితం గుహాయయం = బుదిధ గుహ్లో ఉంచబడినదెై; యత్ విభరా జ్తే = ఏది పరకయశిసుు నిదో ; యతయుః = యతీశవరులు; విశంత్మ = ప ందుచునయిరు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 33 -

తయత్పర్ోము :- కరి చేత గయని, సంతయనము చేత గయని, ధనము చేత గయని కయక కేవలం తయాగము దయవరయనే అమృతతవమును ప ందగలరు. సవరగమునకు పరమ ై, హ్ృదయ గుహ్లో పరకయశిసూు ఉని ఆ పరమయతిను ఆతి సంయమనం గల యతీశవరులు చేరగలరు. వయోఖ్ో :- శదీధ , భకిు, ధ్యాన యోగయల దయవరయనే బరహ్ివిదాను తెలుసుకోవటం, ఆతి విచయరణ చేసి ఆతయినుభూత్మని ప ందటం జ్రుగుతతంది - అని సుషాంగయ తెలిసిన తరయవత కూడయ మరేదెైనయ తేలిక మయరగం ఉనిదయ ? అని ఆలోచించే వ్యరి కోసం ఇకకడ విషయయనిి మరింత నిషకరిగయ చెబుతతనయిరు, కరిల దయవరయ గయని, ఇతరుల సయయంతో గయని, ధనం వ్ చిుంచి గయని అమృతతవ సిిత్మని ఎవరూ ప ందలేరని - ఒకక తయాగం వలోనే అమృతతవం అని.

సయధ్యరణంగయ మయనవులు తకుకవ శమీతో ఎకుకవ ఫలితం ప ందయలనుకుంటారు. ఆ మయతరం శమీ కూడయ చేయలేనివ్యరు తమ వ్యరికి ఆ పని అపుగించి తయము పరయోజ్నం ప ందయలనుకుంటారు. కొందరు డబుా పయరేసి పని పూరిు చేసుకోవ్యలనుకుంటారు. అందుకే చయలయ మంది తయము హాజ్రు కయకుండయనే పూజ్లు జ్రిపించి ఇంటికి పరసయదం తెపిుంచుకుంటారు. డబుాతో పదవులు కొనుకుకంటారు. డిగీీలు కొనుకుకంటారు. మరి ఆధ్యాత్మిక విషయంలో కూడయ ఇలయ సయధామవుతతందయ? అనే సందేహానికి సమయధ్యనంగయ ఈ మంతరము అలయంటి చిటాకలకు ఆతి సయక్షాతయకరం కలగదని చెబుతతనయిరు. ఎందువలో?

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 34 -

(1) కరిల దయవరయ మనకు లేని వసుు వును, మన కని వ్ేర ైన వసుు వును సంపయదించవచుు. కయని పరమయతి లేని వసుు వూ కయదూ - మన కని వ్ేర ైన వసుు వూ కయదు. అది నీవ్ే. అది నేనే. కనుక సహ్జ్ జ్ఞా నం దయవరయ - అంటే నేను ఆతిను - అనే జ్ఞా నం దయవరయనే ముకిు - మోక్షము. (2) అలయగే కొనిి లౌకిక విషయయలలో ఇతరుల సయయం తీసుకుంటాం. కొనిి పూరిుగయ ఇతరుల న త్మున ప డ తయం. తలోిదండుర లు సంపయదిసుు ంటే బిడాలు హాయగయ బరతతకుతయరు. లేదయ బిడాలు సంపయదిసుు ంటే తలోిదండుర లు ఏ కొరతయ లేకుండయ జీవించవచుు. కయని ఆతయిసయక్షాతయకరం కోసం ఎవరికి వ్యరే తీవర కృష్ి జ్రపయలి. ఎవరికి వ్యరే అనుభవం ప ందయలి. (3) అలయగ ే డబుాతో ఏ లౌకిక వసుు వులన ైనయ కొనవచుు. ఏ భోగయల ైనయ

అనుభవించవచుు. కయని ఆతి డబుాతో కొని తెచుుకొనే వసుు వు కయదు. కనుక ధనం

కూడయ అమృతతయవనిి సయధ్ించలేదు. మరి ఎలయ? 'తయాగేన ఏకేన అమృతతవ మయనశుుః'

వసుు వులను విషయయలను ఇందిరయయల దయవరయ చూడగలం, తెలుసుకోగలం. రయగ

దేవషయలు, సుఖ్ దుుఃఖ్యలు మొదల ైన భావ్యలను మనసుు దయవరయ గీహించగలం.

ఊహ్లు, అభపయర యయలు, ఆలోచనలను బుదిధ దయవరయ తెలుసుకోగలం. మరి ఆతి

సంగత్మ అలయ కయదే. అది విషయమూ కయదు; వసుు వూ కయదు, భావమూ కయదు,

ఆలోచనయ కయదు. అది ఇందిరయ మనోబుదుధ లను, విషయయలను, భావ్యలను,

ఆలోచనలను పరకయశింపజే్సే దివా చెైతనాం. ఇందిరయ మనోబుదుధ లకు వ్ నుకగయ -

ఆధ్యరంగయ ఉండి వ్యటికి చెైతనయానిిచేు దివా శకిు. దయనిని జ్డమ ైన ఇందిరయ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 35 -

మనోబుదుధ లు ఎనిటికీ తెలుసుకోలేవు. మర లయ? ఎపుటిక ైనయ ఈ ఇందిరయ

మనోబుదుధ లను అధి్గమించి, వ్యటికతీతంగయ వ్ ళ్ళీ అనుభూతం చేసుకోవ్యలిుందే. అంటే

వ్యటిని తాజంచయలిుందే. తయాగం చేయయలిుందే. అందుకే 'తయాగే న ైకేన అమృతతవ

మయనశుుః' అనయిరు. ఇందిరయ మనోబుదుి ల తయదయతియం నుండి - వ్యటి పటుా నుండి

విడిపించుకుంటే ఇక నీవు పరమయతివ్ే. అయతే ఇందిరయ మనోబుదుధ లను విడిపించు

కోవటం ఎలయగ?

అనితామ ైన, మిధ్యారూపమ ైన, సవపితతలామ ైన విషయయలనుండి, భావ్యలనుండి, ఆలోచనల నుండి, వ్యటివలో కలిగే అనితా సుఖ్ - దుుఃఖ్యల నుండి మనసుును విముకుం చేయయలి. మనసుును వ్యటిలో ఇరికించరయదు.

మనం ఈ పరపంచయనిి ఎరీ కళీదయి ల దయవరయ చూసేు ఎరీగయను, పచు కళీదయి ల

దయవరయ చూసేు పచుగయను కనిపిసుు ంది. అదయి లు తీసేసి చూసేు ఉనిది ఉనిటుో

కనిపిసుు ంది. అలయగే మనం రయగ దేవషయలతో కూడిన మనసుు దయవరయ చూసేు ఈ

పరపంచము రయగ దేవషమయంగయ - సుఖ్ దుుఃఖ్మయంగయ కనిపిసుు ంది. రయగ దేవషయలను

తీసేసేు ఉనిదునిటుా కనిపిసుు ంది. అంటే పరపంచం అసలు లేనే లేదు గనుక ఉనిది

పరమయతేి గనుక అంతటా పరమయతి దరశనమే. మనసుుంటేనే పరపంచం. మనసుు

లేకపో త ేపరపంచమే లేదు. ఇది సుషతపిులో మనకు అనుభవమే. కనుక తయాగం

చెయామనయిరు. దేనిని? మనసుును తయాగం చెయయాలి. నయమరూపయలను తయాగం

చెయయాలి. దే. మ. బు. ల తయదయతయియనిి తయాగం చెయయాలి. రయగ దేవషయలను తయాగం

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 36 -

చెయయాలి. విషయ భోగయలను తయాగం చెయయాలి. మిధ్యా పరపంచయనిి తయాగం చెయయాలి.

కరుృతవ భోకుృతయవలను తయాగం చెయయాలి. తయాగం - తయాగం - తయాగం. అందుకే 'తేన

తాకేున భుంజీదయ'తాజంచు అనుభవించు అనయిరు ఈశ్యవ్యసో ాపనిషతతు లో.

ఆతికనామ ైన వ్యటిని తాజసేు అనుభవ్యనికొసుు ంది ఆతి. సినిమయ చూసుు నయిం. కధలో

మునిగిపో యయం. తెర కనిపించదు. ఇపుుడు తెర మీద దృష్ిా ప టాి తెరకు అనామ ైన

బొ మిల నుండి, కధ నుండి దృష్ిా మరలుు. దయనిని పటాించుకోకు. వదిల య్. తయాగం

చెయ్. బొ మిలు ఆడుతతనయి తెర కనిపిసుు ంది. కనుక తయాగం దయవరయనే

ఆతయినుభూత్మ. అమృతతవ సిిత్మ.

అనీి తాజసేు ఇంకయ ఆనందమేముంటుంది? అని సయమయనుాల భావన. ఒకయవిడ

పుటిాంటిక ళ్ళీ 6 న లల తరయవత ఫలయనయ train కు వసుు నయినని భరుకు phone చేసి

సేాషన్ కు రమింది. ఆయన వచయుడు. భారాను చూశ్యడు. నిరిోపు ంగయ సయమయను

తీసుకొని, నడుసుు నయిడు. ఒకకమయట మయటాో డలేదు. ఆమ కు చయలయ బాధగయ ఉంది.

ఇంతకయలం తరయవత కలిసినయ ఒకకమయట మయటాో డలేదే అని. పరకకనే ఒక జ్ంట

ఎంతో అనోానాంగయ ఒకరిన్కరు వదలలేమనిటుో గయ ఉనయిరు. భరుకు వ్యరిని చూపించి,

చూడు! అతడు ఎలయ ఉనయిడో . భరుంటే అలయ పేరమగయ - ఆపయాయంగయ ఉండయలి అనిది.

దయనికతడు, అదయ! వ్యడు భారాను విడిచిప టాడయనికి వచయుడులే. అదీ వ్యడి ఆనందం

అనయిడట - మిధ్యాసుఖ్ం - అనితాసుఖ్ం - దుుఃఖ్ంతో మిళ్ళతమ ైన సుఖ్ం

విడిచిప డితేనే నిజ్మ ైన ఆనందం. అమృతతవం.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 37 -

అమృతతవ సిిత్మ అంటే మయరుులేని సిిత్మ. జ్నన - మరణయలు - వికయరయలు లేని సిిత్మ. ఏకరూపమ ైన ఆనంద సిిత్మ. ఆ అమృతతవ సిిత్మ ఎలయంటిదో చెబుతతనయిరికకడ. 'పరేణనయకం'అని, కం = సుఖ్ం, అకం = దుుఃఖ్ం, న + అకం = అంటే దుుఃఖ్ రహితసిిత్మ. నయకం అంటే సవరగం అకకడ దుుఃఖ్యనికి తయవులేదు. పరేణనయకం అంటే దుుఃఖ్ రహిత సిిత్మ కని వ్ేర ైనది. అదే సహ్జ్ ఆనంద సిిత్మ. సవరయగ నిి మించిన ఆనంద సిిత్మ. మయరుులు లేని - నితామ ైన - ఏకరసమ ైన ఆనంద సిిత్మయే పరేణనయకం అంటే. ఎకకడునిది ఈ పరేణనయకం? నితామూ - ఎకరసము అయన ఆనంద సిిత్మ? 'నిహితం గుహాయయం' హ్ృదయ కుహ్రంలో ఉనిది. (నీ లోనే ఉనిది). కొండ గుహ్ అంటే ఎటు చూచినయ కొండ రయళ్ళీ. హ్ృదయ గుహ్ అంటే ఎటుచూచినయ హ్ృదయమే. హ్ృదయమంటే దయ, కరుణ, సయనుభూత్మ, పేరమ, వ్యతులాం, పరోపకయరం. ఇవి ఉని వ్యరే హ్ృదయ మునివ్యరు. అటిా హ్ృదయంలోనే నిజ్మ ైన ఆనంద సిిత్మ ఉంటుంది.

అందుకే ఆ ఆనంద సిిత్మ హ్ృదయ గుహ్లో పరకయశిసుు నిది. (విభరా జ్తే)

అనయిరు. దయనిని అందుకోవ్యలంటే 'యతయుః' పరయతి శ్రలురు కయవ్యలి. బుదిధని అధి్గమించినవ్యరే యతయుః - యతీశవరులు. వ్యరే పరేణనయకంలో పరవ్ేశించేవ్యరు - ఐతే వ్యరు చేయవలసిన ఆ పరయతిం ఏమిటి? – 4 వ మంతరంలో

నయల్ుగవ మంత్రము మం ॥ వ్ేదయంత విజ్ఞా న సునిశిుతయరయధ ుః సనయాస యోగయదాతయుః శుదధ సతయు వుః । తే బరహ్ి లోకేషత పరయనుకయలే పరయమృతయత్ పరిముచానిు సరేవ ॥

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 38 -

పరతి ॥ వ్ేదయంత విజ్ఞా న సునిశిుతయరయధ ుః = వ్ేదయంత జ్ఞా న విషయమ ై నిశిుతమ ైన అరధమును తెలుసుకొనినవ్యర ై; సనయాస యోగయత్ = సనయాస యోగము దయవరయ; యతయుః = యతీశవరులు; శుదధసతయు వుః = పరిశుదధమ ైన మనసుు గల; తే = వ్యరు; బరహ్ిలోకేషత = బరహ్ి లోకమందు; పరయనుకయలే = బరహ్ి పరళయ కయలంలో; పరయమృతయత్ = పరమ ైన అమృతతవసిిత్మనందుకొనుట వలన; పరిముచాంత్మ = ముకిుని ప ందుచునయిరు; సరేవ = అందరు. తయత్పర్ోము ॥ పరిశుదధమ ైన అంతుః కరణమగలవ్యర ై; సనయాస యోగముదయవరయ వ్ేదయంత విషయములను విజ్ఞా నము చేత విశదంగయ తెలుసుకొని నిశిుతయరుి ల ైన యతీశవరులు అందరు బరహ్ి పరళయ కయలం వరకు బరహ్ి లోకమందు ఉండి పరయను కయలమందు విముకుు ల ై ఆ అమృతతవ సిిత్మని అందుకొంటునయిరు. వయోఖ్ో :- యతయుః = పరయతిశ్రలుర ైన వ్యరే; గుహాయయం నిహితం విభరా జ్తే పరేణనయకం = హ్ృదయ గుహ్లో పరకయశిసూు ఉండే శ్యశవత ఆనంద సిిత్మని, విశంత్మ = ప ందుచునయిరు - అని కిీందటి మంతరంలో చెపయురు. వ్యరు చేయవలసిన పరయతిము ఏమిటల ఈ మంతరములో చెబుతతనయిరు. ఇదే మంతరము ముండకోపనిషతతు లో కూడయ (3-2-6) ఉనిది.

సనయాస యోగం దయవరయ అంతుఃకరణయనిి శుదధం గయవించుకొని, వ్ేదయలకు

అంతములో ఉని ఉపనిషతతు ల జ్ఞా నయనిి బుదిధతో బాగయ విశ్రోషణ చేసి తెలుసుకొని,

నిశిుతమ ైన భావ్యలతో సయధన చేసిన వ్యరే యతయుః - యతీశవరులు పరయతిశ్రలురు

అంటునయిరు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 39 -

(1) సనయోస యోగయత్ శుదధ సతయవ :- ఉపనిషతతు లో పరత్మపయదించిన సూక్షిమ ైన

భావ్యలను అరధం చేసుకోవ్యలంటే సూక్షిమ ైన బుదిధ ఉండయలి. బుదిధ సూక్షింగయ

ఉండయలంటే మనసుు పరశ్యంతంగయ ఉండయలి. మనసుు అలజ్డులతో ఆందోళనలతో ఉంటే

బుదిధ సరిగయగ పనిచేయదు. కనుక మనసుు శ్యంతంగయ శుదధంగయ ఉంచుకోవ్యలి.

వికే్షపయలతో కూడిన మనసుు మలిన మనసుు. వికే్షపయలు లేని మనసుు శ్యంత

మనసుు, శుదధ మనసుు. ఇటాి శుదధ మనసుు ఎలయ వసుు ంది? సనయాస యోగయత్ -

సనయాస యోగం. విషయయల మీదకు పరుగుల తేు మనసుును మరిలించటమే సనయాస

యోగం. విషయ వ్యామోహానిి వీడటమే సనయాసయోగం.

మనకు 5 జ్ఞా నేందిరయయలునయియ. పరపంచములో 5 రకయల విషయయలునయియ. శబి సురశ రూప రస గంధ్యలనేవి. ఆ విషయయలతో సంపరకం ప టుా కొని ఇందిరయయలు ఆ విషయ జ్ఞా నయనిి మనసుుకు చేరవే్సయు య. దయనితో మనసుులో సంక్షయభం తల తతు తతంది. నిరయశ, నిసుృహ్లు, ఉదేరకయలు, అలజ్డులు, ఆందోళనలు, ఆశలు, ఆరయటాలు, కలిగి మనసుు అశ్యంత్మతో నిండిపో తతంది. ఈ అశ్యంత్మ నుండి మనసుును విడిపించి శుదధం చెయయాలంటే మనసుును ఇందిరయయలకు అందుబాటులో లేకుండయ చెయయాలి. ఇందిరయ విషయయల నుండి మనసుును మరలించయలి. అలయ మరలించయలంటే మనసుుకు మరొక ఉనిత విషయయనిి అందించయలి. అదే ఉపయసన. నిరంతరం భగవంతతని గురించిన ఆలోచనలు - పరమయతితతు వం గురించిన విచయరణ. ఇలయ నిరంతరం మనసుును ఉనిత విషయయల మీద లగిం చేసి, ఇందిరయ విషయయల నుండి మరలించటమే 'సనయాస యోగం'అనయిరు. ఈ సనయాస యోగం వలోనే మనసుు శుదధమౌతతంది. ఈ శుదధ మనసుుతో ఏం చేయయలి? -

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 40 -

(2) వేదయంత్ విజ్ఞా న సునిశ్చితయరయధ :- వ్ేదయలకు అంతంలో ఉని ఉపనిషతతు లనే వ్ేదయంతం అంటారు . ఈ ఉపనిషతతు లలో చెపుబడిన జ్ఞా నయనిి నిశితంగయ పరిశ్రలించి, విశ్రోష్ించి అరధం చేసుకోవ్యలి. నిశిుతమ ైన అరయధ నిి గీహించయలంటే శ్ోీత్మరయుడు, బరహ్ి నిషతు డు అయన సదుగ రువు దయవరయ శవీణం సయగించయలి. అలయ శవీణం చేసిన విషయయనిి మననం చేసుకుంటూ నిధ్ి ధ్యాసనలో నిశిుతమ ైన అభపయర యయనికి రయవ్యలి. జ్ఞా నయనిి అనుభవంలోనికి తెచుుకోవ్యలి. ఇలయ అనుభవ్యనికి తెచుుకోవ్యలంటే ఏం చేయయలి? ధ్యాన యోగ సయధన చెయయాలి. అదే - (3) యత్యః :- పరయతిశ్రలుడు కయవ్యలి. అపుుడే యతీశవరుడవయేాది. రోగయనిక ిమందు ఏదో తెలుసుకునింత మయతయర న చయలదు. ఆ మందును సేవించి రోగ విముకుు డవు కయవ్యలి. అలయగే మయరగం తెలుసుకుంటే చయలదు. ఆ మయరగంలో పరయయణించయలి. అపుుడే చేరవలసిన గమా సయి నయనిి చేరుకునేది. ఇలయ ఆ మయరగంలో పరయయణించే వ్యరంతయ 'తే సరేవ' చేరుకొనే సయి నం ఏమిటి? – (4) తే బరహ్ి లోకేషత పరయంతకయలే --------- వ్యరంతయ బరహ్ి లోకయనిి చేరుకొని బరహ్ి పరళయ కయలం వరకు ఉండి అమృతతవ సిిత్మని అందుకొని ముకిుని ప ందుతయరు. ఇకకడ ముకిు అనేది 2 విధ్యలుగయ ప ందవచుునని శ్యసయు ా లు చెబుతతనయియ. 1. కీమముకిు 2. జీవనుికిు. 1.కీమముకతు అంటే సయధకులు శ్యసయు ా నిి శవీణ, మనన నిధి్ధ్యాసనల దయవరయ గీహించి, పరమయతి తతయు వనిి తెలుసుకొని, ఆ పరమయతిను చేరుకోవ్యలనే మోక్షా పేక్షతో

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 41 -

ఉపయసనలు చేసి; తయను జీవుడననే భావ్యనిి విడువలేక, పరమయతి తన కని వ్ేరు అనే భావంతో ఉండి ఆ పరమయతికు చేరువ కయవ్యలనే తపనతో సయధన సయగిసూు ఉంటే వ్యరు మరణయనంతరం బరహ్ిలోకం చేరుకొని అకకడ పరళయ కయలం వరకు ఉండి సుఖ్ భోగయలననుభవిసూు నే, జ్ఞా న సముపయరజన చేసుకుంటూ బరహ్ితో పయటుగయ పరమయతిలో ఐకామ ై పో తయరు. ఇది కీమముకిు . 2. జీవనుికతు :- సయధకులు శ ీ.మ.ని.ల దయవరయ వ్ేదయంత శ్యసయు ా నిి అభాసించి పరమయతి తతయవనిి సంపూరాంగయ గీహించి, తయను ఇంతవరకు అజ్ఞా నం చేత జీవుడుగయ వావహ్రిసుు ని 'ఆతిను - పరమయతినేగయని - అనుాడను కయదని గీహించి దే. మ. బు. లతో తనకు గల తయదయతయియనిి విడిచిప టిా , జీవ భావ్యనిి పూరిుగయ విడిచిప టిా , ఈ జ్నిలోనే, ఈ దేహ్ంలో ఉండగయనే నేను ఆతిను - బరహ్ిమును - అహ్ం బరహాిసిి అని అనుభవ పూరవకంగయ గీహించి; సమసు పయర పంచిక విషయయలు - దృశ్యాలు - భోగయలు అనీి అదృశాం కయగయ, పూరిు వ్ ైరయగాంతో నిరిోపు ంగయ - కేవలంగయ - సూకయిత్మ సూక్షి, సరవ వ్యాపక, సవయం పరకయశ చెైతనా సవరూపమ ైన బరహ్ిముగయ ఉండి పో యనట్లో తే అదే ముకిు - జీవనుికిు.

కనుక భకుు ల ైన వ్యరు, సగుణలపయసన చేసూు , దే. మ. బు. లతో తయదయతయియనిి

వీడక, దేహ్మునింతవరకూ, సయధనలో ఉంటే వ్యరు బరహ్ిలోకయనిి చేరుకోవటం దయవరయ కీమముకిుని ప ందుతయరు.

అలయగయక జ్ఞా నుల ైన వ్యరు, పయర పంచక విషయ భోగయల నుండి విరకుు ల ైన వ్యరు,

శ.మ. బు. లతో గల తయదయతయియనిి పూరిుగయ విడిచిప టిా , నిరయకయర నిరుగ ణలపయసన దయవరయ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 42 -

ఆ పరమయతి తన కని వ్ేరు కయదని, దే. మ. బు. లకు వ్ేరుగయ, విలక్షణంగయ, ఆధ్యరంగయ ఉని చెైతనా సవరూప ఆతియ ైన తయనే సరవతయర ఉని పరమయతినని - బరహ్ిమునని అనుభవ పూరవకంగయ గీహించి - బరహ్ిముగయనే సిిరంగయ - నిశులంగయ - నిరిోపు ంగయ - కేవలంగయ - అకరుగయ - అభోకుగయ ఉండిపో తయరు. జీవ భావ్యనిి పూరిుగయ వదలి జీవనుికుు లౌతయరు. ఈ మంతరంలో ర ండూ చెపయురు. ఇకకడ - బరహ్ిలోకము - పరళయ కయలము చెపయురు గదయ! జీవనుికిుని చెపులేదు గదయ! అంటారేమో! - అంతరయరధం – గూడయరధం ఏమిటల చూదయి ం.

లోకం అంటే అనుభూత్మ గనుక బరహ్ిలోకం అంటే బరహాినుభూత్మని చెందటం;

అంతకయలే అంటే శరీరయనిి వదలే సమయం. పరయంతకయలే అంటే జీవభావ్యనిి వదిలే సమయం; అమృతతయు వత్ అంటే మయరుు లేని సిిత్మ. పరయమృతతయు వత్ అంటే మయరుులు లేని సిిత్మని కూడయ దయటి అని; పరిముచాంత్మ అంటే సమసుబంధ్యల నుండి సంపూరాంగయ విడుదల ప ంది ముకుు డెైన అని (ఈ మొతుం కలిపితే)

బరహాినుభూత్మని చెందటం దయవరయ, జీవ భావ్యనిి పూరిుగయ వదలి, మయరుులు లేని

సిిత్మని కూడయ దయటి, సమసు బంధ్యల నుండి సంపూరాంగయ విడుదల ప ంది

ముకుు డయయాడు-అని భావం. ఇదే జీవనుికిు –

- వ్ేదయంత (ఉపనిషతతు ల) జ్ఞా నయనిి శవీణం చేసూు సయధన ఎలయ చేయయలి? 5 వ

మంతరంలో -

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 43 -

ఐదవ మంత్రము మంతరము ॥ వివికుదేశ్ర చ సుఖ్యసనసిుః శుచిుః సమగీీవ శిరుః శరీరుః । అతయాశమీసిుః సకలేందిరయయణి నిరుధా భకయు య సవగురం పరణమా హ్ృతతుండరీకం విరజ్ం విశుదధం విచిను య మధ్ేా విశదం విశ్ోకం ॥ పరత్మ ॥ వివికుదేశ్ర = ఏకయంత పరదేశమందు, సుఖ్యనసిుః = సుఖ్యసనయసీనుడెై, శుచిుః = శుచియ ై, సమగీీవశిరుః శరీరుః = మ డను శిరసుును శరీరమును సమంగయ ఉంచుకొని, అతయాశమీసిుః = సనయాస భావంతో, సకలేందిరయయణి = సమసు ఇందిరయములను, నిరుధా = నిరోధ్ించి, భకయు య = భకిుతో, సవగురం = తన గురువును, పరణమా = నమసకరించి, హ్ృత్ పుండరీకం = హ్ృదయ పదిము యొకక, విరజ్ం = నిరిలినము, విశుదధం = పరిశుదధం, విచింతా = ధ్యానించి, మధ్ేా = మధాన, విశదం = విశదమ ైనది, విశ్ోకం = శ్ోకము లేనిది. తయత్పర్ోము:- ఏకయంత పరదేశమందు సుఖ్యసనయ సీనుడెై, మ డ, శిరసుు, శరీరములను

త్మనిగయ సమంగయ నిలిపి, శుచియ ై, సనయాస భావంతో, సమసు ఇందిరయములను

నిరోధ్ించి, భకిుతో తన గురువుకు మనసుతో నమసకరించి హ్ృత్ పుండరీక మధాంలో

నిరిలినము, విశుదధము, విశదము, విశ్ోకము అయన దయనిని ధ్యానించి; అటాి

సిిత్మని ప ందటానికి సయధన ఎలయ చేయయలి? -

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 44 -

వయోఖ్ో :- చేయవలసిన పరయతిం ఏమిటల కిీందటి మంతరంలో చెపయురు. ఆ పరయతిం - సయధన ఎలయ చేయయలో ఇకకడ తెలియజే్సుు నయిరు. శ్యసు రశవీణమననయల దయవరయ ఆతిను తెలుసుకొని విచయరణ దయవరయ - ధ్యానం దయవరయ ఆతిను అనుభవంలోకి తెచుుకోవ్యలి. దయనికి అనుకూలమ ైన బాహ్ా పరిసిితతలుండయలి. అంతరంగం కూడయ అనుకూలంగయ ఉండయలి, ఈ జ్ఞగీతులు తీసుకొని ధ్యాన సయధన సయగిసేు అతడు తపుక సిదుధ డౌతయడు. 1) వివికుదేశేచ:- ధ్యానం - విచయరణ సయగించటానికి ఏకయంత పరదేశము కయవ్యలి. ఏకయంతమంటే జ్న సంచయరము లేని చోటు కయదు. సయధనకు ఎవరూ ఆటంకం కలిగించని పరదేశమే. బయట నుండి ఎవరూ ఆటంకం కలిగించకపో తే మనసుులో ఇక ఏ విక్షేపయలు, అలజ్డులు ఉండవు. ఏకయగీత కుదురుతతంది. 2) సుఖ్ాసనసా :- శరీరయనికి ఏ మయతరం బాధ, న్పిు కలగకుండయ సుఖ్ంగయ కూరోువ్యలి. పదయిసనం - అరధ పదయిసనం లేదయ సుఖ్యసనం వ్ేసుకొని గయని, లేదయ అనుకూలమ ైన మరే ఇతర ఆసనమ ైనయ వ్ేసుకొని కూరోువచుు. అలయ కూరోులేనివ్యరు బలో మీదనో కురీు మీదనో కూరోువచుు. అయతే శరీరయనిి బిగపటారయదు. ఎడమ చేత్మ హ్సుంలో కుడిచేత్మ హ్సుం నుంచినపుడు న్కకరయదు. కూరొుని మయతరమే ధ్యానం చెయయాలి. మనం పరశ్యంతంగయ మయటాో డుకోవ్యలంటే కూరొుని మయటాో డుకుంటాం. పో టాో డుకోవ్యలంటే నిలబడి పో టాో డుకుంటాం. కనుక పరశ్యంతంగయ కూరొుని మయతరమే ధ్యానం చెయయాలి.

3) శుచి:- బాహ్ాశుచి - అభాంతర శుచి - ర ండూ ఉండయలి. మనం కూరొునే పరదేశం

చీమలు, దోమలు, బలుో లు, నలుో లు, ఎలుకలు, పిలుో లు లేకుండయ శుచిగయ శుభరంగయ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 45 -

ఉండయలి. చెతయు చెదయరంతో దురయవసన లేకుండయ ఉండయలి. శరీరం కూడయ చెమటతో తడిసి

ఉండరయదు. కనుక చుటూా వ్యతయవరణం శుచిగయ ఉండయలి. అలయగే లోపల కూడయ శుచి

ఉండయలి. రయగదేవషయలు, ఆశలు, కోరికలు, బాధాతలు, న రవే్రువలసిన పనులు ఇవనీి

మనసుులో ప టుా కొని కూరొుంటే ధ్యానం కుదరదు. మనసుును పరమయతితో

నింపుకొని కూరోువ్యలి.

4) సమగరీవ శ్చర్ః శరరర్ః :- వ్ న ిముకను త్మనిగయ - ఆసనయనికి నిలువుగయ నిలబెటిా ; శరీరయనిి, మ డను, తలను, ఈ మూడింటిని నిటా నిలువుగయ నిలపయలి. శరీరం వంపులు లేకుండయ కూరుుంటేనే భారమంతయ శరీరం అడుగుభాగంలోనే పడి ఎకుకవసేపు శమీ లేకుండయ కూరొునే వీలు కలుగుతతంది. దీనినే గీత (6) లో సమం కయయ శిరోగీీవం అని చెపయురు. ఇలయ బాహ్ాంగయ ధ్యానయనికి పరిసిితతలను సిదధం చేసి అంతరంగికంగయ ఏ జ్ఞగీతులు తీసుకోవ్యలో చెబుతతనయిరు. 5) అతయోశమీసా:- సనయాస భావం ఉండయలి. సనాశించటం అంటే వదలటం. ఏమి వదలయలి? భారయా బిడాలను - ఇళళీ వ్యకిళీను వదలి కయషయయ వసయు ా లు వ్ేసుకోవ్యలయ? అదేం కయదు. ఇందిరయ భోగ విషయయల నుండి, ఆశల నుండి, కోరికల నుండి మనసుును మళ్ళీంచయలి. విషయయలను సనాసించటం కయదు వ్యటిప ై ఆసకిుని సనాసించయలి. ముఖ్ాంగయ పరత్మవ్యరి మనసుు 3 రకయల ఆటంకయలతో (విషయయలతో) నిండి ఉంటుంది. a) రయగ దేవషయలు b) పయత జ్ఞా పకయలు c) విపరీత భావనలు. ఇవే్ మనసుును ఎపుుడూ విషయ పరపంచములో త్మరపుుతూ ఉంటాయ. వీటిని వదిలించుకోవటమే సనయాసం. అపుుడే మనసుు ఆందోళనలు అలజ్డులు లేకుండయ పరశ్యంతమవుతతంది. ధ్యాన పూరితమవుతతంది.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 46 -

6) సకల్ ంద్రయాణి నిర్ుధో :- చుటూా వసుు వులునయి, ఆ వసుు వులలోని దోషయలను

చూడటం చేతన ైతే ఇందిరయయలు అదుపులో ఉంటాయ. ఇందిరయయలను పూరిుగ

మూసివ్ేయటం కుదిరే పనిగయదు. ఇందిరయయలు తెరుచుకొనే ఉనిపుటికి, విషయయలు

అందుబాటులో ఉనిపుటికీ ఇందిరయయలు వ్యటివ్ ైపు పరుగులు తీయకుండయ

సయవధ్ీనంలో ఉంచుకోవటమే నిరోధ్ించటం. విషయయలలో దోషయలను చూసుు నయి -

దయనిని వదలి మరొక విషయం వ్ ైపు పో తతంది ఇందిరయం - మళ్ళీ దోషయనిి చూసేు -

మరొకటి - ఇలయగయక విషయయలలోనికి పో యే ఇందిరయయలకు మనసుును

అందుబాటులో లేకుండయ ఉంచటం మంచి సయధన - ఇందిరయయలను ఇలయ

నిరోధ్ించటానికి ఒక సయధనను వ్ ంటనే తెలియజ్ేసుు నయిరు.

7) సవగుర్ుం భకయు ా పరణమో :- తన గురువుకు భకిుతో, నమసకరించుట అనేది ఇందిరయ

నిరోధ్యనికి, మనో ఏకయగీతకు చకకగయ తోడుడుతతంది. ఐతే భకిుతో పూజ్ా భావంతో

నమసకరించయలి. ఎవరు తనకు శ్రయీసుు కలిగించటానికి తపనపడుతతనయిరో వ్యరిప ై

మనసుులో పేరమ కలుగుతతంది. బుదిధలో గౌరవ భావం ఏరుడుతతంది. పేరమ - గౌరవం

ర ండూ కలిసేు పూజ్ాభావం అవుతతంది. అటాి పూజ్ా భావంతో గురువుకు మనసుులో

నమసకరించినట్లో తే అంటే మనసుును అరిుసేు మనసుులోని అనిి ఇతర భావ్యలు

అదృశామ ై ఆ మనసుు ఉనిత లక్షాం వ్ ైపు త్మరుగుతతంది. 5 ఇందిరయయలు 5 మయరయగ ల

గుండయ విషయయలను లోపలకు చేరిు బరువ్ కికసూు ఉంటే పూజ్ాభావంతో గురువును

సిరించటం వలో ఆ మనసుు తేలిక పడుతతంది. ఇందిరయయలనే నదుల దయవరయ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 47 -

విషయయలనే నీరు మనసునే ఆనకటా లోనికి చేరి బరువ్ కిక ఆనకటాను బరదిలు చేసి

పరళయం సృష్ిాసుు ంది. అందుకే గురువు అనే కయలువ దయవరయ మనసుు అనే ఆనకటా

బరువును తగిగంచుకోవ్యలి. కనుకనే గురువును పూజ్ా భావంతో చూడయలి. తన జ్నికు

సయరధకయనిి కలిగించే గురువును తలచుకోవటంతోనే అనిి అలజ్డులు అదృశామ ై,

మనసుు మ తుబడి, మన ఇషాం వచిునటుో మలచుకోవటానికి వీలవుతతంది. ఆతిప ై

ఏకయగీమవుతతంది. మనసుునిలయ సిదధం చేసిన తరయవత ఈ మనసుుతో ఏం చేయయలి? -

ఇక అంతరంగ విచయరణ -

8) హ్ృత్ పుండరరకం మధ్ేో విచింత్ో :- చింతనకు, ధ్యానయనికి ఒక పరదేశ్యనిి

ఎంచుకోవ్యలి. అదే హ్ృత్ పుండరీకం మధ్ేా = హ్ృదయ పదిము మధాన. హ్ృదయ

సయి నంలో 12 దళ్ళలు గలిగిన అనయహ్త పదిం ఉంది. పరమయతి చెైతనాము సూక్షాిత్మ

సూక్షింగయ అకకడ ఉనిది. అకకడ ధ్యానం సయగయలి. నిజ్ంగయ హ్ృదయమంటే

దయ,కరుణ ,జ్ఞలి , పేరమ, పరోపకయరబుదిధ , సహ్నం, క్షమ మొదల ైన గుణయలు ఎకకడ

నుండి ఉదభవిసుు నయియో అదే హ్ృదయం. అవి ఉంటే హ్ృదయమునిటుో

లేకపో త ేహ్ృదయం లేనివ్యడే. అటిా గుణయలు గల హ్ృదయంలో దేనిని చింత్మంచయలి?

