3 §हलयः शयसकयः¤¸ामाजिकं... · शब्दय य ऄ...
TRANSCRIPT
30
वयं िितीये ऄध्याये दृष्टवन्तः यत ्कावरेीनदीमखुपिुिनसदृशािन के्षत्रािण महतां राज्यानां
केन्रािण जातािन असन ् । िकं भवन्तः ऄनुभतूवन्तः यत ् िितीये ऄध्याये एतादृशस्य
कस्यिचत ्राज्यस्य ईल्िेखः नािस्त यस्य राजधानी दहेिी स्यात ्? एतस्य कारणम ्आदम ्
ऄिस्त यत ्महत्त्वपूण ंदहेिीनगरं िादशयां शताब्द्याम ्एव ऄिस्तत्वम ्अगतम ्।
प्रथमायां ताििकायां दृिष्टपातं कुववन्त ु । अदौ तोमरराजपतु्राणां कािे दहेिी कस्य
साम्राज्यस्य राजधानी ऄभवत् । िादशशताब्द्याः मध्ये तोमराः ऄजमरेस्य चौहानजन ः
परािजताः । तोमराणाम ् ऄथ च चौहानजनानां कािे एव दहेिी वािणज्यस्य एकं
महत्वपूण ं केन्रम ् ऄभवत ् । एतिस्मन ् नगरे बहवः समदृ्धशाििनः ज नव्यापाररणः
िनवसिन्त स्म । ये ऄनेकेषां मिन्दराणां िनमावण ं काररतवन्तः । ऄत्र दहेिीवािाखयाः
नाणकाः ऄिप िनमीयन्ते स्म ये ऄत्यिधकाः प्रचििताः असन् ।
त्रयोदशशताब्द्याः अरम्भे दहेिीशासनस्य
स्थापना ऄभवत ् ऄथ च तेन साधवम ् एव दहेिी
एकस्याम ् एतादृशयां राजधान्यां पररवितवता यस्याः
िनयन्त्रणम ् एतस्य ईपमहािीपस्य वहृित के्षते्र
िवस्ततृम ्
असीत ् । प्रथमायां ताििकायां पनुः दृिष्टपातं
करोत ुऄथ च तेषां पञ्चवशंानां पररचय ंप्राप्नवुन्त ु
य ः िमिित्वा दहेल्याः शासनम ् ऄभवत ् । यत्
के्षत्रम ्वयम ्ऄय दहेल्याः नाम्ना जानीमः तत्र एते
शासकाः ऄनेकािन नगरािण स्थािपतवन्तः । प्रथम ं
मानिचतं्र दृष््टवा दहेिी-ए-कुह्ना आत्येतं, सीरी आत्येतं
जहांपनाह आत्येतं च पररिचन्वन्त ु।
3 दहेलययाः शयसकयाः
मयनचित्रम ् १
त्रयोदश-ितुददश-
शतयब्द्ोाः
दहेलीशयसनस्य
कयचनिन चितयचन
नगरयचण ।
31
32
देहलययाः शयसकयनयां विषये सूचनयाः – कथम ्?
ययिप ऄिभिेखानां नाणकानां स्थाप्यकिानां च माध्यमने पयावता ा सचूना ईपियतयते, परन्तु
आतोऽिप महत्त्वपूणावः ते आितहासाः िदनाङ्काः (तारीख(एकवचनं), तवारीख (बहुवचनम)्
च सिन्त ये शासकानां शासनकािे प्रशासनस्य फारसीभाषायां िििखताः असन ्।
तवारीखस्य िेखक-मिन्त्र-प्रशासक-किव-राजसभासद-्सदृशाः सिुशिक्षताः जनाः भविन्त स्म
ये घटनानां वणवनम ्ऄिप कुवविन्त स्म ऄथ च शासकेयतयः प्रशासन-सम्बिन्धनं परामशवम ्
ऄिप यच्छिन्त स्म । ते न्यायोिचतस्य शासनस्य महत्त्व ेबिाघातं कुवविन्त स्म ।
चित्रम् – १
पयण्डुचलपीाः
सज्जीकतुुं ित्वयराः
िरणयाः सचतत ।
१ कगददस्य
सज्जीकरणम् ।
२ लेखनकययदम् ।
३ महत्त्वपूणद-
शब्ददयनयम्
ाऄनुच्छेदयनयां ि
ध्ययनयकषदणयय
सुवदणां
चवलययवस्थयां नीत्वय
तस्य प्रयोगाः ।
४ पुस्तकयवरणस्य
सज्जीकरणम् ।
तययय-िक्रम ्
त्रयोदश-शतयब्द्याः ाआचतहयसकयराः फख-ए-मुदचब्दबराः चलचखतवयन् ाअसीत् ।
नृपस्य कययुं सैचनकैाः चवनय न िचलतुां शक्नोचत । सैचनकयाः वेतनेन चवनय न जीचवतुां
शकु्नवचतत । वेतनम् ाअगच्छचत कृषकेभ्याः एकचत्रतेन रयजस्वेन । परततु सैचनकयाः ाऄचप
रयजस्वस्य ाअदयनां तदय कतुुं शक्ष्यचतत यदय ते ाअह्लयदितदतयाः ाऄथयदत् समृचनवतताः
प्रसन्नचित्याः ि स्युाः । ाआत्थां तदय भचवतुां शक्नोचत यदय नृपाः तयययसङ्गतां चनष्ठयवततां ि
प्रशयसनां कुययदत् ।
कक भवतताः
ाऄनुभवचतत यत ्
तययय-िक्रां रयज्ञाः
प्रजयययाः ि मध्ये
चव्मयनां सम्बतधां
ज्ञयपचयतुम् ाईपयुक्ताः
शब्ददाः ाऄचस्त ?
33
एतान ् काञ्चन िवषयान ् मनिस धारयन्त ु (१) तवारीखस्य िेखकाः नगरेष ु
िवशेषतया दहेल्यां िनवसिन्त स्म ग्राम ेत ुप्रायः कदािचत ्एव िनवसेयःु । (२) ते प्रायः स्वस्य
आितहासं शासकानां कृते तेयतयः प्रभतूस्य धनस्य िािसायां ििखिन्त स्म । (३) एते िेखकाः
प्रायः स्वशासकेयतयः जन्मिसद्धािधकाराणां िवषये ििङ्गभदेस्य ईपरर अधाररताम ्
अदशवसमाजव्यवस्थायाः िनमावणाथं च परामश ंयच्छिन्त स्म । तेषां िवचारेयतयः सव ेजनाः
सहमताः न भविन्त स्म ।
१२३६ तम े ििस्ताब्द्द े आल्तिुमशशासकस्य पतु्री रिजया-महोदया िसंहासनारूढा
जाता । तस्य यगुस्य आितहासकारेण िमन्हाज-ए-िसराज-महोदयेन ऄङ्गीकृतम ्ऄिस्त यत ्
सा स्वकीयेष ुसवषे ुभातषृ ुयोग्यतमा ऄिधका सक्षमा च असीत,् परन्त ुपनुरिप सः एकां
सम्राज्ञीं शासकरूपेण अज्ञापियतुं सङ्कोचम ्ऄनुभवित स्म । राजसभासदः ऄिप तस्याः
स्वतन्त्ररूपेण शासकत्वस्य प्रयास ः सन्तषु्टाः न असन ् । 2040 तम े ििस्ताब्द्द े सा
िसंहासनात ्ऄपसाररता ।
रचजयय-महोदययययाः चवषय ेचमतहयज-ए-चसरयजस्य चवियरयाः
चमतहयज-ए-चसरयजस्य चिततनम् ाअसीत ् यत ् ाइश्वरेण यय ाअदशदसमयजव्यवस्थय
रचितय ाऄचस्त तस्ययाः ाऄनुसयरां चियाः पुरूषयधीनयाः भवयेुाः रयज्ञययाः शयसनां तस्ययाः
व्यवस्थयययाः चवपरीतम् ाअसीत् । ाऄताः साः पृच्छचत “खुदय ाआत्यस्य रिनयययाः
चववरणकोशे तस्य चववरणां यतोचह पुरुषयणयां सूच्ययां न ाअगच्छचत, ाऄताः एतयचभाः
चवचशष्ाैः गुणैाः ाऄचप सय ाऄततताः कक प्रयप्तवती ?”
रचजयय स्वस्य ाऄचभलेखेषु मुद्रयसु ि ाईटचङ्कतवती यत ्सय ाआलतुतचमशशयसकस्य पुत्री
ाअसीत् । ाअधुचनकस्य ाअतरप्रदशेस्य वयरङ्गलक्षेत्रे कचममचित् कयले कयकतीयवांशस्य
रयज्यम् ाअसीत् । तस्य वांशस्य रयज्ञी रुद्रम्मयदवे्ययाः (१२६२ – १२८९) व्यवहयरयत्
रचजययययाः व्यवहयराः सवदथय चभन्नाः ाअसीत् । रुद्रम्मयदवेी स्वस्य ाऄचभलेखेषु स्वस्य
नयम पुरुषवत् लेखचयत्वय स्वस्य चवषये पुरुषत्वस्य भ्रमम् ाईत्पयदितदतवती ाअसीत् ।
ाआतोऽचप एकय मचहलयशयचसकय ाअसीत् सय कयममीरस्य रयनी-दितदद्दय (980-1003) |
तस्ययाः नयम “दीदी” ज्येष्ठभचगनीताः चनगदतम ् ाऄचस्त । स्पष्म् ाऄचस्त प्रजयय स्वस्ययाः
चप्रयरयज्ञययाः कृते ाआदां स्नेहयुक्तां सम्बोधनां कृतां स्ययत् ।
? चमतहयजस्य चवियरयन ् स्वशब्ददषेु व्यक्तीकुवदततु । कक भवतताः ाऄनुभवचतत यत्
रचजययययाः चवियरयाः ाऄचप एते एव ाअसन् ? भवतयम् ाऄनसुयरां चियाः कृते शयसकाः ाआचत
पदस्य ाऄलङ्करणम् एतयवत् कठिनां दितकमथदम् ाअसीत् ?
जन्मससद्धासिकारः
जन्मनः अधारेण
िवशेषािधकारस्य
स्वत्वप्रितपादनम ्।
ईदाहरणाथं जनाः
ऄनभुविन्त स्म यत ्
कुिीनजनानां कृते
केषिुचत ्िविशष्टषे ु
कुटुम्बेष ुजन्मनः
कारणात ् ते
शासनस्य ऄिधकारं
न्यासरूपेण
प्राप्नवुिन्त ।
ििङ्गभदेः
स्त्रीपरुुषयोः मध्ये
सामािजकं तथा च
शरीररचनासम्बद्धम ्
ऄन्तरम ्। सामान्यतः
एषः तकव ः दीयते यत ्
एतादृशस्य ऄन्तरस्य
कारणात ्परुुषाः
स्त्रीष ुश्रेष्ठतराः
भविन्त ।
34
दहेलीशासनस्य विस्तारः – गैररसननगरात ्साम्राज्यं याित ्
त्रयोदशशताब्द्याः अरिम्भकेष ु वषषे ु दहेल्याः शासकानां शासनं ग ररसन आत्येतेषाम ्ऄथावत ्
रक्षकस िनकानां समहूाः िनवासाथं िनिमवतिपिहतदगुव-नगर ः प्रायः कदािचत ्एव प्रिथतं स्यात ्।
नगर ः सम्बद्धः, परन्त ु ततः दरूम ्ऄन्तःप्रदशेषे ु तेषां िनयन्त्रणम ्ऄल्पतरम ्असीत ्ऄथ च
ऄतः त ः अवशयकसामग्रयाः कृते रसदादःे कृते च व्यापारे करे ऄपहरणिियायाम ् एव
िनभवर ः भाव्यं भवित स्म ।
दहेल्याः सदुरंू बङ्गािस्य िसन्धस्य च ग ररसननगराणां िनयन्त्रणम ्ऄतीव कििनम ्असीत् ।
राजरोह-यदु्ध-दषु्टप्राकृितकिस्थतेः कारणने ऄिप तेषां सम्पकव स्य ऄदृढतन्तवः िछन्नाः
िभन्नाः च जायन्ते स्म । शासनं न रन्तयेण ऄफगािनस्तानतः अगम्यमान ः अिमणकाररयतयः