9) విర్జ్ం - విశుదధ ం - విశదం - విశోకం :- నిరిలం, శుదధము, సవపరకయశము, శ్ోకరహితము అయన ఆతిను చింత్మంచయలి. ఆతి దేహ్మనోబుదుధ లకు వ్ేర ైనది. కనుక దేహ్ వ్యంఛలు, మనో వికయరయలు, బుదిధలోని సంక్షయభాలు ఆతికు లేవు. అజ్ఞా నం వలో

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 48 -

దే.మ.బు.లతో తయదయతియం ప టుా కొని తనను తయను మరచినపుడు జీవుడుగయ ఈ మలినయలతో ఉంటునయిడు. తయదయతియం విడిచి ఆతిగయ ఉంటే నిరిలినమే. సవచుమ ైన సుటికం ఏ మలినయలు లేనిదే. చుటూా ఒక కయగితయనిి చుడితే ఆ ప టోం మలినయలతో కూడినదవుతతనిది. కనుక ఆతి నిరిలినం. విరజ్ం. ఏ మలినయలు లేనిది శుదధమ ైనదే గనుక అది విశుదధం. ఏదెైనయ ఒక విషయము మనకు బాగయ అరధమ ైందంటే విశదమ ైనది అంటాం. అంటే బాగయ తెలిసింది అని. అలయగే ఆతి తనంతట తయను పరకయశించే దివా చెైతనా సవరూపం గనుక, ఆతియే అనిి దేహ ందిరయ మనోబుదుధ లను పరకయశింపజ్ేసేది గనుక, దయనిని పరకయశింపజే్యటానికి వ్ేరే ఏమీ అకకరలేదు గనుక అది సవయం పరకయశం - విశదం. దుుఃఖ్యలు, బాధలు, శ్ోకం అనీి దే.మ.బు.లకే గనుక, వ్యటి తయదయతియం లేని ఆతికు ఏ దుుఃఖ్ం, శ్ోకం లేదు గనుక ఆతి విశ్ోకం. ఇటాి ఆతిను చింత్మంచయలి. ధ్యానించయలి. - ముందుగయ నిరుగ ణ ధ్యానం ఎలయ? – 6 వ మంతరంలో

ఆర్వ మంత్రం మంత్రము ॥ అచింతా మవాకు మననురూపం శివం పరశ్యంత మమృతం బరహ్ియోనిం । తదయది మధ్యాను విహీన మేకం విభుం చిదయనంద మరూప మదుభతం ॥ పరతి :- అచింతాం = చింత్మంప వీలుగయనిది; అవాకుం = వాకుం కయనిది; అనంతరూపం = అనంతమ ైన రూపము గలది; శివం = శుభమ ైనది; పరశ్యంతం = పరశ్యంతమ ైనది;

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 49 -

అమృతం = మయరుు లేనిది; బరహ్ియోనిం = బరహ్ి పుటుా కకు కయరణమ ైనది, తదయ = అదేవిధంగయ; ఆదిమధ్యాను విహీనం = ఆది మధా అంతములు లేనిది; ఏకం = ఏకమ ైనది; విభుం = సరవవ్యాపి అయనది; చిదయనందం = చిదయనంద సవరూపము; అరూపం = రూపము లేనిది; అదుభతం = అదుభతమ ైనది. తయత్పర్ోము :- అచింతాము, అవాకుము, అనంతమ ైన రూపముగలది; శుభకరమ ైనది; పరశ్యంతము, అమృత రూపము; బరహ్ికు కూడయ కయరణమ ైనది; ఆది మధాంత రహితము, ఏకము, సరవవ్యాపి, చిదయనందము, అరూపము, అదుభతము. వయోఖ్ో ॥ -ధ్యానంలో చింత్మంచవలసినది ఎటిా ఆతిను గురించి? - నిరయకయర నిరుగ ణ పరమయతిను ధ్యానించటం చయలయ కషాం. అయనయ కొనిి విశ్రషణయలతో విచయరణ చేసేు అది నిరుగ ణ ధ్యానం అవుతతంది. దయనికి ఇకకడ 13 విశ్రషణయలు ఇచయురు. పరత్మ విశ్రషణంలోనూ వ్ేదయంత భావం ఇమిడి ఉంది. ఈ పదయలలోని భావ్యలప ై ధ్యానిసేు ఆ తతు వం తెలుసుు ంది . ఆ తతు వంప ైనే దృషాి్ నిలిపితే అనుభూతమవుతతంది. కయకప తే బుదిధలోని విషయ వ్యసనలు పూరిుగయ కడిగి వ్ేసుకుంటేనే ఆతయినుభూత్మ. ఆ విశ్రషణయలు. 1) అచింత్ోం :- ఇలయ ఉంటుందీ అని చింత్మంచటానికి వీలుగయనిది ఆతి. ఆతిశకిు వలోనే మనసుు దేనిన ైనయ చింత్మంచ గలుగుతతనిది. కయని మనసుు ఆతిశకిుని ఎనిటికీ చింత్మంచలేదు. కయరణం మనసుు జ్డం. అందుకే ఆతిను అచింతాం అనయిరు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 50 -

2) అవోకుం :- కంటికి కనిపించనిది, కంటికే గయదు ఏ ఇందిరయయలకు వాకుం కయనిది. కనుక అవాకుం అనయిరు. అది ఒక వసుు వూ గయదు, విషయమూ గయదు, ఆలోచనయ గయదు. అలయగని అసలు లేనిదీ కయదు. కుందేటి కొముిలయగయ, గొడయా ా లి బిడాలయగయ అసతాం కయదు. ఇందిరయ అగోచరం. 3) అనంత్ర్ూపం :- అనంతమ ైనది. ఆతి అవాకుమే అయనయ ఈ దృశా పరపంచమంతయ దయని వాకు సవరూపమే. ఆతి ఆతిగయ అవాకుం - జ్గతతు గయ వాకుం. జ్గతతు నయనయ రూపయలతో వాకుమవుతతనిది గనుక అనంతరూపం అనయిరు. కుండలలో మటిా గయని, వసయు ా లలో పరత్ము గయని కనిపించదు. కయని ఆ కుండలు, వసయు ా లు మటిా యొకక, పరత్ము యొకక వాకు సవరూపయలే గనుక ఆతిను అనంత రూపం అనయిరు. దీనిని మనం బాగయ అరధం చేసుకోవ్యలంటే సవపి దృశ్యానిి ఉదయహ్రణగయ తీసుకోవ్యలి. సవపింలో ఎందరో వాకుు లు, ఎనోి దృశ్యాలు, జ్ంతతవులూ, పక్షులు, చెటుో , పరవతయలు, నదులు, సముదయర లు, వసుు వులు కనిపిసయు య. వ్యటిని చూసుు ని అనుభవిసుు ని నీవు కూడయ అకకడ దృశామే. ఐతే ఈ నయనయ రూపయలు ఎకకణిా ంచి వచయుయ? అనీి నీ మనసుు నుండే వచిు ఉండయలి. మరి మనసేుమో అవాకుం, అంటే అవాకుమ ైన మనసుు చూడబడే దృశ్యాలుగయ - ఆ దృశ్యాలను చూసే వాకిుగయ రూపు దయలిునదని మయట. అంటే అవనీి మనసుు యొకక వాకు సవరూపయలే. అలయగే ఈ జ్ఞగీత్ లోని సమసు దృశ్యాలు, రూపయలు, వీటిని చూచే పురుషతడు - సరవమూ ఆతి యొకక వాకు సవరూపయలే - ఆతియే. 4) శ్చవం :- శుభ పరదమ ైన దయనిని, మంగళ పరదమ ైన దయనిని 'శివం' అంటారు.

దేహ్మనోబుదుధ లకే దుుఃఖ్యలు, విక్షేపయలు, అలజ్డులు, ఆశ్యభంగయలు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 51 -

దేహ్మనోబుదుధ ల తయదయతియంలో ఉనింత వరకు ఆ దుుఃఖ్యలు, అశుభాలు అనీి

అనుభవంలో ఉంటాయ. ఆ తయదయతయియనిి వదిలించుకొని ఆతి తన సవసిిత్మలో

తయనుంటే ఏ అశుభాలు, అమంగళ్ళలు, లేవు గనుక ఆతిను శివం అనయిరు. వంట

గదిలో కట్ాల ప యా వ్ లిగిసేు ఆ గదిలో ఉని వ్యరందరూ ఆ ప గ బాధను పడక

తపుదు. కళళీ మండిపో క తపుదు. కయని ఆ గదిని వదలి మేడ మీద A/C రూం లో

తలుపులు బిగించుకొని పడుకుని వ్యనిని ఆ ప గ ఏం చేయగలదు? కనుక

దే.మ.బు.ల తయదయతియంలో ఉనింత వరకే దుుఃఖ్యలు - అశుభాలు. తయదయతియం విడిచిన

ఆతికు ఏ అశుభాలు లేవు. అది శివం. మంగళకరం.

5) పరశయంత్ం :- నితా జీవితంలో జ్రిగే అనేక సంఘ్టనల కయరణంగయ మనసుు అలజ్డి - ఆందోళన చెంది అశ్యంత్మగయ ఉంటుంది. ఆ మనసుుతో తయదయతియం చెంది తన అసలు సవరూపయనిి మరచినపుుడు జీవుడుగయ అశ్యంత్మనే ప ందుతయడు. అయతే తయదయతియం వదిలించుకొని తయను, తయనుగయ - ఆతిగయ మనసుు కని వ్ేరుగయ ఉనిపుుడు ఆతికు అశ్యంత్మ ఉండే అవకయశం లేదు. అదెపుుడూ పరశ్యంతమే. 6) అమృత్ం :- మృతం అంటే మరణం - మయరుు చెందటం. జీవి శరీరయనిి వదలి మరొక దేహానిి వ్ తతకుకంటూ వ్ ళీటమే మరణం. అమృతం అంటే ఏ మయరుులు లేకుండయ - ఉండటం, పో వటం గయని, ప రగటం, తరగటం గయని లేకుండయ ఎపుుడూ ఒకకటిగయ ఉండటమే. దేహ్ం ఎపుుడూ మయరుతూనే ఉంటుంది. బాలాం, యవవనం, వ్యరధకాం, మరణం ఉంటుంది. ఆతి ఉనిది ఉనిటుో గయ ఏ కదలికయ లేకుండయ ఉంటుంది. కనుక ఆతిను అమృతం అనయిరు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 52 -

7) బ్రహ్ియోనిం :- శీ్ర మహావిషతా వు వటపతరశ్యయప ై పరళయ కయలంలో జ్లంలో

పవవళ్ళంచి ఉంటాడు. ఆయన నయభసయి నం నుంచి ఒక తయమరతూడు పుడుతతంది. అది

చివరలో ఒక పుషుంగయ విచుుకుంటుంది. అందులో బరహ్ి దేవుడుంటాడు. ఆయనే ఈ

సమసు సృష్ిా చేసయు డు. సృష్ిాకరుయ ైన బరహ్ికు జ్నిసయి నం - పుటుా క సయి నం - విషతా వ్ే,

పరమయతేి. ఇది కథయ రూపంలో చెపిుంది.

యదయరధంగయ పరళయ కయలంలో జీవులంతయ దేహాలను వదలటంతో సూక్షి కయరణ దేహాలతో అవాకుంలో - అంటే పరమయతిలో ఉంటారు. పరళయ కయలం పూరుయన తరయవత పరమయతి సృజ్న వ్యంఛతో తన చెైతనయానిి పరసరింప జ్ేయటంతో అంతవరకు ఆయనలో ఉని సమిష్ిా సూక్షి శరీరం బరహ్ిగయ - సృష్ిా కరుగయ ఉదభవిసయు డు. సమిష్ిా కయరణ శరీరం మయయగయ ఉంటుంది. అంటే సమిష్ిా వ్యసనలకు చెైతనయానిిచేు పరమయతి యొకక సృజ్న వ్యంఛయే తయమర తూడు. సమిష్ిా సూక్షి శరీరమే అందుండి ఉదభవించిన సృషాి్కరు బరహ్ి. బరహ్ికు ఉతుత్ము సయి నం - యోని ఆ పరమయతేి గనుక పరమయతిను ' బరహ్ియోనిం ' అనయిరు. (8) ఆద్ మధో అంత్ విహీనం:- కయలంలో ఉని వ్యటికే మొదలు, చివర, మధా అని ఉంటాయ. కయలయతీతతడెైన పరమయతికు ఆది మదయాంతయలు ఉండవు. గత్మంచిన కయలయనిి భూతకయలమని, జ్రుగుతతనిది వరుమయనమని, జ్రగబో యేది భవిషాత్ కయలమని కయలంలో కూరుునివ్యరు ల కికసుు ంటారు. ఇదంతయ బుదిధ పని చేసుు నింత వరకే. ఆతి సిిత్మలో కయల జ్ఞా నం ఉండదు. మనోబుదుధ లు లేని గయఢ నిదరలో కూడయ కయలం సింభంచి పో తతంది. ఎంతసేపు అలయ ఉనయిమో మేలుకుని తరయవత ఊహించుకోవ్యలిుందే గయని

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 53 -

నిదరలో అదేమీ తెలియదు. కనుక ఆతిలో కయలమనే హ్దుి లు లేవు. ఆది మధా అంతములు ఉండే వీలు లేదు. (9) ఏకం:- పరమయతి ఒకకటే. ఏకం. అవిచిినిం. దయనిలో భాగయలు లేవు. ఎందుకంటే అది సూక్షాిత్మ సూక్షిం గనుక. వాకు సవరూపయలనీి అందులోనే ఉనయియ. త్మరుగుతతనయియ. అవి అనేకం. కయని ఆతి ఏకం. ' ఏకం సత్ విపయర బహ్ుధ్య వదంత్మ '. అని శృత్మ వ్యకాం. కనుక ఉనిదొకకటే ఆతి - ర ండవ సతా వసుు వు లేదు. (10) విభుం:- ఏది ఏకమో అది తపుక సరవవ్యాపి అయ ఉండయలిుందే. సరవవ్యాపి

కయదంటే దయనికి వ్ేరుగయ ఇంకయ ఏదో ఉనిదని చెపయులి. అలయ చెబితే అది ఏకం కయకుండయ

పో తతంది. కనుక పరమయతి సరవవ్యాపి. అనిింటిలోను అంతరీోనంగయ ఉండి అనిింటికీ

చెైతనయానిి పరసయదించేది పరమయతియే. ఏది లేకపో తే అనిింటికీ అసిితం లేకుండయ

పో తతందో అదే ఆతి. కనుకనే అది విభుం - అనయిరు.

(11) చిదయనందం:- ఆతి ఆనంద సవరూపం. చిదయనందం. అంటే జ్ఞా నయనందం. ఆతిననే జ్ఞా నం ఉంటే ఎపుుడూ ఒకే రకమ ైన ఆనందం ఉంటుంది. అలయగయక ఆతినని మరసిేు అపుుడు ఆనందం దుుఃఖ్ం ర ండూ ఉంటాయ. ఎందుకంటే - జీవుడు వసుు వులను, విషయయలను, భోగయలను కోరుకుంటాడు. అవి లభసేు ఆనందం. లభంచకపో త ేదుుఃఖ్ం. లభంచినపుుడు కలిగిన ఆనందం కూడయ నిజ్ంగయ వసుు వులో ఉండి వచిున ఆనందం కయదు. ఆందోళన తొలగిన సిితే. కనుక ఈ ఆనందం విషయయనందం.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 54 -

మయరుులు చెందేది. అనితామ ైనది. కయని ఆతియొకక ఆనందం చిదయనందం. నితామ ైన ఆనందం. ఈ నితామ ైన ఆతయినందమే పూరిు సంతృపిుని కలిగించేది. (12) అర్ూపం:- ఆతి ఏకం, సరవవ్యాపి గనుక దయనికి రూపం ఉండే వీలు లేదు. అందుకే దయనిని అరూపం అనయిరు. అంటే రూపం లేనిది అని. (13) అదుభత్ం:- ఇలయ రూపం లేని, సరవ వ్యాపకమ ై, ఏకము, అదవయము అయ, ఆది మధ్యాంతములు గయని, ఎటిా మయరుులు గయని లేని, అవాకుము, అచింతాము ఐన ఆతిను దేహ ందిరయయల దయవరయ గయని, బుదిధ దయవరయ గయని గీహించశకాము గయని దయనిని, చూడగలిగితే అనిి రూపయల దయవరయను చూడగలది గనుక ఇది ఊహ్కు అందని అదుభతం! ఆశురాం! అందుకే ఆశురావత్ పశాత్మ కశిుదేనం. అనయిరు. అందుకే ఆతి అదుభతం! అనయిరు. మయటలు ఆగిన చోట ఇంతకనయి మరో మయట లేదు. ధ్యాన సిిత్మలో బుదిధ కతీతంగయ వ్ ళీ గలిగినపుుడు కలిగే అదుభత అనుభూత్మని ఈ పదం దయవరయ తెలియజ్ేసుు నయిరు. ఇలయ ధ్యానించటమే నిరుగ ణలపయసన. ఇంత ఏకయగీత లేనివ్యరికి సగుణలపయసనను చెబుతతనయిరు. ఎలయ చేయయలో 7 వ మంతరములో ఏడవ మంత్రము మంత్రము ॥ ఉమయసహాయం పరమేశవరం పరభుం త్మరలోచనం నీలకంఠం పరశ్యంతం। ధ్యాతయవ మునిరగచుత్మ భూతయోనిం సమసు సయక్షిం తమసుః పరసయు త్॥

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 55 -

పరతి ॥ ఉమయ సహాయం = ఉమతో కూడిన వ్యనిని, పరమేశవరం = పరమేశవరుని,

పరభుం = పరభువును, త్మరలోచనం = త్మరనేతతర ని, నీలకంఠం = నీలకంఠుని, పరశ్యంతం =

శ్యంతమ ైన వ్యనిని, ధ్యాతయవ = ధ్యానించి, మునిుః = ముని, భూతయోనిం =

భూతములకు కయరణమ ైన వ్యనిని, సమసు సయక్షిం = సమసుమునకు సయక్షియ ైన వ్యనిని,

తమసుః పరసయు త్ = ప ను చీకటికి ఆవల ఉండువ్యనిని; గచిత్మ = ప ందుచునయిడు.

తయత్పర్ోము:- ఉమతో కూడినవ్యడు, పరభువు, పరశ్యంతతడు, త్మరలోచనుడు, నీలకంఠుడు అయన పరమేశవరుని ధ్యానించి, ముని అయనవ్యడు పరపంచ సృషాి్కి కయరణమ ై ప ను చీకటి కవవలనుండు ఆ సరవ సయక్షిని చేరు కుంటునయిడు. వయోఖ్ో:- నిరుగ ణధ్యానంలో మనసుు నిలపలేని వ్యరికి సగుణ రూప ధ్యానయనిి ఇకకడ

చెబుతతనయిరు. దీనినే ఉపయసన అంటారు. ఈ ఉపయసన నిరుగ ణ ధ్యానయనికి

అరహతనిసుు ంది. ఇకకడ ఒక రూపం ఉంటుంది. కనుక మనసుు ఆ రూపం మీద

నిలిచిపో తతంది. అపుుడు బుదిధ బాగయ పనిచేసే అవకయశం ఉంది. ఐతే సగుణరూపంలో

ఉపయసన చేసినయ ఆ రూపం వ్ నుకనునితతయు వనిి బుదిధతో ధ్యానించయలి. అలయగయక

కేవలం మనసుు రూపయనిి చూసూు నో, గుణయలను భావిసూు నో పరవశం చెంది -

పరిసరయలను మరిుపో య - తనియం చెందినపుటికీ పూరిు పరయోజ్నము చేకూరదు.

అది భకిుయే. సందేహ్ం లేదు. ఐతే ఆ భకిు చయలదు. దయనివలో తయతయకలికంగయ పరశ్యంతత

కలుగుతతంది. ఆనందం కలుగుతతంది. ఆ రూపం నుండి, భావన నుండి బయట

పడటంతోనే ఆ పరశ్యంతత, ఆనందం ఆవిర ైపో తతంది. అలయగయక మనసుు ఆ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 56 -

రూపంలో, గుణంలో పరవశం చెంది ఏకయగీమ ైనపుుడు బుదిధ ఆ రూపం వ్ నుకనుని

అసలు తతయు వనిి ధ్యానిసేు అది భగవంతతని నిజ్మ ైన ఉపయసన అవుతతంది. అటిా

ఉపయసన వలోనే సయధకుడు నిరుగ ణ ధ్యానంలో పరవ్ేశించి సరవ సయక్షియ ైన పరమయతిను

చేరుకుంటాడు.

ఇకకడ ఇచిున 4 విశ్రషణయలతో పరమయతి గురించి బుదిధ ఎలయ విచయరణ చెయయాలో చూదయి ం. (1) ఉమాసహాయం పర్మేశవర్ం:- పయరవతీ పరమేశవరుల చితర పఠయనిి చూసూు మనసుును ఏకయగీం చేసయు ం. నిజ్ంగయ చితరపఠం జ్డం. దయని పరయోజ్నం అంతవరకే - మనసుును ఏకయగీ పరచటం వరకే. ఇపుుడు బుదిధ ఆ చితరపఠం వ్ నుకనుని పరమయతి తతయు వనిి గూరిు విచయరణ చేయయలి. ఏమని? - పయరవతీ పరమేశవరులనే పరకృత్మ - పురుషతలు అంటారు. పరకృత్మ జ్డం. తనంతతయనుగయ వాకుం కయలేదు. కదలదు. దయనిని కదిలించే శకిుయే పురుషతడు(చైెతనాం). పురుషతడు వాకుం కయవ్యలంటే జ్డ పరకృత్మ ఉండయలి. పరకృత్మ పురుషతల కలయక వలోనే ఈ పరపంచం - అనుభవ్యలు వాకుమౌతతనయియ.

ఇకకడ బలుాలునయియ. ఫయాన్ ఉంది. నిజ్ంగయ అవి జ్డం. వ్యటంతటవి వ్ లగవు - త్మరగవు. వ్యటిలోనికి కర ంటు అనే చెైతనాం వచిునపుుడే అవి వ్ లిగేది, త్మరిగేది. అలయగని ఆ జ్డ వసుు వులు లేకుండయ కర ంటు మనకు కయంత్మ నివవగలదయ? గయలి నివవగలదయ? లేదు. అంటే జ్డ చెైతనయాలు ర ండూ కలిసేునే మనకు పరయోజ్నం - అనుభవం కలుగుతతనయియ. ఇకకడ జ్డ పరకృత్మని ఉమగయను, చెైతనా పురుషతని

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 57 -

పరమేశవరుని గయను చెపుటం జ్రిగింది. (చైెతనాంతో ఉని జ్డ పరకృత్మలోని చెైతనాం ఆ పురుషతడే - ఆతియే)

పంచభూతయలతో తయయర ైన ఈ (సూి ల సూక్షి) దేహాలనీి జ్డం. ఈ జ్డమ ైన

దేహ్ంలో కూరొుని అనుభవ్యలు ప ందే మనసుు కూడయ జ్డమే. వీటనిింటికి

చెైతనయానిిచిు పయర ణవంతం చేసేదే ఆతి. ఈ పరకృత్మ పురుషతల సమేిళనంతోనే మనం

పనిచేయటం, అనుభవ్యలు ప ందటం అనీి. ఇలయ ధ్యానం కొనసయగితే ఈ పరపంచమంతయ

పరకృత్మ పురుషతల సమేిళనమని, అలయగే నేను, నేను అని పరత్మక్షణం భావించే ఈ దేహ్ం

నిజ్ంగయ జ్డ పరకృత్మ అని, దీనిని చైెతనా వంతం చేసే పురుషతడనే నేను అని గీహించ

గలుగుతయం. మన బుదిధ కనిపించే పరకృత్మ మీద నుండి ఆధ్యరమ ైన పరమయతిప ై

నిలుసుు ంది. ఇకకడ 'ఉమయ సహాయం పరమేశవరం' అనగయనే ఇది శ్ ైవ సంబంధమ ైన

ఉపనిషతతు అనిపిసుు ంది. అషా భారాలతో కూడిన శీ్ర కృషతా ని గనుక చెబితే వ్ ైషావ

సంబంధమ ైన ఉపనిషతతు అనే వ్యళీం. కయని అషా పరకృతతలతో ఉని పరమయతి అని

భావించయలి. అపుుడు అది వ్ ైషావం అంటారు. నిజ్ఞనికి శ్ ైవ - వ్ ైషావ భేదం లేదు. ఆతిప ై

దృష్ిా నిలుపుటే ముఖ్ాం.

(2) పరభుం:- ఆతిను - పురుషతని పరభువు అంటునయిరు. ఎందుకంటే అనిి దే.ఇం.మ.బు.లు కదులుతతనయియ, పని చేసుు నయియ. అనుభవ్యలు ప ందుతతనయియ. ఆలోచిసుు నయియ అంటే దీనికంతకూ కయరణం వీటికి వ్ నుకగయ ఉని

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 58 -

ఆతి చెైతనామే. ఆ ఆతియే పరమేశవరుడు. ఎవరి వలో ఇవి పనిచేసుు నయియో - ఎవరు లేకపో తే ఇవి పనిచేయవ్ో అతడే యజ్మయని - పరభువు.

ఒక ఫయాకారీలో 400 మంది పనివ్యరునయిరు. 10 మంది గుమయసయు లు, 1

మేనేజ్రు, ప ది ప ది యంతయర లు, గోడౌనుో , కయరుో , లయరీలు, డైెరవరుో - ఎందరో ఉనయిరు. వీరందరూ వ్యరి వ్యర ి విధులు నిరవరిుసుు నయిరంటే ఈ మొతయు నికి ఒక యజ్మయని ఉండి వ్యరికి జీతయలివ్యవలి. ఆ యజ్మయనే లేకపో తే అనీి ఎకకడివకకడ బంద్. ఆ యజ్మయనే ఇకకడ పరభువు. అలయగే దేహానికి పరభువు ఆతిచెైతనామే.

(3) తిరల్యచనం:- పరమేశవరుడు త్మరలోచనుడని శివ పురయణం చెబుతతంది. ఇవి పుకికటి

పురయణయలుగయ కొటిా పయరేసేవ్యరూ ఎందరో ఉనయిరు. అయతే పరమయతి నిరుగ ణ తతయు వనిి

సగుణంగయ ఆరయధ్ించటానికే ఈ విధంగయ క ధ్య రూపంలో చెపయురు. కధను కధగయ గయక

దయని వ్ నుకనుని తతయు వనిి ధ్యానించయలి. ఎపుుడో కయని 3 వ కనుి తెరవడు శివుడు.

3 వ కనుి తెరిచినపుడు మనిధుడు భసిమ ై పో యయడు. మనందరికీ నిజ్ంగయ 3

కళళీనయియ. 2 మయమూలు చరి చక్షువులు. 3వది జ్ఞా న నేతరం. మనం ఎపుుడూ

ర ండు కళీనే ఉపయోగిసయు ం. 3వ కనుి సంగత్మ పటిాంచుకోం. అందుకే ఎపుుడూ

విషయ పరపంచంలోనే త్మరుగుతయం. ఇందులోనే మునిగిపో తయం. అలయగయక సయధన చేసి

ఎపుటిక ైనయ జ్ఞా న నేతయర నిి తెరిసేు ఈ విషయ భోగయలతో కూడిన పరపంచమంతయ

అదృశామ ై పో తతంది. మనం మనంగయ ఆతిగయ మిగిలిపో తయం. 3వ కనుి తెరిసేు

మనిధుడు భసిమ ై పో వటం ఈ భావ్యనికి పరతీక. మనం జ్ఞా న నేతయర నిి తెరిసేు ఈ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 59 -

కలిుత జ్గతతు భసిం. కనుక మనం పరగయఢ ధ్యానం దయవరయ మనసుును పరమయతిప ై

నిలిపి బుదిధతో విచయరణ చేసేు మన యదయరధ సిిత్మ ఏమిటల అవగతమౌతతంది. ఆతి జ్ఞా నం

కలుగుతతంది. ఆతినని తెలుసుు ంది. దయనితో పరపంచం అదృశామౌతతంది. అంతటా

ఒకకటిగయ నేనే వ్యాపించియుండటం అనుభూతమవుతతంది. ఇదే ఇకకడ త్మరలోచనం అనే

పరతీక దయవరయ చెపుదలచుకుని విషయం.

(4) నీల్కంఠం:- మంధర పరవతయనిి కవవంగయ, వ్యసుకిని తయడుగయ చేసి దేవ్యసరులు

అమృతం కొరకు పయల సముదయర నిి మధ్ించయరు. ముందు కయమధ్ేనువు, కలువృక్షం,

ఐరయవతం, ఉచెైిశవీం, కౌసుు భం, లకీ్షిదేవి మొ॥న అదుభత వసుు వులు వచయుయ.

తరువ్యత విషం వచిుంది. దయనితో లోకయలనీి భయపడి శివుని పయర రిధంచగయ ఆయన

దయనిని మిాంగేశ్యడు. అది శరీరంలోక ి పరవ్ేశిసేు పరమేశవరునిలో ఉని లోకయలనీి

భసిమౌతయయని ఉమ శివుని కంఠయనిి న్కిక పటాింది. అపుుడయ విషము కంఠంలోన ే

ఉండిపో య కంఠం నలోబడింది. దయనితో శివుడు నీలకంఠుడు అయయాడు. తరయవత

అమృతం వచిుంది. ఇదొక కధ. ఇంత చిని కధలో గొపు సతయానిి ఇమిడిున మన

పయర చీన ఋషతల మేధ్యశకిు ఎటిాదో మనం ఊహించలేం.

మనం చేసే ధ్యానమే సముదర మధనం. మనసునే పయల సముదరంలో బుదిధ అనే మంధర పరవతంతో, అహ్ంకయరమనే వ్యసుకి సయయంతో దెైవీ - ఆసురీ గుణయలు మధనం సయగిసయు య. ఈ ధ్యాన మధనంలో మనను పరలోభపరిచే సిదుధ లు ముందుగయ వసయు య. వ్యటి మయయకు ల ంగక ధ్యాన సయధన సయగిసేు అహ్ంకయరం నుండి వ్యసనలు వ్ లువడతయయ. వ్యటిని బుదిధలోకి చేరనివవరయదు. అంటే వ్యటి పేరరణలకు ల ంగకుండయ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 60 -

వ్యటిని పటాించుకోకుండయ ఉండయలి. అలయ ధ్యానం సయగిసేు చివరకు అమృతతు వమే. ఈ విషయ వ్యసనలను పటిాంచుకోకుండయ వ్యటిని కటాడి చేయటమే నీలకంఠం అనే పరతీకగయ చెపయురికకడ. (విషయనిి వదిలేసి అమృతం కోసం మధనం - వ్యసనలు వదలి ముకిు కోసం ధ్యానం) (5) పరశయంత్ం:- శ.మ.బు.ల తయదయతియంతో ఉనింత వరకు ఆతి జీవుడుగయ వావహ్రిసయు డు. అపుుడు అనీి అలజ్డులే. ఆందోళనలే. అశ్యంత్మయే. ఈ తయదయతయియనిి వదులుకొని తయను ఆతినని గీహించి - అనుభూత్మ ప ందినపుుడు అంతయ పరశ్యంతం. కనుక పరమయతిను పరశ్యంతం అనయిరు. మనం ఆతిగయ ఉండయలి అని దీని ఆంతరాం.

ఇలయ పరకృత్మ దయవరయ వావహ్రించే పురుషతడు తన జ్ఞా న నేతయర నిి తెరవటానికి ధ్యాన మధనం సయగిసేు పరపంచ భావన అదృశామ ై తయను పరమయతిగయ - పరశ్యంతతడుగయ మిగిలిపో తయడు. అలయ ఆతిగయ తనను తయను గీహించటానికి ముందుగయ సయధకుడు మనన శ్రలుడుకయవ్యలి . ముని కయవ్యలి. అటాి మునియే పరమయతిను చేరగలడు. ఆ పరమయతి ఎటిావ్యడు? - భూతయోనిం, సమసు సయక్షిం, తమసుః పరసయు త్ –

(1) భూత్యోనిం:- సమసు భూతయల యొకక పుటుా కకు కయరణం - జ్నిసయి నం ఆ పరమయతేి. పరళయంలో సరవ భూతయలు పరమయతిలో లయసయు య. సృష్ిాలో అనీి పరమయతి నుండే వాకుమవుతయయ. కనుక భూతయలనిింటికి యోని(పుటుా క సయి నం) పరమయతేి.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 61 -

(2) సమసు స్యక్షం:- సూరుాడు పరతాక్ష సయక్షి. ఆయన వ్ లుగులో అందరూ తమ పనులు తయము చేసుకుంటారు. అనుభవ్యలు ప ందుతయరు. అయతే వ్యరి వ్యరి పయప పుణయాలతో గయని సుఖ్ దుుఃఖ్యలతో గయని సూరుానిక లయంటి సంబంధం లేదు. అలయగే ఈ దే.ఇం.మ.బు.లు ఆతి యొకక వ్ లుగులో (చైెతనా శకిుతో) వ్యటి వ్యటి వ్యసనలకు అనుగుణంగయ పనులు చేసూు , సుఖ్ దుుఃఖ్ అనుభవ్యలు ప ందుతతంటాయ. వ్యటిని ఇలయ చెయామని గయని, అలయ చెయొాదిని గయని ఆతి చెపుదు. కనుక ఆయయ జీవుల పయప పుణయాలతో గయని, సుఖ్ దుుఃఖ్యలతో గయని ఆతికు సంబంధం లేదు. ఆతి కేవల సయక్షిగయ ఉంటుంది. ఆతి పరకృత్మతో సంబంధం ప టుా కొని ఏదో చేసుు నిటుో అనుభవిసుు నిటుో ఉంటుందే గయని ఆతి ఏమీ చెయాదు - అనుభవించదు. అది కేవలసయక్షి - సరవసయక్షి.

(3) త్మసః పర్స్యు త్:- జ్ఞగీత్ పురుషతడు సవపయినికి ఆవల ఉనిటుో ; ఆతి ఈ జ్ఞగీత్ పురుషతనికి - జ్ఞగీతతు కు - తమసుుకు ఆవల ఉనిది. జ్ఞగీదయవసి జ్ఞగీత్ పురుషతనిక ిఎంత సతామో ఆతి సిిత్మ ఆతిలో నిలిచిన వ్యనికి అంతే సతాం. అతడే పరమయతిను చేరుకుంటాడు(గచిత్మ)

ఎనిమిదవ మంత్రము

మం॥ స బరహ్ి స శివుః సేందరుః సో 2 క్షరుః పరముః సవరయట్ । స ఏవ విషతా ుః స పయర ణుః స కయలో 2 గిిుః స చందరమయుః ॥

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 62 -

పరతి॥ స =అతడు, బరహ్ి = బరహ్ి, సుః = అతడు, శివుః = శివుడు, సుః = అతడు, ఇందరుః = ఇందుర డు, సుః = అతడు, అక్షరుః = నయశనము లేనివ్యడు, పరముః సవరయట్ = పరమపరకయశకుడు , స ఏవ = అతడే, విషతా ుః = విషతా వు, సుః = అతడు, పయర ణుః = పయర ణము, సుః = అతడు, కయలుః = కయలము, అగిిుః = అగిి, సుః = అతడు, చందరమయుః = చందుర డు. తయత్పర్ోము:- అతడే బరహ్ి, అతడే శివుడు, అతడే ఇందుర డు, అతడు నయశనము లేనివ్యడు, పరమ సవరయట్, అతడే విషతా వు, అతడు పయర ణము, అతడు కయలము, అగిి చందుర డు కూడన ై యునయిడు.

వయోఖ్ో:- మరి నిరుగ ణలపయసనయ ైన - సగుణలపయసనయ ైనయ ర ండూ ఒకటేనయ? ఎకుకవ తకుకవలునయియయ? -

నిరుగ ణలపయసన చేసేు పరమయతయినుభూత్మ కలుగుతతంది. కయని సగుణలపయసన

వలో కూడయ అలయంటి అనుభూతే కలుగుతతందయ? అనే సందేహానిి వాకుం చేసేు భగవ్యనుడు సమయధ్యనం చెపయుడు. సగుణలపయసన ఐనయ, నిరుగ ణలపయసన ఐనయ మన సిిత్మని బటాి ఎంచుకొని ఆచరించయలిుందే తపు వ్యటిలో భేదమేమీ లేదు. పరమయతి దృషాి్లో ర ండూ ఒకకటే. రూపయలు, విగీహాలు నిరుగ ణ బరహాినికి పరతీకలే. ఏ రూపయనిి ఆరయధ్ించినయ మన బుదిధ ఆ రూపయనికి ఆధ్యరంగయ ఉని పరమయతి తతు వంప ై నిలిసేు చయలు. అందుకే ఉమయపత్మయ ైన పరమేశవరుని గురించి 7 వ మంతరంలో చెపిునయ అతడే బరహ్ి, అతడే విషతా వు, అతడే శివుడు, అతడే ఇందుర డు, అతడే అగిి, అతడే కయలం, అతడే చందుర డు, అతడే పయర ణం, అతడే అక్షరుడెైన పరమయతి అని చెపుటం. ఒకే వాకిు

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 63 -

ఒకరికి తండిర - ఒకరికి అని, ఒకరికి భరు, ఒకరికి పుతతర డు కయవచుు. కయని అతడు ఒకకడే. అలయగే ఎవరు ఏ రూపంలో కొలిచినయ, పిలిచినయ, ఆరయధ్ించినయ, భగవంతతడు ఒకకడే. కనుకనే ఆ ఉమయపత్మ పరమేశవరుడు అక్షర పరమయతేి అని చెబుతతనయిరు. ఆయనను ధ్యానిసేు చేరుకోనేది భూతయోని, సమసు సయక్షి అయన పరమయతినే. బరహ్ి అంటే ప దిద,ి విషతా అంటే సరవ వ్యాపి, శివ అంటే మంగళ సవరూపము. ఈ గుణయలనీి పరమయతివ్ే. ఇందుర డు పరభువు. చందుర డు ఆహోాదం కలిగించేవ్యడు. కయలం అనంతమ ైనది. పయర ణం ఇందిరయయలకు శకిునిచేుది. అగిి పవితరమ ైనది; ఈ లక్షణయలనీి పరమయతికు చెందినవ్ే. కనుక ఇవనీి పరమయతికు పరతీకలే. ఈ దే.మ.బు. లనే ఉమను పరవశింపజ్ేసే పరమేశవరుడు, జ్ఞా న నేతరం తెరుచుకుంటే త్మరనేతతర డయేాది, విషయ వ్యసనలనే విషయనిి కకికంచి కంఠంలో నిలిపితే నీలకంఠుడయేాది, అంతయ అక్షరుడెైన పరమయతియే. పరమయతి లక్షణయలను వరిాసుు నయిరికకడ. (1) సః అక్షర్ః:- ఆ పరమయతి అక్షరుడు. నయశనం లేనివ్యడు. పరపంచం అంతయ నశించేది, మయరుు చెందేది. క్షరం, ఆధ్యరమ ైన పరమయతి నయశనం లేనిది. మయరుు లేనిది. అక్షరం. ఈ దే.మ.బు.లు కూడయ మయరుు చెందేవి, నశించేవి. వ్యటికి ఆధ్యరంగయ ఉని అంతరయతి మయరుు లేనిది. నశించనిది. కనుక అది అక్షరం. (2) పర్మం:- పంచ కోశ్యలకు వ్ నుకగయ ఆధ్యరంగయ ఉని, అనిి కోశ్యలను చెైతనా వంతం చేసుు నిది ఆతి. ఒకొకకక కోశము లోనికి వ్ ళ్ళీ కొదీి సూక్షిమవుతతంది. అనిింటికీ వ్ేరుగయనుని ఆతి సూక్షాిత్మ సూక్షిం.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 64 -

(3) సవరయట్:- ఈ పరపంచంలో పరత్మ వాకిులోను, పరత్మ పయర ణిలోను, పరత్మ వ సుు వులోను అంతరయతిగయ నుండి అనిింటిని పరకయశింపజ్ేసే చెైతనా శకిు ఏదెైతే ఉందో అదే ఆతి. అది సవయం పరకయశం. దయనిన వరూ పరకయశింపజ్ేయనకకర లేదు. కనుకనే దయనిని సవరయట్ అనయిరు.

పరమయతి ఈ సమసు నయమ రూపయతిక జ్గతతు దయవరయ వాకుమ ైనపుుడు విరయట్ అంటారు. పరత్మ పయర ణిలోను - పరత్మ వాకిులోనూ అంతరయతిగయ ఉండి ఈ దే .ఇం.మ.బు.ల దయవరయ వాకుమ ైనపుుడు దయనిని సవరయట్ అంటారు. దయనిని పరకయశింపజ్ేయటానికి మరే ఇతర చెైతనాము లేదు గనుక అది సవయం పరకయశము - అదే సవరయట్.

ఈ మంతరం సగుణ నిరుగ ణ ధ్యానయల మధా ఉండే ఊగిసలయటను తరో సిపుచిు మనను సిిర సంకలుులను చేసుు ంది; కరువ్ోానుిఖ్ులను చేసుు ంది. అంతేకయదు నీవు ఏ రూపయనిి, ఏ గుణయలను చూసుు నయి, భావిసుు నయి నీ బుదిధ మయతరం ఆ రూపయలకు, గుణయలకు వ్ నుక ఆధ్యరంగయ ఉని పరమయతి తతు వం మీద నిలపయలని, అపుుడే అది పరమయతోి పయసన అవుతతంది అని కూడయ సుషాం చేసుు నిది. - ముకిుకి ఏక ైక మయరగం ఏమిట?ి

తొమిిదవ మంత్రం

మంత్రము॥ స ఏవ సరవం యద్ భూతం యచుభవాం సనయతనం । జ్ఞా తయవతం మృతతామతేాత్మ నయనాుః పంథయ విముకాయే

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 65 -

పరతి॥ సుః ఏవ = అతడే; సరవం = సమసుము; యత్ భూతం = ఏది భూత కయల మందుండెనో; యత్ = ఏది; భవాం = భవిషతతు లో ఉండునో; సనయతనం = సనయతనమ ైనదో ; తం = దయనిని; జ్ఞా తయవ = తెలుసుకొని; మృతతాం = మృతతావును; అతేాత్మ = తరించుచునయిడు; విముకుయే = ముకిుకి; న అనాుః పంథయ = మరియొక మయరగము లేదు.

తయత్పర్ోము:- భూతకయలమందు ఏది ఉండెనో భవిషాతయకలమందు ఏది ఉండగలదో ,

అది ఆ పరమయతేి. ఆ పరమయతి సనయతనమ ైనది. అటాి నితా తతు వమ ైన పరమయతిను

తెలుసుకొని మృతతావును అధి్గమిసుు నయిడు. ముకిుకి ఇంతకంటే మరొక మయరగం

లేదు.

-ఇల్ా పర్మాత్ిను తెల్ుసుకుంట్ే పరయోజ్నం ఏమిట్ట?- వయోఖ్ో:- సర ైన విధంగయ ధ్యానిసేు ఏ రూపయనిి ధ్యానించినయ అది అక్షర పరబరహ్ో ిపయసనే అవుతతంది అని కిీందటి మంతరంలో చెపయురు. ఎందుకంటే రూపయలనీి ఆ పరమయతి యొకక పరతీకలే గనుక. అటాి అక్షర పరబరహ్ిం యొకక నితాతయవనిి తెలియజ్ పిు ఆ పరమయతిను తెలుసుకుంటేనే మృతతావును అధి్గమిసయు వని - ఇంతకనయి మరొక మయరగం నీకు లేదని ఈ మంతరంలో సుషాం చేసుు నయిరు.

ఏది భూతకయలంలో ఉనిదో - భవిషాతతు లో ఉంటుందో అది మధాలో - అంటే వరుమయనంలో కనిపించక పో యనయ ఉనిటోే - సతామే. ఏది ముందు లేక, వ్ నుకయ లేక మధాలో ఉనిటుా అనిపించినయ, అది లేనిదే మిధాయే.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 66 -

మనం చీకటిలో పరయయణిసుు నయిం. అకకడ మనకు పయము కనిపించింది. చూచి

భయపడయా ం. అంతలో మ రుపు మ రిసింది. అది పయము కయదు తయడు అని తెలిసింది.

నిజ్ంగయ ఆ తయడు అకకడ అంతకు ముందే పడి ఉంది. తయడు సతాం. పయము మిధా.

ఎందుకని? తయడు చీకటిలో మనం చూడటానికి ముందూ ఉనిది; వ్ లుగు వచిున

తరయవతయ ఉనిది. మధాలో కనిపించకపో యనయ పయములయగయ భరమకొలిుంది ఆ తయడే.

కనుక తయడు సతాం. పయము ముందూ లేదు. వ్ నుకయ లేదు. కయని మధాలో

కనిపించింది. అది భరమ మయతరమే. మధాలో కనిపించిన ఆ పయము తయడు తపు మరేమీ

కయదు.

అలయగే ఈ పరపంచం కూడయ పరసుు తం కనిపిసుు నయి నిజ్ంగయ లేనిదే, మిధాయే. పరమయతి ఇపుుడు కనిపించక పో యనయ సతామే. ఎందుకంటే ఇపుుడు పరపంచంగయ భరమగొలుుతతనిది పరమయతేి గనుక. ఈ విషయయనిి ఛయందోగా శృత్మ వ్యకాం సుషాం చేసుు నిది, "సదేవ సో మేా దమగీ ఆశ్రత్ ఏకమేవ్య 2 దివతీయం బరహ్ి" ఈ కనిపించే పరపంచమంతయ సృష్ిాకి పూరవం సత్ రూపంగయ, ర ండవదేదీ లేని ఏకమ ైన బరహ్ిము గయనే ఉండెను - అంటే పరపంచం సృష్ిాకి ముందు పరమయతేి. సృష్ిా అంతమ ైన తరయవతయ పరమయతేి. ఆ పరమయతేి అజ్ఞా నంలో ఉని మయనవులకు పరపంచంగయ మధాలో భరమగొలుుతతనిది. కనుక పరమయతి సతాం. త్మరకయల సతాం. ఎపుుడూ ఉనిదే.

అదే విషయయనిి ఇకకడ "యత్ భూతం యచిభవాం సరవం స ఏవ" అని

తెలియజ్ేసయరు. ఆ పరమయతి సనయతనం అని కూడయ చెబుతతనయిరు. దయనికి ఆది లేదు. అది నితా సతాం.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 67 -

నిజ్ంగయ ఈ జ్గతుంతయ ఆయనలోనే అపుుడపుుడూ కనిపిసూు -

అదృశామవుతూ ఉంటుంది. తెైత్ము రీయశృత్మ ఈ విషయయనిి తెలియజ్ేసుు నిది. "యతో

వ్య ఇమయని భూతయని జ్ఞయంతే, యేన జ్ఞతయని జీవంత్మ, యత్

పరయంత్మ అభసంవిశంత్మ" - ఈ భూతములు దేని నుండి పుడుతతనయియో, దేని

యందు నిలి చి ఉనయియో, నశించిన పిదప దేనియందు చేరుతతనయియో అదియే

బరహ్ిము - అని. కనుక జ్గతతు అనితాము - మిధా - ఈ జ్గతతు కు ఆధ్యరమ ైన

బరహ్ిము - పరమయతి నితాము - శ్యశవతము - సనయతనము. తం జ్ఞా తయవ మృతతాం

అతేాత్మ:- దయనిని తెలుసుకుంటే మృతతావును దయటుతయరు. దేనిని తెలుసుకుంటే? ఆ

పరమయతిను తెలుసుకుంటే. ఏమని తెలుసుకోవ్యలి? ఆ పరమయతి నితా సతామని -

సరవకయలయలలోనూ - కయలయతీతతడుగయను ఉండే వ్యడని, ఆ పరమయతి నేనేనని

తెలుసుకోవ్యలి. ఎలయ తెలుసుకోవ్యలి? బుదిధతో ముందుగయ శ.ీమ.నిధ్ిధ్యాసనల దయవరయ

గీహించి, నిశుయం చేసుకొని, బుదిధ కతీతంగయ అనుభవ పూరవకంగయ గీహించయలి. అదే

నేనుగయ ఉండయలి. ఈ దే. మ. బు. లు ఎలయ పరవరిుసుు నిపుటికి, ఎలయ

వావహ్రిసుు నిపుటికి, ఏ ఆలోచనలు చేసుు నిపుటికీ తయను మయతరం ఈ దే.మ.బు.లకు

వ్ేరుగయనుని సూక్షాిత్మ సూక్షి - సరవ వ్యాపక, సవయం పరకయశ చెైతనా శకిు

సవరూపయనిని - బరహాినినే అనుభవంలో ఉండిపో వ్యలి. నయటకంలో సీు ర పయతర వే్సిన

పురుషతడు సేాజీ మీద ఎలయ మయటాో డుతతనయి, ఏ హావ భావ్యలు పరదరిశసుు నయి తయనూ

పురుషతడననే ఎరుకలో ఎలయ ఉంటాడో - అలయగే జీవుడుగయ ఎలయ వావహ్రిసుు నిపుటికీ

నేను ఆతినని, బరహ్ిమునని ఎరుకలో ఉండయలి. అదే నిజ్ంగయ తెలుసుకోవటం. అలయ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 68 -

తెలుసుకుంటే ఇక మృతతావు లేదు. మృతతావు జీవునికే గయని ఆతికు - బరహాినికి

మృతతావు లేదు. పరమయతి నితా సతామని తెలుసుకుని తరయవత, ఆ పరమయతిను

నేనే అని ధృడంగయ అనుభవ పూరవకంగయ తెలుసుకుని తరయవత - ఇక నయకు

మృతతావు ఎకకడ? లేదు.

నయనాుః పంధ్య విముకుయే:- ముకిుకి – విముకిుకి - సరవ బంధనయల నుండి విడుదలకు -

మోక్షానికి ఇదొకకటే మయరగం, వ్ేరొక మయరగం లేదు, అని సుషాం చేసుు నయిరు. ఎందుకింత

గటిాగయ చెపుటం? అంటే ఇది చయలయ కషాంగయ ఉనిది కనుక మరొక తేలిక మయరగం ఏదెైనయ

చెబుతయరేమోనని శిషతాడు ఎదురు చూసూు ఉండవచుు. లేదయ ఇదిగో తేలిక మయరగం -

మేము చెబుతయం అని ఎందరో పరబుదుధ లు పుటుా కురయవచుు. దయనితో కొందరు

సయధకులు ఏవ్ేవ్ో ఆకరిణలతో - పరలోభాలతో అటువ్ ైపు పరుగులు తీసి కయలయనిి,

శమీను వృధ్య చేసుకోవచుు. కనుకనే గటిాగయ - సంశయ రహితంగయ చెబుతతనయిరు.

'నయనాుః పంధ్య విదాతే అయనయయ' అనేది శృత్మ వ్యకాం. కనుక మోక్షానిి కోరుకొనేవ్యరు

ఈ మయరగంలోనే నడవ్యలి. ఈ జ్నిలో సుఖ్ పడటానికో, దుుఃఖ్యలు పో గొటుా కోటానికో,

పేరు పరత్మషాలు, ధనం, సంపయదించటానికో అనేక మయరయగ లుంటాయ. అవే్వీ ముకిునివవవు.

ఎందుకంటే నీవు జీవుడిగయ - జీవ భావంలోనే ఉంటావు కనుక. అలయగ ే ఎంతటి

భకుు ల ైనయ భగవంతతడు తమకనయి వ్ేరు అని భావిసయు రు గనుక వ్యరు జీవ భావంలో -

అజ్ఞా నంలో ఉనిటోే. మృతతావును అధి్గమించలేరు. 'పరమయతిను నేనే' అని

తెలుసుకోవటమే విముకిుకి గల ఏక ైక మయరగం –

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 69 -

- పరమయతిను చేరుకొనే సయధకుడు ఎటిావ్యడు? 10 వ శ్ోో కంలో -

పద్యవ మంత్రము

మంత్రము॥ సరవ భూతసి మయతయినం సరవభూతయని చయతిని। సంపశాన్ బరహ్ి పరమం యయత్మ నయనేాన హ తతనయ॥ పరతి॥ సరవభూతసిం = సరవ భూతములయందుని వ్యనిగయ; ఆతయినం = తనను, సరవ భూతయని = సమసు భూతములు; ఆతినిచ = తన యందును; సంపశాన్ = చూచుచునివ్యడైె; పరమం బరహ్ి = పరబరహ్ిను, యయత్మ = చేరుచునయిడు; అనేాన హ తతనయ = ఇతర కయరణముల చేత; న = కయదు. తయత్పర్ోము:- సమసు భూతములను తన యందు, తనను సమసు భూతముల యందును చూచువ్యడు ఆ పరమయతిను చేరుచునయిడు. మరొక మయరగమేదీ లేదు. వయోఖ్ో:- మృతతావును దయటేందుకు గల ఏక ైక ఉపయయయనిి చెపిు ఇపుుడు పరమయతిను చేరుకొనే గొపు సయధనను (ఉపయయయనిి) ఈ మంతరములో చెపుబో తతనయిరు. (1) సరవ భూతసిం ఆతయినం:- సరవ భూతయలలో (పయర ణికోటోలో) పరమయతిను - తనను చూచే నేరుు ఉండయలి. జ్గతుంతయ పరమయతేినని తెలిసేు అంతటా పరమయతిను

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 70 -

దరిశంచవచుు. ఈ జ్గతతు కు కయరణం సృష్ిాకరు - పరమయతి. ఆయన దేనితో తయయరు చేశ్యడు దీనిని? ఆయన కనయి ముంద ే ఏదో ఒక పదయరధం ఉంటే దయనితో తయయరు చేశ్యడయ? ఆయనకంటే ముంద ేఒక పదయరధం ఉందీ అంటే ఆయన ఒకపుుడు లేనివ్యడెై యుండయలి. ఇది అసంబదధం. పో నీ ఆయనతోపయటుగయ ఉని పదయరధంతో తయయరు చేశ్యడయ? అలయ అనుకుంటే ఆయన పరిమితతడు - పరిఛ్చునుిడు అవుతయడు. ఇద ీఅసంబదధమే. పో నీ ఆయన తరయవత ఉని పదయరధంతో తయయరుచేశ్యడయ? అలయగ ేఅనుకుందయం. అపుుడు ఆ పదయరధం ఎటాో తయయర ైంది? అంట ే ఆయనే ఆ పదయరధంగయ మయరి ఉండయలి. కనుక ఈ సరవభూతయలు పరమయతి చేతనే తయయరుకయవ్యలి. ఆయన చేత తయయరుకయవటం కయదు. ఆయన ే అదిగయ మయరి ఉండయలి. మరి పంచభూతయలు పరమయతేి అయతే వ్యటితో తయయర ైన (దే.ఇం.మ.బు.లు ) సూి ల సూక్షి శరీరయలు ఆ పరమయతిగయక మరమేవుతయయ? కనుక అనిి భూతయలలో ఉనిది ఆ పరమయతేినని సుషాం. అలయ చూడటం సయధన. (2) సరవ భూతయనిచ ఆతిని:- అనిి భూతయలు ఆతిలోనే (తనలోనే) ఉనయియ.

ఎలయ? పయముతయడులో కలిుంచబడినటుో ఈ జ్గతు ంతయ ఆతిలోనే కలిుంచబడింది.

జ్గతు ంటే పయర ణుల సముదయయమే. కనుక అనిి భూతయలు ఆతిలోనే ఉనయియ. మనం

నిదిరంచినపుడు ఒక సవపి పరపంచం కనిపిసుు ంది. అందులో అనేక పయర ణులు,

వసుు వులు కనిపించినవి. అవి అనీి ఎకకడ ఉనయియ? ఎకకడ నుండి వచయుయ? నీ

నుండే - నీ మనసుు నుండే. కనుక ఆ సవపి వసుు వులు, వాకుు లు అందరూ నీ

మనసుులోనే ఉనయిరు. అలయగే ఈ కనిపంిచే పయర ణులు, భూతయలు అనీి ఆతిన ైన

నీలోనే ఉనయియ. అయతే సవపిపరపంచమంతయ మేలుకుని తరయవతనే నీ మనసుులో

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 71 -

ఉనిదీ అని తెలుసుకునిటుో ఈ జ్ఞగీత్ పరపంచము - ఇందులోని సరవ భూతయలు -

నీవు ఆతిలో నిలిచి - ఆతయినుభూత్మ ప ంది, ఆతిగయ ఉనిపుుడే నీలో ఉనిటుో గయ

తెలుసుు ంది. సయధన దశలో - బుదిధతో బాగయ యోచించి, శ్యసు రం - అనుభవము ఆధ్యరంగయ

ఈ సమసు జ్గతతు లోనూ - అందలి భూతయలలోను ఉనిది ఆతివ్ ైన నీవ్ేనని - అలయగే

ఈ సమసు జ్గతతు - భూతయలు ఉనిది ఆతివ్ నై నీలోనేనని ఎలోపుుడూ చూడయలి.

(సంపశాన్) అలయ చూసూు చూసూు ఉంటే నీవు చేరుకునేది ఆ బరహాినేి.

సంపశాన్ బరహ్ి పరమం యయత్మ:- అలయ చూసేు ఆ పరబరహాినిి చేరుకుంటావు అని సుషాం చేసుు నయిరు. కనుక పరమయతిను చేరుకోవ్యలంటే పరమయతిను ఈ జ్గతతు లో సరవతయర చూడయలి. అంతేగయక నీవు ఆ పరమయతిగయనే ఉండి నీలోనే సరవ జ్గతతు ఉనిటుో భావన చేయయలి. న అనేాన హ తతనయ:- ఇంతకని పరమయతిను చేరుకొనే మయరగం మరొకటి లేదు. విశవమంతయ పరమయతేి. అదే విశవరూపం. కొండలు, పరవతయలు, నదులు, సముదయర లు, దేవతలు, గంధరువలు, యక్షులు, మయనవులు, జ్ంతతవులూ, పక్షులు, కిీములు, కీటకయలు, చెటుో , పుటాలు - అనీి కలిసేు ఆ విశవ రూపుడే - సమసు బరహాిండం ఆ పరమయతిలోనే ఉనిదని కధ్య రూపంలో చెపుటానికే భాగవతంలో శీ్ర కృషతా డు తన నోటలో బరహాిండయనింతటిని యశ్ోదకు చూపిన ఘ్టాం.

ఇలయ సరవతయర పరమయతిను దరిశంచ లేకపో తే సయధన ఏమిటి? 9 వ మంతరంలో మృతతావును దయటే విధ్యనం - 10 వ మంతరంలో పరబరహ్ిను చేరే విధ్యనం చెపయురు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 72 -

ఈ ర ండు మంతయర ల భావ్యనిి ఈశ్యవ్యసాలో " అవిదాయయ మృతతాం తీరయు వ విదాయయ మృతమశుితే" అని చెపయురు.

పదక ండవ మంత్రము సరవతయర పరమయతిను దరిశంచలేని వ్యరికి సయధన ఏమిటి? మంత్రము॥ ఆతయినం అరణిం కృతయవ పరణవం చోతురయరణిం । జ్ఞా న నిరిధ నయభాాసయత్ పయశం దహ్త్మ పండితుః ॥ పరతి॥ ఆతయినం = తన ఆతిను; అరణిం = అరణిగయ; కృతయవ = చేసి; పరణవంచ =

పరణవమును; ఉతురయరణిం = ఉతురయరణిగయ; జ్ఞా న నిరిధనయభాాసయత్ = జ్ఞా నమును

మదించే అభాాసము వలన; పయశం = పయశమును; దహ్త్మ = దహించుచునయిడు;

పండితుః = పండితతడు.

తయత్పర్ోము:- జీవ్యతి భావమును కిీంది అరణిగయను పరణవమును ఉతురయరణిగయను చేసి జ్ఞా న మయరగమందు మ ధ్ించి అభాాసము చేసిన పండితతడు ఆ జ్ఞా నం దయవరయ సమసు బంధములను దహింప చేయుచునయిడు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 73 -

వయోఖ్ో:- సయధకుడు సరవ భూతములలో ఉనిది తయనేనని, సరవ భూతములు తనలోనే ఉనయియని చూడ లేకపో తే ఏం చేయయలో ఈ మంతరములో తెలియజ్ేసుు నయిరు. అటాి సయధకుడు జ్ఞా న మధనం సయగించయలని చెబుతతనయిరు.

రయమయయణం నయటకం వ్ేసుు నయిరు. ఒక డయకారు గయరు రయవణ పయతరను

ధరిసుు నయిరు. ఆ పయతరలో ఉనింత కయలం ఆ డయకారు గయరు తన వ్ేషయనిి- తెలో కోటును,

స ాతసో కప్ ను అనిింటినీ తీసేశ్యడు. తన దయయ సవభావ్యనీి మయరుుకునయిడు. చలోని,

సేద దీరేు మయటలను మయటాో డటం లేదిపుుడు. కఠినంగయ, కరకశంగయ, పరుషంగయ

మయటాో డుతతనయిడు. కిరీటంతో ప ది ప ది మీసయలతో, విలయస వంతమ ైన హావ భావ్యలు

పరదరిశసుు నయిడు. చెయారయని పనులు చేసుు నయిడు. అడాదిడాంగయ వ్యదిసుు నయిడు.

ఇదంతయ అతడు ఆ వ్ేషంలో ఉండి ఈ నయటకంలో నటిసుు ండటం వలోనే. ఆయన

రయవణయసురునిగయనే వావహ్రిసుు నయిడు తపు డయకారుగయ కయదు. అలయగే పరమయతి ఈ

దేహ్మనోబుదుధ లలో వాకుమ ైనపుుడు ఆయన పరమయతిగయ వావహ్రించటం లేదు.

జీవుడిగయనే వావహ్రిసుు నయిడు. తయను పరమయతినని విషయం మరచి పో యయడు.

దే.మ.బు.లతో తయదయతియం ప టుా కొని అవే్ తయను అనే భావంతో ఆలోచనలు చేసూు ,

కరిలు చేసూు సుఖ్ దుుఃఖ్యలు అనుభవిసుు నిటుో గయ ఉంటునయిడు. ఈ జీవుడే తనకు

కలిగినటుో భావిసుు ని దుుఃఖ్యలను, భయయలను, అలజ్డులను, ఆందోళనలను,

అశ్యంత్మని శ్యశవతంగయ పో గొటుా కోవ్యలని, సచిుదయనంద సవరూప పరమయతిగయ తన

సవసిిత్మలో తయను నిలవ్యలని ఈ దే.మ.బు.ల తయదయతయియనిి పూరిుగయ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 74 -

వదిలించుకోవ్యలని పరయత్మిసుు నయిడు. అలయ వదిలించుకోవటానికే జ్ఞా న విచయరణ -

జ్ఞా న మధనం.

ఎలయ చేయయలి ఈ జ్ఞా న విచయరణ? ఏమని చేయయలి? - తయను ఈ దేహ్ం గయని, మనసుు గయని, బుదిధ గయని కయన ే కయదని, వీటికి వ్ేరుగయ ఉండి, వీటికి చెైతనయానిిచేు నిరయకయర, నిరుగ ణ, సూక్షాిత్మ సూక్షి, సరవవ్యాపక, సవయంపరకయశచెైతనయానిి అనే నిరుగ ణ ధ్యానయనిి నిరుగ ణలపయసనను చేయయలి. ఇలయ చెయాటం వలో నిరంతర మధనం చెయాటం వలో - విచయరణ చెయాటం వలో తన నిజ్ సవరూపయనిి తయను సుషాంగయ, సందేహ్రహితంగయ తెలుసుకొని, తనకు పరత్మ బంధకంగయ ఉని ఈ దేహ్మనోబుదుధ ల తయదయతయియనిి పూరిుగయ విడిచిప టిా తన సవసవరూపంలో నిలిచి పో తయడు. తయడును ఆతిను - బరహ్ిమును అనే నిశుయ జ్ఞా నంలో ఉండిపో తయడు.

పరమయతియ ైన బరహ్ిమునకు శబి చిహ్ిం 'ఓం'- దీనినే పరణవం అంటారు.

పరణవ సవరూపమ ైన పరమయతిను ధ్యానించి, ధ్యానించి, జీవుడుగయ వావహ్రిసుు ని

తతు వం తయను పరమయతిను - పరబరహ్ిమునేనని అనుభూత్మ చెందటమే జ్ఞా నం. ప ైన

చెపిున ఆతి విచయరణ వలో - జ్ఞా న మధనం వలో జ్ఞా నయగిి పుటిా అందులో సమసు

కరిబంధనయలు భసీిపటలమ ైపో తయయ. జీవ భావం - జీవుడిననే భరమ -

నశించిపో తతంది. దయనితో తయను ఆతిను - బరహ్ిమును - పరమయతిను అనే

నిశుయం కలిగి తన సవసిిత్మలో ఉండిపో తయడు. ఇపుుడు సరవతయర ఆతినే దరిశసయు డు.

ఈ విచయరణ చేసే విధ్యనయనిి - జ్ఞా న మధనయనిి అరణితో అగిి పుటిాంచే విధ్యనంతో పో లిు చెబుతతనయిరు ఈ మంతరంలో. ఉపనిషతతు లనధాయనం చేసే ఆనయటి

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 75 -

శిషతాలు హ్ో మయదులు జ్రగటానిి సవయంగయ చూసే ఉంటారు. హ్ో మం జ్రిగేటపుుడు హ్ో మయగిిని అగిి మధనం అనే కిీయ దయవరయ అరణి అనే పరికరంతో ఎలయ పుటిాసయు రో వ్యరికి అనుభవమే. అందుకే ఈ ఉపమయనం.

'అరణి' అనే పరికరంలో కొయాతో తయయర నై ర ండు కొయా గిన ి లు ఉంటాయ.

వ్యటి మధా రంధరం ఉంటుంది. ఒక దయనిప ై ఒకటి బో రిోంచినటుో గయ వ్యటి మధా ఒక ప డుగయటి కొయాతో అమరుబడి ఉంటాయ. ఇపుుడు కొయాను ప రుగు చిలికినటుో చిలకటానికి ఒక తయడు కటిా ఉంచుతయరు. కొయా ముకకకు - కొయా గిన ికు మధా దూదిని ఉంచుతయరు. ఇపుుడు కొయా ముకకను చిలుకుతయరు. ఆ రయపిడికి నిపుు రవవలు లేచి దూదిని అంటుకొని మండుతయయ. దయనిలో కొనిి చితతకులు వ్ేసయు రు. అది బాగయ రయజుకుంటుంది. ఈ అగిినే హ్ో మకుండంలో వ్ేసయు రు. ఇదే పవితర హ్ో మయగిి. ఈ అగిిని పుటిాంచే విధ్యనయనేి 'అగిిమధనం' అనయిరు.

అలయగే జ్ఞా నయగిిని పుటిాంచటానికి జ్ఞా న మధనం సయగించయలంటునయిరు. ఇకకడ

కిీంది అరణిని జీవ భావంతోను, ప ై అరణిని ఆతి భావంతోను అంటే పరణవంతోను

పో లయురు. జీవుడు ఆ పరణవ సవరూపయనిి - ఆతితతయు వనిి విచయరణ చేసూు ఉండటమే

మధనం సయగించటం. అలయ మధనం చేయగయ చేయగయ జీవుడు తయను పరణవ

సవరూపుడెైన పరమయతినేననే అనుభూత్మ చెందుతయడు. ఆ అనుభవ్యనేి జ్ఞా నయగిి

అంటారు. ఆ జ్ఞా నయగిిలో సమసు కరి బంధనయలు దే.మ.బు.ల తయదయతియం

భసీిపటలమ ై పో తతంది. అనిి భరమలు తొలగిపో తయయ. ఏకము - అదవయము

అయన పరమయతిగయ ఉండిపో తయడు. ఆ పరమయతి తతవమే నయ నిజ్తతవం అని

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 76 -

ధ్యానించటానేి - విచయరణ చేయటానేి జ్ఞా న మధనం అనయిరు. ఈ జ్ఞా న మధనం ఎలయ

సయగించయలో ఎలయ విచయరణలో ముందుకు పో వ్యలో రయబో యే మంతయర లలో

వివరించబో తతనయిరు.

పన్నండవ మంత్రం

మంత్రము॥ స ఏవ మయయయ పరిమోహితయతయి శరీరమయసయి య కరోత్మ సరవం సిు రయని పయనయది విచితర భోగ ైుః స ఏవ జ్ఞగీత్ పరితృపిు మేత్మ ॥ పరతి॥ సుః ఏవ = అతడే, మయయయ పరిమోహితయతయి = మయయయమోహితతడైె, శరీరం =

శరీరంలో, ఆసయి య = ఉండి, కరోత్మ = చేయుచునయిడు, సరవం = సరవమును, సీు ర,

అనిపయనయది విచితరభోగ ైుః = సీు ర, అనిపయనములు మొదల ైన నయనయవిధ భోగములతో, స

ఏవ = అతడే, జ్ఞగీత్ = జ్ఞగీదయవసిలో, పరితృపిు ం = సంతృపిుని, ఏత్మ =

ప ందుచునయిడు.

తయత్పర్ోము:- ఆ ఆతేి మయయయమోహితమ ై ఈ శరీరంలో పరవ్ేశించి జీవుడిగయ సమసు కయరాములను చేయుచునిది. జ్ఞగీదయవసిలో ఆ జీవుడే సీు ర, అని, పయనయది విచితరమ ైన వివిధ భోగములను అనుభవించి సంతృపిుని ప ందుచునయిడు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 77 -

వయోఖ్ో:- సరవతయర వ్యాపించియుని సూక్షాిత్మ సూక్షి చెైతనా సవరూపమ ైన పరమయతి

నిజ్ంగయ అకరు - అభోకు. దయనికి ఏ అవయవ్యలు గయని, మనోబుదుధ లు గయని లేవు. అది

నిశులంగయ కేవలంగయ - నిరిోపు ంగయ ఉండేది. అయనపుటికీ అది అంతటా ఉండటాన ఈ

దే. మ. బు. లలో కూడయ ఉనిది. అలయ ఉండటం వలో దయని పరకయశంతో ఈ దే. మ. బు.

లు కదిలి పనిచేసుు నయియ. అవి అలయ పనిచేసుు ంటే వ్యటిలో కూరొుని యుని

పరమయతి తనను తయను మరచి - ఈ దే. మ. బు. లతో తయదయతియం చెంది, వ్యటి

వృతతు లను తనప ై ఆరోపించుకొని, కరుగయ - భోకుగయ వావహ్రిసుు నిది. అలయ

వావహ్రించేటపుుడు దయనిని జీవుడు అనయిరు. ఆ జీవుడే 3 అవసిలలో త్మరుగుతూ,

ఆలోచిసూు , పనులు చేసూు సుఖ్ దుుఃఖ్యలు అనుభవిసుు నయిడు.

జ్ఞగీదయవసిుః :- స ఏవ మయయయ పరిమోహితయతయిుః ఆ పరమయతేి మయయయ మోహితతడైె శరీరంలో కూరొుని అనిి పనులు చేసుు నయిడు. నిజ్ంగయ పరమయతి మయయయ మోహితతవుడవుతతనయిడయ? లేదు.. పరమయతి దృష్ిాలో మయయ లేనే లేదు. జీవుడు గయని, ఈ పరపంచంగయని లేనే లేవు. కయని జీవుని దృష్ిాలో - మన దృష్ిాలో ఇవి ఉనయియ. అందుకే మయయ ఉనిదీ కయదు, లేనిదీ కయదు అంటారు. మయయ అంటే అవిదా అజ్ఞా నం. దయనినే వాష్ిాలో(కయరణ శరీరం) వ్యసనలు అంటారు. సమిష్ిాల మయయ అనయిరు. 'యయ మయ సయ మయయయ' అని మయయకు నిరవచనం. ఏది లేదో అదే మయయ. ఎలయ వచిుంది ఈ మయయ? ఈ కయరణ శరీరం? వ్యసనలు?