ऄथ च तत्रत्येयतयः सेनानायकेयतयः च अह्वाहनािन ियतयन्ते स्म, ये सेनानायकाः ऄल्पतराम ्
ऄिप न्यनूताम ्ऄनभूयू िवरोहस्य ध्वजाम ् ईििेयिन्त स्म । एतायतयः अह्वानेयतयः सल्तनत
आित स्वात्मानः कथिञ्चत ्रक्षां कुवविन्त स्म । एतस्य राज्यस्य िवस्तारः गयासदु्दीनबिबनस्य
ऄिाईद्दीनखिनी आत्यस्य महुम्मदतगुिकस्य राज्यकािे च जातः ।
राज्यस्य ऄन्तःसीमास ु यािन ऄिभयानािन जातािन तेषां िक्ष्यम ् असीत ् ग ररसननगराणां
पषृ्ठभिूमष ु िस्थतानाम ् ऄन्तः के्षत्राणां िस्थतेः सदुृढीकरणम ् । एतेषाम ् ऄिभयानानां कािे
गङ्गायाः यमनुायाः च दोअब आत्यस्मात ् वनािन स्वच्छीकृतािन ऄथ च अखटेकाः
सङ्ग्राहकाः तथा च चरवाहाः च तेषां पयाववासेयतयः पिाियताः ।
मयनचित्रम ्– २
शमसुद्दीन-
ाआलतुतचमश-द्वयरय
चवचजतयचन
प्रमुखयचण नगरयचण
ाऄन्ताःप्रदेशयाः
कस्यवित ् नगरस्य
ऄथिा
पोताशयपरुस्य
पार्श्वस्थावन क्षेत्रावि
यावन तस्य क्षेत्रस्य
कृते िस्तनूां
ऄन्यासां ि सेिानाम ्
अपवूतिं कुयुवः ।
गैररसन-नगरम ्
दगुवबद्ध-िनवासः यत्र
स िनकाः िनवसिन्त ।
35
सा भिूमः कृषकेयतयः प्रदत्ता कृिषकायं प्रोत्सािहतम ् । व्यापार-मागावणां सरुक्षायाः
के्षत्रीयस्य व्यापारस्य च ईन्नतेः कृते नतूनानां दगुावणां नगराणां च िनमावण ंकृतम ्।
ऄपरः िवस्तारः साम्राज्यस्य बाह्यसीमास ु ऄभवत ् । ऄिाईद्दीन-खिजी-महोदयस्य
शासनकािे दिक्षणभारतं िक्षीकृत्य स िनकानाम ् ऄिभयानािन प्रारब्द्धािन, (ततृीये
मानिचते्र पशयन्त)ु ऄथ च यािन ऄिभयानािन महुम्मदतगुिकस्य समये स्वस्य
चरमसीमायां प्राता ाः असन ् । एतेष ु ऄिभयानेष ु साम्राज्यस्य सेनािभः हिस्तनः ऄश्ाः
सेवकाः मलू्यवन्तः धातवः च स्वायत्तीकृतािन असन ्।
दहेिीसाम्राज्यस्य सेनानां प्रारम्भः ऄपेक्षाकृत ् दबुविा असीत,्परन्त ु 150 वषावणाम ्
पश्चात ् महुम्मदतगुिकस्य राज्यकािस्य ऄन्तपयवन्तम ् एतस्य ईपमहािीपस्य एकं
िवशािक्षेत्रम ् एतस्य यदु्ध-ऄिभयानस्य ऄन्तगवतम ् अगतम ् असीत ् । सः शत्रसेुनाः
परािजतवान ् नगरेष ुच अिधपत्यं कृतवान ्च । एतस्य सेनानायकाः प्रशासकािभयोगषे ु
िनणवयान ् श्रावयिन्त स्म साधवम ् एव कृषकेयतयः करादानं कुवविन्त स्म । परन्त ु एतावित
िवशािे के्षते्र एतेषां िनयन्त्रण ंकां सीमां यावत ्िकयत्प्रभावी च असीत ्?
तृतीये
मयनचित्रे
ाऄलयाईद्दीन-खलजी-
महोदयस्य
दचक्षणभयरतस्य
ाऄचभययनम्
36
मसजजद ( वय न-िासमिक-जथलम)्
ाऄयम ्ाऄरबीभयषयययाः शब्दाः ाऄवतत,यतय शयवब्दकाः ाऄथथाः ाऄवतत – एतयदृशां
तथयनां यत्र मुसलमयन-जनयाः ाऄललयहतय ाअरयधनयययां सजदय (ाऄथयथत ्जयनुवन
ललयटां च भूमौ सांतपृश्य) कुिथवन्त । जयमयमसवजद (ाऄथिय मसवजद –ए-
जयमी), तत ् मसवजदां भिवत, यत्र ाऄनेके मुवतलमजनयाः एकत्रीभूय सयधं
नमयजां पठवन्त । नमयजतय पम्परयथं सिेषु नमयजकतृथषु ाऄवधकतमाः
सम्मयननीयाः ाऄथ च याः विद्वयन ् पुरुषाः ाआमयम ाऄथयथत ् नेतृरूपेण चीयते ।
ाआमयम-महोदयाः शुक्रियसरतय नमयजप्रसङ्गे धमोपदेशां ाऄथयथत ्खुतिय ाऄवप
ददयवत ।
नमयजतय कयले मुसवलमजनयाः मककयां प्रवत ाऄवभमुखयाः भूत्िय वतष्ठवन्त ।
भयरते मककय पविमवदवश भिवत । मक्कायाः या सद (शा ऄसजि सा “सकबला”
आसि उच्यिे ।
सित्रम ्– 2
बेगमपुरी-मसजजद (म ् । आयं
मुहम्मद (-िुगलकजय
राज्यकाले, दे (हलयां िजय
नूिना राजिानी जहांपनाह
आत्यजय वस श्वजय
शरणजथली)
मुख्यमसजजद (रूपेण
सनसमििा असीि ् । प्रथमे
मानसिते्र जहांपनाह
आत्येिम ् ऄसन् ष्यन्िु ।
सित्रम ्– 3
द्वयदश-शतयब््याः ाऄवन्तमे दशके
वनवमथत-कुव्ित-ाऄल-ाआतलयम-
मसवजद ाआवत तथय च ततय
सचू्यग्रततम्भयाः । ाआयां
जयमयमवतजद ाआवत देहलययाः
शयसक ाः ाअदौ वनवमथते नगरे
वतथतय ाऄवतत । ाआवतहयसे
एतन्नगरां देहली-ए-कुहनय
ाऄथयथत ्पुरयतनां नगरम ्ाआवत उक्ताः
ाऄवतत । एततययाः मवतजद
ाआत्यतययाः विततयरम ्ाआलतुतवमश-