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 78 -

మనం బుదిధతో ఆలోచించి, దేహ ందిరయయలతో పనులు చేసినపుుడు మన ఆలోచనలు, అనుభవ్యలు బుదిధలో ముదరలుగయ, మనసుులో సంకలయులుగయ వాకుమ ై దేహ ందిరయయలతో కరిలు చెయాటంతో ఖ్ర ైు పో తయయ.

ఇలయ వ్యసనల పేరరణ వలో చేయవలసిన కరిలు చేయటానికి, పయర రబధ కరిల

ఫలితంగయ సుఖ్ దుుఃఖ్యలు అనుభవించటానికి తగిన దేహానిి, పరిసరయలను

సృష్ిాంచుకొని ఈ జీవుడు మళ్ళీ మళ్ళీ లోకంలోకి వసూు పో తూ ఉంటాడు. ఈ విధంగయ

జీవుని ఆలోచనలు, కరిల కయరణంగయ వ్యసనలు, కరి ఫలయలు కూడుతతనయియ. ఇదే

కయరణ శరీరం. ఈ కయరణ శరీరం కయరణంగయ మనోబుదుధ లతో కూడిన సూక్షి

శరీరం వసుు నిది. ఆ సూక్షి శరీరం తన అనుభవ్యలకు తగిన సూి ల శరీరయనిి

తయయరు చేసుకొని అందులో కూరుుంటునిది. ఇలయ ఈ కయరణ శరీరం వలో - మయయ

వలోనే - ఈ శరీరంలో కూరొుని ఆతి జీవుడిగయ వావహ్రిసుు నిది. ఇలయ క్షేతరంలో -

శరీరంలో కూరొుని తనను తయను మరచిన ఆతినే జీవుడు అనయిరు. ఈ జీవుడే

తయను ఆనంద సవరూపమ ైన ఆతినని తెలియక, ఆనందం కోసం సుఖ్యలు, భోగయల

కోసం పరపంచంలోకి తొంగి చూసుు నయిడు.. త్మండి, నిదర, సంపయదన, మ ైధునం, - అంటూ

అనేకమ ైన విచితర భోగయలలో మునిగి తేలుతతనయిడు. అపుుడపుుడూ ఆనందయనిి

ప ందుతూ ఉంటాడు. కొనిి సందరయభలలో సంతృపిు చెందక ఇంకయ ఇంకయ ఏదో చేసూు

ఉంటాడు. ఇదంతయ జ్ఞగీదవసిలో జీవుడి యొకక కయరయాచరణం. ఈ జ్ఞగీదవసిలో కరుగయ

కరిలు చేసూు - భోకుగయ అనుభవ్యలు ప ందుతూ ఉండే ఈ జీవుణణా విశువడు అంటారు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 79 -

ఈ విశువడు జ్ఞగీదవసిలో సూి ల శరీరంలో కూరొుని వ్యసనలకు అనుగుణంగయ కరిలు

చేసూు సుఖ్ దుుఃఖ్యలు అనుభవిసూు ఉంటాడు. ఇది జీవుని యొకక 3 దశలలో మొదటి

దశ - ఇక ర ండవ దశ - 3 వ దశ ఏమిటల తరయవత మంతరంలో -

(సవపి - సుషతపిు అవసిలు)

పదమూడవ మంత్రము

మంత్రము ॥ సవపేి స జీవుః సుఖ్ దుుఃఖ్భోకయు సవమయయయయ కలిుత జీవలోకే । సుషతపిు కయలే సకలే విలీనే తమో 2 భభూతుః సుఖ్రూపమేత్మ ॥ పరతి ॥ సవపేి = సవపిమందు, సజీవుః = ఆ జీవుడు, సుఖ్దుుఃఖ్ భోకయు = సుఖ్దుుఃఖ్ములనుభవించువ్యడు, సవమయయయయ = తన మయయచేత, కలిుత జీవలోకే = కలిుంచుకొని జీవలోకమందు, సుషతపిు కయలే = సుషతపిు కయలములో, సకలేవిలీనే = సమసుము లీనమ ైపో గయ, తముః = తమసుుచేత, అభభూతుః =ఆవరింపబడినవ్యడెై, సుఖ్రూపం = సుఖ్రూపమును, ఏత్మ = ప ందుచునయిడు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 80 -

తయత్పర్ోము :- ఆ జీవుడే సవపిమందు తన మయయతో కలిుంచుకొని జీవ లోకంలో సుఖ్ దుుఃఖ్యలను అనుభవించుచునయిడు. సుషతపు యవసిలో సరవము విలీనమ ైనపుుడు తమసుుచే ఆవరింపబడి సుఖ్రూపంలో ఉంటునయిడు.

వయోఖ్ో :- ఆతిన ైన నేనే ఈ క్షేతరంలో కూడయ ఉనయిను. ఇందులోని వ్యసనల కయరణంగయ

ననుి నేను మరచయను. ఇకకడి శ. మ. బు. లతో తయదయతియం చెంది జీవుణాయయాను.

జ్ఞగీదయవసిలో సూి ల శరీరంలో కూరొుని సుఖ్ భోగయల కొరకు విశువడుగయ కరిలు చేసూు ,

భోగయలనుభవిసూు తృపిు చెందుతూ ఆ జీవుడుగయ భరమించే నేనే నయ

మయయచేత(మనసుులోని ముదరల కయరణంగయ) కలిుంచబడా సవపి లోకంలో

తెైజ్సుడుగయ విహ్రిసూు సుఖ్ దుుఃఖ్యలు అనుభవిసుు నయిను. అయతే ఇపుుడు నేను

సూి ల శరీరం నుంచి విరమించుకొని సూక్షి శరీరంలో కూరుునయిను. అంటే ఇంతవరకు

సూి ల శరీరయనిి అభమయనించుకొని అది పనిచేసుు ంటే నేను పనిచేసుు నయినని, అది

అనుభవ్యలు ప ందుతతంటే నేను అనుభవ్యలు ప ందుతతనయినని భరమించయను.

ఇపుుడేమో సూి ల శరీరయనిి పటాించుకోకుండయ సూక్షి శరీరయనిి అభమయనించుకొని అదే

నేనుగయ భరమిసూు ఒక సవపి పరపంచయనిి సృష్ిాంచుకొని అందులో త్మరుగుతూ సుఖ్

దుుఃఖ్యలు అనుభవిసుు నయిను. ఈ అనుభవ్యలు ప ందే జీవుణిా ఇకకడ తెైజ్సుడు

అనయిరు. జీవుడు సూి ల దేహ్ంలో ఉనింత వరకు జ్ఞగీత్ పరపంచంలోని విషయయలనీి

ఇందిరయయల దయవరయ గీహింపుకు వసయు య. దయనిని బటాి ఆయయ ఇందిరయయలతో కరిలు

చెయాటం, సుఖ్ దుుఃఖ్యలు అనుభవించటం జ్రుగుతతంది. ఎపుుడెైతే దేహ్సిృత్మ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 81 -

పో యందో , ఇందిరయయలు పనిచెయావు. శరీరం మొదుి లయగయ పడి ఉంటుంది. కళళీ

చూడవు, చెవులు వినవు, నోరు మయటాో డదు, ముకుక వ్యసన చూడదు, అయతే దేహ్ం

చపుబడిపో యనయ అలసి, సిృత్మదపిునయ మనసుు మయతరం అలసిపో దు. ఇపుుడు

జీవుడు ఈ మనసుులో కూరొుని దయనిని అభమయనించుకుంటాడు. కనుక మనసుు

చైెతనావంతమ ై యుంటుంది. ఈ మనసుుకు జ్ఞగీదయవసిలో చేసిన పనుల వలో, విని

మయటవలో, చేసిన ఆలోచనల వలో కొనిి ముదరలు - వ్యసనలు అంటుకొని ఉంటాయ. ఆ

వ్యసనలు ఇపుుడు నిదరలేచి చెైతనా వంతమ ై వ్యటికి అనుగుణంగయ ఒక సవంత

పరపంచయనిి రచించుకుంటాయ, సృష్ిాంచుకుంటాయ. ఈ మనసుు ఆ సవపి

పరపంచంలో అనేక వసుు వులుగయ, విషయయలుగయ, దృశ్యాలుగయ, వ్యటిని చూచే వాకిుగయ

రూపయంతరం చెందుతతంది. అలయ చెంది ఆ కలిుత వాకిు (తైెజ్సుడు) ఆ కలిుత

పరపంచంలో కలిుత వసుు వులు, విషయయల మధా త్మరుగుతూ, పనులు చేసూు , సుఖ్

దుుఃఖ్యలు అనుభవిసూు ఉంటాడు. ఈ సవపి పరపంచం ఎలయ కలిుంచబడింది? అంటే

సవమయయయయ అనయిరు. తన మయయచేత - మయయ అంటే సతాంగయ ఉనిదయనిి కపిు

వ్ేసి అసతామ ైన దయనిి - లేనిదయనిి ఉనిటుో గయ కలిుంచటమే మయయ. దేహ్సిృత్మ

కోలోువటంతో ఈ జ్ఞగీత్ పరపంచం కపిువే్యబడింది. దయనితో జ్ఞగీత్ పురుషతడూ

కపిువ్ేయబడయా డు. ఇపుుడు లేని ఒక కొతు పరపంచం - అందులో త్మరిగే సయవపిికుడు -

సృష్ిాంచబడయా రు. ఇదే మయయ. ఆతి తనను తయను మరచినపుుడు జీవుడు, జ్ఞగీత్

పరపంచం కలిుంచబడితే - జీవుడు తనను తయను మరచినపుడు సయవపిికుడు -

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 82 -

సవపిజ్గత్ కలిుంచబడింది. ఇక ఇపుుడు ఆ జీవుడు మనసుు నుండి - సూక్షి

శరీరం నుండి విడుదల ై కయరణ శరీరంలో కూరొునిపుుడు ఏం జ్రుగుతతందో చూదయి ం.

కయరణ శరీరంలో ఉండటమంటే బీజ్ రూపంలో ఉండటమే. ఒక చెటుా యొకక కయండము, కొమిలు, ఆకులు, పూలు, పండుో అనీి సూక్షింగయ వితునంలో ఎలయ అవాకుంగయ ఉంటాయో, అదే విధంగయ జీవుడు వ్యసనలతో కూడిన కయరణ శరీరంలో ఉనిపుుడు వ్యసనలనీి బీజ్ రూపంలో - అవాకుంగయ - సూక్షింగయ ఉంటాయ. అనుకూల పరిసిితతలలో వితునం ఎలయగ ైతే మొలక త్ము అందులో ఉని భాగయలనీి వాకుమవుతయయో అలయగే ఈ వ్యసనలకు అనుకూల పరిసిితతలు ఏరుడితే కోరికలుగయ - ఆలోచనలుగయ - సంకలయులుగయ - కరిలుగయ వాకుమవుతయయ. అపుటి వరకు అనిి కోరికలు, ఆలోచనలు, కరిలు, ఫలితయలు అనీి అవాకుంలో ఉండిపో తయయ. ఇటిా సిిత్మనే సుషతపిు అవసి అంటారు.

జ్ఞగీదవసిలో విశువనికి కనిపించే జ్ఞగీత్ పరపంచంగయని, సవపయివసిలో తైెజ్సుని

అనుభవంలోనికి వచేు సవపి పరపంచంగయని సుషతపిులో ఉండదు. ఈ అవసిలో ఉని

జీవుణిా పయర జాుడు అంటారు. పూరిు అజ్ఞా నంలో ఉంటాడు. ఏమీ తెలియని సిిత్మలో

ఉంటాడు. తయనునిటుా గయని, ఏ అనుభవ్యన ైినయ ప ందుతతనిటుా గయని, అసలు ఏమీ

ఉండదు. పూరిు తమసుులో ఉండిపో తయడు. తమసుు అంటే కటిక చీకటి. కటిక చీకటిలో

మంచి వసుు వు, చెడు వసుు వు, అందమ ైనది, లయవు, సనిం అని ఏమీ తెలియకుండయ

ఎలయ ఉంటుందో గయఢ నిదరలో జీవుని అనుభవం అలయంటిదే. ఇటాి అజ్ఞా న రూప

తమసుులో సుఖ్ం లేదు, దుుఃఖ్ం లేదు, బాధాత బరువులు లేవు. లయభ నషయా లు లేవు,

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 83 -

కోరికలు - ఆందోళనలు లేవు. ఇటిా సిిత్మ హాయగయ - ఆనందంగయ ఉనిటుో ంటుంది. అది

నిజ్మ ైన ఆనంద సిిత్మ కయకపో యనయ దుుఃఖ్ రహితసిిత్మ గనుక హాయగయ - ఆనందంగయ

ఉంటుంది. మరి ఇలయగే కయరణ దేహ్ంలో ఉండి ఆనందంగయ ఉండి పో తతనయిడయ? లేదు,

మరి? .........

పదునయల్ుగవ మంత్రము

మంత్రము : పునశు జ్నయింతర కరియోగయత్ స ఏవ జీవుః సవపిత్మ పరబుదధ ుః । పురతరయే కీీడత్మ యశు జీవుః తతసుు జ్ఞతం సకలం విచితరం ॥ ఆధ్యరమయనంద మఖ్ండబో ధం యసిిన్ లయం యయత్మ పురతరయం చ || పరతి ॥ పునుః చ = మరల; జ్నయింతర కరియోగయత్ = జ్నయింతర మందలి కరి ఫలితంగయ; స ఏవ జీవుః = ఆ జీవుడే; సవపిత్మ = సవపిించుచునయిడు; పరబుదధ ుః = మేలుకొనివ్యడెై; పురతరయే = త్మరపురములందు; కీీడత్మ = కీీడించుచునయిడు; యుః చ జీవుః = ఏ జీవుడు; తతుః తత = దయనినుండే; జ్ఞతం = పుటిానది; సకలం = సమసుము; విచితరం = విచితరమ ైనది; ఆధ్యరం = ఆధ్యరమ ైనది; ఆనందం = ఆనందరూపమ ైనది; అఖ్ండ బో ధం = అఖ్ండ బో ధరూపము; యసిిన్ = దేనియందు;

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 84 -

లయం = లయమును; యయత్మ = చెందుచునిదో; పురతరయం చ = మూడు పురములను

తయత్పర్ోము :- మరల ఆ జీవుడే పూరవజ్ని కరివశ్యతతు నిదిరంచి మేల కనివ్యడు

(పరబుదుధ డు) అగుచునయిడు. ఆ విధంగయ పురతరయమందు - మూడవసిలోో ఆ

ఆతికీీడించుచునిది. ఆతినుండే విచితరమ ైన ఈ సకల జ్గతతు ఉదభవించినది. ఈ

మూడవసిలకు అతడే ఆధ్యరము. అతడే అఖ్ండ జ్ఞా నసవరూపుడు . అతనియందే ఈ

మూడవసిలు లయము ప ందుచునివి.

వయోఖ్ో :- యదయరధంగయ అకరు, అభోకు అయన దివా చెైతనామ ైన ఆతి సరవ వ్యాపి

గనుక వ్యసనలతో కూడిన ఈ ఉపయధులలో ఉండి, ఈ ఉపయధుల యొకక దోషయల

కయరణంగయ తన సవరూపయనిి తయను మరచి, ఈ ఉపయధులతో తయదయతియం చెంది,

జీవుడుగయ వావహ్రిసుు నయిడు. ఆ జీవుడే జ్ఞగీదయవసిలో సూి ల శరీరయనిి

అభమయనించుకొని వ్యసనల పేరరణతో విశువడుగయ కరిలు చేసూు , సుఖ్ దుుఃఖ్యలు

అనుభవిసూు వావహ్రిసుు నిది. ఆ జీవుడే జ్ఞగీదవసిలో చూచిన, విని విషయయల

వలో మనసుుప ై ఏరుడిన ముదరల కయరణంగయ, సవపయివసిలో సూక్షి శరీరయనిి

అభమయనించుకొని, ఆ మనసుు సృష్ిాంచిన సవపి జ్గతతు లో తెైజ్సునిగయ ఏదేదో చేసూు

సుఖ్ దుుఃఖ్యలు అనుభవిసూు వావహ్రిసుు నయిడు. ఇక సుషతపిు అవసులో జ్ఞగీత్

సవపి పరపంచయలనీి విలీనమ ైపో గయ, కరిలు, ఆలోచనలు, అనుభవ్యలు - అనీి

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 85 -

అంతమ ైపో గయ ఆ జీవుడే సుషతపిులో కయరణ శరీరయనిి(అవిదాను) అభమయనించుకొని

పయర జుిడుగయ ఏమి తలెియని వ్యడుగయ, ఏ అనుభవ్యలు లేనివ్యడుగయ, ఏ జ్ఞా పకయలు -

ఆలోచనలు లేని వ్యడుగయ పూరిు అజ్ఞా నంలో - తమసుులో ఉండిపో తతనయిడు. ఏమీ

తెలియని పూరిు అజ్ఞా నంలో ఉండటం వలో అది అలజ్డలు, దుుఃఖ్యలు, ఆందోళనలు లేని

సిిత్మ కనుక హాయగయ ఉంటుంది. అలయ హాయగయ ఎపుుడూ పయర జుినిగయ ఉండిపో తే

బాగుంటుంది కదయ! ఉహ్ూ ! అలయ ఉండే వీలు లేదు. ఎందువలో ? -

స ఏవ జీవుః జ్నయింతర కరి యోగయత్ పునశు సవపిత్మ పరబుదధ ుః -

ఆ జీవుడే పూరవ జ్నిల కరిల యొకక ఫలితంగయ సుఖ్ దుుఃఖ్యలను అనుభవించటానికి గయను - మరల ఆ గయఢ నిదర నుండి మేల కంటునయిడు. ఏ జీవుడు? ఏ జీవుడైెతే జ్ఞగీదయవసిలో జ్ఞగీత్ పరపంచంలో విశువడుగయ త్మరిగయడో , ఏ జీవుడు సవపి పరపంచంలో తెైజ్సుడుగయ త్మరిగయడో , ఏ జీవుడు గయఢ నిదరలో ఏ పరపంచమూ - ఏ అనుభవమూ లేకుండయ పూరిు అజ్ఞా నంలో పయర జాుడుగయ కేవలంగయ ఉండిపో యయడో ఆ జీవుడే ఇపుుడు దుుఃఖ్ రహితమ ైన సుఖ్సిిత్మ నుండి మేలుకుంటునయిడు. ఎందుకని? పూరవజ్నిల కరిల వలో -

పూరవజ్నిలలో ఈ జీవుడే వ్ేరు వ్ేరు దేహాలను ధరించి, తన యొకక సుఖ్ం

కోసం, ఆనందం కోసం, భోగం కోసం, సంతృపిు కోసం, కీరిు పరత్మషాల కోసం ఏవ్ేవ్ో పనులు చేశ్యడు. ఆ పనులు చేయటానికి అనేక సంకలయులు చేశ్యడు. ఆ చేసిన పనుల వలో కొనిి వ్యసనలు, కరి ఫలయలు కూడబెటాబడయా య. అవే్ సంచితం. వ్యటిలో నుండి పకవమ ై పయర రబింగయ వచిున కరి ఫలయలను అనుభవించటానికి ఇపుుడు ఈ దేహ్ంతో

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 86 -

ఇకకడకు వచయుడు. ఆ కరిఫలయలు అనుభవించయలంటే నిదరపో తే కుదరదు, లేవ్యలి. అందుకే నిదరలేచి మళ్ళీ వావహార రంగంలోకి దూకుతతనయిడు.

రేపు ముఖ్ామ ైన పని మీద ఢిలోీ వ్ ళ్ళీలి అని నిశుయంచుకొని పడుకునయిం

అనుకోండి. రోజుకనయి గంట ముందే మ లకువ వసుు ంది. లేవగయనే పరయయణయనికి సనిదధం అవుతయం. అలయగే తపునిసరిగయ అనుభవించవలసిన పయర రబధ కరి ఫలయల కొరక ై నిదరనుండి మేల కని, కయరా రంగంలోకి దుముకుతయం. అలయ లేచి, పురతరయే కీీడత్మ యుః చ జీవుః - ఇలయ గయఢ నిదర నుండి మేల కని కయరా రంగంలోనిక ి దూకిన జీవుడు 3 పురములందు కీీడించుచునయిడు. 3 పురములంటే 3 అవసిలే. ఈ 3 అవసిలలోను 3 వ్ేరేవరు వాకుు లుగయ అనుభవ్యలు ప ందుతతనయిడు. నిజ్ంగయ అనుభవ్యలు ప ందుతతనిది ఒకకరే ఐనయ ఆ ప ందే సయి య వ్ేరు వ్ేరుగయ వ్ేరు వ్ేరు సమయయలలో ప ందటం జ్రుగుతతంది.

ఒక ఉపయధ్యాయుడు తన ఇంటిలో భారయా బిడాల చేత గౌరవం ప ందుతతనయిడు. అతడు ఉతుమ ఉపయధ్యాయ అవ్యరుా సీవకరించటానికి ఢిలోీ వ్ ళ్ళీడు. అకకడ సనయినం, బిరుదు పరదయనం అందరి పరశంశలు - త్మరిగి వసూు హ్మదరయబాదులో డబుా పో గొటుా కునయిడు. ఎవరూ తెలిసిన వ్యరు లేరు. ఆకలితో, బాధతో 2 రోజులు గడిపి చివరకు ఒక సేిహితతడు కనిపించగయ - అతడి సయయంతో ఇంటికి త్మరిగి వసయు డు.

3 పరదేశ్యలు వే్రు - 3 అనుభవ్యలు వే్రు 1. ఇంటిలో భారయాబిడాల చేత గౌరవం. 2. ఢిలోీలో సనయినం - పరశంసలు

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 87 -

3. హ్మదరయబాదులో ఆకలి, దుుఃఖ్ం, బాధ, ఇతరుల వది చేయ చయపటం. ఐతే ముగుగ రయ? కయదు ఒకకరే. అలయగే జ్ఞగీదవసిలో ఈ జ్ఞగీత్ పరపంచంలో అనుభవ్యలు ప ందిన విశువడు,

సవపయివసిలో కలిుత సవపి పరపంచంలో అనుభవ్యలు ప ందిన తెైజ్సుడు, సుషతపిులో ఏ అనుభవ్యలు లేక, కేవలంగయ సుఖ్ సవరూపంగయ ఉని పయర జాుడు నిజ్ంగయ వ్ేరు వ్ేరు వాకుు లు కయదు. ఒకకడే. ఒకక జీవుడే 3 పయతరలను ధరించి, 3 వ్ేరు వ్ేరు క్షేతయర లోో వావహ్రిసయు డు. సూి ల, సూక్షి కయరణ శరీరయలనే ఉపయధులతో తయదయతియం ప ందిన ఆతియే - ఈ 3 అవసిలలోను జీవుడుగయ వావహ్రిసుు నిది. 3 పురయలలో కీీడిసుు నిది అని ఇకకడ చెపయురు. ఆతి దృష్ిాలో ఇదంతయ ఒక కీీడయే. కయని జీవుడి దృష్ిాతో చూచినపుడు ఇది సతాంగయనే అనిపిసుు ంది. కలలో త్మరిగిన సయవపిికుడు ఆ సవపి దృశ్యాలను సతాంగయనే భావించి సుఖ్ దుుఃఖ్యలలో మునిగిపో తతనయిడు. అయతే మేలుకొని జ్ఞగీత్ లో నిలిచి చూసేు , సవపిదృశాముగయని, అందులోని సుఖ్ దుుఃఖ్యలు గయని అంతయ మిధా అని - ఒక కీీడలయంటిదేనని తెలుసుకుంటాడు. అందుకే పురతరయయలలో జీవుడు కీీడిసుు నయిడు అనటం.

తతసుు జ్ఞతం సకలం విచితరం:- ఈ పురతరయం, ఇందులో కరిలు చేసి అనుభవ్యలు

ప ందే విశవతెైజ్స పయర జాులు - ఈ సమసుం ఎకకణిా ంచి వచిునయయ? సరవమూ

ఆతినుండే జ్నించినది. మనం నిదిరంచినపుడు కల వచిుంది. అందులో ఒక కలిుత

సవపి పరపంచం, అందులో త్మరిగే తెైజ్సుడు ఎకకడో త్మరిగి ఏదేదో చేసి, ఏవే్ సుఖ్ దుుఃఖ్

అనుభవ్యలు ప ందుతతనయిడు. సవపిం ఉనింతసేపు అంతయ నిజ్మే. కయని మేలుకొని

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 88 -

నీవు జ్ఞగీత్ పురుషతడు కయవటంతోనే సరవం మిధా. అదంతయ ఎకకణాించి వచిుంది?

ఎకకడకు పో యంది. జ్ఞగీత్ పురుషతడవ్ ైన నీ నుండే వచిు నీలోనే అంతమ ైంది. అంటే

ఈ సవపి పరపంచం నీ మనసుు యొకక సృషాే్. ఈ జ్ఞగీత్ పరపంచం ఇందులో త్మరిగే

పురుషతడు ఎకకడి నుంచి వచయురో ఈ జ్ఞగీత్ నుండి మేలుకొని ఆతిగయ ఉంటే తపు

తెలియదు. నీవు ఆతయినుభూత్మ ప ంది ఆతిగయ ఉంటే ఇదంతయ నయలో నుండే వచిుంది,

త్మరిగి నయలోనే అంతమ ైంది - అని తెలిసిపో తతంది. అలయ తెలియటంతోనే ఆశురాం

వ్ేసుు ంది. ఇంతవరకు అంతయ సతామని భావించి ఎంతో సుఖ్ం అని దుుఃఖ్ం అని

అలజ్డిని ప ందయనే ఇపుుడు అంతయ ఆతి తపు మరేమీ లేదే! అని తెలుసుు ంది.

ఇంత వరకు సతాంగయ భావించినదంతయ సవపిం లయగయ - లీలయ మయతరంగయ ఉండీ లేనటుో గయ

ఉండేటపుటికి విచితరంగయ ఉంటుంది.

ఈ 3 పురయలకు - అవసిలకు ఏది ఆధ్యరం? ఆధ్యర మయనంద మఖ్ండబో ధం:- అలలకు ఆధ్యరం సముదరం; సవపి పరపంచయనికి ఆధ్యరం మేలుకుని వ్యని మనసుు. అలయగే ఈ జ్ఞగీత్ పరపంచయనికి, జీవుడికి ఆధ్యరం ఆతి చెైతనామే. అంతేకయదు; ఆతి ఆనంద సవరూపం. ఆతి ఆతిగయ ఒకకటిగయ ఉంటే అంతయ ఆనందమే. ఆతి ఆతిగయ ఉండక జీవుడిగయ ఉంటే కోరికలు, ఆలోచనలు, అలజ్డులు, ఆందోళనల చేత కపుబడి ఆనందం అదృశా మౌతతనిది, కోరికలు తీరి, సంకలయులు న రవే్రితే ఆనందయనిి కపిున అలజ్డులు, ఆందోళనలు తొలగి ఆనందం వాకుమౌతతంది. ఏమీ తెలియని - ఏమీ లేని గయఢ నిదరలో ఆనందం , హాయ తపు మరేమీ లేదు. కనుక ఆతి ఆనందమయం. అంతేకయదు, ఆతి అఖ్ండ జ్ఞా న

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 89 -

సవరూపం. బుదిధ పరిమితమ ైనది. బుదిధకి కొనిి తెలుసు, కొనిి తెలియదు. కయని బుదిధకి తెలిసినదేదో , తెలియనిదేదో తెలియజ్ేపేుది ఆతియే. కనుక ఆతి అఖ్ండ జ్ఞా నం.

ఈ 3 అవసిలు చివరకు ఎకకడ లయమవుతతనయియ?

యసిిన్ లయం యయత్మ పురతరయంచ:- సవపి పరపంచం అంతయ మేలుకుని వ్యనిలో

లయమ ైనటుో ఈ 3 అవసిలలోని పరపంచయలు, అందులో అనుభవ్యలు ప ందే విశవతెైజ్స

పయర జాులు - మొతుం ఆతిలోనే లయమ ైపో తయయ. చివరకు మిగిలేది ఏకము -

అదవయము ఐన ఆతియే. ఈ విధంగయ సూి ల, సూక్షి, కయరణ దేహాలనుండీ, అందులో

కూరొుని అనుభవ్యలు ప ందిన విశవ తెైజ్స పయర జాుల నుండీ ఆధ్యరంగయ ఉని ఆతిను

వే్రు చేసి ఆ ఆతిను నేనే సో 2 హ్ం అని గీహిసేు చయలు సయధకుడు సిదుి డైె పో తయడు.

ఇంతవరకు ఉని జ్గతుంతయ అదృశామ ై పో తతంది.

నిజ్ంగయ ఈ దేహాలు ఎకకణిా ంచి వచయుయ? తరువ్యత మంతరంలో -

15 వ మంత్రం మంత్రము ॥ ఏతసయిజ్ఞజ యతే పయర ణల మనుః సరేవందిరయయణి చ । ఖ్ం వ్యయురోజ యత్మరయపుః పృధీ్వ విశవసవ ధ్యరిణీ ॥

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 90 -

పరతి ॥ ఏతసయిత్ = దీనినుండి, జ్ఞయతే = పుటుా చునిది, పయర ణుః = పయర ణము, మనుః = మనసుు, సరేవందిరయయణి చ = సమసు ఇందిరయములును, ఖ్ం = ఆకయశము, వ్యయుుః = వ్యయువు, జ్ోాత్మ = అగిి, ఆపుః = నీరు, పృధ్ీవ = భూమి; విశవసవ దయరిణి = విశవమును ధరించునది. తయత్పర్ోము:- ఈ ఆతి నుండే పయర ణము, మనసుు, సరేవందిరయయలు, ఆకయశము, వ్యయువు, అగిి, నీరు, విశవమును ధరించే భూమి, అనీి ఉదభవించయయ. వయోఖ్ో :- తతసుు సకలం జ్ఞతం. ఆతినుండియే సమసు పరపంచం జ్నించినది అనియు, ఆతియే సరయవనికి ఆధ్యరమనియు ముందటి మంతరములో చెపుబడినది. ఆతినుండి ఏమేమి జ్నిించయయో ఇకకడ చెబుతతనయిరు.

సముదరము నుండే అలలు, తతంపరలు, నురుగు ఉదభవించి, సమసుము త్మరిగి

సముదరమందే లయమవుతతనయియని, మనకు తెలిసిన అనుభవమే. దీనిని బటాి

అలలు, తతంపరలు, నురుగు అంతయ అనితామని సముదరము నితామని తెలుసుు నిది.

అలయగే కుండ, కూజ్ఞ, పిడత, చటాి, మూకుడు మొదల ైన వ్యటికనిింటికి మటిాయ ే

ఆధ్యరమని - ఆయయ రూపయలు నశించిన తరయవత ఉండేది మటిా మయతరమేనని - కనుక

ఆయయ రూపములు, నయమములు గల వసుు వులు అనితామని మటిా

మయతరమే నితామని మనకు తెలుసుు నిది.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 91 -

అంటే ఏవ్ ైతే కయరాములు ఒక కయరణం నుండి వచిు - త్మరిగి ఆ కయరణంలోనే కలిసి పో తయయో అపుుడు ఆ కయరాములు అనితామని, కయరణము నితామని తెలుసుు నిది. అంటే - నయమ రూపయలు అశ్యశవతమని, నయమ రూపయలు లేని మూల కయరణం శ్యశవతమని తెలుసుు ంది. దీనిని బటిా - నయమ రూపయలతో కూడిన ఈ జ్గతతు గయని, ఈ జీవుడు గయని సరవం అనితాం, ఆభాస, అశ్యశవతం "యదేతత్ నయమ రూపయతికం జ్గత్ తత్ ఆభాసమయతరం"

ఈ నయమ రూపయతికమ ైన జ్గతతు ఏదెైతే ఉనిదో అది అభాస మయతరమే. మిధా మయతరమే. నిజ్ంగయ లేనిదే - అని శీుత్మవ్యకాం మరి సతావసుు వ్ేమిటి? - సచిుదయనంద రూప శుదధ చెైతనామే - పరమయతియే. ఎందుకంటే దయని నుండే ఈ నయమ రూపయతిక జ్గతతు ఆవిరభవించి - దయని యందే కొంతకయలం నిలిచి, త్మరిగి దయనియందే లయమ ైపో తతనిది గనుక -

ఈ విషయయనిి తెలియజ్ేయటానికే ఈ మంతరం -

ఈ ఆతినుండియే పయర ణము, మనసుు, సరేవందిరయయలు(5+5)ఆకయశము, వ్యయువు, అగిి, జ్లము, విశ్యవనికి ఆధ్యరమ ైన భూమి అనీి పుడుతతనయియ అనయిరు. అంట ే ఇందిరయయల నుండి పంచభూతయలు పుటిానవ్య? లేక పంచభూతయల నుండి ఇందిరయయలు పుటిానవ్య?

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 92 -

పంచభూతయల పంచీకరణం వలో సూి ల శరీరము, అపంచీకృతమ ైన పంచభూతయల వలో సూక్షి శరీరము - అంటే అనిి ఇందిరయయలు, మనసుు, పయర ణయలు వచిునవని శృత్మ వ్యకయాలునయియ. కనుక ముందే పంచభూతయలు పుటిా ఆ తరయవత వ్యటి నుండే ఈ సూి ల - సూక్షి దేహాలు వచిు ఉండయలి.

ఇదే విషయం తైెత్మురీయ శృత్మ తెలియజ్ేసుు నిది.

"తసయిదయవ ఏ తసయిత్ ఆతయినం ఆకయశసుంభూతుః ఆకయశ్య దయవయు ...... అని తెైత్ము రీయ శృత్మ చెబుతతనిది.

కనుక ముందు భూతములే పుటిానవనుట శృత్మ సమిత సిదయధ ంతం. ఇక ఈ భూతయలు ఎలయ సృజంపబడినవ్ో కూడయ విచయరణీయయంశమే. పరబరహ్ిము నుండి ఆకయశము ఉదభవించినది. అంటే పరబరహ్ిము ఆకయశ రూపంలో నునిది, ఆకయశ పరబరహ్ిం నుండి వ్యయువు జ్నించినది. అంటే ఆకయశ రూప పరబరహ్ిం వ్యయు రూపంగయ ఉనిది. ఆ వ్యయు రూప పరబరహ్ిం నుండి అగిి .... ఇలయగే సరవము. అంటే పంచభూతయలు పరబరహ్ిమే.

సరవం ఖ్లివదం బరహ్ి - సరవము బరహ్ిము నుండే జ్నించెను. అనే శృత్మవ్యకాం, మరియు "తయదయతయినం సవయమే కురుత" ఆ బరహ్ిము తననే పరపంచ రూపముగయ చేసినది అను శృత్మ వ్యకాం యదయరధం కయవ్యలంటే ప ై విధంగయ తెలుసుకోవ్యలి.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 93 -

ఈ విధంగయ శుదధ చెైతనామ ైన ఆతి నుండి పంచభూతయలు, పయర ణము, మనసుు, 10 ఇందిరయయలు జ్నించినవి. ఇవియే 17 తతు వములు. కనుక నయమ రూపయతిక జ్గతు ంతయ శుదధ చెైతనాం మీదనే ఆధ్యరపడి ఉనిది. చెైతనాం నుండే ఇవి ఉదభవించినవి, చెైతనాములోనే కనిపించి, చెైతనాములోనే అంతరించినవి. కనుక ఈ జ్గతతు లో సతా వసుు వ్ేది? అది చెైతనామే - ఆతియే - బరహ్ిమే. మరి నయమ రూపయలో? ఆ భాసయే. ఒక కయలము నందు మయతరమే తెలియబడే ఈ జ్గతతు , ఇందలి నయమరూపములు యదయరయధ నికి చూచేవ్యనికనయి వ్ేరు కయదు. ఆ చూచే నేను చెైతనయానిి – ఆతిను - బరహాినిి. ఇదే విషయయనిి రయబో యే మంతయర లు సుషాం చేసుు నయియ.

16 వ మంత్రము మంత్రము॥ యతురం బరహ్ి సరయవతయి విశవసయాయ తనం మహ్త్ । సూక్షాిత్ సూక్షితరం నితాం తతు వమేవ తవమేవ తత్॥ పరతి॥ యత్ = ఏది; పరంబరహ్ి = పరబరహ్ిమో; సరయవతయి = సరయవతిగయ ఉందో ; విశవసా = విశవమునకు; మహ్త్ ఆయతనం = మహ్తురమ ైన ఆధ్యరమో; సూక్షాిత్ = సూక్షిమ ైన దయనికంటే; సూక్షితరం = మికికలి సూక్షిమ ైనదో ; నితాం = నితామ ైనదో ; తత్ = అది; తవమేవ = నీవ్ే; తవం ఏవ = నీవ్ే; తత్ = అది.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 94 -

తయత్పర్ోము:- ఏది పరబరహ్ిమో, ఏది సరవమందు ఆతిగయ ఉందో , ఏది విశవమునకు మహ్తురమ ైన ఆధ్యరమో, ఏది సూక్షిము కంట్ సూక్షిమో, ఏది నితామో అదే నీవు. నీవ్ే అది. వయోఖ్ో:- ఉపో ుః - ఉపనిషతతు లను అధాయనం చెయయాలని, వ్యటి దయవరయ పరమయతి తతయవనిి

తెలుసుకోవ్యలని బయలుదేరిన శిషతానికి, సయధన చతతషాయ సంపద ఉండయలని, బుదిధ

సూక్షింగయ ఉండయలని ఇంతకు ముందే చెపుుకునయిం. బుదిధ సూక్షింగయ

లేకపో త ేపయర పంచిక విషయయలలో తెలివిని పరదరిశంచగలడేగయని

నిగూఢమ ైన ఆతితతయు వనిి గీహించే తెలివి ఉండదు. అందుకే గురువు ముందుగయ

శిషతాని బుదిధకి బాగయ పదునుబెటాి సూక్షితయవనిి కలిగించటానికి పరయతిం చేసయు డు.

ఇందిరయ మనోబుదుధ లకు అందనటువంటి, అచింతాము, అవాకుము, అనిరేిశాము

అయన పరమయతి ఈ జ్గతతు దయవరయ ఎలయ వాకుమవుతతనయిడో , ఈ దేహ ందిరయ

మనోబుదుధ లలో కూరొుని జ్డమ ైన వీటితో ఈ జ్గతతు లో ఎలయ వావహ్రిసుు నయిడో

తెలియజ్ేసయు డు. ఇదంతయ శిషతాని బుదిధకి అందే సయి య లోనే చెపిు శిషతాని

ఆలోచింపజ్ేయ గలగయలి. ఇంతచేసినయ శిషతాడు బుదిధ సయి యలోనే ఈ

పరమయతితతయవనిి గీహిసయు డే గయని బుదిధకి అతీతంగయ వ్ ళ్ళీ ఆతీియంగయ అనుభవ

పూరవకంగయ ఆలోచనలకతీతంగయ పరగయఢధ్యానంలో గీహించడు. అలయ గీహించగలిగేంత

వరకు గురువు ఓపికతో మళ్ళీ మళ్ళీ పరయతిం చేయయలిుందే.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 95 -

సరవతయర వ్యాపించియుని సూక్షాిత్మ సూక్షిమ ైన, సవయం పరకయశమ ైన పరమయతి చెైతనాం పరకృత్మలో పరత్మబింబించిన కయరణంగయ - అంటే కయరణ శరీరంలోని వ్యసనలలో పరత్మబింబించిన కయరణంగయ ఆ వ్యసనల మురికి వలో పరమయతి తనను తయను మరచి తయను జీవుడనని భరమ పడతయడు. ఆ జీవుడే కయరణ శరీరంలోని వ్యసనల పేరరణతో, మనోబుదుధ ల దయవరయ ఆలోచనలు చేసి సూి ల శరీరం దయవరయ కరిలు చేసూు సుఖ్ దుుఃఖ్యలు అనుభవిసుు ంటాడు. అయతే ఈ వావహారం అంతయ 3 సయి యలలో జ్రుగుతతంది. జ్ఞగీదవసిలో సూి లదేహ్ంలో కూరొుని విశువడుగయ కరిలు చేసి సుఖ్దుుఃఖ్ అనుభవ్యలు ప ందుతయడు. ఆ తరయవత నిదిరంచినపుుడు సూక్షి శరీరంలో కూరొుని ఒక సవపి పరపంచయనిి సృష్ిా ంచుకొని అందులో తెైజ్సుడుగయ ఏదేదో చేసి సుఖ్ దుుఃఖ్ అనుభవ్యలు ప ందుతయడు. ఆ తరయవత కయరణ శరీరంలో కూరొుని పూరిు తమసుులో - అజ్ఞా నంలో ఏమీ చేయనివ్యడుగయ ఏ ఆలోచనలు లేకుండయ, ఏమీ తెలియకుండయ – కేవలంగయ - పయర జాుడుగయ సుఖ్సవరూపంలో ఉంటాడు. ఆ తరయవత మళ్ళీ పూరవజ్నికరిల ఫలితయనిి అనుభవించటానికి నిదరనుండి మేల కని తన పనులలో నిమగిమవుతయడు. ఐతే ఈ 3 అవసిలలో చేసేది, అనుభవించేదీ ఎవరు? – జీవుడే. ఈ 3 అవసిలకు ఆ అవసిలలోని జీవుడ ికయరా కలయపయలకు కేవల సయక్షిగయ ఉండి గీహించేది తెలుసుకొనేది ఆ జీవుడిగయ వావహ్రిసుు ని ఆతియే. ఇలయ ఆనిి అవసిలలో కరుగయ భోకుగయ ఉని ఆ జీవుడి కయరా కలయపయలను గమనిసుు ని సయక్ష ిఐన ఆతియే సరయవనికి ఆధ్యరం. ఆ ఆతి వలోనే జీవుడు, జీవుడి కయరా కలయపయలు, సుఖ్దుఖ్యలు అనీిను. ఇలయ గురువు అతాంత సూక్షి విషయయనిి బో ధ్ించి - సరయవనిక ిఆధ్యరంగయ ఉనిది ఆతియేనని తెలియజ్ేసినపుడు సూక్షి బుదిధతో ఆతిను తెలుసుకోగలుగుతయడు. అలయ తెలుసుకోవ్యలి. అలయ తెలుసుకోగలిగే వరకు అతాంత శదీధతో శ.ీ మ. ని. లను సయగించయలిుందే. అయతే ఇంత తెలుసుకుని తరయవత ఆ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 96 -

పరమయతి తన కని భనిమ ైనదని, అది తెలియబడేదని, నేను తెలుసుకొనే వ్యడినని గీహిసేు అది ప ది తపేు అవుతతంది. ఏనయటికీ ఆతయినుభూత్మ కలగదు. తన కరిబంధనయలు వీడవు. జ్నన మరణ రూప సంసయరసయగరయనిి తరించలేడు. కనుక ఆ పరమయతియే నీ దేహ్ంలో ఉని పరతాగయతి అని, ఆ పరతాగయతి జీవుడిగయ వావహ్రిసుు ని నీవ్ ే అని, గురువు శిషతాని బుదిధని, బుదిధలోనే పరజా్ను ఆతితో అనుసంధ్యనం చేయంచయలి. అందుకే రయబో యే మంతయర ల దయవరయ ఈ ఆతిభావ్యనిి సిిరపరచబో తతనయిరు. దయనితో జీవుడిగయ మనోబుదుధ ల తయదయతియంతో వావహ్రించ ేనేను ఆతినే - పరమయతినే, నేను బుదిధని కయదు; ఆతిను - అనే ధృడ నిశుయం కలిగ ిశిషతాడు ఆతిగయ -కేవలంగయ ఉండిపో వ్యలి. అదే క ైవలాం. అదే ఈ ఉపనిషతతు యొకక అంత్మమ లక్షాం. కనుకనే ఈ 16 వ మంతరం మొదలు చివర 24 వ మంతరము వరకు ఇదే విషయయనిి చెపిు జీవుణిా దేవుడిగయ - ఆతిగయ - పరమయతిగయ - కేవలంగయ - మోక్షసవరూపంగయ నిలపటానికి బరహ్ిదేవుడు తన అంత్మమ బో ధను పయర రంభసుు నయిడు. మం॥ యతురం ..... తత్ తవమేవ తవమేవ తత్

ఏది పరబరహ్ిమో, ఏది సరవము నందు అంతరయతిగయనునిదో , ఏది సమసు విశవమునకు ఆయతనముగయ (ఆధ్యరముగయ) ఉనిదో, ఏది సూక్షితరమ ైన దయనికని సూక్షిమో, ఏది నితామో అది నీవే్. నీవ్ే అది.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 97 -

(1) యత్ పర్ంబ్రహ్ి:- ఏది పరబరహ్ిమో! ఈ అనితా పరపంచంలో ఉని వసుు వుల కని, విషయయలకని, దృశ్యాలకని, భావ్యలకని పరమ ైనది ఏదో అదే పరబరహ్ిము. ఇలయ ఉంటుందని ఊహించటానికి వీలు లేనిది పరబరహ్ి. (2) సరయవతయి:- పరమయతి సరవవ్యాపి. అది లేని చోటు లేదు. ఈ జ్గతతు లో అంతటా ఉనిది అదే. అనిి రూపయలలోను, అనిి విషయయలలోను, అనిి ఆలోచనలలోను, కనిపించకుండయ వ్యాపించియునిది అదే. ఈ పేపరు మీద కొనిి వ్ేల అక్షరయలునయియ. ఏ అక్షరమ ైనయ సరే - అది 'క' అయనయ 'చ' అయనయ అనిింటికీ ఆధ్యరంగయ పేపరు ఉనిది. పేపరు లేకపో తే అక్షరం ఉండే వీలులేదు. అలయగే జ్గతతు లోని సమసు నయమ రూపయలకు ఆధ్యరంగయ అదే ఉనిది. కయలు గయని చెయా గయని కదిలింది అంటే అలయ కదలటానికి కయరణం అందులోని ఆతి చెైతనామే. మనసుు ఆలోచించిందీ అంటే అలయ ఆలోచించటానికి కయరణం మనసుు నిండయ ఉని చెైతనామే. అలలనిింటా సముదరమే ఉనిటుో అనిి జీవుళీలోను ఆతియే ఉనిది. అందుకే "ఈశ్యవ్యసామిదగం సరవం యత్ కించ జ్గతయాం జ్గత్" అనయిరు. కదిలే పరత్మ దయనికి ఆధ్యరంగయ ఆతేి ఉనిది.

(3) విశవసో ఆయత్నం మహ్త్:- ఈ విశవం అంతటికి ఆధ్యరం ఆతియ.ే ఒటాి

ఆధ్యరము కయదు. మహ్తురమ ైన ఆధ్యరం. మయమూలు ఆధ్యరయలనీి పరిమితమ ైనవి.

అలలకు సముదరమే ఆధ్యరమ ైనయ అదీ పరిమితమే. కయని ఈ ఆధ్యరం అలయ కయదు.

తనప ై ఆధ్యరపడా జ్గతతు కని చయలయ గొపుదెైన ఆధ్యరం పరమయతి. కుండలకు

మటిా , నగలకు బంగయరం ఆధ్యరమే అయనయ ఆ ఆధ్యరయలు పరిమితం. కయని పరమయతి

మయతరం అలయంటి ఆధ్యరం కయదు. గోవరధన గిరిని చిటిక న వ్ేరలు ఆధ్యరంగయ నిలిపినటుో

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 98 -

పరమయతి ఈ జ్గతతు ను నిలిపి ఉంచయడు. " విషాభాాహ్ మిదం కృతునం ఏకయంశ్రన సిితో

జ్గత్" ఈ విశవం పరమయతిలో చిని అంశం. భగవంతతని చినిి నోటిలో బరహాిండం

అంతయ ఉనిటుా గయ ఈ విశవం పరమయతి ఆధ్యరంగయ ఉనిది. అనితామ ైన జ్గతతు కు

నితామ ైన ఆధ్యరం పరమయతి. జ్గతతు ను 'x' రే కళీతో చూసేు - జ్ఞా ననేతరంతో

చూసేు కనిపించేది ఆధ్యరమ ైన పరమయతియే.

(4) సూక్మిత్ సూక్షిత్ర్ం:- సూక్షిమ ైన వసుు వుకు వ్యాపకతవం ఎకుకవ. సూి ల

వసుు వుకు వ్యాపకతవం ఉండదు. భూమి సూి లం. దయనికి వ్యాపకతవం లేదు.

ఎకకడిదకకడే ఉంటుంది. నీరు కొంచము సూక్షిం. కనుక పలయో నికి పరవహిసుు ంది. అంట ే

కొంచం కదులుతతంది అంత.ే అగిి మరింత సూక్షిం. కనుక ఉనిచోటు నుండి

పరకకలకు వ్యాపిసుు ంది. ప ైక ి ఎగిసి పడుతతంది. వ్యయువు మరింత సూక్షిం. కనుక

కంటిక ి కనిపించదు. అంతటా వ్యాపిసుు ంది. ఇక ఆకయశం అనిింటికనయి సూక్షిం.

అయతే పరమయతి ఆకయశం కని సూక్షాిత్మ సూక్షిం. సూి ల వసుు వులతో సహా అంతటా

వ్యాపించియుంటుంది. అందుక ే దయనిని సూక్షాిత్ సూక్షితరం అనయిరు. ఆకయశ్యనిి

సూి ల వసుు వు అడాగిసుు ంది. కయని ఆతిను సూి ల వసుు వులు కూడయ అడాగించలేవు. పరత్మ

వసుు వు అది ఎంత సూక్షిమ ైనదైెనయ సర ే ఆతి ఆధ్యరంగయనే ఉంటుంది. ఆతివలోనే

ఉంటుంది. ఆతితోనే ఉంటుంది.

(5) నిత్ోం:- సూక్షాిత్మ సూక్షిమ ై సరవవ్యాపకమ ైన పరమయతి నితామ ైనది.

ఒకపుుడుండి ఒకపుుడు లేకపో యేది కయదు. పరిమితమ ైనవనీినశించి పో యేవ్ే.

అపరిమితము, అనంతము, అవిచిునిము అయన ఆతి ఎపుుడూ 'సత్' - ఉండేది.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 99 -

దయనికి పుటుా కగయని, నయశనంగయని లేదు. మయరుులు చెందే అనితా వసుు వులకు

ఆధ్యరంగయ మయరుులు లేకుండయ, నితాంగయ ఉండేది పరమయతి. ఇంత విపులంగయ

ఆతిను గురించి చెబితే శదీధగయ విని శిషతాడు ఆ ఆతిను దరిశంచయలనే పటుా దలతో

ఇందిరయయలను, మనసుును కటాడి చేసి, పరపంచం వ్ ైపుకు త్మరగకుండయ నిరోధ్ించి,

బుదిధని సూక్షిం చేసి, ఆ సూక్షాిత్మసూక్షిము, సరవవ్యాపకము, సరయవధ్యరము,

సరయవంతరయామి అయన ఆతిను ఆతీియంగయ దరిశంచ వచుు. దయనిన్క అంశముగయ

గీహించవచుు. ఇలయ గీహిసేు చయలదు. మర?ి

త్త్ు వమేవ త్వమేవత్త్ అదే నీవు - నీవే్ అది,

శిషతాని దృష్ిాని అంతరుిఖ్ం గయవించి అంతరయతి వ్ ైపు మరలించయలి. తయను బాహ్ాంగయ దరిశసుు ని ఆతి నిజ్ంగయ తనకని బయట లేదని గీహించయలి. అందుకే తత్ తవం ఏవ - అది నీవ్ే అని ఒకక కుదుపు ఇసుు నయిడు. ఇంతవరకు సూక్షి బుదిధతో నీవు గీహించిన ఆతియే తత్ - ఆ తత్ - తవం – ఏవ – నీవ్.ే అంటే నీ దేహ్ంలో ఉని అంతరయతియే అని చెబుతతనయిడు.

అదే నేను! - అని ఆలోచన వచిునపుడు ఇపుటివరకూ ఉని భావనకు అది

విరుదధం గనుక కొంత తడబాటు తపుదు. సముదరంలోని అలను - నీవు సముదయర నివ్ే - అంటే - ఆ! నేను సముదయర నయి? నేన కకడ? సముదరమ కకడ? అని బిడియ పడుతతంది. నయమ రూపయనిి తొలగించి చూచే నేరుు అలకు వసేు తపు అవును నేను (నీరు) సముదయర నేి (నీటినే) అనలేదు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 100 -

అలయగే శిషతానిలో భేదభావ్యనిి, బిడియయనిి, భయయనిి పో గొటాటానికి ఒకక గుకకలో 'తతు వం ఏవ' - తవం ఏవ తత్ ' అంటునయిడు. అదే నీవు - నీవ్ే అది. ర ండూ ఒకే చైెతనాం విడగొటాబడి లేదు. అఖ్ండమే.

జ్ఞగీత్ లోఉండి అనుభవ్యలు ప ందిందీ, సవపింలో ఉండి అనుభవ్యలు ప ందిందీ, సుషతపిులో ఏమీ తెలియకుండయ ఉనిదీ నేనేనంటునయిం, సవపింలో నేను అలయ చేశ్యను ఇలయ చేశ్యను అని చెబుతతనయిం. సుషతపిులో ఇలయ ఉనయిను అని చెబుతతనయిం. అంతయ నేనుగయనే ఈ 3 అవసిలోో ఉంటునయిం. కయని నయమ రూపయలతో ఈ దే. ఇం. మ. బు లతో ఉని నేను ఆతినే అని అనలేకపో తతనయిం. ఇలయ పరమయతిను గురించి విచయరణ చేసి సూక్షి బుదిధతో గీహించి పరగయఢ ధ్యానంలో బుదిధకి అతీతంగయ ఆతీియంగయ ఆ పరమయతిను నేనే - నేనే ఆ పరమయతిను. అంతయ ఒకకటే, అసలు ఉనిది నేన్కకటే - అనే ధృడ నిశుయం కలిగ ేదయకయ సయధన సయగయలి. - అలయ నిశుయం కలిగితే పరయోజ్నం ఏమిట?ి

17 వ మంత్రము మంత్రము ॥ జ్ఞగీత్ సవపి సుషతపయు యది పరపంచం యత్ పరకయశతే । "తత్ బరహాిహ్" మిత్మ జ్ఞా తయవ సరవబంధ్ెైుః పరముచాతేుః ॥ పరతి ॥ జ్ఞగీత్ సవపి సుషతపయు యది పరపంచం = జ్ఞగీత్, సవపిము, సుషతపిు అను వీటితో కూడిన పరపం చయనిి; యత్ = ఏది; పరకయశతే = భాసిసుు నిదో ; తత్ బరహ్ి అహ్ం = ఆ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 101 -

బరహ్ిను నేను; ఇత్మ = అని; జ్ఞా తయవ = తెలుసుకొని, సరవబంధైె్ుః = సమసు బంధముల నుండి; పరముచాతే = విడువబడుచునయిడు. తయత్పర్ోము॥ జ్ఞగీత్ సవపి సుషతపుు వులతో కూడిన పరపంచమును ఏదెైతే భాసింప చేయుచునిదో ఆ బరహ్ినే నేను అని తెలుసుకుంటే అతడు సమసు బంధముల నుండి విముకుు డగుచునయిడు. వయోఖ్ో:- ఆతి అంటే ఏమిటల ఎలయంటిదో బుదిధతో తరికంచి తెలుసుకోవ్యలి. ఆ తరయవత 'ఆ - ఆతి నేనే నని బుదిధకి అతీతంగయ వ్ ళ్ళీ అనుభూత్మ ప ందయలి. అలయ అనుభూత్మ ప ందటానికి వీలుగయ ఇకకడ ఉపయయంతో కూడిన మయరయగ నిి బో ధ్ిసుు నయిడు గురువు.

జ్ఞగీత్ సవపి సుషతపుు లతో కూడిన పరపంచయనిి, అందలి అనుభవ్యలను పరకయశింపజ్ేసేది ఏదో తెలుసుకొని - అలయ పరకయశింపజ్ేసే బరహ్ిమే నేను అని ఆతీియంగయ గీహించమంటునయిడు. అలయ గీహిసేు నీవు సమసు బంధనయల నుండి విముకుు డవ్ ై పరమ పరశ్యంతసిిత్మలో - ఆనందసిిత్మలో ఉంటావని ఫలితయనిి కూడయ తెలియజ్ేసుు నయిడు.

ఈ లోకంలో ఒక వసుు వును, లేదయ వాకిుని, లేదయ ఒక జ్ంతతవును, పురుగును, చెటుా ను - దేన ైినయ సరే చూసుు నయిమంటే దయనికి కయరణం ఆ వసుు వుప ై వ్ లుగు పరసరించటం వలోనే. ఆ వ్ లుగే లేకపో తే కనుిలునిపుటికీ దేనినీ చూడటం ఏనయటికీ సయధాం కయదు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 102 -

అలయగే ఈ జ్ఞగీత్ - సవపి - సుషతపిు అవసిలలో జ్రుగుతతని వావహారయలను, ప ందుతతని అనుభవ్యలను తెలుసుకుంటునయిం అంటే వ్యటిప ై ఒక చెైతనాం పరసరించయలి. ఆ చెైతనామే లేకపో తే వ్యటిని తెలుసుకోవటం సయధాం కయదు. ఆ చెైతనామే ఆతి - పరమయతి లేదయ పరబరహ్ిం. ఆ పరబరహ్ిం మర వరో కయదు నీవ్ే.

(1) ఇపుుడు జ్ఞగీదవసిలో శరీర అవయవ్యలు కదలటానికి కయరణం ఆతిచైెతనామే.

ఇందిరయయలు వ్యటి వ్యటి పనులు - అంటే చూడటం, వినటం, మయటాో డటం, నడవటం,

పటుా కోవటం - చేసుు నయియంటే దయనికి కయరణం ఆతిచైెతనామే. మనసుు ఆలోచనలు

చేసుు నిదీ అంటే దయనికి కయరణం ఆతిచైెతనామే, బుదిధ ఏవ్ేవ్ో కోరికతో నిరాయయలు

తీసుకుంటునిదీ అంటే దయనికి కయరణం కూడయ ఆతిచైెతనామే. మన మనసుులోని

ఆలోచనలు, సంకలయులు, సుఖ్దుుఃఖ్యది అనుభవ్యలు మనక లయ తెలుసుు నయియ?

బుదిధలోని కోరికలను మనం ఎలయ తెలుసుకోగలుగుతతనయిం? వ్యటిప ై చెైతనాం

పరసరించటం వలోనే. ఇక సవపయివసిలోని సవపిపరపంచంలో సవపిపురుషతడు త్మరిగి

అనుభవ్యలు ప ందుతతనయిడు అంటే దయనికి కయరణం మనసుు వ్ నుకనుని ఆతి

చెైతనామే. అంతేకయదు సవపింలో తెైజ్సుడు ప ందిన అనుభవ్యలను మేలుకుని

తరయవత చెపుగలుగుతతనయిం అంటే ఆతి చెైతనాం ఆ అనుభవ్యలను

పరకయశింపజ్ేయటం వలోనే. అలయగే సుషతపిులోని జీవుడు ఏమీ తెలియకుండయ అజ్ఞా నంలో

ఉనిపుటికీ, మేలుకుని జీవుడు ఆ సుషతపిులోని అనుభవ్యనిి - అంటే ఏమీ

తెలియని విషయయనిి - హాయగయ అపుుడు ఉని విషయయనిి చెబుతతనయిడంటే

దయనికి కయరణం. ఆ సుషతపిులోని అనుభవ్యనిి ఆతిచైెతనాం పరకయశింపజ్ేయటం వలోనే.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 103 -

అంటే 3 అవసిలలోని అనుభవ్యలను ఆతియే పరకయశింపజ్ేసుు నిది. ఆ ఆతి ఎకకడ

కూరొుని ఈ 3 అవసిలలోని అనుభవ్యలను పరకయశింపజ్ేసుు నిది? అది లోపలే

ఉండి ఉండయలి. అంటే 3 అవసిలలోను ఉండి ఉండయలి. అంటే నిజ్ంగయ ఈ అనుభవ్యలు

ప ందిన జీవుడిలోనే ఉండి ఉండయలి. అసలు జీవుడెవరు?

ఆతియే ఈ దేహ్ంలో జీవుడుగయ తనను తయను భావించుకొని 3 అవసిలలోను విశవ, తెైజ్స, పయర జాులుగయ వావహ్రిసుు నిది, అనుభవ్యలు ప ందుతతనయిననుకొంటునిది. అంటే జీవుడు ఆతియే. కనుక ఇపుుడు నీవు జీవుణిా కయదని ఈ సరయవనిి పరకయశింపజ్ేసే 'ఆతినే' నేనని నిశుయంగయ తెలుసుకొని ఈ శ . మ. బు . ల తయదయతియం నుండి విడివిడి - జీవభావం నుండి వ్ ైదొలగి, నీవు నీవుగయ - ఆతిగయనే ఉండిపో తే - అదే ఆతయినుభూత్మ. నేను అనీి చేసుు ని జీవుణిా అనే భావన నుండి, భరమ నుండి బయటపడి ఏవ్ేవ్ో చేసూు అనుభవ్యలు ప ందుతతని ఈ దే. మ. బు. లను కేవలంగయ, అసంగంగయ ఉండి చూసే సయక్షిని అనే అనుభూత్మలో నిలవ్యలి. ఈ విషయయనిి ఊరికే తెలుసుకునింత మయతయర న చయలదు. అపరోక్షానుభూత్మ కలగయలి. ఆతితో అనుసంధ్యనం కయవ్యలి. ఆతితో తయదయతియం చెందయలి. ఇపుుడు జీవుణానే భావన ఎంత ధృడంగయ ఉందో బరహ్ిముననే భావన అంత ధృడంగయ ఉండయలి. దయనివలో పరయోజ్నం? -

దీనివలోనే సరవ బంధనయలు తొలగిపో యేది- బంధనయలు అంటే ఈ దేహానిి మళ్ళీ మళ్ళీ తీసుకువచేు కరిఫలయలు వ్యసనలే.

అవి ఉండబటాే బుదిధలో కోరికలు, మనసుులో వికే్షపయలు, ఇందిరయయలకు విషయయల పటో ఆసకిు, ఆ ఆసకిుకి అనుగుణంగయ కరిలు చేయటం, సుఖ్ దుుఃఖ్యలు అనుభవించటం

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 104 -

జ్రుగుతతనిది. దీనివలోనే మన నిజ్తతయవనిి - ఆతిను అనే సతయానిి మరచిపో తతనయిను. జీవుడిగయ వావహ్రిసుు నయిను. పరిమితతడన ైపో తతనయిను. ఈ పరమిిత జీవ భావ్యనిి వదిలించుకొని ఆతితో అనుసంధ్యనమ ై ఆతిగయనే ఉండయలి. ఆతిగయ ఉండటమంటే కోరికలు, ఆలోచనలు, సంకలయులు, కరిలు, సుఖ్ దుుఃఖ్యలు ఇవే్వీ నయవి కయదు, వీటనిింటికి నేను విలక్షణుడను అనే సిిర భావంలో ఉండయలి. నిశుల ధ్యానంలో మయతరమే అలయంటి అనుభూత్మ కలుగుతతంది. అయతే ధ్యానంలో నిశులంగయ ఆతిభావనలో సిిరంగయ నిలవటం సయధకుడికి అంత తేలికగయ కుదరదు. మరేం చేయయలి? నిరంతరం ఎటిా ఆలోచనలలో ఉండయలి? ఎలయంటి ఆలోచనలు చేసుు ంటే నిశులధ్యానంలో ఆతిలో నిలవగలుగుతయము? -

18 వ మంత్రము

మంత్రము ॥ త్మరషతధ్యమసు యద్ భోగాం భోకయు భోగశు యదభవ్ేత్ । తేభోా విలక్షణుః సయక్షీ చినయితరో యం సదయశివుః ॥ పరతి॥ త్మరషతధ్యమసు = మూడు అవసిలలోను, యత్ భోగాం = ఏది భోగామో; భోకయు = భోకుయో; భోగుః చ = భోగమును కూడయ; యత్ భవే్త్ = ఏది అగుచునిదో , తేభా = వ్యటి నుండి; విలక్షణుః = విలక్షణుడైె; సయక్షీ = సయక్షియ ై; చినయితరుః = చిత్ సవరూపుడను; అహ్ం = నేను; సదయశివుః = సదయశివుడను.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 105 -

తయత్పర్ోము॥ మూడు అవసిలలోను భోగాం; భోకయు , భోగరూపంలో ఏదెైతే ఉందీ దయని నుండి నేను విలక్షణుడను, సయక్షిని, చిత్ సవరూపుడను, సదయ శివుడను.(అని భావించవల ను) వయోఖ్ో:- "అనుభవ్యలు ప ందే జీవుణిా కయదు నేను" అనిి అనుభవ్యలను పరకయశింపజ్ేసే పరబరహాినిి అనే సిిత్మలో నిలవ్యలి. జ్ఞగీత్ సవపి సుషతపిు అవసిలలో వ్ేరు వ్ేరు అనుభవ్యలు జీవుడిక ికలుగుతతనయియ. ఆ అనుభవ్యలు ప ందే జీవుణిా నేనేనని మన అందరి యొకక సయమయనా భావం. అయతే యదయరధం ఏమంటే ఆ అనుభవ్యలను పరకయశింపజ్ేసుు ని 'బరహాినేి నేను - అనేది. ఇలయ అనుభవ్యలను పరకయశింప జ్ేసే చెైతనా సవరూపమ ైన బరహ్ిమున ైన నేను భరమ వలో అనుభవ్యలను ప ందే జీవుడిగయ పరిమితతడన ై పో తతనయిను. అంటే ఒకరకంగయ బరహ్ిమున ైన నేను ఈ 3 అవసిలలోను జీవుడుగయ చికుకబడి పో యయను. ఇలయ చికుకబడకుండయ ఈ 3 అవసిల నుండి బయట పడయలి. అలయ బయట పడయలంటే నిరంతరం విచయరణలో ఉండయలి. ఆతిప ై ధ్యానంలో ఉండయలి. మన యదయరధ తతయు వనిి గూరిు పదే పదే ఆలోచిసూు ధృడ నిశుయయనిక ిరయవ్యలి. నేన వరు? అని విశ్రోషణ చేసుకోవ్యలి.

ధ్యానయనికి లక్షాం ఆతిగయ ఉండటం. అలయ ఉండయలంటే ముందుగయ మిధ్యా

భావ్యనిి నిరసించయలి.(నయహ్ం జీవుః అని) ఆ తరువ్యత సతా తతవంలో నిలవ్యలి.

(అహ్ం బరహాిసిి - అని) ఈ పరకిీయనే ఈ మంతరంలో తెలియజ్ేసుు నయిరు.

3 అవసిలలోను "చేసేవ్యణిా , అనుభవించేవ్యణాి అయన జీవుణిా" అనే భావం నుండి బయటపడటానికి, ఈ 3 అవసిలలోను చికుక బడకుండయ తపిుంచుకోటానికి, ఈ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 106 -

3 అవసి లకు, ఆ అవసిలలోని అనుభవ్యలకు, ఆ అనుభవ్యలను ప ందే జీవుడికి 'సయక్షిని' అనే భావనను కలిగించుకొని, ప ంప ందించుకొని, సిిర పరచుకోవ్యలి. ఇదే ధ్యాన నిషాలో నిలకడ కలగటానికి బాగయ తోడుడుతతంది.

ఏదెైనయ మనం ఒక అనుభవ్యనిి ప ందయమంటే అనుభవించే వ్యడొకడుండయలి. అనుభవించటానికి ఒక విషయం ఉండయలి. ఆ విషయయనిి అనుభవించటం అనే కిీయ ఉండయలి. ఇదే కరు, కరి,కిీయ. భోకు, భోగాం, భోగం. మన 3 అవసిలలోను ఈ త్మరపుటి ఉండయలి. అపుుడే అనుభవం సయధాం. జ్ఞగీదవసిలో భోకు : విశువడు, భోగాం : అనిం; భోగం : త్మనటం. అలయగే సవపయివసిలో భోకు : తెైజ్సుడు; భోగాం : సవపింలోని అనిం; భోగం : త్మనటం; ఇక సుషతపిు లో భోకు : పయర జాుడు, భాగాం : ఏమి లేకపో వటం. భోగం : నిదర (తమసుు).

ప ై మూడు అవసిలలోను విశువడు, తెైజ్సుడు, పయర జాుడు అనబడే 3 రకయల భోకును నేనే(జీవుడనే) అనుకుంటునయిం. ఇదే ఇరుకుకపో వటం అంటే. అసలు నిజ్ం ఏమిటంటే ఈ జ్ఞగీత్ దృశ్యాలను, అనుభవ్యలను, అనుభవించే భోకును, పరకయశింపజ్ేసుు ని ఒక చెైతనాం ఉంది. అదే నేను. అలయగే సవపి సుషతపిు దృశ్యాలను, అకకడి భోకులను, వ్యరి అనుభవ్యలను కూడయ పరకయశింప జ్ేసుు ని చెైతనయానీి నేనే (బరహ్ిమునే) –

నేను (చెైతనయానిి) సూక్షాిత్మ సూక్షిం గనుక సరవతయర వ్యాపించియునయిను.

అకరును, అభోకును. నయకు కోరికలు గయని, బాధాతలు గయని, లక్షాాలు గయని ఏవీ లేవు. నేను అంతటా ఉంటాను గనుక జ్డ వసుు వులు నయ సయనిిధాంలో చెైతనయానిి

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 107 -

ప ందుతతనయియ. నయ పరకయశం వలోనే వసుు వు పరకయశింపబడుతతనిది. కరు చేత తెలియబడుతతనిది. నయ పరకయశం లేకపో తే తెలుసుకొనే కరయు లేడు. తెలియబడే వసుు వూ లేదు. నేను ఈ త్మరపుటి కనయి వ్ేరు. అంటే నేను వసుు వునూ కయదు, అనుభవ్యనీి కయదు, అనుభవించే వ్యణాీ కయదు. నేను ఈ మూడింటికి విలక్షణమ ైన సయక్షిని. ఆతి చెైతనయానిి. అనిింటిని పరకయశింపజ్ేసే చైెతనయానిి.

సూరుాడు పరపంచంలోని వసుు వులను పరకయశింపజే్సుు నయిడు. వ్యటిని ఇకకడి పయర ణులు చూసుు నివి, అనుభవిసుు నయియ. సూరుాడు వసుు వూ కయదు, అనుభవించేవ్యడూ కయదు. అనుభవమూ కయదు. ఆయన దేనినీ చూడటం లేదు. కయవ్యలనుకోవటం లేదు. తెచుుకోవటం లేదు. అనుభవించటం లేదు. ఆనందించటం లేదు. ఆయన కేవలంగయ ఉండి తన పరకయశ్యనిి వ్ దజ్లుో తతనయిడు. అదీ కయవ్యలని చెయాటం లేదు. అది వ్యని సవభావం , వ్యని సవరూపం, వ్యని సహ్జ్ సిిత్మ. అంటే సూరుాడు ఇకకడి వసుు వులకు, వ్యటిని అనుభవించేవ్యరికి, అనుభవ్యలకు కేవల సయక్షి అంతే.

అదేవిధంగయ సరవతయర ఉని పరమయతి చెైతనాం (నేను). ఈ దేహ ందిరయ మనోబుదుధ లను, వ్యటికి ఆధ్యరమ ైన వ్యసనలను - కరిఫలయలను పరకయశింప చేసుు నిది. ఆ చెైతనాంలో అనిి వావహారయలూ జ్రిగిపో తతనయియ. చెైతనాం ఎకకడయ దేనినీ పరతేాకంగయ పరకయశింపజ్ేయటం లేదు. ఎవరినీ పరతేాకంగయ ఇలయ చెయా - అలయ చెయా అనటం లేదు. ఏమి జ్రిగినయ నిరిోపంగయ - నిశులంగయ, కేవలంగయ ఉండిపో తతనిది. ఆతిపరకయశంలో ఇకకడి వసుు వులను, విషయయలను ఇందిరయయలు చూసుు నయియ. మనోబుదుధ లు అనుభవిసుు నయియ, ఆనందిసుు నయియ. అంతే తపు ఆతి చూడటం

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 108 -

లేదు. తెచుుకోవటం లేదు. అనుభవించటం లేదు. సూరుానిలయ - కేవల సయక్షిలయ ఉంటునిదంతే.