महोदयाः ाऄलयउद्दीन-खलजी-
महोदयाः च कृतिन्तौ ।
सचू्यग्रततम्भाः वत्रवभाः शयसक ाः
कुत्बौद्दीन-ऐबकेन ाआलतुतवमश-
महोदयेन विरोजशयहतुगलकेन
च वनमयथवपतय ाअसीत ्।
37
दहेल्याः शासकाः सम्पणूवस्य
ईपमहािीपस्य ऄनेकेष ु नगरेष ु
मिस्जद ् आत्येतासां िनमावणं
काररतवन्तः । एतेन तेषां वयं
मसुल्मानाः आस्िामस्य च
रक्षकाः आित प्रदिशवतायाः
भावनायाः पोषण ं भवित स्म ।
समानस्य अचारसंिहतायाः अस्थायाः च पािियतणॄां
श्रद्धािनूां परस्परम ् एकेन
समदुायेन सम्बद्धतायाः बोधकारण े ऄिप
मिस्जदः सहायकाः असन ् ।
एकस्य समदुायस्य ऄङ्गभतूाः
आत्येतस्य बोधस्य प्रबिीकरणम ्
अवशयकम ् असीत ् यतोिह
मसुिमानजनाः ऄनेकायतयः
िविभन्नायतयः पषृ्ठभिूमयतयः
अगच्छिन्त स्म ।
खलजीिांशतय तुगलकिांशतय च ाऄन्तगथतां प्रशयसनां समेकन ाआवत च -
नयवतदूरयत ्एकां दृविपयतम ्।
दहेिीशासनसदृशस्य िवशािसाम्राज्यस्य समकेन आत्यस्य कृते िवश्सनीयानां
प्रान्तािधपतीनां प्रशासकानां च अवशयकता असीत ् । देहल्याः अरिम्भकाः शासकाः
िवशेषतया आल्ततुिमशः के्षत्रपतीनां भसू्वािमनां च स्थान े स्वस्य िविशष्टान ् दासान ्
प्रान्तािधपितरूपेण िनयोजनम ्ऄिधकं समीचीनतरं मन्यते स्म । एते दासाः फारसीभाषायां
बंदगााँ आित ईच्यन्ते स्म ऄथ च एते स िनकसेवायाः कृते िीयन्ते स्म । ते राज्यस्य केषिुचत ्
ऄतीव महत्त्वपणूषे ुराजन ितकपदषे ु कायं कतुं बहुसावधानतया प्रिशिक्षताः िियन्ते स्म ।
? चद्वतीय-तृतीय-ितुथद-पञ्चयनयां ि चित्रयणयां परस्परां तुलनयां कुवदततु । एतेषयां यवनमचतदरयणयां समयनतयनयम ्
ाऄसमयनतयनयम् ाऄतवेषणस्य प्रययसां कुवदततु । तृतीय-ितुथद-पञ्चमेषु ि चित्रेषु स्थयपत्यस्य तस्ययाः
परम्परयययाः चवकयसाः दमृयते, यस्ययाः िरमसीमय ाऄस्मयचभाः दहेलययां शयहजहयन ्ाआत्यस्य यवनमचतदरे दमृयते ।
पञ्चमयध्यययस्थे सप्तमे चित्रे पमयततु ।
वचत्रम ्-4
मोठतय मवतजदम,् वसक-
न्दरलोदीमहोदयतय शयसन-
कयले ाआयां ततय मवन्त्रणय
वनमयथवपतय ाऄसीत ्।
वचत्रम ्– 5
जमयली-कमयली ाआत्यतय
मवतजद्, 1520 ाआत्यतय
दशकतय ाऄवन्तमेषु वदनेष ु
वनवमथतय ाअसीत ्।
38
ते यतोिह सम्पणूवतया स्वस्य स्वािमनः ईपरर एव िनभवराः भविन्त स्म, ऄतः शासकाः ऄिप तेष ुिवश्ासं कृत्वा तेष ु
िनभवराः भिवतुं शक्नवुिन्त स्म ।
खिजीशासकाः तगुिकशासकाः च बंदगााँ आत्यस्य प्रयोग ं कुवविन्त स्म ऄथ च साधवम ्एव
स्वस्य ईपरर अिश्रतिनम्नवगवस्य जनान ्ऄिप महत्स ुराजन ितकपदषे ुअसीनान ्कुवविन्त स्म ।
एतादृशानां जनानां कृते सेनापित-प्रान्तािधपितसदृशािन पदािन दीयन्ते स्म । परन्त ु ततः
राजन ितकािस्थरता ऄिप जायते स्म ।
दासाः अिश्रताः च स्वस्य स्वािमनः संरक्षकान ् च प्रित त ु िनष्ठावन्तः भविन्त स्म परन्त ु
तेषाम ् ईत्तरािधकाररणः प्रित न व असन ् । नतूनानां शासकानां स्वकीयाः सेवकाः भविन्त
स्म । पररणामतः कस्यिचत ्नतूनस्य शासकस्य िसंहासनारूढे सित प्रायः नतूनानां परुातनानां
च प्रान्तािधपतीनां च मध्ये सङ्घषवस्य प्रारम्भः जायते स्म । शासक ः िनम्नवगवस्य जनानां कृते
संरक्षणदानस्य कारणात् ईच्चवगवस्य बहवः जनाः दःुिखनः भविन्त स्म ऄथ च
िनम्नकुिसम्भवान ् जनान ् ईच्चपदषे ु ईपवेशयिन्त आत्यतः तवारीखिेखकाः दहेल्याः
शासकानाम ्अिोचनाम ्ऄिप कृतवन्तः सिन्त ।
पतु्रभे्याः महनीययाः दयसयाः
शयसकयाः परयमृमयतत ेस्म,
याः दयसाः ाऄस्मयचभाः पयचलताः पोचषताः ाऄग्रेसराः ि कृताः ाऄचस्त, तस्य सम्भयलनम्
ाऄस्मयचभाः करणीयम्, यतोचह भयग्यां सम्यक् भवते् तदय एव सम्पूणे जीवने कदयचित् एव
योग्याः ाऄनुभवी ि दयसाः प्रयप्यते । बुचनमतयां कथनम् ाऄचस्त यत ्योग्याः ाऄनभुवी ि दयसाः
पुत्रेभ्याः ाऄचप गरीययन् भवचत ....
? कक भवतताः कयरणां जयनचतत यत् दयसाः पुत्रेभ्याः ाऄचप गरीययन् ाऄचस्त ाआचत
चिचतततवतयां चिततनां दितकमथदम् ाअसीत् ?