ఇంతవరకు కోరుతతనయిను, ఆలోచిసుు నయిను, సంకలిుసుు నయిను, చేసుు నయిను, అనుభవిసుు నయిను' అనుకొనే నేను ఆ పరమయతితో ఐకాం కయవ్యలి. సయక్షిగయ ఉని సూరుానిలయగయ మనం కూడయ ఇకకడ జ్రిగే వ్యటికి సయక్షిగయ ఉండయలి. కరిలు చేసే దేహ ందిరయయలకు, సంకలయులు చేసే మనసుుకు, ఆలోచనలు చేసే బుదిధకి, తీరని కోరికల వ్యసనలతో ఉని కయరణ శరీరయనికి, అనిింటికీ కేవల సయక్షిగయ ఉండయలి. తటసుి డుగయ ఉండయలి. అలయ ఉండేటటుో గయ మనకు మనం శిక్షణ నిచుుకోవ్యలి. నేను కరును కయదు. జీవుణిా కయదు. ఆ జీవుణిా పరకయశింపజ్ేసేవ్యణిా అని జీవభావం నుండి వ్ేరు పడయలి. ఇలయ కేవల సయక్షిగయ ఉండగలిగితే నీవు నీ ఎదురుగయ జ్రుగుతతని నయటకయనిి 70-80 సం॥ల పయటు జ్రిగే నయటకయనిి నిరిోపు ంగయ చూడగలుగుతయవు. అలయ చూడగలిగితే కరి ఫలయలను వ్యసనలను మూట కటుా కొనే పనీ లేదు. అంతకు ముందునివనుకుని మూటలు కూడయ అదృశామ ైపో తయయ. (భసిం) (సరవపయప వాపో హ్ాం)

నీకే మయతరం సంబంధం లేని వాకుు లు బజ్ఞరోో పో టాో డుకుంటునయిరు.

కొటుా కుంటునయిరు. నీవు నీ ఇంటి వరండయలో నిలిచి చూసుు నయివు. వ్యరి మయటలు

కూడయ వినిపించటం లేదు. కొటుా కోవటం మయతరం కనిపిసుు నిది. కొంతసేపు వ్యరు

వివ్యదపడి ఎవరో వచిు సరిధ చెపుగయ వ్ ళ్ళీపో యయరు. వ్యళళీ కనిపించినంత

వరకు వ్యరిని ఊరికే చూశ్యవు. అంటే కేవల సయక్షివి. వ్యరు వ్ ళ్ళీ పో యన తరయవత ఏం

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 109 -

చూశ్యవు? ఏమీ లేదు. ఎవరూ లేరు. ఇపుుడో సయక్షివే్నయ? కయదు, 'నేనే' అంటావు.

ఇంతవరకూ సయక్షివి. ఇపుుడు కేవలం నేనే. అంటే దృశాం ఉనింత వరకే 'సయక్షిగయ'

ఉంటావు. దృశాం అదృశామ ైతే 'సయక్షి'అనే భావన కూడయ తొలగిపో తతంది.

అలయగే ఈ 3 అవసిలలో అనేక వావహారయలు జ్రుగుతతంటే భోకు అనుభవ్యలు ప ందుతతంటే నీవు కేవలసయక్షిగయ ఉండయలి. ఈ అవసిలకు, అవసిలలోని వావహారయలకు, అనుభవ్యలకు దూరంగయ జ్రిగి కేవల సయక్షిగయ వ్యటిని చూసూు ఉంటే ఈ అనిి వావహారయలు కీమకీమంగయ జ్ఞరిపో తయయ. ఎందుకంటే ఈపరకృత్మకయరయాలనీి జ్డయలు. చెైతనామ ైన నీ సపో రుా ఉనింత వరకే వ్యటిలో కదలిక, నీవు వ్యటికని వ్ేరు పడి నిరిోపు ంగయ - నిశులంగయ- నిష్ిరయింగయ - ఉదయసీనంగయ - కేవలంగయ ఉండిపో యనపుుడు వ్యటిలో కదలిక ఉండదు. 3 అవసిలు అంతరించిపో తయయ. కేవలం తతరీయంలో నిలిచిపో తయయ. ఈ సిిత్మలో నీవు పరకయశింపజ్ేయటానికి అకకడ ఏమీ ఉండదు. కేవల సయక్షిగయ చూడటానికీ ఏమీ ఉండదు. ఇపుుడు సయక్షాానికి విషయయలు, దృశ్యాలు ఏమీ లేవు గనుక నీవు 'నీవుగయ' ఉండిపో తయవు. సుషతపిులో నీవు పయర జాుడిగయ ఉంటావు.(అజ్ఞా నం వలో) సుషతపిు లయంటి ఏమీ లేని తతరీయ అవసిలో ఆతిగయ - బరహ్ిముగయ ఉంటావు. [జ్ఞా నం వలో]. ఈ విధంగయ కరుగయ 3 అవసిలలో వావహ్రించిన నీవు ముందు సయక్షిగయ నినుి నీవు మలచుకొని అనిి వావహారయలకు దూరంగయ జ్రిగి కేవలంగయ ఉంటే కీమంగయ సయక్షియ ైన నీవు చిత్ సవరూప ఆతిగయ ఉండిపో తయవు. ఈ ఆతి నిరివషయం, నిరుపయధ్ికం, నిష్ిరియం, నిరుగ ణం, అక్షరం, ఆనంద సవరూపం, ఎటిా అలజ్డులకు అశ్యంత్మకి సయి నం లేని సిిత్మ. ఇటాి సిిత్మని చేరటానికి దే.మ.బు.ల నుండి మనం దూరమ ై సయక్షిగయ కేవల సయక్షిగయ ఉండయలి. అపుుడే బాహ్ావిషయయల నుండి మరలిపో తయం. దయనితో ఆలోచనల తతఫయను చలయో రుతతంది. దయనితో పరగయఢ ధ్యానం.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 110 -

భావ్యతీతసిిత్మ. అందులో ఆతిదరశనం. నేను బరహ్ిమును, సదయ శివుడను (నితామంగళసవరూపుడను) అవుతయను.

19 వ మంత్రము మంత్రము॥ మయేావ సకలం జ్ఞతం మయ సరవం పరత్మషాి్తం మయ సరవం లయం యయత్మ తద్ బరహాిదవయమసియహ్ం । పరతి॥ మయ ఏవ = నయ యందే, సకలం జ్ఞతం = సమసుమును పుటిానది, మయ = నయ యందు, సరవం = సరవము, పరత్మషాి్తం = పరత్మష్ిాతమ ైనది, మయ సరవం = నయ యంద ేసరవము, లయం యయత్మ = లయము ప ందుచునిది, తత్ = ఆ, బరహ్ి = బరహ్ిమును, అదవయం = అదవయము, అసిి = అగుచునయిను, అహ్ం = నేను. తయత్పర్ోము:- నయ యందు సరవము జ్నించి, నయ యందే పరత్మషాి్తమ ై, నయ యంద ే సరవము లయము ప ందుచునిది, నేనే అదవయమ ైన ఆ బరహ్ిను. వయోఖ్ో:- సయధకుడు అజ్ఞా నం నుండి విడుదల బొ ంది, అంటే జీవభావ్యనిి వదిలించుకొని నిరివకలు సమయధి్ నిషాలో ఆతితో తయదయతియం చెంది, ఆతినిషతు డెై యునిపుుడు పలికే అనుభవ వ్యకాం ఇది "తత్ బరహాి అహ్ం అసిి" 'అహ్ం బరహాిసిి'- 1) అలలు సముదరంలోనే పుటిా - అందులోనే కదిలి, అందులోనే లయమ ై పో తతనయియ.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 111 -

2) ఆభరణయలు బంగయరంలో నుండే పుటిా , బంగయరం లోనే ఉండి, చివరకు బంగయరంలోనే అంతమ ై పో తతనయియ. అదేవిధంగయ ఈ సుఖ్ దుుఃఖ్య లతో కూడిన ఈ దృశా పరపంచం యయవతతు పరమయతి నుండే పుటిా , ఆ పరమయతిలోనే ఉండి చివరకు ఆ పరమయతిలోనే లయమ ైపో తతనిది. ఈ పరపంచయనికి ఆధ్యరం ఆ పరమయతేి - పరబరహ్ిమే. కయరయాలనీి కయరణం నుండే వసయు య. 1) కలిుత సరుం చీకటిలో తయడులోనే పుటిా , తయడులోనే ఉండి వ్ లుగు రయవటంతో తయడులోనే అంతమ ై పో తతనిది. 2) సవపి పరపంచం నిదరలోకి జ్ఞరుకోవటంతో మనసుు నుండే పుటిా , ఆ మనసుులోనే

ఉండి మేలుకొనటంతో ఆ మనసుులోనే అంతమ ై పో తతనిది. మేలుకునివ్యడు

ఒకకసయరి తన సవపయివసిను తలచుకోగయనే తయను ఇంతవరకు చూచిన సవపి

దృశ్యాలనీి సతాం కయదని - అవి తన మనసుునుండే సృష్ిాంచబడినవని, కొంతసేపు

అందులో కలిుత సవపి పురుషతడు సంచరించయడని, మ లుకువ రయవటంతో ఆ

దృశాము - ఆ సవపి పురుషతడు సరవం తన మనసుులోనే అంతమ ై పో యందని

సుషాంగయ గీహించ గలుగుతయడు.

అదేవిధంగయ ఈ జ్ఞగీత్ పరపంచంలో ఎంతకయలం, ఎనిి జ్నిలు జీవుడిగయ వావహ్రించినపుటికీ - ఆ జీవుడు నేన వరు? ఎకకణిా ంచి ఇకకడకు వచయును? ఈ కనిపించే పరపంచం ఏమిటి? ఇది ఎకకడ నుంచి వచిుంది? ఈ సుఖ్ - దుుఃఖ్యలు నయకు ఎందుకు కలుగుతతనయియ? వీటిని సమూలంగయ తపిుంచుకొని శ్యశవత ఆనందంలో ఎలయ ఉండగలుగుతయను? అని తనలో తయను పరశిించుకొని, దీనికి సమయధ్యనం

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 112 -

కనుగొనయలనే ఆకయంక్షతో ఒక సదుగ రువును చేరినపుుడు లేదయ శ్యసయు ా లను అధాయనం చేసినపుుడు తయన వరో - తన నిజ్తతవం ఎటిాదో - ఈ పరపంచం ఎటిాదో తపుక తెలుసుకోగలుగుతయడు.

అలయ తెలుసుకొని, తయను జీవుణిాకయదని, ఈ మిధ్యాపరపంచంలో ఏవ్ేవ్ో చేసి సుఖ్దుుఃఖ్యలు అనుభవించయలిున వ్యణాి కయదని, తన నిజ్ సవరూపం పరమయతి సవరూపమని, అజ్ఞా నం చేత తనను తయను మరచి జీవుడుగయ భరమ చెందటం వలోనే ఈ దుుఃఖ్యలు, బాధలు, అలజ్డులు, ఆందోళనలు చెందుతతనయినని, వీటినుండి విముకిు చెందయలంటే జ్ఞా నంతో - ఆతి జ్ఞా నంతో తన అజ్ఞా నయనిి నయశనం చేసుకొని తన యదయరధ సిిత్మయ ైన పరమయతి సిిత్మలో నిలిచి పో వ్యలని తయను బరహ్ిముగయ - పరమయతిగయ కేవలంగయ ఉండిపో వ్యలని గీహించి - అందుకొరక ై సయధనలు చేసయు డు.

అలయ సయధనయలు చేసి శ.ీమ.ని.ల దయవరయ, ఆతి విచయరణ దయవరయ నిరివకలు సమయధి్ సిిత్మలో తన యదయరధ సవరూపంలో నిలిచి పో తయడు. జీవ భావ్యనిి విడిచి ఆతిభావంలో - బరహ్ిభావంలో - బరహ్ినిషు లో నిలిచిపో తయడు. అపుుడు తన సహ్జ్మ ైన బరహాినంద సిిత్మలో ఉండి పో తయడు.

అటాి సిిత్మలో ఒకకసయరి తన అజ్ఞా న సిిత్మని, అపుటి విషయ పరపంచయనిి ఒకకసయర ితలచుకోగయనే ఇంతవరకు తయను చూచిన ఈ విషయ పరపంచం గయని, అందులో జీవుడుగయ వావహ్రించిన వాకిు గయని - ఏవీ సతాం కయదని, ఆ మొతుం అజ్ఞా నంలో తనను తయను మరచిన సిిత్మలో తన నుండి కలిుంచబడినదేనని, సృష్ిాంచబడినదేనని, తనలోనే కొంతకయలం సిిత్మ కలిగి ఉనిదని - ఇపుుడు తనను తయను తెలుసుకొనటంతో

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 113 -

ఆ సరవమూ తనలోనే లయమ ై పో యనదని సుషాంగయ చూడగలుగుతయడు. అటాి సిిత్మలో ఆ ఆతినిషతు ని మౌన హ్ృదయం నుండి వ్ లువడే జ్ఞా న ఘోషయే ఈ మంతరము. ఆతి సయక్షాతయకరం ప ంది ఆతినిషు లో నిలిచిన ఆ మహాతతిని అనుభవమే ఈ మంతరభావం.

నిజ్ంగయ ఒక అవసి నుండి మరొక అవసికు చేరేటపుుడు ఏ అవసిలోని పరపంచయనిి - విషయయలను - వసుు వులను - అనుభవ్యలను ఆ అవసిలోనే వదిలి, తరయవత అవసిలోనికి పరవ్ేశిసుు నయిం.

ఉదయహ్రణకు జ్ఞగీదవసిలోని వసుు వులను గయని, విషయయలను గయని, భోగయలను గయని, అనుభవ్యలను గయని, వాకుు లను గయని, జ్యయప జ్యయలను గయని సవపయివసిలోనికి తీసుక ళీటం లేదు. అంతయ మరచి - అంతయ వదలి శరీరం నిదిరంచినపుుడే సవపిం పయర రంభమవుతతంది. అలయగే సవపింలో నీవు చూచిన దృశ్యాలు గయని, చేసిన పనులు గయని, ప ందిన అనుభవ్యలు గయని, సవపింలోని నీవు గయని, సుషతపిులోనికి పరవ్ేశించటం లేదు. ఇకకడివనీి మనసుులోనే లయమ ై - ఆ మనసుు కూడయ నిదిరంచిన తరయవతనే సుషతపిు పయర రంభం అవుతతనిది. అంటే -

జ్ఞగీత్ పురుషతడే జ్ఞగీత్ పరపంచయనిి చూడగలడు. అనుభవించగలడు. సవపి పురుషతడే సవపి పరపంచయనిి చూడగలడు, అనుభవించగలడు. సుషతపిు పురుషతడే (పయర జాుడే) సుషతపిుని - అంటే ఏమీ తెలియని పూరిు అజ్ఞా న సిిత్మని - కటిక చీకటిని (తమసుును) అనుభవించ గలడు. అయతే ఈ 3 అవసిలలోని ముగుగ రి అనుభవ్యలను జ్ఞగీత్ లో ఉని జీవుడు జ్ఞా పకం చేసుకో గలుగుతతనయిడు. అలయగే ఆతయినుభూత్మని ప ందిన ముకుపురుషతడు లేదయ ఆతినిషతు డు అవసిగయని - అవసిఐన తతరీయయవసిలో

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 114 -

కూరొుని పరపంచయనిి , ఇందలి జీవుని అనుభవ్యలను జ్ఞా పకం చేసుకోగలుగుతయడు. ఆ దృశ్యాలనిిం టిని చూడగలుగుతయడు. అపుుడు కలిగే భావనయే ఈ మంతరం విషయం.

"ఓహో్ ! ఈ సమసు పరపంచం నయ నుండే జ్నించి, నయలోనే ఉండి, చివరకు నయలోనే అంతమ ై పో యంది. ఇంతవరకు ఈ పరపంచయనిి ఇందలి విషయయలను పరకయశింపజ్ేసిన అదవయ బరహ్ిమును నేనే - అని 16 నుండి 19 వరకు గల ఈ మంతయర లను జ్ఞగీతుగయ పరిశ్రలన చేసేు -

'తత్ తవమేవ తవమేవ తత్'- అనే ఉపదేశ వ్యకాం 16 లో బో ధ్ించయరు. సూక్షాిత్మ సూక్షిమ ై సరవవ్యాపకమ ై, ఈ విశ్యవనికి ఆధ్యరమ ై, అందరిలోను అంతరయతిగయ ఉని బరహ్ిము నీవ్ే; నీవ్ే అది అని శిషతానికి ఉపదేశం చేసుు నయిరు. ఈ ఉపదేశ్యనిి సీవకరించి శిషతాడు తన విచయరణను సయగించయలి. నేను ఈ పరపంచంలో - అందరిలో అంతరయతిగయను, పరపంచయనికి ఆధ్యరంగయను ఉనయినయ? పరమయతి సూక్షాిత్మ సూక్షిం గనుక సరవ వ్యాపకమే. ఆ పరమయతేి సరయవనికీ ఆధ్యరం అనటమూ నిజ్మే. ఆ పరమయతేి ఈ పరపంచయనిి నిలిపి ఉంచింది. అనటమూ యదయరధమే ఐతే అదే నేను అనటం ఎలయ? అని విచయరణ సయగయలి - ఎలయ?

17 వ మంతరంలో ఇకకడ ి3 అవసిలను ఆ అవసిలలోని అనుభవ్యలను ఏదో ఒక దివా శకిు పరకయశింపజ్ేసుు ండయలి. అలయ పరకయశింపజ్ేసుు నిందువలోనే జ్ఞగీదయవసిలోని విశువని అనుభవ్యలను, సవపయివసిలోని తెైజ్సుని అనుభవ్యలను, సుషతపిులోని పయర జాుని అనుభవ్యలను మేలుకుని తరయవత జీవుడు గురుు చేసుకుంటునయిడు, చెపుగలుగుతతనయిడు. ఇలయ 3 అవసిలలోని విశవ తెైజ్స పయర జాుల అనుభవ్యలను

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 115 -

తెలుసుకొని చెపుగలుగుతతని జీవుడు అనుభవ్యలు ప ందినవ్యడయ? అనుభవ్యలను పరకయశింపజ్ేసిన చెైతనామయ? - చెైతనామే - ఆతియ ే – పరమయతియే. కనుక ఆ పరమయతిను నేనేనని తెలుసుకోవ్యలి. అలయ తెలుసుకుంటే సరవ బంధనయల నుండి విడుదల - మోక్షం - శ్యశవత ఆనందం అని 17 వ మంతరంలో చెపయురు. ఇలయ మననం సయగయలి. విచయరణ సయగయలి. పరమయతిగయ ఉండి పో వ్యలి. ఇది సయధ్ించటానికే పరగయఢ ధ్యానం. ఈ ధ్యానంలో 3 అవసిలను పరకయశింపజ్ేసే చెైతనాము 3 అవసిలలోను ఉండి ఉండయలి. ఈ 3 అవసిలలోని జీవుడిలోనే ఉండి ఉండయలి. అంటే నయలోనే ఉండి ఉండయలి. కయదు అసలు అది నేనే అయ ఉండయలి. ఇలయ ధ్యానం సయగయలంటే మనసుు విషయ పరపంచంలోకి చొరబడరయదు. అలయ విషయ పరపంచంలోకి చొరబడకుండయ మనసుును కటాడ ిచేసి ధ్యాన వసుు వు మీద ఏకయగీం చేయయలంటే ఏం చేయయలో 18 వ మంతరంలో చెపయురు. పయర పంచిక విషయయలను, వసుు వులను, వ్యటిని చూచే, ప ందే, అనుభవించే కరుయ ైన జీవుణిా , అకకడి అనుభవ్యలను - అనిింటిని సయక్షిగయ - కేవల సయక్షిగయ చూడయలి. ఇపుటిదయకయ కరుగయ - భోకుగయ వావహ్రించిన జీవుడు కూడయ ఒక దృశామ ై పో వ్యలి. నీవు ఆ దృశ్యానిి చూసే దృక్ వు కయవ్యలి. అలయ నిరంతరం సమసు అనుభవ్యలను, అనుభవించబడే వ్యటిని, అనుభవించేవ్యడిని విలక్షణంగయ ఉండి కేవలంగయ చూడటం మొదలు ప డితే అవనీి కీమకీమంగయ పయర ధ్యనాత కోలోుయ బలహీనపడి జ్ఞరిపో తయయ. చూడటానికి ఏమీ లేకుండయ నీవు నీవుగయ కేవలంగయ - ఆతిగయ - బరహ్ిముగయనే ఉండిపో తయవు. ఇపుుడిక నీ ఏకయగీతకు ఎటిా భంగమూ కలగదు.

ఇలయ ఏకయగీతతో నీవు బరహ్ిముగయ నిలిచిపో వటంతో ఇంతవరకు నీవు అజ్ఞా న సిిత్మలో జీవ భావంతో చూచిన విషయపరపంచము, 3 అవసిలు, వ్యటి అనుభవ్యలు

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 116 -

అనీి అదృశామ ై పో తయయ. అంతేకయదు అవనీి నీలో నుండే జ్నించి - నీలోన ేకొంతకయలం ఉండి నీలోనే లయమ ైనటుో తెలుసుకుంటావు. ఆ అనుభవ్యనేి ఈ 19 వ మంతరంలో చెపయురు. ఇదే ఆతయినుభూత్మ ప ందినవ్యని మౌన గరజన, మౌన ఘోష.

ఆతయినుభూత్మ న్ందిన మహాతతిని హ్ృదయం ఎలయ పరవశిసుు ందో 20 నుండి 24 వరకు మంతయర లు.

20 వ మంత్రము మంత్రము ॥ అణలరణీయయన హ్మేవ తదవత్ మహానహ్ం విశవమహ్ం విచితరం । పురయతనోహ్ం పురుషో హ్మీశ్ో హిరణియోహ్ం శివరూపమసిి ॥ పరతి॥ అణీుః = అణువుకంటే; అణీయయన్ = సూక్షిమ ైన వ్యడను; అహ్ం ఏవ = నేనే; తదవత్ = అదేవిధంగయ; మహాన్ = మహ్తతు ను, అహ్ం = నేను; విశవం= విశవమును; అహ్ం = నేను; విచితరం = విచితరమ ైన; పురయతనుః = పురయతనుడను; అహ్ం = నేను; పురుషుః = పురుషతడను; అహ్ం = నేను; ఈశుః = ఈశవరుడను; హిరణియుః = హిరణియుడను; అహ్ం = నేను; శివరూపం అసిి = శివరూపుడను అయ ఉనయిను.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 117 -

తయత్పర్ోము:- నేను అణువు కంటే అణువును. మహ్తతు కంటే మహ్తతు ను, విచితరమ ైన ఈ విశవమును నేను. నేను పురయతన పురుషతడను. నేను ఈశవరుడను, హిరణియ రూపుడను. శివరూపుడను. వయోఖ్ో ॥ ఆతయినుభూత్మ ప ందినవ్యడు మయతరమే ఆతిను సుషాంగయ అవగయహ్న చేసుకోగలడు. ఆ అనుభూత్మ లేని వ్యనికి దయనిని వరిాంచి చెపుటం సయధాం కయదు. ఎందుకంటే ఆతి సూి ల వసుు వూ కయదు. మనోబుదుధ లకు అందే సూక్షి వసుు వూ కయదు, కనుక వరిాంచే వీలు లేదు. వరిాంచినయ ఇందిరయ మనోబుదుధ లనే పరికరయలతో అందుకొనే వీలూ లేదు. ఒక మహానుభావుడు ఉపనయాసం చెపుటానికి మ ైకు ముందుకొచిు నిలబడయా డు. గొంతత సవరించుకొని మహాజ్నులయరయ! ఈ రోజు గొపు సుదినం. సువరయా క్షరయలతో లిఖంచదగిన రోజు. మనం అంతయ ఇకకడ ఎందుకు సమయవే్శ మయయామో నేను పరతేాకించి మీకు చెపునకకరలేదనుకుంటా. ముఖ్ాంగయ 3 ముకకలోో నయ ఉపనయాసయనిి ముగించబో తతనయిను. నేను చెపుబో యేదేమిటల మీకు తెలుసయ? - ఒకక క్షణం ఆగయడు. చెపుండి తెలుసయ? .... 'తెలియదు' అనయిరు కొందరు. తెలియదయ! అలయ అయతే చెపిు మయతరం పరయోజ్నమేముంది? అనయిడు. అంతలో కొందరు వ్ నుక నుంచి 'తెలుసు' అని కేక వ్ేసయరు. ఆ! తెలుసయ. సరే అయతే ఇక నేను చెపయులిున పనేముంది అనయిడు. వ్ ంటనే కొందరు అనయిరు 'చెబితే తెలుసుకుంటామండీ' అనయిరు. సరే అయతే తెలిసినవ్యరు తెలియనివ్యరికి చెబుతయరు - విని తెలుసుకోండి. ఇక ఇంతటితో నయ ఉపనయాసయనిి ముగిసుు నయిను అనయిడు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 118 -

తెలిసినవ్యరికి చెపునకకర లేదు. తెలియనివ్యరికి చెపిునయ పరయోజ్నం లేదు. ఈ

మయట ఆతి విషయంలో బాగయ సరిపో తతంది. ఆతయినుభూత్మ కలిగి ఆతి దరశనమ ైన

వ్యరికి చెపయులిున పని లేదు. ఆతయినుభూత్మ కలగని వ్యనికి య ంత చెపిునయ ఆతిను

తెలుసుకోలేరు. ఎందుకంటే ఆతి వ్యకుకకు, చెవికి, కంటికి, మనసుుకు, బుదిధకి

అందేది కయదు. అలయగని అసలు చెపుకపో తే సయధకుడు ముందుక ళ్ళీదేటాో ? కనుక

ఎలయగో ఒకలయ చెపయులి. సయధనలో ముందుకు వ్ ళీటానికి సయయపడయలి. మనం అందరం

ఒక అడవికి వ్ ళ్ళో ం. ఒకరిని రహ్సాంగయ గుబురుగయ ప రిగిన చెటో నడుమ కూరోుబెటాి -

మిగిలిన వ్యరందరినీ దూరంగయ 1 మ ైలు దూరంలో నిలిపి అతణిా కనుకోకమంటాం. అసలే

అడవి. కొతుచోటు. ఎటు వ్ ళ్ళీలో - ఎటు రయవ్యలో తెలియదు. మర లయ? బొ గుగ తో చెటోప ై

బాణం గురుు లుంటాయ అవి చూపిన మయరగంలో నడవ్యలి. చివరకు ఆ చోటుకు

చేరుకుంటాం. అయతే జ్ఞగీతుగయ ఆ గురుు చూపిన మయరగం గుండయ వ్ ళ్ళీలి. ఆ గురుు

చోటు కయదు. కయని ఆ చోటు చేరయలంటే ఆ గురుు కయవ్యలి.

అలయగే వ్ేదయంతంలో అతాంత రహ్సామ ైన బరహ్ిపదయరయధ నిి అచింతాము, అవాకుము, అనిరేిశాము అయన పరమయతిను తెలుసుకోటానికి సయధకునికి - శిషతానికి గురువులు కొనిి మయరగదరశక సూతయర లు చెబుతయరు. శిషతానికి తెలిసిన పదయల దయవరయ అరధం చేసుకోనుటకు వీల ైన పదయల దయవరయ ఆతిను గూరిు బో ధ్ిసయు రు. భాషకు అందని పరమయతిను భాష దయవరయనే తెలియజ్ేసయు రు. అయతే శిషతాడు ఆ పదయలను బాగయ మధ్ించి, మననం చేసుకొని, ఆ ఆతితతయవనిి అనేవష్ించటానికి పూనుకోవ్యలి. బుదిధ దయవరయ బాగయ విచయరించి గీహించిన ఆ పరమయతిను పరగయఢ ధ్యానంలో బుదిధకి అతీతంగయ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 119 -

వ్ ళ్ళీ అనుభూత్మ ప ందయలి. తన కని వ్ేరుగయ దరశించిన పరమయతిను తయనుగయ - అంతయ ఒకకటిగయ - అంతయ తయనేగయ అయపో వ్యలి. అందుకే ఇకకడ ఈ మంతరంలో ఆతయినుభూత్మలో నిలిచిన ఆతినిషతు ని అనుభూత్మని కొనిి పరతేాక పదయల దయవరయ వరిాసుు నయిరు. 1) అణువుకని అణువును - మహ్తతు కని మహ్తతు ను అని - అణువు చయలయ సూక్షిమ ైనది. కంటికి కనిపించదు. మయమూలు భూతదింలో చూచినయ కనిపించదు. powerful microscope లో చూసేునే కనిపిసుు ంది. గుండు సూది మొనలో వ్ యోావంతత ఉంటుంది అణువు. దయనికనయి ఆతి సూక్షిం అంటునయిరు. బాగయనే ఉంది. కొంతవరకు అరధం చేసుకోవచుు. మళ్ళీ వ్ ంటనే మహ్తతు కనయి గొపుది అంటునయిరు. ఈ విశవం కనయి ప దిది మహ్తతు . దయనికని ప దిది - గొపుది ఆతి అంటునయిరు. ఇదీ కొంతవరకు అరధం చేసుకోవచుు. కయని వచిున చికకంతయ ఏమిటంటే ర ండూ కలిపితేనే - అనిింటికనయి చినిది - అనిింటికనయి ప దిది. అంటే ఎలయ కుదురుతతంది? ఎలయ అరధం చేసుకోగలం? ర ండూ పరసుర విరుదధ విషయయలు. ఇలయ పరసుర విరుదధ విషయయల దయవరయనే ఆతిను బుదిధతో గీహించయలి.

సూక్షిమ ైన ఆకయశం సూది బెజ్జంలోను ఉనిది. ఈ భూమండలం చుటూా - అనిి గీహాల చుటూా - అంతెందుకు ఈ విశ్యల విశవం అంతయ ఆకయశంలోనే ఉనిది. అంటే చయలయ ప దిది. మరీ చినిది, మరీ ప దిది అని అరధమవుతతంది. అలయగే పరమయతి సరవవ్యాపి కనుక, ఆకయశం కనయి సూక్షి మ ైనది - సరవ వ్యాపకమ ైనది గనుక, పరమయతి సూక్షిమ ైన దయనికని చినిది. గొపుదెైన దయనికని ప దిది - అని గీహించవచుు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 120 -

ఇదే విషయయనిి అందరూ అరధం చేసుకోటానికి భాగవతంలో కదయ రూపంలో

చెబుతయరు. పరమయతి అయన కృషతా డు రుకిిణీ దేవి భకిుతో వ్ేసిన తతలసీ దళంతో తూగయడు. ఆయనే చినితనంలో తన చిటిక న వ్ేరలు మీద గోవరధన గిరి పరవతయనిి 7 రోజులు నిలబెటాా డు. ఎంత గొపువ్యడు? చిని వయసుులో పరవతయనిి చిటిక న వ్ేరలుప ై నిలబెడితే ప దియన తరయవత తతలసీ దళంతో తూగయడు - ఎంత తేలిక ? ఇలయ పరమయతితతయు వనిి విచయరణ దయవరయ బుదిధతో గీహించటానికి పరయతిం చేయయలి. ఇంతకని మరొకమయరగం లేదు.

ఇదే విషయయనిి "అణలరణీయయన్ మహ్తో మహీయయన్ "అని కఠోపనిష తతు లోను - "తదూి రే తదవంత్మకే తదంతరసా సరవసా తదుసరవ సయాసా బాహ్ాతుః" అని ఈశ్యవ్యసో ాపనిషతతు లోను - "దూరయత్ సుదూరే తదంత్మకే చ" అని ముండకోపనిషతతు లోను - గల మంతయర లు మనకు జ్ఞా పకం చేసుు నయియ. కనుక పరమయతి మన ఊహ్కు అందనంతగయ అనంతతడుగయ - సరవవ్యాపిగయ - సూక్షాిత్మసూక్షింగయ ఉనయిడు. 2) అహ్ం విచిత్రం విశవం :- నేను ఈ విచితరమ ైన విశ్యవనిి. విశవమంతయ నిజ్ంగయ పరమయతిలోనే కలిుంచబడింది. పరమయతిలోనే ఉంది. అసలు నిజ్ంగయ విశవమంతయ ఆ పరమయతియే. కలిుత పయము అంతయ తయర డే ఎలయగో అలయగే విశవమంతయ ఆతియే. పరగయఢ ధ్యానంలో భావ్యలు, సంకలయులు, ఆలోచనలు అనీి అంతం కయగయనే ఇక ఉండేదంతయ ఆతి చెైతనాం తపు మరేం ఉండదు. ఇపుటిదయకయ ఎంతో సుషాంగయ కనిపించిన -

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 121 -

అనుభవ్యనికి వచిున పరపంచం, జీవభావం అంతమ ై పో వటంతో - అదృశామ ై ఆతి ఒకకటే ఉంటుంది. ఇదే విచితరం. ఆశురాం. 3) అహ్ం పురయత్నః పుర్ుషః :- నేను పురయతన పురుషతడను. ఈ దేహ్ంతో ఉని నేను బాలాంలో నూతనంగయ ముదుి గయ ఉనయిను. యవవనంలో ఆకరిణీయంగయ ఉనయిను. వ్యరధకాంలో పయతబడిపో య (పురయతనంగయ) ఉనయిను. ఇలయ ఎపుుడూ మయరుులు చెందుతూ ఉంటాను. కయని ఆతికు నూతనతవం గయని, పయతబడి పో వటం గయని ఉండదు. ఎపుుడూ ఒకకటిగయ - ఏ మయరుులు లేకుండయ ఆది అంతయలు లేకుండయ; జ్ని, వృదిధ , మరణం లేకుండయ ఒకకటిగయనే ఉంటుంది. గనుక అది పురయతనం అనయిరు. ఇపుటిది కయదు. అయనయ అది సదయనూతనం. అదే దేహ ందిరయ మనోబుదుధ లలో ఎలోపుుడు పరకయశించే చెైతనాము. అదే పురుషతడు. పురమునందంతటా వ్యాపించి ఉని వ్యనిని పురుషతడు అంటారు. కనుక ఆతి పురయతన పురుషతడు. అందుకే ఆతి నిషతు డంటునయిడు, నేను పురయతన పురుషతడను అని - పురయతనుడను - పురుషతడను - అని – 4) ఈశ:- ఆతియే సరయవనికి ఈశుడు - అధి్కయరి. పయలకుడు - పరభువు - సరయవనిి నడిపించేవ్యడు. దే.ఇం.మ.బు.లనీి జ్డం. వ్యటికి శకిునిచిు వ్యటి వ్యటి విధులను, ధరయిలను నిరవరిుంపజ్ేసేది ఆతి చెైతనామే. ఆతిన ైన నయ సయనిిధాం వలోనే ఈ అవయవ్యలు, అంతుః కరణయలు అనీి వ్యటి వ్యటి పనులలో నిమగిమవుతతనయియ. గనుక నేను ఈశుడను. ఈ లోకంలో అనిి పయర ణులలోను అంతరయతిగయ ఉండి అనిింటిని చెైతనావంతం చేసి నడిపించేది నేనే. నయ కయరణంగయనే కయరణ శరీరంలోని వ్యసనలు పేరరణలనిసుు నయియ. కనుక నేనే ఈశుడను -

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 122 -

5) హిర్ణి యోహ్ం:- బంగయరుమయం. నేను పరకయశరూపుడను. నేన్కకటే సవయంపరకయశమును. నేనే అనిింటికీ పరకయశం ఇచేువ్యడను. నేనే అనిి జ్డవసుు వులను పరకయశింపజే్సేవ్యడను. జ్ఞగీత్, సవపి సుషతపిు అవసిలను, వ్యటిలోని కరులను, పరపంచయలను అనిింటిని పరకయశింప జ్ేసేవ్యడను. అందరి లోని బుదిధని, బుదిధలోని జ్ఞా నయనిి పరకయశింపజ్ేసేది సవయంపరకయశమ ైన చైెతనామే. 6) శ్చవర్ూపమసమి :- మనసుుంటేనే వికే్షపయలు, అనుభవ్యలు. వికే్షపయలే దుుఃఖ్యనికి కయరణం. ఆతయినుభూత్మ అనేది మనోభావ్యలను దయటినపుుడే, మనోబుదుధ లు ఆగినపుుడే అనుభూత్మ. కనుక ఆతిలో విక్షేపయలకు తయవులేదు. అమంగళం - అశుభం ఉండే ఆసయకరం లేదు. కనుక శివం. మంగళసవరూపం ఆతి. కనుక నేను శివ రూపయనిి. శివ్ోహ్ం.