महुम्मद-तगुलक-शयसकस्य ाऄचधकयठरजनयाः
मुहम्मदतुगलकशयसकाः ाऄजीजखुम्मयर-नयमकां कलयलम ् ाऄथयदत् (म्चवके्रतयरम्),
दितफरुज-हज्जयम-नयमकां नयचपतां मनकयतब्दबयखनयमकां बयविीं लड्ढयनयमकां पीरयनयमकां ि
मयलयकयरौ ाईच्चप्रशयसचनकपदषेु ाईपवेचशतवयन् ाअसीत् । ितुददशशतयब्द्याः
मध्यकयलस्य ाआचतहयसकयराः चजययाईद्दीनबरनी एतयसयां चनयुक्तीनयम् ाईललेखाः शयसकस्य
रयजनैचतकचववेकस्य नयशस्य शयसनस्य ि ाऄक्षमतयययाः ाईदयहरणरूपेण कृताः ाऄचस्त ।
? भवतयां मतयनुसयरां बरनी शयसकस्य ाअलोिनयां दितकमथुं कृतवयन् ाअसीत् ?
ाअचिताः याः
कस्यचित् ाऄतयस्य
जनस्य सांरक्षणे
वसचत तचस्मन ्
चनभदराः स्ययत् ।
39
पवूवतनाना ंशासकानाम ् आव खिजी-तगुिक-शासक ः ऄिप सेवानायकाः िभन्नस्य िभन्नस्य
अकाराणां के्षत्राणां प्रान्तािधपितरूपेण िनयोिजताः । एतािन क्षेत्रािण आक्ता आित ईच्यन्ते स्म
एतेषां संरक्षकाः ऄिधकाररणः आक्तदार आित ऄथवा मकु्ती आित ईच्यन्ते स्म । मकु्ती आत्यस्य
दाियत्वम ्असीत ्स िनकािभयानानां नेततृ्वकरणम ्ऄथ च स्वस्य आक्त आत्येतेष ुऄिधिनयमान्
स्थापियतुं व्यवस्थायाः च व्यवस्थापनम ्असीत ् । स्वस्य स िनकसेवानां प्रितफिं वतेनस्य
रूपेण मकु्ती आित स्वस्य के्षते्रयतयः राजस्वस्य अदानं कुवविन्त स्म । राजस्वरूपेण प्राता राशयाः एव
ते स्वस्य स िनकेयतयः वतेनं यच्छिन्त स्म । मकु्ती आित जनेष ु िनयन्त्रणस्य सवाविधकः
प्रभावशािी ईपायः ऄयम ्असीत ्यत ्तेषां पद ंवशंपरम्परया न चिेत ्ऄथ च तेयतयः किश्चत ्
ऄिप आक्ता आित स्वल्पकािाय एव ियतयेत, यदनन्तरं तेषां स्थानान्तरण ं स्यात ् । शासकस्य
ऄिाईद्दीनखिजीमहोदयस्य महुम्मदतगुिकस्य च शासनकािे वतृ्तःे एतेषां किोराणां
िनयमानाम ्ऄतीव दृढतया पािनं भवित स्म । मकु्ती आित जन ः एकित्रतस्य राजस्वस्य राशःे
िववरणाय राज्यिारा िेखािधकारी िनयोज्यन्ते स्म । एतसि्मन ् िवषय े ऄवधानं भवित स्म
यत ्मकु्तीजनाः राज्येण िनधावररतान ्करान ्एव स्वीकुयुवः ऄथ च िनिश्चतसङ्खयायाः ऄनुसारं
स िनकान ्स्थापयेयःु ।
यदा दहेल्याः शासकाः नगरेयतयः दरूम ् अन्तररकािन के्षत्रािण ऄिप स्वस्य ऄिधकारे
अनीतवन्तः तदा ते भमूेः स्वािमनः धनाढ्यान ् भसू्वािमनः ऄिप स्वस्य सत्तायाः परुतः
नम्रीभिवतुं बाध्यान ् कृतवन्तः । ऄिाईद्दीनखिजीमहोदयस्य शासनकािे भरूाजस्वस्य
िनधावरणस्य अदानस्य च कायं राज्यं स्वस्य िनयन्त्रण ेअनीतवान ् । स्थानीयाः भसू्वािमनां
पाश्े यः करादानस्य ऄिधकारः असीत ्सोऽिप बिात ्ऄपसाररतः ऄिप च ते स्वयम ्ऄिप
करं दयःु आित ते बाध्याः कृताः । शासकस्य प्रशासकाः भमूेः मापनं कृतवन्तः ऄथ च तस्य
िववरण ं बहुसावधानतया स्थािपतवन्तः । केचन परुातनाः गणािधपतयः भसू्वािमनः च
राजस्वस्य िनधावरणािधकारररूपे ग्रहणािधकारररूपेण च राज्यस्य सेवाकायं कतुवम ्
अरब्द्धवन्तः । तिस्मन ्कािे ित्रप्रकारकस्य कराः असन ्(1) कृषौ यः खराज आित ईच्यते स्म
ऄिप च यः कृषकस्य ईत्पादनस्य प्रायः पञ्चाशत-्प्रितशतं भवित स्म, (2) पशपुािकेष,ु तथा
च (3) गहृषे ुच ।
आदम ् ऄवशयं स्मतवव्यम ्ऄिस्त यत ्एतस्य ईपमहािीपस्य महत्तरः भागः दहेल्याः शासकानाम ्
ऄिधकारके्षत्रतः बिहभूवतम ् असीत ् । दहेिीतः बङ्गसदृशानां सदुरूिस्थतानां प्रान्तानां
िनयन्त्रणम ् ऄतीव कििनम ्असीत ् ऄथ च दिक्षणभारतस्य िवजयस्य ऄनकु्षणम ् एव तत्
सम्पणू ं के्षतं्र पनुः स्वतन्तं्र जातम ्असीत ् । ऄत्र पयवन्तं यत ्गङ्गायाः समतिेष ु के्षते्रष ुऄिप
40
सघनवनयकु्तािन एतादृशािन के्षत्रािण असन,् यिस्मन ् प िने आित मध्ये शासकस्य सेनाः
ऄक्षमाः असन ् । स्थानीयाः ऄिधपतयः एतेष ु के्षते्रष ु स्वािधपत्यं कृतवन्तः ।
ऄिाईद्दीनखिजी महुम्मदतगुिकः च एतेष ुके्षते्रष ु बिात ्स्वािधपत्यं कुवविन्त स्म, परन्त ुतत ्
अिधपत्यं कािनचन िदनािन यावत ्एव ितष्ठित स्म ।
चंगजेखानस्य नेततृ्व े मङ्गोिाः 1219 तम े वष े ईत्तर-पवूी-इरानदशे े ट्ांस-ऑक्सिसयाना
(अधिुनक-ईजबेिकस्ताने अिमण ंकृतवन्तः तदनन्तरमवे दहेिीशासनेन तेषाम ्अिमण ं
सोढवय्म ्ऄभवत ् । ऄिाईद्दीनखिज्यः महुम्मदतगुिकस्य च शासनकािानाम ्अरिम्भकेष ु
वषेष ुदहेल्याः ईपरर मगंोिानाम ्अिमणािन विधवतािन । ततः बाध्याः भतू्वा िायतयाम ् ऄिप
शासकायतयां कािचत ् िवशािा सेना सज्जीकरणीया ऄभवत ् । एतावत्याः िवशािायाः
सेनायाः सम्भािनं प्रशासनस्य कृते महत ्अह्वानम ्असीत् । अगच्छन्त ु पशयन्त ु यत ् िौ
शासकौ एतस्य अह्वानस्य सम्मखुीकरण ंकथं कृतवन्तौ ।
ऄिाईद्दीन-खिजी महुम्मद-तगुिकः
दहेल्याः ईपरर वारियं अिमण ं जातम ् ,
1299/1300 आित वषषे ु1302 -1303 तमेष ु
वषेष ु च । एतान ् सम्मखुीकतुं
ऄिाईद्दीनखिजी एकां िवशािां स्थाियनीं
सेनां सज्जीकृतवान ्असीत ्।
महुम्मद-तगुिकस्य शासनस्य प्रारिम्भकेष ु
वषेष ु साम्राज्ये अिमणम ् ऄभवत ् ।
मगंोिसेना पराजयं प्राता वती ।
महुम्मदतगुिकस्य स्वस्य सेनायाः शके्तः
ईपरर स्वस्य संसाधनानां च ईपरर एतावान ्
िवश्ासः असीत् यत् सः ट्ांस-
अक्सिसयानायाः ईपरर अिमणस्य योजनां
नययकयाः तषेयां दगुदबतधनां ि
ाऄफ्रीकीदशेयत,् मोरक्कोताः ितुददमययां शतयब्द्यां भयरतम् ाअगताः ययत्री ाआब्नबतूतय ाईक्तवयन ्
ाऄचस्त यत् ाऄचधनययकयाः कदयचित् पवदतीयेष ुनतोन्नतेषु ि क्षेत्रेषु दगुदस्य चनमयदणां कृत्वय
चनवसचतत स्म, कदयचित् कदयचित् ि बांसस्य स्तम्बेषु ि । भयरते वांशदण्डाः ाऄतताः ठरक्तां
न भवचत । ाआदां दीघदतरां भवचत । एतस्य चभन्नयाः चभन्नयाः भयगयाः परस्परम् ाऄनेन प्रकयरेण
ग्रचथतयाः भवचतत यत ् तेष ु ाऄग्ेाः ाऄचप प्रभयवाः न भवचत ाऄथ ि त े सव े चमचलत्वय
बहुबचलनाः भवचतत । नययकयाः एतेषु वनेषु चनवसचतत, ययचन एतेषयां कृते दगुदस्य
प्रयिीरस्य कययुं कुवदचतत । एतस्ययाः चभत्त्ययाः पठरकरे एव तेषयां पशवाः सस्ययचन ि
चनवसचतत । ाऄतताः एव जलस्य व्यवस्थय ाऄचप भवचत, ाऄथयदत् तत्र एकचत्रतां वृष्ाेः जलम् ।
ाऄताः त े प्रबलबलशयचलसेनयचभाः चवनय परयजेतुां न शक्यनत्े । एतयाः सेनयाः वनां प्रचवमय
चवशेषतयय सज्जीकृचभाः शिैाः वेणुदण्डयन् कतदयचतत ।
? ाऄचधनययकयनयां रक्षयव्यवस्थयययाः वणदनां कुवदततु ।
41
कृतवान ् । एकस्याः स्थायीसेनायाः
सज्जीकरण ंतस्य अिमकं कायवम ्असीत ्।
ऄिाईद्दीनखिजी स्वस्य स िनकानां कृते
सीरीनामकम ् नतूनं िकञ्चन ग ररसननगरं
रिचतवान ्। प्रथम ेमानिचते्र तत ्नगरम ्ऄिन्व
ष्यन्त ु।
नतूनस्य ग ररसननगरस्य िनमावणस्य स्थाने
दहेल्याः चतुषुव नगरेष ुसववपरुातनं नगरं दहेिी-
ए-कुहनां िनवािसयतयः ररकं्त कारियत्वा तत्र
स िनकिनवासं कृतवान ् । परुातनस्य नगरस्य
िनवािसनः दिक्षण े िनिमवतां नतूनां राजधानीं
दौितावाद ंप्रित प्रेिषताः ।
स िनकानाम ् ईदरपतेूः समस्यायाः समाधानं
गङ्गा-यमनुयोः मध्यभतूायाः भमूःे
राजस्वस्य रूपेण कृषःे ईत्पादनम ्एकत्रीकृत्य
समाधानं कृतम ् । कृषकाणां यत ् ईत्पादनम ्
असीत ् तस्य पञ्चाशत ् प्रितशतं भागः
करस्य रूपेण िनिश्चतः कृतः असीत ् ।
सेनायाः ईदरपतू्यवथं तस्मात् के्षत्रात ् एव
खायान्नािन एकत्रीकृतािन । परन्त ुस िनकाना ं
िवशािायाः सङ्खयायाः अवशयकताः
परूियतुं शासकः ऄितररक्तान् करान ् ऄिप
योिजतवान ्। तिस्मन ्एव कािावधौ दिुभवक्षम ्
ऄिप ऄभवत ्।
स िनकेयतयः वतेनम ्ऄिप दातव्यं भवित स्म ।
ऄिाईद्दीनः स िनकेयतयः आक्ता आत्यस्य स्थाने
साक्षात ् धनम ् एव वतेनरूपेण दातुं
िनश्चयीकृतवान ् । स िनकाः स्वस्य
अवशयकतानुगणु ं दहेल्याः व्यापाररयतयः
वस्तिून िीणिन्त स्म । ऄथ च एषा
अशङ्का असीत ् यत ् व्यापाररणः स्वस्य
वस्तनूां मलू्यािन विधवष्यन्ते । तत ् िनरोद्धुं
ऄिाईद्दीनः दहेल्यां वस्तनूां मलू्येष ु
िनयन्त्रणम ् अरब्द्धवान ् । ऄिधकाररणः
बहुसावधानतया मलू्यानां सवके्षण ं कुवविन्त
स्म ऄथ च य ेव्यापाररणः िनधावररतमात्रायाः
ईल्िङ्घनं कुवविन्त स्म, ते दण्डभाजाः
भविन्त स्म ।