21 వ మంత్రం ఇంకయ ఆతినిషతు ని అనుభవం ఎలయ ఉంటుంది?- మంత్రము ॥ అపయణిపయదోహ్మ చింతా శకిు ుః పశ్యామా చక్షుుః స శృణలమా కరాుః । అహ్ం విజ్ఞనయమి వివికురూపో న చయసిు వే్తయు మమ చితుదయహ్ం ॥

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 123 -

పరతి ॥ అహ్ం = నేను; అపయణిపయదుః = పయణిపయదములు లేనివ్యడను, అచింతా శకిు ుః = అచింతామ ైన శకిు గలవ్యడను, అచక్షుుః = కళళీ లేకుండయ; పశ్యామి = చూచుచునయిను, అకరాుః = చెవులు లేకుండయ; శృణలమి = వినుచునయిను, అహ్ం = నేను; వివికు రూపుః = రూపము లేకనే; విజ్ఞనయమి = తెలుసుకుంటునయిను, మమ = ననుి; వ్ేతయు = తెలుసుకొనేవ్యడు, న అసిు చ = లేనేలేడు; సదయ = ఎలోపుుడు; అహ్ం = నేను; చిత్ = జ్ఞా నమును. తయత్పర్ోము :- నయకు పయణిపయదములు లేవు. నయ శకిు అచింతాము, నేతరములు లేకుండయ చూచుచునయిను. చెవులు లేకుండయ వింటునయిను. సమసుమును తెలుసుకుంటునయిను. ననుి తెలుసుకొనేవ్యడు లేడు. నేను సదయ చెైతనారూపుడను. వయోఖ్ో :- ఆతినిషు లో నిలిచినవ్యడు - తన యదయరధ సవరూపంలో తయదయతియం చెందినవ్యడు - నిరంతరము తన సవరూపంలోనే లీనమ ైన వ్యడు - సూక్షాిత్మసూక్షిమ ై, సరవవ్యాపకమ ై, సవయంపరకయశమ ై, నిరయకయరమ ై, అవయవరహితమ ై కేవల చెైతనామయతరంగయ బరహ్ిముగయ ఉనివ్యడు ఏ విధంగయ ఆనందంలో ఉంటాడో తెలియజ్ేయటం పయర రంభంచిన గురువు శిషతాని మనోభావ్యలకు సిిత్మకి అనుగుణంగయ విషయయనిి కొనసయగిసుు నయిడు. జీవ భావ్యనిి వదలి బరహ్ిముగయ నునివ్యడు ఏమంటునయిడు? 1) అపయణిపయదో హ్ం :- నయకు కయళళీ చేతతలు లేవు. ఆతి నిరవయవము ఏ అవయవ్యలు లేనిది. ఆతి సూక్షాిాత్మ సూక్షి మ ైనది. సూి లమ ైన కయళళీ చేతతలు

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 124 -

సూి ల దేహానికే గయని సూక్షాిత్మ సూక్షి ఆతి చెైతనయాని క లయ ఉంటాయ? కయళళీ చేతతలు కరిలు చేయటానికి అవసరం. ఆతికు కరిలతో పనిలేదు. అది అకరు. అది కేవలం కయళళీ చేతతలు ఇతర అవయవ్యలకు చెైతనా సూురిు నిచేుదే గయని సవయంగయ కరిలు చేసేది కయదు గనుక దయనికి కయళళీ చేతతలతో పనిలేదు. 2) అచింత్ో శకతు:- ఈ లోకంలోని భౌత్మకమ ైన వసుు వుల శకిుని మనం కొలవవచుు. ఊహించవచుు. వ్యడు 100 కిలోల బరువు మోయగలడు - ధరయిమీటరు 110 డిగీీల ఉషోా గీత వరకు చూపగలదు. సేకలు 30 స ం.మీ ప డవును కొలవగలదు. ఇలయ. కయని అనిి పయర ణుల దేహాలలో ఉండి వ్యటి యొకక సూి ల అవయవ్యలకు, సూక్షి అంతుః కరణయలకు శకిునిచేు ఆ ఆతి శకిుని ఎలయ కొలవగలం? ఎలయ చింత్మంచగలం? అసలు దయని శకిు వలోనే బుదిధ అనిింటిని తెలుసుకోగలుగుతతంటే దయనిని తెలుసుకొనేది మరేముంది మన దగగర? కనుక అచింతా శకిుని. సూక్షిమ ైన ఆకయశ్యనేి చింత్మంచ వీలులేదు. ఆతిన లయ చింతగలం - అచింతాం. 3) పశయోమి అచక్షు:- శృణోమి అకర్ణః:- కళళీ లేకుండయ చూసుు నయిను. చెవులు

లేకుండయ వింటునయిను. రూపయలను చూడటానికి కళళీండయలి. శబాి లను వినటానికి

చెవులుండయలి. ఆతికు కళళీ చెవులు మొ ॥ న అవయవ్యలు ఏవీ లేవు. వ్యటి

అవసరము ఆతికు లేదు. ఆతి దేనినీ చూడయలిున - వినయలిున పని ఏముంది?

దయనికని వ్ేరుగయ ర ండవదేదీ లేదు గదయ! అయనపుటికీ ఆతిచైెతనాం వలోనే కళళీ

రూపయలను చూడగలుగుతతనయియ. చెవులు శబాి లను వినగలుగుతతనయియ. ఈ

లోకంలో వావహారయనిి నడుపుతూ సుఖ్ దుుఃఖ్యలననుభవించే జీవుడు నిజ్ంగయ ఈ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 125 -

దేహ్ము - ఇందిరయముల దయవరయ అనీి తెలుసుకుంటునయిడు. ఆ జీవుడికి ఆధ్యరంగయ

ఉని ఆతి ఏ ఇందిరయయలతోను పని లేకుండయనే సయక్షిగయ ఉండి సరవము

తెలుసుకుంటునిది.

4) వివికు ర్ూపః అహ్ం విజ్ఞనయమి:- ప ైన చెపిున కళళీ చెవులే గయక అనిి కరేిందిరయయలు, జ్ఞా నేందిరయయలు, అంతుః కరణయలు - ఏవీ లేనిది ఆతి చెైతనాం . అలయ ఏ అవయవ్యలు - ఇందిరయయలు - భాగయలు లేకుండయనే సూక్షాిత్మ సూక్షిమ ైన ఆతిసవరూపం అనిింటిని తెలుసుకొనే పరమ జ్ఞా న సవరూపం. అనింటికి ఆధ్యరంగయ ఉండి శకిునిచేుది. ఇలయ అనిింటిని తెలుసుకొనే జ్ఞా న సవరూపం అనగయనే అనిింటిని తెలుసుకొనే బుదిధయే ఆతి అని పో రబడవచుు. అందుకే వ్ ంటనే అంటునయిరు. 5) న చ అసిువ్ేతయు మమ (మమ వ్ేతయు నయసిు ) ననుి తెలుసుకోగలవ్యరు లేరు - అని. అనిింటిని తెలుసుకొనేది బుదిధ అయతే ఆ బుదిధకి శకిునిచిు బుదిధలోని విషయయలను గూడయ తెలుసుకొనేది ఆతిచైెతనాం. ఆతిన ైన నయ చేతనే అనీి తెలియబడుతతనయియ. మరి నన ివరు తెలుసుకోగలరు? బుదిధలోని భావ్యలను పరకయశింపజే్సే ఆతిను బుదిధ తెలుసుకోగలదయ? పరకయశింప జ్ేయగలదయ? లేదు. ఆతి సవయంపరకయశం. బుదిధ ఆతి పరకయశంప ై ఆధ్యరపడేది. సవయం పరకయశం లేనిది. కనుక అటాి బుదిధ ననుి తెలుసుకోలేదు. కేనోపనిషతతు లో ఏది కంటితో చూడబడదో దేనివలో కనుి అనిింటిని చూసుు ందో అదే బరహ్ిము - అని తెలుసుకో. ఏది చెవితో వినబడదో - దేనివలో చెవి వినగలుగుతతందో అదే బరహ్ిము - అని. ఏది మనసుు చేత భావించబడదో - దేనివలో మనసుు భావనలు చేసుు ందో అదే బరహ్ిము అని చెపయురు. కనుక ఆతి దేనిచేత

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 126 -

తెలుసుకోబడేది కయదు. ఆ ఆతివలోనే బుదిధ విషయపరపంచయనికి చెందిన అనేక విషయయలను తెలుసుకోగలుగుతతంది. అంతేతపు ననుి తెలుసుకోగలవ్యర వరూ లేరు. మరి నేన వరిని? 6) అహ్ం సదయచిత్:- నేను శుదధమ ైన జ్ఞా న సవరూపయనిి. ననేు తెలుసుకోటానికి నయకని వ్ేరే ఏమీ లేదు. నయకు ఈ పరపంచం లేదు. విశవం లేదు. 14 లోకయలు లేవు. నయవి అనుకునేవి లేవు. ఉనిది నేన్కకటే. అహ్ం బరహాిసిి. కయబటిా ననుి నేను తెలుసుకోవ్యలిుందే తపు మరొక అవకయశం లేదు. నేను సదయ చెైతనయానిి - జ్ఞా నయనిి - శుదిజ్ఞా న సవరూపయనిి. సవపింలో ఉనింత కయలం అందులో ఎనోి వసుు వులు, విషయయలు, భోగయలు ఉనయియ. వ్యటి కొరకు ఎనోి కషయా లు పడ ిఎలయగ ైతేనేం సయధ్ించయం, అనుభవించయం . కయని మేలుకొనటంతోనే అవి అనీి ఒటాిదేనని - ఉనిది నయ మనసేునని - సుషాంగయ తెలుసుు ంది. అలయగే ఆతిసయి నంలో కూరుుని నయకు ఇంతవరకూ చూచిన ఈ దృశా పరపంచం గయని, వసుు వులు, విషయయలు గయని, భోగయలు గయని, సుఖ్ దుుఃఖ్యలు గయని అనీి మిధాయేనని సుషాంగయ తెలుుసుు ంది. ఉనిది నేనోకకటేనని - నేను శుదధ జ్ఞా న సవరూపయనిని - సరవము నయలోనే ఉనయియని - బుదిధకి పరిమితతలునయియ గయని నయకు లేవని ఆతయినందంలో - ఏకరస ఆనందంలో మునిగిపో తయడు ఆతిసవరూపుడు.

చిని కల కరిగిపో యన తరయవత మిగిలేది మనసేు. ప ది కల కరిగిపో తే ఏకము. అదవయము ఐన బరహ్ిమే.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 127 -

22 వ మంత్రము మంత్రము ॥ వ్ేదైెరనేక ై రహ్మేవ వే్దో ా వ్ేదయంతకృదేవ దవిదేవచయహ్ం నపుణా పయపే మమ నయసిు నయశ్ో న జ్ని దేహ ందిరయ బుదిధరసిు ॥ పరతి ॥ అనేక ైుః వ్ేదైెుః = అనేక వ్ేదముల చేత, అహ్ం ఏవ = నేనే, వ్ేదా = తెలుసుకొనదగినవ్యడను, వ్ేదయంతకృత్ = వ్ేదయంతమును తెలియజ్ పిున వ్యడను, వ్ేదవిత్ = వ్ేదములను తెలిసినవ్యడను, అహ్ం ఏవం = నేనే, మమ = నయకు, నపుణాపయపే = పుణాపయపములు లేవు, నయశుః = నయశము, నయసిు = లేదు, జ్ని దేహ్ ఇందిరయ బుదిధ ుః = జ్ని దేహ్ ఇందిరయ భావము, న అసిు = లేదు. తయత్పర్ోము:- సమసు వ్ేదముల చేత తెలియబడువ్యడను నేనే , వ్ేదయంతముల ైన ఉపనిషతతు లను తెలియజ్ేపిునవ్యడను నేనే. వ్ేద విదుడును నేనే. నయకు పుణాపయపములు లేవు. నయశనము లేదు. జ్ని లేదు. మనోభావము లేదు. వయోఖ్ో:- పూరిుగ ఆతిసిిత్మలో కూరొుని ఈ పరపంచయనిి - ఇందులోని అనుభవ్యలను మరచిపో య, ఆతిగయ - బరహ్ిముగయ బరహాినంద సయగరంలో ఓలలయడుతతని సిదధ పురుషతడు - మయటలతో వరిాంచ వీలులేని తన అనుభవ్యనిి అందిసుు నయిడు. 1) వ్ేదైెుః అనేక ైుః అహ్మేవ వ్ేదా:- సమసు వ్ేదయల దయవరయ - అంటే వ్ేద మంతయర ల దయవరయ

తెలియబడవలసింది నేనే. పరమయతితతయు వనిి తెలుసుకొని ఆ పరమయతితో ఐకామ ై

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 128 -

పరమయతిగయ ఉండి పో వటానిక ే వ్ేదయలు మయరయగ నిి చూపుతతనయియ. ఆయయ

సయి యలలోనుని మయనవులను వ్యర ివ్యర ిసయి య నుండి ఉనిత సిిత్మకి తీసుక ళ్ళీందుక ే

వ్ేదయలలో 4 విభాగయలునయియ.

(i). వ్ేదయలలోని మంతరం భాగం లేదయ సంహితలు పరమయతిను సుు త్మసూు చెపేు

మంతరములే. పయర పంచిక వావహారయలతో మునిగి ఉని మయనవులను పరమయతివ్ ైపు

త్మరపేుందుకే ఈ సుు త్మ.

(ii) పరమయతి వ్ ైపు త్మరిగిన వ్యరికోసం వ్ేదయలలో బరా హ్ిణయలునయియ. ఇవి పూజ్ - వరతం - యజా్ం మొ॥ కరికయండను తెలియజ్ేసుు ంది. ఇవి మయనవులను భగవంతతనికి దగగర చేసయు య శదీధతో ఆచరిసేు . (iii) ఇక పరమయతికు దగగర ైన వ్యరిని మరీ సనిిహితం చేసి ఆ పరమయతి మర కకడో లేడు. నీలోనే ఉనయిడు. ఆయనను విడిచి నీవుండలేవు. నినుి విడిచి ఆయనయ ఉండడు అని చెపుటానికే వివిధ రకయల ఉపయసనలు అరణాకయలు అనే విభాగంలో చెపుబడయా య. అంటే పరమయతి యొకక బరా ంచి ఆఫీసులే త్మరుపత్మ, శీ్రశ్ ైలం, రయమేశవరయలు, అసలు హ్డయా ఫీస్ నీ హ్ృదయమేనని తేలిు చెపేువి ఈ అరణాకయలు. "సరవసా చయహ్ం హ్ృది ----"ఈశవర సరవ భూతయనయం"--------- దేహో్ దేవ్యలయ పోర కు ుః-----"అహ్మయతయి గుడయకేశుః సరవ భూతయశయసిితుః ----". ఇవనీి పరమయతి సయనిిహితయానిి తెలియజ్ేసయు య. (iv) ఇక అంత దగగర ైన తరయవత ఆ పరమయతి 'తతవమసి' నీవ్ ే- జీవ్ో దేవుః సునయతనుః" "అయమయతయి బరహ్ి"- అని తెలియజ్ేపేువి ఉపనిషతతు లు. కనుక వ్ేదయలనీి

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 129 -

పరబరహ్ిను - పరమయతిను తెలియజ్ేసేవి. ఆయనను చేరుకొనే మయరయగ నిి తెలియజ్ేపేువి గనుక వ్ేదయల దయవరయ తెలియబడవలసింది నేనే(పరమయతియే - బరహ్ిమే) 2) వేదయంత్కృత్: వ్ేదయలను తయయరుచేసింది నేనే అంటునయిడు. నిజ్ంగయ వ్ేదయలనీి ఎవరో ఒకరు వ్యర సి తయయరుచేసినవి కయవు. అవి వినివి. అందుకే వ్యటిని శీుతతలు అనయిరు. పరగయఢ ధ్యాన సిిత్మలో బుదిధకి అతీతంగయ వ్ ళ్ళీన మహాతతిలకు - ధ్యాన నిషతు లకు వినిపించినవ్ే ఈ వ్ేద మంతయర లు. మర ి వినిపించినవి అంట ే వినేవ్యడు మయతరమే గయక వినిపించే వ్యడుండయలి. ఎవరయ వినిపించిన వాకిు? దేహ్ంతోనుని వాకిు వినిపించలేదు. అవి లోపలి నుండే వినిపించినవి. ఆలోపలునిది నయమరూపయలు లేని శకిుయ ేగయని వాకిు కయదు. ఆ శకిుయే పరమయతి. ఆ పరమయతి వినిపించే మంతయర లు వినయలంటే ఈ పరపంచయనిి మరచి ఆయన వ్ ైపు త్మరిగితేనే.

అంటే పయర పంచక విషయ వ్యసనలతో కూడిన ఇందిరయ మనోబుదుధ లు పరమయతి సందేశ్యనిి వినిపించుకోలేవు. అపుుడపుుడు మనం నయ sixth sence చెపిుంది అంటాం. 5 ఇందిరయ జ్ఞా నయలు మనకునివి. వీటికతీతంగయ ఎలయగో తెలిసిన విషయమే సిక్త్ స న్ు.

పరమయతేి ఈ వ్ేదయంతయనిి అందించయడు అనటానిి కధ్య రూపంలో మనకు తెలియజ్ేసయు య పురయణయలు. బరహ్ిదేవుడు సృష్ిు కరు. ఆయన విషతా వు బొ డుా నుండి వ్ డలిన పదింలో పుటాా డు. ఆయన సృష్ిా చేశ్యడు. ముందుగయ సనక సనందనయదులను సృష్ిాంచి(మయనసపుతతర లుగయ) వ్యరికి వ్ేదములను - బరహ్ి విదాను బో ధ్ించయడు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 130 -

కనుకనే బరహ్ి దేవుడు పరధమ గురువు అనయిరు. మరి ఆయనకు గురువ్ వరు? ఆయన ఎవరి నుండి వచయుడు? శీ్ర మహా విషతా వు నుండి. అంట ే విషతా వ్ే ఆయనకు గురువు. 'వ్ేదయంతకృత్' ఆయన.ే మరి ఆయన ఎవరి నుండి వచయుడు? ఆయన ఎవర ినుండీ వచిునవ్యడు కయదు గనుక సృష్ిా లేనపుుడు కూడయ వటపతరశ్యయప ై ఆయన మయతరమే ఉనయిడు. కనుక ఆయనకు కయరణం లేదు. తండిర లేడు. కనుక ఆయనే సరవము తెలిసినవ్యడు. తెలియజ్ేపిునవ్యడు. కనుక వ్ేదయలనీి ఆ విషతా వు నుండే వచిునవి అని భావం. 'విషతా వు' అనేది నయమ రూపయలతో కూడినది కయదు. నయమరూప రహితమ ైన సరవ వ్యాపక చెైతనామే అదే పరమయతి. కనుక పరమయతియే వ్ేదయంతయనిి అందించినవ్యడు. కృత్మకరు. 'వ్ేదయంత కృత్'. 3) వేదవిత్ అహ్ం ఏవ:- వ్ేద మంతయర లను వల ో వ్ేసే వ్యరంతయ వ్ేద విదులు కయరు. ఎవర ైనయ కొంత పరయతింతో వ్ేదయలను వల ో వ్ేయవచుు. ఉచురించవచుు. వ్ేద మంతయర లలోని భావం కేవలం తెలిసినంత మయతయర న కూడయ వ్ేద విదులు అనే వీలులేదు. వ్ేద మంతయర ల భావం చూపిన మయరగం గుండయ పయనించి ఆతిసిిత్మని ప ందిన - ఆతయినుభూత్మని ప ందిన ఆతి నిషతు డే నిజ్మ ైన వ్ేదవిదుడు. అతడికి వ్ేదయలను చదివి తెలుసుకోవలసిన పని లేదు. కనుక ఆతిసిిత్మలో కూరొుని - అంతరంగంలో ఆతయినందయనిి ప ందేవ్యడే వ్ేదవిత్. అందుకే అహ్మేవ వ్ేదవిత్ అంటునయిడు.

ఇంతకు ముందు 'వ్ేదయంతకృత్' వ్ేదయలను చెపిునది పరమయతి అని తెలుసుకునయిం. అసలు ఎవర ైనయ ఏదెైనయ చెపయులంటే తెలియయలి గదయ. కనుక వ్ేదయలను తెలుసుకుని వ్యడూ పరమయతేి. ఆధ్యాత్మిక గురువులంతయ బుదిధతో తెలుసుకొని చెపేువ్యరు లేదయ అనుభవ్యనిి ప ంది బుదిధ సయి యలోనిక ిదిగివచిు చెపేువ్య రు –

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 131 -

4) నపుణోపయపే:- నయకు పయపపుణయాలు లేవు. సయధ్యరణంగయ మనం చేసే ఆలోచనలు - లేదయ పనుల యొకక మంచి చెడాలను బటాి మనసుులో కొనిి ముదరలు పడతయయ. అవే్ పయపపుణయాలు. మంచి వ్యసనలు - చెడా వ్యసనలు, మంచి కరిఫలయలు - చెడా కరిఫలయలు. ఆ వ్యసనలే మనను బంధ్ించి బానిసలుగయ చేసయు య. బలవంతంగయ మనను నడిపిసయు య. అయతే ఇవనీి కూడయ జీవ భావంలో ఉనింత వరక.ే మనం ఈ జీవభావ్యనిి వదలి ఆతిసిిత్మలో నిలిసేు ఇక ఈ వ్యసనలూ ఉండవు. పేరరణలూ ఉండవు. దయనికనుగుణంగయ ఆలోచనలు గయని కరిలు గయని ఉండవు. కనుక ఆతినిషతు డు నయకు పుణా పయపయలు లేవు అంటునయిడు. రయత్మర నిదిరంచినపుుడు కలలో ఘోరమ ైన నేరయలు చేశ్యం. ఆ తరయవత ఎవరో మహాతతిడు మన మనసుును మయరిు వ్ేసేు గొపు గొపు పూజ్లు, వరతయలు చేశ్యం. మనం మేలుకుని తరయవత ఆ సవపి దృశాం అంతం. దయనితో కలంతయ అబదధమేనని తెలుసుకునయిం. కనుక ఇపుుడు అంటునయిం. నేను పయపయలు ఘోరయలు చేయలేదు. అలయగే పుణా కయరయాలు కూడయ చేయలేదు అని. అలయగ ేఆతిలో మేలుకుని జ్ఞా నికి జ్ఞగీత్ లో పయప పుణయాలతో సంబంధం లేదు గనుక నయకు పయప పుణయాలు లేవు అంటునయిడు. 5) మమ నయశుః నయసిు - న జ్ని దేహ ందిరయ బుదిధ న అసిు :- నయకు నయశనము లేదు - జ్ని లేదు. దేహ ందిరయ మనోబుదుధ లూ లేవు.

దేహ్ంతో తయదయతియం చెంది జీవుడుగయ వావహ్రిసుు నిపుుడు నయకు జ్ని ఉంది.

మరణం ఉంది - మయరుులునయియ. దేహ ందిరయ మనోబుదుధ లునయియ అంటాం. అయతే ఆతిను తెలుసుకొని, తయనూ ఆతినేనని తెలుసుకొని - ఈ దే.మ.బు. లకు

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 132 -

వ్ేరుగయ - విలక్షణంగయ తయనునయినని తెలుసుకొని ఆతి యందే పరత్మషి్ు తతడెై ఆతిగయనే ఉనివ్యడు - శ.మ.బు.ల తయదయతయియనిి పూరిుగయ వదలి తయను తయనుగయ - ఆతిగయ నిలచినవ్యడు ఇపుుడు తనకు దేహ ందిరయ మనోబుదుధ లునయియని భావించడు. కలలో ఉనివ్యడే కలల పరపంచయనిి చూసయు డు గయని మేలుకుని వ్యనికి ఆ పరపంచమే లేదు. అలయగే జీవ భావంలో ఉని వ్యనికే ఈ జ్గతూు - ఇందులోని విషయయలు, విశ్రషయలు ఉనయియ గయని ఆతిలో నిలిచిన వ్యనికి ఈ జ్గతేు లేదు. మరి జ్గతేు లేనివ్యనికి ఇంకయ జ్ని ఏమిటి? మృతతావు ఏమిటి? అందుకే నయకు జ్ని లేదు. నయశనం లేదు అంటునయిడు - కలలో తయను మరణించినటుో గయ - తన శవ్యనిి తయనే మోసుకు పో తతనిటుో గయ ఒక విచితరమ ైన కల వచిుంది. మేలుకుని తరయవత నేను చనిపో యయను అంటాడయ? రయత్మర కలలో పుటిాన పిలోలను ఏంతో పేరమతో ప ంచుతతనయిడు. మేలుకుని తరయవత వ్యరి కోసం ఏమేమి డరసుులు కుటాిదయి మయ? ఏం ఆభరణయలు చేయదయి మయ అని ఆలోచిసయు డయ? లేదు గదయ! అలయగే ఆతిలో నిలిచిన వ్యనికి జ్ఞగీత్ లోని జీవుని పయప పుణయాలు గయని, జ్ని గయని, ప రుగుదల గయని, మరణం గయని, ఏవీ ఉండవు.

ఇకకడ బో ధ చేసుు నిది సయధ్యరణ వ్ేదయంత విదయారిధ కయదు. ఒక సయమయనా గురువు కూడయ కయదు. సయక్షాతతు బరహ్ివిదయాపరదయత అయన బరహ్ి దేవుడు. అసలు ఆయన నుండే మొదటగయ ఈ విదా లోకంలోకి వచిుంది గనుక ఈ విదాను 'బరహ్ివిదా' అనయిరు. బుదిధ సయి యలో ఈ మయటలు ఎవరూ మయటాో డలేరు. బుదిధకి అతీతంగయ వ్ ళ్ళీన సయి యలోన ేమయటాో డ గలిగేవి ఈ వ్యకయాలు.

ఆతిలో నిలిచి ఆతిగయ ఉని సిదధ పురుషతని సిిత్మ ఎలయంటిదో

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 133 -

23- 24 మంత్రముల్ు మంత్రము॥ న భూమిరయపో న చ వహిిరసిు న చయ 2 నిలో మే2సిు న చయంబరం చ। ఏవం విదితయవ పరమయతి రూపం గుహాశయం నిషకల మదివతీయం ॥ 23 సమసు సయక్షిం సదసదివహీనం పరయయత్మ శుదధం పరమయతి రూపం ॥ 24 పరతి॥ న భూమిుః = భూమి లేదు; ఆపుః = నీరు; వహిి = అగిి; న అసిు = లేదు; న చ అనిలుః = గయలి లేదు; అంబరం చ = ఆకయశమునుి; నమే ఆసిు = నయకు లేదు; ఏవం విదితయవ = ఈ విధంగయ తెలుసుకొని; పరమయతి రూపం = పరమయతి రూపమును; గుహాశయం = హ్ృదయ కుహ్రంలో ఉండు వ్యనిని; నిషకళం = కళలు లేని వ్యనిని; అదీవయం = ర ండవది మరొకటి లేని దయనిని; సమసు సయక్షిం = సమసుమునకు సయక్షి అయన దయనిని; సదసత్ విహీనం = సతతు అసతతు లు ర ండు కయని దయనిని; పరయయత్మ = చేరుతతనయిడు; శుదధం = శుదధమ ైన; పరమయతి రూపం = పరమయతి రూపమును. తయత్పర్ోము:- నయకు భూమి, నీరు, అగిి, ఆకయశము, వ్యయువు ఏదీ లేదు. నిషకళళడను, అదివతీయుడను, సరవసయక్షియు, సదసదరహితతడునునగు పరమయతి యొకక సవరూపము న రిగి ఆశుదధమగు పరమయతి రూపమునే ప ందుచునయిను.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 134 -

వయోఖ్ో:- నయకు భూమి, నీరు, అగిి, వ్యయువు, ఆకయశం, ఏదీ లేదు -

ఆతిసిిత్మలో కూరొుని మయటాో డేవ్యని మయటలు జీవభావంలో ఉని సయమయనుాడికి

ఎంత అరధం చేసుకుందయమనయి అరధం కయదు. భూమి లేకుండయ ఎకకడకు పో తతంది?

అసలు పరళయంలో అంతయ నీరుంటుంది గదయ! దయని మీదనే గదయ వటపతరశ్యయప ై శీ్ర

మహావిషతా వు ఉండేది. అగిి వ్యయువులు కూడయ అసలు లేకుండయ ఎలయ పో తయయ?

అనీి ఎలయగ ైనయ అసలు ఆకయశం లేకుండయ ఎలయ ఉంటుంది? ఆకయశం అంటే ఖ్యళ్ళ పరదేశం.

ఇది లేకుండయ ఎలయ ఉంటుంది? ఆతయినుభూత్మని ప ందినవ్యడు తన ఇందిరయ

మనోబుదుి లను అధ్ిగమించి పో వచుు. తయను సరవవ్యాపక చెైతనాంగయ ఉండవచుు.

అంత మయతయర న బయటనుని పంచభూతయలు - పరపంచం ఎకకడకు పో తయయ? ఇదీ

శిషతాని సందేహ్ం - ఇదే విచయరించయలి. సూి ల మ ైన భూమి - నీరు - అగిి కంటితో

(ఇందిరయ గోచరం) చూడవచుు. సూక్షితర వ్యయువు సురశకు అందుతతంది?

సూక్షితమమ ైన ఆకయశం బుదిధకి గోచరం - మరి ఇందిరయ మనోబుదుధ లను దయటిపో య

తయనుతయనుగయ కేవలంగయ ఉని ఆతిసవరూపునికి ఇక ఈ పంచభూతయలు ఎలయ

ఉంటాయ? బుదిధతో తయదయతియం ఉనింతకయలం ఆకయశం లేకుండయ పో తతంది అనే

ఊహ్ను కూడయ అంగీకరించలేం. కయని బుదిధకి అతీతంగయ వ్ ళ్ళీనపుుడు ఇవే్వీ ఉండవు.

గయఢ నిదరలో మన అనుభవం ఇదే. గయఢ నిదయర సిిత్మలో ఆకయశం లేదు - భూమి లేదు -

నీరు లేదు - పరపంచం లేదు. అందులో సంచరించే నీవు (జీవుడు) లేవు. ఏమీ లేని

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 135 -

సిిత్మ. కేవలసిిత్మ. అందుకే ఇకకడ ఆతినిషతు డు నయకు ఈ పంచభూతయలు లేవు

అంటునయిడు. తయను మయతరమే కేవలంగయ ఉనయిడు. సుషతపిులో తయనుని సుృహ్

కూడయ ఉండదు. మ లకువలో గయఢ నిదయర సిిత్మయే ఆత్మ సిిత్మ. ఆ సిిత్మలో ఏమీ

ఉండవు.

2) నిషకళం - అద్వతీయం:- తయను బరహ్ిము. అంటే సూక్షాిత్మ సూక్షిము, సరవ వ్యాపకం. అటిా సరవ వ్యాపక చెైతనాంలో భాగయలుండే వీలు లేదు. అది అఖ్ండం. భాగయలు భాగయలుగయ ఉంటే ఎనోి ఉండయలి. కనీసం ర ండనయి ఉండయలి. అలయ ర ండు ఉంటే అవి పరిమితమ ై నశించిపో యేవి అవుతయయ. కయని పరమయతి అఖ్ండం, ఏకం, ర ండవది ఉండే వీలు లేదు. కనుకనే అదవయం అనయిరు. అంతేకయదు. ఒకటికనయి ఎకుకవ ఉంటే వ్యటికి రూపం కూడయ ఉండిఉండయలి. అలయ ఉంటే అది పరమయతి కయకుండయ పో యే పరమయదం ఉంది. కనుక ఏకం - అదవయం – అదివతీయం. 3) గుహాశయం పర్మాత్ి ర్ూపం విద్తయవ:- ఇలయ భాగయలు లేని అఖ్ండమ ైన, అదవయమ ైన పరమయతిరూపయనిి నీ హ్ృదయ కుహ్రంలో తెలుసుకోమంటునయిరు. హ్ృదయ కుహ్రమంటే శరీరంలో ఒక part కయదు. శరీర మనోబుదుధ లకు అతీతంగయ ఉని చెైతనామే. శరీరయనికి హ్ృదయయనికి ప తతు కుదరదు. శరీరం సూి లం. హ్ృదయం సూక్షాిత్మ సూక్షిం. హ్ృదయంలో చూడటం అంటేరూపం లేని అనంతమ ైన - అఖ్ండమ ైన పరమయతిను జ్ఞా న నేతరంతో దరిశంచటమే నిజ్ంగయ తెలుసుకోవటం. అలయ తెలుసుకుంటే ఫలితం ఏమిటి?- సమసుసయక్షి - సత్ - అసత్. విహీన శుదధ పరమయతితో ఐకామే.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 136 -

4) సమసు స్యక్షం:- ఆతి ఈ దేహ్ మనోబుదుధ లలో ఉనిది అంటాం. దయని కయరణం గయనే దే.మ.బు.లు పనిచేసుు నయియ అంటాం. ఇలయ వీటిలో ఉనయి ఆతి వీటిని అంటుకోదు. అసంగంగయ విలక్షణంగయ - వ్ేరుగయ - దూరంగయ ఉంటుంది. అలయ ఉండి సదయ ఈ దే.మ.బు.లను, వ్యటి యొకక వృతతు లను సరయవనిి కేవల సయక్షిగయ చూసూు ఉంటుంది. అందుకే సమసు సయక్షిం అనయిరు. 5) సద సద్వహీనం:- సత్ అంటే ఉనిది. అసత్ అంటే లేనిది. ఒక వసుు వు ఉనిదో లేదో తెలుసుకొనేది బుదిధ . ఎలయ తెలుసుకుంటుంది? ఇందిరయయల దయవరయ పరతాక్షంగయ చూచి గయని, లేక పయత జ్ఞా పకయలను చితు ంలో నుండి త్మరగవ్ేసి గయని తెలుసుకుంటుంది. అయతే ఈ సత్ - అసత్ లను బుదిధ తెలుసుకోగలగటానికి కయరణం బుదిధలోని చెైతనామే. చెైతనామే ఈ సత్ - అసత్ లను బుదిధ దయవరయ పరకయశింప జ్ేసి తెలుసుకోనేటుో చేసుు ంది. ఐతే ఆతి మయతరం సత్ - అసత్ విహీనం అనయిరు. సత్ - అసత్ లకు వ్ేర ైనది ఆతి. బుదిధకి అతీతమ ైన ఆతికు సత్ అసత్ అనేవి లేవు. ఆతి ఉనిదీ లేనిదీ అని ఎలయగూ చెపు వీలు లేనిది. ఉనిది అంటే ఎపుటి నుండి ఉనిది? నీవు చూడగలుగుతతనయివ్య? అనే పరశి వసుు ంది. లేదు అంటే అబదధం. అటాి పరమయతిను చేరుకుంటునయిడు. ఎవరు? హ్ృదయ కుహ్రంలో - అదివతీయ పరమయతిను తెలుసుకునివ్యడు.

పరమయతిను సయధకుడు పరపంచంలో వ్ తకరయదు. హ్ృదయ కుహ్రంలోనే వ్ తకయలి. అంటే ముందుగయ నేన వరు? అని విచయరణ చేయటమే సరియ ైన ఉపయయం. కరుణ, పేరమ, దయ, సయనుభూత్మ, సంతోషం,శ్యంత్మ , ఉతయుహ్ం మొ ॥ న గుణయలనీి ఎకకడ పుడుతతనయియో అదే హ్ృదయం. దయ గల హ్ృదయమే భగవనిిలయం

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 137 -

అనయిరు. దయ లేకపో త ేహ్ృదయమే లేదు. హ్ృదయము మదాలో ఉనిది ‘దయ’యే. అటిా దయ గల హ్ృదయమే భగవతయుక్షాతయకరయనికి సయి నం. - ఇలయ తెలుసుకునివ్యడు శుదధమ ైన పరమయతిను చేరుకుంటాడు. కలను చూచేవ్యడు మేలుకొని తన సవరూపంలో నిలిచినటుో జీవభావంలో ఉనివ్యడు అందులో నుండి మేలుకొని శుదధ చెైతనాంగయ ఉండి పో తయడు. తపునిసరిగయ ఆతయినుభూత్మ ప ందగలరన ే హామీతో ఈ క ైవలోాపనిషతతు పరధమ ఖ్ండం ముగిసుు నయిరు.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 138 -

ద్వతీయ ఖ్ండం

క ైవలోాపనిషతతు అనే ఈ గీంధం నిజ్ంగయ 2 అధ్యాయయలు (ఖ్ండములు ) గల గీంధం కయదు. ఇందులో అధ్యాయయలేమీ లేవు. 24 మంతరములతో కూడుకుని అధరవణ వ్ేదమునకు చెందిన ఉపనిషతతు ఇది. ఆ విధంగయ ఈ ఉపనిషతతు ను పూరిుగయ అధాయనం చేశ్యం మనం.