महुम्मदतगुिकः ऄिप स्वस्य स िनकेयतयः
प्रत्यक्षधनं वतेनरूपेण यच्छिन्त स्म । परन्त ु
मलू्येष ु िनयन्त्रणस्य स्थाने सः िकिञ्चत ्
िकिञ्चत ् ऄयतनस्य कािस्य आव कगवदषे ु
ऄङ्िकतानां मरुाणाम ् आव “टोकन”
साङ्केितक-मरुायाः प्रचिनं कृतवान ् ।
एतािन नाणकािन धातोः िनिमवतािन भविन्त
स्म परन्त ु सवुणवस्य रजतस्य न भतू्वा
ऄमहघवस्य धातोः िनिमवतािन भविन्त स्म ।
चतदुवशशताब्द्याः जनाः एतस्याः मरुायाः
ईपरर िवश्ासः न असीत ् । ते बहुचतरुाः
असन ् । स्वस्य स्वणवमयाः रजतमयाः च
मरुाः ते रिक्षत्वा स्थापयिन्त स्म ऄथ च ते
स्वस्य सवावन ् करान ् एतया साङ्केितकया
मरुया यच्छिन्त स्म । एतस्याः
ऄमहघवमरुासदृशािन कृित्रमािन नाणकािन
ऄिप सारल्येन िनमावतुं शक्यन्ते स्म ।
ऄिाईद्दीनस्य प्रशासिनक-कायाविण ऄतीव
सफिािन जातािन ऄथ च आितहासकार ः
मलू्येष ु न्यनूता िवपण्यां वस्तूनां कुशितया
अपतू्यवथं तस्य शासनकािस्य बहुप्रशसंा
कृता ऄिस्त । मगंोिािमणानां भयस्य ऄिप
सः सफितापवूवकं सम्मखुीकरण ंकृतवान ्।
महुम्मदतगुिकिारा कृतािन
प्रशासिनककायाविण ऄतीव ऄसाफल्यं
प्राता ािन । काशमीरेष ु तस्य अिमण ं
सम्पणूवतया ऄसफिम ् असीत ् । तदा सः
तरूानस्य ईपरर स्वस्य अिमणस्य िवचारं
त्यक्तवान ् ऄथ च सः स्वकीयायाः
42
िवशािायाः सेनायाः िनरस्तीकरण ंकृतवान ् ।
एतिस्मन ् कािावधौ सः प्रशासनसम्बन्धीिन
यािन कायाविण कृतवान ् असीत ् तेयतयः
ऄनेकाः समस्याः समतु्पन्नाः । ये जनाः
दौिताबाद ं नीताः ते ऄतीव ऄसन्तषु्टाः
असन ् । करेष ु विृद्धः गङ्गा-यमनुयोः च
दोअब आित मध्ये दिुभवके्षण िवक्षबु्द्धा जनता
िवरोह ं कतुवम ् अरब्द्धवती ऄथ च
महुम्मदतगुिकः ऄन्ततः साङ्केितकां मरुाम ्
ऄिप प्रितस्वीकतुं बाध्यः जातः ।
एतासां सवावसाम ् ऄसफितानां गणनाकािे वयं कदािचत् िवस्मरामः यत् साम्राज्यस्य
आितहासे अदौ दहेल्याः केनिचत ् शासकेन मगंोिके्षतं्र जतेुम ् ऄिभयानस्य योजना कृता
असीत ्। यत्र ऄिाईद्दीनखिज्यः बिं प्रितरक्षारतः असीत्, तत्र महुम्मदतगुिकेन कृतािन
कायाविण मगंोिान ्िवरुदध््य स िनकािमणस्य योजनायाः भागभतूाः असन ्।
पञ्चदश्ययां शतयब््यां तथय च षोडश्ययां शतयब््यां सयम्रयज्यम ्
प्रथमां ताििकां पनुः पशयन्त ु। भवन्तः रक्ष्यिन्त यत ्तगुिकवशंस्य ऄनन्तरं 1526 तम ंवषं
यावत ् दहेल्याः अगरायाः च ईपरर स यदवशंस्य तथा च िोदीवशंस्य राज्यम ्असीत् ।
तावत ्पयवन्तं जौनपरेु वङ्ग ेमािवायां गजुवरे राजस्थाने तथा च सम्पणू ेदिक्षण भारते स्वतन्त्राः
शासकाः प्रकाशम ्अगताः असन ्। तेषां राजधानयः समदृ्धाः असन ्राज्यािन च वधवन्ते
स्म । एतिस्मन ्एव कािवधौ ऄफगानशासकाः राजपतूशासकसमहूाः च ईदयं गताः ।
एतिस्मन ्कािे स्थािपतेष ु राज्येष ुकािनचन िघिून त ुअसन ्परन्त ुशिक्तशािििन असन ्
ऄथ च तेषां शासनम ् ऄतीव कुशिं तथा च सवु्यविस्थतरूपेण चिित स्म ।
शरेशाहसरूरमहोदयः (1540 -1545) तम े वष े िबहारे स्विपतवृ्यस्य एकस्य िघकेु्षत्रस्य
प्रबन्धकस्य रूपे कायवम ्अरब्द्धवान ्असीत ्काििमणे च सः एतावतीम ्ईन्नितं कृतवान ्
यत ्मगुिसम्राज ंहुमायुाँ-महोदयम ् (1530-1540,1555-1556) ऄिप यदु्धाथवम ्अहूतवान ्
तं परास्तं कृतवान ्च । शरेशाहः दहेल्याः ईपरर अिधपत्यं स्थापियत्वा स्वयं स्वस्य राजवंशं
स्थािपतवान ् । ययिप सरूरवशंः केविं पञ्चदशवषाविण (1540 तः 1555 यावत ् शासनं
कृतवान,् परन्त ु एतस्य प्रशासनेन ऄिाईद्दीनखििजमहोदयस्य बह्वीः नीतीन ् स्वीकृत्य ताः
नीतयः आतोऽिप सदुृढाः कृता । महासम्राट् ऄकबरः (1556 – 1605) यदा मगुिसाम्राज्यस्य
43
एकीकरण ंकृतवान ्तदा सः स्वस्य प्रितमानस्य रूपेण शरेशाहस्य प्रशासनव्यवस्थाम ्एव ऄङ्गीकृतवान ्असीत ्।
कलपनां कु िन्िु
भ न्िः ऄलाउद्दीन-खलज्यः ऄथ ा मुहम्मद (िुगलकजय
शासनकाले कृषकाः ससन्ि भ न्िः ि सम्राजा सनिािररिं करं
ऄपिसयिंु ि ऄसमथािः ससन्ि । भ न्िः सकं कररष्यसन्ि ?
1. दहेल्याम ्अदौ केन राजधानी स्थािपता ?
2. दहेल्याः शासकानां शासनकािे प्रशासनस्य भाषा का असीत ्?
ाऄतयत्र चतस्राः िणे्याः, “ाइश्वरीय-शयचतताः”
रयचत्राः धमदयनुां ि
चतसॄणयां िेणीनयां चवियराः सवदप्रयक् एकयदशशतयब्द्याः ाअरम्भे फ्रयांस-दशेे सूत्रबनाः कृताः । एतस्य ाऄनुसयरां समयजाः
चत्रषु वगेषु चवभयचजताः – प्रयथदनयकतृदवगदाः, युनकतृदवगदाः कृषकवगदाः ि । चत्रषु वगेष ुसमयजस्य एतस्य चवभयजनस्य
कृते ाइसययीधमदस्य समथदनम् ाऄचप प्रयप्तम् ाअसीत् । एतने चवभयजनेन ाइसययीधमदाः समयजे स्वस्य प्रबलां प्रभयवां
ाआतोऽचप दढृीकतुुं सयहयय्यां लभते स्म । एतेन चवभयजनेन योद्धॄणयां किन समूहाः ाऄचप ाईदयां गताः । एते योनयराः
नयाआट ाआचत ाईच्यतते स्म ।
ाइसययीधमदाः एकस्मै समूहयय सांरक्षणां यच्छचत स्म स्वस्य ि “ाइश्वरीय-शयततेाः” ाऄवधयरणयनयां प्रसयरे एतेषयम्
ाईपयोगां करोचत स्म । नयाआट ाआत्येतेभ्याः ाऄपेक्षय दितक्रयते स्म यत् धमदस्य ाइश्वरस्य ि सेवयययां समर्पपतयाः योनयराः
भवेयुाः । ाऄयां प्रययसाः भवचत स्म यत् एते योनयराः परस्परां युनताः चवमुखीकृत्य तेषयां मुचस्लमजनयनयां चवरुनां युनां
कतुुं पे्रष्येरन्, यैाः यरुशलमनगरस्य ाईपठर ाअचधपत्यां स्थयचपतम् ाअसीत ् । एतस्य प्रयत्नस्य पठरणयमताः
सैचनकयचभययनयनयम् एकय शृङ्खलय प्रिचलतय, याः “कु्रसेड” ाऄथयदत् धमदयुनम् ाआचत ाईक्ताः । ाइश्वरस्य धमदस्य सेवयययां
कृतैाः ाऄचभययनैाः नयाआट ाआत्येतषेयां व्यचक्तत्त्वां सवदथय पठरवतदनां नीतम् । पूवदम् एतेषयां नयाआट ाआत्येतेषयां गणनय कुलीनषे ु
न भवचत स्म । परततु फ्रयांसदशेे एकयदशशतयब्द्याः ाऄततपयदततां जमदतययां ि तताः एकस्ययाः शतयब्द्याः ाऄनततरम्
एतेषयां योद्धॄणयां दीनां हीनां ि ाऄतीतां सवदथय चवस्मृतवतताः ाअसन् । द्वयदशीं शतयब्ददीं ययवत् त ुकुलीनवगदस्य जनयाः
ाऄचप नयाआट ाआचत ख्ययचतम् ाआच्छचतत स्म ।
पुनः जमरन्िु
44
3. कस्य शासनस्य कािे साम्राज्यस्य ऄिधकतरः िवस्तारः ऄभवत ्?
4. आब्द्नबततूा कस्मात ्दशेात ्भारतम ्अगतवान ्असीत ्?
5. “न्यायचिस्य “ऄनसुारं सेनापितयतयः कृषकिहतानां ध्यानरक्षण ंिकमथवम ्अवशयकम ्
असीत ्?
6. साम्राज्यस्य “ऄन्िजसीम्नः” बाह्यसीम्नः च भवन्तः िकम ्ऄवगच्छिन्त ?
7. मकु्ती आित स्वस्य कतवव्यानां पािनं कुयुवः, एतत ्सिुनश्चेतुं के के ईपायाः कृताः
असन ्? भवतां िवचारानगुणु ंशासकस्य अदशेानाम ्ईल्िङ्घनस्य ये आच्छुकाः असन ्
तेषाम ्एतादृशयाः मानिसकतायाः पषृ्ठे कािन कारणािन भिवतुं शक्नवुिन्त ?
8. दहेिीसाम्राज्यस्य ईपरर मगंोिानाम ्अिमणानां कः प्रभावः जातः ?
9. िकं भवतां िवचारानसुाररतया तवारीखस्य िेखकाः, सामान्यजनतायाः जीवनस्य
िवषये काम ्ऄिप सचूनां प्रयच्छिन्त ?
10. दहेिीसाम्राज्यस्य आितहासे रिजयासम्राज्ञी स्वस्वभावस्य एका एव असीत ्। िकं
भवन्तः ऄनुभविन्त यत ्ऄयतने कािे मिहिानेतारः सरितया स्वीिियन्ते ?
11. दहेल्याः शासकाः वनािन कतवियतुं िकमथवम ्अिदशिन्त स्म ? िकम ्अयािप वनािन
त ः कारण ः एव कत्यवन्ते ?
12. जानन्त ुयत ्िकं भवतां के्षते्र दहेल्याः शासक ः िनमाविपतं िकिञ्चत ्भवनम ्ऄिस्त ?
िकं भवतां के्षते्र आतोऽिप िकिञ्चत ् एतादृश ंभवनम ्ऄिस्त, यत् िादशशताब्द्याः अरयतय
पञ्चदशशताब्द्याः अयतयन्तरे िनिमवतं स्यात ्? एतेष ुकेषािञ्चत ्भवनानां वणवनं कुवविन्त
तेषां च रेखािचत्रािण रचयन्त ु।
बीजशब्ददाः
ाआक्तय ाआचत
तयरीखाः,
गैठरसन ाआचत,
मांगोलाः,
चलङ्गाः,
खरयजाः
अगच्छन्िु जानीमः
अगच्छन्िु
अगच्छन्िु कृत् ा पश्येम स िारयामः