అయతే మరి ఈ దివతీయ ఖ్ండం ఏమిటి? ఎందుకు చెపిునటుో ? నిజ్ంగయ ఇది

ఉపనిషతతు యొకక కొనసయగింపు కయనేకయదు. ఉపనిషతతు బో ధ్ించటం పూరుయంది. అయతే ఈ ఉపనిషతతు ను విని, బాగయ అరధం చేసుకొని, ఆమోదించి, అవగయహ్న చేసుకొని - ఇందలి విషయయలను అంగీకరించి, ఆమోదించి, అవగయహ్న చేసుకొని పరమయతిను హ్ృదయ కుహ్రంలో ధ్యానించి - ఆ పరమయతితో ఐకాం కయవ్యలని - పరయతిం చేసే సయధకులకు - శిషతాలకు ధ్ెైరయానిిచిు, పో ర తయుహ్ం కలిగించటానికే ఇకకడ ర ండు మంతయర లునయియ.

అసలు సయధకులకు లేదయ శిషతాలకు ధ్ెైరయానిివవటం, పోర తయుహానిివవటం

పరతేాకంగయ చేయవలసిన అవసరమేమిటి? అనే ఆలోచన కూడయ రయవచుు. ఎందుకంటే -

కొందరు జ్ఞగీతుగయ వింటారు, అరధం చేసుకుంటారు. అది వ్యరిలోని జజ్ఞా స కయవచుు.

లేదయ కనీసం తెలుసుకునయి మంచిదే అనే భావన కయవచుు. కయని ఆచరణ దగగరకు

వచేుటపుటికి సందేహాలు పయర రంభమవుతయయ? ఏదో అదృషావశ్యతతు వినయిను - అరధం

చేసుకునయిను గయని దీనిని ఆచరించయలంటే నయబో టి వ్యరికి సయధామవుతతందయ?

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 139 -

నేనేమనయి పండితతణయా ? సరవసంగ పరితయాగినయ? మహాతతిడినయ? నయలో ఏం

గొపుతనం ఉంది? నయలో ఏం అరహత ఉంది? ఎపుుడూ సయవరధంతో జీవిసుు నయినే! నేను,

నయ కుటుంబం, నయ భారయా బిడాలు అంటూ నయ వ్యరి మంచి కోరుకుంటునయినే తపు

అందరి బాగోగుల గురించి ఏం పటాించుకుంటునయిను? పరోపకయరం కోసం ఏం

పయటుపడయా ను? ఎవరికి ఏం సహాయం చేశ్యను. నయలో రయగదేవషయలు తగగలేదే! కొందరిని

అనవసరంగయ దేవష్ిసుు నయినే. అందరిని సమంగయ చూడలేక పో తతనయినే. ఆశలు,

కోరికలు, ననిింకయ పటాి వదలలేదే. భోగవ్యంఛ ననిింకయ వదలలేదే. సయవరధంతో

ఇతరులను దోచుకుంటునయినే. చేయకూడని పనులు చేసుు నయినే. చెయావలసిన

వ్యటిని చెయాటం లేదే. తలోి దండుర లను వృదయధ పాంలో వదిలేసి వ్యరి గురించి

పటిాంచుకోవటం లేదే. అతు మయమలను గౌరవించటం లేదే. అవినీత్మతో - ఆశీిత

పక్షపయతంతో - లంచయలతో నయ విధి్ని నేను సరిగయగ నిరవరిుంచటం లేదే. రోజ్ంతయ వ్యాపయరం

పేరుతో అందరినీ దోచుకుంటునయినే. దొంగతనయలు - దోపిడీలు చేసుు నయినే - హ్తాలు

కూడయ చేయసుు నయినే - మదంతో - మయతురాంతో గుీ డాివ్యణ్లా పో తతనయినే.

ఇలయంటి నయకు నిషకృత్మ ఉనిదయ? ఇంతవరకు భగవంతతణిా మనసూురిుగయ పూజంచని, ఆరయధ్ించని నయకు ఆ భగవంతతని చేరుకొనే అరహత ఉందయ? చుటూా ఉని వ్యరినే కయక ఆ భగవంతతణిా కూడయ మోసం చేసే పరయతిం చేశ్యనే. అటాి నయకు ఆయన దరిచేరే అవకయశం ఉందయ? ఆయన ననుి క్షమిసయు డయ? ఆయనను ధ్యానించయలంటే నయ మనసుు ఏకయగీం కయవ్యలి గదయ! మరి అనేక వ్యసనలు, ఆలోచనలు, పయపయలు ననుి ప డుసూు ఉంటే నేను పరశ్యంతంగయ ఎలయ ఉండగలుగుతయను? ఎలయ? ఎలయ?

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 140 -

ఇలయంటి అనేకయనేక సందేహాలతో - సంకోచయలతో - నిరయశ్య నిసుృహ్లతో బాధ పడుతూ ఉండే సయధకుల కొరకు - శిషతాల కొరకు - వ్ేదయంత విదయారుధ ల కొరకు ఈ దివతీయ ఖ్ండము అని ఒకటి ఉనిది. అటాి వ్యరికి ధ్ెైరయానిిచిు, పో ర తుహించి, ముందుకు వ్ ళ్ళీ మయరయగ నిి చూపించి, వ్ నుి తటిా - వ్యరిని కయరోానుిఖ్ులను చేయటమే ఇందులోని ఉదిేశం. అటాి వ్యరికి ధ్ెైరయానిి కలిగించి పో ర తుహించయలిున అవసరం ఉంది. ఆ అవసరయనిి గురిుంచే ఈ మంతరం చెపుబడింది.

మొదట్ట మంత్రం:- మం ॥ యుః శతరుదీరయ మధ్ీతే । సో 2 గిి పూతో భవత్మ । సురయ పయనయత్ పూతో భవత్మ । బరహ్ి హ్తయాత్ పూతో భవత్మ । కృతయా కృతయాత్ పూతో భవత్మ । తసయిద్ అవిముకు మయశీితో భవత్మ । అతయాశ్యీమీ సరవదయ సకృతయవ జ్పేత్ ॥ పరతి ।। యుః = ఎవడెైతే; శతరుదీరయం = శతరుదీరయమును; అధ్ీతే = అధాయనము చేసయు డో ; సుః = అతడు; అగిి పూతో భవత్మ = అగిి పూతతడగుచునయిడు. సురయపయనయత్ = సురయపయనము చేసిన పయపము నుండి; పూతో భవత్మ = పవితతర డగుచునయిడు; బరహ్ి హ్తయాత్ = బరహ్ి హ్తయా పయతకము నుండి, పూతో భవత్మ = పవితతర డవుతతనయిడు;

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 141 -

కృతా అకృతయాత్ = కృతా(చేయదగిన)అకృతా(చేయకూడని) పనులనుండి; పూతో భవత్మ = పవితతర డవుతతనయిడు; తసయిత్ = అందువలో; అవిముకుం = పరమయతిను; ఆశీితో భవత్మ = ఆశయీంచిన వ్యడవుతతనయిడు; అతయాశీమీ = ఆశమీయలకు అతీతతడవుతతనయిడు; సరవదయ = ఎలోపుుడు; సకృత్ వ్య = లేదయ ఒకకసయర ైనయ, జ్పేత్ = జ్పించయలి. తయత్పర్ోము:- ఎవడు ఈ శతరుదీరయమును అధాయనము చేసయు డో అతడు అగిి పూతతడగుచునయిడు. సురయపయనదోషము నుండి పవితతర డగుచునయిడు.బరహ్ిహ్తయా పయతకము నుండి పవితతర డగుచునయిడు. కృతా - అకృతాముల నుండి విడుదల ప ందుతతనయిడు. అందువలో ఆ చెైతనా తతు వమును(పరమయతిను) ఆశయీంచిన వ్యడవుతతనయిడు. అనిి ఆశమీయలకు అతీతతడైె ఈ శతరుదీరయమును సదయ జ్పిసూు ఉండయలి. లేదయ కనీసం రోజుకు ఒకకసయర ైనయ జ్పించయలి. వయోఖ్ో:- 1)యుః శతరుదీరయం అధీ్తేుః ఎవడీ శతరుదీరయమును అధాయనం చేయుచునయిడో -

ఇకకడ ఇంతవరకు చెపిుంది క ైవలోాపనిషతతు నే గయని శతరుదీరయమును కయదు.

మరి 'ఈ శతరుదీరయమును' అని దీనిని శతరుదీరయమంటునయిరేమిటి? దీనికీ పేరు కూడయ ఉనిటుో ఇంతవరకు ఎకకడయ చెపులేదు గదయ! కనుక క ైవలోాపనిషతతు శతరుదీరయం కయదు. అంతేకయదు - ఈ క ైవలోాపనిషతతు అధరవణ వ్ేదంలోని ఉపనిషతతు . కయని శతరుదీరయం యజురేవదంలోని మంతరభాగంలో(సంహిత) ఉని తెైత్ము రీయోపనిషతతు లోనిది. కనుక క ైవలోాపనిషతతు - శతరుదీరయము వ్ేరు వ్ేరు వ్ేదయలలో చెపుబడా

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 142 -

వే్రువే్రు గీంధ్యలు. ప ైగయ క ైవలోాపనిషతతు సమగీమ ైన ఉపనిషతతు . కయని శతరుదీరయం ఉపనిషతతు లోని ఒక వలోి(భాగం) లోనిది. ఈ శతరుదీరయం అనేది వందశ్ోో కయలతో రుదుర ని గురించి చేసిన పయర రధన. అందుకే శతరుదీరయం అనయిరు.

ఈ ర ంటి మధా ఇనిి తేడయలునిపుటికీ –

ఈ ర ంటికి కొనిి పో లికలు కూడయ ఉనయియ. 1. శతరుదీరయంలో కూడయ ఒక శివ భకుు డు అయన శిషతాడు గురువును ఆశయీసయు డు. క ైవలోాపనిషతతు కూడయ శ్ ైవ పరంగయనే చెపుబడిందే. 2. వ్ేద కయలంలో శివ భకుు లకు శతరుదీరయంలోని శ్ోో కయలు పవితరమ ైనవి. ఎంతో భకిు భావంతో - గౌరవ పరపతతు లతో దీనిని చదివ్ేవ్యరు. ఈ క ైవలోాపనిషతతు ను కూడయ జ్ఞా న మయరయగ వలంబుల ైన శిషతాలు ఎంతో భకిు భావంతో - పవితర భావంతో గౌరవ పరవతతు లతో అధాయనం చేసేవ్యరు, చేయయలి. 3. రుదుర ని ఉపయసించే నమక చమకయలునివి, చమకం చివరిలోనుని మంతరమే శతరుదీరయము యొకక శ్యంత్మ మంతరం. ఆ మంతరం క ైవలోాపనిషత్ శ్యంత్మ మంతరం యొకక పో లికతోనే ఉంటుంది. ఆ మంతరం ఇది ఓం ఇడయ దేవహ్ూ - మనుుః యజా్నీ - బృహ్సుత్ముః ఉకయధ వమదయని శగంసిషత్ - విశ్రవదేవ్య - సూకువ్యచుః పృధ్ివీమయతుః - మయమయహిగంసీ - మధుమనిష్ేా మధుజ్నిష్ేా - మధువక్షాామి - మధువదిషయామి మధుమతీం - దేవే్భోావ్యచముదయాసగం - శుశీ్రష్ేణయాం మనుషే్ాభాుః తంమయదేవ్యుః అవంతత - శ్ోభాయ ై పితరోనుమదంతత॥ ఓం శ్యంత్ముః శ్యంత్ముః శ్యంత్ముః

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 143 -

తయత్పర్ోము॥ దేవతలను ఉదిీపింపజ్ేసే మంతరములను సృష్ిా ంచిన కయమధ్ేనువు, మంతర పునశురణ జ్రిపిన దేవగురువు బృహ్సుత్మ, యజా్ కరు మనువు ఈ సూకుములందు పయర రిధంపబడిన విశ్రవదేవతలు, తలోియగు పృధ్ివి ననుి బాధ్ించకుండును గయక! నేను చకకని ఆలోచనలు చేయుదును గయక! శుభకరముల ైన, ఫలితములను అందించు పుణా కరిలను ఆచరించెదను గయక! మరియు నయ వ్యకుక, నయ సోు తరము తీయగయ ఉండును గయక! దేవతలకు పీరత్మకరమగు వ్యకుకలను పలిక దను గయక! దేవతలందరు ననుి ఉతయుహ్పరచి నయ పలుకులు శుభ కరమగునటుో చేయును గయక ! నయ పితృ దేవతలు నయయళపరయతిమునకు సంతోషి్ంచి ననుి దీవించెదరు గయక ! ఆది భౌత్మక, ఆది దెైవిక, ఆధ్యాత్మిక తయపములు శ్యంత్మంచు గయక!

ఈ శ్యంత్మ మంతరం పూరిుగ క ైవలా శ్యంత్మ మంతరం - ఓం భదరం కరేాభ శృణు యయమ దేవ్యుః, భదరం పశ్రా మయక్ష భరా జ్తయర ుః ...... అనే మంతరం పో లికతోనే ఉనిది.

ఇలయ పో లికలుండటం వలోనే కయబో లు కొందరు ఈ ఉపనిషతతు ను "బరహ్ిశత రుదీరయం" అంటునయిరు. ఏదేమ ైనయ ఈ క ైవలోాపనిషత్ శతరుదీరయంతో పో లుదగింది. అంతేకయదు శతరుదీరయం కేవలం రుదుర ని పయర రిధంచటమే. కయని క ైవలోాపనిషతతు ఆ పరమయతిను చేరుకొనే విధ్యనయనిి బో ధి్ంచిన గీంధం కనుక ఇది అనిి విధ్యల ఉతుమోతుమం అని చెపువచుు.

ఇలయ ఈ శతరుదీరయంతో పో లుదగినటిాది, పరమ పవితరమ ైనది, క ైవలాదయయకమ ైనటాిదీ అయన ఈ క ైవలోాపనిషతతు ను అధాయనం చేసేు - అరధవంతంగయ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 144 -

పరత్మరోజూ పఠిసేు , పయరయయణ చేసేు ఎటువంటి పరయోజ్నమో తెలియజ్ేసుు నయిరు. అయతే ఎలయ అధాయనం చేయయలో 'అధీ్తే' అనే పదంతో మయరగం చూపుతతనయిరు. ధ్ీ = బుదిధ . అంటే బుదిధ అనే పరికరయనిి ఉపయోగించకుండయ ఎంత పఠించినయ లయభం లేదు. అంటే ఈ ఉపనిషతతు బో ధ్ించే భావ్యలనిింటిని బుదిధతో అవగయహ్న చేసుకోవ్యలి. అదే అధాయనం. అదే అధ్ీతే. అంటే ఈ ఉపనిషతతు లోని మంతరముల యొకక భావ్యలను సదుగ రువుల దయవరయ శవీణం చేసి, లోతతగయ వ్యటి అరయధ లను మననం చేసి, పూరిుగయ బుదిధకి ఎకికంచుకొని, మంతరము చదువుతూ ఉంటే ఆ మంతరం భావం బుదిధలో కరతలయమలకమ ైనటుో గ, అరధయుకుంగయ పరత్మరోజూ పఠించయలి - పయరయయణ చెయయాలి - ఇలయ అధాయనం చేసేు ఏమిటి పరయోజ్నం? - 2) సుః అగిిపూతో భవత్మ :- అపవితతర లను పవితరం చేసేది అగిి. సీతయదేవిని రయముడు అగిి పరవ్ేశం చేయమనయిడు. అంటే పవితరతను నిరయధ రించే కొలబది అగిి. అగిిలో పడితే అనీి పవితరమౌతయయని ఒక సిదయధ ంతం. తతపుు పటాిన ఇనుమును అగిిలో వ్ేసేు తతపుు వదలి శుభరమౌతతంది. అలయగే మనుషతల తతపుును వదిలించేది కూడయ అగేి. బుదిధలో ఉని అజ్ఞా నమనే తతపుును వదిలించేది జ్ఞా నయగిి. అగిిలో పవితరమ ైన వ్యరికకి దోషం ఉండదు. మర ి మనం అగిిలోబడి లేవం గనుక ఈ అగిిలో పడి పరిశుదధం కయవ్యలి. ఏ అగిి? ఈ 'బరహ్ిశతరుదీరయం' అని పరశంసించబడా క ైవలోాపనిషత్ అనే అగిిలో దూకి పవితతర లం కయవ్యలి. మనలో ఉని పయపయలనీి భసిమ ై పో వ్యలి. అలయ పయపయలనీి భసీిపటలమ ై అగిి పూతతడవుతయవు అని మనకు హామీ ఇసుు నయిడు ఋష్ి.

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 145 -

సయమయనాంగయ మయనవుడు ఎంత గొపువ్యడెైనపుటికీ మంచి వ్యడైెనపుటికీ ఏవ్ో కొనిి చెడుపనులు, చెడు ఆలోచనలు, పయపయలు చేసూు నే ఉంటాడు. కయకప త ేకొందరు ఎకుకవగయ చేసయు రు. కొందరు తకుకవగయ చేసయు రు. దీనికి కయరణం ఏమిటి? తనలోని ఆశలు, కోరికలే. ఆశ అనేది మనను ఈ పరపంచంలో అనేక త్మపులు ప డుతతంది. మహా పండితతణిా కూడయ గోత్మలోకి తరో సుు ంది. మహా భకుు ణిా కూడయ ముపుు త్మపులు ప డుతతంది.

రయజ్ాం మీద ఆశతో దురోాధనుడు పతనం చెందయడు. సీతయదేవి మీద మోహ్ంతో

మహా పండితతడు, భకుు డు అయన రయవణుడు భరషతా డయయాడు. తన పయర ణం మీద ఆశతో న ల కూడయ నిండని అనేక మంది పసికందులను చంపించి కంసుడు నయశనమయయాడు. ఆశలను ఆశయయలుగయ మయరుుకొని మయనవుడు ఇతరుల న త్మున టలపీ ప టాి మోసగయడవుతతనయిడు. ఉదోాగులు లంచగొండులవుతతనయిరు. అధి్కయరులు అవినీత్మ పరులవుతతనయిరు. పయలకులు పరజ్ఞపీడకులవుతతనయిరు. అధి్కయరం రయవటంతోటే పరజ్లకు కుకక బిస కటుో విసిరి, సంతయనయనికి బంగయరు బిస కటుో విసురుతూ అందరి కళళీ కపుుతతనయిరు. ఇలయ పయపయలు చేసినవ్యరు ఫలితయనిి అనుభవించవదయి ! ఫలితయనిి ఈ జ్నిలో అనుభావించకపో వచుు చయలయ మంది. కయని ఈ పయపం యొకక సూక్షి ఫలితయనిి ఈ జ్నిలో అనుభవించయలిుందే. తయను చేసిన పయప కయరయాలు, దురయిరయగ లు, మోసయలు, పరపీడనలు, అనయాయయలు అతణాి వదిలిపో వు. ఈ జ్నిలోనే పరత్మరోజూ - లేదయ అపుుడపుుడు ఈ జ్ఞా పకయలు అతణిా ఆవరిసయు య. తనలో ఉని శ్యంత్మని కపిు వ్ేసయు య. అలజ్డి రేపుతయయ. భయపడేటటుో చేసయు య. పిరికివ్యణాి చేసయు య. అవి తనను వ్ ంటాడుతతనిటుో - తన ఎదురుగయ నిలబడి తనను నిందిసుు నిటుో అనిపిసుు ంది. ఆ పయపయలను వదిలించుకోవ్యలని ఎనోి పరయతయిలు

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 146 -

చేసయు డు. దెైవ దరశనయలు, తీరధసయినయలు, పూజ్లు, హ్ో మయలు - ఎనోి. కయని వ్ేటి దయరి వ్యటిదే. తయన కకడునయి సరే ఆ పయపపు వ్యసనలు విలయపయలతో, పరలయపయలతో, ఏడుులతో, అరుపులతో, నిందలతో, శిక్షలతో పరవళళీ తరొ కిక పరవహిసూు వ్ ంటాడుతూనే ఉంటాయ. శ్రలయలతో గుీ చుుతూనే ఉంటాయ. కొరడయ దెబాలను ఝుళ్ళపిసూు నే ఉంటాయ. అటాి సిిత్మలో అతడు పరమయతి వ్ ైపు త్మరగలేడు. పరమయతిను గురించి ఎంత చెబుతతనయి, ఎంత వినయి ఆ పరమయతిను చేరుకోవటానికి ధ్ెైరాము చెయాలేడు. నిరుతయుహ్ంతో కుీ ంగి పో తయడు.

అటాి వ్యనికి ఇకకడ గొపు ఓదయరుు కలుగుతతనిది. నీక ంత తతపుు పటాినపుటికీ దిగులు లేదు. నీవ్ ంత పయపయతతిడవ్ ైనపుటికీ దిగులు లేదు. నీవు ఈ క ైవలోాపనిషతతు ను అధాయనం చేసేు అగిి పూతతడవుతయవు. అగిిలో శుదధం చేయబడిన వ్యడివవుతయవు. పుటం ప టాబడిన బంగయరయనివవుతయవు. అని హామీ ఇసుు నయిరు. అంతేకయదు ఇదేదో గంగయసయినం చేసేు పయపయలు పో తతనయియని గంగలో మునిగి లేచి, ఆ ఏం పో తయయల ండి? మునిగినంత మయతయర న అని అనుకొనేది కయదు. నిజ్ంగయ - నీ పయప వ్యసనలు తొలగి పరిశుదుి డవుతయవు. కనుక నితాం దీనిని అధాయనం చెయయాలి. అంటే ఊరిక ే చదవటం, పయరయయణ చెయాటం కయదు. అరధం చేసుకొని ఇందులో చెపుబడా జ్ఞా నయనిి అనుభవంలోనికి తెచుుకుంటేనే పవితతర డయేాది. 3) సురయపయనయత్ పూతోభవతి :- సురయపయనం అనేది పంచమహాపయతకయలలో ఒకటి. ఈనయడు దీనిని కొందరు ఫయాషన్ గయను, కొందరు సయమయనా విషయంగయను తీసుకుంటారు. పరభుతయవలు కూడయ అతతాతయుహ్ం పరదరిశంచి తయర గుడును

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 147 -

పోర తుహిసుు నయియ. "మేమింత కంటే పరజ్లకు తయపలేం". అని అధి్కయరులు చేతతల తేుసే పరిసిిత్మ వచిుంది. అయతే ఇదొక దురలవ్యటు. ఒకసయరి దీనిక ిఅలవ్యటు పడినవ్యడు దీనిక ిబానిస ైపో తయడు. ఎటిా పరిసిితతలలోను ఈ అలవ్యటును వదలలేడు. ఆరోగాం చెడుతతంది. సమయజ్ంలో గౌరవం చెడిపో తతంది. ఎందుకంటే ఆ మతతు లో ఉనివ్యడు ఎలయ పడితే అలయ మయటాో డి తన సయి యని మరచిపో య పరవరిుసయు డు. మరికొందరు ఆ సమయయలోో చేయరయని పనులు కూడయ చేసయు రు. బుదిధ సరిగయగ పనిచేయక మందగించి పో తతంది. అలయ కీమంగయ పతనమ ై పో తయడు. అటాివ్యడు కూడయ ఈ బరహ్ిశతరుదీరయం అనబడే క ైవలోాపనిషతతు ను ఒకకసయర ిబాగయ అధాయనం చేసి - నితా పయరయయణం చేసేు బుదిధ పరచోదితమవుతతంది. భగవంతతని వ్ ైపు త్మరుగుతయడు. ఈ వ్యసనయరూప ఆలోచనలనీి అంతమ ైపో తయయ. 4) బ్రహ్ి హ్తయోత్ పూతోభవతి :- ఇది మరీ ఘోరమ ైన నేరం. నిషకృత్మ లేని నేరం. దీనివలో తపుక ఫలితయనిి అనుభవించయలిుందే. అయతే భగవంతతని వ్ ైపు త్మరగటానికి అడుా వచేు వ్యసనలను - భావ్యలను మయతరం ఈ క ైవలోాపనిషతతు అధాయనం తొలగించివ్ేసుు ంది. 5) కృతయో అకృతయోత్ పూతో భవతి:- చేయదగిన పనులు చేయకపో యనయ, చేయకూడని పనులు చేసినయ ఆ జ్ఞా పకయలు వ్ ంటాడుతూనే ఉంటాయ. అయతే అవనీి ఈ అధాయనం వలో తొలగి మోక్ష మయరగం సుగమమవుతతంది. 6) త్స్యిత్ అవిముకుం ఆశీ్చతోభవతి:- ఈ ప ై చెపిున కరిల వలో, చేసిన ఆలోచనల వలో మనలో గూడుకటుా కొని యుండి నిరంతరం మనను వ్ ంటాడి, వ్ేధి్ంచే ఈ వ్యసనలు

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 148 -

ఎపుుడెైతే ఈ ఉపనిషతతు అధాయనంతో తొలగిపో తయయో మనసుు పరశ్యంతమవుతతంది. అటాి సిిత్మలో పరమయతి ధ్యానం సుకరమవుతతంది. అ పరమయతికు సనిిహితం అవుతయం. ఆయననే ఆశయీసయు ం. ఆశయీంచటం అంటే సరవమూ ఆయన యొకక అనుగీహ్మేనని, ఆయన పరసయదమేనని భావిసయు ం. మనకు ఏం కయవ్యలనయి ఆయనే పరసయదిసయు డని భావిసయు ం. ఆయన ఇచిున వ్యటిని పరసయద భావంతో సీవకరిసయు ం. ఇకకడ నిజ్ంగయ పరమయతిను ఆశయీంచిన వ్యరౌతయరు అని అనక 'అవిముకుు ని' ఆశయీసయు రు అనయిరు. అవిముకుు డు అంటే విడవనివ్యడు అని. పరమయతియే. ఎవరిని విడవడు? మనను విడవడు. మనం పరమయతిను పటుా కునయి విడిచిప టిానయ ఆయన మయతరం మనను విడవడు. అసలు ఆయన గురించి తెలుసుకోకపో యనయ, తెలుసుకోవ్యలని అనుకోక పో యనయ, జీవితంలో ఒకకసయర ైనయ సిరించకపో యనయ ఆయన మనను విడిచి ప టాడు. ఈ లోకంలో అందరూ మనను విడిచిప డతయరు. మనం అనిింటినీ అందరినీ విడిచి ప డతయం. కయని పరమయతి ఎనిటికీ విడవనివ్యడు. అవిముకుు డు - 7) అతయోశమీీ సర్వదయ సకృతయవజ్పేత్:- నయలుగ ఆశమీయలునయియ మనకు. ఏ ఆశమీంలో ఉనయి దీనిని అదాయనం చేయయలి. జ్పించయలి. అతయాశమీీ అంటే అనిింటికనయి చివరిదైెన సనయాసయశమీం అని మయమూలు అరధం. కయని ఇంతకు ముందే ఈ పదం 5 వ మంతరంలో వచిుంది. "అతయాశమీసిుః సకలేందిరయయణి నిరుధా" అని. సనయాస భావంతో అనిి ఇందిరయయలను పరకకన బెటాి ఏకయగీతతో ధ్యానం సయగించయలని భావం. కనుక ఇకకడ కూడయ సనయాస భావంతో, వ్ ైరయగాంతో కూడి యుండి ఈ క ైవలోాపనిషత్ ను సరవదయ జ్పించయలి. లేదయ కనీసం రోజూ ఒకకసయర ైనయ (సకృత్) జ్పించయలి. ఎలయ జ్పించయలి?

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 149 -

మంతరజ్పం చేసేటపుుడు మంతయర నిి ఉచిరిసూు మంతయర ధ్ిషయా న దేవతప ై

మనసుు నిలిపినటుో గ - ఈ మంతయర లను పయరయయణ చేసూు మంతర భావ్యలను బుదిధతో విశ్రోష్ించి గీహించయలి. అదే నిజ్మ ైన పయరయయణ. అపుుడే ఫలితం - ఇక ఫలశీుత్మ –

ఫల్శీుతి మంత్రం మం॥ అనేన జ్ఞా న మయపో ిత్మ సంసయరయరావ నయశనం. తసయిదేవం విదితెైవనం క ైవలాం ఫల మశుితే । క ైవలాం ఫల మశుితుః ఇత్మ - పరతి ॥ అనేన = దీనివలో; జ్ఞా నం ఆపో ిత్మ = జ్ఞా నయనిి ప ందుతయడు; సంసయర ఆరావ నయశనం = జ్నన మరణ రూప సంసయర సయగరయనిి తరిసయు డు; తసయిత్ = అందువలో; ఏవం = ఈ చెపిున విధంగయ; ఏనం = దీనిని; విదితయవ = తెలుసుకొని; క ైవలాం = మోక్ష రూపమ ైన; ఫలం = ఫలమును; అశుితే = ప ందగలుగుతయడు. క ైవలాం = మోక్ష రూపమ ైన; ఫలం = ఫలమును; అశుితే = ప ందగలడు; ఇత్మ = అని. ఇలయ ఉపనిషతతు .

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 150 -

తయ ॥ ఈ ఉపనిషతతు ను అధాయనం చేయుట వలో ఆతిజ్ఞా నయనిి ప ందుతయడు. ఈ జ్నన మరణ రూప సంసయర సయగరయనిి అవలీలగయ తరిసయు డు. అందువలో ఈ ప ైన చెపిున విధంగయ ఈ ఉపనిషతతు ను బుదిధతో విచయరణ చేసి తెలుసుకొని మోక్ష రూపమ ైన ఫలితయనిి - అంటే క ైవలయానిి ప ందయలి. క ైవలామును(మోక్షమును) ప ందగలడు. ఇలయ ఉపనిషతతు . వయోఖ్ో:- అనేనుః దీని వలన. దేని వలన? - ఈ క ైవలోాపనిషత్ చెపిున విషయయలను - బో ధను బుదిధతో గీహించి, ఆచరించటం వలన. ఎలయ?

1) తతు వమేవ - తవమేవతత్ అనే ఉపదేశ వ్యకయానిి బాగయ అరధం చేసుకొని

తయను సరవతయర ఉని బరహ్ిమునేనని, అనిి భూతయలలో అంతరయతిగయ ఉనిది

తయనేనని, ఈ కలిుత పరపంచమునకు ఆధ్యరంగయనే గయక అధి్షయా నంగయ ఉనిది కూడయ

తయనేనని, తయను సూక్షాిత్మ సూక్షి చెైతనయానిని, (16వ శ్ోో ) (2) తయనే జీవుని యొకక

3 అవసిలను పరకయశింప జ్ేసుు నయినని (17 వ శ్ోో ) (3) తన పరకయశం వలోనే 3

అవసిలలోని పరపంచయలను - ఆయయ అవసిలలోని విశవ, తెైజ్స, పయర జాులు

అనుభవిసుు నయిరని, తయను మయతరం ఆ అవసిలకు, అవసిలలోని దృశా పరపంచయనికి, ఆ

పరపంచయనిి అనుభవించే భోకులకు, వ్యరి భోగయలకు దూరంగయ - విలక్షణంగయ ఉని కేవల

సయక్షినని; చిత్ సవరూపయనిి, జ్ఞా న సవరూపయనిి, ఆనంద సవరూపయనిి సదయశివుడను

అని - (18 వ శ్ోో )(4) తనయందే సరవము జ్నించి - ఉండి - లయమ ై పో తతనిదని -

తయను ఈ మొతయు నికి ఆధ్యరంగయ ఉనిటిా - శ్యశవత సతా వసుు వ్ ైన అదవయ

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 151 -

బరహ్ిమునేనని (19 వ శ్ోో )(5) ఎవర ైతే ముందుగయ బుదిధతో - విచక్షణయ జ్ఞా నంతో

తెలుసుకొని - ఆ తరయవత ఏకయంత పరదేశంలో - శుచిగయ నిటారుగయ కూరొుని,

సనయాసభావంతో - ఇందిరయనిగీహ్ంతో - ఏకయగీతతో తన సవరూపయనిి - నిరుగ ణ

సవరూపయనిి - ఆతితతయవనిి బుదిధకి అతీతంగయ వ్ ళ్ళీ అనుభవ పూరవకంగయ గీహిసయు డో

- అనుభూత్మ ప ందుతయడో దయనివలో - అటాి జ్ఞా నం వలో - ఎటువంటి ఫలితం

కలగబో తతనిదో తెలియజ్ేయబో తతనయిడు -

2) సంస్యరయర్ణవ నయశనం జ్ఞా నం ఆపో నతి:- సంసయరయనిి నశింపజ్ేసే జ్ఞా నయనిి ప ందుతయడు. ఈ లోకంలో పరత్మ పయర ణి - పరత్మజీవి కూడయ ఈ సంసయర సయగరంలో ఇరుకుక పో యంది. సంసయరం సముదరం లయంటిది ..... పునరపి జ్ననం - పునరపి మరణం అంటూ చయవు పుటుా కల చకీంలో త్మరుగుతూ ఉంది. జ్నన మరణ రూప సంసయర చకీంలో ఇరుకుకపో య చెపులేని బాధలు అనుభవిసుు నిది. ఇదంతయ అజ్ఞా నం వలోనే. 'నేను ఆతిను' అని తెలియని అజ్ఞా నం వలోనే. తన సవరూపయనిి మరచి - తయను జీవుణిా అనుకోవటం వలోనే. ఈ శ.మ.బు.ల తయదయతియం వలోనే. ఎపుుడెైతే జ్ఞా నంతో అజ్ఞా నం తొలగిపో యందో తన సవరూపంలో తయను నిలిచయడో దయనితో ఈ సంసయరం యయవతతు అదృశాం. చీకటిలో పయము కనిపించటం - భయం చెందటం - పరుగులు తీయటం - భయం, దుుఃఖ్ం అనీి ఉనయియ. ఎపుుడెైతే వ్ లుగు వచిు చీకటి తొలగిందో - దయనితో యదయరధం ఏమిటల తెలిసిపో తతంది. అనిి భయయలు, దుుఃఖ్యలు అనీి రదుి - సవపి పరపంచ దృశ్యాలు, అందులోని అనుభవ్యలు, అనుభవించిన భోకు - అందరూ తయను మేలుకోవటంతోనే, ఎలయ అదృశామ ైపో యనవ్ో అలయగే ఈ సమసు దృశా పరపంచము - అనుభవ్యలు - భోకుయ ైన జీవుడు తయను ఆతిగయ మేలుకోవటంతో

www.srichalapathirao.com ఆధ్యాత్మికజ్ఞా నపీఠం

- 152 -

అదృశామ ై కేవలం తయన్కకడే మిగిలిపో వటం జ్రుగుతతంది. అదే సంసయరయరావ నయశనం అంటే - జ్నన మరణయల అంతం - 3) త్స్యిత్ ఏవం ఏనం విద్తయవ క ైవల్ోం ఫల్ం అశునతే:- అందువలో ఈ పరకయరంగయ దీనిని తెలుసుకొని క ైవలా ఫలమును ప ందుతయడు. క ైవలాం అనేది కేవలం అనే పదం నుండి వచిుంది. ఆతి అకరు, అభోకు, నిరీహ్ుడు, నిశులుడు కనుక ఆతి సవరూపంగయ, తన యదయరధ సిిత్మలో బరహ్ిముగయ నిలిచినవ్యడు దేనికీ చలించకుండయ - ఏ ఆలోచనయ లేకుండయ - దేనినీ చూడకుండయ కేవలంగయ - నిరిోపు ంగయ ఉదయసీనంగయ ఉండి పో తయడు సుషతపిులోని జీవుడిలయగయ. ఇదే తతరీయసిిత్మ - శ్యశవత సిిత్మ. మోక్ష సిిత్మ. (సుషతపిు తయతయకలికం) అదే క ైవలాం . ఈ పరపంచ పరిమితతల నుండి - ఈ మయయయ నయటకం నుండి బయట పడటమే - క ైవలా ఫలం -

ఆఖ్రి వ్యకాం ర ండుసయరుో పలకటం వలో "ఉపనిషతతు సమయపుమ ైనది" అని చెపుటమే. ఇదొక సనయతన సయంపరదయయం - ఇతి అధర్వవేదే క ైవల్యోపనిషత్ సమాపయు ః ఈ పరకయరంగయ అధరవణ వ్ేదంలోని క ైవలోాపనిషతతు సమయపు ం. ------- సవసిు -------